Grzybice - wywoływane są przez różnego rodzaju grzyby niższe, zwłaszcza przez grzyby niedoskonałe: jednokomórkowce - drożdżaki oraz wielokomórkowce - pleśniaki. Zakażenia grzybicze można podzielić na:
- grzybice powierzchniowe - wywoływane przez dermatofity tj.: Trichophyton, Microsporum, Epidermophyton;
- grzybice głębokie (układowe, jednonarządowe i wielonarządowe) - są one wywoływane przez takie grzyby jak: Candida albicans, Aspergillus sp.;
- grzybice uogólnione;
Do grup podwyższonego ryzyka zachorowania należą: chorzy na cukrzycę i nowotwory, osoby z defektami immunologicznymi (np. z AIDS) oraz pacjenci leczący się cytostatykami, lekami immunosupresyjnymi, glikokortykosteroidami oraz antybiotykami o szerokim spektrum działania.
PODZIAŁ LEKÓW P/GRZYBICZYCH
I. Antybiotyki p/grzybicze:
1. Makrolidowe antybiotyki polienowe;
2. Antybiotyki spiranowe;
II. Środki syntetyczne:
1. Środki nowej generacji;
2. Leki tradycyjne, stosowane miejscowo w grzybicach powierzchniowych;
ad. I. Antybiotyki p/grzybicze:
ad. 1. Makrolidowe antybiotyki polienowe:
Makrolidowe antybiotyki polienowe zostały wyodrębnione z hodowli Streptomyces (promieniowce); zawierają one w swojej budowie kilkudziesięcioczłonowy układ laktonowy z fragmentem polienowym. Poszczególne związki różnią się:
• wielkością pierścienia makrolidowego:
- małe polieny (25 - 27 atomów węgla);
- duże polieny (35 - 37 atomów węgla);
• liczbą sprzężonych wiązań podwójnych:
- tetraeny - Nystatyna, Natamycyna;
- pentaeny - Fungiochromina;
- heksaeny - Kroptocydyna;
- heptaeny - Amfoterycyna B;
• liczbą i umiejscowieniem grup hydrofilowych;
• obecnością lub brakiem glikozydowo związanego aminocukru - 3,6-dideoksy-3-amino-D-mannozy;
OGÓLNY SCHEMAT BUDOWY
MAKROLIDOWYCH ANTYBIOTYKÓW POLIENOWYCH
Wszystkie makrolidowe antybiotyki polienowe posiadają ten sam mechanizm działania. Tworzą one ze sterolami błon komórkowych grzybów kompleksy, w wyniku czego wzrasta przepuszczalność dla wody i następuje utrata jonów. W wyniku działania antybiotyków zmienia się wzajemne ułożenie steroli i fosfolipidów błonowych. Powstają pory, co prowadzi do zachwiania równowagi osmotycznej komórki, a w rezultacie jej śmierć. Antybiotyki makrolidowe wykazują większe powinowactwo do grzybiczego ergosterolu niż do błonowego cholesterolu ludzkiego.
