1.Przedstaw i wyjaśnij, w jakich sferach życia gospodarczego mechanizm rynkowy jest nieefektywny.
Zaczynając od mechanizmu rynkowego w sytuacji gdy jest on nieefektywny mamy do czynienia z rynkiem zawodnym, czyli takim który nie osiąga samoistnie optimum Pareto(taki podział dostępnych dóbr, że nie można poprawić sytuacji jednego podmiotu (dostarczyć mu większej ilości dóbr) nie pogarszając sytuacji któregokolwiek z pozostałych podmiotów).
Przykładami takiej nieefektywności są:
a) Niedoskonała konkurencja, monopole - Może wynikać z działań podmiotów gospodarczych mających na celu ograniczenie konkurencji (Np. zmowy), bądź z istnienia tzw. naturalnych monopoli (Np. koleje - istnienie jednej linii kolejowej na danym, obszarze wyklucza powstanie konkurencji). W obu przypadkach interwencja państwa czy to uniemożliwiająca zmowy, czy nakładająca ograniczenia wysokości cen w przypadku monopoli naturalnych może mieć pozytywny skutek.
b) Negatywne efekty zewnętrzne - To konsekwencje działalności ekonomicznej podmiotów gospodarczych, które wpływają na sytuację innych osób, a nie są ujęte w cenach.( Producent przerzuca część kosztów na osoby trzecie) Np. emisja trujących gazów do atmosfery. Producent ponosi jedynie koszty produkcji stali, a społeczeństwo ponosi koszty w postaci zanieczyszczonego powietrza. Jednocześnie huta nie płaci społeczeństwu odszkodowania za zanieczyszczenie powietrza.
c) Brak zainteresowania dziedzinami działalności w sferze tzw. dóbr publicznych. - nikogo nie można wyłączyć z ich konsumpcji (są albo dostępne dla wszystkich, albo dla nikogo. Konsumpcja dobra przez jedną osobę nie zmniejsza możliwości konsumpcji przez innych. Jako przykład najczęściej wymieniane jest bezpieczeństwo zapewniane przez wojsko czy policję, czy światło latarni morskiej. Ponieważ nie można wykluczyć nikogo (np. tego, który nie zapłacił) z użytkowania dobra, więc istnieje duża pokusa nadużycia.
d) Niedoskonałość informacji- Pojęcie to oznacza sytuację, w której jedna ze stron posiada więcej informacji, niż druga. Może tak być w sytuacji, gdy klient nie jest w stanie w pełni ocenić jakości towaru przez co dokonuje nietrafnych zakupów (np., przypadku zakupu używanych samochodów). Drugim ważnym polem, w którym ujawnia się asymetria informacji są ubezpieczania i możliwe nadużycia z tym związane.
2. Posiłkując się szkołami makroekonomii, podaj argumenty dotyczące roli państwa we współczesnej gospodarce.
Merkantylizm- państwo powinno wspomagać gospodarkę wprowadzając cła
Rewolucja przemysłowa- ekonomiczna rola państwa rozwija rodzaj rynku, nie ma barier społecznych-wejść.
Klasycyzm- państwo ma stworzyć prawo i organizacje, które będą go przestrzegać
Keynesizm- trzeba wymusić na monopolach, aby zwiększały produkcję, a nie ceny, trzeba zwiększyć popyt, aby było możliwe inwestycje. Keynsiści są za ingerencją państwa, ale pod pewnymi warunkami: a)ingerencja tylko w czasie krótkim b)ingerencja od strony popytowej c)nie powinno być inflacji ani oczekiwań inflacyjnych (bo może powstać iluzja pieniądza: jeśli na rynku pojawia się więcej pieniądza, zwiększa się popyt, a producenci nie zwiększą produkcję, a ceny)
Monetaryzm- nie można ingerować w gospodarkę, trzeba utrzymać pieniądz w równowadze.
Szkoła Ekonomii- państwo nie powinno ingerować- powinno zachęcać.
Szkoła Podaży-państwo nie powinno ingerować, a dobrze wykorzystywać politykę fiskalną. (krzywa Laffera- zależność między stawką opodatkowania a dochodami budżetowymi państwa z tytułu podatków)
Szkoła Racjonalnych Oczekiwań- podmiot gospodarczy nie popełni 2 razy tego samego błędu. Szkoła ta dopuszcza działania państwa poprzez zarówno oddziaływanie na rynek pieniężny, jak również równoważenie budżetu, sterowanie wydatkami rządowymi i cele realnego kursu walutowego. Jednak państwo: a) nie powinno zmieniać założeń polityki w roku budżetowym b)nie powinno zmieniać narzędzi polityki, ale jasno je określać c) powinno szybko przekazywać podmiotom gospodarczym informacje o jakichkolwiek zmianach
