Prawo urzędnicze, prawo urzędnicze


PRAWO URZĘDNICZE

Dr Tomasz Mordel

Wyższa Szkoła Administracji Publicznej

w Łodzi

Rok akademicki 2007/2008

Plan wykładu:

1. Pojęcie i źródła prawa urzędniczego.

2. Służba cywilna.

3. Nawiązanie stosunku pracy w prawie urzędniczym.

4. Ustanie i zmiana treści urzędniczego stosunku pracy.

5. Obowiązki urzędnicze

6. Uprawnienia pracownicze urzędników

7. Odpowiedzialność dyscyplinarna w prawie urzędniczym

Literatura:

1. Prawo urzędnicze,

Autorzy: Teresa Liszcz (red.) Renata Borek -Buchajczuk, Wiesław Perdeus Wydawnictwo:  Oficyna Wydawnicza Verba , Lublin , 2005;
2. Prawo urzędnicze,

Autorka: Elżbieta Ura

Wydawnictwo: LexisNexis, 2004;

Pojęcie:

Za prawo urzędnicze (w celach badawczych i dydaktycznych) uznaje się tę część prawa pracy regulowaną pragmatykami pracowniczymi (ustawami regulującymi zatrudnianie w poszczególnych rodzajach urzędów), która reguluje stosunki pracy w urzędach administracji publicznej i w urzędach organów władzy państwowej.

Źródła prawa urzędniczego:

a) Konstytucja

b) Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. nr 170, poz. 1217 z późn. zm.)

c) Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej( Dz.U. nr 170, poz. 1218 z późn. zm.)

d) Ustawa z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (tekst jedn. Dz.U.z 2001 r. nr 86, poz.953 z późn. zm.)

e) Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. nr 162, poz. 1125 z późn. zm.)

f) Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz.U. nr 128, poz.1403 z późn. zm.)

g) Ustawa z dnia 22 marca 1990 r o pracownikach samorządowych (tekst jedn. Dz.U.01 nr 142, poz.1593 z późn. zm.)

h) w ograniczonym zakresie ustawy: o służbie celnej, Państwowej Inspekcji Pracy, Najwyższej Izbie Kontroli i transporcie drogowym

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o p.z.k.

1) kierownicy centralnych urzędów administracji rządowej i ich zastępcy;

2) prezesi agencji państwowych i ich zastępcy:

3) prezesi zarządów państwowych funduszy i ich zastępcy:

4) Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia;

5) Sekretarz Rady Ministrów;

6) wojewódzcy lekarze weterynarii i ich zastępcy;

7) kierownicy państwowych jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwych ministrów i ich zastępców;

8) dyrektorzy generalni urzędów lub osoby na innych równoważnych stanowiskach utworzonych na podstawie odrębnych przepisów;

9) kierujący departamentami lub komórkami równorzędnymi w ministerstwach i urzędach centralnych oraz urzędach obsługujących przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędach wojewódzkich, państwowych jednostkach organizacyjnych, a także ich zastępcy;

10) stanowiska kierownicze, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o s.c. (np. stanowisk urzędniczych w UW)

Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnej

główny księgowy budżetu wojewody

wojewódzki konserwator przyrody,

architekt wojewódzki,

informatyk wojewódzki

Stanowiska koordynujące w służbie cywilnej

naczelnik (kierownik) wydziału,

starszy inspektor wojewódzki

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o s.c. (np. stanowisk urzędniczych w UW)

Stanowiska samodzielne w służbie cywilnej:

radca generalny,

radca wojewody,

zastępca głównego księgowego,

kierownik oddziału w urzędzie wojewódzkim,

główny księgowy,

audytor wewnętrzny,

radca prawny,

pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych

kierownik oddziału (jednostki równorzędnej),

kierownik pracowni,

główny specjalista,

inspektor wojewódzki,

zastępca naczelnika (kierownika) wydziału,

zastępca kierownika oddziału (jednostki równorzędnej)

kierownik kancelarii tajnej

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o s.c. (np. stanowisk urzędniczych w UW)

Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnej

starszy specjalista,

starszy informatyk

referent prawny,

referent prawno-administracyjny

Stanowiska wspomagające w służbie cywilnej

specjalista,

informatyk,

starszy inspektor,

inspektor

starszy księgowy,

starszy referent,

księgowy,

referent

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o p.s.p.(np.. działu IV „wszystkie sądy”)

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o p.s.(np.. VI tabeli stanowisk pracowniczych wspólnych dla wszystkich urzędów)

I. Kierownicze stanowiska urzędnicze

1. Naczelnik (kierownik) wydziału (jednostki równorzędnej), rzecznik prasowy, główny księgowy, audytor wewnętrzny, inspektor kontroli dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej

2. Kierownik referatu (jednostki równorzędnej), pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych, zastępca naczelnika wydziału (jednostki równorzędnej)

3. Zastępca głównego księgowego

Stanowiska urzędnicze:

Ustawa o p.s.(np.. VI tabeli stanowisk pracowniczych wspólnych dla wszystkich urzędów)

