Dieta jako naturalne źródło potencjalnych składników uzupełniających leczenie
Za substancje korzystnie oddziaływujące na zdrowie uznano:
błonnik pokarmowy,
oligosacharydy,
pochodne alkoholowe cukrów,
aminokwasy,
peptydy,
białka,
glikozydy,
alkohole,
izoprenoidy,
witaminy,
związki choliny,
bakterie kwasu mlekowego,
związki mineralne
nienasycone kwasy tłuszczowe
antyoksydanty
Przykłady produktów funkcjonalnych i ich funkcji
Naturalne substancje nieodżywcze
Efekty żywieniowe NSN nie są tak dokładnie poznane jak to ma miejsce w przypadku witamin i składników mineralnych.
Dotychczas brakuje odpowiedzi w jakim stopniu są one wchłaniane w organizmie i jaki jest ich metabolizm, a przede wszystkim nie ma informacji na temat dopuszczalnego dziennego zapotrzebowania na te związki.
Jest to ważne gdyż niektórym NSN przypisuje się równocześnie właściwości przeciwżywieniowe, głównie z powodu hamowania trawienia i obniżania biodostępności odżywczych składników pożywienia, z którymi mogą wchodzić w niepożądane interakcje.
Pozytywne efekty zdrowotne NSN wiążą się z:
właściwościami przeciwutleniającymi.
Wzmacnianiem systemu odpornościowego ustroju, który współdziała ze wszystkimi innymi fizjologicznymi układami takimi jak układ oddechowy, pokarmowy, nerwowy, moczowo-płciowy i mięśniowo-szkieletowy.
Będąc stałym składnikiem diety człowieka mogą one bezpośrednio lub pośrednio wpływać na utrzymanie homeostazy organizmu.
Metabolity wtórne roślin
Do NSN należą głównie metabolity wtórne roślin, których rola polega między innymi na ochronie gatunku przed czynnikami zagrażającymi jego przetrwaniu w niesprzyjających warunkach.
Główne grupy metabolitów wtórnych to (Harbone 1997):
związki fenolowe (kwasy fenolowe, flawonoidy),
terpenoidy (monoterpeny, saponiny, karetonoidy),
związki azotowe (alkaloidy, aminy, aminokwasy niebiałkowe, glikozydy i glukozynolany).Izotiocjaniny w warzywach kapustnych
Kapusta:
Izotiocjanian allilu
Izotiocjanian 3-metylosulfinopropylu
Izotiocjanian 4-metylosulfinobutylu
Izotiocjanian 3-metylotiopropylu
Izotiocjanian 4-metylotiobutylu
Izotiocjanian 2-fenyloetylu
Izotiocjanian benzylu
Brokuły:
Sulforafan
Izotiocjanian 3-metylosulfinopropylu
Izotiocjanian 3-butenylu
Izotiocjanian allilu
Izotiocjanian 4-metylosulfinobutylu
Rukiew i rzepa
Izotiocjanian 2-fenyloetylu
Sulforafan
Może oddziaływać bezpośrednio na poziomie komórek nowotworowych stymulując ich śmierć poprzez pobudzanie procesu apoptozy.
Zaobserwowano to w odniesieniu do takich nowotworów jak rak okrężnicy i prostaty, ostra białaczka limfoblastyczna.
Działa również bakteriobójczo na Helicobacter pylori.
Wytwarzanie sulforafanu podczas żucia brokułu
Indolo-3-karbinol (I3C)
Powstaje w wyniku hydrolizy glukozynolanu: glukobrascyny obecnej w warzywach kapustnych (brokuły, brukselka).
Najnowsze badania nad I3C koncentrują się nad oddziaływaniem na metabolizm estrogenów poprzez modyfikację struktury estradiolu, dzięki czemu obniżana jest zdolność do wspierania rozrostu chorych komórek.
Stwierdzono, że terapia estrogenowa z udziałem I3C powoduje zahamowanie rozwoju komórek szyjki macicy zawierających brodawczaka ludzkiego HPV 16.
Karotenoidy
Podobne strukturalnie izoprenoidy o symetrycznym łańcuchu węglowym (zwykle C40)
najbardziej widoczne w owocach, kwiatach i warzywach (żółte, pomarańczowe, czerwone)
scharakteryzowano 600
likopen i -karoten to najbardziej podstawowe, z nich wywodzą się inne (cyklizacja, oksydacja, hydrogenacja, dehydrogenacja)
kluczowy dla właściwości fizykochemicznych jest układ sprzężonych wiązań podwójnych
Podział
Węglowodorowe (-karoten, likopen)
utlenione - ksantofile (luteina, zeaksantyna)
apokarotenoidy - poniżej 40 atomów węgla
Wszystkie warzywa liściowe mają podobny skład jakościowy karotenoidów - różnice ilościowe
najwięcej zawierają: zielona pietruszka, rzeżucha i szpinak (niewielki udział w diecie)
w owocach, korzeniach i nasionach (chromoplasty, amyloplasty) występują większe różnice jakościowe
główne karotenoidy niektórych owoców nie występują w aparacie fotosyntetycznym (likopen w pomidorach, apokarotenoidy w owocach cytrusowych)
rozmieszczenie w owocach jest różne u różnych roślin (zwykle więcej w skórce niż w miąższu)
niedojrzałe (zielone) owoce mają skład karotenoidów jak w liściach, podczas dojrzewania zmienia się.
Rola w ludzkim organizmie
aktywność prowitaminy A - ograniczona do -karotenu i innych z -końcowymi grupami, np. -kryptoksantyna albo zeaksantyna
ludzie z obniżonym poziomem karotenoidów są bardziej podatni na choroby zwyrodnieniowe
karotenoidy, a szczególnie likopen, wpływają na złagodzenie przebiegu przewlekłych chorób jak CHD (choroba wieńcowa), a także pewnych odmian raka
przypuszcza się że ich zdolności antyoksydacyjne odpowiadają za ich pozytywne działanie ale czy to jest ich rola in vivo pozostaje niewyjaśnione
dieta bogata w pomidory przynosi lepsze rezultaty niż podawanie likopenu samodzielnie
odwrotnie proporcjonalna zależność między wielkością spożycia karotenoidów a ryzykiem wystąpienia chorób oka
wyższy poziom karotenoidów/antyoksydantów zmniejsza ryzyko zachorowania na kataraktę lub zwyrodnienie plamki żóltej
wzrost spozycia luteiny i zeaksantyny zmniejsza szanse wystąpienia katarakty, inne karotenoidy nie mają tej właściwości
ich zawartość może być modyfikowana poprzez zmiany w diecie. W ten sposób zwiększając ich spożycie można wpłynąć na redukcję ilości światła niebieskiego docierającego do tkanek wrażliwych na AMD (age-related macular degeneration) o 30-40%
Karotenoidy a gęstość kości.
