test z centrów zysku (6 str), Ekonomia


1. Wprowadzenie centrów zysku i centrów kosztu w przedsiębiorstwie ma na celu:

  1. poprawę warunków pracy za wszelką cenę

  2. mocne zaangażowanie się dostawców w rozwiązywanie problemów odbiorców

  3. integrację producentów w ciągu logistycznym

  4. poprawę efektywności gospodarowania w podmiotach wewnętrznych

2. Wyodrębnienie realnego centrów zysku jest możliwe, gdy:

  1. dana komórka prowadzi wyłącznie sprzedaż wewnętrzną

  2. dana komórka prowadzi wyłącznie sprzedaż zewnętrzną

  3. dana komórka prowadzi wyłącznie sprzedaż wewnętrzną i zewnętrzną

  4. dana komórka prowadzi wyłącznie sprzedaż zewnętrzną i wewnętrzną

3. Centra kosztów i zysku są wyrazem:

  1. decentralizacji zarządzania

  2. restrukturyzacji technicznej przedsiębiorstwa

  3. ………

  4. autosorcingu

4. W centrum kosztów kierownik nie może być odpowiedzialny za:

  1. koszty ogólne zarządu

  2. techniczny koszt wytworzenia produktów i usług w komórce jego lub ………

  3. koszty finansowe

  4. koszty sprzedaży

5. W centrum zysku kierownik jest odpowiedzialny za:

  1. przychody i koszty sprzedaży a tym samym zysk wypracowany w komórce

  2. przychody i koszty uzyskania tych przychodów a tym samym zysk wypracowany w komórce

  3. przychody i koszty zarządzania centrum a tym samym zysk wypracowany w komórce

  4. ……… pokrycia odniesiona do jednego zatrudnionego w administracji przedsiębiorstwa

6. Ustalając zadania (ich rodzaj i ilość) dla centrum kosztów bierze się pod uwagę:

  1. rodzaj komórki, funkcje przez nią realizowane oraz jej poziom organizacyjny

  2. wytyczne dyrektora naczelnego dotyczące przyszłych centrów sprzedaży

  3. ……… klientów odnośnie terminowej realizacji sprzedaży

  4. prognozy dotyczącej stopy inflacji

7. Które z podanych stwierdzeń jest (prawdziwe):

  1. w komórce zarządzania przez centra kosztów i zysku wykorzystuje się analizę odchyleń

  2. rozbicie kosztów w budżecie na stałe i zmienne nie przynosi żadnych korzyści decyzyjnych

  3. ustalając pierwsze budżety kosztów dla centrum musimy dbać przesadnie o ich kierownictwo

  4. za odchylenia (powyższe) w centrum odpowiada solidarnie załoga i jego kierownictwo

8. Mierniki oceny wykonania zadania przez dane centrum służą do:

  1. oceny pracy samodzielnej jednostki wewnętrznej przez kierownictwo firmy

  2. dokonywania wyborów (jako kryterium oceny) w procesie podejmowania decyzji przez centrum

  3. określenia stopnia realizacji zadań wyznaczonych centrum

  4. powiązania z systemem motywacyjnym

9. Które z podanych twierdzeń jest nieprawdziwe:

  1. udziałowa formuła kształtowania plac jest zawsze lepsza od formy przyrostowej

  2. wyniki firmy nie mają związku z wynikiem danego centrum

  3. premia kierownika centrum nie zależy tylko od wyników tego centrum

  4. premia kierownika centrum zależy tylko od wyników tego centrum

10. Formuła marży pokrycia (brutto) dla centrum zysku opiera się na:

  1. …… zysku …… przez podmiot do kapitału zaangażowanego w tym podmiocie

  2. różnicy między sprzedażą podmiotu i kosztami sprzedaży powiększonymi o koszty ogólne

  3. różnicy między sprzedażą podmiotu i zmiennymi kosztami uzyskania tej sprzedaży

  4. różnicy między sprzedażą podmiotu i zmiennymi kosztami dofinansowania tej sprzedaży

11. Wyodrębnienie techniczno-technologiczne centrum oraz (księgowe) sprowadza się do:

  1. ustalenia zakresu samodzielności decyzyjnej kierownictwa centrum

  2. wyboru kierownika centrum

  3. gromadzenia i rozliczania kosztów na osobnym koncie dla centrum

  4. przydzielenia określonych urządzeń oraz zdefiniowania technologii produktu

12. Które z podanych określeń jest prawdziwe:

  1. ustalając zadania dla centrum należy unikać nadmiernej ilości zadań

  2. zadania dla centrum powinny być wymierne i wyznaczone na krótsze okresy

  3. zadania dla centrum powinny być częściowo wykonalne

  4. dobór zadań powinien zapewnić realizację planu przedsiębiorstwa

13. Zadania stawiane centrom dzieli się na:

  1. rzeczowe (np. wielkość i wartość produktów, usług)

  2. sprawnościowe (np. termin realizacji zadania)

  3. efektywnościowe (np. koszty, zysk, stopa zwrotu)

  4. jakościowe (np. ……, ……)

14. Zakres samodzielności decyzyjnej kierownika komórki zależy głównie od:

  1. jej specyfikacji i miejsca w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa

  2. kwalifikacji i przygotowania kadry rozwoju firmy

  3. poziomu dotychczasowego rozwoju firmy

  4. poziomu zabezpieczenia informacyjnego (……, rachunek kosztów, itd.)

15. Ceny wewnętrzne są stosowane:

  1. do dokonania wyceny zewnętrznej

  2. do dokonania wyceny wewnętrznej

  3. do dokonania wyceny zewnętrznej i wewnętrznej

  4. do nakłonienia kierowników centrów do pożądanych (zmian) z punktu widzenia firmy jako całości

16. Komórka organizacyjna może być centrum kosztów, gdy:

  1. nie istnieje możliwość …… ceny wewnętrznej o charakterze rynkowym

  2. chce tego kierownictwo firmy i załoga i kierownik wyraża na to zgodę

  3. ma ona istotny wpływ na koszty i wyniki przedsiębiorstwa

  4. nie jest możliwe określenie zadań i ich rozliczenie

17. Metody kształtowania wynagrodzeń dla centrum zysku czy kosztów określają:

  1. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii dyrekcji przedsiębiorstwa

  2. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii należnej tylko kierownictwu przedsiębiorstwa

  3. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii należnej kierownictwu i pracownikom danego centrum

  4. sposób powiązania wyników firmy z wynikami danego centrum

18. Aby zorganizować centrum zysku lub kosztów wymagana jest sekwencja działań:

  1. przydzielenie zadań - ustalenie zakresu samodzielności decyzyjnej - określenie systemu motywacyjnego

  2. wyodrębnienie organizacyjne - określenie systemu motywacyjnego

  3. wyodrębnienie organizacyjne - przydzielenie zadań - określenie systemu motywacyjnego

  4. wyodrębnienie organizacyjne - przydzielenie zadań - ustalenie zakresu samodzielności decyzyjnej - określenie mierników zadań - określenie systemu motywacyjnego

19. Odrębność techniczno-technologiczna centrum zysku sprowadza się do:

  1. wyboru kierownika centrum

  2. ustalenia granic terytorialnych komórki wewnętrznej

  3. gromadzenia i rozliczenia kosztów na osobnych kontach dla centrum

  4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa

20. Określenie zakresu samodzielności decyzyjnej …… …… to:

  1. ustalenie rozpiętości kierowania

  2. ustalenie zadań, uprawnień i odpowiedzialności

  3. ustalenie zadań ……

  4. ustalenie …… …… …… ……

21. Konstrukcja ……

    1. ……

    2. różnicy między sprzedażą podmiotu i kosztami sprzedaży powiększonymi o koszty ogólne

    3. różnicy między sprzedażą podmiotu i kosztami uzyskania tej sprzedaży

    4. różnicy między sprzedażą podmiotu i kosztami finansowymi

23. które z podanych określeń jest prawdziwe:

      1. ustalając zadania dla centrum należy unikać nadmiernej ilości zadań

      2. zadania dla centrum powinny być wymierne i wyznaczone na krótkie okresy

      3. zadania dla centrum powinny być częściowo wykonalne

      4. dobór zadań powinien zapewnić realizację planu przedsiębiorstwa

24. Czy prawdziwe jest stwierdzenie, że:

  1. kierownik centrum kosztów może być zatrudniony tylko na umowę o pracę

  2. kierownik centrum zysku może być zatrudniony tylko na umowę zlecenie

  3. kierownikiem centrum może być dotychczasowy kierownik komórki

  4. kierownikiem centrum nie może być osoba bez wyższego wykształcenia

25. Metody kształtowania wynagrodzeń dla centrum zysku czy kosztów określają:

  1. sposób powiązania wyników firmy z wynikiem danego centrum

  2. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii dyrekcji przedsiębiorstwa

  3. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii należnej tylko kierownictwu centrum

  4. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii należnej kierownictwu i pracownikom danego centrum

26. Wyodrębnienie techniczno-technologiczne centrum sprowadza się do:

  1. ustalenia granic terytorialnych komórki wewnętrznej

  2. wyboru kierownika centrum

  3. gromadzenia i rozliczania kosztów na osobnym koncie dla centrum

  4. przedzielenia określonych urządzeń oraz zdefiniowania technologii produktu

27. Zakres samodzielności decyzyjnej kierownictwa komórki zależy głównie od:

  1. jego specyfiki i miejsca w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa

  2. kwalifikacji i przygotowania kadry kierowniczej komórki

  3. poziomu dotychczasowego rozwoju firmy

  4. poziomu zabezpieczenia informacyjnego (planowania, rachunek kosztów, itd.)

28. Które z podanych określeń jest nieprawdziwe:

  1. ustalając zadania dla centrum należy unikać nadmiernej ilości zadań

  2. zadania dla centrum powinny być wymierne i wyznaczone na krótkie okresy

  3. zadania dla centrum powinny być wykonalne

  4. dobór zadań powinien zapewnić realizację planu przedsiębiorstwa

29. Zadania stawiane centrom dzielą się wg:

  1. znaczenia dla kierownictwa firmy (podstawowe, uzupełniające)

  2. merytorycznej treści (asortyment, rozmiary, terminy, koszty, zysk)

  3. formy zapisu księgowego (koszty zmienne, koszty stałe)

  4. formy ujęcia (ilościowe, wartościowe, bezwzględne i względne)

30. ceny wewnętrzne są stosowane w celu:

  1. dokonania wyceny sprzedaży zewnętrznej

  2. dokonania wyceny sprzedaży wewnętrznej

  3. dokonania wyceny sprzedaży zewnętrznej i wewnętrznej

  4. nakłonienia kierowników centrów do pożądanych działań z punktu widzenia firmy jako całości

31. Każda komórka organizacyjna może być samodzielną jednostką (centrum), gdy:

  1. chce tego kierownictwo firmy, a załoga komórki nie musi wyrazić na to zgody

  2. ma ona istotny wpływ na koszty i wyniki przedsiębiorstwa

  3. jest możliwe określenie zadań i ich rozliczenie

  4. istnieje możliwość ustalenia ceny wewnętrznej o charakterze rynkowym

32. Wprowadzenie centrów zysku i centrów kosztu w przedsiębiorstwie nie ma na celu:

  1. wzrostu samozadowolenia z pracy

  2. zaangażowania się dostawców w rozwiązywanie problemów odbiorców

  3. integracji producentów w ciągu logistycznym

  4. poprawy efektywności gospodarowania w podmiotach wewnętrznych

33. Centrum zysku jest:

  1. całe przedsiębiorstwo

  2. zakład w przedsiębiorstwie sprzedający swoje produkty

  3. wydział w przedsiębiorstwie sprzedający swoje produkty

  4. dział w przedsiębiorstwie sprzedający swoje produkty

34. Centrum zysku w działalności podstawowej to wyodrębniona komórka przedsiębiorstwa, której kierownik jest odpowiedzialny za:

  1. przychody i koszty ogólnozakładowe

  2. przychody i koszty sprzedaży

  3. przychody i koszty uzyskania tych przychodów

  4. przychody i koszty zarządzania centrum

35. Centrum kosztów to komórka, której kierownik jest odpowiedzialny za:

  1. koszty zarządzania komórką

  2. …… koszt wytworzenia produktów i usług w komórce

  3. koszty …… ……

  4. koszty sprzedaży

36. Ustalając zadania (ich rodzaj i ilość) dla ośrodka odpowiedzialności bierze się pod uwagę:

  1. wytyczne rady nadzorczej spółki

  2. aspiracje kierownictwa ośrodka bycia samodzielnym za wszelką cenę

  3. rodzaj ośrodka, funkcje przez niego realizowane oraz poziom organizacyjny

  4. cele jakie ma do zrealizowania w danym okresie

37. Które z podanych stwierdzeń jest nieprawdziwe:

  1. kontrola budżetowa nie jest składnikiem koncepcji zarządzania przez centra kosztów i zysku

  2. ustalając pierwsze budżety kosztów dla centrum nie musimy dbać przesadnie o ich dokładność

  3. rozbicie kosztów w budżecie na stałe i zmienne nie przynosi żadnych korzyści decyzyjnych

  4. za odchylenia powstałe w centrum odpowiada wyłącznie jego załoga

38. Mierniki oceny wykonania zadań przez dane centrum określają:

  1. stopień napięcia norm i normatywów

  2. stopień realizacji zadań ostatnich trzech miesięcy oraz prognozę na następne miesiące

  3. stopień decentralizacji zarządzania

  4. stopień realizacji zadań przydzielonych komórce w okresie planistyczno-rozliczeniowym

39. Stopa zwrotu zainwestowanego w podmiot wewnętrzny kapitału (majątku) oznacza:

  1. iloraz zysku finansowego firmy do kapitału (majątku) zaangażowanego w podmiocie

  2. iloraz zysku osiąganego przez podmiot do przychodów ze sprzedaży danego podmiotu

  3. iloraz zysku osiąganego przez podmiot do kosztów zmiennych podmiotu

  4. iloraz zysku osiąganego przez podmiot do kapitału (majątku) zaangażowanego w tym podmiocie

40. Stopa zwrotu zainwestowanego w podmiot wewnętrzny kapitału (majątku) oznacza:

  1. iloraz zysku finansowego firmy do kapitału zaangażowanego w podmiocie

  2. iloraz zysku osiąganego przez podmiot do kapitału zaangażowanego w tym podmiocie

  3. iloraz zysku osiąganego przez podmiot do przychodów ze sprzedaży danego podmiotu

  4. iloraz zysku osiąganego przez podmiot do kosztów zmiennych podmiotu

41. Centrami kosztów i centrami zysków mogą być:

  1. komórki organizacyjne ulokowane w podstawowym ciągu logistycznym przedsiębiorstwa

  2. komórki organizacyjne skupione w działalności wykonawczej przedsiębiorstwa

  3. komórki organizacyjne ulokowane w administracji przedsiębiorstwa

  4. komórki organizacyjne w zamiejscowych oddziałach przedsiębiorstwa

42. Formalne wyodrębnienie księgowo-rachunkowe centrum obejmuje:

  1. oddzielenie i założenie dla danej komórki samodzielnych urządzeń księgowych

  2. ustalenie składników kosztów związanych z jej strukturą

  3. określenia składników rzeczowych niezbędnych do określenia realizacji

  4. określenie terenu przekazanego danej komórce

43. Wyodrębnienie centrów odpowiedzialności metodą od podstaw polega na:

  1. kwestionowanie istniejących rozwiązań i projektowanie nowych

  2. nie kwestionowanie ale ich usprawnienia

  3. nakładanie centrów na istniejące już komórki

  4. żadna z odpowiedzi nie jest poprawna

44. Centra kosztów w działalności to wyodrębniona komórka przedsiębiorstwa w której kierownik odpowiedzialny za:

  1. przychody i koszty sprzedaży

  2. przychody i koszty uzyskania tych przychodów

  3. przychody i koszty zarządzania centrum

  4. przychody i koszty bezpośrednie

45. Ustalenie zadań dla centrum jest wynikiem:

  1. sterowanie płynnością finansową firm

  2. planowania/budżetowania/ operacyjnego

  3. koordynowania działań

  4. organizowanie pracy dla jednostek wewnętrznych

46. Miernikiem oceny wykonania zadań przez dane centrum określają:

  1. stopień zainteresowania dyrekcji firmy wynikami centrum

  2. stopień realizacji zadań ostatnich miesięcy oraz prognozy na następne miesiące

  3. stopień realizacji zadań przedzielonych komórce centrum w okresie planistyczno-rozliczeniowym

  4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa

47. Auditing jako narzędzie pomiaru dokonań jakościowych to:

  1. analiza porównawcza stanu pożądanego ze stanem faktycznym

  2. specjalny rodzaj kontroli finansowej

  3. badanie dla stwierdzenia zgodności działań faktycznych z planem wykonania

  4. metoda badania systemu zapewnienia jakości

48. Metody kształtowania wynagrodzeń dla centrum zysków lub kosztów określają:

  1. sposób powiązania wyników firmy z wynikiem danego centrum

  2. sposób powiązania wyników pracy danego centrum z wysokością premii dyrekcji przedsiębiorstwa

  3. sposób powiązania wyników pracy z wysokością premii należnej tylko kierownikowi centrum

  4. sposób powiązania wyników pracy z wysokością premii należnej kierownikowi i pracownikom danego centrum

49. Ceny wewnętrzne są stosowane w centrum:

  1. dokonania wyceny sprzedaży wewnętrznej prowadzonej przez centrum

  2. dokonania wyceny sprzedaży wewnętrznej

  3. dokonania wyceny sprzedaży zewnętrznej i wewnętrznej

  4. nakłonienia kierowników centrum do działań pożądanych z punktu widzenia firmy jako całości

50. Samodzielność decyzyjna kierownictwa centrum wymaga:

    1. ustalenia rozpiętości kierowania

    2. przydzielenie tylko zadań i uprawnień

    3. ustalenia tylko odpowiedzialności

    4. ustalenia zadań, uprawnień i odpowiedzialności

51. Stosując podejście diagnostyczne we wdrażaniu centrum odpowiedzialności występuje najpierw:

  1. etap projektowy a następnie analityczno-diagnostyczny

  2. etap analityczno-diagnostyczny a następnie projektowy

  3. etap analityczno-diagnostyczny a następnie wdrożeniowy

52. Wprowadzenie centrów zysku i centrów kosztu w przedsiębiorstwie nie ma na celu:

  1. poprawy warunków pracy

  2. mocnego zaangażowania się dostawców w rozwiązywanie problemów odbiorców

  3. integracji producentów w ciągu logistycznym

  4. poprawy efektywności gospodarowania w podmiotach wewnętrznych

53. Centra kosztów i zysku są przede wszystkim wyrazem:

  1. decentralizacji zarządzania

  2. restrukturyzacji administracji przedsiębiorstwa

  3. dekoncentracji sił i środków

  4. demonopolizacji zachowań jednostek wewnętrznych

54. Organizacja centrów zysku i kosztów sprowadza się do następującej sekwencji działań:

  1. wyodrębnienie organizacyjne - określenie systemu motywacyjnego

  2. wyodrębnienie organizacyjne - przydzielenie zadań - określenie systemu motywacyjnego

  3. wyodrębnienie organizacyjne - ustalenie zakresu samodzielności decyzyjnej - określenie systemu motywacyjnego

  4. wyodrębnienie organizacyjne - przydzielenie zadań - ustalenie zakresu samodzielności decyzyjnej - określenie mierników zadań - określenie systemu motywacyjnego

55. Centrum zysku w działalności podstawowej to wyodrębniona komórka przedsiębiorstwa, której kierownik odpowiedzialny jest za:

  1. przychody i koszty sprzedaży

  2. przychody i koszty uzyskania tych przychodów

  3. przychody i koszty zarządzania centrum

  4. przychody ze sprzedaży odniesione na jednego zatrudnionego

56. Centrum kosztów w działalności podstawowej to wyodrębniona komórka przedsiębiorstwa której kierownik jest odpowiedzialny za:

    1. koszty ogólne zarządu

    2. techniczny koszt wytworzenia produktów i usług w komórce

    3. koszty przerobu obcego

    4. koszty sprzedaży

57. Ustalając zadania (ich rodzaj i ilość) dla ośrodka odpowiedzialności nie bierze się pod uwagę:

      1. wytycznych dyrektora naczelnego

      2. aspiracji kierownika ośrodka

      3. rodzaju komórki funkcji przez nią realizowanych oraz jej poziomu organizacyjnego

      4. żądań odbiorców centrów odnośnie terminowej realizacji sprzedaży

58. Która z podanych twierdzeń jest nieprawdziwe:

  1. kontrola budżetowa nie jest składnikiem koncepcji zarządzania przez centra kosztów i zysku

  2. ustalając pierwsze budżety kosztów dla centrum nie musimy dbać przesadnie o ich dokładność

  3. rozbicie kosztów w budżecie na stałe i zmienne nie przynosi żadnych korzyści decyzyjnych

  4. za odchylenia powstałe w centrum odpowiada wyłącznie jego załoga

59. Mierniki oceny wykonania zadań przez dane centrum określają:

  1. stopień napięcia norm i normatywów

  2. stopień realizacji zadań przydzielonych komórce

  3. stopień realizacji zadań ostatnich dwóch miesięcy oraz prognozę

  4. stopień decentralizacji zarządzania


Wyszukiwarka