Pedagogika ogólna - zagadnienia egzaminacyjne, Magisterka


Pedagogika ogólna - dr Urbański

Pytania egzaminacyjne

  1. Podaj definicję pedagogiki

Sama nazwa pedagogika oznacza kierowanie dzieckiem.

Nauka o wychowaniu, istocie, celach, treściach, metodach, środkach i formach organizowanych procesów wychowawczych.

- jest nauką o procesach wychowawczych, czyli teorią działalności wychowawczej

  1. Podaj definicję wychowania

Wychowanie - świadome i celowe działanie pedagogiczne zmierzające do osiągnięcia względnie stałych skutków( zmian rozwojowych) w osobowości wychowanka.

  1. Podaj definicję kształcenia

Kształcenie - system działań zmierzających do tego, aby uczącej się jednostce umożliwić poznanie świata i ukształtowania własnej osobowości.

  1. Na czym polega uczenie się

Uczenie się - proces nabywania względnie stałych zmian w szeroko rozumianym zachowaniu, w toku bezpośredniego i pośredniego poznania rzeczywistości… ( w wyniku ćwiczenia lub doświadczeń; Są to różne sposoby modyfikacji naszych reakcji na oddziałujące na nas bodźce.)

  1. Co to jest nauczanie

Nauczanie - proces kierowania uczniem w toku planowanej pracy nauczyciela z uczniami

  1. Jakie placówki obejmują system oświaty w Polsce

System oświaty obejmuje:

- przedszkola

- szkoły podstawowe, gimnazja

- ponadgimnazjalne

- artystyczne

Szkoły podstawowe - w tym specjalne, integracyjne, sportowe

Gimnazja - w tym specjalne, integracyjnie z oddziaływaniami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi, przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego

Ponadgimnazjalne - w tym specjalne, integracyjne z oddziaływaniami integracyjnymi, dwujęzycznymi

- placówki oświatowo - wychowawcze

- placówki kształcenia ustawicznego

- ochotnicze hufce pracy

- placówki pobierające naukę poza miejscem stałego zamieszkania

- biblioteki pedagogiczne

- zakłady kształcenia i placówki doskonalące nauczycieli

- Internaty i bursy szkolne

  1. Wymień nauki podstawowe dla pedagogiki

- filozofia

- psychologia rozwojowa i wychowawcza

- socjologia

- antropologia

- politologia

- metodologia nauk społecznych

- logika

  1. Podaj definicję co to jest didaskalocentryzm

Didaskalocentryzm - przekaz gotowej wiedzy, z nauczycielem i programem w centrum uwagi. Uczniowie to ogniwo, które przyjmuje kulturę i przekazuje z pokolenia na pokolenie. Nie liczy się indywidualność dziecka, ważna jest wiedza publiczna, edukacja przewiduje zdobycie konkretnych umiejętności

  1. Podaj definicję co to jest pajdocentryzm

Pajdocentryzm - swobodny wzrost dzieci wg. Ich indywidualnych predyspozycji, zainteresowań, potrzeb, pod dyskretna opieką i troską dorosłego opiekuna, i w zróżnicowanych formach organizacyjnych z dzieckiem centrum uwagi.

  1. Omów pojęcie pedagogiki naturalistycznej

[Pedagogika naturalistyczna - nurt pedagogiczny, którego początki stworzył Jan Jakub Rousseau, głosząc tezę swobodnego wychowania zgodnego z naturą dziecka. Naturalizm pedagogiczny odkrywał dziecko, jego potrzeby, zainteresowania, ograniczając rolę wychowawcy do czuwania nad jego rozwojem (pajdocentryzm).

Główne zasady:

- wychowanie powinno być dostosowane do naturalnego rozwoju dziecka

- dziecko powinno uczyć się wtedy, gdy poczuje potrzebę zdobywania wiedzy

- nauczyciel ma stwarzać warunki do rozwoju potrzeb poznawczych i moralnychdzieci

- nauczanie powinno być zindywidualizowane

- szkoła ma pobudzać aktywność dziecka

  1. Omów istotę nowego wychowania

Koncepcja pedagogiczną która: „przeciwstawia się tradycyjnym metodom przyznającymistotna rolę w nauczaniu i wychowaniu nauczycielowi, natomiast koncentruje proces pedagogiczny na dziecku, jego własnej aktywności, potrzebach wieku, jego osobistychupodobaniach i zainteresowaniach

ISTOTA NOWEGO WYCHOWANIA:

- krytyka środowiska wychowawczego jakim jest szkoła,

- odwrócenie „kanonów” pedagogiki tradycyjnej,

- obala koncepcję dziecka przeciętnie statystycznego,

- stara szkoła - intelektualizm mechanicyzm, oderwany neohumanizm, bierność,

PEDAGOGIKA NOWEGO WYCHOWANIA- przedstawicielem jest Kerschensteiner, który przedstawia wizję szkoły pracy jako miejsca, gdzie dzieci nauczą się żyć w zbiorowości, gdzie odbędą socjalizację. Podkreślił również wagę pracy dla państwa i wychowania poprzez swoją koncepcję gdzie wykształcenie ogólne, średnie nie jest wcale lepsze i istotniejsze od zawodowego. Idea "szkoły pracy" Kerschensteinera jak również koncept "szkoły działania" Dewey'a znacząco wpłynęły na zarówno na współczesną myśl pedagogiczną, jak i znalazły odbicie w wielu nowych koncepcjach, mających na celu reformę nauczania i wychowania.

