FORMY INTERNACJONALIZACJI PRZEDSIĘBIORSTWA. 1.Eksport-czyli zbycie towarów i usług za granicę.Może przybierać postać niepieniężną czyli towar za towar.Eksport posiana przewagę w postaci elastycznościtj.możliwośc względnie łatwego dokonywania w nim pożadanych zmian,niewielkich nakładów kapitalowych i ograniczonego zaangażowania personalnego.Może wystapić a.Eksport pośredni-jeżeli producent dostarcza towar krajowemu eksporterowi lub krajowej filii zagranicznego importera w celu sprzedaży ich za granicą to występuje e.posredni.W tym przypadku producent nie potrzebuje podejmować żadnych działań związanych z przekroczeniem granicy przez towar i nie jest konfrontowany z otoczeniem kraju docelowego.Ta forma eksportu jest podejmowana zazwyczaj wówczas,gdy producent nie posiada doswiadczenia w eskorcie w ogóle lub na określony rynek i gdy niewielkie możliwości zbytu nie uzasadniają większego zaangażowania firmy.Jej mocną stroną jest to, że nie stwarza dla eksportera żadnego ryzyka. b.Eksport bezposredni-samodzielne podjęcie przez producenta czynności związanych z przekroczeniem granicy przez towar i jego zbytem za granicą.Wymaga on pewnej znajomości technik handlu zagranicznego,rynków zbytu i kontaktów handlowych.W porównaniu do eksportu pośredniego daje on większe możliwości kierowania i kontroli przebiegu transakcji.Wprawdzie związane z nim ryzyko i nakłady inwestycyjne są także większe,ale stwarza on szansę osiągnięcia wyższego zysku.Odpada bowiem konieczność angażowania i opłacania pośredników handliwych. 2.Handel tranzytowy-specyfika polega na tym,że dostawa towarów nie nastepuje bezpośrednio od eksportera z kraju ich pochodzenia do importera z kraju,w którym zostają zużyte,ale za pośrednictwem osoby trzeciej,mającej siedzibę w innym kraju aniżeli te wymienione.Z punktu widzenia danego kraju możemy mówić o handlu aktywnym jeśli pośrednik ma siedzibę na jego terenie i pasywnym,jeśli znajduje się poza jego obszarem. 3.Obrót uszlachetniający-jeśli towary są wysyłane za granicę w celu ich obróbki,przetworzenia lub naprawy i później z powrotem wracają do kraju pochodzenia.Dla firmy dokonującej wysyłki ma on charakter pasywny,a dla firmy otrzymującej towary w tych celach-aktywny.Podstawowym motorem obrotu uszlachetniajacego jest wykorzystanie istniejących między krajami różnic w wysokości płac.Obrót uszlachetniający obecnie polega głównie na wysyłce materiałów,wzorów,maszyn w ceu produkcji odzieży w krajach z tanią siłą roboczą. 4.Handel wymienny-ograniczone możliwości zapłaty w handlu międzynarodowym po stronie niektórych jego uczestników powoduje,że jego część przybiera charakter stosunków wymiennych z pełną lub tylko częściową kompensatą i wyrównaniem wynikłej różnicy w formie pieniężnej. a.Barter-jest tot transakcja w ramach,której nastepuje czysta wymiana handlowa.Oznacza to,że towary lub usługi po stronie sprzedawcy i nabywcy mają jednakową wartość.Występuje pełna kompensta. b.Zakup kompensacyjny-ich specyfika polega na zobowiązaniu eksportera do zakupu u importera określonych dóbr lub usług. c.Kompensacja powrotna-eksporter dóbr inwestycyjnych (fabryk,urządzeń,technologii)zobowiązuje się dokonać w przyszłości zakupu produktów wytworzonych za ich pomocą.Ma to ułatwić finansowanie projektów inwestycyjnych d.Offset-transakcje te zawierane sa najczęściej pomiędzy krajami wysoko rozwiniętymi i podobnie jak kopmpensacje powrotne.Dotyczy dużych realizaowanych na podstawie wielu umów interwsów.W tym przypadku eksporter również zobowiązaue się do zakupu towarów w kraju importera ale takich którymi jest zainteresowany np. potrzebnych mu do realizacji wyjściowej transakcji. e.Switch-polega na dokonaniu uzgodnień finansowo-gospodarczych pomiędzy dwoma krajami o zróżnicowanych walutach,w ramach których dokonywana jest wymiana towarów i usług.Główneym celem jest zamiana miękkiej waluty na twardą na podstawie umowy handlowej i cleringowej ( umowa
|
