FORMY KOMUNIKOWANIA SIĘ
|
Korzyści |
Wady |
Ustna |
|
|
Pisemna |
|
|
Struktura komunikacji:
pionowa komunikacja
zwierzchnik ↔ podwładny
Z ↑ wnioski, prośby, skargi, sugestie, informacje
P ↓ dyrektywy, obowiązki, zwrotna ocena osiągnięć, informacje ogólne
pozioma komunikacja- osoby na stanowiskach równoległych „kolega” ↔ „kolega”
wspólne rozwiązywanie problemu
utrzymywanie stosunków koleżeńskich
ułatwienie koordynacji
sieci komunikacyjne
Zależność między typem sieci a osiągnięciami grupy:
zadania proste i rutynowe - najlepsze są sieci scentralizowane (koło, „Y”)
zadania złożone i nie rutynowe - sieci zdecentralizowane
Nieformalna sieć komunikacji (winorośl):
obecnie wzrasta rola informacji nieformalnej
próby jej zlikwidowania są nieskuteczne
Zarządzanie poprzez krążenie po firmie
„Dni kontaktów”- managerowie przyjmują rolę zwykłego pracownika
Komunikowanie się poza środowiskiem pracy: wyjazdy, pikniki, przyjęcia
BEHAWIORALNE ELEMENTY KOMUNIKACJI:
Percepcja
zestaw procesów wykorzystywanych przez ludzi w odbiorze i interpretacji informacji z otoczenia
Komunikacja pozawerbalna
mowa ciała, mimika, ton głosu
Stereotypizacja (sortowanie ludzi):
obrazowy język
sceneria
język ciała
Bariery w komunikowaniu się:
cechy nadawcy
sprzeczne lub niespójne zasady, sygnały
niewiarygodność
niechęć do komunikowania się
cechy odbiorcy
brak nawyku słuchania
nastawienie
dynamika interpersonalna
semantyka
różnica statusu
różnica percepcji
otoczenie
szumy
przeciążenie
Przezwyciężenie barier:
nadawca
sprężenie zwrotne
świadomość języka
wiarygodność
wrażliwość
odbiorca
słuchanie
wrażliwość (skupienie się)
nadawca i odbiorca
śledzenie losów informacji
regulacja przepływu informacji
zrozumienie bogactwa środków przekazu
GDW- gospodarka oparta na wiedzy
ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE W ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ -08.12.2009
1