Barwniki o właściwościach antyoksydacyjnych pochodzące z roślin mogą chronić prze nadmierną utratą wapnia z kości w starszym wieku.
W trakcie badania oceniono spożycie, alpha-karotenu, beta-karotenu, beta-kryptoksantyny, likopenu, oraz luteiny i zeaksantyny przy pomocy kwestionariusza częstości spożycia. Wyniki wykazały istnienie zależności pomiędzy likopenem a BMD kręgów lędźwiowych u kobiet oraz BMD kości biodrowej u mężczyzn. Ponadto wykazano zależność między BMD kości biodrowej u mężczyzn korelowało z wysokim spożyciem karotenoidów ogółem, luteiny i zeaksantyny i beta-karotenu.
Takie wyniki mogą być wyjaśnieniem obserwowanej we wcześniejszych badaniach protekcyjnej roli warzyw i owoców.
Likopen
85% likopenu pozyskujemy z produktów na bazie pomidorów.
Przyswajalność likopenu podnosi gotowanie i duszenie, szczególnie w oliwie.
Ketchup pomimo dużej zawartości likopenu nie jest najlepszym jego źródłem, ze względu na to, ze 1/3 jego masy stanowi cukier.
Likopen zapobiega głównie rakowi prostaty i ogranicza ryzyko jego wystąpienia aż o ¼ przy spożyciu 2 posiłków tygodniowo zawierających pomidory duszone w oliwie.
Mechanizm przeciwnowotworowy nie jest dobrze znany, ale może polegać na działaniu antyoksydacyjnym i blokującym oddziaływanie androgenów na prostatę.
ALLICYNA
Zawarta w czosnku allicyna szybko przekształca się w inne związki min. ajoen, siarczek diallilu (DAS), disiarczek diallilu (DADS).
Uważa się, że DAS i DADS rozpuszczalne w wodzie i oliwie mogą odegrać najważniejszą rolę w profilaktyce antyrakowej spośród związków siarkowych zawartych w czosnku.
Prawdopodobnie pochodne allicyny są skuteczne szczególnie w przypadku zapobiegania rozwojowi raka spowodowanego nitrozoaminami.
Rola błonnika w procesie trawienia
Posiada zdolność wiązania wody,
Zwiększa podatność na procesy fermentacyjne,
Zwiększa lepkość papki pokarmowej,
Wykazuje hamujący wpływ na enzymy trawienne,
Posiada zdolność wiązania kwasów żółciowych,
Poprzez wiązanie toksycznych produktów przemiany materii i trawienia, umożliwia ich wydalanie
Wpływ błonnika na funkcje trawienne
Pokarmy bogate w błonnik pobudzają funkcję żucia i wydzielania śliny, poprawiając proces trawienia
Wiążą nadmiar kwasu solnego w żołądku
Pobudzają ruchy robaczkowe i ukrwienie jelit.
Mechanizm hipolipemiczny błonnika
Podatność błonnika na procesy fermentacyjne pod wpływem mikroflory jelitowej, decyduje o hamowaniu wątrobowej syntezy cholesterolu.
Zdolność wiązania kwasów żółciowych, będących nośnikiem cholesterolu hamuje ich zwrotny transport do wątroby, obniżając w efekcie poziomu cholesterolu w surowicy krwi.
Zdolność wiązania kwasów żółciowych zmniejsza ryzyko powstawania kamieni żółciowych, dlatego, dieta bogata w błonnik pokarmowy uznawana jest za dietę zmniejszającą litogenność żółci
Wpływ rozpuszczalnych frakcji błonnika pokarmowego na poziom lipidów
Wpływ błonnika pokarmowego na poziom glikemii
zwalnia pasaż jelita cienkiego poprzez zwiększenie lepkości treści pokarmowej w wyniku tworzenia żeli,
zwalnia odpowiedź glikemiczną poprzez opóźnienie opróżniania żołądka i jelita cienkiego,
zmniejsza wchłanianie glukozy i triglicerydów,
redukuje zapotrzebowanie na insulinę oraz doustne środki hipoglikemizujące,
frakcje nierozpuszczalne w wodzie przyśpieszają, natomiast rozpuszczalne w wodzie opóźniają pasaż treści pokarmowej przez jelito cienkie.
ŹRÓDŁA BŁONNIKA
pieczywo pochodzące z mąk grubego przemiału
kasze
otręby
Warzywa
owoce
30g błonnika dostarczymy, jeśli zjemy:
(w nawiasach podano ilość błonnika w gramach)
Witaminy antyoksydacyjne
Odwrotna zależność między stężeniem vit.C, vit.E, β-karotenu, a ryzykiem choroby niedokrwiennej serca,
Przy wysokiej podaży vit.E redukcja ryzyka ch.n.s u mężczyzn o 32%, u kobiet o 65%,
Podanie wspólnie vit.E i C ↓ ryzyko o 47% u mężczyzn i 53% u kobiet.
Bjelakovic G, Nikolova D, Gluud LL, Simonetti RG, Gluud C.
Mortality in randomized trials of antioxidant supplements for primary and secondary prevention: systematic review and meta-analysis.
JAMA. 2007 Feb 28;297(8):842-57.
w porównaniu z ochotnikami zażywającymi placebo osoby zażywające witaminę E miały o 4 proc., beta-karoten o 7 proc., a witaminę A aż o 16 proc. większe ryzyko zgonu.
W przypadku witaminy C okazało się, że nie ma ona wpływu na śmiertelność.
Jedynym przeciwutleniaczem, który zmniejszał ryzyko śmierci, był selen.
Przykłady źródeł pokarmowych antyoksydantów
Bioflawonoidy
Flawonoidy - związki organiczne, występują w różnych częściach roślin
Różnice w budowie pierścienia heterocyklicznego pozwalają rozróżnić:
Katechiny
Flawonole /kwercetyna,myricetyna,kemferol/
Flawony
Antocyjanidyny i in.
Źródła flawonoidów - warzywa, owoce, herbata, wino
Mechanizmy ochronnego działania wina i soku z winogron:
Podwyższanie poziomu cholesterolu HDL
Hamowanie agregacji płytek krwi
Wzrost aktywności antyoksydacyjnej osocza
Hamowanie podatności LDL na oksydację
Obniżenie stężenia Lp(a)?
Rolę tą spełniają przede wszystkim niealkoholowe frakcje poliefenolowe (kwercetyna, myricetyna, katechina, epigallokatechina) wg.Rice-EwansA.C.1996
Wino, czy sok ?
SOK
Flawonoidy w kompleksach polime- rycznych,
Utrudnione trawienie,
Słaba rozpuszczalność w wodzie,
Gorsze wchłanianie,
Słabsze właściwości antyoksydacyjne
WINO
Fermentacja,
Rozpad na monomery,
Ok.10% zawartości alkoholu,
Stan rozpuszczalny,
Silny wpływ antyoksydacyjny
Zawartość związków fenolowych w czerwonym i białym winie, w piwie i soku z winogron wyrażona w mg/l. ( wg Miyagi Y.1997)
Skład flawonoidów czarnej herbaty
Katechiny - 30%
Tearubiginy - 47%
Teaflawiny - 13%
Flawonole - 10%
3-galusan epigalokatechiny
(EGCG)
Jest najsilniejszym antyoksydantem zawartym w zielonej herbacie.