Amphotericinum B (synonim: Amfoterycyna B, Fungizon)
• jest 37 węglowym makrolidoheptaenem, wyizolowanym z hodowli Streptomyces nodosus, o bardzo szerokim spektrum działania i bardzo wysokiej toksyczności;
• jest jedynym antybiotykiem z tej grupy stosowanym w grzybicach narządów wewnętrznych; działa na wszystkie grzyby patogenne człowieka (oporność pierwotna występuje bardzo rzadko);
• leczenie Fungizonem odbywa się pod ścisłą kontrolą, ponieważ uszkadza on nerki, wątrobę, powoduje niedokrwistość i neurotoksyczność;
• lek bardzo słabo wchłania się z przewodu pokarmowego i jest wolno wydalany z moczem, przez co może się kumulować w organiźmie; biologiczny okres półtrwania wynosi 20 godzin;
Nystatinum (synonim: Nystatyna, Mycostatin, Fungicinid)
• jest to 37 węglowy makrolidotetraen wyizolowany ze szczepów Streptomyces noursei, charakteryzujący się szczególnie dużą aktywnością wobec Candida albicans;
• Nystatyna jest stosowana w grzybicach narządów płciowych, jamy ustnej i przewodu pokarmowego (może być stosowana zewnętrznie w postaci zasypek, pędzlowań, itp.);
• lek jest bardzo słabo rozpuszczalny, nie wchłania się z pokarmem; jest wrażliwy na działanie czynników utleniających;
• Nystatyna daje bardzo rzadko objawy uboczne;
• preparat złożony - MACMINOR - Nystatyna z Nitrofuratelem;
Natamycinum (synonim: Pimarycyna)
• jest to 25 węglowy tetraen, związany O-glikozydowo z mikozaminą; został wyizolowany ze szczepów Streptomyces natalensis;
• lek jest stosowany miejscowo w grzybicach pochwy, skóry, paznokci, oczu, płuc, itd.;
• Natamycyna prawie nie wchłania się z pokarmem, jest zaś odporna na działanie wysokiej temperatury;
• preparat złożony - PIMAFUCORT - Natamycyna z Hydrokorytzonem;
ad. 2. Antybiotyki spiranowe - leki te charakteryzują się obecnością struktury spiranowej (dwa pierścienie posiadają jeden wspólny atom węgla):
Griseofulvinum (synonim: Griseofulvin forte, Gricin, Likuden)
7-chloro-2`,4,6-trimetoksy-6`-metylo-spiro-
-(3 H-benzofurano-2-1`-cykloheksen-2`)-3,4`-dion
• mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy chityny w ścianach komórkowych grzybów oraz na hamowaniu syntezy białek poprzez wiązanie guaniny w RNA;
• jest to antybiotyk otrzymywany ze szczepów Penicillium sp.;
• jest grzybostatykiem działającym tylko na dermatofity; Griseofulvina jest stosowana w dermatomikozach skóry, włosów, paznokci (gromadzi się ona w unaczynionych, nowych warstwach skóry, chroniąc ją przed ponownym zakażeniem);
• lek daje liczne, ale mało groźne efekty uboczne: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, odczyny alergiczne, a także genotoksyczność (przez pół roku po odstawieniu antybiotyku nie można poddawać się reprodukcji);
ad. II. Środki syntetyczne:
p o c h o d n e f l u o r o p i r y m i d y n y
Flucitosinum (synonim: Ancotil)
4-amino-5-fluoro-2-hydroksy-pirymidyna
• po wniknięciu do cytoplazmy pod wpływem dezaminazy cytozynowej powstaje 5- fluorouracyl, który zostaje przekształcony w fluorourydynę i deoksyfluorourydynę. Związki te jako fałszywe nukleotydy zaburzają syntezę kwasów nukleinowych w komórkach grzybów;
• zakres działania ograniczony jest do drożdżaków - Candida sp., Cryptoccocus sp.;
• Ancotil jest stosowany w uogólnionych zakażeniach drożdżakami;
• lek dobrze przenika do tkanek i płynu mózgowo-rdzeniowego, jest mało toksyczny; dość częsta jest natomiast oporność na ten lek;
z w i ą z k i a z o w e
Są to związki skuteczne i stosunkowo bezpieczne. Wszystkie działają grzybostatycznie, a jedynie Tioconazol wykazuje działanie grzybobójcze. Związki azowe posiadają szerokie spektrum działania (w tym także na bakterie i pierwotniaki). Szczepy oporne pojawiają się stosunkowo rzadko.
Mechanizm działania tych leków polega na zaburzaniu przepuszczalności błon komórkowych grzybów. Wbudowują się one prawdopodobnie, poprzez pierścieniowy atom azotu w grzybiczy cytochrom P 450, co prowadzi do hamowania biosyntezy błonowego ergosterolu.
