Postępowanie adm. wykład, Administracja- wykłady


PRAWO ADM.- są to normy prawne, które regulują stosunki społeczne za pomocą metody administracyjno -prawnej, która polega na podporządkowaniu i nie równorzędności podmiotu.

DZIELI SIĘ NA 3 DZIAŁY:

PRZEDSTAWICIELE DOKTRYNY PRZEDSTAWIAJĄ 2 POSTULATY:

Niestety 1-wszego postulatu nieudało się zrealizować z uwagi na obawy władz przed badaniem legalności działania adm. Natomiast 2gi postulat zrealizowano powołując komisję kodyfikacyjną, która przygotowała projekt ustawy, którą uchwalono w formie kodeksu w 1960 r. Kodeks ten po różnych nowelizacjach obowiązuje do chwili obecnej.

KODEKS REGULUJE 5 POSTĘPOWAŃ:

  1. Postępowanie ogólne- administracyjne, zwane postęp. Jurysdykcyjnym albo orzekającym

  2. Postępowanie w sprawie rozszczygania sporów i właściwość między jednostkami samorządu terytorialnego a organami adm. Rządowej

  3. W sprawie rozstrzygania sporów między organami adm. Publ. A innymi podmiotami art. 1 ust.3

  4. Postępowanie w sprawie wydawania zaświadczeń przez organy adm publ. Dział VII kodeksu.

  5. Postępowanie w sprawie skarg i wniosków dział VIII.

Z ZAKRESU KPA ZOSTAŁY WYŁĄCZONE POZYCJE:

- W sprawach karnych, skarbowych, jest to wyłącznie bezwzględne

-natomiast KPA ma zastosowanie przed organami podatkowymi, w zakresie post. Skarg i wniosków oraz udziału prokuratora

WYŁĄCZENIA WZGLĘDNE PRZEDSTAWICIELI KONSULARNYCH:

Postępowanie wewnątrz organów adm. Publ. Np. określające odległość służbową pracowników organu. Te 2 postępowania można stosować przepisy kodeksu, jeżeli stanowią tak przepisy szczególne. Do tych postępowań stosuje się przepisy KPA dotyczące skarg i wniosków.

ZAKRES OBOWIĄZYWANIA KODEKSU W POST. ORZEKAJĄCYM: (ART1 PKT1 I2)

POSTĘPOWANIE ORZEKAJĄCE-mogą prowadzić inne organy państwowe lub inne podmioty, jeżeli są do tego powołane z mocy przepisów prawa np. organizacja społeczna.

WŁAŚCIWOŚC ORGANU ADM. (rozdział IV art.19)- jest to zdolność organu do prowadzenia danej kategorii spraw. Organy muszą przestrzegać swoich właściwości z urzędu. Nieprzestrzeganie przepisów o właściwości, traktuje się jako istotną wadę, której wystąpienie może spowodować stwierdzenie nieważności decyzji ( art. 156) .

ISTNIEJĄ 3 RODZAJE WŁAŚCIWOŚCI:

KODEKS NIE OKREŚLA WŁAŚCIWOŚCI RZECZOWEJ- ale wprowadza na odsyłającą do przepisów o zakresie działania organów. Oznacza to, że właściwość rzeczową określają przepisy o ustrojach organów administracji. Pochodną właściwości rzeczowej jest właściwość instancyjna, zgodnie z zasada 2instancyjności postępowania, która określa , że od decyzji wydanej w 1wszej instancji przysługuje środek zaskarżenia (odwołanie) do organu odwoławczego. Od tej decyzji strona może wnieść odwołanie, ale nie musi. Natomiast kodeks określa właściwość miejscową, przyjmując jako zasadą miejsce zamieszkania strony, albo miejsce jej pobytu, natomiast w sprawach dotyczących nieruchomości, miejsce położenia tej nieruchomości, w sprawach dotyczących zakładu pracy, w miejscu gdzie zakład pracy był, jest lub gdzie ma być położony.

UCZESTNICY POSTĘPOWANIA:

a) Organ administracji publicznej:

b) strona

- organizacja społeczna

- rzecznik praw obywatelskich

ORGANY ADM.PUBL- To organy, które wydaja decyzje administracyjne. Natomiast stroną jest każdy, czy jego interesu lub obowiązku dotyczy postępowanie lub kto żąda czynności organu z uwagi na swój interes prawny lub obowiązek.