EGCG blokuje aktywność receptora VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor-naczyniowo śródbłonkowy czynnik wzrostu), który odgrywa zasadniczą rolę w inicjowaniu angiogenezy. Jest to podstawowy mechanizm antynowotworowego działania zielonej herbaty.
EGCG hamuje wzrost in vivo wielu szczepów komórek rakowych, w tym białaczki szpikowej, raka nerki, skóry, piersi, jamy ustnej i prostaty.
Potencjał antyoksydacyjny herbaty
2 filiżanki = 1 kieliszek = 4 jabłka
herbaty wina
Naturalne źródła bio-flawonoidów
Źródła flawonoidów
Herbata - 48%
Cebula - 29%
Jabłka - 7%
Definicja żywności funkcjonalnej
„Żywność może być uznana za funkcjonalną, jeśli udowodniono jej korzystny wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu ponad efekt odżywczy, a której wpływ polega na poprawie stanu zdrowia, samopoczucia i / lub zmniejszeniu ryzyka chorób”
Functional Food Science in Europe- FUFOSE - BJN.1999
Definicja
„Żywność funkcjonalna musi przypominać swoją postacią żywność konwencjonalną i wykazywać korzystne oddziaływanie w ilościach, które oczekuje się, że będą normalnie spożywane z dietą - nie są to tabletki ani kapsułki, ale część składowa prawidłowej diety.”
FUFOSE - 1999
Aby dany produkt spożywczy zaliczyć do żywności funkcjonalnej, należy naukowo udokumentować jego przydatność w pełnieniu roli ochronnej lub leczniczej u wszystkich konsumentów, lub wybranej grupy pacjentów.
„Żywność funkcjonalna, to specjalnie opracowane produkty spożywcze o określonych i udokumentowanych naukowo korzyściach zdrowotnych, które powinny być spożywane jako część codziennej diety.”
G. Mazza EU. Tenerife, April, 2001
Klasyfikacja żywności funkcjonalnej z uwagi na zaspokajanie określonych funkcji w profilaktyce chorób:
Zmniejszająca ryzyko chorób układu krążenia
Zmniejszająca ryzyko chorób nowotworowych
Zmniejszająca ryzyko osteoporozy
Zmniejszająca ryzyko zaburzeń czynnościowych jelit
W chorobach metabolicznych i trawiennych
Dla kobiet w ciąży i karmiących
Dla niemowląt
Dla sportowców i in.
Klasyfikacja żywności funkcjonalnej z uwagi na specyficzny skład
Wzbogacona (w wapń)
Niskoenergetyczna (np. z aspartamem, )
Wysokobłonnikowa
Probiotyczna
O obniżonej zawartości sodu
O obniżonej zawartości cholesterolu
Bogata w NNKT
Energetyzująca i inne.
Kurkumina
Badania na myszach wykazały, ze kurkumina zapobiega wystąpieniu guzów wywoływanych przez różne czynniki kancerogenne.
Wydaje się, że może być ona skuteczna w zapobieganiu i terapii różnych typów nowotworów w tym raka żołądka, jelita, okrężnicy, skóry i wątroby. Prawdopodobnie oddziaływuje zarówno na etapie inicjacji jak i promocji. Szczególnie korzystne działanie obserwuje się w przypadku raka okrężnicy dzięki redukcji poziomu cyklooksygenazy (COX-2)
Kurkumina
Niektóre badania wskazują na hamowanie powstawania nowych naczyń krwionośnych w procesie angiogenezy, pozbawiając w ten sposób nowotwór możliwości dowozu substancji energetycznych.
Słabą przyswajalność kurkuminy zwiększa użycie pieprzu. Zawarta w nim piperyna 1000 razy podnosi zdolność absorpcji tego związku.
Wskazania do stosowania preparatów uzupełniających niedobory żywieniowe
Reprezentatywne badania sposobu żywienia i stanu odżywienia Polaków
* Zawartość sodu, fosforu oraz potasu w dietach Polaków była wyższa niż zalecana.
* Niedobór wapnia wystąpił u 77% chłopców i mężczyzn oraz 88% dziewcząt i kobiet.
* Niedobory żelaza w diecie stwierdzono wśród 34% chłopców i mężczyzn oraz wśród 85% dziewcząt i kobiet.
* Niedobory cynku u 62% chłopców i mężczyzn oraz 72% dziewcząt i kobiet.
* Niedobory miedzi u 86% chłopców i mężczyzn oraz 96% dziewcząt i kobiet.
* Średnia zawartość witaminy A w przypadku kobiet w wieku 26-60 lat przekraczała zalecane normy. Jednocześnie, wśród 34% diet dziewcząt i kobiet stwierdzono jej niedobór. W dietach chłopców i mężczyzn niedobór wyniósł 24%.
* Średnia zawartość witaminy E we wszystkich grupach, z wyjątkiem dziewcząt w wieku 1-3 lat, była wyższa niż zalecana. Jednocześnie, wśród 22,7% diet chłopców i mężczyzn oraz 38,1% diet dziewcząt i kobiet stwierdzono niedobór tej witaminy.
* Niedobór witaminy B1 - 48,6 % chłopców i mężczyzn oraz 77,9% dziewcząt i kobiet.
* Niedobór witaminy B2 - 58,3% chłopców i mężczyzn oraz 68% dziewcząt i kobiet.
* Niedobory witaminy PP - 45,8% chłopców i mężczyzn oraz 71% dziewcząt i kobiet.
* Niedobór witaminy B6 -43% chłopców i mężczyzn i 58% dziewcząt i kobiet.