12. WYMIEŃ NAJWAŻNIEJSZE ZASADY NOWEGO WYCHOWANIA

- Wybór odpowiedniego środowiska dla szkoły.

- Konieczność poznania cech indywidualnych dziecka jego predyspozycji społecznych

- Szkoła na miarę dziecka.

- Współpraca szkoły z rodziną.

- Selekcja uczniów według kryteriów psychologicznych uwzględniając rozwój umysłowy, uzdolnienia, zamiłowania.

- Dominacja zagadnień wychowania nad dydaktyką.

- Nauka oparta ma aktywności dzieci, ich samodzielności i twórczości.

- Samorzutność organizowania się życia społecznego szczególnie samorządności

- Wspieranie wychowania estetycznego i moralnego w jego powiązaniu.

- Koedukacja.

  1. Wymień przedstawicieli nowego wychowania

Owidiusz Decroly, Edward Claparede, Adolf Ferrier, Henryk Rowid, Maria Montessori,Jon Dewey, Celestyn Freinet, Maria Grzegorzewska, Rudolf Sztejner,

  1. Maria Montessori

Do najważniejszych działań pedagogicznych zaliczała:

- rozwijanie w dziecku samodzielności i wiary we własne możliwości

- wykształcenie w dziecku poszanowania do porządku i pracy

- nauczenie dziecka umiejętności pracy w ciszy

- wykształcenie w dziecku umiejętności pracy indywidualnej i zbiorowej

- przekazanie dziecku umiejętności koncentracji podczas wykonywania określonego zadania

- wykształcenie w dziecku posłuszeństwa opartego na samokontroli, a nie przymusie płynącym z zewnątrz

- wykształcenie w dziecku takiej postawy, aby zrozumiało, że jego działania nie mogą być uzależnione od nagrody

- rozwijanie w dziecku zamiłowania do pomocy innym

- przekazanie dziecku szacunku do pracy innych osób

- rozwijanie w dziecku umiejętności współpracy

- pomoc w rozwijaniu indywidualnych uzdolnień dziecka

  1. Janusz Korczak

Podstawowe założenia pedagogiki Janusza Korczaka:

- dziecku należy się szacunek, powinno być traktowane jako podmiot, gdyż rozwija się dzięki własnej aktywności

- wychowanie powinno być traktowane jako proces oparty na partnerstwie

- dziecko powinno mieć zapewnione prawo do opieki

- całe społeczeństwo dorosłych powinno być odpowiedzialne za warunki życia dziecka

- powinno się poszukiwać i pogłębiać wiedzę o dziecku

- wszelkie techniki zastosowane w działaniach pedagogicznych powinny wynikać z założeń danego systemu opiekuńczo - wychowawczego

Janusz Korczak uważany jest za człowieka, który jako jeden z pierwszych zapoczątkował walkę o prawa dziecka. Bardzo często podkreślał fakt, że dziecko, żyjąc w świecie dorosłych, jest od nich uzależnione, a tym samym wskazywał, że pozycja dziecka jest nieporównywalnie gorsza od pozycji dorosłego. W związku z tym wskazywał potrzebę uznania dziecka za w pełni wartościowego człowieka już od momentu narodzin. W przedstawionej przez Korczaka koncepcji systemu wychowawczego mamy do czynienia nie tylko z prezentacją technik i środków stosowanych w działaniach pedagogicznych, ale także dużo cennych porad wskazujących, jak mądrze i skutecznie opiekować się dzieckiem i jak obdarzać go rozumną miłością.

Bardzo ważną postulowaną przez Korczaka ideą pedagogiczną jest partnerstwo w relacjach pomiędzy wychowawcą a wychowankiem. Partnerstwo to powinno opierać się wzajemnym zaufaniu. Dziecko powinno ufać wychowawcy, ale także wychowawca powinien posiadać zaufanie do dziecka, do jego umiejętności i rozsądku. Interpersonalne relacje pomiędzy wychowawcą a wychowankiem powinny opierać się na pełnym porozumieniu obu stron, na wspólnym działaniu i na wspólnym podejmowaniu decyzji ważnych dla obu stron.]

  1. Celestyn Frainet - czym wyróżnia się jego pedagogika

[Celestyn Freinet niegdyś uważany był za jednego z najbardziej znanych pedagogów we Francji. Po dziś dzień jego osoba jest znana na całym świecie, a studenci pedagogiki z zaciekawieniem poznają jego koncepcję rozumienia umysłu dziecka. Jego działalność opierała się nie tylko na teoretycznych założeniach, ale i na praktycznym doświadczaniu. Uważany jest za twórcę nietypowej teorii pedagogicznej, która powszechnie nazywa się Nowoczesną Szkołą Francuską Technik Freineta.

