R-01-07, Programowanie, ! HTML, HTML 4 - Vademecum


Rozdział 1.
Świat WWW

Każda, najdłuższa nawet podróż rozpoczyna się od pierwszego kroku, a Ty, drogi Czytelniku, stoisz właśnie u progu podróży, w trakcie której nauczysz się pisać, projektować i publikować strony w sieci World Wide Web. Jednakże przed jej rozpoczęciem powinieneś zapoznać się z podstawowymi pojęciami. Na początek dowiesz się:

Jeżeli spędziłeś już jakiś czas, przeglądając zasoby WWW, większość informacji zawartych w tym rozdziale, jeżeli nie całość, będzie wydawała Ci się znajoma. Jeśli tak jest, możesz ten rozdział bez skrupułów pominąć i zacząć lekturę od kolejnego, w którym znajdziesz przegląd podstawowych spraw, ważnych przy projektowaniu i organizowaniu dokumentów WWW.

Czym jest World Wide Web?

Jeden z moich przyjaciół lubi opisywać różne rzeczy za pomocą znaczących, mocnych, zlepionych w jeden ciąg przymiotników, i potrzeba dłuższej chwili, żeby je od siebie oddzielić i dojść do tego, co on właściwie powiedział.

Gdybym była nim, opisałabym World Wide Web jako globalny, interaktywny, dynamiczny, wieloplatformowy, rozproszony, graficzny, hipertekstowy system informacyjny, działający na bazie Internetu. Uff! Jeżeli nie rozumiesz żadnego z tych słów i sposobu, w jaki się do siebie odnoszą, opis ten nie będzie miał żadnego sensu (to, co mówi mój przyjaciel, zwykle go nie ma).

Przyjrzyjmy się więc każdemu z tych słów z osobna i zobaczmy, co one oznaczają w kon- tekście WWW jako medium publikacyjnego.

Sieć WWW jest hipertekstowym systemem informacyjnym

Jeżeli używałeś jakiegokolwiek systemu pomocy kontekstowej, znasz już podstawową zasadę działania sieci World Wide Web: hipertekst.

Idea hipertekstu polega na tym, że zamiast czytać tekst po kolei, linia po linii (tak jak czytasz książkę), możesz łatwo przeskakiwać od punktu do punktu. Zdołasz uzyskać więcej informacji na dany temat, cofnąć się, przejść do innych tematów i poruszać się po tekście w sposób, który w danej chwili wydaje się najlepszy.

0x01 graphic

Hipertekst umożliwia czytanie i poruszanie się po tekście lub innym rodzaju informacji wizualnej w sposób nieliniowy, zależny od tego, czego chcesz się dowiedzieć w dalszej kolejności.

Kontekstowe systemy pomocy, takie jak Pomoc Microsoft Windows lub HyperCard na komputerach Macintosh, wykorzystują do prezentacji informacji właśnie hipertekst. Aby uzyskać szczegółowe informacje na dany temat, po prostu klikasz jego nazwę. Może to być połączenie, które spowoduje przeniesienie do nowego ekranu (okna, okna dialogowego), zawierającego nowe informacje. Tam również możesz znaleźć hiperpołączenia, które poprowadzą do kolejnych ekranów, zawierających jeszcze inne połączenia do tematów coraz bardziej odbiegających od tematu pierwotnego, od którego zacząłeś przeglądanie. Rysunek 1.1 przedstawia prosty schemat działania tego rodzaju systemu.

Rysunek 1.1.

Prosty system pomocy kontekstowej

0x01 graphic

Teraz wyobraź sobie, że system pomocy, którego używasz, jest połączony z innym systemem pomocy kontekstowej, należącym do innej aplikacji. Załóżmy, że będzie to system pomocy programu graficznego połączony z pomocą edytora tekstu. Ta z kolei może przenieść Cię do encyklopedii, w której możesz znaleźć wyjaśnienie pojęć dla Ciebie niezrozumiałych. Encyklopedia jest połączona z globalnym spisem artykułów prasowych, który umożliwia dotarcie do najbardziej aktualnych informacji, dotyczących opisanych w niej tematów. Ze spisu artykułów możesz przejść do zbioru informacji o ich autorach, zawierającym nawet zdjęcia ich dzieci (patrz rysunek 1.2).