* Niedobór witaminy C 45% badanych
Przyczyny powstawania niedoborów
Czynniki żywieniowe
Styl życia
Stany fizjologiczne charakteryzujące się zwiększonym zapotrzebowaniem na składniki odżywcze: ciąża i karmienie piersią
Podeszły wiek
Alkoholizm
Palenie papierosów
Narkomania
Choroba nowotworowa
Choroby przewodu pokarmowego
Zespół złego wchłaniania
Sposoby wzbogacania diety
w substancje odżywcze
Stosowanie:
Żywności wzbogacanej
Suplementów diety
Środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego (ŚSSPŻ)
Żywność a zdrowie
OBLIGATORYJNE WZBOGACANIE ŻYWNOŚCI
jodowanie soli
wzbogacanie margaryny
w witaminy A i D
wzbogacanie mąki
w kwas foliowy (rozważane)
DOBROWOLNE WZBOGACANIE ŻYWNOŚCI
soki i napoje bezalkoholowe (wit C, Ca)
przetwory zbożowe (wit B1, B2, B6, B12, PP, kwas foliowy, Ca, Fe)
mleko i produkty mleczne (wit A, D3, Ca)
wyroby cukiernicze (wit B1, B2, B6, B12, PP, kwas foliowy, Ca, Fe)
Pozostałe substancje wykazujące efekt odżywczy lub fizjologiczny
Aminokwasy (np. BCAA)
Kwasy tłuszczowe (np. Omega 3, CLA)
Błonnik
Lecytyna
Preparaty pszczele
Preparaty eznymatyczne
Substancje ergogeniczne
Koenzym Q
Glukozyloamina
Metylosulfometan MSM
Chrząstka rekina
Substancje ergogeniczne
Luteina
Skwalen
Produkty roślinne i ekstrakty
Częstotliwość stosowania suplementów w przebadanych populacjach kształtowała się od 8% wśród mężczyzn ze środowiska wiejskiego do 28% wśród kobiet, mieszkanek Warszawy
Dla porównania: rozpowszechnienie stosowania suplementacji notuje się:
w USA - około 46% osób dorosłych i ponad połowa amerykańskich dzieci powyżej 3 lat otrzymuje witaminy i składniki mineralne w postaci farmaceutyków.
w Japonii - 10%.
We Francji -15%,
w Północnej Irlandii -21%,
w Niemczech -33% wśród mężczyzn i 40% wśród kobiet.
Kto pomaga wybrać suplementy?
Badania TNS OBOP przeprowadzono w
2006 r. na grupie 1003 osób powyżej 15 roku życia.
Bez względu na wiek, przy zdobywaniu wiedzy o suplementach diety, połowa Polaków korzysta z porady farmaceuty.
W ok. 40% rodzin dzieci odżywiane są takimi samymi produktami jak ich rodzice. Tylko 33% matek dostosowuje jadłospis rodzinny do potrzeb dziecka
Przyczyny niedoborów u dzieci
Monotonne, mało urozmaicone żywienie
Typowe dla wieku dziecięcego częste choroby infekcyjne
Mała ilość witamin i minerałów w diecie w okresie jesienno-zimowo-wiosennym
Zwiększone ich zużycie podczas dużego wysiłku fizycznego.
Powody zalecania suplementacji diety dzieci przez lekarzy
Po chorobie, kuracji antybiotykowej - 96%
Profilaktycznie - 90%
Wspomaganie rozwoju fizycznego organizmu - 90%
Zmniejszona odporność organizmu, podatność na choroby - 88%
Brak apetytu - 82%
Przeciwdziałanie anemii - 77%
Problemy z kośćmi i zębami - 69%
Apatia, przygnębienie - 63%
Problemy z cerą i skórą - 61%
W trakcie choroby, przeziębienia - 54%
Stres, rozdrażnienie, nadpobudliwość dziecka - 53%
Dieta spowodowana alergią - 48%
W jakich sytuacjach matki podają preparaty wielowitaminowe?
Profilaktycznie, przez cały rok - 46%
Gdy pora roku sprzyja zachorowaniom - 39%
W czasie przeziębienia, choroby - 36%
Bez specjalnych powodów - 28%
Gdy dziecko często choruje - 18%
W okresie rekonwalescencji - 15%
Gdy dziecko nie ma apetytu lub jest na diecie - 9%
Gdy dziecko szybko rośnie - 8%
Gdy dziecko ma problemy z cerą / ze skórą - 5%
Gdy dziecko jest nadpobudliwe - 5%
Gdy dziecko ma uczulenie, alergię - 5%
Gdy dziecko jest apatyczne, przygnębione - 4%
Gdy dziecko się szybko męczy - 4%
Gdy dziecko jest płaczliwe, marudzi - 4%
Gdy dziecko ma słabe zęby, kości - 4%
Gdy dziecko ma anemię - 3%
Uzupełnianie niedoborów NNKT
Eksperci PTP i PTBnM zalecają w codziennym żywieniu kobiet w ciąży łączne spożycie kwasów EPA i DHA od 1,0 do 1,5g. W żywieniu niemowląt najlepszym źródłem LC-PUFA (DHA i ARA) jest pokarm kobiecy, pokrywający zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze do 6 m.ż. Należy zalecić ostrożność w spożywaniu ryb morskich kobietom w ciąży i dzieciom do 7-go roku życia; szczególnie tuńczyk i łosoś nie powinny być częściej spożywane niż 1 raz w tygodniu ze względu na zwiększone ryzyko zatrucia rtęcią i/lub dioksynamii. W tej grupie uzupełnieniem niedoborów w diecie powinny być suplementy o kontrolowanej zawartości EPA i DHA.
Składniki mineralne i witaminy w diecie redukcyjnej (1300 kcal) dzieci otyłych
Spożycie dla dziewcząt (13-15 lat) i dzieci (7-9 lat) w stosunku do zaleceń wynosiło odpowiednio: wapnia 51 i 57%, żelaza 45 i 72%, cynku 58 i 72%, miedzi 51 i 40%, witaminy E 54 i 78%, tiaminy 59 i 80%, niacyny 60 i 71%.
Stosowanie w żywieniu osób z nadwagą diet redukcyjnych może prowadzić do niedoborów niektórych witamin i składników mineralnych.
Kobiety ciężarne i karmiące
Suplementacja przed zajściem w ciążę
Zalecenia zespołu ekspertów powołanych przez Ministerstwo Zdrowia: kobiety w wieku rozrodczym, które mogą zajść w ciążę powinny spożywać 0,4 mg kwasu foliowego dziennie w celu zapobieżenia wystąpieniu u ich potomstwa wady cewy nerwowej.
Dieta kobiet ciężarnych pokrywa tylko w ok. 50% dzienne zapotrzebowanie na kwas foliowy.
Suplementacja w ciąży
W Polsce kobietom w ciąży warto zalecać suplementację witaminami i mikroelementami.
Dotyczy to zwłaszcza kobiet:
przed 16. rokiem życia,
w ciąży wielopłodowej,
cierpiących na niepowściągliwe wymioty,
palących papierosy,
spożywających alkohol,
pijących w dużych ilościach kawę,
używających środki odurzające,
przewlekle chorych,
w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej
z niedowagą przed ciążą
Suplementację zaleca się także kobietom obciążonym wywiadem położniczym:
stanem przedrzucawkowym w poprzedniej ciąży
nadciśnieniem
cukrzycą
Składniki odżywcze - przykłady zaleceń
Żelazo
Dieta ciężarnych w Polsce pokrywa zapotrzebowanie na żelazo jedynie w 40-80%.
Aby zapobiec niedokrwistości z niedoboru żelaza zaleca się uzupełnianie niedoborów tego pierwiastka w II i III trymestrze ciąży
Witamina C
Suplementację witaminą C w dawce 80 mg/dobę zaleca się jedynie kobietom, u których występuje zwiększone ryzyko jej niedoboru (ciąża wielopłodowa, nadciśnienie tętnicze indukowane ciążą, cukrzyca ciężarnych).