II. Stanowiska urzędnicze

1.Radca prawny

2. Główny specjalista

3. Inspektor

4. Starszy specjalista, starszy informatyk, starszy geodeta, starszy kartograf

5. Podinspektor, informatyk, geodeta, kartograf

6. Specjalista

7. Samodzielny referent

8. Referent prawny

9. Referent prawno-administracyjny

10. Referent, kasjer, księgowy

11. Młodszy referent, młodszy księgowy

WYKŁAD II

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych:
średniego szczebla zarządzania, koordynujących, samodzielnych, specjalistycznych i wspomagających w:

1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej,

2) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej,

3) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej,

4) Głównym Inspektoracie Inspekcji Handlowej, Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Biurze Nasiennictwa Leśnego

oraz powiatowi i graniczni lekarze weterynarii oraz ich zastępcy.

Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad służbą cywilną w zakresie zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa.

Szef Służby Cywilnej jest organem administracji rządowej właściwym w sprawach służby cywilnej w zakresie określonym ustawą

Szef Służby Cywilnej w szczególności:

1) czuwa nad przestrzeganiem zasad służby cywilnej;

2) przygotowuje rządowy projekt strategii zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej,

3) kieruje procesem zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej;

4) gromadzi informacje o korpusie służby cywilnej;

5) przygotowuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej,

6) planuje i nadzoruje wykorzystanie środków finansowych na wynagrodzenia i szkolenia członków korpusu służby cywilnej;

7) planuje, organizuje i nadzoruje szkolenia centralne w służbie cywilnej.

8) upowszechnia informacje o służbie cywilnej, w tym o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej;

9) prowadzi współpracę międzynarodową w sprawach dotyczących służby cywilnej

Zadania z zakresu s.c. realizuje w urzędzie dyrektor generalny urzędu, podlegający kierownikowi urzędu.

Stanowisko dyrektora generalnego urzędu tworzy się w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w urzędach obsługujących ministrów, członków komitetów przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, w urzędach obsługujących kierowników urzędów centralnych organów administracji rządowej oraz w urzędach wojewódzkich) albo kierownik urzędu, do którego przepisy dotyczące dyrektora stosuje się odpowiednio.

Stanowisk dyrektora generalnego nie tworzy się w Komendach Głównych: Policji, Państwowej Straży Pożarnej oraz Straży Granicznej.

Dyrektor generalny urzędu:

1) zapewnia funkcjonowanie i ciągłość pracy urzędu, warunki jego działania, a także organizację pracy, w szczególności poprzez:

a) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi urzędu w zakresie prawidłowego wykonywania przez nie zadań określonych przez organ administracji rządowej kierownika urzędu, z wyjątkiem komórek bezpośrednio nadzorowanych przez ten organ niego na podstawie ustaw,

b) nadzorowanie organizacyjne przebiegu prac nad terminowym przygotowaniem projektu budżetu i układu wykonawczego do budżetu w części dotyczącej urzędu,

c) występowanie z wnioskiem do właściwego organu administracji rządowej o nadanie regulaminu organizacyjnego urzędu lub jego komórek organizacyjnych, a następnie ustalanie regulaminu pracy,

d) gospodarowanie mieniem urzędu, w tym zlecanie usług i dokonywanie zakupów dla urzędu oraz zapewnienie prowadzenia ewidencji majątku urzędu,

e) reprezentowanie Skarbu Państwa w odniesieniu do mienia urzędu, z zastrzeżeniem art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (tj. określonego ustawami zakresu reprezentacji wojewody),

f) prowadzenie kontroli i audytu wewnętrznego w urzędzie,

g) sprawowanie nadzoru nad gospodarstwami pomocniczymi urzędu,

h) zapewnianie przestrzegania przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej,

i) zapewnianie przestrzegania zasad techniki prawodawczej;

j) zatwierdzanie i dokonywanie zmian planów finansowych oraz planów rzeczowo-finansowych inwestycji i remontów urzędu;

k) zatwierdzanie zasad rachunkowości urzędu;

l) dysponowanie rachunkiem dochodów własnych urzędu;

Dyrektor generalny urzędu:

2) dokonuje czynności z zakresu prawa pracy wobec osób zatrudnionych w urzędzie oraz realizuje politykę personalną, w szczególności poprzez:

a) dokonywanie czynności wynikających z nawiązania i trwania stosunku pracy z członkami korpusu służby cywilnej oraz czynności związanych z ustaniem stosunku pracy,

b) organizowanie naboru na wolne stanowiska w służbie cywilnej, w tym na wyższe stanowiska w służbie cywilnej;

c) dysponowanie funduszem nagród, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej,

3) wykonuje określone zadania kierownika urzędu, jeśli odrębne przepisy tak stanowią;

4) wykonuje inne zadania z upoważnienia kierownika urzędu

Rada Służby Publicznej

Rada Służby Publicznej działa przy Prezesie Rady Ministrów, jako organ opiniodawczo-doradczy.