POJĘCIE STRONY- ART.28

a) 1wsza część dotyczy sytuacji, kiedy postępowanie jest wszczęte z urzędu i stanowi, że strona jest każdy, czy jego interesu prawnego lub jego obowiązku dotyczy postępowanie.

INTERES PRAWNY- jest interesem, który wynika z przepisów prawa.

b) 2ga część tego artykułu dotyczy sytuacji, kiedy postępowanie jest wszczęte na wniosek stron, czyli podmiotu, który żąda czynności organu, z uwagi na swój interes prawny lub obowiązki.

DATĄ WSZCZĘCIA POSTĘPOWANIA-, jest dzień doręczenia stronie zawiadomienia o wszczęciu zawiadomienia. Datą wszczęcia postępowania jest dzień doręczenia tego żądania organowi administracji.

  1. Wszczęcie postępowania

  2. Postępowanie wyjaśniające

  3. Rozstrzygnięcia sprawy poprzez wydanie decyzji

2ga część art. 28 jest nieprecyzyjna, bowiem nie odpowiada na pytanie na jakim etapie organ administracji ocenia istnienie interesu prawnego, osobie która żąda wszczęcie postępowania administracyjnego. Na gruncie tego przepisu pojawiły się 2 koncepcje pojęcia strony:

    1. Koncepcja obiektywna- której zwolennicy reprezentują podmiot, powinna że ocena istnienia interesu prawnego powinna nastąpić przed momentem wszczęcia postępowania.

    2. Koncepcja subiektywna- i jej zwolennicy reprezentują podmiot, że przekonanie strony o tym że ma interes prawny w postępowaniu, powoduje wszczęcie postępowania, a organ administracji ustala faktycznie istnienie interesu prawnego w trakcie postępowania i swoje stanowisko wyraża w decyzji administracyjnej.

Te różne stanowiska podlegały do naczelnego województwa naczelnego, które w swoim naczelnictwie wyraził pogląd, że należy przyjąć subiektywną wersja pojęcia wspólnego strony. Co oznacza że organ nie może nie wszcząć postępowania, a ocena istnienia interesu prawnego, powinna nastąpić w toku postępowania znaleźć wyraz w decyzji administracyjnej. Zdaniem sądu tego typu interpretacja art. 28 chroni interesy osób, które występują do organów administracji z żądaniem wszczęcia postępowania, bowiem nie mają one możliwości, korzystania ze środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym, a także w postępowaniu sądowo administracyjnym.

STRONAMI- jeśli chodzi o względy funkcjonalne, są osoby fizyczne, osoby prawne, państwowe i samorządowe jednostki prawne mniemające osobowości prawnej, a także organizacja społeczna.

PRAWA I OBOWIĄZKI STRONY W POSTĘPOWANIU:

OBOWIĄZKI:

PODMIOTY NA PRAWACH STRON- nie mają swojego interesu prawnego w postępowaniu, czyli nie są adresatami decyzji administracyjnych, natomiast mają prawo występować w postępowaniu w sytuacjach określonych w kodeksie.

ORGANIZACJA SPOŁECZNA MOŻE WYSTĘPOWAĆ W POSTĘPOWANIU PRZED SYTUACJĄ:

I. Jako organ prowadzący postępowanie art. 1 pkt 2.wtedy kiedy przepisy prawa do tego ja upoważnią

II. Może występować jako strona w postępowaniu, jeżeli ma swój interes prawny lub obowiązek (art. 28)

      1. Może występować na prawach strony zgodnie z art. 31, w tej ostatniej musi spełniać warunki:

INTERES SPOŁECZNY-jest pojęciem nieokreślonym i trudnym do zdefiniowania. Ogólnie możemy powiedzieć, że jest to interes określonej grupy osób np. interes studentów, wykładowców, obrońców zwierząt.

ORGANIZACJA SPOŁECZNA-może żądać wszczęcia postępowania lub do dopuszczenia do udziałów do toczących się w postępowaniu, ale o tym czy będzie brała udział w postępowaniu decyduje organ administracji w formie postanowienia. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postanowienia lub dopuszczenia do udziałów w postępowaniu służy zażalenie.

PROKURATURA

Celem udziału prokuratora jako uczestnika na prawach stronnych, jest zapewnienie rozstrzygnięcia organu administracji zgodnego z prawem. Prokurator może żądań wszczęcia postępowania, lub przyłączyć się do toczącego się postępowania w każdym jego stadium. Organ administracji nie może odmówić udziału prokuratorowi udziału w postępowaniu. Prokuratorowi służą takie uprawnienia procesowe jak strony, z tym że wobec decyzji ostatecznych ma szczególny środek zaskarżenia czyli sprzeciw, który mieści sobie wniosek o wznowienie postępowania, wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, i wniosek o uchylenie lub zmianę decyzji ostatecznej prawidłowej. Prokuratorowi przysługują również środki zaskarżenia w postępowaniu sądowo- administracyjnym ( skarga lub skarga kasacyjna).

RZECZNIK PRAW OBYWAT.- występuje w postępowaniu administracyjnym i sądowo- administracyjnym, na takich samych zasadach jak prokurator, ale celem jego udziału jest ochrona praw obywateli

FAZY POSTĘPOWANIA:

    1. Wszczęcie postępowania - z urzędu, na wniosek strony

    2. Postępowanie wyjaśniające

    3. Rozstrzygnięcia sprawy poprzez wydanie decyzji - decyzja (ugoda administracyjna)

DECYZJA- jest aktem administracyjnym tzn. rozstrzygnięciem władczym administracji i jednostronnym. Decyzja administracyjna zawsze kończy sprawę w danej instancji, a także rozstrzyga sprawę w całości lub części, ale również może w tej formie umorzyć postępowanie. Rozstrzygnięcie sprawy oznacza przyznanie komuś uprawnień lub nałożenia obowiązku, natomiast umorzenie postępowania występuje w sytuacji gdy mamy bezprzedmiotowość postępowania.

POSTĘPOWANIE WYSTĘPUJE wtedy, kiedy strona składając żądanie wszczęcia Bezprzedmiotowość postępowania występuje po jego zakończeniu.

Umorzenie postępowania nastąpi również wtedy, gdy strona wystąpiła o wszczęcie postępowania, albo postępowanie zostało wszczęte z urzędu, a dotyczy uprawnienia strony, która w trakcie postępowania zmarła.

Występują sytuacje, kiedy organ prowadzący postępowanie, przed wydaniem decyzji, zobowiązany jest zgodnie z przepisami prawa materialnego wystąpić o zajęcie stanowiska przez inny organ. Organ ten powinien zając stanowisko w terminie 14 dni w formie postanowienia, na którym przysługuje zażalenie. Jeżeli organ rozstrzygający nie wystąpi o zajęcie stanowiska, a był do tego zobowiązany to w przypadku wydania decyzji ostatecznej, uznaje się, że jest to wada procesowa i dlatego należy wszcząć postępowanie art. 145. paragraf 1 pkt.6.

ELEMENTY DECYZJI:

Zgodnie z orzecznictwem naczelnego sądu administracyjnego, decyzja administracyjna musi zawierać bezwzględnie 4 elementy: WAŻNE!!

Brak któregokolwiek z tych elementów oznacza, że nie mamy do czynienia z decyzją administracyjną.

Oprócz środków zaskarżenia istnieją 3 środki, które zmierzają do usunięcia wad nieistotnych decyzji .

W TOKU POSTANOWIENIA SĄ WYDANE ZAŚWIADCZENIA- które nie rozstrzygają o istocie sprawy, ale dotyczą kwestii procesowych. Wyjątkiem jest postanowienie o zatwierdzeniu lub o odmowie zatwierdzenia ugody, bowiem do obrotu prawnego wchodzi to postanowienie i ugoda. Postanowienie jest również aktem administracyjnym czyli władczym rozstrzygnięciem. Zasadą jest, że na postanowienia przysługuje zażalenie tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi, np. postanowienie o zawieszeniu postępowania, postanowienie o wyłączeniu pracownika od udziału w postępowaniu, czy też postanowienie o sprostowaniu błędów w decyzji.

