Informacje ogólne o Spółce
pełna nazwa (firma) : „Hydrobudowa”
skrót firmy:
siedziba:
1. Forma prawna
Spółka jest spółką akcyjną, posiadającą osobowość prawną, została zawiązana aktem założycielskim z dnia 1 marca 1991r. ; utworzona w ramach procedury prywatyzacyjnej zmierzającej do zlikwidowania przedsiębiorstwa państwowego działającego pod nazwą: Przedsiębiorstwo Morskiego Budownictwa Hydrotechnicznego „Hydrobudowa-Gdańsk” oraz przejęcia do odpłatnego korzystania mienia tego przedsiębiorstwa przez spółkę pracowniczą.
Spółka działa na podstawie przepisów Kodeksu handlowego oraz postanowień Statutu Spółki.
2. Przedmiot działalności
Hydrobudowa S.A. jest specjalistyczną firmą budowlaną prowadzącą działalność w następujących dziedzinach:
-realizacja morskiego budownictwa hydrotechnicznego w zakresie budowy, adaptacji i remontów budowli hydrotechnicznych, a w szczególności budowy nadbrzeży, falochronów, pochylni, doków, przystani oraz wykonywanie innych robót morskiego budownictwa inżynieryjnego
-roboty w zakresie śródlądowego budownictwa hydrotechnicznego jak między innymi grodzie, zapory, roboty ziemne, palowe, wzmocnienie gruntów
-wykonawstwo innych robót inżynieryjnych budownictwa lądowego i wodnego
-wykonawstwo robót budowlanych, instalacyjno-montażowych budownictwa przemysłowego i ogólnego
-budowa oczyszczalni ścieków
-realizacja budownictwa mieszkaniowego
-wykonawstwo gazociągów, wodociągów, ciepłociągów oraz rurociągów przemysłowych
-wykonawstwo prac kartograficznych i geodezyjnych
-wykonawstwo prac związanych z przygotowaniem i prowadzeniem inwestycji obcych w tym także pełnienie funkcji inwestora zastępczego i generalnego wykonawcy
-produkcja prefabrykatów w tym także stalowych i żelbetowych betonu, młotów spalinowych, oraz wyrobów drewnianych, części zamiennych do maszyn i urządzeń
-projektowanie obiektów budowlanych i inżynieryjnych
-remonty i obsługa techniczna środków transportowych lądowych i morskich oraz maszyn budowlanych
-świadczenie usług sprzętowych i transportowych
-prowadzenie handlu i usług handlowych w zakresie materiałów budowlanych, prefabrykatów oraz zespołów i części zamiennych maszyn budowlanych i środków transportu, materiałów pędnych, paliw i smarów
-świadczenie usług poligraficznych, informatycznych, turystycznych i gastronomicznych
-wykonawstwo robót mostowych i komunikacyjnych
-wydobywanie kruszywa i gliny
Hydrobudowa konkuruje zarówno z krajowymi firmami budowlanymi jak i z firmami zagranicznymi.
W latach 1995-1997 działalność Hydrobudowa S.A. koncentrowała się głównie w regionie Gdańskim, w którym Spółka osiągnęła ponad 90% swoich przychodów. Dzięki bardzo wysokiej jakości realizowanych robót, doskonałej marce oraz specyfice wykonywanych prac, które mogą być realizowane przez nieliczne, wyspecjalizowane przedsiębiorstwa budowlane, Spółka przewagę konkurencyjną nad innymi firmami branżowymi.
Jednocześnie Hydrobudowa S.A. systematycznie zmniejszała swój udział w sprzedaży eksportowej. Spowodowane było to bardzo silną konkurencją miejscowych, dużych firm budowlanych skutecznie rywalizujących z mniej znanymi firmami zagranicznymi oraz mniejszą rentownością sprzedaży uzyskiwanych na tych rynkach.
Cechą specyficzną działalności Spółki jest sezonowość sprzedaży, a mianowicie uzależniona jest ona od warunków atmosferycznych, które powodują obniżenie aktywności działania firmy w miesiącach zimowych.