Ocenia m.in. przebieg postępowań kwalifikacyjnych, konkursowych i egzaminacyjnych w służbie publicznej cywilnej, wyraża opinie w sprawach administracji publicznej, opiniuje projekt ustawy budżetowej w części dotyczącej służby publicznej cywilnej oraz wyraża opinię o corocznym wykonaniu budżetu w tym zakresie, opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby publicznej cywilnej oraz wyraża opinię w sprawach etyki zawodowej pracowników i urzędników służby publicznej członków korpusu służby cywilnej, opiniuje projekt rządowej strategii zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej;

Krajowa Szkoła Administracji Publicznej

Kształci i przygotowuje do służby publicznej urzędników służby cywilnej oraz kadry wyższych urzędników administracji Rzeczypospolitej Polskiej.

Prowadzi postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie (z wyłączeniem własnych absolwentów mianowanych z mocy prawa).

Prowadzi egzamin dla kandydatów do PZK oraz konkurs na stanowisko objęte nomenklaturą PZK jeżeli nie jest możliwe powołanie na nie osoby z państwowego zasobu kadrowego, ze względu na szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe, które są wymagane do pracy na tym stanowisku.

WYKŁAD III

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: P.z.k.

1) urzędnicy służby cywilnej;

2) osoby, które złożą z wynikiem pozytywnym egzamin;

3) osoby, które wygrają konkurs ogłoszony przez Prezesa Rady Ministrów;

4) osoby mianowane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych,

5) osoby posiadające stopień naukowy doktora,

6) osoby wymienione w art. 15a ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.), których ostatnim stanowiskiem służbowym zajmowanym w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej było stanowisko związane z kierowaniem departamentem lub komórką równorzędną w Ministerstwie Obrony Narodowej, a także ich zastępcy.

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: s.c.

1) obywatelstwo polskie (dyrektor generalny urzędu może wyłączyć ten warunek) ;

2) pełnia praw publicznych;

3) nie karanie za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

4) kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej (na dane stanowisko);

5) nieposzlakowana opinia.

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: s.c.

1) status pracownika służby cywilnej;

2) co najmniej trzyletni staż pracy w służbie cywilnej lub zgoda dyrektora generalnego urzędu na przystąpienie do postępowania kwalifikacyjnego przed upływem tego terminu;

3) tytuł magistra lub równorzędny;

4) znajomość co najmniej jednego języka obcego spośród języków roboczych Unii Europejskiej;

5) status żołnierza rezerwy lub nie podleganie powszechnemu obowiązkowi obrony.

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: p.u.p.

1) obywatelstwo polskie,

2) ukończone osiemnaście lat życia i pełna zdolność do czynności prawnych oraz pełnia praw publicznych,

3) nieskazitelny charakter,

4) odpowiednie wykształcenie i odbyta aplikacja administracyjna,

5) stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku.

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: p.s.p.

1) pełna zdolność do czynności prawnych,

2) nieposzlakowana opinia,

3) nie karanie za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe,

4) nie jest prowadzone postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,

5) ukończenie co najmniej studiów pierwszego stopnia i uzyskanie tytułu zawodowego,

6) stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku,

7) odbycie stażu urzędniczego w sądzie lub w prokuraturze;

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: u.p.s.

1) obywatelstwo polskie;

2) kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy na określonym stanowisku,

3) ukończony 18 rok życia i pełną zdolność do czynności prawnych oraz pełnia praw publicznych,

4) stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku (-).

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: u.p.s.

1) co najmniej wykształcenie średnie,

2) nie skazanie za przestępstwo umyślne,

3) nieposzlakowana opinia

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: u.p.s.

1) posiada wykształcenie wyższe.

2) (wypada; posiada łącznie co najmniej trzyletni staż pracy lub wykonywała przez co najmniej 3 lata działalność gospodarczą) posiada łącznie co najmniej dwuletni staż pracy:

a) na stanowiskach urzędniczych w jednostkach, o których mowa w art. 1, lub

b) w służbie cywilnej, lub

c) w służbie zagranicznej, z wyjątkiem stanowisk obsługi, lub

d) w innych urzędach państwowych, z wyjątkiem stanowisk pomocniczych i obsługi, lub

e) na kierowniczych stanowiskach państwowych

PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI PRACOWNICZEJ: dodatkowe

1) U.s.c. wymaga służby przygotowawczej w wymiarze do 3-mcy, bez egzaminu (bezterminowa zakończona egzaminem) Po 3 latach pracy w s.c. można przystąpić do egzaminu urzędniczego ,

2) U.p.u.p. wymaga odbycia aplikacji administracyjnej, trwającej do 12 m-cy i kończącej się oceną kwalifikacyjną,

3) U.p.s.p. wymaga odbycia stażu urzędniczego w sądzie lub prokuraturze, trwającego 12 m-cy i kończącego się egzaminem.