ELEMENTY POSTANOWIENIA:

  1. oznaczenie organu

  2. datę wydania

  3. oznaczenie strony lub stron albo innych osób biorących udział w postępowaniu, np. postanowienie dotyczące ukarania świadka grzywną,

  4. powołanie podstawy prawnej. Podstawą prawną postanowienia są przepisy proceduralne, np. art. 97 par. 1 w przypadku wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania

  5. rozstrzygnięcie w postanowieniu oznacza rozstrzygnięcie kwestii proceduralnej, np. zawieszenie postępowania czy też wyłączenie pracownika od udziału w postępowaniu. Rozstrzygnięcie nie mam charakteru merytorycznego, bowiem w postanowieniu nie rozstrzyga się o interesach prawnych lub obowiązkach stron.

  6. Pouczenie o środkach zaskarżenia jeżeli takie przysługują. W tej sytuacji powinno być również uzasadnienie faktyczne i prawne,

  7. Nazwisko i imię i podpis osoby upoważnionej do wydania postanowienia i jej stanowisko służbowe.

Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące decyzji administracyjnych.

ŚRODKI ZASKARŻENIA- są to instytucje procesowe, które zmierzają do uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia i są to następujące środki zaskarżenia, które się dzielą na dwie grupy: środki zwyczajne (odwołanie od decyzji, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zażalenie na postanowienie) oraz nadzwyczajne (wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, wniosek o wznowienie postępowania, wniosek o zmianę lub uchylenie decyzji prawidłowej).

POSTĘPOWANIE ADM. OPIERA SIĘ NA- na zasadzie trwałości decyzji ostatecznej. Decyzje ostateczne nie podlegają zmianie i uchyleniu i jest to zasada zwana zasadą trwałości decyzji ostatecznej. Od tej zasady są wyjątki:

  1. Można wznowić postępowanie w przypadku decyzji ostatecznej, jeżeli w postępowaniu nastąpiły błędy procesowe określone w art. 145 i powoduje to sytuację, że należy powtórzyć postępowanie

  2. Należy poprowadzić postępowanie w przypadku błędów o charakterze merytorycznym, które tkwią w samej decyzji, czyli poprowadzić postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji. Można również prowadzić postępowanie o uchylenie lub zmianę decyzji ostatecznej prawidłowej w przypadku

Może nastąpić uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych w następujących sytuacjach:

  1. Jeżeli na mocy decyzji strona nie nabyła prawa, to może być to w każdej sytuacji na wniosek strony lub z urzędu,

  2. Jeżeli strona nabyła prawo z mocy decyzji, to może być tylko za zgodą strony

  3. Istnieje również tzw. odwołalność subsydiarna, polegająca na tym, że ministrowie mogą uchylić lub zmienić każdą decyzję ostateczną z uwag na stan zagrożenia życia lub zdrowia albo z uwagi na poważne zagrożenie dla gospodarki narodowej lub ważnych interesów Państwa. Mają takie prawo również wojewodowie w przypadku decyzji wydanych przez jst. Skutkiem tego jest możliwość wystąpienia z roszczeniem o odszkodowanie (do organu pierwszej instancji).

WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA od decyzji ostatecznej i ma na celu usunięcie wady procesowej określonej w kodeksie w art. 145, ponieważ tam są wymienione przesłanki do wznowienia postępowania.

PRZESŁANKĄ WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA- która najczęściej występuje jest fakt, że strona nie brała udziału w postępowaniu bez własnej winy. Oznacza to, że strona nie była zawiadomiona o toczącym się postępowaniu mimo, iż organ ma obowiązek zawiadomienia wszystkich stron postępowania.

Nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody muszą istnieć w dniu wydania decyzji, czyli decyzji ostatecznej.

Przepisy prawa materialnego wymagają czasami wydania opinii lub zgody innego organu. To zajęcie stanowiska występuje w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA NASTĘPUJE wtedy, kiedy zagadnienie wstępne zostało inaczej rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd.

ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA następuje w przypadku wystąpienia przyczyn określonych w art. 97 par.1 (zawieszenie obligatoryjne) albo w przypadku gdy z takim wnioskiem wystąpi strona, co stanowiło o wszczęciu postępowania, a pozostałe strony nie mają zastrzeżeń. W pierwszej sytuacji organ musi zawiesić postępowanie, natomiast w drugiej sytuacji zależy to od uznania organu administracji. Następuje to w formie postanowienia o zawieszeniu postępowania, na które przysługuje zażalenie.

