Biologiczne Podstawy Zachowania -III-
„Motywacja i zachowania popędowe”
Telenomiczność zachowania:
Zachowanie ludzi i zwierząt jest przeważnie ukierunkowane na realizacje określonych działań, czyli jest celowe,
W drodze ewolucji mechanizm biologiczny zachowań ukształtował się tak, że służą one np. zachowaniu życia, prokreacji itp.
Telenomiczność zachowania:
Ukierunkowanie na cel działania są realizowane w dwojaki sposób:
Za pomocą odruchów wrodzonych działających na poziomie łuku odruchowego.
Za pomocą zachowań popędowych - przez wzbudzenie odpowiednich struktur mózgowych.
„Definicja” motywacji:
Motywacją (zdaniem Chmurzyńskiego) nazywamy całokształt mechanizmów sterujących zachowaniem popędowym.
Czynniki motywacyjne to bodźce uruchamiające popędy.
Zachowania popędowe:
Pobudzenie i zaspokajanie popędów jest źródłem kompleksowego zachowania, zmian wegetatywnych wewnątrz ustroju oraz procesów subiektywnych zwanych emocjami.
Wszystkie te zjawiska przebiegają równocześnie - nazywamy je czynnościami popędowo-emocjonalnymi.
Co to jest popęd?
Popęd - wewnętrzne źródło działania osobnika, jest wynikiem pobudzenia pewnych struktur mózgowych, które uruchamiają aktywność organizmu ukierunkowaną na zaspokojenie pewnej potrzeby biologicznej lub usunięcie się z pod działania szkodliwego czynnika.
Co to jest potrzeba biologiczna?
Za potrzebę biologiczną uważamy fizjologiczny stan organizmu, będący odchyleniem od homeostazy lub optimum etologicznego, wynikający z braku lub nadmiaru jakiegoś czynnika.
Oprócz potrzeb biologicznych są jeszcze społeczne (pozwalające tworzyć grupy i żyć w grupach).
Dwa aspekty emocji:
Subiektywny - związany z istnieniem pewnej potrzeby biologicznej i jej zaspokojeniem.
Obiektywny - obejmuje on zmiany zachowania (mimika, ruchy wyrazowe, pozy ciała) i funkcjonowanie narządów (przyspieszenie tętna, zwężenie lub rozszerzenie źrenic itp.).
Emocje i popędy:
Związek emocji z popędami jest dwojaki:
Z jednej strony emocje towarzyszą zaspokajaniu popędów,
Z drugiej strony, subiektywne doznania emocji można podzielić na przyjemne lub przykre, a to prowadzi do warunkowania na nagrodę lub karę - emocja staje się nowym popędem (wtórnym) [np. gdy popęd nie jest zaspokajany w sposób oczekiwany rodzi się frustracja będąca wtórnym popędem awersyjnym].
Taksonomia popędów:
Ze względu na stosunek organizmu popędy dzielimy na:
apetytywne(+) prowadzące do kontaktu z bodźcami atrakcyjnymi (np. woda, pożywienie, partner seksualny, rodzic itp.),
awersyjne(-) prowadzące do usuwania się organizmu spod działania bodźca przykrego (np. ból, strach, hałas itp.).
Taksonomia popędów:
Wg lokalizacji działania bodźca popędy dzielimy na:
Endogenne (wewnątrzpochodne) - ich mechanizmy mózgowe pobudzane są przez czynniki wewnętrzne [humoralne]
Egzogenne (zewnątrzpochodne) - ich mechanizmy mózgowe pobudzane są przez bodźce eksteroceptywne [zewnętrzne].
Taksonomia popędów:
W zależności czy popędy są dziedziczne czy wyuczone dzielimy je na:
Wrodzone (pierwotne) - odziedziczone i zawsze występujące w określonej sytuacji,
Nabyte (wtórne) - powstałe przez warunkowanie w toku zbierania doświadczenia przez osobnika.
Łańcuchy zachowań:
Każde zachowanie instynktowne składa się z szeregu zachowań przygotowawczych (zachowań apetencyjnych) oraz ogniwa końcowego, nazywanego działaniem spełniającym lub konsumacyjnym.
Łańcuch może się przerwać w dowolnym momencie i kolejność zachowań apetencyjnych jest sztywna.
Metody badania motywacji:
Metody etologiczne prowadzące do rozpoznawania zachowań w naturalnym środowisku (Zasada Hinde'a - tendencja do danego typu zachowania zmienia się wolniej niż zachowanie, a więc dwie reakcje behawioralne sąsiadujące ze sobą w czasie mają wspólną przyczynę)
Behawioralne metody laboratoryjne, gdzie motywacje mierzy się za pomocą wyuczonych zachowań.
Behawioralne miary motywacji:
Pomiar intensywności zachowań apetencyjnych:
Test otwartego pola,
Warunkowanie instrumentalne,
Pomiar natężenia działań spełniających.
Pomiar wrażliwości na bodziec kluczowy.
Pomiar szybkości uczenia się zadania.
Zasada podwójnej kwantyfikacji K.Lorenza:
W analizie pomiarów siły motywacji zachowania uzględnia się ZPK K. Lorenza.
Zasada podwójnej kwantyfikacji polega na tym, że siła ośrodkowego pobudzenia uruchamiającego reakcję popędową stanowi sumę siły motywacji (deprywacji popędowej) i siły pobudzenia wywołanej przez zewnętrzny bodziec wyzwalający.
Zasada podwójnej kwantyfikacji:
Z- zachowanie (pobudzenie ośrodkowe motywujące do zachowania),
P - pobudzenie popędowe (wewnętrzne),
B - pobudzenie bodźcowe - (środowiskowe),
Z= P + B
bk - bodziec kluczowy
Popędy wyzwalają zachowanie ukierunkowane gdyż:
Indukują ogólne pobudzenie ruchowe,
Ułatwiają jedne zachowania przy jednoczesnym hamowaniu innych,
Odpowiednio modyfikują percepcję,
Ułatwiają uczenie się,
Są spowinowacone - więc występują w odpowiednich sekwencjach - łańcuchach.
Zachowania spełniające:
zachowanie spełniające -to końcowy etap zachowania instynktownego złożony z czynności wrodzonych - składa się ono z dwóch komponentów:
Właściwego dla danego instynktu i specyficznego gatunkowo sztywnego wzorca zachowania,
Ukierunkowującej ten wzorzec składowej orientacyjnej.