Definicja Iloczynem macierzy A=[a i j]s×m i B =[b i j]m×n nazywamy macierz C=[c i j]s×n=A•B taką, że:
Uwaga! Dowolny element c i j macierzy C=AB (iloczynu macierzy A i B) jest „iloczynem skalarnym” i-tego wiersza macierzy A oraz j-tej kolumny macierzy B.
Np.
K1
Istnieje AB (dlaczego?)
bo
BA także istnieje (dlaczego?) , n=2
np.
z powyższego wynika, że: AB≠BA.
Zad. Wyznaczyć macierz A odwzorowania T: Rm(x) Rn(x), gdzie RK(x) jest zbiorem wielomianów rzeczywistych stopnia co najwyżej K przy bazie 1,x,x2,...,xK; zaś
Niech w3(x)=α0+α1x+α2x2+α3x3
(α0, α1, α2, α3) i α3≠0
Ale bazą przestrzeni wektorowej R3(x) nad ciałem R są wektory: 1,x,x2,x3. Ich obrazy poprzez przekształcenie T (które jest przekształceniem liniowym (sprawdź)) są postaci:
Stąd macierz: A odwzorowania liniowego T: R3(x) R3(x) jest o wymiarach 4x4 i jest postaci:
Rząd macierzy
Definicja Rzędem macierzy A=[a i j]m×n nazywamy maksymalną liczbę liniowo niezależnych wektorów kolumnowych tej macierzy i oznacza się: rzA, bądź r(A).
Dowodzi się, że:
Maksymalna liczba liniowo niezależnych wektorów kolumnowych macierzy równa się maksymalnej liczbie niezależnych wektorów wierszowych tej macierzy.
Jeśli A=[a i j]m×n , to r(A)≤min (m,n]
Jeśli A jest macierzą diagonalną (przekątną) stopnia n, to r(a) jest liczbą niezerujących się elementów przekątnej tej macierzy.
Np. ( En - macierz jednostronna stopnia n, wówczas r(En)=n; bo jej kolumny tworzą bazę kanoniczną (czyli stanowią układ n wektorów liniowo niezależnych]
( Wykazać, że r(A)=2, gdy
Zauważmy, że: W2=2W1-W3, czyli r(A)<3
Czyli: α1 W1+ α3W3=0, stąd α1=α3=0,
zatem r(A)=2 ckd.
Pojęcie inwersji
Niech (an) będzie dowolnym skończonym ciągiem liczb rzeczywistych
Definicja Mówimy, że para liczb (aj,ak), gdzie aj,ak są wyrazami ciągu (an), an∈R, tworzy inwersję, o ile aj>ak dla j>k.
Np.
(an): (2,1,4,5,3)
(2,1) , (4,3) , (5,3) - inwersje w tym ciągu, ale (1,4), (4,5) - nie są inwersjami
Ćwiczenie Wyznaczyć inwersje w ciągu liczbowym (an): (-3,1,3,7,1,2,6)
Pojęcie wyznacznika macierzy kwadratowej
Niech A=[a i j]m×n , a i j ∈R
Definicja Wyznacznik macierzy A stopnia n o elementach rzeczywistych będziemy oznaczać symbolem DetA, bądź |A|; przy czym:
gdzie:
Sumowanie rozciąga się na wszystkie permutacje (j1,j2,...,jn) zbioru {1,2,...,n}, czyli od 1 do n!;
Zaś N oznacza tutaj liczbę inwersji w permutacji (j1,j2,...,jn).
Np.
• n=1, Det[an]= an
• n=2, A=[a i j]2×2 ,
wówczas:
(1,2);N=0 (2,1);N=1
• n=3, A=[a i j]3×3 ; wówczas DetA=
=(-1)Na11a22a33 ;(1,2,3);N=0 = a11a22a33
(-1)Na12a23a31 ;(2,3,1);N=2 = a12a23a31
(-1)Na13a21a32 ;(3,1,2);N=2 = a13a21a32
(-1)Na13a22a31 ;(3,2,1);N=3 = - a13a22a31
(-1)Na11a23a32 ;(1,3,2);N=1 = - a11a23a32
+(-1)Na12a21a33 ;(2,1,3);N=1 = - a12a21a33
= ...........
• n∈N ^ n>3 ; A=[a i j]n×n ;
wówczas DetA=?
Twierdzenie Laplace'a (o obliczaniu wyznacznika dowolnego stopnia n)
Niech A=[a i j]n×n , a i j∈R
Pojęcia pomocnicze:
Definicja Minorem macierzy A stopnia n nazywamy wyznacznik |M i j| macierzy stopnia n-1 powstałej z macierzy A przez skreślenie w niej i-tego wiersza oraz j-tej kolumny.
Stąd:
• i-ty
wiersz
Macierz
stopnia n-1 j-ta kolumna
• DetM i j =|M i j| - wyznacznik stopnia n-1
Definicja Niech A i j oznacza dopełnienie algebraiczne elementu a i j macierzy A stopnia n, zaś A* oznacza macierz dopełnień algebraicznych macierzy A
Ćwiczenie Wyznaczyć: A* , gdy
• Twierdzenie Laplace'a : (zwane regułą Laplace'a). Jeśli A=[a i j]n×n , a i j∈R to:
- tj.
wzór na obliczanie DetA przez rozwijanie względem j-tej kolumny.
Przykład: Obliczyć wyznacznik stopnia 4 postaci:
Definicja Macierz A stopnia n nazywamy nieosobliwą, gdy DetA=0. W przeciwnym przypadku macierz A nazywamy macierzą osobliwą.
• Dowodzi się następujące własności wyznaczników:
Wyznacznik macierzy, w której jeden wiersz, bądź jedna kolumna, składa się z samych zer, jest równy zero. (Dowód oczywisty)
Det A=DetAT , tzn. ...
Przestawienie dwóch wierszy (kolumn) w macierzy powoduje zmianę znaku znacznika tej macierzy