Owłosienie ograniczone to owłosienie znamienia barwnikowego z długimi ciemnymi włosami, których nie powinno się depilować, ani wyrywać, gdyż podrażnienie może spowodować przejście znamienia w postać nowotworową, można tylko przycinać.
Owłosienie uogólnione dzielimy na wrodzone i nabyte. Wrodzone dotyczy całego ciała, występuje tuż po urodzeniu, dochodzi do przerostu mieszków włosowych we włosy terminalne. Nabyte pojawia się później, nasila się w okresie dojrzewania, przyczyną są zaburzenia hormonalne.
Czynniki wpływające na nadmierne owłosienie:
Czynniki wewnętrzne - są to zaburzenia hormonalne, wrażliwość mieszków włosowych na męskie hormony (androgeny lub hormony nadnerczy - kortykosteroidy), zaburzenia miesiączkowania.
Czynniki zewnętrzne - golenie, nadmierne opalanie.
Hirsutyzm - występuje u kobiet, nadmierne owłosienie, rozrost tkanki brzusznej, różowe rozstępy, łysienie w okolicach skroni, łojotok, problemy z miesiączką. Jest to schorzenie ogólnoustrojowe, pojawienie się zarostu w takich miejscach, jak u mężczyzn. Przybiera różne postacie: meszek na twarzy, owłosienie sutków, klatki piersiowej, aż do wyraźnego owłosienia typu męskiego, cukrzyca.
Diagnostyka schorzenia: wstępny wywiad: stopniowy początek choroby, czy nagły. Ważne znaczenie ma cykl miesiączkowy, poziom testosteronu w surowicy krwi, podwyższony poziom androgenów.
Leczenie: zatrzymanie procesów wirylizacji, usunięcie guza wirylizującego jajnika lub nadnerczy. Wprowadzenie preparatów estrogenowych, zabiegi kosmetyczne.
Łysienie to przejściowe lub trwałe wypadanie włosów na ograniczonej powierzchni lub obejmujący całą owłosioną skórę głowy. Średnia ilość włosów traconych codziennie to 50-100 włosów. Rodzaje łysienia:
Androgenowe;
Łysienie kobiet;
Po porodowe;
Plackowate;
Łysienie androgenowe dotyczy 95% przypadków. Przyczyną powstania są męskie hormony androgeny, działające na mieszek włosowy i powodujące skrócenie fazy wzrostu anagenu. Przy każdej wymianie włosa mieszek stopniowo zanika i włosy stają się coraz cieńsze, w ostateczności powstaje meszek. Występuje u 50% mężczyzn po 50 roku życia.
Łysienie kobiet występuje rzadziej niż u mężczyzn. Zauważyć je można w formie rzadszych włosów, łysienie rozlane. Uwarunkowane jest podwyższonym poziomem androgenów oraz genetycznie. Utrata włosów następuje zwłaszcza w płatach czołowych i na szczycie głowy. Można stosować leczenie antykoncepcyjne o działaniu estrogenowym lub androgenowym.
Leczenie: seboradin, preparat loxon (dla mężczyzn), odstawienie środków chemicznych, (farbowanie, żel, lakiery), delikatne szampony, witaminy A, B, C, E, żelazo.
Łysienie po porodowe- w czasie trwania ciąży wzrasta wydzielanie estrogenów, które hamują wypadanie włosów. Nagły spadek poziomu tych hormonów po porodzie są przyczyną przejścia licznych mieszków włosowych w fazę katagenu. Rozlane przerzedzenie włosów pojawia się między 11, a 16 tygodniem po porodzie. Włosy odrastają samoistnie w ciągu 6 miesięcy.
Łysienie plackowate przeważnie występuje u mężczyzn i dzieci, rzadko u kobiet. Pojawia się w postaci charakterystycznych plackowatych ognisk. Przyczyną schorzenia jest podłoże autoimmunologiczne lub genetyczne.
Leczenie: wielomiesięczne i musi być prowadzone pod kontrolą lekarza.
Przyczyny wypadania włosów:
Farbowanie, zabiegi fryzjerskie, kosmetyczne, uczesanie. Wypadanie włosów u osoby dorosłej może być spowodowane uczesaniem, które wywołuje nadmierne napięcie włosów, zaleca się zmianę uczesania. Zbyt późna interwencja może prowadzić do trwałego wyłysienia, skutkujący zanikiem mieszków włosowych.
Przyczyny toksyczne: dochodzi przede wszystkim w wyniku zatrucia arsenem, rtęcią, talem. W przypadku zatrucia talem występują charakterystyczne zmiany w strukturze włosa, widoczne w badaniu mikroskopowym. Łysienie pojawia się po około 2 tygodniach od zatrucia. Utrata włosów jest całkowita, a odrastanie następuje po około 6-9 tygodniach od podania antidotum.
Choroby zakaźne - wywołane jest przede wszystkim wysoką gorączką, czynnikami toksycznymi i niedoborami pokarmowymi mogącymi pojawić się podczas choroby. Wzmożona utrata włosów występuje zwykle od 2-4 miesiące po ustąpieniu gorączki i objawów chorobowych. Włosy odrastają samoistnie, jako środek wspomagający podaje się preparaty witaminowe.
Polekowe - wywołują je przede wszystkim leki immunosupresyjne stosowane w schorzeniach nowotworowych, leki cytostatyczne wykorzystywane w dermatologii, ciężkich odmianach cukrzycy, kolagenozy układowe, pęcherzyce, łuszczyce. Łysienie rozpoczyna się już po 3 tygodniach od zastosowania leków. Po ich odstawieniu następuje powolny odrost.
Choroby skóry głowy:
Grzybica występuje zwykle w postaci plackowatych ognisk pozbawionych częściowo włosów. Włosy na całej długości stopniowo się łamią. Leczenie: długotrwałe stosowanie leków przeciwgrzybicznych.
Zabiegi kosmetyczne mające na celu wzmocnienie włosów:
Mezoterapia - zabieg polega na podaniu bardzo małych ilości substancji leczniczych i leków w formie zastrzyków bezpośrednio do skóry. Lek jest podany pomiędzy naskórkiem, a skórą właściwą. W ten sposób aplikuje się substancje rewitalizujące i wzmacniające skórę głowy, takie jak: kompleksy witamin A, B, C, F, żelazo, cynk. Po zabiegu występuje delikatny obrzęk, rumień i w celu usunięcia zmian przykłada się woreczki z lodem.
Masaż - w celu lepszego ukrwienia cebulek włosowych, delikatny.
Metody usuwania owłosienia:
Nietrwałe metody usuwania owłosienia:
Chemiczne - kremy, pianki, maści rozpuszczają włos. Jest to grupa kosmetyków działających na zasadzie rozpuszczania keratyny włosa pod wpływem czynników redukujących wiązania włosa, czyli hydrolitycznych. Depilatory chemiczne redukują wiązania dwusiarczkowe, co doprowadza do oddzielenia się włosa od jego mieszka oraz otaczającej go skóry. Ponieważ łodyga włosa w większym stopniu niż keratyna naskórka składa się z cysteiny zawierającej dwusiarczki, środki takie jak związki siarki z wapniem, arsenem, antymonem, barem i strontem mogą ją skutecznie rozpuszczać. Nowsze depilatory chemiczne zawierają merkaptan kwasu tioglikolowego zmieszany z silną zasadą. Substancja o takim składzie powoduje uwodnienie łodygi włosa i rozbicie wiązań dwusiarczkowych. Ponieważ depilatory chemiczne często penetrują w głąb lejka mieszka włosowego, zwykle mija kilka dni zanim nastąpi jakikolwiek odrost włosa. krótkotrwała. Działanie niepożądane: kontaktowe zapalenie skóry wywołane silnie drażniącym odczynem zasadowym. Można temu zapobiec, stosując po zabiegu kremy z dodatkiem kortykosteroidów. Obecne w preparatach substancje zapachowe mogą wywołać alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Ponadto zapach środków depilujących jest dość nieprzyjemny.
Mechaniczne - depilacja pęsetą, środki ścierne, golenie.
Woski ciepłe i zimne. Depilacja woskiem jest metodą najczęściej stosowaną w gabinecie kosmetycznym, polega na nakładaniu odpowiedniej grubości wosku na owłosioną skórę ciała, twarzy. Wosk powinien mieć odpowiednią temperaturę, nieprzekraczającą 50˚C, a włosy powinny mieć długość 4-5 mm. Efekty depilacji woskiem utrzymują się dłużej niż po goleniu, do 6 tygodni (włos usuwa się z opuszki włosa). Wady: bolesność, uczulenie, substancje alergizujące (wosk pszczeli, kalafonia, olejki eteryczne, substancje zapachowe), stany zapalne mieszków włosowych, podrażnienie skóry, powstawanie blizn.
Rozjaśnianie - metoda polegająca na rozjaśnianiu koloru włosa, co czyni go mniej widocznym. Na rynku dostępne są pudry, olejki barwne, płyny, aktywne związki: nadtlenek wodoru (utlenia i rozjaśnia włos), amoniak. Podstawową wadą tej metody są: podrażnienia skóry, wysuszenie. Przebarwienie włosów i skóry oraz brak wystarczającej skuteczności.
Trwałe usuwanie owłosienia:
Epilacja - proces usuwania zbędnego owłosienia polegający na wyrywaniu włosa z cebulką (regulacja pęsetowa i igłowa). Epilacja igłowa jest jedyną, jak dotąd potwierdzoną metodą permanentnego usuwania owłosienia. Polega na wprowadzeniu do mieszka włosa miniaturowej sondy (igły) wykonanej ze stali chirurgicznej, przez którą płynie prąd. Impuls elektryczny powoduje trwałe uszkodzenia w macierzy włosa uniemożliwiając jego wzrost. Istnieją trzy typy elektroepilacji, różniące się od siebie rodzajem emitowanych impulsów. Podział:
Elektrolizę - stosowana często w USA - najstarsza metoda epilacji igłowej. Wykonuje się ją za pomocą prądu galwanicznego. Wykorzystuje prąd stały, który przepływa przez tkankę między dwiema elektrodami. Jest to bardzo skuteczna, aczkolwiek powolna metoda. Zniszczenie jednego mieszka włosowego wymaga około 30 sekund. Metoda ta polega na umieszczeniu w mieszku włosowym igły lub sondy, przez którą przepływa prąd powodujący powstanie mikroblizny otaczającej mieszek włosowy. Po zabiegu występuje obrzęk i rumień przez kilka godzin. Stosowana przy chorobach mieszków włosowych.
Termoliza - prąd zmienny o niskim napięciu i wysokiej częstotliwości. Podczas przepływu impulsu wytwarza się wysoka temperatura (ciepło-diatermia), która niszczy mieszki włosowe. Termoliza przebiega zdecydowanie szybciej niż elektroliza. Czas potrzebny na zniszczenie mieszka to kilka sekund. Jednak jest bardziej ryzykowna od elektrolizy, niesie z sobą możliwość powstania blizn po zabiegowych. W Europie częściej stosuje się tę metodą. Wady - niemożliwość trwałego usunięcia włosów przez jeden zabieg.
Metoda Blend - jest to metoda, która łączy w sobie założenia termolizy i elektrolizy. Równoczesne zastosowanie prądu stałego i zmiennego powoduje chemiczne i termiczne uszkodzenie mieszka włosowego. Dzięki takiemu połączeniu zabieg jest mniej bolesny, niż elektroliza i termoliza stosowane oddzielnie. Powoduje chemiczne i termiczne uszkodzenie mieszka włosowego. Blend jest również najbardziej skuteczny, jednak sam zabieg trwa dłużej niż w przypadku pozostałych metod elektroepilacji. Przeciwskazania: ciąża, rozrusznik serca, stany alergiczne skóry, owrzodzenia skóry, uczulenie na prąd (elektroliza, termoliza).
Laser, jako metoda usuwania nadmiernego owłosienia.
Laser to generator promieniowania elektromagnetycznego pracujące w szerokim zakresie widma fal elektromagnetycznych: od mikrofal do promieniowania rentgenowskiego. Lasery dzielimy na:
Stałe;
Ciekłe;
Gazowe;
Półprzewodnikowe;
W zależności od fal emitowanych przez laser wyróżnia się lasery:
Ultrafioletowe;
Widzialne (helowo-neonowy - 663 nm, argonowy - 488 - 514 nm, rubinowy - 696 nm);
Podczerwony (eodymowo-jagowy 1060 nm);
Promień lasera o długości powyżej 1064 nm oddziałuje na melaninę i keratynę (włosy blond).
Fotoepilacja to proces niszczenia cebulek włosowych za pomocą kontrolowanych, pulsacyjnych wiązek światła. Włos absorbuje światło emitowane przez urządzenie, a intensywne ciepło niszczy go. Depilacja laserowa jest bezpieczna i trwała, zarazem szybka i bezbolesna.
Działanie lasera: działa na zasadzie emitowanej wiązki promieni pochłanianych przez barwnik włosa, melaninę. Pochłaniane promienie prowadzą do zniszczenia cebulki włosa. Owłosienie znajdujące się w fazie wzrostu zareaguje na światło emitowane przez laser, a reszta włosów pozostająca w innych fazach wypadną samoistnie, następnie powrócą do aktywnego wzrostu. Dlatego, aby usunąć prawie wszystkie włosy należy powtórzyć zabieg minimum trzy razy. Po pierwszym zabiegu usuniemy 30% włosów ciemnych, wyraźnych, po wykonaniu 3 zabiegów efekt wynosi 80-92% usuniętych włosów.
Wskazania przed zabiegiem: nie opalamy skóry 4 tygodnie przez zabiegiem (po także), nie depilujemy się (chemicznie, mechanicznie, nie używamy pęsety), ale golimy, nie wykonujemy zabiegu po poparzeniach słonecznych, intensywne nawilżanie skóry, kremy ochronne przed i po zabiegu. Na świeżą skórę po laseroterapii nie stosujemy alkoholu (dezodoranty, perfumy).
Zanim dojdzie do zabiegu konieczna jest konsultacja lekarska, gdzie określamy rodzaj skóry i włosów, ustalamy dawkę, wykonujemy dawkę światła i próbę. Informujemy pacjentkę o wskazaniach.
Przeciwskazania: choroby nowotworowe, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, padaczka, rozrusznik serca, znamiona barwnikowe, osoby wrażliwe na światło - fototyp I, włosy siwe; Farmaceutyki: pochodne witaminy A, krem z retinolem, antybiotyki, sterydy hormonalne, odstawić dziurawiec, rumianek, nagietek (odstawienie 2 tygodnie przed).
Laser diodowy z radiacją (ELOS - Electro Optical System Synergy technologia).Optymalizacja efektywności i bezpieczeństwo zabiegu poprzez równoczesne wykorzystanie energii światła i prądu wysokiej częstotliwości. Obydwa typy energii uzupełniają się, co prowadzi do optymalizacji parametrów zabiegu oraz minimalizacji skutków ubocznych. W głowicę lasera wbudowany jest mechanizm chłodzenia skóry przed, w czasie i po dostarczeniu impulsu energii.
Laser lightsheer - ma głowicę chłodzącą, światło laserowe.
Laser Nd-Yag ( eodymowo-jagowy ) - laser najnowszej generacji, oddziałuje na naczynia włosowate macierzy wzrostu włosa w fazie anagenowej. Działa na każdy kolor włosa.
IPL - impulsowe, pulsujące światło. Urządzenie amerykańskiej firmy „LUMELIS”. Różnica między IPL, a innymi laserami jest taka, że wysyła rozproszoną wiązkę światła o szerokim spektrum długości fal, a w przypadku lasera - jedna, niezmienna długość fali działająca punktowo. Dzięki temu można dostosować odpowiednią długość fali do konkretnych potrzeb klienta, korzystając z precyzyjnego komputera, który dopasowuje parametry do indywidualnych cech pacjenta.
Słońce, opalanie i korzyści wynikające z opalania. Rodzaje promieniowania:
UVC (najkrótsza długości fali, do 290µm o największej energii, całkowicie pochłaniane przez warstwę ozonową atmosfery);
UVB (długość fali 290-320µm, przez długi okres uważane za główną przyczynę uszkodzeń skóry wywołanych światłem słonecznym. W wyniku jego działania dochodzi do opalenizny, czyli pigmentacji skóry. Charakteryzuje się silnym działaniem rumieniotwórczym, powoduje oparzenia skóry, przyspiesza starzenie się skóry, sprzyja powstaniu nowotworów skóry).
UVA (okazało się, że również jest odpowiedzialne za wiele niekorzystnych zjawisk, to znaczy fotostarzenie, odczyny fototoksyczne i fotoalergiczne.
Mechanizm powstania pigmentacji (opalenizny).
Układ barwnikowy naszej skóry tworzą komórki znajdujące się w warstwie podstawnej naskórka, zwane melanocytami. Mają one zdolność do produkcji związków chemicznych zwanych melaninami. Melanocyty magazynują melaninę w drobnych pęcherzykach, tak zwanych melanosomach. Melanosomy mogą być transportowane do innych komórek naskórka (keratynocytów) leżących w warstwach powierzchownych. Melanocyt zaopatrujący w melaninę komórki naskórka tworzy razem jednostką melanocytarną (barwnikową).
Wyróżniamy dwa typy opalenizny:
Przebarwienie natychmiastowe (pigmentacja bezpośrednia) o charakterze przejściowym. Pojawia się bezpośrednio po zadziałaniu na skórę światła i ustępuje po zaprzestaniu naświetlania.
Właściwa opalenizna występuje po zadziałaniu promieni UVB, uwidacznia się po 72 h. Jest wynikiem wzrostu ilości melanin.
Korzyści wynikające z opalania:
Pobudzenie produkcji witaminy D w skórze;
Lepsze samopoczucie;
Opalenizna;
Niekorzystny wpływ opalania:
Powoduje szybsze starzenie się;
Nowotwory;
Uczulenia;
Przesuszenie skóry;
Przebarwienia;
Objawy postarzenia:
Zmarszczki;
Rozszerzone naczynia krwionośne;
Obszary ściemnienia skóry;
Plamy brunatne o nieregularnym kształcie;
Bruzdy;
Intensywność rumienia fotochemicznego zależna jest:
Długości fali promieniowania UV.
Intensywności promieniowania UV.
Od wrażliwości skóry - fototyp I.
Wpływ niektórych leków o działaniu ogólnym miejscowym (uspokajające - dziurawiec) oraz niektóre perfumy.
Wpływ promieniowania UV:
Zgrubienie warstwy naskórka na skutek pobudzenia wzrostu komórek.
Odczyn rumieniowy powoduje rozszerzenie i zwiększenie przepuszczalności naczyń (zmniejszona odporność na zakażenie).
Działanie bakteriobójcze - promieniowanie UVC wykorzystywane do wyjaławiania pomieszczeń i narzędzi.
Ogólne naświetlanie UV zwiększa podstawową przemianę materii.
Zmniejszenie podniecenia nerwowego.
Wskazania kosmetyczne do naświetlania promieniami UV:
Łuszczyca;
Łojotok twarzy i skóry owłosionej twarzy;
Łysienie plackowate i na tle łojotokowym;
Łojotokowe zapalenie skóry;
Trudno gojące się rany.
Wyprysk kontaktowy.
Przeciwskazania do naświetleń UV:
Fotodermatozy;
Znamiona barwnikowe;
Przebarwienia pigmentacyjne;
Ostre stany zapalne skóry;
Trądzik różowaty;
Gruźlice;
Grzybice;
Drożdżyce;
Antybiotykoterapia;
Miażdżyca;
Nadczynność tarczycy;
Cukrzyca;
Silne nerwice;
W leczeniu dermatologicznym stosuje się lampy emitujące promieniowanie UVA, metoda leczenia PUVA lub pasmo naświetleń UVA i UVB do leczenia metodą SUP.
Łóżka opalające (solaria) - używane są lampy niskociśnieniowe, świetlówki charakteryzują się niską temperaturą promienników. Emitują promieniowanie z ograniczoną długością fali w zakresie UVA i niewielkie 3% promieniowanie UVB. Ich działanie jest barwnikotwórcze z ograniczeniem szkodliwego działania rumieniowego. Solarium w przeciwieństwie do słońca, nie wywołuje rumienia. Jednak może powodować przebarwienia pigmentacyjne, a częste naświetlania prowadzą do wysuszenia się skóry i nasilania się zmarszczek.
Otyłość to nadmiar gromadzonego tłuszczu w ustroju. Jeżeli występuje: 110-120% tkanki tłuszczowej - nadwaga, powyżej otyłość.
Ocena stopnia otyłości: masa ciała, wzrost, płeć, wiek, pomiar grubości fału skórnego w okolicy mięśnia trójgłowego ramienia, u mężczyzn 15 mm, u kobiet 25 mm.
Czynniki wpływające na otyłość:
Złe odżywianie;
Brak ruchu;
Uwarunkowanie genetyczne i psychiczne;
Czynniki hormonalne;
Typy otyłości:
Otyłość hipertroficzna (typ ginoidalny), czyli przerost komórek tłuszczowych (adipocyty), brak tolerancji węglowodanów, czasami cukrzyca, powikłania naczyniowe - miażdżyca;
Otyłość hiperplastyczna (typ androidalny), czyli wzrost liczby komórek tłuszczowych (adipocytów) uwarunkowany genetycznie, bez zaburzeń gospodarki węglowodanowej, odchudzanie mało skuteczne;
Powikłania otyłości:
Obciążenie układu sercowo-naczyniowego;
Zaburzenia czynności wątroby;
Obciążenie układu ruchu;
Częstość występowania udaru mózgu, miażdżycy, cukrzycy typu drugiego;
Cellulit to dystrofia tkanki podskórnej, dolnej części ciała, dotyczy ponad 80% kobiet (rasa biała i żółta). Nazwa medyczna - lipodystrofia, nieprawidłowe rozmieszczenie tkanki tłuszczowej występujące razem z obrzękowo-włóknistymi zmianami tkanki podskórnej.
Zaburzenia wpływające na cellulit:
Czynniki wewnętrzne: zaburzenia dotyczące równowagi hormonalnej, układu żylno-limfatycznego;
Czynniki zewnętrzne: brak ruchu, pozycja siedząca, buty na wysokim obcasie, obcisłe spodnie;
Objawy cellulitu:
Nierówna, pofałdowana skóra w obrębie bioder, ud, kolan, pośladków, brzucha lub ramion z widocznymi guzkami i zgrubieniami. Zgrubienia powodują ból.
Rozszerzone naczynia krwionośne, zmniejszenie napięcia w naczyniach krwionośnych spowodowane hormonami (estrogenami);
Stany zapalne z licznymi zwłóknieniami tkanki łącznej, efektem tych zmian jest zwiększona przepuszczalność naczyń, powstanie miejscowego obrzęku, który powoduje ucisk na otaczające komórki tłuszczowe przez, co zaczynają nieprawidłowo funkcjonować. Efektem tych zaburzeń jest powiększenie komórek tłuszczowych i gromadzenie substancji tłuszczowych.
Fazy rozwoju cellulitu:
Faza I (stopień) - po ujęciu skóry V pojawia się niewielkie bruzdowacenie, czyli jest wynikiem zastoju krwi żylnej oraz wzrostem przepuszczalności naczyń żylnych.
Faza II - pojawiają się zagłębienia, obraz skórki pomarańczowej. W tej fazie mamy do czynienia z obrzękiem.
Faza III - zagłębienie widoczne przy napięciu mięśni, mówimy o samoistnym objawie skórki pomarańczowej.
Faza IV - skóra leopardzia, obserwujemy liczne grudki, guzki. Występuje nasilona patologia wszystkich objawów cellulitu: objawy żylne, powiększone komórki tłuszczowe, ucisk na tkankę łączną.
Faza V - liczne duże guzki, całkowita patologia, zmniejszająca komfort życia ze względu na nasilający się ból w miejscach chorobowych.
Profesjonalne zabiegi kosmetyczne zapobiegające cellulitowi:
Drenaż limfatyczny - specjalistyczny masaż, który poprawia przepływ limfy i przyspiesza usuwanie z organizmu toksycznych produktów przemiany materii.
Endermologia - masaż specjalny urządzeniem z wykorzystaniem podciśnienia. Poprawia krążenie krwi i limfy, wspomaga usuwanie toksyn, ujędrnia ciało. Zabieg kosztowny (14 - 20 zabiegów z przerwami 2 tygodniowymi).
Mezoterapia - ostrzykiwanie kofeiną, L-karnityna, miłorząb japoński, wyciąg z karczocha - działanie na zasadzie spalania tkanki tłuszczowej. Obrzęk po zabiegu.
Laseroterapia - laser diodowy, wspomaga spalanie tłuszczu poprzez pobudzenie mikrokrążenia. Dzięki szybszemu krążeniu krwi i limfy usuwa toksyny. Możemy zastosować krioterapię, która obkurcza naczynia krwionośne i limfatyczne, likwiduje obrzęki (10-15 zabiegów, co drugi dzień). Laser YPL - fala o długości 1064 nm, wnikają w naskórek i skórę właściwą, przetwarzana energia wywołuje wzrost temperatury, która działa lipolitycznie.
Fale radiowe - generują pole elektryczne, co powoduje wzrost temperatury do około 43˚C i sprzyja lipolizie, rozszerzeniu naczyń krwionośnych, przez co poprawia się dotlenienie i odżywienie tkanek, produkcja nowego kolagenu i odnowy skóry (jędrność i elastyczność).
Pielęgnacja okolic oczodołowych.
Skóra otaczająca oko jest bardzo delikatna. Wskaźnikiem odzwierciedlającym zmiany zachodzące w skutek starzenia chronologicznego i starzenia pod wpływem czynników zewnętrznych. Powieka to ruchomy fałd twarzy przykrywający gałkę oczną i zapewniającą odpowiednią ochronę. Granicą powieki górnej jest brew, skóra w okolicy brwi jest grubsza, znajdują się tam liczne mieszki włosowe, z których wyrastają włosy końcowe. Jest ona bogata w gruczoły łojowe i potowe. Brwi z wiekiem stają się dłuższe i bardziej szczeciniaste. Kilka mięśni wyrazowych twarzy jest odpowiedzialnych za ruchomość tej okolicy skóry, jest to między innymi brzusiec czołowy mięśnia potyliczno-czołowego, część mięśnia okrężnego oka oraz mięsień marszczący brwi. Granica powieki dolnej jest słabo zaznaczona, przyjmuje się, że jest nią dolna krawędź oczodołu. Krawędzie przednie powiek są zaokrąglone i wyrastają z nich łukowato wygięte rzęsy. Rzęsy tworzą najczęściej dwa-trzy rzędy, ich cykl włosowy trwa średnio 5-6 miesięcy, po tym okresie rzęsy wypadają, a na ich miejscu wyrastają nowe. Na górnej powiece jest około 150-200 rzęs, a na powiece dolnej około 60-100. Barwa rzęs jest zazwyczaj nieco ciemniejsza niż kolor włosów skóry owłosionej głowy. Z wiekiem rzęsy stają się bardziej miękkie i siwieją. Na mieszku włosowym rzęs uchodzą gruczoły łojowe, w brzegach powiek znajdują się gruczoły potowe. Brzegi powiek w kącie przyśrodkowym są pozbawione mieszków włosowych i rzęs. Skóra powiek jest delikatna. Naskórek jest bardzo cienki, a zrogowacenie jego warstw zewnętrznych słabo zaznaczone, brodawki w skórze właściwej są słabo rozwinięte, a tkanka podskórna jest luźna i uboga w tkankę tłuszczową. Przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi gałkę oczną chroni mruganie, przed dostaniem się do struktur oka ciała obcego, zapewnia odpowiednie nawilżenie i oczyszczenie powierzchni gałki ocznej. Tkanka tłuszczowa znajdująca się w powiekach wypycha wiotkie powłoki, rozciągnięta skóra powiek przy jednoczesnym osłabieniu mięśni jest przyczyną luźno zwisającego fałdu, który u niektórych osób opada na rzęsy i może ograniczyć pole widzenia. Przyczynia się to do powstania nowych i pogłębienia obecnych zmarszczek. Skóra w okolicy oczu narażona jest na powstanie różnego rodzaju zmarszczek. Pierwsze zmarszczki związane ze starzeniem endogennym są to kurze łapki, zmarszczki powstające na powiekach górnych oraz w okolicy nasady nosa. Druga grupa zmarszczek, najczęściej płytkich oraz zmiany barwnikowe - wyniki działania promieniowania UV.
Zapobieganie i leczenie: ze względu na dużą wrażliwość skóra oczu wymaga troskliwej, codziennej pielęgnacji. Często niezbędne są zabiegi kosmetyczne, a niekiedy potrzebne są zabiegi z zakresu chirurgii plastycznej i medycyny estetycznej. Codzienna pielęgnacja: zadaniem codziennej pielęgnacji jest ochrona przed wpływami środowiska zewnętrznego, przede wszystkim ochrona przed promieniowaniem UV. Po za tym kosmetyk używany do codziennej pielęgnacji powinien zapewnić delikatne nawilżenie, u osób skłonnych do podrażnień powinien być odpowiednio dobrany, mieć zredukowaną ilość składników barwnikowych i konserwujących. Należy uważać aby kosmetyk nie zetknął się ze spojówką oka, ponieważ wiele filtrów UV zawartych w kremach ma dużą skłonność do podrażnień. Związki aktywne: retinoidy (tretinoina, izotretinoina i adapalen), kwasy owocowe (kwas glikolowy 5-15% skutecznie zmniejszają oznaki fotostarzenia skóry, zwiększają jej elastyczność).
Zabiegi medycyny estetycznej - peelingi chemiczne - kwas glikolowy do 70%, kwas trójchlorooctowy do 35%, wstrzykiwanie toksyny botulinowej, która skutecznie likwiduje większość zmarszczek mimicznych, zabieg daje zaskakujące efekty po 4-6 dni od wykonania zabiegu, najlepsze rezultaty otrzymuje się w przypadku zmarszczek górnej części twarzy - czołowych, kurzych łapek.
Budowa skóry.
Wymienić wytwory naskórka.
Naskórek - budowa, zadania.
Warstwy naskórka, omówić.
Komórki w naskórku, wymień i omów.
Budowa włosa.
Fazy wzrostu włosa, omów.
Omów fazę anagenów włosów w obrębie ciała.
Charakterystyka hirsutyzmu.
Wymień rodzaje łysienia i scharakteryzuj łysienie plackowate.
Omów łysienie androgenowe, podaj przyczyny i objawy.
Łysienie plackowate, omów przyczynę i przebieg.
Podaj definicję łysienia i czynniki przyczyniające się do jego występowania.
Podział i wymień metody usuwania zbędnego owłosienia.
Depilacja, epilacja, różnica, charakterystyka.
Wymień rodzaje epilacji igłowej, omów metodę termolizy.
Omów metodę epilacji igłowej.
Scharakteryzuj metodę Blend.
Przeciwskazania do stosowania epilacji igłowej.
Omów zabieg depilacji chemicznej i podaj składniki aktywne.
Wymień nietrwałe metody usuwania owłosienia, omów zabieg depilacji woskiem.
Omów metodę nietrwałego usuwania włosów, rozjaśniania.
Wymień aktywne składniki rozjaśniające.
Omów zabieg laserowego usuwania owłosienia.
Omów laser diodowy.
Przeciwskazania do fotoepilacji.
Co to jest fotoepilacja?
Podstawowe zasady ochrony skóry przed promieniowaniem UV.
Omów proces fotoodmładzania, podaj wskazania do fotoodmłodzania.
Łupież pospolity, omów schorzenie.
Teleangiektazja, co to jest, podaj rodzaje.
Pielęgnacja skóry z rozszerzonymi naczynkami.
Otyłość, ocena stopnia otyłości, etiologia.
Wymień typy otyłości i omów otyłość hipertroficzną.
Wymień powikłania w otyłości.
Fotostarzenie, podaj definicję.
Wymień negatywne skutki działania promieniowania UV.
Omów mechanizm powstania pigmentacji skóry, czyli opalenizny.
Omów działanie promieni UVA i UVB na skórę.
Omów filtry przeciwsłoneczne.
Rozwiń skrót SPF i co oznacza.
Wpływ promieniowania UV na organizm.
Wskazania do naświetlań promieniowaniami UV.
Przeciwskazania do naświetlań promieniami UV.
Scharakteryzuj mechanizm powstania opalenizny w solarium.
Podaj definicję cellulitu.
Podaj różnicę pomiędzy cellulitem, a otyłością.
Objawy cellulitu.
Czynniki mające wpływ na powstanie cellulitu.
Wymień i omów fazy rozwoju cellulitu.
Wymień zabiegi kosmetyczne stosowane w walce z cellulitem.
Omów zabieg drenażu limfatycznego, na czym polega.
Endermologia, co to jest i na czym polega.
Fazy rozwoju cellulitu z punktu histopatologicznego.
Wymień jednostki funkcjonalne tkanki tłuszczowej.
Czynniki hormonalne w patofizjologii GLD.
Czynniki predysponujące w GLD.
Metody leczenia cellulitu.
Lipodystrofia typu kobiecego, co to jest.
Samoopalacze, mechanizm działania i bezpieczeństwo.
Powstanie zmarszczek w okolicy oczu.
Zabiegi kosmetyczne i pielęgnacja skóry wokół oczu.
Omów codzienną pielęgnację skóry oczu.