Wapń
Suplementacja szczególnie wskazana jest u pacjentek ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nadciśnienia indukowanego ciążą (stan przedrzucawkowy w poprzedniej ciąży), ciążą wielopłodową, cukrzycą, chorobami nerek, stanem przedrzucawkowym w rodzinie.
Wapń może być dostarczany w postaci cytrynianu lub węglanu
wapnia w dawce 200-500 mg, 2-3 razy dziennie w trakcie posiłku.
Jod
Stosowanie preparatów zawierających jod jest szczególnie zalecane w regionach górskich i podgórskich.
Optymalny preparat powinien być właściwie skomponowany.
Przy dobieraniu witamin i mikroelementów
należy zawsze pamiętać, że nie zawsze preparaty zawierające największe ich ilości są najlepszym rozwiązaniem, szczególnie dla pacjentki w okresie ciąży.
Okres prekoncepcyjny i I trymestr wymaga
zupełnie innej suplementacji niż II, III trymestr i okres laktacji.
Poziom bezpieczeństwa i ryzyko przedawkowania wybranych witamin i związków mineralnych proponowanych jako
suplementy diety kobietom w ciąży
Składniki odżywcze wzbudzające najwięcej kontrowersji
Dodawanie witaminy A do suplementów diety w okresie ciąży
u pacjentek racjonalnie się odżywiających wydaje się bezcelowe.
Dodawanie selenu do suplementów diety wydaje się nieuzasadnione ze względu na duże ryzyko jego przedawkowania
Zmiany w funkcjonowaniu organizmu w starszym wieku
mniej wydajnie pracuje układ pokarmowy (zmniejszenie wydzielania soków trawiennych, zahamowanie ruchów robaczkowych), co może powodować częste występowanie niestrawności, biegunek lub zaparć.
maleje odporność organizmu
niekorzystne zmiany zachodzą w układzie kostno-szkieletowym, gdzie następują zaburzenia w gospodarce wapniowo-fosforowej prowadzące do zrzeszotnienia kości zwanego osteoporozą.
zmiany nie omijają również układu krążenia i dotyczą przede wszystkim wzrostu ciśnienia tętniczego, oraz utraty elastyczności tętnic, która może być spowodowana przez miażdżycę.
Osoby starsze
U ludzi starych dochodzi do upośledzenia mechanizmu adaptacyjnego wchłaniania Ca z przewodu pokarmowego.
zaleca się, aby kobiety po 60 roku życia zwiększyły spożycie wapnia do 1100 mg.
W przypadku konieczności suplementacji Ca preparatami jego soli najczęściej stosuje się Calcium carbonicum i Calcium gluconicum.
Deficyt witaminy D pojawia się często wśród osób prowadzących domowy tryb życia, szczególnie zimą. Jej niedobór należy korygować podając odpowiednie dawki witaminy D2 i D3 - z suplementacją przynajmniej 1 g wapnia dziennie.
Osobom starszym zaleca się profilaktycznie 600 j. m./dobę
Inne niedobory w starszym wieku
Witamina B12 - Dość częste niedobory, których przyczyną są m.in. zmiany morfologiczne błony śluzowej całego przewodu pokarmowego.
Niedobory żelaza u osób starszych często są spowodowane zmniejszoną, z racji wieku, zdolnością wchłaniania z przewodu pokarmowego
Osoby starsze chore na cukrzycę
Korzystna może okazać się codzienna suplementacja preparatami multiwitaminowymi, szczególnie w przypadku osób spożywających posiłki o małej kaloryczności.
Wszystkie osoby w podeszłym wieku powinny
przyjmować przynajmniej 1200 mg wapnia dziennie.
Kwas foliowy a otępienie
Obserwacja ponad 500 starszych osób:
Niedobór kwasu foliowego zwiększa ryzyko otępienia ponad trzykrotnie
Odkrycie to wymaga dokładnej analizy, możliwe, że niedobór kwasu foliowego jest objawem postępującej demencji a nie jej przyczyną.
Magnez i kwas foliowy a ryzyko udaru mózgu u palaczy
Zbadano ryzyko wystąpienia udaru mózgu w grupie 26556 fińskich palaczy papierosów (mężczyźni), w wieku od 50 do 69 lat.
Duże spożycie magnezu było związane ze statystycznie mniejszym ryzykiem udaru niedokrwiennego, natomiast nie wpływało na ryzyko krwotoku śródmózgowego ani podpajęczynówkowego.
Wysokie spożycie kwasu foliowego obniża ryzyko udaru mózgu o 20%.
Profilaktyka chorób układu krążenia
Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące profilaktyki ChNS przewidują podawanie kwasu foliowego w ilości 400 ųg łącznie z witaminą B6 - 2 mg i B12 - 6 ųg dziennie u pacjentów ze stężeniem homocysteiny w osoczu powyżej 10 ųmol/l i wysokim ryzykiem ChNS
Witamina D a ryzyko choroby niedokrwiennej serca
Badanie objęło 1739 osób, średnia wieku 59 lat, 5 lat obserwacji.
Niskie stężenie witaminy D we krwi zwiększa ryzyko zawału serca, niewydolności serca i udaru mózgu o 62%.
Bjelakovic G, Nikolova D, Gluud LL, Simonetti RG, Gluud C.
Mortality in randomized trials of antioxidant supplements for primary and secondary prevention: systematic review and meta-analysis.
JAMA. 2007 Feb 28;297(8):842-57.
W porównaniu z ochotnikami zażywającymi placebo osoby zażywające witaminę E miały o 4 proc., beta-karoten o 7 proc., a witaminę A aż o 16 proc. większe ryzyko zgonu.
W przypadku witaminy C okazało się, że nie ma ona wpływu na śmiertelność.
Jedynym przeciwutleniaczem, który zmniejszał ryzyko śmierci, był selen.
Profilaktyka chorób układu krążenia- błonnik pokarmowy
Frakcje rozpuszczalne w wodzie: hamowanie wątrobowej syntezy cholesterolu.
Zdolność wiązania kwasów żółciowych, będących nośnikiem cholesterolu hamuje ich zwrotny transport do wątroby, obniżając w efekcie poziomu cholesterolu w surowicy krwi.
Za skuteczne uznaje się dawkę od 2g do 10g na dobę.
Czynniki zwiększające ryzyko AMD
Występowanie AMD w rodzinie - u osób, w których rodzinie występowała ta choroba, ryzyko jej rozwoju jest zwiększone.
Ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem.
Dieta niedoborowa
ZWYRODNIENIE PLAMKI ŻÓŁTEJ OKA
Niedobór w diecie
witaminy C
witaminy E,
cynku
luteiny i zeaksantyny
Badania przeprowadzone w Harvard University wykazały, że podawanie co najmniej 6 mg luteiny w codziennej diecie blisko dwukrotnie zmniejsza ryzyko wystąpienia uszkodzenia plamki żółtej (ok. 46%).
Zaleca się spożywanie
5 mg luteiny i 1 mg zeaksantyny każdego dnia.
Możliwość wystąpienia niedoborów składników odżywczych, zależnie od obszaru resekcji
Podsumowanie
Najlepszą metodą zapobiegania niedoborom składników odżywczych jest racjonalna dieta, dostosowana do potrzeb organizmu
Stosowanie suplementacji diety powinno być poprzedzone poradą u specjalisty, a czas stosowania suplementacji musi być ograniczony do momentu ustąpienia objawów niedoborów
Skuteczność suplementacji
Podstawowym warunkiem skuteczności suplementacji jest przyjmowanie
takich ilości poszczególnych składników z preparatami farmaceutycznymi,
aby łączne spożycie danego składnika z racją pokarmową i preparatem
stanowiło około 100% zalecanego dziennego spożycia żywnością.
Suplementy diety - wątpliwości
dawki witamin i składników mineralnych mogą przekraczać dawki zalecane lub nawet dawki lecznicze
dostępne dane naukowe nie pozwalają na ustalenie najwyższych bezpiecznych, dopuszczalnych ilości (UL - Upper Level) dla wszystkich witamin i składników mineralnych
Interakcje leków z witaminami i solami mineralnymi
Kwas foliowy i witamina B6 zmniejsza skuteczność leków przeciwdrgawkowych oraz barbituranów.
Witamina E wspomaga działanie czynników zapobiegającym zakrzepom i dlatego nie może być stosowana z lekiem przeciwzakrzepowym Coumadin (warfarin).
Preparaty wapnia, cynku i magnezu obniżają skuteczność działania antybiotyków z grupy chinolonów.
Preparaty cynku, magnezu, wapnia, żelaza, Witaminy B2 oraz witaminy C mogą obniżać wchłanianie tetracyklin.
Witamina K hamuje działanie preparatu Coumadin. W czasie stosowania preparatu nie należy jeść produktów bogatych w witaminę K np. wątróbki
Koenzym Q 10 zmniejsza efektywność Coumadinu.
Interakcje między preparatami witaminowymi i mineralnymi
Długotrwałe stosowanie preparatów potasu ma negatywny wpływ na wchłanianie witaminy B12 i może prowadzić do jej niedoborów.
Długotrwałe przyjmowanie β-karotenu obniża poziom witaminy E we krwi.
Biooleje. Wskazania terapeutyczne.Preparaty w obrocie aptecznym
Aterogenne oddziaływanie nasyconych kwasów tłuszczowych, to:
◊ wzrost poziomu cholesterolu całkowitego
◊ wzrost poziomu LDL-cholesterolu
◊ wzrost produkcji frakcji VLDL
◊ zwiększenie krzepliwości krwi
◊ dysfunkcja śródbłonka naczyniowego
◊ zwiększenie insulinooporności
◊ arytmia
◊ wzrost ciśnienia tętniczego
Jednonienasycone kwasy tłuszczowe - MUFA
Kwas oleinowy C18:1 - oliwa z oliwek, olej rzepakowy bezerukowy
Zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego,
Redukcja LDL-C,
Brak wpływu na frakcję HDL,
Zalecane spożycie od 10 do 15 % energii.
Aterogenne oddziaływanie kwasów tłuszczowych trans
Przykładowe źródła pokarmowe kwasów TRANS
Źródła pokarmowe kwasów TRANS
g/100g produktu
NNKT
Kwasy tłuszczowe wielonienasycone, których organizm nie potrafi sam syntetyzować noszą nazwę NNKT - Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych.
NNKT warunkują prawidłowy rozwój i wzrost organizmu, zapewniają właściwy stan skóry, pełnią ważna role w budowie i funkcjonowaniu błon komórkowych, regulują proces transportu i dystrybucji lipidów. Jednocześnie zapobiegają nadciśnieniu, powstawaniu zakrzepów w naczyniach krwionośnych, odpowiadają za prawidłowy poziom cholesterolu we krwi, a także zwiększają ukrwienie serca. NNKT służą także jako materiał wyjściowy do produkcji hormonów tkankowych - eikozanoidów - wpływających na czynność wielu narządów i tkanek.
PUFA
Kwasy tłuszczowe omega-3 (n-3)
Kwasy tłuszczowe omega-6 (n-6)
KWASY n - 6
linolowy /LA/, arachidowy /AA/, gammalinolenowy /GLA/
Są składnikiem błon komórkowych, niezbędnym substratem do syntezy kwasu arachidonowego, prekursorem kilku prostaglandyn, trombooksanów i prostacyklin, związków regulujących stan naczyń krwionośnych, agregację płytek krwi, skurcze mięśni gładkich oraz procesy zapalne.
KWASY n-6
(kwas linolowy C18:2)
Redukuje stężenie LDL-C
Zmniejsza gotowość prozakrzepową poprzez zubożenie płytek w kwas arachidonowy,
Brak wpływu na TG,
Zaleca się 6-7% energii
KWASY OMEGA-3
kwas alfa-linolenowy, będący prekursorem kwasów omega-3
kwas eikozapentaenowy (EPA)
kwas dokozaheksaenowy (DHA)
Są głównym składnikiem fosfolipidów błon komórkowych, przede wszystkim siatkówki, mózgu i plemników; stanowiąc ok. 36% wszystkich kwasów tłuszczowych w nich występujących.
Kwasy n-3 pełnią role w zapobieganiu i profilaktyce:
Choroby niedokrwiennej serca i udaru mózgu,
W prawidłowym rozwoju siatkówki i mózgu,
Chorobach autoimmunologicznych (lupus,nephropatia)
Choroba Crohn`a,
Rak piersi, prostaty i jelita grubego,
Łagodnym nadciśnieniu tętniczym,
Reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Leczeniu depresji.
Mechanizmy biologicznego działania kwasów omega-3
Codzienne spożywanie lub suplementacja 1g kwasów tłuszczowych omega-3, zmniejsza ryzyko nagłego zgonu u osób po przebytym zawale serca o 42%, w wyniku przeciwdziałania arytmii
Circulation (4) 2002r
Aby uzyskać korzystne efekty biologiczne dla zdrowia człowieka, proporcja pomiędzy spożyciem kwasów omega-6 (tłuszcze roślinne) a kwasów omega-3 w codziennej diecie powinna wynosić 5-6 :1.
Rekomendacje ekspertów dla osób dorosłych
W związku z bardzo niskim spożyciem ryb morskich w populacji polskiej istnieje pilna konieczność nasilenia akcji edukacyjnej w celu uzyskania wzrostu spożycia kwasów EPA i DHA w codziennych dietach do optymalnego poziomu 1grama dziennie.
