WYKŁAD 3
Czynniki warunkujące toksyczność ksenobiotyków
Mechanizmy działania trucizn
Substancja toksyczna → ORGANIZM
Skutki odlegle działania toksycznego - procesy patologiczne rozwijające się w organizmie po dłuższym lub krótszym okresie utajenia, po jednorazowym lub wielokrotnym narażeniu na czynnik toksyczny
Czynniki warunkujące wystąpienie efektu działania substancji toksycznej
(substancja toksyczna > organizm człowieka):
- wynikniecie i wchłonięcie substancji
- osiągnięcie stężenia przekraczającego siły obronne organizmu
- interakcja z komórkami narządu lub tkanki docelowej
- upośledzenie funkcji, zniszczenie narządu lub ustroju
Czynniki wpływające na reakcje organizmu na substancję toksyczną:
1. Źródło ekspozycji -
rozmieszczenie:
- powietrze
- woda
- gleba
- żywność
2. Substancja chemiczna:
- właściwości fizykochemiczne
3. Ekspozycja:
droga wchłaniania:
- ukł.. oddechowy
- doustna
- skórna
- pozajelitowa
wielkość ekspozycji:
- stężenie
- dawka
- szybkość wchłaniania
- jedna substancja toksyczna lub mieszanina
4. Organizm:
- wiek
- rasa
- płeć
- wrażliwość
- stan zdrowia
5. Odpowiedz:
- natychmiastowa
- opóźniona
Czynniki warunkujące toksyczność:
1. Budowa chemiczna i właściwości fizykochemiczne substancji
2. Środowiskowe:
- natury fizycznej
- natury chemicznej
3. Czynniki biologiczne uzależnione od czynników ustrojowych:
- fizjologiczne
- genetyczne
- posób odżywiania
Właściwości fizykochemiczne substancji toksycznej:
- rozpuszczalność
- temperatura wrzenia
- lotność
- wielkość cząstek
- cechy organoleptyczne
- dysocjacja
- budowa chemiczna
Rozpuszczalność:
Wchłanianie substancji i jej dystrybucja w organizmie zależą od współczynników podziału:
- olej : powietrze - wysoki współczynnik = dobre wchłanianie substancji z powietrza przez skore
- woda : powietrze - wysoki współczynnik = dobre wchłanianie substancji z powietrza przez drogi oddechowe
- olej : woda - wysoki współczynnik = dobre wchłanianie substancji naniesionej na skore
Sole baru: chlorek i węglan baru - rozpuszczalne - toksyczne
siarczan baru - nierozpuszczalny - nietoksyczny
Sole rtęci: sublimat (HgCl2) - dobrze rozpuszczalny w wodzie, jest znacznie bardziej toksyczny od słabo
rozpuszczalnego kalomelu (Hg2Cl2)
Zdolność substancji do dysocjacji pH środowiska - tylko niezdysocjowane postacie trucizn mogą rozpuszczać się w lipidach błon komórkowych , przenikać do tkanek i wywierać działanie:
a) pH soku żołądkowego wpływa na wchłanianie słabych kwasów i zasad oraz efekty toksycznego działania niektórych substancji
b) w żołądku (pH=1) dobrze wchłaniają się bardzo słabe kwasy (np. kwas salicylowy, kwas benzoesowy)
c) w jelitach (pH=5,3) dobrze wchłaniają się lipofilne nieelektrolity i niezjonizowane formy słabych
zasad (np. chinina, anilina)
d) zmiana pH odgrywa ważną role przy wchłanianiu i wydalaniu trucizn i ich metabolitów:
- zmiana kwasowości soku żołądkowego (środki neutralizujące, mleko) wpływa na wchłanianie słabych
kwasów i zasad
- alkalizacja moczu - wzrost wydalania kwasów
zakwaszenie moczu - wzrost wydalania zasad
Temperatura wrzenia i parowania
Wysoka lotność i niska temperatura wrzenia:
a) przyspiesza zatrucia, zwłaszcza przy narażeniu zawodowym w przemyśle:
- wzrost narażenia - zwiększone stężenie w powietrzu
- ułatwione wchłanianie (drogi oddechowe, skora)
- benzen i jego homologi (wyższa lotność benzenu)
b) pary substancji bardziej szkodliwe niż zw. macierzysty (Hg)
Wielkość cząsteczek