ta ustala wartościowe ramy wymiany w określonym czasie)Wymiana towarów może zatem nastepować bez udziału dewiz. 5.Import bezpośredni-jeśli przeds.dokonuje samodzielnie zakupu za granicą.Jest ono wówczas bezpośrednio konfrontowane z zagranicznym otoczeniem,przeds.musi posiadać pewną znajomość rynków zagranicznych,technik handlu zagranicznego.Ta forma importu dostarcza więcej impulsów (daje większe doświadczenie)do podjęcia w przyszłości aktywnych form internacjonalizacji aniżeli pośredni eksport. 6.Import pośredni-przekazanie zlecenia na zakup zagranicznych towarów krajowemu importerowi lub filii zagranicznego eksportera niczymnie różni się od zakupu w kraju.Dlatego tej działalności przeds.nie można zaliczyć do jego internacjonalizacji,chociaż pośrednio może mieć na nia wpływ. 7.Sprzedaz licencji-sprzedaz licencji jako forma internacjonalizacji oznacza transfer prze granicę objętych patentem lub ochroną wzoru praw do częściowego lub całkowitego korzystania w celach zarobkowych z : wynalazków lub praw ochrony wynalazków;wzorów użytkowych lub ich rejestracji,znaków towarowych i praw publikowania;technicznego i handlowego know-how.W międzynarodowej działalności przeds.w grę wchodzi nie tylko sprzedaż licencji lecz także jej zakup.Rozróżnia się licencje wyłączne jeśli udzielający je zobowiązuje się,że nie przekaże ich innym osobom i niewyłączne,pełne czyli umożliwiające korzystanie z nich bez żadnych ograniczeń oraz niepełne,czyste (patentowe) i mieszane tj.stanowiące element szerszej umowy np. o założeniu spółki. 8.Freanchising-jest to występujący w handlu uregulowany w drodze umowy stron określony system sprzedaży.Polega on na przekazniu przez dostawcę zezwolenia do prowadzenia dzialalności handlowej przez biorcę według ustalonego programu sprzedaży zawierającego nnpnazwę firmy,nazwy towarów,środki reklamy,cenę i ustaona jakośc.W umowie tej oprócz programu sprzedaży najczęściej zawarte są zobowiązania do przeszkolenia.Korzyści ;potrzeba niewielkich nakładów na stworzenie systemu;możliwośc szybkiej ekspansji przy niewielkim zaangażowaniu kapitalowym;możliwość objęcia działalnością rozległych i odległych rynków;łatwośc kontroli systemu ze względu na prostą i przejżystą organizację;elastycznośc systemu tj łatwośc dopasowania do warunków miejscowych i zacgodzących zmian w otoczeniu. 9.Leasing-jest podobną do dzierżawy metodą przekazania za opłatą dóbr materialnych w użytkowanie. a.Leasing operacyjny-chodzi tu o przekazanie podmiotu w użytkowanie na krótki lub średni okres z możliwością wcześniejszego wypowiedzenia umowy.Po jej wypowiedzeniu lub upływie właściwego terminu przedmiot wraca do wlaścieciela. b.Leasing finansowy-w tym przypadku termin użytkowania jest natomias średni lub długia umowa nie podlega wypowiedzeniu przed upływem terminu jej wazności.Przedmiot leasingu zostaje całkowicie lub prawie całkowicie zamortyzowaniu w trakcie użytkowania a po jego formalnym zakończeniu przechodzi na wlasność użytkowniaka 10.Kontrakt menedżerski-istota kontraktu jako formy międzynarodowej działalności przeds.polega na tm, że stawia on do dyspozycji inwestora zagranicznego zespól ludzi dysponujących odpowiedznią wiedzą i doświadczeniem z zakresie kierowania firmą.Kontrakty sa zawierana przede wszystkim gdy : przeds. realizuje na zlecenie inwestycję zagraniczną i po jej zakonczeniu powierzone mu zostaje kierownicto gotowym obiektem przez czas pottrzebny do uzyskania iezbędego doświadczenia przez miejscowy personel;została przekazana licencja;zostało utworzone jont venture;w związku z zaistniałymi trudnościami ekonomicznymi firmy ich rozwiązanie zostaje powierzone zagranicznemu przeds.Dla pzreds.dysponującego odpowiednim personelem ta forma jest korzystną możliwościa wejścia na rynki zagraniczne,ponieważ związana jest z niewielkim nakładem kapitału i niezbyt dużym ryzykiem. |
|
Strategia orientacji a.strategia etnocentryczna b.strategia policentryczna c.strategia globalna d.strategiadualna Strategia konkurencji a.przywodztwo kosztowe b.rożnicowanie Strategia funkcjonalna a.strategie marketingowe -podaży -dystrybucji -komunikacji b.straategie w sferze produkcji c.strategie badań i rozwoju d.strategie zaopatrzenia e.strategie finansowe f.startegie w zakresie zatrudniania kadr
|