Gdyby każdy z tych połączonych systemów pomocy był dostępny łącznie z każdym zakupionym programem, żaden twardy dysk nie byłby w stanie pomieścić tych danych. Mógłbyś też zakwestionować przydatność tych wszystkich informacji: przecież chciałeś wykonać tylko jedno proste zadanie. Co więcej, dane te mogłyby również okazać się dość drogie.

Ale gdyby informacje te nie zajmowały zbyt wiele cennego miejsca na dysku, gdyby były darmowe i miałbyś do nich szybki dostęp o dowolnej porze dnia i nocy, system ten stałby się zdecydowanie bardziej atrakcyjny. Byłby tak naprawdę o wiele bardziej zajmujący od oprogramowania, któremu tylko towarzyszył.

Rysunek 1.2.

Złożony system pomocy kontekstowej

0x01 graphic

Tym właśnie jest WWW: ilość informacji większa niż zdołałbyś przetrawić w ciągu całego życia, połączona razem na setki różnych sposobów, dostępna w sieci na każde żądanie. Sieć WWW jest ogromna i bardzo łatwo się w niej pogubić, ale stanowi również niewyczerpane źródło przyjemności.

0x01 graphic

Obecnie świat biznesu korzysta powszechnie z technologii internetowych, ponieważ są one doskonałym sposobem organizowania i prezentowania różnych informacji. Wiele dużych korporacji, a także mniejszych firm i organizacji, wykorzystuje Internet do zarządzania projektami, zamawiania materiałów i przekazywania informacji drogą elektroniczną. Przechowując swoje informacje na prywatnych, bezpiecznych serwerach WWW, czyli w intranecie, mogą korzystać z technologii internetowych, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo przechowywanych informacji.

WWW jest systemem graficznym i łatwym w nawigacji

Niegdyś praca w Internecie była możliwa wyłącznie w trybie znakowym. Korzystanie z różnych usług wymagało wpisywania poleceń z klawiatury i wykorzystania tajemniczych programów. W sieci można było znaleźć mnóstwo bardzo interesujących informacji, jednak nie zawsze były one prezentowane w atrakcyjny wizualnie sposób.

Lecz w końcu pojawiła się pierwsza graficzna przeglądarka WWW — Mosaic — która wprowadziła do WWW możliwości wyświetlania na jednej stronie tekstu i kolorowych obrazów. To jedna z najważniejszych zalet, która bez wątpienia stała się powodem osiągnięcia przez WWW tak ogromnej popularności. Aktualnie przeglądarki WWW umożliwiają integrację tekstu z grafiką, dźwiękiem i sekwencjami wideo, a nowsze oprogramowanie poszerza te możliwości o multimedia i wbudowane aplikacje.

0x01 graphic

Przeglądarka służy do przeglądania stron WWW i innych informacji w World Wide Web.

0x01 graphic

Jeżeli WWW integruje oprócz tekstu tak wiele elementów, dlaczego nazywana jest systemem hipertekstowym? Cóż, gwoli ścisłości, nie jest to tak naprawdę system hipertekstowy, lecz raczej hipermedialny. Z drugiej strony można argumentować, że WWW rozpoczęła swoje istnienie jako system czysto tekstowy i wciąż olbrzymia większość jej zawartości to tekst, dla którego grafika jest tylko upiększającym dodatkiem. Wielu uczonych ludzi prowadzi spory na ten temat, przedstawiają swoje argumenty w postaci artykułów i omawiają je na sympozjach, tak jak zwykli to robić uczeni. Ale mniejsza o to. Ja osobiście wolę termin hipertekst, a ponieważ jest to moja książka, jego właśnie będę używała.

WWW jest siecią wieloplatformową

Jeżeli tylko masz dostęp do Internetu, masz również dostęp do WWW, bez względu na to czy używasz zwykłego peceta, czy rozbudowanej stacji graficznej. Nieważne, czy jesteś użytkownikiem terminala tekstowego połączonego modemem, małego, 14-calowego monitora monochromatycznego lub też wspaniałego, 21-calowego kolorowego supermonitora i karty graficznej z dopalaczem. Ostatnio coraz częściej pojawiają się także użytkownicy korzystający z Internetu za pomocą odbiorników telewizyjnych, palmtopów i urządzeń zarządzających informacjami osobistymi. Jeżeli uważasz, że przyciski menu Windows wyglądają lepiej od menu Macintosha albo odwrotnie, nie ma to żadnego znaczenia. WWW nie ogranicza się do jednej platformy sprzętowej, ani też nie jest rozwijane przez jedną, konkretną firmę. WWW jest siecią całkowicie wieloplatformową.

0x01 graphic

Wieloplatformowość oznacza, że możesz mieć dostęp do WWW, używając dowolnego sprzętu, dowolnego systemu operacyjnego i dowolnego typu ekranu.

0x01 graphic

Puryści mocno podkreślają ideę całkowitej wieloplatformowości WWW. Rzeczywistość jest jednak nieco inna. Wraz z pojawianiem się nowych cech, technologii i mediów, sieć straciła odrobinę ze swej prawdziwej wieloplatformowości. Każdy autor strony, decydując się na korzystanie z niestandardowych możliwości, ogranicza liczbę potencjalnych odbiorców swojej witryny, na przykład, strona opierająca się na programie napisanym w języku Java, nie będzie dostępna dla osób korzystających z przeglądarek, które nie są w stanie obsługiwać tego języka lub wyłączyły tę możliwość w celu skrócenia czasu wyświetlania stron. Podobnie niektóre programy rozszerzające możliwości przeglądarek (określane jako dodatki lub plug-iny) są dostępne tylko w jednym systemie (Windows, Macintosh bądź Unix). Jeżeli zdecydujesz się na wykorzystanie jednego z tych dodatków, uczynisz w ten sposób część swojego serwisu WWW niedostępną dla osób korzystających z innych systemów lub użytkowników, którzy nie chcieli zawracać sobie głowy instalacją dodatku.

Dostęp do sieci WWW uzyskujesz dzięki aplikacji zwanej przeglądarką, takiej jak, na przykład, Netscape Navigator czy Microsoft Internet Explorer. Istnieje wiele przeglądarek stworzonych dla większości istniejących systemów komputerowych. Jeżeli posiadasz przeglądarkę i podłączenie do Internetu, praktycznie jesteś już w sieci WWW. Przeglądarki służą do oglądania i poruszania się po stronach oraz innego typu informacjach w sieci WWW. Więcej wiadomości na ich temat znajdziesz w dalszej części tego rozdziału.

WWW jest siecią rozproszoną

Informacja zajmuje bardzo dużo miejsca, szczególnie gdy jest wzbogacona o grafikę i cechy multimedialne. Aby przechować taką ilość informacji, grafik oraz multimediów, jakiej dostarcza nam WWW, potrzebne byłyby niewyobrażalnie wręcz duże dyski, a zarządzanie nią byłoby praktycznie niemożliwe. Wyobraź sobie, że chcesz znaleźć informacje na temat alpak (peruwiańskich ssaków z gatunku lam, znanych ze znakomitej wełny), ale po wybraniu odpowiedniego hasła w encyklopedii komputer prosi o włożenie CD-ROM-u nr #456 ALP-ALR. Spędziłbyś mnóstwo czasu przy półce, szukając właściwej płyty.

Sieć WWW dlatego w tak doskonały sposób dostarcza tak ogromnych ilości informacji, ponieważ jest rozproszona po całym świecie, w tysiącach witryn, z których każda posiada miejsce na publikowane w niej dane. Użytkownik tych informacji łączy się z daną witryną i przegląda ją. Kiedy skończy, przenosi się gdzie indziej, a zasoby lokalnego systemu pozostaną nienaruszone. Nie musisz nic instalować, nie musisz zmieniać dysków, wystarczy tylko skierować przeglądarkę w odpowiednie miejsce.

0x01 graphic

Witryna WWW to miejsce w sieci, w którym publikowane są pewne informacje. Kiedy przeglądasz stronę WWW, przeglądarka łączy się z tą witryną, aby pobrać informacje. Każda witryna, każda strona, każda najmniejsza nawet porcja informacji w tej witrynie ma swój unikalny adres. Adres ten zwany jest w języku angielskim Uniform Resource Locator (co można przetłumaczyć na uniwersalny identyfikator zasobów), w skrócie URL. Kiedy ktoś mówi, abyś zajrzał pod adres http://www.fajnastrona.com/, podaje właśnie URL. Możesz go wpisać w przeglądarce (uprzednio wybierając polecenie Otwórz lub też Idź do) albo po prostu skopiować i wstawić w odpowiednim miejscu.

0x01 graphic

URL jest wskaźnikiem pewnej porcji informacji, umieszczonej w Internecie.

0x01 graphic

W języku angielskim istnieją dwa sposoby wymawiania skrótu URL's. Jedni wymawiają go tak, jakby zapisany był słowami „You are Ells” („ju ar els”), inni jak jedno słowo „earls”. Obydwie formy są używane równie często, choć ja osobiście wolę tę pierwszą.

Więcej informacji o URL-ach znajdziesz dalej w tym rozdziale.

WWW jest siecią dynamiczną

Z racji tego, że informacje w sieci WWW znajdują się na komputerze, na którym są publikowane, ludzie, którzy je tam umieścili, mogą je w każdej chwili zmodyfikować.

Jeżeli przeglądasz te informacje i chcesz ujrzeć ich jak najbardziej aktualną wersję, nie musisz instalować nowej wersji systemu pomocy, kupować kolejnej książki czy też dzwonić po pomoc techniczną. Po prostu uruchom przeglądarkę i szukaj.

Jeżeli publikujesz cokolwiek w sieci WWW, możesz być pewien, że informacje, które umieszczasz w swojej witrynie będą zawsze całkowicie aktualne. Nie musisz poświęcać cennego czasu na reedycję zaktualizowanych dokumentów. Nie wchodzą w rachubę żadne koszty materiałów.

Nie musisz martwić się o liczbę egzemplarzy czy jakość wydruków — wydanie kolorowe i czarno-białe kosztuje tyle samo. No i nie będziesz zmuszony do odbierania telefonów od klientów, posiadających wersję nieaktualną już od czterech lat.

Jako przykład posłużyć może bardzo udany rozwój serwera WWW o nazwie Apache. Oprogramowanie to, od początku tworzone i testowane przez grupę zapaleńców, posiada wiele cech profesjonalnych serwerów i jest przy tym całkowicie darmowe. Witryna sieciowa Apache (http://www.apache.org/) jest centralnym punktem, gromadzącym informacje o oprogramowaniu, dokumentacji i samym serwerze (stronę tę przed-stawia rysunek 1.3).

Rysunek 1.3.

Strona Apache

0x01 graphic

Ponieważ witryna ta może być aktualizowana na bieżąco, nowe wersje są rozprowadzane szybko i bez problemów. Wszelkie zmiany i poprawki w dokumentacji mogą być wprowadzane bezpośrednio do plików, a nowe informacje i wiadomości publikowane są błyskawicznie.

0x01 graphic

Ekrany prezentowane w tej książce pochodzą w większości z przeglądarki Microsoft Internet Explorer. Powód takiego stanu rzeczy jest jeden — znaczna część tej książki została napisana na komputerze PC działającym w systemie Windows. Jeśli jednak korzystasz z systemu Macintosh lub Unix, nie będziesz czuł się pominięty, jak już wcześniej wspominałam, potęga WWW polega na tym, że przekazywane informacje wyglądają dokładnie tak samo w każdym systemie. Tak więc nie zwracaj uwagi na przyciski i ramki okna — skup się na jego zawartości.

Sens istnienia niektórych witryn WWW polega właśnie na tym, że mogą być one aktualizowane w każdej chwili. Rysunek 1.4 pokazuje stronę gazety internetowej The Nando Times, która jest aktualizowana 24 godziny na dobę i prezentuje wydarzenia wtedy, kiedy mają one miejsce.

Z racji tego, że serwis ten jest czynny i dostępny przez całą dobę, jego zdolność do szybkiej reakcji na wydarzenia przewyższa wielkonakładowe gazety i większość stacji telewizyjnych. Zajrzyj na adres:

http://www.nandotimes.com/

Rysunek 1.4.