3. Na jakim stanowisku i dlaczego stoją statyści, jeśli chodzi o rolę państwa we współczesnej gospodarce.
Państwo według nich powinno aktywnie uczestniczyć w życiu gospodarczym, dbać o równomierny rozwój i sprawiedliwy podział dochodu narodowego.(Ingeruj w gospodarkę). Może tego dokonywać, korygując mechanizm rynkowy w mniejszym lub większym zakresie. Nie musi to jednak oznaczać rezygnacji z gospodarki rynkowej i przejścia do gospodarki planowej - socjalizmu. Te mniej rynkowe metody wiążą się z upaństwawianiem (nacjonalizacją) przedsiębiorstw tak, że państwo staje się poważnym (czasem głównym) dostawcą dóbr i usług. Zasięg nacjonalizacji jest odmienny w różnych krajach, lecz dotyczy on przede wszystkim przemysłu ciężkiego, wydobywczego, energetyki, transportu itp. Państwowe (całkowicie lub częściowo) są często także ochrona zdrowia i szkolnictwo. Państwo staje się pracodawcą dla wielu milionów pracowników, w swoich decyzjach nie może kierować się więc wyłącznie kryterium maksymalizacji zysku. Długie utrzymanie bezrobocia to za duży koszt, problem z dobrami publicznymi, ingerencja w dostęp do opieki zdrowotnej i edukacji. Brak takiej ingerencji powoduje, że popyt nie będzie wykorzystywany. Ingeruje wtedy, gdy koszty ingerencji są niższe niż koszty nieingerencji. Prowadzi to do przerostów zatrudnienia, podnosi koszty, a tym samym osłabia konkurencyjność i tempo wzrostu dochodu narodowego. Do monstrualnych rozmiarów rozrasta się biurokracja, której najważniejszym celem jest udowodnienie zasadności jej istnienia. Małe zaangażowanie państwa w gospodarkę (np. w USA) sprawia, że państwa te są bogatsze, rozwijają się szybciej, ale występuje w nich wielkie zróżnicowanie w podziale dochodu, istnieją znaczne sfery nędzy i ubóstwa, utrudniony jest dostęp do opieki medycznej i szkolnictwa, poważnym problemem jest przestępczość. Z drugiej strony w państwach opiekuńczych (np. w Skandynawii) dochód jest dzielony bardziej równomiernie (bogaci płacą wysokie podatki) i każdy człowiek ma pewność, że nigdy nie znajdzie się bez środków do życia, co z kolei sprawia, że niektórzy nigdy nie pójdą do pracy i żyją z zasiłków socjalnych.
Państwo powinno aktywnie ingerować w gospodarkę, ponieważ:
każda gospodarka rozwija się cyklicznie(ingeruje się, żeby zmniejszyć wahania)
współczesna gospodarka dąży do monopolizacji, zatem państwo nie może stać z boku i pełnić roli tylko nocnego stróża
kapitał prywatny trafia do tych dziedzin, z których jest szybki i pewny zwrot, dlatego państwo powinno zachęcać do inwestycji z pozostałych dziedzinach, niemniej ważnych
państwo powinno też uregulować ważne kwestie prawne (przykład narkotyków, domów publicznych)
efekty zewnętrzne, których przykładem są problemy ekologiczne - rynek nie oczyści powietrza z toksyn, ani nie zatrzyma efektu cieplarnianego, stąd problemy społeczne musi rozwiązać państwo
redystrybucja dochodów - rynek sam nie stworzy klasy średniej
4. Antyetatyści swoje stanowisko udowadniają kosztami ingerencji. Wyjaśnij na czym one polegają i w jaki sposób można je ewentualnie obniżyć.
Koszty rodzą się z:
efektu opóźnienia przy wprowadzeniu polityki ingerencji, bo najpierw trzeba zbadać zjawisko, rozpoznać je, a trwa to nawet 4 do 6 miesięcy, potem trzeba mieć akceptacje( izba niższa lub wyższa), a gospodarka nie będzie czekać, w końcu ingerencja: a)od strony popytowej przez politykę fiskalną lub monetarną b)od strony podażowej poprzez pomoc przy stworzeniu korzystnych warunków dla przedsiębiorców
Przez to opóźnienie, może się zdarzyć, ze narzędzia zostały źle dobrane
Ingerują w gospodarkę politycy a nie ekonomiści, a ci mają na celu najczęściej wygrać wybory, a nie naprawić gospodarkę
Działamy najczęściej, aby osiągnąć cele w czasie krótkim, inaczej ingerujemy dla czasu krótkiego a inaczej dla czasu długiego.
Ingerujemy, aby poprawić gospodarkę wewnętrzną, ale to samo narzędzie może zaszkodzić na gospodarkę zewnętrzną, co przekłada się na spadek gospodarki.
Wskaźniki ekonomiczne, na których się opieramy są często niedoskonałe, a niekiedy nawet tuszowane przez państwo!
Każdy kraj robi rachunek ekonomiczny, jeżeli pojawia się kryzys w gospodarce. Trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, czy ingerencja jest niezbędna. Ingeruje się wtedy, gdy koszty nieingerencji są wyższe, niż koszty ingerencji - jeżeli da się to wymierzyć to wtedy podejmuje się decyzję.
Aby zminimalizować koszty ingerencji należy a) poznać zjawisko cykliczności i stwierdzić, w której fazie jesteśmy b) trzeba sprawdzić, czy państwo spełnia odpowiednie warunki, tzn. czy mamy wolne moce produkcyjne(patrzymy na stawki amortyzacyjne) oraz czy nie ma inflacji ani oczekiwań inflacyjnych (inaczej możemy ulec iluzji pieniądza).
Jeśli ingerujemy, to przez sferę regulacyjną i od strony popytowej!! Jest to o wiele efektywniejsze!
Koszty braku ingerencji: bezrobocie lub inflacja, lub oba na raz równocześnie. Jeżeli koszty bezrobocia są wysokie to- 1) Narzędzia polityki monetarnej( pieniężnej), 2) Narzędzia polityki fiskalnej(budżetowej).