POJĘCIE INTERNACJONALICACJI - przez pojęcie int. Rozumie się każdy rodzaj dział. gospodarczej podejmowanej przez przeds. za granicą. A mianowicie inter. można traktować : a.jako proces ( charakteryzuje się fazowym układem jej form. Odzwierciedlają one historyczny przebieg procesu inter. na podstawie indywidualnych doświadczeń międzynarodowych korporacji. Na tej podstawie inter. można interpretować jako rozwój przeds. narodowego poprzez międzynarodowego do światowego ( globalnego ). b.statystycznie (instytucjonalnie) ujęcie statystyczne polega na 1.zastosowaniu określonych wskaźników i profili, które powinny informować o intensywności inter. przedsiębiorstwa. Najważniejsze wskaźniki : liczba obsługiwanych rynków zagranicznych,udział wartości księgowej majątku za granicą w całym majątku przeds., udział obrotów zagranicznych w całkowitycz obrotach przeds.,udział zysków zagranicznych w globalnym zyskuprzeds.,rozmiary bezpośrednich inwestycji zagranicznych (absolutne lub w stosunku do całkowitych inwestycji przeds),udziały w rynkach zagranicznych,udział zatrudnionych za granicą w globalnym zatrudnieniu przeds. Oprócz poszczególnych wskaźników można się posłużyć ich kombinacją. 2.charakterystyce inter. za pomocą stopnia samodzielności przeds. w realizacji tej strategii.tego rodzaju ustalenia dostarczają niewątpliwie informacji o różnych formach inter. sposobach wejścia na rynki zagraniczne, związkach z partnerami na tych rynkach itd.Nie informują jednak o jej intensywności. 3.analizie inter.jako zjawiska instytucjonalnego.Analiza inter. jako zjawiska instytucjonalnego jest głównie związana z objaśnieniem pojęcia i istoty międzynarodowego przeds.Różnorodność określeń prowadzi do różnej interpretacji tego pojęcia. c.w sposób uzalezniony od postępowania (behawiorystyczny). |
TEORIE MIKROEKONOMICZNE 1.Teoria monopolistycznej przewagi.Przeds. tylko wtedy podejmie inwestycje zagraniczne gdy jest w stanie specyficzne dla niego przewagi,w porównaniu z miejscowymi konkurentami,wykorzystać w ten sposób,że skompensują one koszty wynikłe z podjęcia działalności w obcym środowisku oraz podjęcie przez nie produkcji jest korzystniejsze niż przekazanie licencji oraz produkcja lokalna jest korzystniejsza niż eksport. Wykorzystanie potencjalnej przewagi przez inwestujące przeds.jest możliwe na skutek niedoskonałości rynków i posiadania przez nie monopolu na te przewagę.Monopolistyczne korzyści mogą wynikać : za zróżnicowania produktów w wyniku prac badawczych i rozwojowych oraz działań marketingowych; z posiadanych patentów i wiedzy;ze związanej z wielkością przeds.regresji kosztów. Przedsiębiorstwo może uzyskać efekt obniżenia kosztów poprzez rozwój horyzontalny, związany z masowa produkcją. 2.Zagraniczne inwestycje jako efekt oligopolistycznej reakcji.Inwestycje oligopolistycznych przeds.wykazują tendencję do koncentrowania się w czasie i w określonych gałęziach gospodarki kraju goszczącego.Efekt zjawiska „naśladownictwa”.W gałęziach pradukcji o oligopolistycznej strukturze konkurencji znają się nawzajem i postępowanie jednego wpływa na sytuację innych.Mogą oni ze sobą walczyć albo postępować podobnie. 3.Teoria obszarów walutowych Alibera.Obejmuje dwa ujęcia.Pierwsze zakłada występowanie jednolitego obszaru walutowego oraz zróżnicowanych obszarów celnych.Wtakiej sytuacji najważniejszymi parametrami decyzyjnymi przeds.w wyborze pomiędzy możliwościami wykorzystania przewagi monopolistycznej są : wysokość ceł;wartośc monopolistycznej przewagi;wielkośc rynku zbytu.Dla importera im niższe sa cła,tym większa jest opłacalność eksportu.Jeśli cła są wysokie,rynek branego pod uwage kraju jest jeszcze zbyt mały a stałe koszty informacji są również wysokie wówczas firama może myśleć o przekazaniu licencji.Wraz z rosnącą wielkością rynku coraz bardziej będzie uzasadnione podjęcie decyzji o inwestycjach za granicą.Drugie ujęcie wyjaśnia mechanizm podejmowania zagranicznych inewstycji bezpośrednich.Zgodnie z nim przyczyna powstawania strumienia międzynarodowych inwstycji tkwi z zróżnicowanej sile walut poszczególnych krajów,gdyż