W grupach podwyższonego ryzyka chorób układu krążenia, nowotworowych i reumatoidalnych oraz chorób neurodegeneracyjnych należy w miarę możliwości zwiększyć zawartość kwasów EPA i DHA do 1,5grama dziennie.
Podstawowym źródłem obu tych kwasów powinny być ryby morskie, a w szczególności śledzie, makrela, łosoś, dorsz, flądra, halibut, a ich spożycie powinno stanowić 2 posiłki tygodniowo.
W przypadku niemożności spełnienia tych zaleceń należy stosować suplementy kwasów EPA i DHA o zdeklarowanej ich zawartości w preparatach.
Zalecenie stosowania kwasów omega-3 wg AHA
Ryzyko objawów ubocznych przy spożywaniu rekomendowanych dawek kwasów omega-3
Uwaga
Przy podawaniu leków przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych, co jest bardzo częste u pacjentów kardiologicznych, istnieje niebezpieczeństwo nasilenia krwawień.
Stąd nie poleca się u takich pacjentów suplementacji dodatkową dawką kwasów omega-3, przekraczającą 1g/dziennie.
Kwasy omega-3 dostarczone z dietą w odpowiedniej proporcji tj. EPA:DHA 2:3 zostają wbudowane w fosfolipidy błon komórkowych, gdzie m. in. regulują produkcję leukotrienów i prostaglandyn.
DHA w mózgu płodu gromadzi się pomiędzy 26 a 40 tygodniem ciąży i wpływa na funkcję neuronów tj. transmisję sympatyczną i odpowiedź bioelektryczną.
DHA jest niezbędny dla funkcjonowania rodopsyny i jej stężenia w zewnętrznych pręcikach siatkówki, co ma ścisłe powiązanie z ostrością widzenia.
DHA ma istotny wpływ na tkankę kostną płodu i dziecka zwiększając wchłanianie wapnia.
Kwasy EPA i DHA wpływają na prawidłową syntezę surfaktantu.
Kliniczne konsekwencje niedoboru EPA i DHA.
Spowolnienie dojrzewania mózgu i hamować rozwój intelektualny i psychoruchowy dziecka.
Zaburzenia widzenia u niemowląt i dzieci.
Niedobór EPA i DHA w żywieniu kobiet w ciąży stanowić zagrożenie życia dla wcześniaków ze względu na możliwość wystąpienia niewydolności oddychania spowodowanej niedoborem surfaktantu
EPA i DHA odgrywają rolę w regulacji odporności na zakażenia wirusowe i bakteryjne.
Wpływ na mechanizmy epigenetyczne niektórych chorób, w szczególności na powstawanie cukrzycy typu I.
Istnieją pośrednie dowody, że niedobór EPA i DHA w żywieniu dzieci może zwiększać ich nadwrażliwość komórkową na alergeny.
Zalecenia ekspertów
Eksperci PTP i PTBnM zalecają w codziennym żywieniu kobiet w ciąży łączne spożycie kwasów EPA i DHA od 1,0 do 1,5g. W żywieniu niemowląt najlepszym źródłem LC-PUFA (DHA i ARA) jest pokarm kobiecy, pokrywający zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze do 6 m.ż. Należy zalecić ostrożność w spożywaniu ryb morskich kobietom w ciąży i dzieciom do 7-go roku życia; szczególnie tuńczyk i łosoś nie powinny być częściej spożywane niż 1 raz w tygodniu ze względu na zwiększone ryzyko zatrucia rtęcią i/lub dioksynamii. W tej grupie uzupełnieniem niedoborów w diecie powinny być suplementy o kontrolowanej zawartości EPA i DHA.
Zalecenia cd.
Suplementy zawierające EPA i DHA są szczególnie zalecane dzieciom obciążonym rodzinną historią chorób układu krążenia oraz nadwagą i otyłością. Mogą one zapobiegać zaburzeniom gospodarki lipidowej i nadciśnieniu tętniczemu.
Tłuszcz rybi, a reakcje alergiczne
Podaż 1g kwasów omega-3 przez rok u pacjentów z astmą poprawia u 40% natężoną pojemność wydechowa pierwszosekundową (FEV1)
Joel Schwartz AJCN 2000
Fitosterole = sterole roślinne
Źródła pokarmowe steroli roślinnych :
Oleje roślinne - od 100-500mg/100g
Rośliny strączkowe - ok. 220mg/100g
Nasiona sezamu, słonecznika -
- 500-700mg /100g
Ryzyko ch.n.s, a sterole
Dzienna podaż nie mniej niż 2g steroli lub stanoli powoduje redukcję ryzyka choroby niedokrwiennej serca o 25%.
Oleje roślinne
Oleje zawierające przeważającą ilość estrów nienasyconych kwasów tłuszczowych (olejowy, linolowy, linolenowy są płynne, a z dominujacą ilością nasyconych kwasów tłuszczowych (laurynowy, mirystynowy, palmitynowy, stearynowy) są stałe.
Oleje roślinne mogą być wykorzystywane jako rozpuszczalniki substancji lipofilnych i służyć do przygotowywania maści, kremów (podłoże - olej kakaowy), emulsji, zawiesin, mydeł.
Niektóre oleje wykazują aktywność biologiczną, np. zawierające NNKT, uczestniczące w biosyntezie składników błon komórkowych, eikozanoidów.
BIOOLEJE
Naturalne oleje roślinne o wysokiej zawartości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych - NNKT, zawierające ponadto inne związki biologicznie czynne takie jak witaminy, fosfolipidy, fitosterole.
Oleje zawierające przewagę nasyconych kwasów tłuszczowych
Olej kakaowy (cacao oleum)
Olej kokosowy (cocois oleum)
Olej palmowy (palmae oleum)
Oleje zawierające przewagę
jednonienasyconych kwasów tłuszczowych
Olej arachidowy (arachidis oleum)
Olej oliwkowy (olivarum oleum)
Olej rzepakowy (rapae oleum)
Olej rycynowy (ricini oleum)
Oleje zawierające przewagę wielonienasyconych kwasów tłuszczowych
Olej migdałowy (Amygdalarum oleum)
Olej z nasion bawełny (Gossypii oleum)
Olej słonecznikowy (Helianthi oleum)
Olej sojowy (Sojae oleum)
Olej lniany (Lini oleum)
Olej z owoców awokado (Perseae oleum)
Olej sezamowy (Sezami oleum)
Olej wiesiołkowy (Oenotherae oleum virginum)
Olej z nasion ogórecznika (Boraginis oleum)
Olej z zarodków pszenicy (Tritici embryonis oleum)
Olej sojowy - sojae oleum
Otrzymywany z nasion soi Glycine soja.
Olej zawiera ok. 50% kwasu linolowego.
Służy do otrzymywania lecytyny, stosowanej w leczeniu HLP oraz profilaktyce miażdżycy.