Strona gazety internetowej The Nando Times

0x01 graphic

Przeglądarki sieciowe umożliwiają dostęp
do wielu rodzajów informacji w Internecie

Jeżeli przeczytałeś jedną z niezliczonych książek o Internecie, jesteś świadom tego, jak wiele sposobów pozyskiwania informacji sieć ta zawiera: FTP, Gopher, grupy dyskusyjne Usenet, bazy danych WAIS, Telnet, poczta elektroniczna (e-mail). Zanim sieć WWW osiągnęła swą dzisiejszą popularność, każdy z wymienionych rodzajów informacji wymagał osobnego narzędzia do ich pozyskiwania. Wszystkie te programy należało zainstalować i wymagały znajomości innych, sobie tylko właściwych poleceń. Pomimo tego, że narzędzia te były szeroko opisywane w wielu pozycjach książkowych, nie były proste w użyciu.

Przeglądarki WWW zmieniły tę sytuację. Pomimo tego, że WWW stanowi samodzielny system informacyjny z własnym protokołem transmisji (HyperText Transfer Protocol — HTTP), przeglądarki potrafią odczytywać pliki innych serwisów internetowych. Co więcej, można tworzyć hiperpołączenia do innych systemów w taki sam sposób, w jaki tworzy się hiperpołączenia do stron WWW. Proces ten jest spójny i wymaga tylko jednej aplikacji.

Chcąc wykorzystać przeglądarkę do odczytywania różnych typów informacji w Internecie, musisz skorzystać z różnych rodzajów adresów URL. Większość z nich zaczyna się od http:, co wskazuje na stronę WWW. Aby poprzez WWW uzyskać dostęp do pliku FTP, należy skorzystać z URL w postaci: ftp://nazwa_serwera/katalog/plik. Jeżeli nie podasz nazwy pliku, serwer pokaże zawartość całego katalogu, tak jak to można zobaczyć na rysunku 1.5. Ten przykład zawiera listę plików z serwera firmy Microsoft (ftp://ftp.microsoft.com /).

Serwery Gophera nie są już tak popularne jak kilka lat temu, jeśli jednak będziesz musiał wyświetlić zasoby Gophera w przeglądarce WWW możesz skorzystać z URL-a o następującej postaci: gopher://nazwa_serwera_gophera/. Więcej informacji o różnych typach URL znajdziesz w rozdziale 5. — wszystko o połączeniach”.

Rysunek 1.5.

Lista plików i folderów dostępna na
serwerze FTP
firmy Microsoft

0x01 graphic

Sieć WWW jest interakcyjna

Interakcja to możliwość wymiany informacji pomiędzy użytkownikiem a serwerem WWW. Tradycyjne media, takie jak telewizja, nie są w najmniejszym stopniu interaktywne. Odbiorca może tylko siedzieć i patrzeć na to, co jest nadawane przez stację TV. Poza możliwością zmiany kanału, nie masz jednak zbytniej kontroli nad tym, co oglądasz. Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę możliwości WebTV, usługi umożliwiającej interaktywne korzystanie z telewizji oraz zapewniającej dostęp do Internetu i poczty elektronicznej, telewizja zyskuje zupełnie nowy wymiar.

Sieć WWW jest z założenia interaktywna; sama czynność wybierania połączenia i przechodzenia do innej strony, znajdującej się w zupełnie innym miejscu sieci, jest formą interakcji. Jednakże, oprócz tej prostej interakcji, WWW umożliwia komunikowanie się z ludźmi publikującymi strony oraz z ich odbiorcami.

Strony mogą przykładowo zawierać interakcyjne formularze, które mogą wypełniać czytelnicy. Formularze te posiadają takie elementy, jak pola tekstowe, przyciski radiowe lub proste menu z różnymi obiektami. Kiedy formularz zostaje „wysłany”, wpisane informacje są przesyłane z powrotem do serwera, z którego pochodzi strona. Rysunek 1.6 pokazuje przykład formularza ekranowego Wydawnictwa Helion (dzięki niniejszej książce nauczysz się, jak stworzyć taki formularz).

Jako osoba publikująca informacje w sieci WWW, możesz używać formularzy do wielu różnych celów, na przykład: