Literatura:

S. Black, Public Relations, Dom Wydaw. ABC, 1999

W. Grudzyński, Public Relations czyli zarządzanie wizerunkiem firmy, Warsztaty Menedżerskie AGH, 1997-2002

Public Relations - funkcja zarządzania, która nawiązuję i podtrzymuje wzajemne korzystne stosunki między organizacją a grupami od których zależy jej sukces lub klęska.

PR znajduje się w Katedrze Strategii

Trzy modelowe relacje:

1. Relacja przymusu - ktoś coś robi bo ktoś ją do tego zmusi - kosztowa relacja trzeba ponieść koszty przymusu

2. Relacja postępu - wykorzystać słabość oszukać i otrzymać z tego benefis. Można uzyskać duże korzyści za małe nakłady ale przy dużym ryzyku

3. Relacja wzajemności

Public Relations:

• Produktowi - jest częścią zbioru wiedzy którego jest marketing. Cechą PR produktowego jest zbudowana świadomość i rozbudzenie potrzeb.

• Korporacyjny - dotyczy nawiązania relacji z tymi elementami gdzie jest nacisk na organizację

Public Relations jest elementem strategii (wiąże się z czymś)

Kampania reklamowa powinna być efektywna ale krótka

Zbudowanie świadomości produktu - PR produktowi - świadomość wyboru

Data wykładu: 2002-03-03

Wiedza, emocje, anegdota

Public Relations rozwinęło się i rozbudowało w latach 70 XX wieku.

Skąd się wzięło współczesne public relations?

1. Względy ekonomiczne

2. Względy społeczne

3. Względny polityczne

Trudny Rynek - pojawił się w latach 70 XX wieku

• ogromna konkurencja przy jednocześnie niezwykłym nasyceniem ofert. Ten rynek wymaga innego rodzaju komunikowania się

• spadek skuteczności reklamy, ludzie staja się bardziej krytyczni wobec reklamy, spada wiarygodność i skuteczność a wzrastają koszty reklamy, nie można wszystkiego reklamować są produkty niereklamowalne

• rozwój i wzrost efektywności technik sprzedaży

• wzrost świadomości społeczeństwa

- świadomość posiadania praw i umiejętności korzystania z nich

- wzrost zamożności jako motyw wyboru

- poczucie stabilności i akceptacji poleżenia społecznego

Rysunek odzwierciedla porządek społeczny, nie ma równości między ludźmi.

Data wykładu: 2002-03-10

Czym Public Relations różni się od reklamy?

Reklama jest skierowana do nabywców (klientów) klientów Public Relations także do innych grup otoczenia

• działania public relations są kosztowne ale nigdy nie są płatne co gwarantuje im wiarygodność

• rzadko odnoszą się do konkretnego produktu

Reklama jest płatna przez to mniej wiarygodna

• efekty nakładów poniesionych na reklamę dają się względnie łatwo policzyć, natomiast ścisłe wyliczenie efektów public relations jest znacznie trudniejsza lub wręcz niemożliwe

Public Relations nie działa samo. Trzy najważniejsze obszary PR:

1. wszystko na zewnątrz organizacji - partnerzy, konkurencja, decydent, miejscowa społeczność, banki, klienci, sojusznicy itd.

2. wszystko wewnątrz organizacji - pracownicy, rada nadzorcza, zarząd, związki zawodowe itp.

3. sytuacje trudne - każda sytuacja kryzysowa i każdy znaczący sukces

Sytuacja kryzysowa - to sytuacja która godzi bądź może ugodzić w reputację firmy.

Sytuacja kryzysowa:

1. Incydentalny - wydarzyło się to jest przypadek, nie ma w tej w tej sytuacji złej woli, łatwe są do wytłumaczenia

2. Wydało się - godzą w reputację, bo wie o zdarzeniu niewłaściwym ale i tak to robi

Stałe elementy budowania dobrych stosunków z otoczeniem:

• Merytoryczne - czyli np. jakość, kompetencja, użyteczność, efektywność, skuteczność, nowoczesność

• Etyczne - czyli np. zaufanie, wiarygodność, uczciwość, prostolijność, rycerskość, bezinteresowność;

• Techniczne - czyli np. popularność, rozgłos, informacje, dostępność, komunikatywność

Podstawowe warunki działania skuteczności PR:

• Rzeczowa informacja działania organizacji - muszą być zrozumiałe dla otoczenia

• Nieskazitelna czystość - nie tylko ważne że o nas mówią ale o nas mają mówić tylko dobrze

• Stałość i konsekwencja - reputację buduje się długo i starannie

Podstawowe narzędzia PR:

• Wiedza o organizacji

• Znajomość otoczenia i umiejętność jego analizy

• Umiejętność bezpośredniego komunikowania się

• Umiejętność budowania kontaktów ze środowiskiem masowego przekazu i wykorzystania ich

Trzy obszary Tablic Relations:

1. Wiedza

2. Emocje

3. Anegdota

Data wykładu: 2002-03-17

Praktyczne obszary działania na rzecz tworzenia korzystnych relacji z otoczeniem.

Wizerunek - czyli jak nas odbiera ogół, otoczenie?

Imane - czyli jak o nas myślą? Jak nas odczuwają?

• Kierowanie się odczuciami, część inteligencji emocjonalnej

Reputacja - czy mamy dobrą opinię?

• Wiarygodność, nie zawsze pokrywa się z prawdą

• Zaufanie, niezawodność, uczciwość, wierność zasadom, takt, maniery.

Tożsamość - czyli osobowość organizacji

• Filozofia czyli np. zespół wartości uznawanych w organizacji i cechujących jej działania (IKEA zrób sobie sam)

• Misja czyli generalne cele, które organizacja chce osiągnąć

• Strategia czyli sposób realizacji misji przy uwzględnieniu uznawanych wartości (filozofii) jak mamy to zrealizować?

• Historie czyli dorobek, tradycja, drogi i sposoby rozwoju

• Styl zarządzania czyli zwyczaje, zachowania przyjmowane w realizacji zadań efektywnościowych

• Kultura czyli zespół norm obyczajowych wyrażonych w zachowaniach dominujących w organizacji

• Bezinteresowność czyli dobra działalność i gotowość do czynienia gestów mniemających przynieść konkretnego zysku

• Wiarygodność czyli zgodność deklaracji z rzeczywistymi rezultatami i zachowaniami organizacji

• Doskonałość czyli najlepiej i bez zarzutu pod każdym względem

Tożsamość organizacji:

• Zachowanie pracowników i przedstawicieli czyli „życie wizytówki” - dowody, że deklaracje są prawdziwe

• Wizerunek graficzny (corporate identity) czyli zespół symboli graficznych charakterystycznych dla organizacji

Jaki powinien być?

• Odrębny czyli absolutnie różny od stosowanych przez inne, zwłaszcza znane organizacje (jedyny)

• Prosty czyli jednoznaczny, zwięzły, zrozumiały na pierwszy rzut oka czytelny

• Wyrazisty czyli łatwy do zapamiętania i rozpoznania oraz przyciągający uwagę

• Konsekwentny czyli wszystkie elementy zespołu są efektem tego samego myślenia plastycznego

• Budzący zamierzone skojarzenia czyli uwidaczniający misję i strategię organizacji

Co ma być uwzględnione?

Elementy zespołu identyfikacji wizualnej mogą dotyczyć:

• Nazwa organizacji

• Znak graficzny tzw. Logo (nic nie musi oznaczać, ma utkwić w pamięci)

• Barwa

• Herb - jest graficznym komentarzem wyznaczonych wartości i idei - na herb trzeba zasłużyć

• Ubrań roboczych i mundurów lub sposobów ubierania

• Zespół oznaczeń używanych w organizacji (wizytówek, flagi, tablicy na drzwiach - najlepsi na rynku)

• Materiały drukowane - papier firmowy, materiały reklamowe, teczki, formularze itp.

• Styl architektoniczny organizacji

• Cechy charakterystyczne produktów np. maska mercedesa

• Wzornictwo wystawiennicze

Data wykładu: 2002-03-24

Metody projektowania kampanii Public Relations

Kampania - jest to zespół działań na rzecz jakiegoś celu, kampania powinna być rozłożona w czasie.

Jak projektować kampanie i akcje?

1. Zdefiniuj własne otoczenie czyli ustal kto ma dla ciebie znaczenie i dlaczego? - znajdujemy osoby, które mogą nam pomóc ale i także zaszkodzić

Pułapka: błędne zdefiniowanie otoczenia.

Jak definiować otoczenie?

• Wyznaczaj sektory (szerokie kategorie) np. władza, kooperacje, eksperci, politycy, załoga, klienci, konkurencja i sojusznicy

• Zrealizować je (grupy podstawowe i priorytety) czyli wyodrębnić grupy, określić ich cechy i interesy; uszeregować je priorytetowo uzasadniając systematykę, odnaleźć liderów formalnych i nieformalnych

2. Zdefiniuj własne cele czyli określ co jest dla ciebie ważne i chciałbyś aby o tym wiedzieli członkowie wytypowanych grup otoczenia - co i o czym im powiedzieć, powinien spełniać kilka ważnych parametrów

Jak zdefiniować cele?

• Precyzyjne i nie za szeroko czyli cel powinien:

- być użyteczny dla interesów organizacji

- był zrozumiały i czytelny dla całego otoczenia

- przekładać się na prosty komunikat

- nie stawiać w sprzeczności z obiektywnymi interesami kogokolwiek aby nie godzić etycznie w interesy innych

- być atrakcyjny dla środka masowego przekazu

3. Zaprojektuj działania czyli decyduje komu, co, jak i kiedy zamierzasz zakomunikować

Jak zaprojektować działania?

• Sformułuj komunikaty

• Przypisz je poszczególnym grupom otoczenia a nawet ich elementom

• Określ sposób w jaki je przekażesz (harmonogram musi być rozłożony w czasie)

• Zaprojektuj logiczny i realny harmonogram postępowania

4. Zapewnij środki i warunki czyli pieniądze, materiały, kontakty, informacje fachowców itd. Integralną częścią projektu jest kosztorys

Jakie środki? Jakie warunki?

• PR jest drogie więc środki są znaczne (nic nie robi gorszego wiązana jak rozrzutność chyba że skąpstwo.

• To jest zajęcie dla zawodowców - zatrudnij ich lub zleć kampanię

• Zapewnić wszystko co potrzeba a nawet troszeczkę więcej - kampania realizowana „na pół gazu” to tylko strata pieniędzy i zawiedzone nadzieje.

• Ogranicz lub wyklucz pośpiech wyznacz sensowne limity czasu (nic nagle, nic na siłę)

5. Określ kryteria i sposoby oceny czyli zastanów się jak zbadasz osiągnięte rezultaty

Jak określić kryteria i rezultaty?

• Przyjąć jasne mierniki np. ilość populacji, ilość osób do których dotarły komunikaty, ilość relacji na nie

- rzeczywiste koszty kampanii w relacji do zamierzeń

- cechy sprzedaży

• Porównać te parametry z uzyskanymi w poprzednich kampaniach

Data wykładu: 2002-04-07

Techniki wystąpień publicznych. Podstawowa wiedza o komunikowaniu się

Cele komunikacji:

• Komunikowanie się jest warunkiem

• Rozumienie się - które są warunkiem

• Współdziałanie, które jest warunkiem

• Sprawnego zarządzania

Trzeba uwzględnić właściwość osób do których się zwracamy w komunikowaniu się.

Techniki wystąpień publicznych

Podstawowa wiedza o komunikowaniu się.

• Czynić przekaz zrozumiały dla odbiorcy

Komunikat jest zrozumiały dla odbiorcy gdy odbiorca jednoznacznie zrozumie:

• Treść - każde słowo

• Intencje - np. że chodzi o odmowę

• Skutek - np. że parkingu nie będzie

• Uzyskać relacje świadczącą o zgodnym z intencjami zrozumieniu treści

• Uwzględnić właściwość osób do których się zwracamy

Data wykładu: 2002-04-14

60% czasu menedżera to wysłanie i odbieranie komunikacji

Rady Josepha Pulitzera:

Tym do których się zwracasz przedstaw to co chcesz:

• Krótko - żeby chcieli się zapoznać (około 3 stron)

• Jasno - żeby zrozumieli

• Obrazowo - żeby zapamiętywali

• Dokładnie - żeby wiedzieli co, z tego wynika i co maja robić

Komunikat dociera lepiej jeśli jest:

• Lepiej spersonifikowany (skierowany bezpośredni do odbiorcy)

• Odbiorca dostrzega więcej cech, które go łączą z nadawcą

• Lepiej uwzględniliśmy cechy indywidualne odbiorcy

• Poziom przekazu pokrywa się z poziomem odbiorcy

Komunikat dociera gorzej jeśli:

• Zawiera dużo ocen

• Zawiera treści sprzeczne z oczekiwaniami odbiorcy ( a zwłaszcza wzbudza w nim niepokój)

• Zawiera powtórzenia słów i zwrotów

• Zawiera zwroty fachowe i dużo liczb

Wizerunek - kompromis między tym jak chcielibyśmy być odbierani przez otoczenie a tym jacy jesteśmy.

Tworzy go to:

• Jak wyglądam ( ubiór, poziom zadbania)

• Jak się poruszamy (gesty)

• Jak się wyrażamy (poprawność, wymowa, styl)

• Co mówimy (wartość, poglądy, opinie, oceny, cele itp.)

Pierwsze wrażenie to 15 sekund! W tym czasie odbiorcy starają się ustalić:

• Czy zasługujemy na zaufanie

• Jaka jest nasza pozycja społeczna

• Jaka jest nasza pozycja materialna

• Czy osiągamy sukces

• Do czego możemy się przydać

Od wystąpienia publicznego słuchacze oczekują:

• Rozrywki

• Jasne informacje (konkretnej wiedzy)

• Łagodnej perswazji

• Przesłanek do podjęcia decyzji

= związek równowagi

Data wykładu: 2002-04-21

Jak problemy komunikacyjne rzutują na organizację

FAZY:

1. Osłabienie więzi interpersonalnych - nikt mnie nie rozumie.

2. Osamotnienie - nie chcę nam gadać, jesteśmy sami, musimy się bronić

3. Formalizacja stosunków - poprzez pisma do innego działu

4. Zaraz nastąpi atak - osamotnienie jest tak mocne, że blokuje kontakty z otoczeniem, są zablokowani na kontakty zewnętrzne

5. Agresja - efekt eklerka

STOSUNKI Z MEDIAMI

- niezwykle ważne narzędzie w PR

Ludzie czytają gazety, słuchają radia, oglądają telewizję ponieważ:

- chcą się czegoś dowiedzieć lub nauczyć

- szukają rozrywki

- chcą zaspokoić potrzebę uczestnictwa

Podstawowe cele nadawców medialnych to:

- chęć zysku - komercja

- rozpowszechnienie idei

skrajne skrajne

KOMERCJA IDEOLOGIA

Można mieć 2 elementy

Wniosek czyli CZEGO CHCĄ OD NAS DZIENNIKARZE?

Media zainteresują się naszymi tematami i materiałami tylko wtedy gdy będą:

• Pouczające

• Rozrywkowe (atrakcyjne)

• Ważne społecznie

• Pozwolą zarobić (dobrze się sprzedadzą)

• Pomogą krzewić idee

DO CZEGO MEDIA PRZYDADZĄ SIĘ PR:

• Żeby nie rodziła pytań

W PR MEDIA SŁUŻĄ DO:

• Tworzenia potrzeb i budowania świadomości konsumenta

• Oznaczenie organizacji (zwrócenie uwagi, zauważenia na tle innych)

MEDIA SĄ UŻYTECZNE W PR:

• Mają ogromny zasięg

• Duża wiarygodność (są skuteczne w perswazji a przez to opiniotwórcze)

Data wykładu: 2002-04-28

Podział media:

• Publiczne

• Niepubliczne

W Polsce media publiczne to te, które są utrzymywane ze środków publicznych, to znaczy, że z abonamentu opłacanego przez posiadaczy stacjonarnych odbiorników radiowych i telewizyjnych.

Są nimi:

Polskie Radio S.A.

Telewizja Polska S.A.

Publiczność mediów oznacza, że jako finansowane przez osoby o różnych poglądach nie powinny wyrażać żadnych poglądów a jedynie skupić się na prezentowanie poglądów omawianych spraw.

Powinny być:

• Niezaangażowanie

• obiektywny

Media publiczne są mediami publicznymi

To co dotyczy mediów publicznych nie dotyczy mediów niepublicznych

Media niepubliczne to media komercyjne i media społeczne:

• komercyjne np. prywatne - Polsat, Gazeta Wyborcza

• społeczne np. pisma partyjne, radio wyznaniowe

Media niepubliczne mogą być i mają prawo być subiektywne

Podstawowym zadaniem dziennikarza jest przekazywanie obrazu rzeczywistości.

Obiektywnie przez prezentowanie poglądów

Subiektywnie przez wyrażanie poglądów

Informacja jest bardzo ważnym narzędziem

Informacja jest to wiedza o faktach.

Jak funkcjonują dziennikarze:

Podstawowym działaniem dziennikarza nie jest informowanie. Jest ono jednym z najważniejszych działań, ale głównym celem jest przekazywanie obrazu rzeczywistości.

Publicystyka odpowiada na pytania:

1. dlaczego tak się stało

2. co z tego wynika

Jest to wiedza o:

1. mechanizmach

2. przyczynach i skutkach zaistnienia faktów

Jak dziennikarz wybiera temat:

Dziennikarzy interesuje wszystko co nie jest normalne. Każde odejście od normy wydarzenia pozytywne i negatywne, sensacja - skrajne odejście od normy. Dziennikarz ma stosunkowo mały wpływ na to co pójdzie druku lub na antenę. Bardzo mało dziennikarzy współpracuje na etatach - głównie ze względów ekonomicznych, powinności i obligacji prawnych.

I typ wynagrodzenia

Dziennikarz etatowy ma pensję za gotowość do pracy. Resztę ma płacone za opublikowane artykuły. W gotowości do pracy mieści się tzw. norma (np. 50%), którą odlicza się od honorarium (zarobek wydawcy).

II typ wynagrodzenia

Negocjacje pensji np. raz na 3 m-ce. Po tym okresie następuje weryfikacja pracy.

Kolegium redakcyjne - planowanie tego co ma się ukazać. Aby dziennikarz mógł wziąć się za dany artykuł musi uzyskać promesę. Każdy temat dziennikarski zgłoszony do publikacji powinien być opisany przy pomocy odpowiedzi na 5 pytań:

1. o czym ma być mowa

2. dlaczego właśnie o tym (uzasadnienie)

3. dlaczego teraz mamy o tym mówić (aktualność)

4. do kogo ten materiał jest adresowany

5. w jakiej formie dziennikarskiej powinien być zrobiony materiał (rozmowa…)

Podział na prasę, radio i telewizję:

PRASA - Zalety:

• bardzo wiarygodny środek przekazu (ludzie wierzą słowu pisanemu i najbardziej historycznie utrwalone w świadomości ludzi)

• prasa jest edukacyjna, skutecznie utrwalona, żyje długo

• duże nakłady

Wadą:

• wolne

• cykl druku trwa klika tygodni, długi cykl wydawniczy

RADIO - Zalety:

• jest najszybsze, powstałe na przełomie XX wieku

• większy zasięg niż prasa 6.30-8.30 - szczytowy czas słuchania radia

• o dużej wiarygodności

• uważany za intymny rodzaj kontaktu

Wadą:

• najbardziej ulotne - 20% przekazu radiowego zostaje utrwalone

Telewizja - jest najmłodsza technicznie opracowana w latach 30. W Polsce w 1955

Zalety:

• najbardziej sugestywny środek przekazu

• dość szybki ale nie szybszy od radia

• najtrwalszy sposób przekazu

Wady:

• musi być światło, telewizja bez światła nie działa

Cechą:

• najbardziej manipulacyjny środek przekazu

• najbardziej sugestywna

Jest popularna

Data wykładu: 2002-05-12

Dziennikarz agencyjny pracuje dla dziennikarzy, sprzedaje materiał dla różnych redakcji.

SCHEMAT PRODUKCJI DZIENNIKARSKIEJ

MEDIA PLAN - planowanie współpracy z mediami, jest ona narzędziem strategii marketingowej!

O kategorii stacji decyduje:

1. grupa docelowa odbiorców, czyli do kogo przekaz jest adresowany

2. poziom dziennikarstwa, czyli zakres merytoryczny, tematyka i sposób jej ujmowania, język, obiektywizm

3. poziom wydawniczy, czyli szata graficzna, jakość, poligrafia

4. nakład i sprzedaż, czyli ilość wydawanych egzemplarzy w relacji do sprzedaży (w przedziale czasu) ew. w radiu - słuchalność, a w TV - oglądalność

5. zasięg i dostępność, czyli o ile łatwo otrzymać tę publikację

Główne narzędzia współpracy pomiędzy nami a dziennikarzami:

1. mailing list

2. konferencja prasowa

3. brifing

4. kontakty osobiste

5. materiały dla dziennikarzy

MAILING LIST (lista adresowa) - podstawowe narzędzie, lista dziennikarzy i redakcji, z którymi chcemy utrzymywać kontakty. Powinna ona być:

• podzielona na kategorie - wg własnego klucza np. specjalizacji tzn. dziennikarz sportowy

• kompletna - dotyczyć wszystkich dziennikarzy, o których nam chodzi

• aktualna - stale aktualizowana

• mających się na niej znaleźć dziennikarzy wybiera się pod względem:

• ilości publikacji

• zakresu oddziaływania tytułu

• podziału zawodowego i etycznego dziennikarzy

KONFERENCJA PRASOWA - najważniejsze narzędzie w kontaktach z mediami. Celem jej jest spowodowanie maxymalnej ilości publikacji. Konferencja prasowa jest bezpośrednim spotkaniem z dziennikarzami, aby:

• skierować ich uwagę na:

• problem istotny dla nas

• produkt ciekawy dla mediów

• działanie

• wydarzenie

• uzyskać informacje zwrotną dziennikarzy na to co przedstawiamy

Kiedy nie należy robić KP:

• gdy nie mamy nic do powiedzenia

• gdy istnieje obawa, że temat jest sztuczny lub mało atrakcyjny

• gdy, to co ma być treścią konferencji może być przekazane dziennikarzom w innej formie

Od czego zależy powodzenie KP:

• tematu - ustalając go trzeba zadać sobie pytania

• po co robię KP

• czy temat jest prawdziwy (z dziennikarskiego punktu widzenia)

• czy temat interesuje kogoś jeszcze oprócz nas (czy ma wymiar społeczny)

• czy temat jest "czysty"

• czy temat jest widowiskowy i da się atrakcyjnie przedstawić

• uczestników -

ze strony organizatorów:

• osoby kompetentne w sprawie

• członek kierownictwa lub jego kompetentny przedstawiciel

• zaproszeni goście (doradcy, eksperci, kooperanci)

• osoby techniczne

ze strony mediów

• dziennikarze zainteresowani tematem, zgodnie ze specjalnością lub kierunkiem pisma, wybrani w zależności od tematu i celu konferencji

• terminu

• bezkolizyjny z innymi ważnymi wydarzeniami, rocznicami lub podobnymi imprezami

• najlepiej robić konferencję jesienią 09 - 12 lub wiosną 01 - 06

• od poniedziałku do czwartku, aby materiały ukazały się w danym tygodniu np. w wydaniu sobotnio - niedzielnym

• przed południem 10 - 12 szczególnie w mediach szybkich, bo o 16 jest zamy6kany numer

• lokalizacji

• dobry dojazd

• wygodna sala

• warunki do wszelkich działań dziennikarskich (robienie zdjęć, filmowanie)

• organizacji i aranżacji - powinna być nienaganna, jest przede wszystkim spotkanie robocze a nie bal, wiec liczy się:

• dobry poziom

• sprawny przebieg

• wygoda pracy

• czas trwania (max. 1,5 godz.)

przygotowanie konferencji:

• przygotować salę, informacje o dojściu do niej

• urządzić recepcję, dla uzupełnienia mailing list, aby dziennikarze mogli się akredytować

• rozdać materiały prasowe (press kit), czasami dziennikarze biorą go i odchodzą

• nad jej przebiegiem powinien czuwać mistrz "ceremonii", pracownik PR, który potrafi zapanować nad salą: wita gości, pilnuje scenariusza, nadaje tempo konferencji

przebieg konferencji:

• rozpocząć punktualnie (5 min)

• powitanie, uzasadnienie tematu (3 min.)

• prezentacja tematu przez osoby kompetentne, wypowiedzi dynamiczne i ilustrowane (5 - 7 min.)

• sesja pytań , aby dziennikarze mogli zadać pytania zaproszonym osobom, które zaprosiliśmy (30 min.)

• część koktajlowa - nieformalne wywiady (30 min.)

zaproszenia powinny być:

• zaadresowane starannie i dokładnie z uwzględnieniem prawidłowych nazw i tytułów

• najlepiej kierować je imiennie lub na ręce sekretarki redakcji

zaproszenia powinny zawierać:

• dokładny temat konferencji (kiedy trzeba z umotywowaniem)

• termin (dat, godzina)

• miejsce z dokładnym opisem dotarcia

• może być program konferencji (w zarysie)

Wysyłamy je tak, aby dziennikarz otrzymał je na 10 dni przed konferencją. Na 3 dni wcześniej wysyłamy e-maila, a na 1 dzień wcześniej dzwonimy osobiście.

Przedmiot: Public Relations

1

Magdalena Joanna Parzych

reklama

marketing

Promocja

Technika sprzedaży

kooporacyjne

PR produktowe

Elita społeczna

Kryteria przynależności

10%

80%

10%

Złodzieje

Przestępcy

Zwykli ludzie

Geniusze

Nobliści

Zdefiniuj problem

Efekt

Działanie

Skutek

wiedza o faktach

Informacja

Kto?

Co?

Gdzie?

Kiedy?

Jak?

wiedza pozwalająca zrozumieć fakty

Background (tło)

komentarz

Prezentacja poglądów

Wyrażenie

PUBLICYSTYKA

INFORMACJA

OBRAZ RZECZYWISTOŚCI

rzeczywistość

dziennikarze etatowi
i współpracownicy

linia programowa

planowanie

program wydania

indywidualna realizacja materiałów

opracowanie redakcyjne otrzymanych materiałów i przygotowanie wydania

nagranie

emisja

drukarnia

kolportaż

---