NAWIĄZANIE STOSUNKU PRACY: U.p.z.k - powołanie

1) Prezes Rady Ministrów w odniesieniu do sekretarza RM, i dyrektorów generalnych urzędów;

2) Główny Lekarz Weterynarii w odniesieniu do wojewódzkich lekarzy weterynarii i ich zastępców;

3) Dyrektor generalny urzędu, a w przypadku państwowych jednostek organizacyjnych ich kierownik w odniesieniu do kierujących departamentami lub komórkami równorzędnymi w ministerstwach i urzędach centralnych oraz urzędach obsługujących przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędach wojewódzkich, państwowych jednostkach organizacyjnych, a także ich zastępców;

4) Dyrektor generalny służby zagranicznej w odniesieniu do stanowisk kierowniczych w służbie zagranicznej, z wyłączeniem pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych.

NAWIĄZANIE STOSUNKU PRACY: U.p.s.

1) na podstawie mianowania: pracownicy zatrudniani na stanowiskach pracy określonych w statucie gminy bądź związku międzygminnego,

2) na podstawie powołania: zastępca wójta (burmistrza, prezydenta miasta), sekretarz gminy, sekretarz powiatu, skarbnik gminy (główny księgowy budżetu), skarbnik powiatu (główny księgowy budżetu powiatu), skarbnik województwa (główny księgowy budżetu województwa) ,

3) na podstawie umowy o pracę: pozostali pracownicy samorządowi.

TREŚĆ UMOWY O PRACĘ I AKTU POWOŁANIA:

Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności:

1) rodzaj pracy,

2) miejsce wykonywania pracy,

3) wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia,

4) wymiar czasu pracy,

5) termin rozpoczęcia pracy.

TREŚĆ AKTU MIANOWANIA:

1) nazwa pracodawcy samorządowego,

2) imię i nazwisko pracownika samorządowego,

3) datę nawiązania stosunku pracy,

4) określenie stanowiska pracy,

5) określenie wysokości i składników wynagrodzenia za pracę,

6) datę obowiązku podjęcia czynności służbowych,

7) podpis osoby dokonującej mianowania.

WYKŁAD IV

UMOWA O PRACĘ

MIANOWANIE

MIANOWANIE

Powierzenie innej pracy - tylko u.p.s.

Jeżeli wymagają tego potrzeby jednostki, pracownikowi samorządowemu mianowanemu oraz pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku urzędniczym można zlecić, na okres do trzech miesięcy w roku kalendarzowym, wykonywanie innej pracy niż określona w akcie mianowania lub umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami. W okresie tym przysługuje pracownikowi wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz nie niższe od dotychczasowego.

MIANOWANIE

Przeniesienie na inne stanowisko: u.p.s.

Jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi potrzebami jednostki, pracownika samorządowego mianowanego można przenieść na inne stanowisko, odpowiadające jego kwalifikacjom i równorzędne pod względem wynagrodzenia.

W razie trwałej utraty zdolności do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, pracownika samorządowego mianowanego można za jego zgodą przenieść na inne, także niższe stanowisko.

MIANOWANIE

Przeniesienie na inne stanowisko: u.p.s.

W razie reorganizacji urzędu, pracownika zatrudnionego na stanowisku urzędniczym można przenieść na inne stanowisko, odpowiadające jego kwalifikacjom, jeżeli ze względu na likwidację zajmowanego przez niego stanowiska, nie jest możliwe dalsze jego zatrudnienie na tym stanowisku.

MIANOWANIE

Przeniesienie na inne stanowisko: u.s.c.

Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami urzędu, dyrektor generalny urzędu może w każdym czasie przenieść urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym urzędzie, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe.

Urzędnik, o którym mowa w ust. 1, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku, przez okres trzech miesięcy następujących po miesiącu, w którym został przeniesiony na nowe stanowisko. Wysokość dodatku służby cywilnej pozostaje bez zmiany.

MIANOWANIE

Przeniesienie do innego pracodawcy: u.p.s.

W uzasadnionych przypadkach pracownik samorządowy mianowany może być przeniesiony w drodze porozumienia pracodawców, na okres do sześciu miesięcy, do innego pracodawcy samorządowego, w tej samej lub innej miejscowości, do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. W okresie przeniesienia przysługuje mu wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz nie niższe od dotychczasowego. Przeniesienie takie dopuszczalne jest tylko raz na dwa lata

MIANOWANIE

Przeniesienie do innego pracodawcy: u.p.s.

Pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym można, na jego wniosek lub za jego zgodą, przenieść do pracy u innego pracodawcy samorządowego albo na stanowisko urzędnicze w służbie cywilnej w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej w tej samej lub innej miejscowości, w każdym czasie, jeżeli nie narusza to ważnego interesu pracodawcy samorządowego, który dotychczas zatrudniał pracownika, przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie przejmującego pracodawcy samorządowego lub przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej.

Członka korpusu służby cywilnej można, na jego wniosek lub za jego zgodą, przenieść na stanowisko urzędnicze u pracodawcy samorządowego, w drodze porozumienia pracodawców, gdy przemawia za tym szczególny interes pracodawcy samorządowego.

MIANOWANIE

Przeniesienie do innego pracodawcy: u.s.c.

Art. 32. 1. Jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Służby Cywilnej) może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w tej samej miejscowości.

2. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Służby Cywilnej), jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść, na okres nie dłuższy niż dwa lata, urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w innej miejscowości. Przenosząc urzędnika do innej miejscowości Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Służby Cywilnej zapewnia mu odpowiednie warunki mieszkaniowe, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. Przeniesienie takie może nastąpić najwyżej dwa razy w czasie trwania stosunku pracy urzędnika służby cywilnej.

3. Niedopuszczalne jest przeniesienie, o którym mowa w ust. 2, bez zgody urzędnika służby cywilnej - kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia w przypadku, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.

MIANOWANIE

Przeniesienie do innego pracodawcy: u.s.c.

Art. 33. 1. Przeniesienie członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie.

2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas jest zatrudniony.

Art. 36. W razie likwidacji urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej wykonuje pracę lub reorganizacji tego urzędu w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie urzędnika Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Służby Cywilnej) przenosi go do innego urzędu w tej samej lub innej miejscowości oraz zobowiązuje dyrektora generalnego tego urzędu do wyznaczenia urzędnikowi stanowiska, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe.

MIANOWANIE

Przeniesienie do innego pracodawcy: u.s.c.

Art. 34. 1. Pracownicy, o których mowa w art. 2 ust. 4, mogą zostać przeniesieni na stanowisko urzędnicze w służbie cywilnej jeśli posiadają kwalifikacje niezbędne do zajmowania stanowiska w służbie cywilnej.

2. Przeniesienia dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym pracownik ma być zatrudniony w porozumieniu z dotychczasowym pracodawcą. O przeniesieniu informuje się Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Służby Cywilnej).

3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, z dniem przeniesienia stają się pracownikami służby cywilnej z którymi zawiera się umowę na czas nieokreślony, jeżeli poprzedni stosunek pracy był zawarty na czas nieokreślony, albo na czas określony w pozostałych przypadkach.

WYGAŚNIĘCIE STOSUNKU PRACY Z MIANOWANIA

Art. 40. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej wygasa w razie:

1) odmowy złożenia ślubowania;

2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej;

4) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu urzędnika w służbie cywilnej;

6) upływu trzech miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania;

7) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 31 i 32 lub niepodjęcia pracy w urzędzie, do którego urzędnik został przeniesiony w trybie art. 36.

ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z MIANOWANIA

U.p.s.

Art. 24. 1. Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem samorządowym mianowanym, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, może nastąpić w przypadku:

ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z MIANOWANIA

U.s.c.

Art. 41. 1. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej następuje, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie:

1) dwukrotnej, następującej po sobie, negatywnej oceny, o której mowa w art. 52 ust. 1;

2) stwierdzenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych trwałej niezdolności do pracy uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków urzędnika służby cywilnej; w celu zbadania stanu zdrowia urzędnika tego można skierować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu lub na jego prośbę;

3) utraty nieposzlakowanej opinii;

4) likwidacji urzędu, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie, o którym mowa w art. 36.

2. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej może nastąpić, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie:

1) osiągnięcia wieku 65 lat, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury;

2) odmowy poddania się badaniu przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

3) postępowania karnego toczącego się przeciwko urzędnikowi przez okres dłuższy niż trzy miesiące.

ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z MIANOWANIA

U.p.s.

Art. 14. 1. Właściwy organ lub osoba niezwłocznie rozwiązuje bez wypowiedzenia stosunek pracy z pracownikiem samorządowym mianowanym w razie:

1) prawomocnego skazania na karę pozbawienia praw publicznych albo prawa wykonywania zawodu,

2) prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z pracy w urzędzie,

3) zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku,

4) utraty obywatelstwa polskiego.

2. Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem samorządowym mianowanym może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż jeden rok, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn - po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy.

ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z MIANOWANIA

U.s.c.

Art.41. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok.

7. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia z winy urzędnika może nastąpić w razie:

1) ciężkiego naruszenia przez urzędnika podstawowych obowiązków członka korpusu służby cywilnej, jeżeli wina urzędnika jest oczywista;

2) popełnienia przez urzędnika w czasie trwania stosunku pracy przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;

  1. zawinionej przez urzędnika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie jest możliwe wyznaczenie urzędnikowi stanowiska uwzględniającego jego przygotowanie zawodowe.

WYKŁAD V

Obowiązki powszechne

a) obowiązki porządkowe

b) obowiązek dbałości o dobro pracodawcy

c) obowiązek przestrzegania tajemnicy pracodawcy

Obowiązki dodatkowe urzędników samorządowych

Art. 15. 1. Do podstawowych obowiązków pracownika samorządowego należy dbałość o wykonywanie zadań publicznych oraz o środki publiczne, z uwzględnieniem interesu publicznego oraz indywidualnych interesów obywateli.