SKUTKI PROCESOWE WYDANIA POSTANOWIENIA O ZAWIESZENIU:

  1. Wstrzymanie biegu terminu rozpoznania sprawy

  2. Organ administracji powinien wznowić postępowanie w przypadku gdy zagadnienie wstępne zostało inaczej rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd, ale wcześniej organ administracji inaczej je rozstrzygnął przy wydaniu decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia

WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA

  1. Z urzędu

  1. art. 145 pkt 4 - gdy strona nie brała udziału w postępowaniu nie z własnej winy

  2. podanie wnosi się do organu, który wydał decyzję w pierwszej instancji,

  3. postanowienie o wznowieniu postępowania (nie jest zaskarżalne)

  4. odmowa w formie decyzji (jest zaskarżalna - odwołanie na normalnych zasadach)

  5. postępowanie o wznowienie prowadzi organ, który wydał decyzję w ostatniej instancji

  6. ponownie jest prowadzone postępowanie w celu ustalenia czy wystąpiła wada procesowa, np. czy strona faktycznie nie brała udziału w postępowaniu nie z własnej winy

  7. po przeprowadzeniu postępowania organ może wydać następujące decyzje: decyzja o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej; decyzja uchylająca decyzję dotychczasową i jednocześnie wydająca nową decyzję; decyzja odmawiająca uchylenia dotychczasowej decyzji po terminach z KPA

  1. Na wniosek strony

STWIERDZENE NIEWAŻNOŚCI DECYZJI-następuje w przypadku gdy wada tkwi w samej decyzji (nie jest to wada procesowa). Wady te są na tyle istotne, że decyzje są nieważne od momentu ich wydania, co oznacza, że nie wywołują skutków prawnych, a zatem różnicy pomiędzy wznowieniem postępowania a stwierdzeniem nieważności decyzji polega na tym, że przy wznowieniu mamy na celu usunięcie wad procesowych, co nie zawsze skutkuje uchyleniem decyzji, natomiast przy stwierdzeniu nieważności mamy na celu ustalenie istnienia wady merytorycznej i stwierdzenie, czy decyzja była ważna czy należy stwierdzić jej nieważność.

1) Naruszenie przepisów o właściwości, czyli właściwości rzeczowej, instancyjnej i miejscowej powoduje stwierdzenie nieważności decyzji bez względu na to czy naruszono w tej decyzji prawo.

2) Stwierdza się nieważność decyzji, która została wydana bez podstawy prawnej, co oznacza, że akt prawny w tym czasie nie obowiązywał i co trzeba odróżnić od powołania w decyzji podstawy prawnej. Rażące naruszenie prawa podlega każdorazowo ocenie organu, który podejmuje decyzje o stwierdzeniu nieważności decyzji. Nie jest to jednoznaczne z każdym naruszeniem prawa, a zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych zachodzi ono wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej sprzeczności z przepisem prawa i że charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja jest sprzeczna z zasadami obowiązującymi w państwie praworządnym.

5) Została wydana decyzja nakazująca rozbiórkę nieruchomości, która już wcześniej została rozebrana. Trwałość niewykonalności decyzji zawsze będzie musiała podlegać ocenie w określonej sprawie.

6) Ten punkt należy interpretować w sposób bardzo szeroki, a mianowicie, że zagrożenie karą jest nie tylko zagrożeniem karą pozbawienia wolności, ograniczenia wolności, ale również karą dyscyplinarną.

7) Przesłanka siódma odnosi się do przepisów prawa materialnego, które określają jakie wady powodują stwierdzenie nieważności decyzji. Ogólnie można powiedzieć, że tych przepisów nie jest zbyt dużo.

Można wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej i nieostatecznej. Fakt, że strona nie wniosła odwołania od decyzji administracyjnej nie stanowi przeszkody do złożenia przez nią wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.

W przypadku złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, organ administracji może z urzędu lub na żądanie strony wstrzymać wykonalność takiej decyzji w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Tak samo jest przy wznowieniu postępowania.

KPA przewiduje możliwość uchylenia lub zmiany decyzji prawidłowych ostatecznych w następujących sytuacjach:

  1. poprzez odwołalność fakultatywną, która przejawia się w dwóch formach: 1- kiedy organ może uchylić lub zmienić decyzję ostateczną na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa; 2 - zmienić decyzję ostateczną lub ją uchylić, na mocy której strona nabyła prawo i wyraża na to zgodę. W drugim przypadku zgoda musi być wyraźna, ale strona ma możliwość złożenia odwołania od takiej decyzji jeżeli wykaże, że interpretacja organu była nieprawidłowa.

  2. odwołalność subsydiarna, która polega na możliwości uchylenia lub zmiany każdej decyzji ostatecznej prawidłowej, jednakże należy ten przepis traktować jako wyjątkowy i tak też on jest skonstruowany, bowiem wprowadza elementy ograniczające tego typu działania administracji. Polegają one na wprowadzeniu zasady, że kompetencje do tego typu działania mają ministrowie, a w przypadku decyzji organów samorządowych - wojewodowie. Ponadto można to tylko zrobić w sytuacji kiedy nie można usunąć stanu zagrażającego życiu Lu zdrowiu ludzkiemu, albo zapobiec poważnym szkodom dla gospodarki narodowej lub ważnych interesów państwa. W tej sytuacji przysługuje stronom odszkodowanie w terminie trzech lat od uostatecznienia się takiej decyzji. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych decyzje te w swoich uzasadnieniach muszą wykazać w sposób oczywisty istnienie przesłanki do skorzystania z art. 161 do uchylenia lub zmiany takiej decyzji.

  3. Istnieje również odwołalność subsydiarna, która pozwala uchylić lub zmienić decyzję, na mocy której strona nabyła prawo, na mocy przepisów szczególnych, czyli przepisów prawa materialnego.

UDZIAŁ PROKURATORA W POSTEPOWANIU ADM:

Prokurator może występować w postępowaniu administracyjnym jako uczestnik na prawach strony i ma następujące uprawnienia:

  1. może występować z wnioskiem o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem

  2. może przystąpić do toczącego się postępowania

  3. może składać środki zaskarżenia od decyzji i postanowień, ale w przypadku decyzji ostatecznych przysługuje mu specjalny środek, czyli sprzeciw, którym może wnosić o wznowienie postępowania, stwierdzenie nieważności decyzji, albo ich uchylenie lub zmianę.

  4. sprzeciw od decyzji ministra wnosi prokurator generalny

ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA JEST INSTYTUCJĄ PROCESOWĄ-, która powoduje przerwanie biegu postępowania. Zawieszenie może być obligatoryjne lub fakultatywne. Zawieszenie obligatoryjne musi nastąpić w przypadku wystąpienia przyczyn określonych w art. 97 par.1.

Pierwsza przesłanka dotyczy spraw spadkowych związanych z postępowaniem administracyjnym. W przypadku jeżeli następuje śmierć strony lub jednej ze stron, a wezwanie spadkobierców jest niemożliwe i postępowanie nie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe oraz nie jest wyznaczony zarządca masy spadkowej lub kurator, należy obligatoryjnie zawiesić postępowanie.

W razie śmierci przedstawiciela ustawowego strony

W razie utraty zdolności do czynności prawnych przez stronę lub jej ustawowego przedstawiciela (ubezwłasnowolnienie).

Gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

W przypadku zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 p. 4, organ zobowiązany jest do wystąpienia do właściwego organu lub sądu lub też wezwie stronę do dokonania takiego wystąpienia.

Z art. 100 par.2 wynika, że organ może wyjątkowo sam rozstrzygnąć zagadnienie wstępne, jeżeli brak rozstrzygnięcia mógłby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz poważną szkodę dla interesu społecznego. Jeżeli właściwy organ inaczej rozstrzygnął zagadnienie wstępne niż przyjął to organ administracji prowadzący postępowanie, to należy wznowić postępowanie.

Organ może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której wniosek postępowanie zostało wszczęte, a w przypadku gdy występuje w nim więcej stron muszą one wyrazić zgodę. Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania przysługuje zażalenie., także w przypadku wydania postanowienia o odmowie zawieszenia postępowania.

Skutki procesowe zawieszenia postępowania

  1. Organ nie dokonuje w tym czasie czynności procesowych z wyjątkiem sytuacji, gdy trzeba te czynności dokonać z uwagi na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia.

  2. Zawieszenie powoduje wstrzymanie biegu terminu.

  3. W przypadku fakultatywnego zawieszenia postępowania strona ma termin 3 lat na wystąpienie z wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania. Jeżeli w tym terminie nie wystąpi, wniosek o wszczęcie uważa się za wycofany.

O zawieszeniu postępowania muszą być powiadomione wszystkie strony.

Zgodnie z ostatnią nowelizacją uzupełniono art. 101 par.1 i 3 wprowadzając regulację, że podjęcie powstępowania następuje w drodze postanowienia, czyli również odmowa podjęcia postępowania, na które przysługuje zażalenie, a po jego wyczerpaniu środki kontroli sądowej.

Wszczęcie postępowania następuje z urzędu, najczęściej wtedy, kiedy chodzi o nałożenie obowiązku na stronę, na wniosek strony lub stron, w sytuacjach gdy chodzi o przyznanie uprawnień, także podmioty na prawach stron (prokurator - w tej sytuacji organ nie może odmówić, Rzecznik Praw Obywatelskich - organ nie może odmówić wszczęcia postępowania i organizacja społeczna - może odmówić, jeżeli nie jest zgodna z jej celem statutowym i nie przemawia za tym interes społeczny.

TERMIN WSZCZĘCIA POSTEPOWANIA:

Datą wszczęcia postępowania z urzędu jest dzień dokonania pierwszej czynności procesowej wobec strony poprzez zawiadomienie strony o wszczęciu postępowania.

Organ może odmówić wszczęcia postępowania jeżeli wniosek o wszczęcie złożyła osoba niebędąca stroną, czyli niemająca interesu prawnego w postępowaniu, albo też z innych uzasadnionych przyczyn, następuje to w formie postanowienia na które przysługuje zażalenie i środki ochrony sądowej. Jest to tzw. postępowanie wstępne. Celem tego postępowania wstępnego, polegającego na wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania, jest inna od celu postępowania właściwego zakończonego merytorycznym rozstrzygnięciem.

Uzasadnione przyczyny wynikają z przepisów KPA (np. art. 31 dotyczący odmowy wszczęcia postępowania na wniosek organizacji społecznej) oraz z przepisów prawa materialnego.

Postępowanie odwoławcze

Środki zaskarżenia dzielą się :

Zasada trwałości decyzji ostatecznej

Środki zaskarżenia:

  1. Środki zwyczajne (zażalenie, odwołanie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy)

  2. Środki nadzwyczajne (wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, wniosek o wznowienie postępowania, wniosek o zmianę lub uchylenie decyzji ostatecznych nietworzących praw dla strony - art. 154, wniosek o zmianę lub uchylenie decyzji ostatecznej tworzącej prawa dla strony - art. 155, sprzeciw od decyzji ostatecznych prokuratora i Rzecznika Praw Obywatelskich, który może zawierać w sobie wniosek o wznowienie postępowania, wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji lub wniosek o uchylenie lub zmianę decyzji ostatecznych prawidłowych.

Decyzje ostateczne, co wynika z art. 16, są to decyzje, od których nie przysługuje odwołanie w administracyjnym toku instancji lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Odwołanie i skutki procesowe odwołania

Odwołanie jest środkiem zwyczajnym i samoistnym. Przysługuje od decyzji wydanej w pierwszej instancji tylko do jednej instancji. Składa się je do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu który wydał decyzję w pierwszej instancji. Od tej zasady jest wyjątek, że od decyzji ministrów wydanych w pierwszej instancji przysługuje środek, czyli wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, który jest składany do tego samego organu i rozpatrywany przez ten sam organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji. Dotyczy to także decyzji wydawanych przez SKO. W tym przypadku do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołania. Odpowiednio tzn. zgodnie z charakterem przepisów odsyłających czyli dotyczących wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Oznacza to, że pewnych przepisów dotyczących odwołania nie możemy bezpośrednio stosować, takich jak: zasada złożenia odwołania do organu odwoławczego za pośrednictwem organu pierwszej instancji.

Odwołanie składa się w terminie 14 dni od momentu doręczenia decyzji lub jej ogłoszenia.

Odwołanie składa się za pośrednictwem organu pierwszej instancji. Organ ten ma uprawnienie do przeprowadzenia tzw. Samokontroli jeszcze przed przekazaniem odwołania do organu wyższego stopnia. (art. 132).

Odwołanie jest odformalizowanym środkiem zaskarżenia. Nie musi zawierać uzasadnienia. Wystarczy, że strona jest niezadowolona z wydanej decyzji. Przepisy szczególne mogą określać wymogi co do treści odwołania. O wniesieniu odwołania organ zawiadamia wszystkie strony.

Skutki procesowe odwołania:

  1. Wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie decyzji z wyjątkiem sytuacji, gdy decyzji nadany został rygor natychmiastowej wykonalności lub podlega ona natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy.

  2. Instytucja tzw. Samokontroli, która pozwala organowi, który wydał decyzję w pierwszej instancji zmienić lub uchylić swoją decyzję, ale przy spełnieniu dwóch warunków łącznie:

  1. jeżeli odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie

  2. odwołanie wniosły wszystkie strony lub jedna ze stron, a pozostałe wyraziły na to zgodę.

Od decyzji wydanej w ramach samokontroli przysługuje ponownie odwołanie.

  1. Tzw. dewolucja kompetencji, tzn. przeniesienie sprawy do rozstrzygnięci przez organ drugiej instancji. Organ pierwszej instancji nie bada dopuszczalności odwołania, a w sytuacji gdy nie skorzysta z tzw. samokontroli, przekazuje odwołanie wraz a aktami sprawy organowi odwoławczemu w terminie 7 dni od dnia w którym otrzyma odwołanie. Organ odwoławczy prowadzi postępowanie odwoławcze w trzech fazach:

  1. badanie dopuszczalności odwołania i zachowanie terminu do jego wniesienia. W tym zakresie może wydać postanowienie o niedopuszczalności odwołania lub o uchybieniu terminu do jego wniesienia. W ostatnim przypadku można przywrócić termin do wniesienia odwołania, jeżeli strona złoży wniosek o przywrócenie terminu, w którym uprawdopodobni że uchybienie nastąpiło nie z jej winy, a wniosek złoży w terminie 7 dni od ustąpienia przyczyny uchybienia, a także razem z wnioskiem złoży odwołanie. W przypadku uchybienia terminu lub niedopuszczalności odwołania organ odwoławczy wydaje ostateczne postanowienie, na które nie służy zażalenie. Przysługuje na to postanowienie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

  2. w przypadku kiedy odwołanie jest dopuszczalne, w termin do złożenia odwołania został zachowany lub przywrócony, następuje druga faza postępowania, czyli postępowanie wyjaśniające. Organ odwoławczy może oprzeć się w całości na wynikach postępowania dowodowego przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji, albo może też przeprowadzić na żądanie strony lub z urzędu dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dowodów i materiałów albo może to zlecić organowi który wydał decyzję w pierwszej instancji (art. 137). Strona może cofnąć odwołanie, ale podlega to kontroli organu, który może nie wyrazić zgody na cofnięcie odwołania, jeżeli doprowadziłoby to do utrzymania w mocy decyzji naruszającej prawo lub interes społeczny.

Art. 138 par 1 pkt. 1 - rozstrzyga tak jak organ pierwszej instancji

Art. 138 par. 1 pkt. 2 - uchyla decyzję w całości lub w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy

Art. 138 par. 1 pkt. 2Uchyla decyzję i umarza sprawę pierwszej instancji w całości lub w części - kiedy postępowanie jest bezprzedmiotowe.

Art. 138

Umorzenie postępowania odwoławczego - jeżeli nastąpi cofnięcie odwołania przez stronę.

Decyzja kasacyjna - art. 138 par.2.

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH WYDAWANIA ZAŚWIADCZEŃ - uproszczone postępowanie administracyjne, które zmierza do urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego poprzez wydanie zaświadczenia[1]. W Polsce uregulowane jest w Kodeksie postępowania administracyjnego.

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH SKARG I WNIOSKÓW (art. 2 - zakres obowiązywania postępowania w sprawach skarg i wniosków, co jest przedmiotem skargi a co wniosku art. 227, art., 233, 234, 235, transformacja skargi na grunt postępowania )

19


Wyszukiwarka