I generacja związków azowych
Clotrimazolum (synonim: Fungizid, Proftin T)
1-(o-chloro-,-difenylobenzylo)-imidazol
• jest najstarszym lekiem z tej grupy;
• stosowany jest wyłącznie miejscowo;
• działa na dermatofity, pleśniaki, drożdżaki a także wykazuje działanie p/rzęsistkowe;
Bifonazolum
1--(p-difenylobenzylo)-imidazol
• działa na drożdżaki i pleśniaki;
• jest stosowany miejscowo w zakażeniach skóry i w leczeniu grzybic paznokci;
• preparat złożony - MYCOSPOR ONYDOSET - maść z mocznikiem;
Miconazoli nitras (synonim: Daktarin, Gyno-Daktarin)
azotan 1-{2,4-dichloro--[(2,4-dichlorobenzylo)-oksy]-fenetylo}-imidazolu
• lek źle wchłania się z przewodu pokarmowego (ok. 25 %), dlatego często jest podawany dożylnie;
• dobrze przenika do tkanek i do ośrodkowego układu nerwowego;
• jest stosowany w grzybicach powierzchniowych i układowych;
• preparat złożony - DEKTACORT - Daktarin z Hydrokortyzonem;
Econazoli nitras (synonim: Gyno-Pevaryl, Mitekol)
azotan 1-{2,4-dichloro--[(4-chlorobenzylo)-oksy]-fenetylo}-imidazolu
Isoconazoli acetas (synonim: Travogen)
Isoconazoli nitras (synonim: Gyno-Travogen)
octan 1-{2,4-dichloro--[(2,6-dichlorobenzylo)-oksy]-fenetylo}-imidazolu
azotan 1-{2,4-dichloro--[(2,6-dichlorobenzylo)-oksy]-fenetylo}-imidazolu
• trzy wymienione wyżej związki (Gyno-Pevaryl, Travogen i Gyno-Travogen) są stosowane w grzybicach skóry, paznokci i odbytu;
II generacja związków azowych
leki te dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego (najlepiej po posiłku)
Ketoconazolum (synonim: Nizoral, Oronazol)
cis-1-acetylo-4-{p-[2-(2,4-dichlorofenylo)-2-(imidazolilo-1-metylo)-
-1,3-dioksolan-4-ylo-metoksy]-fenylo}-piperazyna
• Nizoral jest lekiem dobrze tolerowanym przez organizm, dającym mało skutków ubocznych; wykazuje hepatotoksyczność, ale tylko w przypadku dysfunkcji wątroby;
• jest stosowany w leczeniu grzybic powierzchniowych i układowych;
Tioconazolum (synonim: Gyno-Trosyd)
1-{2,4-dichloro--[(2-chloro-3-tenylo)-oksy]-fenetylo}-imidazol
• działa grzybobójczo na drożdżaki;
• ponadto działa rzęsistkobójczo i bakteriobójczo na niektóre bakterie Gram (+);
• znalazł zastosowanie jak inne leki z tej grupy, ale szczególnie korzystne efekty uzyskuje się w jednorazowym leczeniu drożdżycy pochwy;
III generacja związków azowych
Modyfikacja struktury tych leków doprowadziła do zwiększenia siły działania poprzez zwiększenie powinowactwa do cytochromu P 450. Wykazują one także większą wybiórczość działania, a tym samym wykazują mniej działań ubocznych.
Fluconazolum (synonim: Diflucan)
2-(2,4-difluorofenylo)-1,3-bis-(1 H-1,2,4-triazol-1-ilo)-2-propanol
• dobrze wchłania się z pokarmem; dobrze przenika do tkanek i ośrodkowego układu nerwowego; jest wydalany w formie niezmienionej; jest mało toksyczny; T1/2 = 30 h;
• jest stosowany w profilaktyce powierzchniowych zakażeń grzybiczych w AIDS;
Terconazolum
1-izopropylo-4-{p-[2-(2,4-dichlorofenylo)-2-(imidazolilo-1-metylo)-
-1,3-dioksolan-4-ylo-metoksy]-fenylo}-piperazyna
z w i ą z k i h e t e r o c y k l i c z n e
s t o s o w a n e w z a k a ż e n i a c h m i e j s c o w y c h
Chlormidazoli hydrochloridum (synonim: Polfungicid, Myco-Polycid)
chlorowodorek 2-metylo-1-(4`-chlorobenzylo)-benzimidazol
Dimazoli dihydrochloridum (synonim: Mycotol)
dwuchlorowodorek 2-dimetyloamino-6-(dietyloaminoetoksy)-benzotiazol
Polfungicid i Mycotol bardzo silnie hamują rozwój grzybów. Działają już przy bardzo niskich stężeniach, są jednak toksyczne. Dlatego stosuje się je wyłącznie miejscowo (najczęściej w postaci maści) w grzybicach skóry.