Za podstawę teorii Celstyna Freineta jak już wcześniej było wspomniane uważa się praktykę, spisane na jej podstawie założenia teoretyczne, następnie poparcie poprzez praktyczne wykorzystanie.

Takie założenia stają się jeszcze bardziej atrakcyjne, gdy weźmiemy pod uwagę fakt, iż każde założenie teoretyczne zostało sprawdzone w działaniach praktycznych, dzięki czemu nie trzeba się obawiać, iż któreś będzie nie do wykonania

Freinet określając założenia teoretyczne, stworzył również pewne zadania, które powinna spełniać praktyka, która jest tak bardzo ważna. Oto one:

- dziecko powinno mieć możliwość niczym nieskrępowanej ekspresji samego siebie,

- wychowawca powinien umożliwić podopiecznemu bezpośrednią łączność z otoczeniem, w którym żyje (środowisko),

- proces wychowania powinien przebiegać według profesjonalnego planu działania]

  1. Omów pojęcie pedagogiki alternatywnej

Zazwyczaj chodzi tu o nowe projekty wychowawcze, o nowe modele szkół i nowe rozwiązania oświatowe, którym przypisuje się cechy nowoczesności, innowacyjności, czy postępowości. (Okoń) Niesie za sobą  prawo nauczyciela do bycia innym a zarazem sobą (do pielęgnowania własnych idei.) Edukacyjne alternatywy:

  1. Szkoły niepubliczne - omów zasady funkcjonowania

ZADANIA SZKÓŁ NIEPAŃSTWOWYCH:

- Koncentrują się wokół teorii zrywania z dotychczasową praktyką i modelem szkoły autorytarnej

-Wychowanie demokratyczne, czyli kształcenie osobowości wierzącej w siebie i zdolną do formułowania krytycznych ocen.

- Dotyczą wychowania moralnego

Jak założyć prywatna placówkę wychowawczą?

- Wniosek do gminy (powiatu) o wpisanie do rejestru placówek oświatowych

- Statut (przerobiony wzorcowy statut)

- lokalizacja i miejsce, w którym placówka będzie się znajdowała

- obsada kadrowa (wypis nauczycieli i ich kwalifikacje)

- zaświadczenie od kuratora oświaty o tym, że szkoła posiada uprawnienia szkoły publicznej (dot. Wydawania świadectw szkolnych, które SA uznawane w Polsce i w Europie)

- zobowiązanie do przestrzegania podstawy programowej

  1. Czym się różnią szkoły publiczne od niepublicznych

Szkolnictwo niepubliczne:

- jest bardziej samorządne i samodzielne

- posiada większą autonomię w rozstrzyganiu i rozwiązywaniu wewnętrznych problemów na podstawie samorządnych decyzji nauczycieli, uczniów, rodziców

- posiada autonomię zewnętrzną wobec decydentów oświatowych i administracji państwowej, w zakresie realizowanego w szkole programu nauczania.

[Szkoły prywatne od samego początku różniły się od szkół państwowych pod następującymi względami:
- były i są finansowane głównie przez rodziców;
- dyrektorzy i nauczyciele są zatrudniani przez rady rodzicielskie, będące przedstawicielstwem ogółu właścicieli szkoły (czyli rodziców i ewentualnych innych sponsorów);
- dzięki większemu dopływowi środków, klasy szkolne były i są mniej liczne (10-18 uczniów w klasie), a wyposażenie szkoły jest na ogół nieco nowocześniejsze niż w szkołach państwowych;
- pojawiła się możliwość (nie w pełni wykorzystana przez nauczy-cieli) podejmowania autorskich prób innowacyjnych, eksperymentów, zmian programowych, metodycznych i organizacyjnych]

  1. Omów strukturę edukacji w Polsce

Reforma oświaty wprowadziła zmiany programowe, a także nowe typy szkół:

- sześcioletnią szkołę podstawową, po której uczniowie piszą sprawdzian, oceniający ich wiedzę, ale przede wszystkim zdobyte umiejętności, takie, jak: czytanie, pisanie, liczenie, logiczne myślenie, wykorzystywanie wiedzy w praktyce;

- trzyletnie gimnazjum, na zakończenie którego uczniowie piszą powszechny i obowiązkowy egzamin, składający się z dwóch części: humanistycznej i matematyczno-przyrodniczej;

- szkoły ponadgimnazjalne:

- zasadnicze szkoły zawodowe

- trzyletnie licea ogólnokształcące,

- trzyletnie licea

- czteroletnie technika

- dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące

- trzyletnie technika uzupełniające

- szkoły

- trzyletnie szkoły specjalne

  1. Omów zasady administrowania i nadzorowania oświaty

System oświaty zapewnia w szczególności:

- Realizację prawa każdego obywatela RP do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki , odpowiednio do wieku i osiągniętego rozwoju.

- Wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny.

- Możliwości zakładania szkół i placówek przez różne podmioty.

- Dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychologicznych uczniów, a także możliwości korzystania z pomocy psychologiczno pedagogicznej i specjalnych form p[racy dydaktycznej.

- Możliwości pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną oraz niedostosowana społecznie, godnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami.

- opieke nad uczniami niepełnosprawnymi przez umożliwienie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania zajęć rewalidacyjnych.

- Opiekę nad uczniami szczególnie uzdolnionymi poprzez umożliwienie realizowaniu indywidualnych programów nauczania oraz ukończenia szkoły każdego typy w skróconym czasie.

- Upowszechnianie dostępu do szkół, których ukończenie umożliwia dalsze kształcenie w szkołach wyższych.

- Opieke uczniom pozostającym w trudnej sytuacji materialnej i życiowej.

- Dostosowanie kierunków i treści kształcenia do wymogów rynku pracy.

- kształtowanie u uczniów postaw [przedsiębiorczych sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym.

- Przygotowanie uczniów do wyboru zawodu i kierunku kształcenia.

- Warunki do rozwoju zainteresowań, uzdolnień uczniów przez organizowanie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych oraz kształcenie aktywności społecznej, umiejętności spędzania wolnego czasu.

  1. Wychowania przedszkolne - zasady funkcjonowania

Organami przedszkola są:

- Dyrektor Przedszkola

- Rada Pedagogiczna

- Rada Rodziców

Dyrektor Przedszkola kieruje bieżącą działalnością Przedszkola, reprezentuje je na zewnątrz. Jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w Przedszkolu nauczycieli, pracowników administracji i obsługi.

W wykonywaniu swoich zadań Dyrektor współpracuje z Radą Pedagogiczną i Radą Rodziców, które uchwalają regulaminy swojej działalności, zgodnie z przepisami prawa i Statutem Przedszkola.

  1. Szkoły podstawowe - zasady funkcjonowania

1. Szkoła działa w oparciu o następujące zasady:

a) praworządności,

b) służebności wobec społeczności,

c) racjonalnego gospodarowania mieniem publicznym,

d) jednoosobowego kierownictwa,

e) kontroli wewnętrznej,

f) podziału zadań pomiędzy personelem pedagogicznym i administracyjno - obsługowym,

g) wzajemnego współdziałania.

  1. Gimnazjum - zasady funkcjonowania

Gimnazjum spełnia funkcje: kształcącą, wychowawczą, opiekuńczą, kompensacyjną i kulturotwórczą, tworząc warunki do wielostronnego, tj. intelektualnego, emocjonalnego, moralno - społecznego, politycznego i fizycznego rozwoju uczniów.

Gimnazjum realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz przepisach i aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, a w szczególności:
1) umożliwia zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych do uzyskania świadectwa ukończenia gimnazjum,
2) umożliwia rozwój talentów i zainteresowań poznawczych, społecznych, artystycznych i sportowych,
3) umożliwia absolwentom dokonanie świadomego wyboru dalszego kierunku kształcenia lub dokonanie wyboru zawodu,
4) kształtuje środowisko wychowawcze sprzyjające realizowaniu celów i zasad określonych w ustawie, stosownie do warunków gimnazjum i wieku uczniów,
5) organizuje opiekę nad uczniami niepełnosprawnymi uczęszczającymi do gimnazjum np. oddziałów integracyjnych,
6) umożliwia podtrzymanie poczucia tożsamości narodowej, językowej i religijnej, a w szczególności nauki języka polskiego oraz własnej historii i kultury,
7) umożliwia realizowanie zainteresowań uczniów, realizowanie indywidualnych programów nauczania oraz ukończenie gimnazjum w skróconym czasie.

  1. Omów zasadę etyki nauczycielskiej

- Nauczyciel powinien stanowić wzór osoby prawej i szlachetnej, wrażliwej i odpowiedzialnej.

- Troska o dobro ucznia i studenta.

- Uczciwie i rzetelnie przekazuje wiedzę zgodnie z prawdą.

- Szanuje godność ucznia i studenta w procesie kształcenia i wychowania.

- Szanuje autonomie ucznia i studenta.

- Stoi na straży realizacji chrześcijańskich wartości moralnych, uczy i wychowuje własną postawą i przykładem.

- Jest tolerancyjny wobec przekonań religijnych i światopoglądów, respektujących ład społeczny i moralny.

- Wprowadza ucznia i studenta w dziedzictwo kulturowe narodu polskiego oraz poszanowanie kultury innych narodów.

- Wychowuje w szacunku dla każdego życia ludzkiego, we wszystkich forach jego rozwoju od poczęcia.

- Uczy kultury współżycia ze światem przyrody.

- Kierując się dobrem ucznia wybiera metody, formy oraz środki nauczania i wychowania, stosuje obiektywne oceny uwzględniając zasady indywidualizacji.