Stopień rozdrobnienia (wielkość cząstek) ma wpływ na szybkość rozwoju zatrucia, zwłaszcza w przypadku zw. trudno rozpuszczalnych:
aerozole (mgły i dymy)
pyły
np. tlenek cynku (0.1 - 0.3 μm w aerozolu) > gorączka odlewników
Wchłanianie cząstek pyłów:
- średnica > 5 μm - osadzają się głównie w jamie nosowo-gardłowej i krtani
- średnica 1-5 μm - osadzają się głównie w tchawicy i oskrzelach
- średnica < 1 μm - docierają do pęcherzyków płucnych
Cechy organoleptyczne
Niektóre cechy substancji mogą działać ostrzegawczo
a) zapach:
- cyjanowodór (zapach gorzkich migdałów)
- siarkowodór (zapach nieświeżych jaj)
b) działanie drażniące:
- tlenki siarki, tlenek azotu, O3, Cl2, HF, HCl, HBr
- gazy drażniące - mogą porażać zakończenia nerwów węchowych (zanik wrażliwości a zapach)
c) smak
d) charakterystyczne barwa
Narkotyki wykorzystywane w celach przestępczych:
- kwas gamma-hydroksymaslowy (GHB) i jego lakton - GBL
- leki z grupy benzodiazepin - flunitrazepam i klonazepam
związki bezbarwne , na ogół dobrze rozpuszczalne w wodzie, nie maja zapachu ani wyraźnego smaku - mogą być łatwo podane w napojach i drinkach
Budowa chemiczna związku
Wpływ podstawników na toksyczność substancji:
Podstawniki zmniejszające lub całkowicie znoszące toksyczność:
- acetylowa / -COOCH3/
- karboksylowa / -COOH/
- diazowa / -N=N-/
- sulfonowa / -SO3H/
- tiolowa / -SH /
- metoksylowa / -OCH3/
- etoksylowa / -OC2H5O/
Na skutek:
- zwiększenia rozpuszczalności > szybsze wydalanie
- ułatwienie biotransformacji
kwas benzoesowy < benzen
Podstawniki zwiększające toksyczność:
- nitrowa / -NO2/
- nitrozowa / -NO/
- aminowa / -NH2/
- cyjanowa /- CN, nitrylowa/
- niektóre pierwiastki: fluor, chlor, jod, brom, arsen
Grupy: -NO2, -NO, -NH2 - są silnie toksyczne, nadają związkom działanie MetHb-twórcze.
Toksyczność związków z ugr. -CN - zależy od stopnia jej uwalniania w procesach MetHb-twórczych:
- amigdalina > aldehyd benzoesowy + cyjanowodór (toksyczny)
- kw. cyjanoocotwy (mało toksyczny)
- wit. B12 - cyjanokobalamina
Fluorowce zwiększają toksyczność związków
- kw. octowy < kw. trichlorooctowy
Podstawniki zwiększające lub zmniejszające toksyczność:
- hydroksylowa /-OH/
- metylowa /- CH3/
Grupa OH:
- osłabia działanie narkotyczne związków alifatycznych:
1-propanol > 1,2-propanodiol > 1,2,3-propanotior (gliceryna)
działanie słabe działanie brak działania narkotycznego
narkotyczne narkotyczne
- nasila działanie toksyczne zw. aromatycznych
benzen < fenol
działanie narkotyczne działanie narkotyczne
silne działanie drażniące
denaturacja białek
- wzrost toksyczności węglowodorów aromatycznych ze wzrostem liczby grup CH3:
benzen < toluen < ksylen
Wpływ wiązania nienasyconego na toksyczność substancji
wiązanie nienasycone:
- wzrost reaktywności
- działanie utleniające np. grup -SH
- wzrost hydrofilności
- działanie narkotyczne
etan < etylen < acetylen - działanie narkotyczne
cykloheksan < benzen
Wpływ izomerii konstytucyjnej (położenia) na toksyczność substancji:
związki alifatyczne o łańcuchu nierozgałęzionym wykazują silniejsze działanie narkotyczne niż ich izomery
alkohol n-butylowy > alkohol izobutylowy
rozbudowa łańcuchów bocznych - wzrost toksyczności
wzrost toksyczności zw. alifatycznych ze wzrostem długości łańcucha węglowego (wzrost działania narkotycznego)
Związki aromatyczne
R R
R` R R`
R`
Wzrost toksyczności
Wpływ stereoizomerii na toksyczność substancji:
izomeria optyczna (enancjomery): L, D
L-nikotyna 40x > D-nikotyna
L-adrenalina 15x > D-adrenalina
Izomery lewoskrętne (L) są bardziej toksyczne niż prawoskrętne (D).