Spółka ze względu na zakres działalności posiada znaczną grupę dostawców. Większość materiałów zakupywanych jest od producentów krajowych
Hydrobudowa S.A. osiągała w latach 1995-1997 stały, realny wzrost przychodów ze sprzedaży, znacznie przewyższający poziom inflacji średniorocznej. Osiągane zyski pochodzą głównie z działalności operacyjnej Spółki.
W opisanym okresie Spółka osiągała wyniki finansowe, które należą do najlepszych z branży budowlanej.
Analiza wskaźnikowa
1. Przydatność analizy wskaźnikowej w ocenie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.
Wskaźnikowa analiza kondycji finansowej przedsiębiorstwa stanowi rozwinięcie wstępnej analizy podstawowych dokumentów finansowych i oparta jest na badaniach wzajemnych relacji zachodzących pomiędzy poszczególnymi elementami bilansu oraz rachunku zysków i strat.
Wskaźnikowa analiza sytuacji finansowej jest zalecana z wielu powodów, a przede wszystkim dlatego, że:
charakteryzuje różne aspekty działalności gospodarczej przedsiębiorstwa i umożliwia osobie z zewnątrz ocenę kondycji finansowej,
celowo dobrany zestaw wskaźników umożliwia badanie trendów na przestrzeni co najmniej kilku lat,
stwarza szansę porównań z przeciętnymi wskaźnikami dla branży, grupy przedsiębiorstw, podobnych przedsiębiorstw, a także ze wskaźnikami konkurentów w określonym momencie,
wskazuje sposoby, możliwości i niezbędne usprawnienia - jest to konieczne, jeśli organizacja jest zarządzana mniej efektywnie niż konkurencyjne firmy,
może wyjaśnić spadek wartości zysku i potencjalne możliwości jej wzrostu.
Wskaźniki finansowe służące do oceny kondycji finansowej firmy zazwyczaj ujmuje się w grupach o zbliżonej treści ekonomicznej i prezentuje w zestawach wykorzystywanych do oceny poszczególnych dziedzin działalności przedsiębiorstwa. Wyodrębnia się mianowicie:
wskaźniki płynności finansowej,
wskaźniki wykorzystania aktywów (wskaźniki obrotu, wskaźniki sprawności gospodarowania środkami obrotowymi),
wskaźniki wspomagania finansowego (zadłużenia),
wskaźniki rentowności (zyskowności),
wskaźniki wartości rynkowej (wskaźniki rynkowe).
Dzięki ujednoliceniu formuł tych wskaźników mogą one być jednoznacznie interpretowane zarówno przez menedżerów i udziałowców, jak i kredytodawców firmy.
Należy zauważyć, że analiza wskaźnikowa pozwala raczej na bardzo pobieżną ocenę sytuacji finansowej firmy. Do istotnych ograniczeń należy zaliczyć to, że wskaźniki nie dostarczają pełnych informacji o przyczynach występujących zjawisk czy działań gospodarczych. To właśnie przy próbie interpretacji wskaźników wychodzą na jaw niedostatki zasad i procedur rachunkowości oraz ograniczona nośność informacyjna prezentowanych w sprawozdaniach finansowych danych. Wniosek, do którego można dojść próbując dokonać dogłębnej analizy kondycji finansowej przedsiębiorstwa w oparciu o publikowane dane, jest taki, że możliwe jest jedynie dokonanie przybliżonej oceny tej kondycji. Dokonanie oceny ostatecznej, obiektywnej i niepodważalnej jest niemożliwe.
Podstawową zaletą wskaźników jest jednak to, że pozwalają identyfikować mocne i słabe strony przedsiębiorstwa, a także mogą być źródłem informacji o szansach i zagrożeniach w jego działalności bieżącej i rozwojowej.
Analiza sprawności przedsiębiorstwa.
Sytuacja finansowa przedsiębiorstwa jest bezpośrednio zależna od sprawności jego działania, czyli umiejętności efektywnego wykorzystania posiadanych zasobów w istniejących uwarunkowaniach zewnętrznych. Do pomiaru sprawności działania służy wiele wskaźników:
Analiza obrotowości majątku
Wskaźniki obrotowości majątku określają zdolność majątku do generowania przychodów.
Najbardziej syntetycznym z nich jest wskaźnik obrotowości majątku (aktywów) ogółem:
Wskaźnik obrotowości majątku |
= |
przychody ogółem |
|
|
majątek (aktywa) ogółem |
I tak:
Wskaźnik obrotowości majątku |
= |
42 631,2 |
= |
1,89 |
|
|
22 600,3 |
|
|
1995/
Wskaźnik obrotowości majątku |
= |
59 507,1 |
= |
2,21 |
|
|
26 983,7 |
|
|
1996/
1997/
Wskaźnik obrotowości majątku |
= |
67 123,8 |
= |
1,98 |
|
|
33 956,0 |
|
|
Wskaźnik ten informuje o tym, jak przedsiębiorstwo efektywnie wykorzystuje posiadany swój majątek, czyli ile jednostek przychodu generuje jedna jednostka zaangażowana w majątek.
Wielkość tego wskaźnika zależy w dużym stopniu od rodzaju przedsiębiorstwa i jest on zwykle niższy w przedsiębiorstwach o wysokiej kapitałochłonności produkcji i wyższy w przedsiębiorstwach osiągają duże przychody ze sprzedaży przy stosunkowo niewielkim zaangażowaniu majątku.
W tym przypadku mamy do czynienia z niewielkim przyrostem wartości wskaźnika w roku 1996 w porównaniu z okresem poprzednim. Jest to tendencja wzrostowa, korzystna dla przedsiębiorstwa. Sytuacja pogorszyła się w roku 1997, gdzie wskaźnik ten wykazywał znaczny spadek. Przyczyną takiej sytuacji był niewielki przyrost przychodów przy znacznej poprawie stanu majątku Spółki.
Kolejnym wskaźnikiem jest wskaźnik obrotowości majątku trwałego. Jest on relacją przychodów ogółem do zasobów majątku trwałego:
Wskaźnik obrotowości majątku trwałego |
= |
przychody ogółem |
|
|
majątek trwały |
I tak:
Wskaźnik obrotowości majątku trwałego |
= |
42 631,2 |
= |
3,79 |
|
|
11 234,0 |
|
|
1995/
Wskaźnik obrotowości majątku trwałego |
= |
59 507,1 |
= |
5,38 |
|
|
11 051,4 |
|
|
1996/
1997/
Wskaźnik obrotowości majątku trwałego |
= |
67 123,8 |
= |
4,66 |
|
|
14 411,5 |
|
|
Wskaźnik ten informuje o zdolności majątku trwałego do generowania przychodów.
Cechą ogólną majątku trwałego jest niski stopień obrotowości, gdyż przede wszystkim środki pracy zużywają się stopniowo, przenosząc swą wartość na produkty pracy w dłuższym okresie. Im wyższy jest w strukturze majątku udział składników majątku trwałego, tym wolniejszy będzie obrót ich całości.
Widać więc, że dość znaczne powiększanie majątku trwałego w 1997 roku doprowadziło do spadku wskaźnika jego rotacji, a jednocześnie w porównaniu z rokiem 1995 można powiedzieć, iż jedna jednostka majątku trwałego w coraz większym stopniu generuje przychody.
Bardzo ważnym wskaźnikiem obrotowości majątku jest wskaźnik obrotowości majątku obrotowego. Oblicza się go następująco:
Wskaźnik obrotowości majątku obrotowego |
= |
przychody ogółem |
|
|
majątek obrotowy |
I tak:
Wskaźnik obrotowości majątku obrotowego |
= |
42 631,2 |
= |
4,46 |
|
|
9 552,2 |
|
|
1995/
Wskaźnik obrotowości majątku obrotowego |
= |
59 507,1 |
= |
4,18 |
|
|
14 244,2 |
|
|
1996/
1997/
Wskaźnik obrotowości majątku obrotowego |
= |
67 123,8 |
= |
3,81 |
|
|
17 613,1 |
|
|
Wskaźnik ten określa obrotowość aktywnej części majątku, jaką stanowi majątek obrotowy, i jego wpływ na generowanie przychodów.
Poziom tego wskaźnika nie jest zbyt wysoki i jednocześnie spada z roku na rok. Jest to sytuacja niekorzystna, mogąca wynikać z nadmiernych, powiększających się zapasów (materiałów, wyrobów gotowych, produkcji nie zakończonej) lub wysokiego stanu należności. Można więc stwierdzić, iż majątek obrotowy w coraz mniejszym stopniu przyczynia się do kreowania przychodów i osiągania zysków.
Analiza rotacji zapasów.
Zapasy to część majątku obrotowego, która szybko wchodzi do produkcji i szybko ją opuszcza. Dlatego efektywność gospodarki zapasami najlepiej charakteryzują wskaźniki rotacji. Mogą one być ustalane w liczbie obrotów zapasami i w dniach. W pierwszym przypadku określają, ile razy w ciągu rozpatrywanego okresu nastąpił obrót zapasami. Natomiast wskaźniki w dniach informują o długości trwania jednego cyklu obrotu. Im liczba obrotów jest wyższa, tym krótszy jest cykl obrotu zapasami w dniach i na ogół lepsza jest gospodarka zapasami.
Podstawowym jest wskaźnik rotacji zapasów :
Wskaźnik rotacji zapasów |
= |
przychody ze sprzedaży |
|
|
zapasy ogółem |
I tak:
Wskaźnik rotacji zapasów |
= |
40 701,7 |
= |
45,21 |
|
|
900,3 |
|
|
1995/
Wskaźnik rotacji zapasów |
= |
58 295,4 |
= |
48,26 |
|
|
1 207,8 |
|
|
1996/
1997/
Wskaźnik rotacji zapasów |
= |
66 223,2 |
= |
19,3 |
|
|
3 390,7 |
|
|
Widać więc, że obrót zapasami w 1995 i 1996 wskazywał mniej więcej taki sam poziom i wynosił odpowiednio ok. 45 i 48 obrotów zapasami w ciągu roku. Natomiast w roku 1997 wskaźnik znacznie spadł, co oznacza, że zapasy odnawiane były już zaledwie 19 razy. Spadek ten oznaczać może gromadzenie zbyt wysokiego poziomu zapasów w stosunku do zapotrzebowania.
Jednak najbardziej przejrzystą miarą rotacji zapasów jest liczba dni, po której następuje odnowienie zapasów. Ta liczba dni określa cykl obrotu zapasami. Wskaźnik rotacji zapasów w dniach przedstawia się następująco:
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach |
= |
zapasy ogółem × 365 dni |
|
|
przychody ze sprzedaży |
Jest to relacja stanu zapasów do przeciętnej dziennej wartości sprzedaży.
I tak:
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach |
= |
900,3 × 365 dni |
= |
8,07 |
|
|
40 701,7 |
|
|
1995/
1996/
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach |
= |
1 207,8× 365 dni |
= |
7,56 |
|
|
58 295,4 |
|
|
1997/
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach |
= |
3 390,7 × 365 dni |
= |
18,69 |
|
|
66 223,2 |
|
|
W 1995 jeden obrót zapasami wynosił ok.8 dni, natomiast w roku następnym obrót ten zmniejszył się do 7 dni.
Malejąca wartość wskaźnika informuje o poprawie w efektywności gospodarowania zapasami. Taka sytuacja jest na ogół korzystna dla przedsiębiorstwa, ponieważ zmniejszają się koszty ich magazynowania oraz następuje uwolnienie kapitału obrotowego zaangażowanego w zapasach. Jednocześnie jednak zwiększa się ryzyko, że w przypadku powstania jakiejkolwiek nieprzewidzianej sytuacji przedsiębiorstwo nie będzie w stanie zaspokoić potrzeb odbiorców. Może ono w ten sposób stracić klientów. Jeśli zaś ograniczenie zapasów dotyczy surowców i materiałów, to przy konieczności szybkiego zwiększenia produkcji może ono prowadzić do zachwiania rytmiczności produkcji.
Tak więc najkorzystniejszym pod względem czasu obrotu zapasami był rok 1996.
Analiza rotacji należności.
Wzrost należności w przedsiębiorstwie może być zjawiskiem korzystnym, kiedy prowadzi do wzrostu sprzedaży. Przedsiębiorstwo udzielając kredytu handlowego, stwarza odbiorcom korzystniejsze warunki płatności i w ten sposób zachęca ich do zwiększonych zakupów.
Jednocześnie przedsiębiorstwo jest zainteresowane skracaniem okresu inkasowania należności, ponieważ szybszy dopływ gotówki do przedsiębiorstwa poprawia jego płynność finansową. Do oceny rotacji należności w przedsiębiorstwie wykorzystuje się dwa wskaźniki. Pierwszy z nich, wskaźnik rotacji należności, przedstawia się następująco:
Wskaźnik rotacji należności |
= |
przychody ze sprzedaży |
|
|
przeciętny stan należności |
I tak:
Wskaźnik rotacji należności |
= |
40 701,7 |
= |
7,06 |
|
|
5 764,2 |
|
|
1995/
Wskaźnik rotacji należności |
= |
58 295,4 |
= |
5,23 |
|
|
(5 764,2 + 11 202,2)÷2 |
|
|
1996/
1997/
Wskaźnik rotacji należności |
= |
66 223,2 |
= |
5,94 |
|
|
(11 202,2 + 11 091,9)÷2 |
|
|
Wskaźnik rotacji należności informuje o tym, ile razy przedsiębiorstwo odtwarza swoje należności w ciągu roku. Lata 96-97 wykazują podobne, niskie wartości, takie, że Spółka ściągała należności średnio 5 razy rocznie. Jest to zdecydowanie za mało i oznaczać może trudności z otrzymywaniem zapłaty np. za sprzedane produkty. W roku bazowym 1995, wartość wskaźnika mieściła się w normie, jednocześnie 7-krotne w ciągu roku ściąganie należności również nie należy do zadowalających.
Tak więc poziom wskaźników w tym przypadku powinien być poddany szczegółowej analizie i wyjaśnieniu przyczyn takiego stanu.
Kolejnym wskaźnikiem jakim można się posłużyć przy analizie rotacji należności jest wskaźnik rotacji należności w dniach.
Wskaźnik rotacji należności to relacja stanu należności do przeciętnej dziennej wartości sprzedaży. Wskaźnik ten informuje, jak długo przeciętnie firma oczekuje na wpływ środków pieniężnych za sprzedane produkty.
Wskaźnik rotacji należności w dniach |
= |
przeciętny stan należności × 365 dni |
|
|
przychody ze sprzedaży |
I tak:
Wskaźnik rotacji należności w dniach |
= |
5 764,2× 365 dni |
= |
51,69 |
|
|
40 701,7 |
|
|
1995/
1996/
Wskaźnik rotacji należności w dniach |
= |
((5 764,2 + 11 202,2)÷2) × 365 dni |
= |
53,12 |
|
|
58 295,4 |
|
|
1997/
Wskaźnik rotacji należności w dniach |
= |
((11 202,2 + 11 091,9)÷2) × 365 dni |
= |
61,44 |
|
|
66 223,2 |
|
|
Analizując trzy lata, można stwierdzić, że najkorzystniejszym okresem był rok 1993, gdzie czas ściągania należności (przy założeniu, że normą jest przedział od 52 do 21 dni) był najkrótszy.
Im wskaźnik ten jest wyższy, tym większe ryzyko narażenia na kłopoty finansowe. Nie otrzymując w terminie należnego dopływu gotówki, przedsiębiorstwo samo będzie zwlekało z regulacją swoich zobowiązań.
Wysoki poziom wskaźnika może być rezultatem braku kontroli kredytu, trudności w sprzedaży towarów za gotówkę, pozyskiwania klientów drogą odraczania terminów zapłaty.
Okres spłaty zobowiązań.
W ocenie sprawności działania przedsiębiorstwa ważny jest również okres regulowania zobowiązań wobec dostawców.
Wskaźnik płatności zobowiązań określa średni okres, jaki upływa od powstania zobowiązania do jego spłaty, czyli efektywną długość okresu kredytowania przedsiębiorstwa przez dostawców. Z tego względu powinien on być jak najwyższy.
Wskaźnik okresu spłaty zobowiązań przedstawia się następująco:
Wskaźnik okresu spłaty zobowiązań |
= |
zobowiązania bieżące × 365 dni |
|
|
koszty własne sprzedaży |
I tak:
Wskaźnik okresu spłaty zobowiązań |
= |
4 698,7 × 365 dni |
= |
46,53 |
|
|
32 918,9 + 260,0+ 3674,2 |
|
|
1995/
1996/
Wskaźnik okresu spłaty zobowiązań |
= |
6 076,8 × 365 dni |
= |
42,2 |
|
|
47 712,6 + 31,6 + 4818,1 |
|
|
1997/
Wskaźnik okresu spłaty zobowiązań |
= |
6 833,9 × 365 dni |
= |
43,12 |
|
|
51934,8 + 4,9 + 5908,5 |
|
|
Wskaźnik ten powinien być jak najwyższy. Z drugiej strony zbyt duża wartość wskaźnika może świadczyć o problemach płatniczych. Jeżeli okres płatności zobowiązań jest nadmiernie długi - dłuższy od okresu inkasowania należności, w połączeniu z niskimi wskaźnikami płynności może świadczyć o trudnościach płatniczych przedsiębiorstwa.
Z punktu widzenia płynności finansowej tutaj sytuacja przedstawia się korzystnie, ponieważ termin regulacji zobowiązań jest zdecydowanie krótszy od terminu regulacji należności.
Analiza cyklu środków pieniężnych.
Cykl środków pieniężnych jest czasem upływającym od momentu wypływu gotówki w celu uregulowania zobowiązań do momentu przepływu gotówki z tytułu spłaconych należności.
Im krótszy jest ten cykl, tym jest on bardziej korzystny dla przedsiębiorstwa. Oznacza to, że pieniądze zainwestowane w aktywa bieżące szybko wracają do przedsiębiorstwa z tytułu sprzedaży i mogą być ponownie wykorzystywane.
Wskaźnik cyklu środków pieniężnych wygląda następująco:
Cykl środków pieniężnych = Wskaźnik obrotu zapasami w dniach
+ Wskaźnik inkasa należności
Wskaźnik okresu spłaty zobowiązań
1995/ Cykl środków pieniężnych = 8,07 + 51,69 - 46,53 = 13,23
1996/ Cykl środków pieniężnych = 7,56 + 53,12 - 42,2 = 18,48
1997/ Cykl środków pieniężnych = 18,69 + 61,44 - 43,12 = 37,01
Wskaźnik ten zależy w dużym stopniu od specyfiki firmy i dlatego może być bardzo zróżnicowany w poszczególnych przedsiębiorstwach.
W ostatecznej ocenie sprawności działania Hydrobudowa wypada korzystnie, ale należy zwrócić uwagę na pewne wahania, np. znaczny przyrost zapasów w krótkim okresie czasu, czy mała ściągalność należności. Przy analizie rotacji należności można stwierdzić, że przy dalszej tendencji spadkowej Hydrobudowa narażona będzie na kłopoty finansowe.
Literatura:
W. Gabrusewicz -„podstawy analizy finansowej”
Zasoby stron WWW
Prospekt emisyjny Hydrobudowy S.A.
Załączniki:
Bilans
Rachunek zysków i strat
BILANS
AKTYWA
Lp. |
Wyszczególnienie |
Stan na: |
||
|
|
31.12.1995 |
31.12.1996 |
31.12.1997 |
A |
Majątek trwały |
11 234,0 |
11 051,4 |
14 411,5 |
1 |
Wartości niematerialne i prawne |
33,8 |
29,4 |
150,5 |
2 |
Rzeczowy majątek trwały |
10 182,8 |
10 278,4 |
12 887,8 |
3 |
Finansowy majątek trwały |
500,5 |
286,9 |
449,7 |
4 |
Należności długoterminowe |
516,9 |
456,7 |
923,5 |
B |
Majątek obrotowy |
9 552,2 |
14 244,2 |
17 613,1 |
1 |
Zapasy |
900,3 |
1 207,8 |
3 390,7 |
2 |
Należności |
5 764,2 |
11 202,2 |
11 091,9 |
3 |
Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu |
- |
- |
- |
4 |
Środki pieniężne |
2 887,7 |
1 834,2 |
3 130,5 |
C |
Rozliczenia międzyokresowe |
1 814,1 |
1 688,1 |
1 931,4 |
|
SUMA BILANSOWA |
22 600,3 |
26 983,7 |
33 956,0 |
PASYWA
Lp. |
Wyszczególnienie |
Stan na: |
|||||||
|
|
31.12.1995 |
31.12.1996 |
31.12.1997 |
|||||
A |
Kapitały własne |
13 772,6 |
16 443,3 |
21 123,0 |
|||||
1. |
Kapitał akcyjny |
1 670,0 |
2 200,0 |
3 500,0 |
|||||
2. |
Należne wpłaty na poczet kapitału |
- |
- |
-264,4 |
|||||
3. |
Kapitał zapasowy |
5 628,1 |
6 144,3 |
7 819,0 |
|||||
4. |
Kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny |
5 053,9 |
5 030,9 |
4 951,4 |
|||||
5. |
Pozostałe kapitały rezerwowe |
9,4 |
99,2 |
97,7 |
|||||
6. |
Nie podzielony zysk z lat ubiegłych |
- |
- |
- |
|||||
7. |
Zysk(strata) netto bieżącego roku |
1 411,2 |
2 968,9 |
5 019,3 |
|||||
B |
Rezerwy |
983,9 |
2 009,7 |
2 148,6 |
|||||
C |
Zobowiązania |
7 646,4 |
8 114,0 |
7 640,1 |
|||||
1. |
Zobowiązania długoterminowe |
2 947,7 |
2 037,2 |
806,2 |
|||||
2. |
Zobowiązania krótkoterminowe |
4 698,7 |
6 076,8 |
6 833,9 |
|||||
D |
Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów |
197,4 |
416,7 |
3 044,3 |
|||||
|
SUMA BILANSOWA |
22 600,3 |
26 983,7 |
33 956,0 |
|||||
Lp.
|
WYSZCZEGÓLNIENIE |
Sporządzony na okres |
|||||||
|
|
01.01.- 31.12.1995 |
01.01.- 31.12.1996 |
01.01.- 31.12.1997 |
|||||
I. |
Przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów |
40701,7 |
58295,4 |
66223,2 |
|||||
1. |
Przychód netto ze sprzedaży produktów |
2272,8 |
262,6 |
169,0 |
|||||
2. |
Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów |
38428,9 |
58032,8 |
66054,2 |
|||||
II. |
Koszty sprzedanych towarów i produktów |
32918,9 |
47712,6 |
51934,8 |
|||||
1. |
Wartość sprzedanych towarów i materiałów |
958,0 |
262,5 |
150,2 |
|||||
2. |
Koszt wytworzenia sprzedanych produktów |
31960,9 |
47450,1 |
51784,6 |
|||||
III. |
Zysk / strata brutto ze sprzedaży |
7782,8 |
10582,8 |
14288,4 |
|||||
IV. |
Koszty sprzedaży |
260,0 |
31,6 |
4,9 |
|||||
V. |
Koszty ogólne Zarządu |
3674,2 |
4818,1 |
5908,5 |
|||||
VI. |
Pozostałe przychody operacyjne |
495,8 |
666,4 |
240,6 |
|||||
VII. |
Pozostałe koszty operacyjne |
2432,3 |
1307,7 |
935,6 |
|||||
VIII. |
Zysk / strata na dział. operacyjnej |
1912,1 |
5091,8 |
7680,0 |
|||||
IX. |
Przychody z udziałów w innych podmiotach, w tym: |
26,0 |
56,8 |
29,3 |
|||||
1. |
Od podmiotów zależnych |
|
|
|
|||||
2. |
Od podmiotów stowarzyszonych |
|
40,0 |
24,0 |
|||||
X. |
Pozostałe przychody finansowe |
1407,7 |
488,5 |
630,7 |
|||||
XI. |
Koszty finansowe |
355,2 |
515,3 |
747,2 |
|||||
XII. |
Zysk / strata na działalności gospodarczej |
2990,6 |
5121,8 |
7592,8 |
|||||
XIII. |
Wynik zdarzeń nadzwyczajnych |
-6,1 |
-26,9 |
-2,4 |
|||||
1. |
Zyski nadzwyczajne |
15,3 |
5,9 |
16,4 |
|||||
2. |
Straty nadzwyczajne |
21,4 |
32,8 |
18,8 |
|||||
XIV. |
Zysk/ strata brutto |
2984,5 |
5094,9 |
7590,4 |
|||||
XV. |
Podatek dochodowy |
157,3 |
2126,0 |
2571,1 |
|||||
XVI. |
Zysk /strata netto |
1411,2 |
2968,9 |
5019,3 |
|||||
Rachunek zysków i strat (w tys. zł)
1