2. Do obowiązków pracownika samorządowego należy w szczególności:

1) przestrzeganie prawa;

2) wykonywanie zadań urzędu sumiennie, sprawnie i bezstronnie;

3) informowanie organów, instytucji i osób fizycznych oraz udostępnianie dokumentów znajdujących się w posiadaniu urzędu, jeżeli prawo tego nie zabrania,

4) zachowanie tajemnicy państwowej i służbowej w zakresie przez prawo przewidzianym;

5) zachowanie uprzejmości i życzliwości w kontaktach ze zwierzchnikami, podwładnymi, współpracownikami oraz w kontaktach z obywatelami;

6) zachowanie się z godnością w miejscu pracy i poza nim;

7) stałe podnoszenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Obowiązki dodatkowe członków korpusu służby cywilnej

Art. 47. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany w szczególności:

1)przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa;

2)chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela;

3)racjonalnie gospodarować środkami publicznymi;

4)rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania;

5)dochowywać tajemnicy ustawowo chronionej;

6)rozwijać wiedzę zawodową;

7)godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią.

Obowiązek wykonywania poleceń

Art. 16. 1. Do obowiązków pracownika samorządowego należy sumienne i staranne wypełnianie poleceń przełożonego.

2.  Jeżeli w przekonaniu pracownika samorządowego polecenie przełożonego jest niezgodne z prawem, pracownik ten powinien przedstawić mu swoje zastrzeżenia; w razie pisemnego potwierdzenia polecenia, powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa albo kierownika samorządowej jednostki organizacyjnej o zastrzeżeniach.

3.  Pracownikowi samorządowemu nie wolno wykonywać poleceń, których wykonanie według jego przekonania stanowiłoby przestępstwo lub groziłoby niepowetowanymi stratami.

Obowiązek wykonywania poleceń

Art. 48. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych.

2. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej jest przekonany, że polecenie jest niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia jest obowiązany je wykonać.

3. Członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje polecenia, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o czym niezwłocznie informuje dyrektora generalnego urzędu.

Pokrewieństwo i powinowactwo

U.p.s.

Art. 6.  Małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia lub stosunku powinowactwa pierwszego stopnia i przysposobienia, opieki lub kurateli - nie mogą być zatrudnieni u pracodawców samorządowych, jeżeli powstałby między tymi osobami stosunek bezpośredniej podległości służbowej.

U.s.c.

Art. 50. 1. W służbie publicznej (urzędzie) nie może powstać stosunek podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.

Ograniczenie praw i wolności

Art. 49. 1. Członek korpusu służby cywilnej przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się interesem jednostkowym lub grupowym.

2. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować poglądów politycznych.

3. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie urzędu.

4. Członek korpusu służby cywilnej nie może łączyć pracy (zatrudnienia) w służbie cywilnej z mandatem radnego.

5. Urzędnik służby cywilnej nie ma prawa tworzenia partii politycznych ani uczestniczenia w nich.

6. Urzędnik służby cywilnej (Członek korpusu służby cywilnej zajmujący wyższe stanowisko w służbie cywilnej) nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych.

7. Przepis ust. 5 ma zastosowanie do pracownika służby cywilnej zajmującego wyższe stanowisko w służbie cywilnej

Ograniczenie praw i wolności

U.p.s.

Art. 18. 1. Pracownik samorządowy nie może wykonywać zajęć tożsamych, pozostających w sprzeczności lub związanych z zajęciami, które wykonuje w ramach obowiązków służbowych, wywołujących uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność.

U.s.c.

Art. 51. 1. Członek korpusu służby cywilnej nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez pisemnej zgody dyrektora generalnego urzędu ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie do służby cywilnej.

2. Urzędnik służby cywilnej nie może podejmować zajęć zarobkowych bez pisemnej zgody dyrektora generalnego urzędu.

Oceny okresowe urzędników samorządowych

Art. 17. 1. Pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym podlega okresowym ocenom kwalifikacyjnym, dokonywanym przez bezpośredniego przełożonego. Okresowej ocenie kwalifikacyjnej dokonywanej przez bezpośredniego przełożonego podlega również pracownik samorządowy mianowany zatrudniony na stanowisku innym niż urzędnicze. Ocena jest sporządzana co najmniej raz na dwa lata.

2. Okresowa ocena kwalifikacyjna obejmuje w szczególności wywiązywanie się przez pracownika samorządowego, o którym mowa w ust. 1, z obowiązków wynikających z zakresu czynności na zajmowanym stanowisku pracy oraz obowiązków określonych w art. 15 i art. 16 ust. 1. Ocenę niezwłocznie doręcza się pracownikowi.

Oceny okresowe - postępowanie

3. Od okresowej oceny kwalifikacyjnej pracownikowi służy odwołanie w ciągu 7 dni od jej doręczenia do kierownika jednostki, o której mowa w art. 1, zatrudniającej pracownika, o którym mowa w ust. 1.

4. Po doręczeniu pracownikowi, o którym mowa w ust. 1, ujemnej okresowej oceny kwalifikacyjnej, potwierdzonej ponowną ujemną oceną, która nie może być dokonana wcześniej niż po upływie trzech miesięcy, pracodawca samorządowy:

1) niezwłocznie rozwiązuje stosunek pracy z pracownikiem samorządowym zatrudnionym na stanowisku urzędniczym za wypowiedzeniem lub odwołuje go ze stanowiska,

2) może rozwiązać stosunek pracy z pracownikiem samorządowym mianowanym zatrudnionym na stanowisku innym niż urzędnicze za wypowiedzeniem.

Oceny okresowe urzędników s.c.

Art. 52. 1. Nie rzadziej niż raz na 24 miesiące i nie częściej niż raz na 12 miesięcy bezpośredni przełożony sporządza na piśmie okresową ocenę urzędnika służby cywilnej, wraz z wnioskami dotyczącymi jego indywidualnego programu rozwoju zawodowego.

2. Ocena okresowa sporządzana jest nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od dnia podjęcia pracy na danym stanowisku.

3. Ocena okresowa sporządzana jest przed zmianą stanowiska pracy, wiążącą się z istotną zmianą zakresu obowiązków, jeżeli od dnia sporządzenia ostatniej oceny okresowej upłynęło więcej niż sześciu miesięcy.

4. Ocena, o której mowa w ust. 1, dotyczy wykonywania przez urzędnika służby cywilnej obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez niego stanowiska pracy. Ocenę niezwłocznie doręcza się urzędnikowi służby cywilnej.

Oceny okresowe - postępowanie

Art. 53. 1. Od oceny służy, w ciągu siedmiu dni od dnia doręczenia oceny, sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu.

2. Sprzeciw rozpatruje się w terminie 14 dni od dnia wniesienia.

3. W razie uwzględnienia sprzeciwu ocenę okresową zmienia się albo sporządza po raz drugi. Od oceny okresowej sporządzonej po raz drugi przysługuje sprzeciw na zasadach określonych w ust. 1 i 2.

4. W razie nierozpatrzenia sprzeciwu w terminie albo nieuwzględnienia sprzeciwu od oceny okresowej, urzędnik służby cywilnej może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji dyrektora generalnego urzędu, odwołać się do sądu pracy.

WYKŁAD VI

Wynagrodzenie - u.p.s.

Art. 20. 1. Pracownikowi samorządowemu przysługuje wynagrodzenie stosowne do zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji zawodowych (…)

Art. 21. 1. Pracownikom samorządowym przysługuje dodatek za wieloletnią pracę, nagroda jubileuszowa oraz jednorazowa odprawa przy przechodzeniu na rentę inwalidzką lub emeryturę (…)

Wynagrodzenie - u.s.c.

Art. 55. 1. Wynagrodzenie pracownika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatku specjalnego wynikającego ze specyfiki i charakteru wykonywanych zadań oraz dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej.

2. Wynagrodzenie urzędnika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatku specjalnego wynikającego ze specyfiki i charakteru wykonywanych zadań, dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej oraz dodatku służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego.

Czas pracy - u.p.s.

Art. 24. 1. Regulaminy pracy określają porządek wewnętrzny i rozkład czasu pracy w sposób zapewniający obywatelom załatwianie spraw w dogodnym dla nich czasie.

2. Czas pracy pracowników samorządowych nie może przekraczać 40 godzin na tydzień i ośmiu godzin na dobę.

3. Do czasu pracy pracownika samorządowego mianowanego stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ust. 2 i 3 oraz art. 30 ust. 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych.

Czas pracy - u.p.s.

Art. 29. 1. Czas pracy urzędników państwowych nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 8 tygodni.

1a. W wypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. W tych rozkładach czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 12 tygodni.

2. Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, urzędnik państwowy może być zatrudniony poza normalnymi godzinami pracy, a w wyjątkowych wypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta.

3. Przepisów ust. 1a i 2 nie stosuje się do kobiet w ciąży, kobiet opiekujących się dziećmi w wieku do ośmiu lat oraz w innych wypadkach określonych w odrębnych

Czas pracy - u.s.c.

Art. 67. 1. Czas pracy członków korpusu służby cywilnej nie może przekraczać ośmiu godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż osiem tygodni.

2. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. W rozkładach tych czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 12 tygodni.

Czas pracy - u.s.c.

5. Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, członek korpusu służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonuje pracę w godzinach nadliczbowych, w tym w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta.

6. Pracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. Na wniosek pracownika wolny czas może być udzielony w okresie bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu.

7. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w godzinach nadliczbowych wykonywaną w porze nocnej przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze.

8. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę w święto przysługuje inny dzień wolny.

9. Przepisów ust. 2 i 5 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz - bez ich zgody - do członków korpusu służby cywilnej sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do lat ośmiu.

WYKŁAD VII

Odpowiedzialność porządkowa

Art. 108. § 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:

1) karę upomnienia,

2) karę nagany.