Profilaktycznie w miażdżycy i hipercholesterolemii. W postaci emulsji do zywienia pozajelitowego (Lipofundin) i jako dodatek do kąpieli przy suchej skórze (Balneum Hermal)
LECYTYNA
Lecytyna jest źródłem substancji o charakterze witamin: choliny i inozytolu.
Cholina - jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania mózgu, błon komórkowych, wątroby.
Inozytol - jest składnikiem błon komórkowych wspomagającym metabolizm tłuszczu. Zapewnia również prawidłowe funkcjonowanie neuroprzekaźników.
Przeciwwskazania i działania niepożądane
Nadwrażliwosć na lecytynę
Niekiedy może powodować nudności, wymioty, wzdęcia lub biegunki.
Dawkowanie: do kilku gramów dziennie przez wiele tygodni
Oleje zawierające kwas gamma-linolenowy
Olej wiesiołkowy i olej z ogórecznika
Wskazania: w leczeniu wspomagającym zaburzeń hormonalnych (cukrzyca, zespół napiecia przedmiesiączkowego), zaburzeń przemiany lipidów, przewlekłych chorób skóry, chorób alergicznych, nadpobudliwości u dzieci i dorosłych.
Interakcje: Nie stosować z lekami które powodują wydłużenie czasu krwawienia. Podawany łącznie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi wydłuża ich działanie.
OLEJ Z WIESIOŁKA
oenotherae oleum
Olej wytłaczany w temperaturze nie wyższej niż 30C z nasion wiesiołka dziwnego, wiesiołka dwuletniego i innych gatunków z rodzaju Oenothera L.
Powinien zawierać nie mniej niż 9% kwasu gammalinolenowego i 73,5% kwasu linolowego.
OLEJ Z WIESIOŁKA
Stosowany w celu uzupełnienia niedoborów NNKT
Preparaty zawierający kapsułkowany olej lub olej z maceratem czosnkowym
Olej z nasion ogórecznika
boraginis oleum
zawiera NNKT: kwas γ-linolenowy (18-25%), kwas linolowy (30-40%) oraz kwas oleinowy (15-19%)
Ma takie samo zastosowanie jak olej wiesiołkowy.
Preparaty zawierające kapsułkowany olej z ogórecznika: Boracelle, Biogal, Boragoglandyna 100 (mieszanina z olejem słonecznikowym) , Neoglandyna
Olej z zarodków pszenicy
Zawiera kwas linolowy (57%), linolenowy (8%), α-tokoferol
Stosowany w celu uzupełnienia niedoborów NNKT i witaminy E, w stanach wyczerpania, pomocniczo w leczeniu miażdżycy, zewnętrznie w odmrożeniach, oparzeniach.
Olej z pestek dyni
Zawiera kwasy: linolenowy, linolowy, oleinowy, tokoferole, karotenoidy, fitosterole.
Zmniejszają aktywność 5α-reduktazy oraz hamują wiązanie testosteronu oraz DHT do receptorów androgenowych.
Działają przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo.
Stosowany w preparatach stosowanych w celu zmniejszenia dolegliwości związanych z rozrostem gruczołu krokowego oraz w hipercholesterolemii.
Olej z zarodków kukurydzy
Zawiera kwas linolowy (do 60%), oleinowy (25-35%), palmitynowy (9-20%), tokoferole, fitosterole.
Zastosowanie: w leczeniu objawów łagodnego rozrostu stercza.
Olej lniany - lini oleum
Otrzymywany jest przez wyciskanie na zimno nasion lnu zwyczajnego.
Jest żółty, klarowny, o swoistym zapachu
Ma zastosowanie w dermatologii i kosmetologii. Zewnętrznie w owrzodzeniach i stanach zapalnych skóry.
Zawiera głównie kwas linolenowy i linolowy. Dostarcza NNKT, i obniża poziom cholesterolu.
LINOMAG
Seria preparatów
(maść, krem, płyn) stosowanych w oparzeniach, pękaniu skóry, wysypkach alergicznych, odleżynach
LINIMER i BIOFLAX
Olej wątłuszowy - tran leczniczy
Olej otrzymywany jest z wątroby wątłusza (dorsza) i innych gatunków
Zawiera ok. 85% glicerydów nienasyconych kwasów tłuszczowych, głównie olejowego, linolowego, palmitooleinowego, EPA i DHA
Zawiera witaminę A i D3
Wskazania
dla dzieci i niemowląt powyżej pierwszego miesiąca życia
dla osób z niedoborami WNKT omega-3 oraz witamin A, D, E
W okresie rekonwalescencji.
Profilaktycznie w okresie większego zapotrzebowania na witaminy i NNKT.
Wspomagająco: w dolegliwościach związanych z okresem menopauzy jak osteoporoza, atrofia skóry i błon śluzowych
Interakcje
Neomycyna zmniejsza wchłanianie witaminy A.
Leki przeciwdrgawkowe i barbiturany -witaminy D.
Ze względu na zawartość witaminy D tran należy ostrożnie stosować z glikozydami naparstnicy.
Przeciwwskazania
Hiperwitaminoza D
Hiperkalcemia
ZZW
Kamica nerkowa
Ostrożnie u osób z niewydolnością nerek
TRAN
Wpływ suplementacji diety matki długołańcuchowymi kwasami tłuszczowymi n-3 podczas ciąży i w laktacji na poziom IQ u dzieci w wieku 4 lat.
IB Helland, L. Smith, Hellad. Saarem, OD Saugstad, CA Drevon
Pediatrics vol 111 no 1 January 20003
Wnioski:
Suplementacja diety matki wielonienasyconymi długołańcuchowymi kwasami tłuszczowymi n-3 podczas ciąży i laktacji korzystnie wpływa na późniejszy rozwój umysłowy dzieci.
Olej z wątroby rekina grenlandzkiego
Zawiera alkiloglicerole, które gromadzą się w błonie komórek bakteryjnych i nowotworowych i ją uszkadzają. Pobudzają fagocytozę i powstawanie przeciwciał
Ecomer - wskazania: stany rekonwalescencji, stany zmniejszonej odporności, pomocniczo w przewlekłych zakażeniach, radio i chemioterapii.
Ekogal, Iskial, Selamer, Viatamarin.
Olej z wątroby rekina nowozelandzkiego i tasmańskiego
Zawiera skwalen, alkiloglicerole i omega-3
Skwalen jest prekursorem hormonów sterolowych. Pobudza komórkową i humoralną odpowiedź układu odpornościowego.
Wskazania: Leczenie miażdżycy, łuszczycy, hipertriglicerydemii, pomocniczo w reumatoidalnym zapaleniu stawów, podczas radio i chemioterapii, w chorabach na tle alergicznym, astmie, cukrzycy.
Biomarine 750-kapsułki
Interakcje i przeciwwskazania
Mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (kwas EPA wydłuża czas krwawienia) oraz NLPZ.
Nie należy stosować u chorych na hemofilię, oraz u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe
Nie zaleca się stosowania w ciąży.