distereoizomeria (cis-trans)
Kwas 1,2-etylenodikarboksylowy
Kwas fumarowy (trans) < kw. maleinowy (cis)
Wpływ właściwości fizykochemicznych na toksyczność substancji:
toksyczność fluorowców maleje wraz ze wzrostem masy atomowej:
fluor > chlor > jod > brom
toksyczność berylowców (metale ziem alkalicznych) wzrasta wraz ze wzrostem masy atomowej
bar > stront > wapń
toksyczność pierwiastków może zależeć od stopnia utlenienia
arsen(III) > arsen (V)
Czas i sposób przechowywania substancji:
- właściwości substancji chemicznej (zwłaszcza zw. org.) mogą ulegać zmianie podczas przechowywania (w przypadku mieszanin wieloskładnikowych mogą tworzyć się nowe bardziej toksyczne związki)
- szczególnie wrażliwe na rozkład pod wpływem wilgoci i temp. są substancje pochodzenia roślinnego i
zwierzęcego
- rozkład leków → zmniejszenie działania leczniczego, powstanie produktów mogących działać
toksycznie
- właściwości toksyczne substancji mogą ulec osłabieniu
NaCN (lub KCN) > ---wilgoć, CO2--- > HCN + Na2CO3 (lub K2CO3)
Czynniki biologiczne, endogenne ustroju - wpływają na toksyczność głownie poprzez zmiany w
metabolizmie trucizn
Czynniki fizjologiczne:
- wiek
- płeć
- kondycja organizmu
- stan zdrowia - choroby
Czynniki fizjologiczne (wiek):
1. Dzieci - większa wrażliwość niż u dorosłych:
- niedojrzałość mechanizmów odtruwających (brak wielu enzymów mikrosomalnych lub ich mała aktywność u noworodków)
- wolniejsza eliminacja
- zmniejszone wiązanie z białkami
- większa wrażliwość receptorów
2. Ludzie starsi - większa wrażliwość niż u dorosłych
- zmieniony metabolizm (niedobór enzymów mikrosomalnych m.in. cyt. P-450) i wolniejsze wydalanie z organizmu
- obniżona czynność hormonalna
- zaburzenia krążenia krwi - niedotlenienie
- zmniejszona ilość wody w org. - wzrost stężenia substancji toksycznej i jej metabolitów we krwi
- zmniejszona ilość tk. tłuszczowej
Wiek wpływa na wchłanianie substancji droga pokarmowa (flora bakteryjna), oddechowa (zmniejszenie objętości oddechowej płuc) i przez skore oraz jej biotransformacje i wydalanie
Czynniki fizjologiczne (pleć):
szybkość metabolizmu substancji toksycznych zależy od płci
większa wrażliwość kobiet:
- mniejsza masa ciała
- odmienna budowa somatyczna
- odmienny stan hormony (wpływ hormonów płciowych na aktywność enzymów mikrosomalnych)
ciąża:
- wzrost stężenia progesteronu i pregnandiolu
- zmniejsza się aktywność wielu enzymów (m.in. oksydazy aminowa)
- zwolnienie procesów sprzęgania z kw. glukuronowym
Wpływ wieku i płci na działanie substancji toksycznych - przykłady:
Ołów
- mózg noworodków jest szczególnie wrażliwy - słabo rozwinięta bariera krew-mozg
- wzrost wrażliwości z wiekiem - zmniejszone odkładanie Pb w kościach i jego resorpcja
Rtęć
- większe wchłanianie z przewodu pokarmowego u dzieci
- u mężczyzn wchłanianie zachodzi łatwiej niż u kobiet
Azotany(III) i Azotyny(IV):
- niemowlęta i małe dzieci za bardziej podatne na zatrucia
Benzen:
- niedokrwistość, białaczka - zwiększona wrażliwość młodych dziewcząt i kobiet
Czynniki fizjologiczne (stan zdrowia) - wpływa na metabolizm (wchłanianie, biotransformacje i wydalanie) i efekty działania substancji
Choroby:
1. Wątroby:
- zaburzona biotransformacja (detoksykacja - spadek stężenia cyt. P-450 i innych enzymów
mikrosomalnych)
- żółtaczka mechaniczna
- zapalenie lub marskość wątroby - spadek sprzęgania z kw. glukuronowym i siarkowym
2. Nerek - główny narząd wydalający
3. Serca:
- hemodynamika krwi
- niedokrwienie i niedotlenienie narządów (wątroba - biotransformacja, nerki - eliminacja)
- zaburzony transport i eliminacja substancji i ich metabolitów
4. Przewodu pokarmowego
- biegunki (spadek wchłanianie); silne zmiany błony śluzowej jelit i zaparcia (wzrost wchłaniania)
5. Dróg oddechowych - ułatwione wchłanianie
6. Skóry - ułatwione wchłanianie
7. Tarczycy i nadnerczy - tyroksyna i kortyzon - wpływ na aktywność enzymów mikrosomalnych
Czynniki genetyczne:
- niedobory enzymatyczne:
niedobór lub brak N-acetylotransferazy - zaburzona acetylacja izoniazydu
zmniejszona aktywność transferazy glukuronowej (salicylany, fenole, alkohole, kw. karboksylowe)
- niedobór białek wywołany nieprawidłową ich synteza lub budowa:
niedobór ceruloplazminy
niedobór alfa1-antytrypsyny
anemia sierpowata lub talasemia
Sposób odżywiania:
- racjonalny sposób odżywiania - zdrowie i większa odporność (tolerancja) na działanie substancji toksycznych)
- niedożywienie, nieodpowiednia dieta - wzrost działania substancji, cięższy przebieg zatruć
- złe odżywianie - zaburzenia licznych reakcji biochemicznych w organizmie, tym zaburzenie mechanizmów obronnych, w tym procesów detoksykacji
- głodzenie - uruchomienie depozytów tkankowych (np. substancji lipofilnych (DDT, CCl4) z tkanki tłuszczowej)
- niedobór wody w organizmie - względne wysuszenie komórek i tkanek - wzrost zawartości niektórych układów enzymatycznych, wzrost stęż. substancji wokół receptorów
- przewodnienie - wzrost rozpuszczalności i dostępności wielu ksenobiotykow, a także przyspieszone ich wydalanie z moczem
- ilość i skład treści pokarmowej (lipidy, alkohol, kawa, herbata, ostre przyprawy)
Czynniki środowiskowe:
a) natury fizycznej:
- ciśnienie atmosferyczne
- hałas
- światło
- pole elektromagnetyczne
- temp. otoczenia i wilgotność
- promieniowanie jonizujące
b) natury chemicznej
- związki toksyczne występujące w powietrzu, wodzie i żywności:
- metale
- azotany, azotyny
- tlenki azotu
- SO2
- WWA
- nikotyna
Działanie toksyczne:
- miejscowe
- układowe
Działanie miejscowe - efekt ograniczony do miejsca kontaktu substancji z tkanka:
- działanie substancji żrących na skore i przewód pokarmowy
- działanie gazów drażniących na błony śluzowe (oczy, drogi oddechowe)
Działanie układowe - skutki ujawniają się po wchłonięciu substancji do krwiobiegu i dotarciu do tkanki docelowej
- działanie ogólnoustrojowe
- działanie wybiorcze - uszkodzenie jednego lub kilku narządów (tkanek) - tzw. narządy krytyczne
Mechanizm działania toksycznego:
a) receptorowe: agonista, antagonista, cichy receptor
b) pozareceptorowe (fizykochemiczne)
c) specjalne: stres oksydatycyjny, zaburzenie homeostazy wapnia(zniszczenie komórki, utrata funkcji narządów)
- Muskaryna, nikotyna - agonisci receptora cholinergicznego
- Tubokuraryna - antagonista nikotynowego receptora cholinergicznego
Cichy receptor (miejsce strat):
- zapasowa tkanka tłuszczowa - insektycydy polichlorowane
- białka krwi - chrom
- tkanka kostna - Ołów
Mechanizm receptorowy - przykłady:
Za receptory uważa się:
aktywne centra enzymów - esteraza acetylocholinowa - estry fosforoorganiczne
białka regulatorowe zewnętrznych powierzchni błon komórkowych - toksyczne działanie DDT i syntetycznych piretroidow