- Podnosi swoje kwalifikacje

- Obowiązuje go tajemnica zawodowa

- Omów cele nadzoru pedagogicznego

- Omów funkcję standardów jakości

- Jakie znasz wskaźniki osiągnięć uczniów

- Omów standardy jakości pracy szkoły

  1. Omów cele nadzoru pedagogicznego

Cele nadzoru pedagogicznego
Celem nadzoru pedagogicznego jest doskonalenie systemu oświaty, a w szczególności jakościowy rozwój szkół i placówek z ukierunkowaniem na rozwój ucznia i rozwój zawodowy nauczyciela.1
Do celów nadzoru pedagogicznego należy:

- Rozwój jakościowy pracy szkół należy rozumieć jako: - proces przeobrażeń, zmian, przechodzenia do form bardziej złożonych, doskonalszych, systematyczne działania prowadzące do rozwoju na poziomie szkoły, nauczycieli w aspekcie określania celów, planowania, kultury i klimatu, kierowania i organizacji, procesów nauczania i uczenia się.

- Wszechstronny rozwój ucznia jest to proces polegający na świadomym dążeniu do rozwoju intelektualnego, moralnego, społecznego, estetycznego, fizycznego i emocjonalnego ucznia.

- Rozwój zawodowy nauczyciela jest rezultatem działań wynikających z poziomu rozwoju jednostki oraz uwarunkowań środowiskowych.

  1. Omów funkcję standardów jakości

- Określają wymagania stawiane nauczycielom, chodzi o to, aby:

- Wspomagać nauczyciela w osiągnięciu wysokiej, jakości w nauczaniu dzieci,

- Zapoznanie nauczyciela z filozofia szkoły,

- Dostarczanie informacji o zew oraz formach doskonalenia,

Opieka nad nauczycielami, którzy prace rozpoczynają,

Udzielanie pomocy nauczycielom podczas dokonywania zmian i modyfikacji zadańdla nauczycieli

  1. Jakie znasz wskaźniki osiągnięć uczniów

- sprawdziany, ćwiczenia praktyczne

- odpowiedzi ustne, kartkówki

- prace domowe

  1. Omów standardy jakości pracy szkoły

  1. Jakie znasz formy doskonalenia zawodowego nauczycieli

[- Krótkie szkolenia wspomagające i podnoszące jakość pracy nauczycieli,

- Kursy doskonalące i kwalifikacyjne prowadzone w ramach kształcenia ustawicznego nauczycieli,

- Wewnątrzszkolne doskonalenie nauczycieli, wynikające z planów rozwoju zawodowego nauczycieli szkół,

- Doradztwo zawodowe organizowane przez nauczycieli doradców przedmiotowo-metodycznych, dla nauczycieli określonych specjalności na danym terenie, w celu podnoszenia jakości pracy nauczycieli,

- Konferencje, seminaria i inne spotkania organizowane przez nauczycieli doradców, nauczycieli konsultantów lub innych ekspertów w systemie oświaty w celu podnoszenia jakości pracy nauczycieli i szkół.]

  1. Rozszyfruj skrót WDN

Wewnątrzszkolne Doskonalenie Nauczycieli

Wewnątrzszkolne Doskonalenie Nauczycieli - to celowy, wspólny proces uczenia się całej rady pedagogicznej (lub jej części) w zakresie:
- dydaktyki przedmiotu
- integracji międzyprzedmiotowej
- ogólnych problemów pedagogicznych
WDN jest prowadzeniem szkoleń dla rady pedagogicznej przez osoby, które uczestniczyły w różnego rodzaju kursach czy studiach podyplomowych i mogą, a nawet powinny, podzielić się nabytą wiedzą.
WDN jest wewnętrznym rozwojem nauczycieli w zakresie swojej specjalności zarówno pod względem merytorycznym, jak i metodycznym.
WDN jest pracą nauczycieli w różnych zespołach: przedmiotowych, wychowawczych, samokształceniowych, a także całej rady pedagogicznej.
WDN jest organizowaniem dla nauczycieli lekcji otwartych, pokazowych, warsztatów, spotkań z fachowcami z różnych dziedzin.
WDN jest zorganizowanym i zaplanowanym doskonaleniem nauczycieli.

  1. Wymień kolejne stopnie awansu zawodowego nauczycieli

- nauczyciel stażysta;

- nauczyciel kontraktowy;

- nauczyciel mianowany;

- nauczyciel dyplomowany.

  1. Co wiesz o awansie zawodowym nauczycieli

[Najprościej mówiąc awansem można nazwać zdobycie wyższego stanowiska w danym zawodzie. Takie wyróżnienie w postaci podwyższenia prestiżu i zarobków motywuje do dalszej pracy. Współcześnie każdy nauczyciel pragnie podwyższać swe kwalifikacje i nabywać nowe zdolności.

Aby móc cieszyć się kolejnym stopniem awansu zawodowego każdy z nauczycieli jest zmuszony spełnić dużo warunków, m.in.:

- posiadać żądane kwalifikacje

- odbyć staż, na koniec którego wymagana jest ocena pozytywna

- zdobyć akceptację komisji kwalifikacyjnej lub też zdać egzamin w obecności komisji egzaminacyjnej.]

Stażysta - Kontraktowy

( staż trwa 9 mies., plan rozwoju zawodowego, który można modyfikować)

O egzaminie powiadamia się wcześniej kuratorium.

Kontraktowy - Mianowany

(staż trwa 2 lata i 9 mies. Na mianowanego, postepowanie prowadzi organ prowadzący szkołę)

Komisja: przewodniczący ( organ prowadzący szkołę), dyrektor, kuratorium, 2 ekspertów

Egzamin obejmuje: prawo oświatowe i elementy psychologii i pedagogiki.

Mianowany - Dyplomowany

(musi przepracować rok, staż trwa rok i 9 mies., kuratorium jest organem prowadzącym postępowanie, brak opiekuna)

Komisja: kuratorium, dyrektor lub organ przedstawiający 3 ekspertów

  1. Co wiesz o składach komisji na poszczególne stopnie awansu zawodowego nauczy.

[Komisję kwalifikacyjną dla nauczycieli ubiegających się o awans na stopień

nauczyciela kontraktowego powołuje dyrektor szkoły.

W skład komisji wchodzą:

1) dyrektor (wicedyrektor), jako jej przewodniczący;

2) przewodniczący zespołu przedmiotowego (wychowawczego), a jeżeli zespół taki nie został w tej szkole powołany - - nauczyciel kontraktowy;

3) opiekun stażu

Komisję egzaminacyjną dla nauczycieli ubiegających się o awans na stopień nauczyciela

mianowanego powołuje organ prowadzący szkołę.

W skład komisji wchodzą:

1) przedstawiciel organu prowadzącego szkołę, jako jej przewodniczący;

2) przedstawiciel organu sprawującego nadzór pedagogiczny;

3) dyrektor szkoły;

4) dwaj eksperci z listy ekspertów ustalonej przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Komisję kwalifikacyjną dla nauczycieli ubiegających się o awans na stopień nauczyciela

dyplomowanego powołuje organ sprawujący nadzór pedagogiczny.

W skład komisji wchodzą:

1) przedstawiciel organu sprawującego nadzór pedagogiczny, jako jej przewodniczący, a w przypadku nauczyciela, o którym mowa w art. 9e ust. 1 - także przedstawiciel organu prowadzącego szkołę;

2) (18) dyrektor szkoły, z wyjątkiem przypadku gdy o awans ubiega się dyrektor szkoły;

3) trzej eksperci z listy ekspertów ustalonej przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.]

  1. Wymień style nauczania i omów jeden z nich

  1. Styl kierowniczy - nauczyciel przyjmuje rolę aktywnego szefa, robiącego najlepszy użytek ze swoich umiejętności i metod. Nauczanie staje się efektywne, a opracowane materiały staranne.

(Właściwości stylu kierowniczego - kategorie czasu poświęconego na naukę materiału)

  1. Styl terapeutyczny - nauczyciel charakteryzuje się empatią. Wspomaga rozwój

osobniczy i indywidualny uczniów.

(Główny cel stylu terapeutycznego, jest wyposażenie ucznia w potencjał umożliwiający stanie się człowiekiem zdolnym do samookreślenia)

  1. Styl wyzwalający - w którym nauczyciel staje się oswobodzicielem inżynierem osobowości uczniów.

(Kładzie nacisk na wyrafinowanie materiału. Za stylem wyzwalającym przemawia jego sędziwy wiek i kompleksowość.)

  1. Omów problem pamięci w procesie nauczania (stożek Dela) ?

[Bardzo ważnym elementem procesu uczenia się jest pamięć, na co wskazuje stożek Dale'a.

Piramida zapamiętywania ukazuje zależność pomiędzy zdolnością zapamiętywania, a zastosowaną metodą.
wykład- 5%
czytanie- 10%
metody audiowizualne- 20%
demonstracje- 30%
grupa dyskusyjna- 50%
praktyka przez działanie- 75%
nauczanie innych - natychmiastowe wykorzystanie zdobytej wiedzy - 90%
Dążąc do aktywizowania uczniów należy włączać w proces uczenia i zapamiętywania jak najwięcej zmysłów.]

ILE UCZEŃ ZAPAMIĘTUJE?

  1. Wymień przykłady aktywnych metod nauczania

Charakterystyka aktywnych metod nauczania.
Przez metody aktywizujące rozumiemy metody nauczania zwiększające czynny udział uczących się w zajęciach dydaktycznych i ograniczające rolę nauczyciela do pomagania uczącym się w realizacji celów kształcenia i kontroli postępów.
Jest wiele metod aktywizujących, które można zastosować w kształceniu na poziomie szkoły podstawowej i gimnazjum. Ich ilość stale wzrasta, gdyż istnieje możliwość modyfikacji metod już stosowanych.

Metoda inscenizacji - polega na inscenizacji pewnego zdarzenia. Część uczniów staje się aktorami i odgrywa przydzielone przez nauczyciela role zgodnie z przygotowanym scenariuszem. Pozostali uczniowie są obserwatorami. Po inscenizacji rozpoczyna się dyskusja, w wyniku której powinno dojść do wspólnej, uzgodnionej oceny zainscenizowanego problemu.
Drama - jest uczeniem się przez doświadczenie i przezywanie. W dramie nie wykorzystuje się scenariuszy charakterystycznych dla teatru. Uczniowie stosując dramę działają zgodnie ze swoją wyobraźnią i „na gorąco" ustalają kierunki rozwoju fikcyjnych zdarzeń, w których uczestniczą. Drama ma zatem charakter „otwarty", nie ograniczony wymaganiami scenariusza. W tej metodzie nie ma typowego dla teatru podziału na aktorów i publiczność. Wszyscy są aktywnymi uczestnikami zajęć.
Metoda gier dydaktycznych
Jest to metoda oparta na grze, która jest zabawą prowadzoną według ściśle określonych reguł postępowania, prowadzących do konkurowania grających ze sobą, uczących się w ten sposób osób. Wśród gier dydaktycznych można wyróżnić: quizowo - turniejowe, planszowe, sytuacyj
ne, decyzyjne, inscenizacyjne.
Metoda projektów - to metoda nauczania, w której uczniowie realizują „duże" przedsięwzięcie (znacznie obszerniejsze od zadania domowego) w oparciu o przyjęte wcześniej założenia. Zadanie jest realizowane przez uczniów samodzielnie, ale koordynowane jest ono przez nauczyciela. To on określa merytoryczne ramy projektu, a uczniowie sami wybierają sobie temat projektu.
Projekty mają rozwijać samodzielność, uczyć zbierania danych, dobierania i korzystania ze źródeł, prezentowania wyników. Projekty wykonuje się najczęściej grupowo.
Jest to praca długoterminowa.
Metoda dyskusji
Dyskusja związana z wykładem - odmiana dyskusji odnosząca się do wykładu, mająca na celu wyjaśnienie wątpliwości uczących się, co do tez i sformułowań zawartych w wykładzie oraz uzyskiwanie od nich informacji zwrotnej dotyczącej zrozumienia treści.
Wielokrotna - jest to dyskusja prowadzona w małych grupach. W pierwszej fazie praca przebiega w grupach pod kierunkiem lidera,, w fazie drugiej zajęcia mają charakter plenarny, podczas-których prezentuje się wyniki dyskusji grupowych oraz wybiera optymalne rozwiązanie. W grupach dyskutować można nad tym samym zagadnieniem lub problemem stanowiącym element jakiejś całości.
Burza mózgów - przykład dyskusji polegającej na umożliwieniu uczniom szybkiego zgromadzenia wielu konkurencyjnych lub uzupełniających się hipotez rozwiązania problemu. Można zgłaszać wszystkie pomysły i rozwiązania, w obojętnej formie, tak żeby nawet chwila namysłu nad poprawnością językową nie zmniejszyła pomysłowości. Pomysły te nie mogą być oceniane, ani komentowane, a na ich autorów nie spada żadna odpowiedzialność, czy konsekwencja za ich podanie. Cała konstrukcja burzy mózgów jest tak pomyślana, aby przerwać komunikację między fazą pomysłów i fazą oceniania pomysłów.Inne nazwy tej metody to: giełda pomysłów, sesja odroczonej oceny, jarmark pomysłów, konferencja dobrych pomysłów

  1. Co to jest ocena szkolna

Ocena szkolna jest specyficznym orzekaniem wartościującym w kategoriach aprobaty bądź negacji postępów ucznia i trudno porównywać ją z jakąkolwiek inną oceną.

  1. Co podlega ocenianiu

- osiągnięcia edukacyjne ucznia

( polega na rozpoznaniu przez nauczycieli poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej i realizowanych w szkole programów nauczania uwzględniających tę podstawę.

- zachowanie ucznia

(polega na rozpoznawaniu przez wychowawcę klasy stopnia respektowania przez ucznia zasad współżycia społecznego i norm etycznych)

  1. Cele wewnątrzszkolnego systemu oceniania

  1. informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych oraz jego zachowaniu, o postępach w tym zakresie.

  2. udzielenie uczniowi pomocy w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju

  3. motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce i zachowaniu

  4. dostarczanie rodzicom i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach w nauce, zachowaniu oraz specjalnych uzdolnień ucznia

  5. Umożliwienie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktyczno wychowawczej

  1. O czym nauczyciel musi poinformować uczniów i jego rodziców na początku r. szkol.

- wymaganiach edukacyjnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych czy dodatkowych zajęć edukacyjnych, wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania

- sposobu sprawdzania osiągnięć edukacyjnych

- warunkach i trybach uzyskania wyższej niż przewidywalna rocznej oceny klasyfikacyjnej z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych

  1. Jakie są zasady oceniania z WF, muzyki, plastyki

Przy ustaleniu oceny z WF, techniki, plastyki, muzyki należy w szczególności brać pod uwagę wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tych zajęć.