przepływają one z krajów o silnej walucie do krajów o słabej walucie.Poza tym silna waluta kraju inwestora powoduje, że przy dyskontowaniu strumienia dochodów spółki córki należącej do przeds. z kraju o mocnej walucie stosowana jest wyższa stopa kapitalaizacji niż przy porównywalnym przeds. lokalnym.W sumie inwestycje w kraju o słabej walucie są bardziej opłacalne niż w kraju o mocnej walucie 4.Teoria lokalizacji - opisuje czynniki decydujące o podjęciu w danym kraju zagranicznych inwestycji bezpośrednch.Te czynniki to : instytucjonalne i polityczne warunki tworzące tzw. klimat inwestowania w danym kraju.Są one okreslone m.in. poprzez ustawowe regulacje,decyzje o charakterze fiskalnym,polityczną stabiliość,bezpieczeństwo prawne:Kosztowe, które obejmują dostęp do czynników produkcji oraz i ceny;Rynkowe, w tym wielkośc rynku,dynamika jego wzrostu,rozmiary konkurencji,możliwośc eksportu i zwenętrzna ochrona rynku;Bariery handlowe:cła,procedury celne,licencje,kontyngenty,państwowe subwencje dla krajowych przeds.Wymienione czynniki mogąmieć wpływ na wybór kraju lokalizacji;zachęcają lub powstrzymują przed inwestowaniem. 5.Teoria cyklu życia produktu.Wywodzi się z neotechnologicznego ujęcia handlu zagranicznego.Stanowi ona próbę wyjaśnienia nie tylko handlu zagranicznego lecz takżę zagranicznych inwestycji bezpośrenich.U jej podstaw znajdują się nastepujące założenia :nie ma doskonałego przepływu informacji, jest on związany z kosztami,które sa funkcją odleglości;istniejace różnice w gustach konsumentów pomędzy poszczegolnymi krajami sa funkcją zależną od wysokości ich dochodów ; dobra podlegają technologicznym zmianom zmieniaja się również metody ich sprzedaży. 6.Teoria internacjonalizacji - istota działalności przeds. plega na przejęciu przez nie pewnych funkcji, które realizowane były w stosunku do niego przez niezależnych partnerów.Jeśli maja one swoje siedziby w różnych krajach, to wyżej wymieniony proces prowadzi do powstania lub wzrostu międzynarodowego przeds.Oznacza to internacjonalizację przez internalizację.Internalizacja oznacza,że przeds.unika kosztów transakcyjnych ( poszukiwanie odpowiednich partnerów, negocjacje i sporządzanie kontraktów)wybiera integrację pionową tzn.przejmuje swoich dostawców i odbiorców.Internalizacja nie oznacza całkowitego pomijania rynku.Przeds. w dalszym ciągu pewne transkacje będzie musiało realizować poprzez rynek niezaleznie od kosztów.Wybór nowej formy orgaznizacji pewnych transakcji jest w tych warunkach korzystny nie tylko dla przeds. lecz takżę dla sfery międzynarodowej,której dotyczy, ponieważ częściowe zastąpienie rynków przez międzynarodowe przeds.z reguły zwiększa efektywność funkcjonowania całego systemu rynkowego.Internalizacja oprócz korzyści pociąga za sobą pewne koszty.Związane są one zw zwrostem rozmiarów przeds. i jego geograficznego rozproszenia.Powstają specyficzne problemy rządzania i tworzenia rynku wewnętrznego międzynarodowej orgaznizacji. 7.Eklektyczna teoria bezpośrednich inwestycji zagranicznych - podstawe teorii tworzy założenie o konieczności wystąpienia trzech zasadniczych warunków, aby przeds. inwestowało za granicą.Po pierwsze musi posiadać przewagę w stosunku do lokalnych podmiotów gospodarczych.Drugi warunek zakłada, żę przeds.posiadaną specyficzną przewagę powinno samo wykorzystywać a nie przekazywać innym np. w formie sprzedaży.Prz zalożeniu spełnienia dwóch pierwszych warunków konieczne jest jeszcze wystąpienie korzyści lokalizacyjnych.Krytyce teorii eklektycznej twierdzą,że nie stanowi ona żadnej zamknięcia całości a jest tylko katalogiem czynników wpływających na zagraniczne inwestycje bezposrednie i , że w gruncie rzeczy ta teoria stanowi zatem rozszerzoną wersję kosztów komparatywnych. 8.Teoria portfela - należy inwestować w wielu branżach i w wielku krajach aby w ten sposób w jak największym stopniu obniżyc ryzyko. |
MOTYWY INTERNACJONALIZACJI Prze pojęcie motywy należy rozumieć przyczyny ,które powodują,że przeds.podejmuje działalność poza granicami kraju,w którym ma siedzibę. 1.Motywy rynkowe - otwarcie nowych rynków i utrzymanie się na już posiadanych jest najczęśćiej,jak wskazują przeprowadzone badania,traktowane jako podstawowy motyw podejmowanie działalności zagranicznej,przy czym im większy jest posiadany lub potencjalny rynek,tym wieksze są bodźce do działalności na nim.Otwarcie lub utrzymanie rynku zagranicznego ma szczegolne znaczenie,gdy:ma miejsce staganacja na rynku krajowym;istnieją nie wykorzystane moce produkcyjne;przy ologipolistycznej strukturze rynku następuje zaostrzenie konkurencji;rynki zagraniczne rozwijają się dynamicznie;zostają wprowadzone lub zaostrzone restrykcje imortowe na dotychczasowych rynkach przeds.;powstaja ugrupowanie intergacyjne z zamiarem utworzenia wspólnego rynku.Do grupy motywów rynkowych zalicza się takżę chęć wyprzedzenia konkurentów.Chodzi tu o przewagę technologiczną,orgaznizacyjną lub marketingową.W przeds. może także powsatc impuls do podjęcia eksportu lub inwesyycji na danym rynku wskutek podobnej działalności konkurentów.Dążenie do utrzymania uzyskanego już poprzez eksport udziału w rynku możę wymagać urządzenia tam punktów obsłuki kilentów,filli sprzedaży a nawet zakładu pradukcyjnego.A zatem pojawia się motyw lepszego dostosowania działalności do potrzeb odbiorców.Umożliwia bowiem lepsze poznanie gustów konsumentów,kanałów dystrybucji,skutecznych form reklamy. 2.Motywy kosztowe - bardzo waznym motywem internacjonalizacji przeds.jest obniżenie kosztów produkcji i zwiększenie przez to stopy zysku.Dlatego motyw kosztowy utożsamiany jesy z dążeniem do wzrostu rentowności przeds.Często jako uzasadnienie decyzji i bezpośrednich inwestycjach ze względów kosztowych wymienia się niższe koszty siły roboczej za granicą.Ten moty może mież zasadnicze znaczenie wtedy,gdy siła robocza stanowi dominujący czynnik w wytwarzaniu danego produkt.W innym przypadku bardziej opłacalna będzie lokalizacja w kraju.Wybór miejsca lokalizacji produkcji możę być takżę uzasadniony niższymi kosztami surowców,gruntów,energii,niższymi podatkami i wydatkami na ochronę środowiska oraz stosowanymi ulgami i zwolnieniami celnymi przy imporcie dla potrzeb podjęcia produkcji.Do tej grupy czynników można róznież zaliczyć tańsze kredyty i w ogóle łatwiejszy dostęp do środków finansowych w krajach inwestowania w porównaniu z miejscowymi podmiotami.Osiąganiu korzyści kosztowych mogą jednak towarzyszyć określone straty związane np. z zatrudnieniem,inne strary to koszty transportu z kraju macierzystego nieosiągalnych na maijescju materiałów i surowców. 3.Motywy zaopatrzeniowe - zaopatrzenie w różne importowane czynniki produkcji ( także w siłą roboczą) opłaca się w przypadku ich braku lub wyższej ceny w karaju macierzystym.Wystepuje jednak wiele sytuacji w ktktórychla zapewnienia stałego zaopatrzenia lub pewności jego nie zakłóconego niczym funkcjonowania niezbędne jest podjęcie bezpośrednich inwestycji za granicą.Dotyczy to przede wszystkim sfery surowców mineralnych i rolniczych.Może wydawać się to paradoksalne ale również ze względów zaopatrzeniowych do krajów rozwijających się jest przemieszcana produkcja wyrobów nowoczesnych o wysokim stponiu innowacji technologicznej.Jest to uwarunkowane tym,że wysokie nakłady na badania i rozwój niektórych produktów niekonieczniie wiązą się z zapotrzebowaniem na wysoko wykwalifikowana siłę roboczą do właściwego ich wytwarzania. 4.Motywy polityczne - do tej grupy należą motywy związane z polityką,którą prowadzą w stosunku do różnych form międzynarodowej działalności przeds.zarówno kraje ich pochodzenia jak i kraje w stosunku do których jest ona skierowana.W zasadzie każdy kraj w większym lub mniejszym zakresie prowadzi politykę wspierania eskportu.Do najczęściej stosowanych narzędzi tej polityki należa : ubezpieczenia kredytów eksportowych,ulgi podatkowe,zwrot ce i podatków zapłaconych przy przywozie surowców i materiałów zużytych do produkcji eksportowej,finansowanie informacji o rynkach zagranicznych i promocja produktów krajowych.Niektóre srodki maja dwu lub wielkostronny charakter i są efektem zawartych porozumień.. |
STRATEGIE INTERNACJONALIZACJI PRZEDSIĘBIORSTWA Strategie internacjonalizacji przedstawiają wzorce sposobu postępowania przeds.w międzynaraodowym otoczeniu przy formułowaniu i dostosowywaniu jego relacji do tegoż otoczenia i kształtowaniu wewnętrznej struktury oraz procesow. 1.Rodzaje strategicznych orentacji.Można wyrożnić; a.Strategię etnocentryczną - przeważą w początkowych stadiach inter.Jej koncepcja polega na wykorzystaniu za granicą przewagi konkurencyjnej uzyskanej na rynku krajowym.Jest ona realizowana poprzez eksport na wybrane,podobne do krajowego rynki.Stąd jest tez określana jako „strategia selekcyjna”.Przykłady jej stosowania można obecnie spotkać w przemysle surowców tekstylnych i produkcji rowerów. b.Strategia policentryczna-dla wielu przeds.strategia ta stanowi drugi etap inter.Wtym przypadku przeds.stara się uzyskać przewagę konkurencyjna poprzez dostosowanie swoich produktów do zróżnicowanych wymagań rynków zagranicznych.Aby sprostać tym wymaganiom,celowe jest utworzenie na ważniejszych rynkach filii,spółek córek lub jont ventures,które miałyby charakter nie tylko handlowych ,lecz tażke produkcyjnyjny.W stosunku do lokalnych konkurentów jednostki te będą dysponowały przewagą wynikającą z istnienia w ramach całego przeds.wspólnego funduszu finansowego,z możliwością rozłożenia nakładów na badania i rozwój.Do branż,w których stosowana jest ta strategia należy przemysł łatwo psujących sie sięduktów żywnościowych,a także cementu i podstawowych chemikaliów. c.Strategia globalna-)integracyjna)polega na traktowaniu świata lub okreslonego regionu świata jako w zasadzie jednego,identycznegorynku.Ignoruje ono istniejace granice,specyfikę poszczególnych krajów i zróżnicowane czynniki otoczenia,dostarczające jednakowy produkt na wszystkie rynki.U podstaw tej strategii lezy dążenie do uzyskanie przewagi konkurencyjnej w skali globalnej poprzez minimalizację jednostowych kosztów produkcji.Obecnie za w znacznym stponiu zglobalizowane branże uważa się przede wszystkim przemysł lotniczy,komputerowy,samochodowy oraz budowy maszy. d.Strategia dualna-dążenie do osiągnięcia korzyści z globalnej integracji i konieczności dostosowania się do warunków lokalnych leżą u podstaw strategii dualnej.Strategia ta jest spotykana w takich branżach jak przemysł zbrojeniowy,telekomunikacyjny,farmacełtyczny. 2.Strategia rozwoju międzynarodowej pozycji przeds. a.Strategia wzrostu-(ekspansji)jest wskazana dla produktów i rynków krajów o prognozowanej wysokiej lub średniej atrakcyjności rynkowej;jej celem jest osiągnięcie pozycji przywódcy rynkowego. b.Strategia konsolidacji-(zabezpieczenia)-jest właściwa przede wszystkim dla produktów i rynków,w stosunku do których przeds.osiągneło już pozyjcje przywódcy rynkowego;przez jej stosowanie można jeszcze poprawić swoją pozycje rynkową;powinna ona w efekcie przyczynić się do owstania nadwyżki środków na finansowanie strategii wzrostu i strategii pozycji rynkowej. c.Strategia tworzenia pozycji rynkowej-powinna być brana pod uwagę przez przeds.majace słaba pozycję konkurencyjną,wprowadzajece do sprzedaży relatywnie nowe produkty lub podejmujące działalność na nowych rynkach o wysokiej i średniej strakcyjności. d.Strategia wycofywania się (deinwestycji)-jest stosowana w przypadku produktów i rynków przynoszących stałe lub okresowe straty i z negatywnym cash flow;oznacza ona rezygnację przeds.z wytwarzania takich produktów i sprzedaży ich na takich rynkach. 3.Strategia konkurencji-istnieja dwie zasadnicze strategie,za pomocą których przeds.może osiągna przewagę nad konkurentami. a.Przywództwo kosztowe-konkurencja za pomocą kosztów oznacza,że przeds.największą uwagę przyklada do obniżenia kosztów ponizej poziomu reprezentowanego przez konkurentów.Obniżenie to oznacza,że w stosunku do największej grupy dostawców może ono realizować dodatkowe zyski.Jeśli portafi produkować po najniższym koszcie,czyli osiągną pozycję przywódcy kosztowego,to jego całkowity zysk jednostkowy będzie w branzy największy.Związane to jest zwykle z uzyskaniem dużego udziału w rynku.Osiągnięcie korzystnej pozycji kosztowej wymaga zwykle dużych nakładów