Chlorquinaldolum (synonim: Chlorchinaldol)
2-metylo-5,7-dichloro-8-hydroksy-chinolina
Clioquinolum (synonim: Viosept)
5-chloro-7-jodo-8-hydroksy-chinolina
Pochodne chinoliny - Chlorchinaldol i Viosept - są stosowane w grzybicach powierzchniowych (głównie skóry), w kandydiozach, łupieżu pstrym i w zakażeniach przewodu pokarmowego.
l e k i i n n e
Amolorfini hydrochloridum (synonim: Loceryl)
chlorowodorek 2,6-dimetylo-4-[2-metylo-3-(p-tertpentylofenylo)-
-propylo]-morfoliny
• lek zaburza syntezę steroli w błonie komórkowej grzybów;
• Loceryl wykazuje szeroki zakres działania (dermatofity, dożdżaki, pleśniaki);
• lek jest stosowany w grzybicach skóry i paznokci (w postaci emalii nakładanej na płytkę paznokciową);
Terbinafini hydrochloridum (synonim: Lamisil)
chlorowodorek N-metylo-N-(1-naftylometylo)-
-6,6-dimetylo-hypt-2-en-4-ynylo-1-aminy
• Lamisil jest trzeciorzędową aminą nowej generacji; obniża aktywność układu enzymatycznego przeprowadzającego biosyntezę cholesterolu w błonach komórkowych (cechą charakterystyczną tego leku jest to, że nie hamuje on syntezy cholesterolu w komórkach ssaków);
• po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i kumuluje się w mieszkach włosowych i płytkach paznokciowych;
• lek ten jest stosowany w grzybicach skóry, włosów i paznokci;
• działa drożdżakostatycznie (w literaturze można spotkać się z opinią, że lek nie działa na drożdżaki); Lamisil jest dobrze tolerowany przez organizm;
k w a s y a l i f a t y c z n e i a r o m a t y c z n e
Acidum propionicum
kwas propionowy
Acidum capronicum
kwas heksanowy
Acidum undecylenicum (synonim: Mycochlorin, Mycodermina, Undofen)
kwas 10-undekenowy
Działanie p/grzybicze kwasów alifatycznych zależy od liczby atomów węgla i od obecności wiązań podwójnych. Najlepsze działanie wywierają kwasy zawierające od 7 do 12 atomów węgla. Aktywność lecznicza wzrasta wraz ze wzrostem nienasycenia.
Acidum salicylicum (synonim: Acifungin)
kwas 2-hydroksy-benzoesowy
Acidum sulfosalicylicum (synonim: Dermosept)
kwas 2-hydroksy-5-sulfono-benzoesowy
Salicylis boras (synonim: Fongitex, Phytex)
f e n o l e i c h l o r o f e n o l e
Tymol |
Rezorcynol |
Pentachlorofenol |
|
|
|
c z w a r t o r z ę d o w e s o l e b i s - a m o n i o w e
Domipheni bromidum (synonim: Bradosol)
bromek N-dodecylo-N,N-dimetylo-2-fenoksyetyloamoniowy
b a r w n i k i
Fiolet krystaliczny
Fuksyna
z w i ą z k i s i a r k i
Sulfur praecipitatum
siarka strącona
Sulfur sublimatum
siarka przesublimowana
Natrii thiosulfas
Na2S2O3 ⋅ 5 H2O
pięciowodny tiosiarczas sodu
Tolnaftatum (synonim: Chinofurgin)
N-(3-tollilo)-N-metylo-tiokarbaminian-2-naftolu
z w i ą z k i s r e b r a i r t ę c i
Argentii nitras AgNO3 azotan srebra |
Hydrargyri aminochloridi H2N-Hg-Cl aminochlorek rtęciowy
Hydrargyri phenylboras
fenyloboran rtęciowy
Cynober HgS siarczek rtęci |
1