  1. Kto zwalnia ucznia z WF lub informatyki

Dyrektor szkoły na podstawie opinii o ograniczonych możliwościach uczestniczenia w tychzajęciach, wydanej przez lekarza na czas określony w tej opinii oraz pisemnej prośbyrodziców (prawnych opiekunów

  1. Funkcje oceny

a). dydaktyczna - informacja o stopniu opanowania treści nauczania danego przedmiotu przez ucznia

b). prognostyczna - wykrywanie potencjału ucznia i projektowanie drogi dalszej i jego kształcenia

c). sterująco - metodyczna, umożliwia nauczycielowi rozpoznanie skuteczności lub małej skuteczności dotychczasowej strategii nauczania i konieczności jej kontynuacji lub zmiany

d). psychologiczna - obejmuje kontekst zdrowia fizycznego i psychicznego ucznia, jego mocne i słabe strony, radzenie sobie w sytuacjach trudnych, zakres odporności psychicznej

e). wychowawcza - uwzględnia zaangażowanie ucznia w pracy, systematyczność, staranność, aktywność, warunki do nauki, sytuację rodzinną

f). selektywna - umożliwia odróżnienie uczniów dobrze przygotowanych do dalszej nauki danego przedmiotu

  1. Jakie znasz rodzaje oceniania

Wyróżniamy ocenianie:

- ciągłe (wewnętrzne, systematyczne) dokonywane przez nauczyciela i toku procesu dydaktyczno - wychowawczego w celu obserwowania rozwoju ucznia

- jednorazowe ( zewnętrzne) dokonywane przez osoby które nie są nauczycielami ocenianych uczniów mające na celu podsumowanie pewnego etapu edukacyjnego, np., sprawdzian po szkole podstawowej, egzamin w trzeciej klasie gimnazjum, egzamin maturalny

- kształtujące - opiera się na informacjach zebranych przed rozpoczęciem nauki (diagnoza wstępna) lub podczas nauczania. Służy nauczycielowi do planowania pracy z uczniami i wyboru właściwej strategii nauczania

- zbierające (sumujące) w celu stwierdzenia w jakim stopniu osiągnięcia ucznia zespołu klasowego odpowiadają założonym celom dydaktycznym

  1. Wymień najbardziej powszechne błędy w ocenianiu

- stawianie więcej niż jednej oceny, za jeden przedmiot, sprawdzian, czy odpowiedź

- stosowanie stałego wskaźnika procentowego dla skal stopni szkolnych

- odejmowanie punktów za błędy w testach czy sprawdzianach

- mechaniczne przyznawanie wyższej liczby punktów za zadanie trudniejsze w sprawdzianie

- sumowanie punktów za różne umiejętności

- zbyt częste stosowanie plusów, czy minusów przy ocenach cząstkowych

- częste stawianie ocen głównie za wiadomości, a nie za umiejętności

  1. Co to jest WSO

Wewnątrzszkolny System Oceniania

DEKALOG OCENIANIA WSO

- Ocenianie powinno brać pod uwagę specyfikę uczenia się i wspierać je.

- W ocenianiu należy uwzględnić różnice pomiędzy poszczególnymi uczniami. Ocenianie i stosowanie narzędzia oceny powinny zachęcać ich do zaprezentowania swej kreatywności i oryginalności.

- Cel oceniania trzeba jasno określić: nauczyciel i uczeń muszą wiedzieć z jakiego powodu dokonuje się oceny i rozumieć uzasadnienie wyboru danej formy sprawdzenia.

- Ocenianie powinno być trafne tzn. Wybrana metoda powinna sprawdzać dokładnie to, co podlega ocenie.

- Ocenianie powinno być rzetelne - o ile to tylko możliwe, należy wyeliminować subiektywizm, a ocenę uczynić niezależną od osoby egzaminatora.

- Wszystkie formy oceniania muszą zapewnić uczniowi otrzymanie informacji zwrotnej na temat wyników jego uczenia się oraz stymulować rozwój ucznia, wskazując mu kierunek poprawy. Również w przypadku sprawdzenia symulującego uczeń powinien otrzymac informacje zwrotna na temat swojej pracy dowiedzieć się co jest jego mocną stroną, a co wymaga powtórzenia.

- Ocenianie powinno skłaniać zarówno ucznia jak i nauczyciela do refleksji na temat ich dotychczasowej pracy. Wobec tego niezbędna jest nieustanna ewaluacja i doskonalenie oceniania.

- Ocenianie jest integralna częścią planu nauczania. Nauczania i uczenie się zaplanować razem z fromami sprawdzania oceniania, tak aby uczniowie mogli jak najlepiej zaprezentować wyniki swojego uczenia się.

- Ocenianie wymaga rozsądnego wyważania. Zbyt dużo sprawdzianów w krótkim czasie obciąża zarówno efektywne uczenie się, jak i nauczanie

  1. Omów ocenianie kształtujące

Ocenianie kształtujące - opiera się na informacjach zebranych przed rozpoczęciem nauki (diagnoza wstępna) lub podczas nauczania. Służy nauczycielowi do planowania pracy z uczniami i wyboru właściwej strategii nauczania



Wyszukiwarka