1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa produktu: Gwajakol [2-metoksyfenol, 2-hydroksyanizol, eter metylowy pirokate-chiny]
Wzór konstytucyjny: (CH3O)C6H4OH
Wzór sumaryczny: C7H8O
Producent:
Dostawca:
Użytkownik:
Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składnik stwarzający zagrożenie:
Nazwa chemiczna |
% wag. |
Nr CAS |
Nr EINECS |
Symbol ostrzegawczy |
Symbole zagrożenia (R) |
gwajakol |
100 |
90-05-1 |
201-964-7 |
Xn |
22-36/38 |
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.
Zagrożenie pożarowe: Substancja stała, palna.
Zagrożenie toksykologiczne: Gwajakol jest związkiem szkodliwym. Działa silnie drażniąco na skórę i błony śluzowe. Bez trudu wchłania się przez nieuszkodzoną skórę. Wywołuje toksyczność ogólną w stosunku do całego organizmu.
Zagrożenie ekotoksykologiczne: Gwajakol działa szkodliwie na organizmy zwierzęce. Jest zagrożeniem dla zwierząt wodnych
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego gwajakolem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym.
Zatrucie inhalacyjne: |
|
1. |
Zapewnić dopływ świeżego powietrza. W przypadku wystąpienia takiej potrzeby - wykonać sztuczne oddychanie lub podać tlen - najlepiej, jeśli tego dokona osoba przeszkolona. Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji półleżącej. |
2. |
Zapewnić pomoc lekarską. |
Zatrucie doustne: |
|
1. |
W razie zatrucia doustnego, w pierwszej kolejności skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym i podać poszkodowanej osobie środki wymiotne. |
2. |
Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło. |
Skażenie oczu: |
|
1. |
Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15-20 minut, przy wywiniętych powiekach. |
2. |
Zapewnić pomoc okulisty. |
Skażenie skóry: |
|
1. |
Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, następnie alkoholem oraz wodą z łagodnym mydłem. |
2. |
W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem. |
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Szczególne zagrożenia: |
Opakowania oraz zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować. |
Środki gaśnicze: |
Gaśnice CO2, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC, gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka, woda rozproszona. |
Zalecenia szczegółowe: |
Mały pożar gasić gaśnicą śniegową (CO2) lub proszkową (ABC albo BC), duży pożar gasić pianą lub w ostateczności rozproszonymi prądami wody. Uwaga: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się substancji. Powoduje to rozprzestrzenianie ognisk pożaru. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą, a w miarę możliwości usunąć z zagrożonego obszaru. |
Sprzęt ochronny strażaków: |
Aparaty izolujące drogi oddechowe. |
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne: |
W przypadku wydostania się większej ilości gwajakolu krystalicznego lub jego roztworu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze. |
Środki ochrony osobistej: |
Unikać kontaktu z uwalniającym się gwajakolem. Stosować ubrania ochronne z tkanin powlekanych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, a w przypadku wyraźnie wyczuwalnego słodkawego zapachu gwajakolu - ochrony dróg oddechowych. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych i gazowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2, filtr par organicznych i rozpuszczalników oznaczony kolorem brązowym i literą A). |
Zalecenia szczegółowe: |
Usunąć źródło zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia i używania narzędzi iskrzących), zabezpieczyć opakowania lub zbiorniki (na roztwór) przed nagrzaniem, pary rozcieńczać rozproszonym strumieniem wody, starać się odciąć źródło skażenia środowiska (rozsypaną substancję zebrać mechanicznie, zamknąć dopływ cieczy (roztworu), uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), miejsce gromadzenia się cieczy (roztworu) obwałować, zebrane duże ilości roztworu odpompować, małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać, skierować do ewentualnego zagospodarowania lub zniszczenia. |
Zabezpieczenie środowiska: |
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie. |
Metody utylizacji: |
Kontrolowane spalanie - zgodnie z wymogami prawa krajowego. |
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie zatruciom: |
Podczas stosowania gwajakolu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z pyłem i parami, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, poza zasięgiem dzieci. |
Zapobieganie pożarom/wybuchom: |
Wyeliminować źródła zapłonu - nie wykonywać prac z otwartym ogniem, nie palić, nie używać narzędzi iskrzących i odzieży z tkanin podatnych na elektryzację, chronić zbiorniki przed nagrzaniem. |
Magazynowanie: |
W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie substancji szkodliwych wyposażonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym, na twardym podłożu, w możliwie niskiej temperaturze. Opakowania na roztwory napełniać do 90% ich objętości. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, zażywania lekarstw, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400. |
Metody postępowania z odpadami: |
Za odpad można uznać gwajakol, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy gwajakol odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji na drodze spalania. |
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania gwajakolu. Sprawna wentylacja.