inwestycyjnych na zakup nowoczesnych maszyn i urządzeń.Przy realizacji tej strategi przeds.powinno przywiązywać szczegolne znaczenie do zarządzania kosztami.Ich planowanie,ewidencja i kontrola moszą pozostawać w centrum uwagi jego controllingu.Przywódca kosztowy ma również przewagę nad konkurentami,jeśli chodzi o pozycję negocjacyjną w stosunku do dostawców.Duże zakupy umożliwiają wywieranie na nich presji i uzyskiwanie opustów cenowych. b.Różnicowanie-odrożnienie danego produktu od innych w branży w ten sposób,aby był on postrzegany przez nabvywców jako „jedyny w swoim rodzaju”,stanowi istotę tej formy konkurencji.Środkami jej realizacji sa rożne elementy marketingu.Najważniejszym jest sam produkt,którego cechy użytkowe powinny przewyższać cechy podobnych konkurencyjnych z nim produktów.Niepowtarzalność może dotyczyć także form obsługi klientów,świadczeń dodatkowych usług,kanałów dystrybucji itd.Niezwylke ważna jest odpowiednia reklama.Strategia róznicowania w największym stopniu,jak wynika to z praktyki jest narazona na ryzyko imitacji markowego produktu(tzw>piractwo). 4.Strategie funkcjonalne. a.Strategie marketingowe-marketing można zdefiniować jako zespół działań podlegającch analizie,planowaniu,organizowaniu i kontrolowaniu,skierowanych do odbiorców (użytkowników)wytwarzanych przez nie dóbr i usług w poszczególnych krajach lub na całym świecie.Strategie marketingowe przeds.można podzielić na wiele grup ze zwględu na rodzaj stosowanych instrumentów :podaży;dystrybucji;komunikacji. Strategi podaży składa się ze strategii produktu i kontraktu ze strategią cenową.Strategia produktu zakłada trzy sposoby wprowadzania go na rynek zagraniczny : proste rozszerzenie,które oznacza wprowadzenie produktu na rynek zagraniczny bez zmian;adaptacje produktu,polegającą na dostosowaniu go do warunków i preferencji lokalnych;wprowadzanie na rynki zagraniczne produktu wcześniej używanego w kraju macierzystym.Jeśli chodzi o cenę to przeds.może również skorzystać z trzech sposobów.Może ustalić : jednolitą cenę katalogową na wszystkich rynkach;różne ceny na podstawie cech poszczególnych rynków np.dochód ludności;ceny na bazie kosztów poniesionych w poszczególnych krajach. Strategia dystrybucji-to strategia zbytu i strategia logistyki marketingowej.Podejmowane w obszarach tych strategii decyzje dotycza kanałów dystrybucji pomiędzy krajami wewnątrz krajów,wyboru pośredników ( agentów,wyspecjalizowanych przeds.handlowych),środków transportu,składów,sposobów finansowania,ponoszenia ryzyka. Strategia komunikacyjna-tworzą takie subsystemy jak reklama,promocja,sprzedaż,public relation.Decydują one o rynkowym profilu produktu na rynkach zagranicznych o jego popularności i ostatecznie o podjęciu decyzji o jego zakupie.Mogą one być dostosowane do warunków lokalnych lub mieć standardowy charakter,co oznacza,że produkt jest rozpoznawalny niezależnie od kraju,w którym jest zbywalny np.coca-cola. b.Strategie w sferze produkcji-decyzje produkcyjne przeds.prowadzącego międzynarodową działalność,podobnie jak i marketongowe,są zwiąane z orietnacją strategiczną.W związku z tym oznaczaja one wybór pomiędzy wyrobami: identycznymi jak krajowe,z zamiarem eksportu ich do jednego lub do wielu krajów;dostosowanymi do zróżnicowanych rynków zagranicznych;standardowymi,przeznaczonymi na rynek globalny.Na decyzje produkcyjne przeds.wywierają tekże wpływ inne strategie internacjonalizacji,w tym pzrede wszystkim strategie rozwoju międzynarodowej pozycji na rynku,strategia wejścia na rynek,strategia własności.Przeds.produkujące w kilku krajach musi także dokonywać wyboru rodzaju procesu produkcyjnego w zależności od lokalnych warunków. c.Strategia badań i rozwoju-przeds.powinno przeprowadzać diagnozę i opracowywać prognozy pozycji konkurencyjnych swoich produktów na rynkach zagranicznych i na tej podstawie ustalać obecną i oczekiwaną pozycję konkurencyjną pod względem technologicznym d.Strategia zaopatrzenia-strategiczne decyzje dotyczące zaopatrzenia sa ściśle związane ze strategią w zakresie produkcji i sprzedaży,ponieważ te sfery określają rodzaj