5.Jakich funkcji gospodarczych i dlaczego wymaga się od współczesnego państwa.
a) Funkcja Stabilizacji Koniunktury Gospodarczej- Polega na podejmowaniu działań mających na celu ograniczenie inflacji i bezrobocia, osiąganie i utrzymywanie w dłuższym okresie wysokiego tempa wzrostu gospodarczego, zmniejszenie amplitudy wahań koniunkturalnych, czyli zachowanie ogólnej równowagi rynkowej. Istnieją dwa zasadnicze rodzaje makroekonomicznej polityki państwa: - polityka fiskalna oraz - polityka monetarna.
b) Funkcja Realokacyjna- Prywatna własność tworzy największą efektywność oraz umożliwia lepsze i skuteczniejsze wykorzystanie zasobów, jednakże prywatyzacja pociąga za sobą duże koszty społeczne- głównie bezrobocie oraz problem dóbr publicznych. W dobie kryzysu można dostrzec jednak proces nacjonalizacji przedsiębiorstw oraz banków w celu ratowania ich przed bankructwem. Ogólnie rzecz ujmując alokacyjna funkcja państwa polega na podejmowaniu działań sprzyjających optymalnej alokacji zasobów gospodarczych.
Kapitały idą zawsze do tej dziedziny, w której maja szybki i pewny wzrost
Pomijają te dziedziny, które powinny być podstawą gospodarki
Boją się inwestować w te dziedziny, które są nowoczesne, ale wymagają przekwalifikowania (duże koszty)
Zatem bez interwencji, gospodarka byłaby niekonkurencyjna, stąd funkcja realokacyjna państwa
c) Funkcja Redystrybucyjna- Rynek tak podzieli wytworzony kapitał, że będzie garstka ludzi bogatych i większość biednych, dlatego rząd ingeruje w ten podział, ponieważ rynek nigdy nie stworzy klasy średniej. Trzeba tak dokonać tej ingerencji, aby powstała klasa średnia. Tak więc funkcja państwa obejmuje działania w sferze zabezpieczenia społecznego oraz inne mające na celu zmniejszenie nierówności wynikających z działania czynników rynkowych w zakresie majątkowym i dochodowym.
6. Posiłkując się stanowiskiem J.Kornaia, wytłumacz, która sfera i dlaczego pozwala na efektywniejszą ingerencję państwa w życie gospodarcze.
Sfera Realna( zasobowa) - procesy materialne, fizyczne. Należy do nich produkcja(włącznie z transportem, magazynowaniem, usługami materialnymi itd.), konsumpcja i obrót, czyli cały majątek produkcyjny i ziemia.
Sfera Regulacyjna( informacyjna)- procesy myślowe. Należy do nich postrzeganie, przekazywanie i przetwarzanie informacji, przygotowanie i podejmowanie decyzji. Działa by podmiot gospodarczy wiedział, że rodzaj polityki gospodarczej nie zmieni się w czasie roku budżetowego. Jest ona więc bardziej efektywna niż sfera realna.
Sfera regulacyjna determinuje głównie dynamikę i charakter zmian sfery realnej, jak również współkształtuje stosunki społeczne.
7. Pokaż, jakie zagrożenie dla gospodarki może wywołać ingerencja państwa.
Pojawienie się stanów nierównowagi na rynku(destabilizacja rynku) w wyniku działalności państwa
Zniekształcone informacje gospodarcze(Im większy zakres państwowych regulacji, tym bardziej zniekształcone, mniej obiektywne są informacje)
Zmniejszona elastyczność systemu gospodarczego wywołana biurokracją i usztywnieniem procesów decyzyjnych
Wysokie koszty interwencjonizmu państwowego przy równocześnie niewielkiej skuteczności wielu działań
Niereprezentatywność państwa
Osłabienie bodźców związanych z rynkiem
Ograniczenie wolności jednostki i hamowanie jego inicjatyw.
PRZYKŁAD NACJONALIZACJI BANKÓW!!!!
PRZYKŁAD Z KRYZYSEM Z 2008R.
8. W jaki sposób rozwija się każda gospodarka, co jest tego przyczyną. Swoje stanowisko poprzyj odpowiednimi teoriami.
Każda gospodarka rozwija się poprzez długofalowy proces przemian dokonujących się w gospodarce. Obejmuje zarówno zmiany ilościowe(wzrost produkcji, zatrudnienia, inwestycji dochodów, spożycia) jak i jakościowe(zmiany organizacji społeczeństwa- wzrost poziomu efektywności, wzrost kwalifikacji siły roboczej, postęp techniczny, technologiczny).
Uważam, że nowe produkty, technologię i nowe rozwiązania często reformujące całą organizację państwa napędzają rozwój gospodarczy i zapewniają wynagrodzenie właścicielom kapitału a tylko w gospodarce rozwijającej się ma miejsce zysk. Ogólny proces rozwoju każdej gospodarki zawsze zakłócają występujące w niej cykle o różniej intensywności i długotrwałości, dlatego dynamiczna gospodarka nigdy nie jest wolna od wahań w procesie rozwojowym. Ten optymizm związany z wprowadzeniem różnych innowacjami często narusza naszą równowagę, którą przywraca dopiero kryzys.
9. Co było przyczyną ostatniego kryzysu gospodarczego, wyjaśnij czy zawiódł rynek czy źle realizowana rola państwa.
Główną przyczyną ostatniego kryzysu gospodarczego były zbyt niskie stopy procentowe i co za tym idzie zapaść na rynku pożyczek hipotecznych wysokiego ryzyka w Stanach Zjednoczonych i to właśnie było głównym źródłem problemów. Podatność na rozwinięcie kryzysu wynikało w ogromnej mierze z polityki poszczególnych krajów. Jedne ucierpiały bardziej, inne znacznie mniej. Te, które miały solidną politykę makroekonomiczną, nie zadłużyły się po uszy, tam gdzie banki nie straciły głowy, wyszły ogromną ręką. Przykładem jest tu Australia czy też Polska. Te kraje miały lepszą politykę, były bardziej przewidujące lub ostrożniejsze. W Stanach przyjęto początkowo, że problemem sektora finansowego jest niedostateczna płynność, a tymczasem problemem było ryzyko kredytowe. Banki centralne, które tak postrzegały problem, pospieszyły więc z pompowaniem pieniędzy. Tymczasem właściwym działaniem byłoby skupienie się na jakości aktywów banków i ich przejrzystości. To było znacznie trudniejsze. Obwiniać można za ten stan rzeczy rządy. Interwencja rządu na ogromną skalę, jaka się wówczas dokonała, to ostateczna manifestacja dramatu. Rząd zaczął ingerować znacznie silniej, niż czynił to uprzednio i niż jest to, moim zdaniem, wskazane. W grudniu 2008 r. - jak powiedział prezydent George W. Bush - nie pozostało nic innego, jak porzucić zasady wolnego rynku, aby ratować wolny rynek.
Ostatni kryzys wyniknął w winy państwa. Rynek dawał znaki, ostrzegał, jednak na nic się to zdało. To państwo w ogóle nie reagowało na liczne wcześniejsze symptomy, np. kryzys w Azji, w Rosji czy Argentynie. Państwo mogło się zabezpieczyć, ale nie, bo po co… Przyczyny:
Powstanie rynku instrumentów pochodnych tzw. Derywatów (b. skomplikowane narzędzia finansowe o ogromnej dźwigni, tzn. jeśli ma się szczęście, można zarobić mln$ przy zainwestowaniu 10 tys., w razie pecha, mln można stracić; ciężkie do przeliczenia, a gdy nie ma przejrzystego obrazu, łatwo dochodzi do nadużyć; łatwość przepływu między krajami, czyli kryzys równie łatwo może przenieść się do innych krajów; wystarczyło 2% nietrafionych inwestycji, aby powstał efekt domina)
W 2003r. w USA powstała ustawa zakazująca dużego zakupu derywatów, jednak tylko na rynku publicznym - na rynku niepublicznym samowola
Kreatywna księgowość - spółki oszukiwały inwestorów
Stosowanie metody automatycznego inwestowania - był to program komputerowy, działający na zasadzie chybił trafił, a nie bazujący na żadnych wskaźnikach. Stąd duże wahania w gospodarce
Carry trade - inwestorzy umawiali się na pożyczkę waluty, którą przeznaczali na osłabienie
Zmiana kultury korporacyjnej - pracownicy banków i innych instytucji dążyli do max zysków, zapomniano o etyce - przykład Commertz Bank!
Boom budowlany w USA -polityka Busha, który stwierdził, że każdy powinien mieć własny dom, nawet ten, którego na to nie stać; b. niskie ceny hipotek, budowa nie nadążała za popytem na kredyty, nagle nastał kryzys, a domu zostały niedokończone
ZAGADNENIA 10, 11 i DO NADROBIENIA….!!!!!
ZAGADNIENIE 12 - PODOBNO MA TEGO NIE BYĆ
13. Wyjaśnij, na czym polega zawodność rynku w zakresie alokacji zasobów. Omów jakie narzędzia posiada państwo w celu jej poprawy.
Jest to sytuacja, w której mechanizm rynkowy nie prowadzi do efektywnej alokacji zasobów. Czyli takiej sytuacji podziału dóbr, że nie można poprawić sytuacji jednego podmiotu nie pogarszając sytuacji któregokolwiek z pozostałych podmiotów. Nieefektywność ta jest wykorzystywana, jako argument na rzecz interwencji państwa na rynku.
Metody związane z poprawą tej sytuacji można w sposób najogólniejszy podzielić na prywatne i publiczne.
Prywatne: -Internalizacja efektów zewnętrznych( włączenie kosztów/korzyści do rachunku ekonomicznego), - rozwiązanie oparte o teoremat Coase'a ( rozwiązać problem w drodze przetargu bez udział władz publicznych), -rozwiązanie oparte o system prawny( precyzyjne określenie praw własności do poszczególnych dóbr i zasobów)
Publiczne: - Podatki korekcyjne( obciążenie producenta), -subsydia( dopłacenie w formie subsydiów producentom Np. do instalacji urządzeń redukujących zanieczyszczenia), -Zbywalne zezwolenia emisyjne(określenie wielkości emisji w danym okresie, następnie przetarg),- metody regulacyjne( normy, zakazy, nakazy).
Nieefektywność w realokacji zasobów:
Kapitały idą zawsze do tej dziedziny, w której maja szybki i pewny wzrost
Pomijają te dziedziny, które powinny być podstawą gospodarki
Boją się inwestować w te dziedziny, które są nowoczesne, ale wymagają przekwalifikowania (duże koszty)
Zatem bez interwencji, gospodarka byłaby niekonkurencyjna, stąd funkcja realokacyjna państwa.
14. Na czym polega prywatyzacja, co jest jej celem oraz jakie są jej sposoby.
Prywatyzacja polega na przekazaniu prywatnemu właścicielowi mienia państwowego i odbywa się ona poprzez uwłaszczenie lub sprzedaż.
Sposoby prywatyzacji:
Denacjonalizacja(sprzedaż własności publicznej własności prywatnej)
Deregulacja, bądź liberalizacja (zmniejszenie oddziaływania państwa na ekonomiczną sferę kraju, na rynek, poprzez brak ingerencji w ustalaniu cen dóbr i usług.
Udzielenie jednostkom prywatnym szczególnej pomocy np. w postaci dzierżawy lub frenczyzy
Motywy:
Pragmatyczny (skuteczniejsze rządzenie-poprawa jakości i rządzenia), Ideologiczny ( skuteczniejsze rządzenie- poprawa jakości i rządzenia), Ekonomiczny( więcej biznesu-większe korzyści), Populistyczny( lepsze społeczeństwo).
Cele ( korzyści zawsze później niż koszty)
Zmniejszenie roli państwa (zmniejszenie wydatków z budżetu > zmniejszenie poszukiwania możliwości wpływów > możliwość zmniejszenia podatków > większy dochód rozporządzalny)
Sama prywatyzacja, tj. fakt sprzedaży przynosi zyski
Stworzenie efektywnego i elastycznego sektora prywatnego
Podniesienie jakości dóbr i usług = konkurencyjności
Sprzyja powstawaniu i rozwojowi rynku kapitałowego
Wpływa antyinflacyjnie - wymusza konkurencję
Wymiar społeczny - demokratyzuje i edukuje społeczeństwo
Zasila wpływy do budżetu
15. Wytłumacz koszty i korzyści jakie niesie ze sobą prywatyzacja.
Koszty: - Może prowadzić do zaniku rodzimych marek, - Najczęściej prowadzi do zwolnień lub ograniczeń dla zatrudnionych w ramach tzw. restrukturyzacji( bezrobocie), - W krajach słabo lub średnio rozwiniętych szybka prywatyzacja stwarza nierówne szanse dla rodzimego przemysłu, - finansowanie sfery społecznej. Nie daje rozwiązań systemowych, tzn. kraj nie jest gotowy, aby zapewnić odpowiednie rozwiązania systemowe dla bezrobotnych.
Korzyści: - Zmniejszenie roli państwa w gospodarce, - Wzrost efektywności przedsiębiorstw, - Zmniejszenie wydatków rządowych, - Zwiększenie dochodów rządu, -Stworzenie efektywnego i elastycznego sektora prywatnego, - Podniesienie jakości dóbr i usług, -Przyciąganie nowych inwestycji, -Wspieranie nowych przedsięwzięć, - Sprostanie oczekiwaniom zagranicznych kredytobiorców
(porównać cele)
16. Kiedy możemy mówić że, rząd prowadzi politykę strukturalną. Co powinno być jej wynikiem?
Możemy mówić wtedy, gdy decyzje handlowe, produkcyjne i inwestycyjne ponoszą podmioty gospodarcze, natomiast zadaniem władz publicznych jest zapewnienie odpowiedniego klimatu konkurencyjnego, motywującego podmioty gospodarcze do podejmowania inicjatywy i ponoszenia ryzyka gospodarczego oraz podejmowania działań towarzyszących, wspomagających i przyspieszających procesy bieżące i strukturalne. Rząd prowadzi taką politykę w celu sprostania wymogom konkurencyjności, promowania długookresowych zmian w rozmieszczeniu, wykorzystaniu i efektywności czynnika produkcji. Wynikiem jej powinno być: - Przyśpieszenie wzrostu gosp. -przeciwdziałanie bezrobociu, - Unowocześnienie gosp.- Wykorzystanie procesu zmian strukturalnych do ograniczania wpływu barier rozwojowych, -Zwiększanie konkurencyjności krajowych wyrobów na rynkach światowych, -Poprawa efektywności ekonomicznej gospodarki z niskiej do wysokiej rentowności zasobów.
Polityka strukturalna zakłada nierównomierne traktowanie przez rząd podmiotów gospodarczych, zarówno małych firm, jak i całych gałęzi. PS opiera się na założeniu, że podmiot nie jest świadomy konieczności rozwijania pewnych elementów zastanej struktury w sposób szybszy niż pozostałych > istotą jest system preferencji.
17. Czy istnieje, a jeśli tak, to na czym polega różnica pomiędzy polityką strukturalną a restrukturyzacyjną.
Strukturalna: . Rząd prowadzi taką politykę w celu sprostania wymogom konkurencyjności, promowania długookresowych zmian w rozmieszczeniu, wykorzystaniu i efektywności czynnika produkcji.- Obejmuje wszystkie przedsięwzięcia, które państwo podejmuje w celu oddziaływania na strukturę gospodarki
Restrukturyzacyjna: Najbardziej dojrzała forma polityki strukturalnej, oznacza zespół świadomych oddziaływań państwa, mających na celu przyspieszenie procesu przemieszczania zasobów z gałęzi przestarzałych, nierentownych i nie wytrzymujących wymogów konkurencji do gałęzi nowoczesnych, bardziej rentownych i bardziej konkurencyjnych. Polityka restrukturyzacyjna ma na celu przebudowanie istniejących struktur gospodarczych w taki sposób, aby elementy tejże struktury notowały wyższą efektywność ekonomiczną oraz charakteryzowały się nowoczesnością. Cel- wzrost konkurencyjności na arenie międzynarodowej.
18. Omów zawodność rynku w zakresie podaży dóbr publicznych. Wyjaśnij w jaki sposób rozwiązuje się ten problem.
Zawodność rynku w dziedzinie dóbr publicznych polega na tym, że gmina nie jest wstanie uregulować tej sfery i państwo włącza się do regulacji dóbr publicznych. Przez dobra publiczne należy rozumieć tylko te dobra, które z przyczyn naturalnych mogą służyć zbiorowości lokalnej lub całemu społeczeństwu. Dobra są konsumowane przez wszystkich członków danej zbiorowości. Istnienie tego rodzaju dobra jest przyczyną gromadzenia funduszy publicznych, koniecznych do finansowania procesów tworzenia dóbr publicznych ( budowa lotnisk, dróg, portów morskich), jak też finansowania eksploatacji urządzeń publicznych. Przykład:- Osoba korzystająca z transportu publicznego bez ważnego biletu odnosi korzyść jaką niesie ze sobą ta usługa, ale jednocześnie nie ponosi kosztu na rzecz jej utrzymania. Wykorzystuje niejako fakt, że pozostali użytkownicy płacą, dzięki czemu ona także może korzystać, lecz bez ponoszenia kosztów własnych. Sytuacja taka jest możliwa dzięki temu, że trudno jest daną osobę wykluczyć z konsumpcji - każdy może wsiąść do środka transportu publicznego. Najczęściej rozwiązuje się ten problem poprzez rozwiązania administracyjne. Aby móc efektywnie zaalokować zasoby przy danym przedsięwzięciu należy znaleźć środek przymusu i egzekucji wobec potencjalnych gapowiczów-( płacić od razu przy wejściu, ścisła kontrola przy wchodzeniu do pojazdu). -Obrona narodowa(Państwo nakłada obowiązkowe dla każdego obywatela podatki, których część jest przeznaczana na obronę narodową.)
19. Na czym polega realizowanie przez państwo swojej polityki poprzez sferę realną. Oceń takie postępowanie z punktu widzenia skuteczności i efektywności ingerencji.
Zjawiska sfery realnej konkretne strumienie i zasoby ludzkie, finansowe i rzeczowe, które mogą być ujmowane jako pewne agregaty charakteryzujące gospodarkę. Szczególnie ważne są takie agregaty sfery realnej jak dochód, produkcja, popyt, podaż, inwestycje, kapitał, zatrudnienie, płace, zyski, konsumpcja, oszczędności, podaż pieniądza, eksport, import. Znaczenie tych agregatów dla polityki gospodarczej wynika z następujących względów i polega na tym że:- Może stanowić przedmiot oddziaływania danej polityki gospodarczej; polityka gospodarcza może być skierowana na pobudzenie wzrostu PKB, produkcji, popytu lub zatrudnienia, -Jeśli dany agregat nie jest bezpośrednim przedmiotem polityki gospodarczej to jego rozpoznanie może być istotną przesłanką podejmowania decyzji gospodarczych, -Znajomość poziomu niektórych wielkości ekonomicznych pozwala na ocenę danej polityki gospodarczej z punktu widzenia jej skuteczności, efektywności. W latach 90' w programie stabilizacyjnym dla Polski oceniając wpływ restrykcyjnej polityki monetarnej na realizację programu stabilizacyjnego, można dojść do następujących wniosków: przyniosła oczekiwane skutki w zakresie zmniejszania popytu na towary, wzmacniania popytu na złote w porównaniu do popytu na salda dewizowe w sferze realnej pociągnęło to za sobą olbrzymią recesję, nadal głębokiej deprecjacji podlegały zasoby pieniężne sektora gospodarstw domowych.
20. Wytłumacz na czym polega zawodność rynku w zakresie redystrybucji wytworzonych dochodów. Czy konieczna jest w tej sferze interwencja? Jeśli tak, to jakimi narzędziami można ją realizować?
Podział dochodów w warunkach wolnego rynku uważany jest ogólnie za niesprawiedliwy, ale konieczny. Państwo musi angażować się w redystrybucję dochodów. Wydatki związane z płatnościami transferowymi oznaczają redystrybucję dochodów na korzyść ludzi starszych (ubezpieczenia społeczne), bezrobotnych (zasiłki), rolników (podtrzymywanie cen produktów rolnych). W rolnictwie duże znaczenie ma m.in. interwencyjny skup płodów rolnych. Uzyskane środki finansowe stają się źródłem finansowania dochodów tych grup społecznych, które nie uzyskują ich z udostępniania czynników wytwórczych (emeryci, bezrobotni), oraz wytwarzania dóbr i usług publicznych (przekazywanych społeczeństwu nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, na przykład bezpłatna służba zdrowia, administracja publiczna, obronność).
Rynek owszem, dokonałby redystrybucji dochodów, ale byłaby to redystrybucja całkowiecie nierówna. Czy byłoby to moralne czy nie, to juz kewsta etyki, jednak patrząc z czysto ekonomicznego punktu widzenia, nie byłoby to niemoralne. Niemniej jednak, państwo powinno zaingerować w tej sferze.
Argumenty za redystrybucją:
Stworzenie klasy średniej, która jest dźwignią dla całej gospodarki. Rynek sam jej nie wytworzy, a klasa ta jest bardzo potrzebna, bowiem posiada swoje wyższe potrzeby, nabywa dobra i napędza gospodarkę; z drugiej strony sama nie jest w stanie wygenerować przedsiębiorstw- trzeba ich dopiero zatrudnić
Minimalizacja wykluczenia społecznego i ubóstwa - a przez to zmniejszenie dysfunkcji rynku. Im niższe ubóstwo, tym niższe koszty dla państwa np. mniejsza patologia to mniejsze wydatki na utrzymanie policji. Ubóstwo zmniejsza popyt, a zwiększa wydatki transferowe, zaś wykluczenie społeczne powoduje zmniejszenie ilości czynnika roboczego.
Narzędzia - są nimi typowe narzędzia ekonomiczne > system podatków!! (tutaj trzeba przypomnieć sobie systemy podatkowe)
21. Jakie są systemy podatkowe i wybierz ten, który według Ciebie jest najbardziej efektywny a swoją decyzję uzasadnij.
-Liniowe( przeciętna stopa podatku jest równa z krańcową stopą opodatkowania, jest najbardziej sprawiedliwy i efektywny, podatnicy bardziej skłonni do produkcji oraz inwestycji, mniejsze bezrobocie oraz ożywienie gospodarcze w krajach które go przyjęły, jest bardziej sprawiedliwy od podatku progresywnego, gdyż każdy płaci taki sam procent swojego dochodu, wprowadzenie jednolitej stawki dla każdego będzie stanowiło dodatkowy bodziec rozwojowy, dający wyższy wzrost PKB, co z kolei w dłuższej perspektywie da większe wpływy do budżetu nawet przy procentowo niższej stawce podatku.) , -Progresywne, -Regresywne.
22. Czy państwo powinno prowadzić politykę na rynku pracy. Uzasadnij swoje stanowisko mając w tym na uwadze efektywność rynku.
Tak, powinno prowadzić taką politykę, ponieważ polityka państwa na rynku pracy, zmierza do likwidacji przyczyn bezrobocia za pomocą mikro- i makroekonomicznych instrumentów oddziaływania na ten rynek. ( Daje możliwości pożyczki dla osób bezrobotnych i zakładów pracy, szkolenia i przekwalifikowania osób bezrobotnych, prace interwencyjne czyli formę zatrudnienia sybsydiowanego, roboty publiczne, finansowanie zatrudnienia absolwentów, programy specjalne). Makroekonomicznymi narzędziami wykorzystywanymi w aktywnej polityce na rynku pracy są przede wszystkim instrumenty polityki fiskalnej (podatki i wydatki budżetowe) oraz polityki pieniężnej (stopa procentowa, podaż pieniądza). Walka z bezrobociem należy do najpilniejszych zadań politycznych i społecznych. Aby doprowadzić do odczuwalnego spadku bezrobocia, należy nie tylko dalej obniżać podatki i koszty pracy, ale i redukować nadmierną regulację rynku pracy.
Państwo powinno prowadzić politykę na rynku pracy. Dlaczego??
Rynek pracy jest nieprzejrzysty, tzn. brak informacji o ilości miejsc pracy, o umiejętnościach pracowników itp. Jest to rynek poszukiwać
Niedostosowanie alokacyjne > bezrobocie strukturalne i frykcyjne > zatem należy ułatwic pracownikom przekwalifikowanie się, przeniesienie w iejsce, gdzie są wolne miejsca pracy
Efekt histerezy - długookresowa równowaga w gospodarce jest uzależniona od zjawisk, które pojawiły się w krótkim okresie. Bardzo dobrze zjawisko histerezy można wyjaśnić obserwując rynek pracy i pojawiające się na nim bezrobocie. Przyczyna mija-zjwaisko trwa
Występowanie grup problemowych - istotne w dobie globalizacji, np. niepoełnosprawni, imigranci
23. Wytłumacz w jaki sposób prowadzona polityka przez państwo może wpływać na procesy dokonujące się na rynku pracy.
Rząd może w bardzo duży sposób wpłynąć na funkcjonowanie rynku pracy, oddziałując zarówno na stronę podaży, jak również na stronę popytu. Jeżeli rząd podnosi podatki dochodowe, to ogranicza dochody pracowników. Prowadzi to oczywiście do ograniczenia konsumpcji jak również zmniejszenia kosztu alternatywnego czasu wolnego, to zaś z kolei sprawia, że gospodarstwa domowe ograniczają podaż pracy. Rząd może w każdej chwili podwyższyć podatki nałożone na firmy na przykład opłaty na rzecz ubezpieczeń społecznych. Prowadzi to do wzrostu kosztu krańcowego pracy o wysokość podatku. Zaś w wyniku nałożenia czy też podwyższenia podatku firma może zmniejszyć zatrudnienie. wzrost podatku nałożonego na firmę prowadzi to do zwiększenia się kosztów krańcowych pracy. Krzywa przychodów krańcowych z pracy nie zmienia się, a więc nowa równowaga jest osiągana po ograniczeniu zatrudnienia przez firmę. Rząd może również wprowadzić płace minimalne w zawodach o niskich płacach. Wyznaczając minimalny poziom płac na danym rynku tym samym rozregulowuje rynek, gdyż pojawiają się wygrani i przegrani. Wygranymi są ci, którzy pozostają zatrudnieni i wrócą do domu z wyższą pensją. Przegranymi są natomiast ci, którzy stracą pracę. Konsekwencją takiej interwencji rządu jest, więc bezrobocie.
24. Ustosunkuj się do tezy o konieczności wprowadzenia obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.
Chronią przed stratami finansowymi spowodowanymi przez nieszczęśliwe zdarzenia, trudną sytuacje życiową, Chronią przed starością, chorobą, bezrobociem, Funkcjonują w każdym państwie UE, gwarantują otrzymywanie świadczeń finansowych, Obowiązek płacenia składek.
Państwo powinno wprowadzać obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Kwestia efektywności, jest oczywiście inna kwestią, jednak rynek posiada pewne dysfunkcje wynikające z prywatyzacji (bezrobocie, choroba danej osoby, starość-brak fizycznej możliwości pracy) - mechanizm rynkowy tych dysfunkcji sam nie usunie. Zatem oto argumenty za ingerencją:
Większość ludzi mieszka w miastach ( dawniej żyli na wsi, nawet, gdy nie było pracy, ziemia mogła wyżywić cała rodzinę, w mieście inna sytuacja; dodatkowo dawniej rodziny były liczne = więcej osób do pracy na roli+ swoiste zabezpieczenie na starość)
Zahamowana reprodukcja - wysokie koszty utrzymania dzieci, wykształcenia ich
Teoria cyklu życia!!(nawet racjonalne jednostki nie są w stanie odkładać na starość, bo w miarę dorastania, mają coraz większe potrzeby)
Efekt gapowicza, czyli duże obciążenia społeczne
25. Czy według Ciebie powinno we współczesnej gospodarce prowadzić się politykę społeczną. Jeśli tak to jakimi narzędziami?
Uważam, że powinno się prowadzić politykę społeczną we współczesnej gospodarce ponieważ zaspokaja ona potrzeby i rozwiązuje problemy społeczne. Polityka społeczna wykorzystuje narzędzia badawcze i korzysta z innych dyscyplin naukowych( prawo, psychologia, pedagogika, ekonomia, socjologia). Celami są: - Bezpieczeństwo socjalne( zapewnienie dochodów i usług w chorobie, bezrobociu, starości), -Inwestycje w człowieka( równe szanse rozwoju, kształcenia) - Ład społeczny( podstawa stabilizacji życiowej, współpracy, tolerancji) - Życie rodzinne( poczucie bezpieczeństwa, powrót do wartości związków między ludźmi).
Cały czas działamy przez sferę regulacyjną!
26. Jakimi miarami życia społecznego możemy się posiłkować?.
Produkt krajowy brutto ( PKB na osobę), ocena rozwoju społeczeństwa, jakość życia, poziom życia, warunki życia, roczny czas pracy, liczbę mieszkańców na 1 sam.
Możemy wyróżnić wskaźniki ekonomiczbe jak np. PKB, PNB, stopa bezrobocia itp, ale niezwykle ważne są też wskaźniki społeczne. Wskaźniki te są niezwykle ważne przy 3 funkcji państwa, bo razem z wskaźnikami ekonomicznymi, pozwalają nam na uzyskanie pełniejszego obrazu sytuacji gospodarczej, uwzględniając nastroje społeczne.
Wskaźniki społeczne powinny zawierać: efekty pracy zawodowej+efekty pracy domowej (np gospodyni domowa) + efektykształcenia + promocja zdrowia+ środowisko naturalne+ ubezpieczenia społeczne+ilość wolnego czasu i jak on jest wykorzystywany.
Wskaźniki te muszą być pomniejszone o wszystkie negatywne wskaźniki zewnętrzne jak np. zanieczyszczenie powietrza. Muszą być kategorią zawierającą czynniki czysto ekonomiczne, ale i społeczne (poziom i jakość życia). Powinny byc też zobiektywizowane, a zbiór tych wskaźników nie może być przypadkowy, ale oparty na jednoznacznym systemie teoretycznym.
Przykłady:
Miernik dobrobytu ekonomicznego MEW oraz Miernik czystego dobrobytu narodowego NNW (oba oparte głównie o PKB), a także Wskaźnik poziomu życia ludności, inaczej zwany Genewską metodą badania poziomu zycia (wg ONZ) oraz Indeks rozwoju społecznego HDI.
27. Omów modele społeczno-gospodarcze, które funkcjonują we współczesnej gospodarce.
Anglosaski( efektywny ale mniej solidarny IR, POR, WB, słabe związki zawodowe, słaba ochrona pracownika przed zwolnieniami, duża rozpiętość płac, minimalny poziom bezrobocia socjalnego, elastyczny rynek pracy, relatywnie niewysokie podatki),
Kontynentalny( silna ochrona pracowników, motywacja do wydajności pracowników, solidarny ale nie konkurencyjny FR, NIEM, BEL, LUX, niższe zasiłki- podstawowe świadczenia, ale pod waruniekm wcześniejszej pracy, wysoka wydajność socjalna, duża rola związków zawodowych),
Śródziemnomorski( Ani solidny ani konkurencyjny, WŁ, GR, HISZ niskie zasiłki, wczesne emerytury, krótki czas pracy, zle rozwiązany system stypendialny, mała ochrona przed zwolnieniami), słaba pomoc dla młodych przy znalezieniu pracy
Nordycki FIN, SZW, DAN, AUS, HOL ( Kraje skandynawskie), bardzo duże zaangażowanie państwa w system redystrybucji dóbr. Na bardzo dobrym poziomie dobra publiczne, chroniony rynek pracy, zaostrzona ochrona gdy nie przyjmujesz pracy, duża rola związków zawodowych. W małej elastyczności podaży miejsc pracy, wysokie podatki.-Jest najbardziej efektywny. Wysokie podatki na edukacje, opiekę socjalną, związki zawodowe, mniejsze zróżnicowanie płac.