Ochrony osobiste:
Ręce: |
Rękawice z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych. |
Oczy: |
Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa sztucznego odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych). |
Drogi oddechowe: |
Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z parami gwajakolu (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2 oraz filtrem par oznaczonym kolorem brązowym i literą A). |
Skóra i ciało: |
Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne. |
Ochrony zbiorowe: |
Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy. |
Inne informacje: |
Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zażywać leków podczas pracy. Zapobieganie zagrożeniom: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń par lub aerozoli pochodzących z acetonu,? wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą. |
Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy - (NDS):
NDS - 10 mg/m3 (jak dla nietrujących pyłów przemysłowych).
Metody oceny narażenia w środowisku pracy:
PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.
PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.
Ocena narażenia: Zgodnie z normami polskimi dotyczącymi gwajakolu.
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
9.1 |
Masa cząsteczkowa: 124,14 g/mol |
9.2 |
Postać fizyczna, barwa, zapach: Gwajakol jest metoksylową pochodną fenolu albo można tą substancję uznać za eter metylowy pirokatechiny. W warunkach normalnych gwajakol jest ciałem stałym, krystalicznym, tworzącym słupki. Zapach aromatyczny. |
9.3 |
Temperatura topnienia: 28,5oC |
9.4 |
Temperatura wrzenia: 200-205oC |
9.5 |
Gęstość (21oC): 1,128 g/cm3 |
9.6 |
Gęstość par względem powietrza: 4,29 |
9.7 |
Prężność par: 1,2 mbar/50oC |
9.8 |
Temperatura zapłonu: 82oC |
9.9 |
Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Gwajakol trudno rozpuszcza się w wodzie, dobrze zaś w alkoholu, eterze, kwasie octowym lodowatym. Wykorzystywany jest w medycynie oraz do licznych syntez organicznych. |
9.10 |
Stopień zagrożenia wód: Skrajny. |
9.11 |
Inne: Gwajakol występuje w smole drzewa bukowego. Otrzymywany jest przez ekstrakcję tego drewna. Stosowany w laboratoriach, medycynie oraz do wytwarzania pochodnych gwajakolu. |
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność i reaktywność: |
W warunkach normalnych substancja stabilna chemicznie. Reagent w licznych syntezach organicznych. Po wpływem podwyższonej temperatury ulega rozkładowi z wydzieleniem par i gazów. Reaguje z utleniaczami i silnymi alkaliami. |
Właściwości korozyjne: |
Brak |
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi narażenia człowieka: Wdychanie pyłów, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt pyłu z oczami.
Informacja ogólna: Gwajakol jest związkiem szkodliwym. Działa silnie drażniąco na skórę i błony śluzowe. Bez trudu wchłania się przez nieuszkodzoną skórę. Wywołuje toksyczność ogólną w całym organizmie. Jest ważne, aby w przypadku skażenia natychmiast usunąć całe zanieczyszczone ubranie. W wyniku zatrucia może nastąpić zgon.