i ilość środków materialnych niezbędnych do utrzymania i rozwoju pożądanych ich rozmiarów.W sferze zaopatrzenia roztrzyga się o wyborze źródeł i sposobów dostaw,dróg i środków transportu,substytucji materiałów i urządzeń e.Strategie finansowe-podstawowym problemem strategii finansowych internacjonalizującego swoją działalność przeds.jest ustalenie długookresowego zapotrzebowania na kapitał,źródeł jego pokrycia oraz struktury kapitałowej.Przeds.międzynarodowe,w porównaniu do krajowego dysponuje znacznie większą liczbą możliwych źródeł pokrycia zapotrzebowania na kapitał.Ze względu na istenienie ryzyka ograniczenia prawa dysponowania i transferu kapitału ze strony rządu kraju goszczącego,a także ryzyka walutowego (dewaluacja pieniądza lokalnego i tym samym spadek wartości płynnych środków filli w tej walucie)międzynarodowe pzreds.powinno minimalizować własny kapitał w spółkach zagranicznych.Należy naznaczyć, że realizacja strategii finansowej w przeds.prowadzącym działalność w wielu krajach lub w pzreds.globalnym jest bardzo skomplikowanych zadanie.Majatek obrotowy takiego przeds. jest ujmowany księgowo w różnych walutach. f.Strategie w zakresie zatrudnienia kadr-w poczatkowym okresie przeważajaca część kadry zagranicznej w spółkach córkach pochodzi z przeds.macierzystego.Przy delegowaniu,oprócz kryteriów fachowości i znajomości języka oraz cech interpersonalnych,bierzeę się pod uwagę róznież znajomość i ewentualne związki np.rodzinne z krajem goszczącym.Delegowana kadra napotyka bariery komunikacji,kulturowe,wynikające z różnic klimatycznych itd.Im większy jest dystans ekonomiczny i kulturowy pomiędzy krajem pochodzenia a goszczącym,tym przezwyciężenie tych problemów jest trudniejsze.W miare upływu czasu delegowany personel jest stopniowo wymieniany na pracowników miejscowycj.Tego rodzaju strategia jest uzasadniona niższym kosztem ich zatrudnienia oraz lepszą znajomością miejsowych warunków i większym stopniem integracji z otoczeniem.Ponadto w krajach rozwijających się przepisy administarcyjne zobowiązują niekiedy do zagwarantowania określonego udziału osób krajowych w zatrudnieniu lub pewnych stanowisk. 5.Strategie „zarządzzaia” otoczeniem politycznym-na tą strategię składa się oddziaływanie internacjonalizujących swoją działalność przeds. na politykę rządów krajów macierzystego oraz goszczącego w celu akceptacji i ewentualnego jej wsparcia oraz przeciwdziałania neagatywnym dla nich posunięciom z ich strony.Stosowaną przez międzynarodowe przeds.strategię w stosunku do rządów krajów goszczących można podzielić na a.Strategia normatywna-polega na ustaleniuu przez międzynarodowe przeds.jeszcze przed podjęciem negocjacji z rządem kraju goszczącego,określonych zasad postepowania dotyczących wszystkicg ważniejszych aspektów jego działalności za granicą,które nie mogą ulec zmianie. b.Strategia centralizacyjna-w tym przypadku uprawnienia do prowadzenia negocjacji skoncentrowane są w specjalnym wydziale centrali.Kierownik filli może brać w nich udział,ale zajmuje podrzędną pozycję.Zasadnicza różnica w stusunku do strategii normatywnej polega na tym, że szersze jest spetrum sprawy,które mogą być przedmiotem negocjcaji.Strategie ta stosuje się m.in.międzynarodowe koncerny naftowe. c.Strategia ad hoc-dopuszcza podejmowanie ważnych decyzji,wynikających z kontraktów z władzami kraju goszczącego,przez kierowników regionalnych jednostek lub określonych sfer funkcjonalnych przeds.,np.marketingu lub produkcji.Decyzje o tym,kto będzie roztrzygał dany problem,podemowane są od przypadku do przypadku i najczęściej zależa od tego, kto wykazała inicjatywę. e.Strategia koordynacyjna-polega na łączeniu przeciwstawnych strategii tj.normatywnej i centralizacyjnej z jednej strony i ad hoc z drugiej strony.Strategia ta zakłada pozostawienie dużej części uprawnień negocjacyjnych w rekach niższego managementu (kierowników filii)Oznacza to próbę połączenia korzyści współdecydowania osób najlepiej zorientowanych w likalnych warunkach z pozytywnymi efektami centralizacji.
|
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl