Werter to główny i zarazem tytułowy bohater powieści Johana Goethego pt. „Cierpienia młodego Wertera”. Werter, który poniekąd został ukształtowany na obraz autora, stał się symbolem bohatera romantycznego - w czasie, gdy została wydana ta powieść każdy chciał jak najbardziej upodobnić się do Wertera. Historię głównego bohatera poznajemy z listów, które pisał do swojego przyjaciela Wilhelma. Główny bohater pochodzi z bajecznego miasteczka w południowych Niemczech - Wetzlar. Należy do mieszczaństwa, jest dobrze wykształcony, czytuje Homera, maluje obrazy.
Jego wyjściowy, ulubiony ubiór składał się z niebieskiego fraka i żółtej kamizelki. Bardzo dbał o swój wygląd, ponieważ chciał podobać się tamtejszym kobietom, zwłaszcza pięknej Lottcie.
Uważał siebie za kogoś niezwykłego, nieprzeciętnego, a źródeł tego dopatrywał się w swojej nadwrażliwości - zdarzało mu się płakać i wzruszać, często w swoim postępowaniu kierował się uczuciami. Był osobą elokwentną, charyzmatyczną, duszą towarzystwa, potrafił bawić rozmową, jednak wolał przebywać we własnym towarzystwie. Werter był człowiekiem egoistycznym i rzadko kiedy liczył się z drugą osobą. Nie był realistą, żył swoimi marzeniami. Irytowała go różnica stanów - często musiał ponosić konsekwencje przynależenia do stanu uboższego - buntował się przeciw temu i głosił, że człowiek człowiekowi jest równy i nie powinno być między nimi żadnych różnic.
Uwielbiał czytać, zwłaszcza dzieła Homera - nie wyobrażał sobie dnia bez lektury. Miało to dla niego również wartość duchową - w książce szukał pocieszenia, gdy było mu ciężko. Kiedy tylko poznał Lottę, od razu stała się dla niego całym światem. Zakochał się w niej bez pamięci. Rozmyślał o niej bez przerwy, jednak wiedział, że była wtedy zaręczona. To uczucie było dla niego wszystkim - napędzało jego życie. W ówczesnym okresie jego życia szukał spokoju/inspiracji wśród uliczek Wetzlaru, był również pod dużym wrażeniem otaczającej go przyrody - spędzał godziny na łonie natury podziwiając widoki i rozmyślając o Lottcie..
Wkrótce odkrywa, że przyroda zaczyna go fascynować. W pewnym momencie jego życia nastąpił wielki zwrot - miłość, która dotychczas dodawała mu skrzydeł - zaczęła go niszczyć. Coraz częściej miewał myśli samobójcze, a w przyrodzie odkrył `złą stronę'. Wkrótce Werter postanawia odebrać sobie życie- pożycza pistolet od narzeczonego Lotty i strzela sobie w głowę. W ostatnim, pożegnalnym liście, winą za swoją śmierć obarcza swą ukochaną - tą, która sprawiła mu jednocześnie wiele radości, jak też smutku i bólu.
Na przykładzie Wertera można stwierdzić, że piękne uczucie, jakim jest miłość nie zawsze wychodzi dobre, a czasem wręcz, prowadzi do zniszczenia. Werter stał się wzorem bohatera werterycznego - typem osoby introwertycznej, wykształconej, samotnej i jednocześnie wrażliwej, a także zainteresowanej sztuką i przyrodą.
Wyszukiwarka