Dane toksykologiczne:
LD50 (doustnie, szczur) = 725 mg/kg,
LD50 (skura, szczur) = 900 mg/kg,
Działanie miejscowe:
Wdychanie pyłów: Wystąpi uczucie pieczenia ust i gardła, często z bólem głowy, poceniem się i nudnościami. Groźniejsze narażenie może powodować przyspieszenie tętna i oddechu. Może wystąpić wysoka ciepłota ciała. W bardzo groźnych przypadkach może wystąpić bezdech z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Zdarzają się przypadki pobudzenia psychicznego, dezorientacja, niedomoga serca i zapaść krążeniowa. Dotkliwym powikłaniem są drgawki.
Spożycie: Pojawią się nudności, wymioty i ból brzucha. W groźnych przypadkach powstaje chemiczne poparzenie ust, przełyku i żołądka powodujące ból, trudności w połykaniu i niejednokrotnie wymioty z krwią. Źrenice często są rozszerzone. Poszkodowany jest blady i poci się. Może wystąpić wysoka ciepłota ciała. Zdarzają się przypadki niedomogi nerek oraz mogą pojawić się objawy takie same jak po wdychaniu.
Kontakt z oczami: Związek ten wywołuje ostry ból i zaczerwienienie. Może powstać chemiczne poparzenie i trwałe uszkodzenie oka.
Kontakt ze skórą: Roztwory gwajakolu powodują groźne chemiczne poparzenia zdrowej skóry. Są one zwykle bezbolesne. Dlatego groźne poparzenie może być początkowo niedocenione. Pojawia się ono jako biała, zmarszczona „martwa skóra”. Wchłaniane gwajakolu przez nieuszkodzoną skórę wywołuje objawy takie jak po wdychaniu i spożyciu. Może przebarwiać skórę na żółto i powoduje miejscowe podrażnienia.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Stopień zagrożenia wód: mały.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).
Zawartość opakowania wg:
rodzaju 07 01 99 - Inne, niewymienione odpady.
Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).
Opakowania wg:
rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,
rodzaju 15 01 04 - opakowania z metalu,
rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
14.1 |
Numer ONZ: |
2810 |
14.2 |
Klasa RID/ADR/IMO: |
6.1 |
14.3 |
Grupa pakowania: |
III |
14.4 |
Numer rozpoznawczy zagrożenia: |
60 |
14.5 |
Numer indeksowy (EC): |
604-031-00-6 |
14.6 |
Symbole niebezpieczeństwa (R): |
22-36/38 |
14.7 |
Symbole bezpieczeństwa (S): |
2-26 |
14.8 |
Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 6.1:
|
|
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Kartę wykonano zgodnie z:
Międzynarodową normą ISO 11014-1; 1994, zatwierdzoną przez Normalizacyjną Komisję Problemową nr 269 ds. Bezpieczeństwa Chemicznego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.
Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC (Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania informacji o materiałach niebezpiecznych.
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.
Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.
Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).
Klasyfikacją materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2001r.).
Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi gwajakolu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dostawcy gwajakolu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.
Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.
Na etykietach należy umieścić następujące informacje:
Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych: |
|
|
|
„Substancja szkodliwa.” |
|
Symbole zagrożenia |
||
R 22 |
Działa szkodliwie po połknięciu. |
|
R 36/38 |
Działa drażniąco na oczy i skórę. |
|
Symbole bezpieczeństwa |
||
S 2 |
Chronić przed dziećmi. |
|
S 26 |
Zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza. |
16. INNE INFORMACJE
Gwajakol |
||
16.2 Znaczenie symboli: |
||
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych |
||
Xn |
Substancja szkodliwa. |
|
Numer rozpoznawczy zagrożenia |
||
60 |
Materiał trujący. |
|
Znaczenie oznaczeń transportowych |
||
Klasa RID/ADR: 6.1-III |
Materiał trujący - mniej niebezpieczny. |
|
Numer ONZ: 2811 |
Materiał stały, trujący, organiczny, inaczej nie ujęty. |
Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.
* * * * *
Zgodnie z Rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
|
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI |
Wydanie: I Data wydania: 20.12.02 Strona/stron 6/8 |
Nazwa: |
GWAJAKOL |
Gwajakol