jądrowe kw. nukleinowe (DNA i RNA) - WWA, związki alkilujące
Mechanizm pozareceptorowy działania trucizn:
ksenobiotyki o malej reaktywności chemicznej
działanie zależy od właściwości fizykochemicznych:
rozpuszczalność,
współczynnik podziału woda/lipidy,
aktywność powierzchniowa,
właściwości elektrochemiczne,
jonizacja cząsteczki
Działanie pozareceptorowe:
- naruszenie stabilności i funkcji błon komórkowych oraz błon organelli komórkowych
- wpływ na procesy energetyczne komórki
- działanie ogólnoustrojowe (depresyjne wynikające z dużej lipofilnosci)
Pozareceptorowe działanie trucizn - przykłady:
- lotne rozpuszczalniki organiczne (halotan , eter etylowy, chloroform, benzen, TRI) - zmiana płynności błon kom. > zmniejszenie przepuszczalności błon > zahamowanie metabolizmu i czynności fizjolog > działanie depresyjne na OUN
- CCl4 - naruszenie ciągłości błon lizosomalnych > uwalnianie enzymów > samostrawienie błon kom. sąsiadujących > zniszczenie narządu
- związki cynoorganiczne - spadek transportu Na+ przez błony aksonów neuronalnych > paraliż mięsni
- detergenty i saponiny - zmiana napięcia powierzchniowego błon > zmiana transportu błonowego
- związki methomoglobinotworcze (azotany, anilina) - utlenienie Fe2+ w hemie > spadek dowozu tlenu do tkanek
- cyjanki, azydki, siarkowodór - spadek oksydazy cytochromowej > zaburzenie wykorzystania tlenu w komórkach
- nitrofenole - rozprzestrzenienie fosforylacji oksydacyjnej > zaburzenie równowagi energetycznej komórki
- fluorooctany, luizyt - przerwanie utleniania kw. karboksylowych w cyku Krebsa > blok metaboliczny > ograniczenie funkcji, a nawet śmierć organizmu
Mechanizmy specjalne działania toksycznego - zniszczenie komórki, utrata funkcji narządów.
Stres oksydacyjny: /wolne rodniki (O2-, OH- , nadtlenoalkilorodniki/:
- Cd,Pb
- CCl4
- herbicydy bispirydylowe
- składniki smogu
- składniki dymu tytoniowego
- barwniki azowe
- disiarczki aromatyczne
Wolne rodniki > struktury lipidowe (kom.) > peroksydacja lipidów> uszkodzenie błon komórkowych
Białka (strukturalne i czynnościowe) kwasy nukleinowe > rozerwanie mostków wodorowych > ubytki w łańcuchach DNA i RNA > zaburzenie replikacji DNA > zaburzenia genotoksyczne, mutagenne, rakotwórcze
Mechanizmy specjalne działania toksycznego - zaburzenie homeostazy Ca2+ w komórce:
- dioksyny
- węglowodory chlorowane
- nitrofenole
- chinony
- nadtlenki
- aldehydy
- jony metali (Cd2+)
Działają na kom. > wzrost (Ca2+) > wzrost aktywności fosfolipaz i proteaz pozalizosomalnych, aktywacja endonukleaz > skutki cytotoksyczne, zniszczenie komórki
Działanie mutagenne:
Mutageny > materiał genetyczny (replikacja, naprawa, rekombinacja DNA > mutacje > zaburzenia patomorfologiczne i czynnościowe organizmu
Mutageny:
kwas azotowy,
hydroksyloamina,
barwniki akrydynowe,
ditiokarbamininy,
aminofenazon,
kolchicyna,
zw. alkilujące (iperyt azotowy),
analogi zasad w kw. nukleinowych (5-bromouracyl)
Mutacje:
- genowe( punktowe)
-chromosomowe
- genomowe
Mutacje:
- somatyczne( dotyczą pojedynczych osób)
- komórek płciowych( przenoszone na potomstwo)
Zaburzenia patomorfologiczne i czynnościowe organizmu
-nowotwory
- zaburzenia immunologiczne
- zaburzenia hematologiczne
Działanie rakotwórcze (karcynogenne):
Kancerogeneza - proces indukcji chemicznej rozwoju nowotworu.
Kancerogen - związki o udowodnionym lub potencjalnym działaniu rakotwórczym.
Prokancerogeny - wymaga wstępnej aktywacji metabolicznej, działa pośrednio poprzez metabolity (biokancerogeny) np. nitrozoaminy - jon alkilokarboniowy; Cr6+, Cr3+
Kokancerogen - nie inicjuje nowotworu, a zwiększa działanie związków rakotwórczych (alkohol etylowy u palaczy tytoniu)
Promotor - niegenotoksyczny czynnik nasilający transformacje nowotworowa (np. poprzez pobudzenie proliferacji komórek, w których proces kancerogenezy został zapoczątkowany np. estry forbolu, węglowodory chlorowane)
Kancerogeny chemiczne
genotoksyczne- uszkadzają DNA komórki
- bezpośrednie- związki alkilujące, etylenoimina, iperyt azotowy
- pośrednie- chlorek winylu, benzo[a]piren, nitrozoamny-2-naftyloamina, dimetylonitrozoamina, aflatoksynaB1
- nieorganiczne-Cd,Cr,As,Ni,Be
epigenetyczne-nie uszkadzają DNA komórki
- promotory- pestycydy chlorowane, sacharyna, estry forbolu,fenol, kwasy żółciowe
- związki cytotoksyczne- kwas nitrylotrioctowy
- modyfikatory działania hormonów- estrogeny
- związki immunosupresyjne- analogi puryny, tworzywa sztuczne
kokarcynogeny- alkohol etylowy, estry forbolu, SO2
Kancerogen chemiczny
Genotoksyczny Epigenetyczny
Bezpośredni prokancerogen stymulacja proliferacji komórek
kancerogen zainicjowanych nowotworowo
aktywacja metaboliczna
interakcja z DNA
mutacje w protoonkogenach i genach supresorowych
błędna naprawa lub brak naprawy DNA
KOMÓRKA ZAINICJOWANA NOWOTWOROWO
inicjacja - uszkodzenie DNA (mutacje)
promocja - proliferacja; klonalny wzrost
progresja nowotworu - destabilizacja genomu; zwiększona inwazyjność; odległe przerzuty
inwazja - szybki rozwój guza; liczne przerzuty
Działanie teratogenne
Zaburzenia procesów reprodukcji i rozwoju - zaburzenia strukturalne i czynnościowe przed i po zapłodnieniu, w rozwoju embrionalnym i płodowym, aż do wczesnego okresu dojrzewania pourodzeniowego
uszkodzenie komórek rozrodczych - bezpłodność, dziedziczne upośledzenie rozwoju płodów i potomstwa
indukcja zaburzeń metabolicznych w organizmie matki - zmiana homeostazy wewnątrzmacicznej i odżywiania zarodka
zaburzenia embriogenezy i organogenezy
bezpośrednie działaniena płód - (przenikanie przez łożysko)
wpływ na przebieg porodu, działanie poronne
wczesny wpływ na rozwój potomstwa - w związku z laktacją (przenikanie do mleka)
późne działanie na potomstwo (głównie związki kumulujące się w organizmie - materialnie i czynnościowo)
skutkiem wymienionych działań mogą być: upośledzenie lub śmierć komórek rozrodczych, śmierć zarodka lub płodu, nieprawidłowości rozwojowe - np. zaburzenia kostnienia, upośledzenie psychiczne i neurologiczne, zaburzenia enzymatyczne
Związki teratogenne
działające cytotoksycznie: związki alkilujące, leki przeciwnowotworowe
działające wybiórczo na różnicowanie tkanek - talidomid
działające nieswoiście - chloramfenikol
powodujące zaburzenia w organizmie matki i płodu - błękit trypanu, hydroksylomocznik
Inne czynniki o działaniu teratogennym:
chinina
kolchicyna
karbaryl
androgeny, estrogeny
alkoholizm
trucizny środowiskowe
- efekty odlegle:
- mutagenne
- rakotwórcze
- teratogenne
- zatrucie:
- ostre
- podostre
- przewlekle
brak efektu
W lipidach
W wodzie
długość łańcucha węglowego
grupy funkcyjne
rodzaje wiązań
izomeria
ortoo
para
meta