§ 2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną.

Odpowiedzialność porządkowa

Art. 109. § 1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.

§ 2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.

§ 3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w § 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.

Odpowiedzialność porządkowa

Art. 110. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.

Art. 111. Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy.

Odpowiedzialność porządkowa

Art. 112. § 1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.

§ 2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.

§ 3. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub uchylenia tej kary przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowi równowartość kwoty tej kary.

Odpowiedzialność porządkowa

Art. 113. § 1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.

§ 2. Przepis § 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.

Odpowiedzialność dyscyplinarna U.s.c.

Art. 80. 1. Członek korpusu służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej (…)

Art. 82. 1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać członka korpusu upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym.

Odpowiedzialność dyscyplinarna U.s.c.

Art. 81. 1. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec urzędników służby cywilnej są:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) pozbawienie możliwości awansowania przez okres dwóch lat na wyższy stopień służbowy;

4) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25 % - przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy;

5) obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej;

6) wydalenie ze służby cywilnej.

2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec pracowników służby cywilnej są:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25 % - przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy;

4) wydalenie z pracy w urzędzie.

Odpowiedzialność dyscyplinarna U.p.s.

Art. 26. 1. Karę porządkową upomnienia za przewinienie mniejszej wagi wymierza bezpośredni przełożony pracownika samorządowego i zawiadamia go o tym na piśmie.

Art. 34. 1. Urzędnicy państwowi mianowani ponoszą odpowiedzialność porządkową lub dyscyplinarną za naruszenie obowiązków pracownika.

(…)

3. Karami dyscyplinarnymi są:

1) nagana,

2) nagana z ostrzeżeniem,

3) nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do dwóch lat do wyższej grupy wynagrodzenia lub na wyższe stanowisko,

4) przeniesienie na niższe stanowisko,

5) wydalenie z pracy w urzędzie.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.p.s.

Art. 29. Rzecznika dyscyplinarnego wyznacza odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa spośród pracowników mianowanych wymienionych w art. 27 ust. 2.

U.s.c.

Art. 91. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.s.c.

Art. 80 (…)

2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie trzech miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie dwóch lat od popełnienia tego czynu.

3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy.

4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego.

5. Kara dyscyplinarna nie może zostać zastosowana po upływie dwóch lat od dnia wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.p.s. (u.p.u.p.)

Art. 37. 1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie miesiąca od dnia uzyskania wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną ani po upływie roku od dnia popełnienia takiego czynu. Jeżeli z powodu nieobecności w pracy urzędnik nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg miesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się urzędnika do pracy. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.s.c.

Art. 83. Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne:

1) w I instancji - komisja dyscyplinarna;

2) w II instancji - Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej, zwana dalej "Wyższą Komisją Dyscyplinarną".

U.p.s.

Art. 27. 1. Do orzekania w sprawach dyscyplinarnych powołuje się komisje dyscyplinarne I i II instancji.

2. Komisja dyscyplinarna I instancji składa się z członków wybranych przez radę gminy (zgromadzenie związku) spośród pracowników samorządowych, z wyjątkiem pracowników zatrudnionych na podstawie wyboru i umowy o pracę.

3. Komisja dyscyplinarna II instancji składa się z członków wybranych przez radę gminy (zgromadzenie związku) spośród radnych.

4. Członków komisji dyscyplinarnych wybiera się na okres kadencji rady.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.s.c.

Art. 93. 1.  (…)

2. Od orzeczeń Wyższej Komisji Dyscyplinarnej stronom oraz Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów przysługuje odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

3. Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje.

U.p.s.

Art. 27a. 1. Od orzeczeń komisji dyscyplinarnych II instancji stronom służy odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

2. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego skarga kasacyjna nie przysługuje.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.s.c.

Art. 95. 1. Kary dyscyplinarne określone w art. 81 ust. 1 pkt 1-5 oraz ust. 2 pkt 1-3 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie trzech lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie dwóch lat.

2. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej członek korpusu służby cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin trzech lat, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu.

3. W przypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 81 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2 pkt 4 zatarcie oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie trzech lat od dnia upływu okresu, na który kara została orzeczona.

Odpowiedzialność dyscyplinarna

U.p.s. (u.p.u.p.)

Art. 37. 1.  (…)

2. Karę dyscyplinarną, z wyjątkiem kary wydalenia z pracy w urzędzie, uważa się za niebyłą i wzmiankę o niej wykreśla się z akt komisji dyscyplinarnej i urzędu po upływie dwóch lat od uprawomocnienia się orzeczenia. Komisja dyscyplinarna, biorąc pod uwagę osiągnięcia w pracy i zachowanie się pracownika, może na wniosek pracownika lub jego przełożonego uznać karę za niebyłą i zarządzić jej wykreślenie w terminie wcześniejszym.

3. Po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej ukarany może wystąpić o uznanie za niebyłą kary wydalenia z pracy w urzędzie.


Wyszukiwarka