* Adam 7 synów miał
Dzieci maszerują w dużym kole, trzymając się za ręce. W środku spaceruje Adam. Po zakończeniu piosenki Adam wykonuje różne czynności a inni powinni je dokładnie powtórzyć.
Adam siedmiu synów miał.
Nic nie jedli, nic nie pili,
tylko wszyscy tak robili.
Nic nie jedli, nic nie pili,
tylko wszyscy tak robili.
* Ania
Wierszyk recytuje dorosły bądź dziecko. Treść wierszyka ilustrujemy odpowiednimi gestami, wskazując poszczególne części ciała lub ubioru.
To są .....(imię) rączki, to są .....(nóżki,
To buciki, to fartuszki (spodenki).
To oko, to ucho, to nosek, to mina,
to skarpetki, to czupryna.
Tak się ..... wita,
tak się ..... kłania,
To jest .....uśmiech,
a to - cała (cały) .....
* Balon
Rodzic recytuje powoli wiersz, dziecko przez cały czas naśladuje czynność nadmuchiwania balonika, potem następuje zamiana ról.
„Balon nowy, kolorowy maluteńki był, teraz większy jest od głowy,
rośnie z całych sił!
Olbrzymieje, jak przyjemnie, jeszcze dmuchać chcę!
Balon większy jest ode mnie!
Rośnie, rośnie….Pękł!
* Balonik
Dzieci stoją w ciasnym kręgu, trzymając się za ręce. Stopniowo, krok za krokiem cofają się, aż wreszcie nie mogąc utrzymać rąk kolegów koło rozpada się, a dzieci upadają na podłoge.
Baloniku, mój malutki,
rośnij duży okrąglutki.
Balon rośnie, że aż strach,
przebrał miarę no i bach!
* Bawiły się dzieci paluszkami
Dzieci siedzą na dywanie rączki w piąstki, wolne tylko kciuki, i nimi uderzają o podłogę.
1. Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak jeden nie może, to drugi mu pomoże. (dwa palce uderzają o podłogę)
2. Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
jak drugi nie może, to trzeci im pomoże. (trzy palce uderzają o podłogę)
(gdy mają po pięć paluszków, to dodajemy:
to piąstka mu pomoże, (stukamy piąstkami o podłogę)
to czoło mu pomoże (stukamy czołem o podłogę)
to łokieć im pomoże,
to pupa im pomoże.
Jak pupa nie może, to nic im nie pomoże.
* Chińczyk
Dzieci ilustrują ruchami treść piosenki.
Jestem mały Chińczyk z Chin, (dzieci pokazują na siebie)
mam na imię Jin Cha Tin. (dzieci kłaniają się jak Chińczycy)
Mam braciszków żółtych sześć, (pokazujemy sześć palców)
umię ryż pałeczką jeść. (pokazujemy jedzenie ryżu pałeczkami)
W bambusowej mieszkam chacie, (ręce składamy w daszek nad głową)
w pracy też pomagam tacie.
Choć mam tylko 7 lat, (pokazujemy siedem palców)
herbaciany zbieram kwiat. (zbieramy kwiaty z pola)
Potem suszę go na słońcu (ręce w górze wyciągnięte do słońca)
i okrętem wiozę w końcu. (płyniemy okrętem)
Jestem mały Chińczyk z Chin, (dzieci pokazują na siebie)
mam na imię Jin Cha Tin. (dzieci kłaniają się jak Chińczycy).
* Co by było gdyby...
Nauczycielka skupia dzieci wokół siebie i zadaje im pytania będące na przykład podsumowaniem tematyki zajęć:
- „Wyobraźcie sobie, że dziś rano podają w radiu sensacyjną wiadomość: …”
- „Wczoraj przeczytałam w gazecie pewien artykuł o……., nie wiem, czy to jest możliwe? Jak myślicie?”
* Czarodziejski worek
Ta zabawa ma kilka odmian bowiem możemy wykorzystać w niej:
- przedmioty codziennego użytku,
- kartoniki z obrazkami,
- zabawki.
Możemy dobierać je tematycznie, jak i w związku z aktualnymi porami roku.
Dzieci siedzą w kole, podają sąsiadowi otrzymany od nauczycielki worek i kolejno losują znajdujące się w nim przedmioty. W zależności od wieku:
- rozpoznają przedmiot po dotyku i nazywają go,
- dzielą nazwę na sylaby,
- wyodrębniają głoskę w nagłosie, wygłosie,
- dobierają wylosowane przez wszystkie dzieci przedmioty w jednakowe pary, pary funkcyjne,
* Cztery krasnoludki
Dzieci ilustrują treść piosenki.
Były sobie cztery krasnoludki, (pokazują rączką na siebie, i czapki nad głową)
Ref. Jeden niewielki, a drugi malutki. (pokazujemy ręką wysokość)
Trzeci leciutki jak skrzydła motylka (ręce na ramiona i w obrocie machanie skrzydełkami)
A czwarty malutki jak szpilka. (dwoma palcami pokazujemy wielkość szpilki)
Szły do lasu cztery krasnoludki (marsz w miejscu)
Ref. Jeden ...................
Wilk zobaczył cztery krasnoludki, (ręce jak lornetki)
Ref. Jeden ................
Zjem ja sobie cztery krasnoludki, (śpiewane niskim głosem z gładzeniem po brzuszkach)
Ref. Jeden niewielki .......
Uciekają cztery krasnoludki, (bieg w miejscu, szybsze tempo śpiewu)
Ref. Jeden niewielki .... .
* Dyrygent
Dzieci stoją w kręgu. Jedno dziecko odwraca się. Nauczycielka wybiera „dyrygenta”, który wykonuje różne, zmieniające się ruchy. Wszystkie dzieci go naśladują. Zadaniem wybranego dziecka jest wskazanie „dyrygenta”.
* Głowa, ramiona
Dzieci gimnastykują się wykonując ćwiczenia z piosenki. Piosenkę śpiewamy na melodię „Siekiera, motyka”
Ach, gimnastyka, dobra sprawa,
dla nas wszystkich to zabawa.
Ręce w górę i w przód, i w bok,
skłon do przodu, w górę skok.
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
kolana, pięty, kolana, pięty.
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
oczy, uszy, usta, nos!
* Ja też spróbuję
Dzieci dobierają się parami, mówią poniższy wiersz i próbują poruszać się tak, jak jest w nim to określone.
Czy biegniesz, czy skaczesz,
czy kręcisz brzuchem.
Za uchem się drapiesz:
za każdym twym ruchem
podążam jak cień,
bo wszystko powtórzyć chcę!
* Jedzie pociąg
Zabawa w oparciu o piosenkę „Jedzie pociąg z daleka”..
Dzieci poruszają się po kole w jednakowych odstępach jeden za drugim. Nauczycielka wybiera wcześniej jedno z dzieci, które chwyta się razem z nią za ręce tworząc „most”, pod którym przechodzą poruszające się dzieci. Na hasło „…do Warszawy!” nauczycielka i jej pomocnik „opuszczają zaporę”, zatrzymując jedno z dzieci. Otrzymuje ono zadanie do wykonania:
np. „policzyć wszystkie wagoniki”,
„wymienić dzieci jadące w pociągu, które mają niebieskie koszulki”
* Jestem muzykantem
Kolejne wersy zwrotek śpiewają na przemian wybrane dziecko i chór. Refren wykonują wszyscy, naśladując głosem i ruchem grę na instrumencie, który został wymieniony (skrzypce, trąba, flet itp.)
Jestem muzykantem konszabelantem,
my jesteśmy muzykanci konszbelanci.
Ja umiem grać, my umiemy grać,
a na czym? Na skrzypcach.
Pili, pili, pili, pili,
Pili, pili, pili, pili,
Pili, pili, pili, pili,
Pili, pili, Bęc!
Jestem muzykantem konszabelantem
my jesteśmy muzykanci konszbelanci.
Ja umiem grać, my umiemy grać,
a na czym? Na trąbie!
Tru tu tu tu, Tru tu tu tu,
Tru tu tu tu, Tru tu tu tu,
Tru tu tu tu, Tru tu tu tu,
Tru tu tu tu. Bęc!
* Jeż
Uczestnicy zabawy siedzą w kole, wybrana osoba - „jeż” siedzi w środku. Dzieci mówią.
Na dywanie siedzi jeż,
co on robi, to my też.
Jeżu, jeżu, co mamy zrobić? (Dzieci mówią tekst, naśladując ruchy jeża)
Kogo jeż zawoła, ten wejdzie do koła
czy dziewczynkę, czy chłopaka,
czy grzecznego przedszkolaka. (Jeż wybiera swego następcę, który wchodzi do koła)
* Jeż II
Dzieci siedzą w kręgu, jedno dziecko siedzi na środku. Dzieci skanują tekst i naśladują ruchy jeża. W trzeciej zwrotce jeż wybiera następcę, podając jego imię.
Na dywanie siedzi jeż,
co on robi, to my też.
My lubimy bardzo jeże,
niech innego nam wybierze.
- Ja jestem jeż, lubię .....(imię) też.
* Jeżeli ci wesoło
Dzieci gestem ilustrują tekst piosenki. Zabawę można kontynuować, wymyślając kolejne czynności np.
to teraz pokaż brodę i chwyć za uszy swe;
to najpierw dotknij nosa, a potem skroni swej itp...
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
To podnieś brwi do góry i dotknij czoło swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
To otwórz teraz usta i zamknij oczy swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
* Kangur
Dzieci dobierają się parami i w trakcie recytacji wiersza skaczą jak mama i dziecko kangurze, wykonują też wszystkie te czynności, które są wymienione w wierszu.
Hej, kangurze, hej kangurze,
skąd masz kieszeń taką dużą?
Dziecko trzyma cię pod boki,
twoje skoki na trzy kroki.
Mkniesz na przełaj przez pustynię,
będziesz w domu nim dzień minie.
Słuchaj rytmu dość dokładnie,
bo jak liczyć będzie ładnie,
to się w nogach nie pogubisz
i ćwiczenie to polubisz.
Spróbuj jeszcze bez obawy
po raz drugi tej zabawy.
* Każda rączka
Dzieci gestem ilustrują treść piosenki.
Każda rączka, każda rączka (dzieci wykonują ruchy obrotowe jedną a potem drugą ręką)
Pięć paluszków ma, pięć paluszków ma. (pokazują jedną i drugą dłoń z rozstawionymi palcami)
Paluszki składamy, wszystkimi klaskamy: (zestawiają czubki palców obu rąk)
Raz i dwa, raz i dwa. (stukają palcami o siebie).
* Koło młyńskie
Dzieci trzymają się za ręce, śpiewają piosenkę i idą wkoło. Począwszy od słów „koło nam się połamało” zaczynają stopniowo przyspieszać kroku, aż do biegu. Na słowo „bęc” - rozłączają ręce i przewracają się.
Koło młyńskie za cztery reńskie,
koło nam się połamało,
cztery reńskie kosztowało
a my wszyscy bęc!
Druga wersja:
Koło graniaste czterokańciaste.
Nagle kichnął ktoś no i wszyscy bęc!
Trzecia wersja:
Kółko graniaste, czworokanciaste.
Kółko nam się połamało,
cztery grosze kosztowało,
a my wszyscy, a my wszyscy
bęc, bęc, bęc!
* Kotek łapki myje
Dzieci gestem ilustrują treść piosenki.
Kotek, kotek łapki myje,
i buzię, nosek, uszy, szyję.
A ja razem z mym koteczkiem
piorę do nosa chusteczkę.
* Krasnoludki
My jesteśmy krasnoludki, (dzieci pokazują na siebie)
hop sa, sa. Hop sa, sa! (wszyscy podskakują)
Pod grzybkami nasze budki, (łączą dłonie wysoko nad głową)
hop sa, sa! Hop sa, sa! (podskakują)
Jemy mrówki, żabie łapki, (udają, że jedzą)
oj tak, tak! Oj tak, tak! (kiwają głowami na potwierdzenie)
A na głowach mamy czapki, (opierają na głowie dłonie złączone palcami)
to nasz znak! To nasz znak! (wskazują na siebie)
Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy: (rozglądają się przykładając dłonie do czoła)
tru, tu, tu! Tru, tu, tu! (naśladują grę na trąbce)
Gdy ktoś senny to uśpimy: (przechylając głowę, kładą policzek na złączonych dłoniach)
lu, lu, lu! Lu, lu, lu! (kołyszą się, opierając na dłoni policzek)
Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka (grożą palcem)
oj, joj, joj! Oj, joj, joj! (łapią się za głowę i kiwają nią na boki)
To zapłacze niezabudka (zbierają łezki do dłoni)
oj, joj, joj! Oj, joj, joj! (łapią się za głowę i kiwają nią na boki)
* Krąży pierścień
Na sznurek o dł. Około 2 - 3 m należy nawlec pierścionek i zawiązać oba końce. Dzieci ustawiają się w kole ujmując końce sznurka w dłonie. W środku koła jest dziecko, które będzie szukało pierścienia. Śpiewając piosenkę dzieci przesuwają pierścionek podając go z ręki do ręki, tak aby dziecko w środku go nie zauważyło. Po zakończeniu piosenki ręce nieruchomieją. Szukający wskazuje dłoń w której, jego zdaniem, jest pierścień. Jeśli zgadnie następuje zamiana ról, jeśli nie, zostaje na miejscu.
Krąży pierścień, krąży,
w koło sobie chodzi.
A kto go dostanie,
niech się z tym nie zdradzi, oj dana!
* Król Lul
Uczestnicy zabawy wybierają osobę, która będzie „królem Lulem”. Odchodzą na bok i ustalają między sobą, co przedstawią. W odpowiedzi na pytanie króla dzieci pokazują gdzie były i co robiły. Król zgaduje. Jeśli się pomyli, dziecko, które pokazywało ustaloną czynność, zajmuje jego miejsce.
Dzień dobry ci, królu Lulu!
Dzień dobry wam dzieci - śmieci!
Gdzieście były i coście robiły?
Byłyśmy ...... i robiłyśmy.......
* Lewa ręka
Lewa ręka na serduszko, prawa prześle wnet całuska,
Nogi zaraz będą skakać, lewa nóżka, prawa nóżka,
Lewa ręka na serduszko, prawa chciałaby się schować,
Nogi już przestały skakać teraz będą maszerować.
* Magiczna liczba siedem
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Tak jest dwa! (tupiemy lewą nogą)
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Tak jest dwa! (tupiemy lewą nogą)
Tak jest trzy! (klękamy na prawe kolano)
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Tak jest dwa! (tupiemy lewą nogą)
Tak jest trzy! (klękamy na prawe kolano)
Tak jest cztery! (klękamy na lewe kolano)
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Tak jest dwa! (tupiemy lewą nogą)
Tak jest trzy! (klękamy na prawe kolano)
Tak jest cztery! (klękamy na lewe kolano)
Tak jest pięć! (podpieramy się prawym łokciem)
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Tak jest dwa! (tupiemy lewą nogą)
Tak jest trzy! (klękamy na prawe kolano)
Tak jest cztery! (klękamy na lewe kolano)
Tak jest pięć! (podpieramy się prawym łokciem)
Tak jest sześć! (podpieramy się lewym łokciem)
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem?
Tak jest jeden! (tupiemy prawą nogą)
Tak jest dwa! (tupiemy lewą nogą)
Tak jest trzy! (klękamy na prawe kolano)
Tak jest cztery! (klękamy na lewe kolano)
Tak jest pięć! (podpieramy się prawym łokciem)
Tak jest sześć! (podpieramy się lewym łokciem)
Tak jest siedem! (kładziemy się na brzuchu i machamy nogami)
UWAGA!!! Za każdym razem wykonujemy gesty po kolei, zaczynając od pierwszego.
* Moje ręce
Dzieci ustawiają się w kole. Wybrana osoba stoi w środku.
Moje ręce klaszczą tak, (dziecko w środku klaszcze)
moje nogi tupią tak, (dziecko w środku tupie)
a mój palec wskazuje, (dziecko wskazuje, kto zajmie jego miejsce)
kto za chwilę zatańcuje!
* Murzynek malutki
Dzieci ustawione w kole śpiewają i przedstawiają ruchem słowa piosenki:
Murzynek malutki (schylają się, pokazując ręką nad podłogą)
oczka ma błyszczące, (robią kółeczka palcami wskazującymi przed oczami)
kręcą mu się loczki (kręcą loczki palcami wskazującymi)
do góry sterczące. (podnoszą kosmyki włosów do góry)
Buzia cała czarna, (robią koło dłonią przed buzia)
jak ta czekolada,
mały ten Murzynek (schylają się, pokazując ręką nad podłogą)
po murzyńsku gada:
fili fili fa, („młynek” dłońmi i klaśnięcie)
fili fili fa, („młynek” i dłonie od siebie)
fili fili fa, („młynek” dłońmi i klaśnięcie)
fili fili fa. („młynek” i dłonie od siebie)
Chodź do mnie Murzynku, (przywołują ręką do siebie kolegę)
podaj rączki swe, (podają sobie ręce w dużym kole lub w parach)
zrobimy kółeczko,
zabawimy się.
Dalej, dalej, dalej (biegną bokiem w dużym kole lub tańczą w parach)
kręci się kółeczko,
jak się zabawimy, (zatrzymują się, zaciskają dłoń w piąstkę i naśladują
wypijemy mleczko. picie mleka)
Fili fili fa... (jw.)
(refren od Dalej, dalej, dalej... można powtarzać kilka razy, coraz szybciej)
* Na zielonej łące
Nauczyciel wydaje polecenia, a dzieci je powtarzają. Nauczyciel dodaje następne polecenia np.:
Łokcie do siebie;
Stopy razem;
Ugiąć kolana;
Pochylić się;
Podnieść głowę;
Wyszczerzyć zęby itp.
Uwaga, uwaga (x 2)
Ręce do przodu! (x 2)
Ref. Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,
pasły się zające, raz, dwa, trzy.
A to była pierwsza zwrotka,
teraz będzie druga zwrotka.
Uwaga, uwaga (x 2)
Ręce do przodu! (x 2)
Zacisnąć pięści! (x 2)
Ref. Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,
pasły się zające, raz, dwa, trzy.
A to była druga zwrotka,
teraz będzie trzecia zwrotka.
* Ojciec Wirgiliusz
Dzieci ustawione w kole śpiewają i tańczą naokoło „ojca Wergiliusza”. Ojciec po zakończeniu zwrotki wykonuje różne ruchy. Dzieci starają się te ruchy jak najwierniej odtworzyć. Ten, kto najwierniej naśladował gesty poprzednika zostaje ojcem Wirgiliuszem)
Ojciec Wirgiliusz, uczył dzieci swoje,
a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje.
Hejże dzieci, hejże ha, róbcie wszystkie to co ja,
to co ja!
* Pajacyk
Dzieci ilustrują ruchem treść piosenki na melodię „praczek”. Podczas śpiewania ostatniego wersu każdej zwrotki angażują najpierw prawą stronę ciała - skaczą na prawej nodze, uginają prawe kolano, poruszają prawym ramieniem itd. Następnie, powtarzają wers, angażując lewą stronę (noga, kolano, ramię).
Tu prawą mam nogę, tu lewą nogę mam,
jak umiem podskoczyć, pokażę ja wam.
Tak skaczę, tak skaczę przez cały długi dzień.(x 2).
Tu prawe kolano, tu lewe kolano mam,
jak umiem je zginać pokażę ja wam.
Tak zginam, tak zginam przez cały długi dzień (x 2)
Tu prawe mam ramię, tu lewe ramię mam,
jak umiem nim ruszać pokażę ja wam.
Tak ruszam, tak ruszam przez cały długi dzień (x 2)
Tu prawy mam łokieć, tu lewy łokieć mam,
jak umiem go zginać pokaże ja wam.
Tak zginam, tak zginam przez cały długi dzień (x 2)
Tu prawe mam oko, tu lewe oko mam,
jak mrugać potrafię pokażę ja wam.
Tak mrugam, tak mrugam przez cały długi dzień (x 2)
* Papugi
Dzieci ustawione są w kol. Nauczycielka zaczyna zabawę wybierając gest, który każde dziecko po kolei będzie musiało powtórzyć, póki nie wróci on do nauczycielki. Można na przykład delikatnie ścisnąć dłoń dziecka stojącego po prawej stronie, ono zaś musi zrobić to samo wobec dziecka stojącego po swojej prawej i tak dalej dookoła.
Oto inne gesty/zachowania, które można wykorzystać:
ugięcie i wyprostowanie kolan
jeden podskok
jeden sus do przodu
podnoszenie i opuszczenie nogi
skłon i wyprost
uniesienie i opuszczenie rąk
kiwnięcie głową.
Kiedy dzieci będą gotowe, pozwól im po kolei wybierać ruchy, które będą kopiowane.
* Pingwinek
Zabawę rozpoczyna jedno dziecko skacząc do wybranej osoby. Ta dołącza się do zabawy: kładzie ręce na biodra prowadzącego i razem z nim skacze. Zabaw trwa do chwili, w której do skaczących przyłączy się ostatni uczestnik.
O, jak przyjemnie i jak wesoło
w pingwinka bawić się, się, się. (dzieci trzy razy podskakują w miejscu)
Raz nóżka lewa, (dzieci wysuwają w bok lewą nogę)
raz nóżka prawa, (dzieci wysuwają w bok prawą nogę)
do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy. (skaczą raz w przód, raz w tył i w miejscu trzy razy)
* Pokaż
Dziecko samodzielnie wskazuje odpowiednie części twarzy i ciała.
Pokaż, .....(imię), gdzie masz oko?
Gdzie masz ucho, a gdzie nos?
gdzie masz rękę, a gdzie głowę,
gdzie na głowie rośnie włos?
* Praczki
Dzieci ruchem ilustrują treść piosenki.
Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam,
jak praczki pracują pokaże ja wam.
Tak piorą, tak piorą przez cały długi dzień (x 2)
Tu lewą ma rączkę, tu prawą rączkę mam,
jak praczki pracują pokażę ja wam.
Prasują, prasują przez cały długi dzień (x 2)
Tu lewą ma rączkę, tu prawą rączkę mam,
jak praczki pracują pokażę ja wam.
Składają, składają przez cały długi dzień (x 2).
Tu lewą ma rączkę, tu prawą rączkę mam,
jak praczki tańcują pokażę ja wam.
Tańcują, tańcują przez cały wolny dzień (x 2).
* Ptaszki w deszczu
Dzieci ruchem ilustrują treść wiersza
Kiedy deszczem siecze chmurka, (stukamy paluszkami o podłogę)
Ptaszkom niszczy się fryzurka, (burzymy delikatnie fryzury sąsiadów)
I dlatego każdy ptaszek (wyliczamy na palcach)
Z chęcią chowa się pod daszek. (składamy ręce nad głową tworząc „daszek”)
Lecz, gdy tylko zniknie chmurka… (dmuchamy mocno)
Ptaszki suszą w słońcu piórka, (zginamy ręce w łokciach i energicznie nimi ruszamy)
Dziobem czeszą je dokładnie (udajemy „skubanie przez ptaszki dziobem piór”)
Aby znów wyglądać ładnie. (składamy dłonie i „przeglądamy się w lusterku”)
* Punchinello
Dzieci ustawiają się w kółku, jedno stoi w środku i jest punchinello. Dzieci śpiewają:
Co umiesz zrobić, punchinello, śmieszny,
co potrafisz zrobić, punchinello śmieszny.
Dziecko w środku wybiera umiejętność ruchową lub inne doświadczenie w uczeniu się z tego dnia albo tygodnia, które demonstruje (na przykład rysuje kształt geometryczny albo pokazuje zachowanie bohatera jakiejś historyjki). Pozostałe dzieci śpiewają:
Możemy to zrobić, punchinello, śmieszny,
możemy to zrobić, punchinello śmieszny.
Potem imitują gesty dziecka stojącego w centrum kółka.
* Rączki do góry
Dzieci stoją w kole, ruchami ilustrują treść piosenki.
Rączki do góry, nóżki prościutkie. (podnoszą ręce do góry, opuszczają je, pokazując nogi)
A tak się bawią dzieci malutkie. (spacerują w koło, trzymając się za ręce)
Piłeczki skaczą prosto do góry. (podskakują)
A tak po niebie pływają chmury. (zakreślają rękami kręgi nad głową)
Każdy się robi taki malutki. (przykucają)
To, proszę państwa, są krasnoludki! (łączą dłonie nad głową - czapka krasnoludka)
* Robin Bobin
Robin Bobin duży brzuch (dzieci wskazują na brzuch)
Zjadł na obiad osiem much (dzieci liczą na palcach do 8)
Potem krowę, (układamy „rogi” z palcy i zbliżamy do skroni)
Kogucika, (ręce zgięte w łokciach przylegają do tułowia)
Małą rybkę, (wargi złożone w „rybkę”)
Ogrodnika, (naśladujemy czynność „podlewania kwiatków”)
Policjanta z dużym gwizdkiem (naśladujemy dmuchanie w gwizdek)
Młyn, (zataczamy rękami duże koła)
I kuźnię z paleniskiem, (naśladujemy czynność uderzania przez
kowala młotem)
A na deser worek soli (zataczamy dłońmi kształt worka)
I zawołał: Brzuch mnie boli! (głaszczemy się po brzuchu)
* Róża
Dzieci w kole. Wyznaczamy dziewczynkę do środka - będzie kucała jako różyczka, druga dziewczynka to „zła pani” i chłopiec - królewicz. Dzieci chodzą w koło, różyczka jest w środku.
Siedziała róża w ogrodzie, ogrodzie, ogrodzie,
Siedziała róża w ogrodzie.
I przyszła do niej zła pani, zła pani, zła pani
I przyszła do niej zła pani.
wchodzi wyznaczona dziewczynka, czaruje rączkami nad różyczką i śpiewa
„Ty będziesz spała latek sto, latek sto, latek sto,
ty będziesz spała latek sto.”
dziewczynka wychodzi z koła, różyczka dalej kuca
I spała róża latek sto, latek sto, latek sto,
I spała róża latek sto.
Aż przyszedł do niej królewicz, królewicz, królewicz,
Aż przyszedł do niej królewicz.
wyznaczony chłopiec wchodzi do koła, czaruje nad różą i mówi
„Przyszedłem ciebie wyzwolić, wyzwolić, wyzwolić,
przyszedłem ciebie wyzwolić.
Róża wstaje, do koła wchodzi zła pani i we trójkę z królewiczem tańczą w koło, a pozostałe dzieci klaszczą w ręce
A potem było wesele, wesele, wesele,
A potem było wesele.
Wesele trwało latek sto, latek sto, latek sto,
Wesele trwało latek sto!
* Stary Abracham
Po odśpiewaniu piosenki po raz pierwszy dzieci wypowiadają słowa „prawa ręka”. Są one sygnałem do poruszania w dowolny sposób ręką w czasie następnego wykonywania piosenki. Po każdym kolejnym jej wykonaniu pada hasło np. lewa ręka, prawa noga, lewa noga, głowa, które jednocześnie mobilizuje do ruchu wymienioną częścią ciała. Zabawa trwa tak długo, dopóki nie będzie już możliwe dodanie jakiegokolwiek ruchu.
Stary Abracham miał siedmiu synów,
siedmiu synów miał stary Abracham.
A oni siedli i nic nie jedli,
tylko śpiewali sobie tak: prawa ręka
* Stonoga I
Uczestnicy zabawy tworzą stonogę, ustawiając się gęsiego jeden za drugim, łapiąc w pasie osobę stojącą przed nimi. Kolejno ruszają wymienioną częścią ciała (ręka prawa, ręka lewa, głowa, pupa, oczy)
Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga.
Idzie, idzie stonoga, stonoga. Bęc!
Rusza ręką stonoga, stonoga, stonoga,
Rusza ręką stonoga, stonoga. Bęc!
Kiwa głową stonoga, stonoga, stonoga,
Kiwa głową stonoga, stonoga. Bęc! itd.
* Stonoga II
Uczestnicy zabawy tworzą stonogę, ustawiając się gęsiego jeden za drugim, łapiąc w pasie osobę stojącą przed nimi. Kolejno wysuwają prawą nogę w bok i podają jej kolejność w szeregu. Ostatnie dziecko wykrzykuje słowo „odwłok” i przechodzi pod nogami „stonogi”, staje na czele grupy i prowadzi zabawę.
Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga.
Aż się trzęsie podłoga, podłoga, bęc.
Pierwsza noga, druga noga,
trzecia noga, czwarta noga, piąta noga....
i odwłok.
* Śpiący sułtan
Opowiadanie wprowadzające:
Był sobie raz sułtan, który miał tak mocny sen, że można było z nim robić różne rzeczy, a on niczego nie czuł. Można było poruszać jego ramionami a on mimo tego nie budził się. Była tylko jedna, jedyna możliwość, by go obudzić. Jego Achmir musiał go nosem „skrobać” w brzuch.
Bawi się dwoje dzieci. Dziecko A gra „śpiącego sułtana” a dziecko B „jego Achmira”, który porusza nogami i rękami sułtana. Na koniec następuje „skrobanie” nosem w brzuch. Potem zmiana ról.
Sułtanowi podnieś ręce,
podnieś także jego nogi.
To spać będzie jeszcze więcej
a sen będzie dalej błogi.
Kiedy ranek już nastanie,
zbudź sułtana na śniadanie.
* Turek
Dzieci siedzą w kole na dywanie i mówią:
Siedzi Turek po turecku (dziecko siedzi w środku koła)
I tak sobie myśli:
O! Jak by to było dobrze, (mówi Turek)
gdyby do mnie goście przyszli.
Stuk, puk (mówią dzieci z koła i pukają palcem w podłogę)
Kto tam? (pyta Turek)
Goście z dalekich krajów (odpowiadają dzieci)
Już biegnę, drzwi otwieram
i najgrzeczniejsze dziecko wybieram (odpowiada Turek, wstaje i wybiera dziewczynkę
z koła)
dzieci mówią:
Babcia kulawa boli ją noga (wybrane dziecko skacze na jednej nodze w środku
kosturkiem stuka, chlebusia szuka. koła. Następnie siada przy Turku)
Wejdź Babciu! Wejdź!
Turek wybiera chłopca a dzieci mówią:
Dziadek kulawy, boli go noga, (wybrane dziecko skacze na jednej nodze w środku
kosturkiem stuka, chlebusia szuka. koła. Następnie siada przy Turku)
Wejdź Dziadku! Wejdź!
Turek wybiera trzecie dziecko a reszta mówi:
Zajączek, kica, biegnie przez pola. (dziecko lica dookoła jak zajączek)
Psy go goniły, już nie miał siły.
Wejdź Zajączku! Wejdź!
Zebrane dzieci w środku koła dobierają się parami i tańczą a reszta dzieci śpiewa i klaszcze:
Krakowiaczek jeden miał koników siedem,
pojechał na wojnę, został mu się jeden.
Siedem lat wojował szabli nie wyjmował,
szabla zardzewiała, wojny nie widziała.
Dzieci wracają do koła. Zajączek pełni rolę Turka i zabawa toczy się od początku.
* W leśniczówce
Dzieci siedzą na dywanie i ilustrują słowa zabawy.
W leśniczówce za lasem,
Spoglądając przez okno,
Szmer usłyszał leśniczy,
Zajączek puka w drzwi,
O, o, pomóż, pomóż, pomóż mi,
Bo mnie inny zastrzeli,
Pif, paf! Chodź zajączku tu do mnie,
Ja ciebie obronię.
* Wieczór
Uczestnicy zabawy siedzą w kole.
Wieczór zapadł, ciemno już.
Przy ognisku siądźmy w krąg.
Niech nas złączy wspólna myśl
oraz łańcuch serc i rąk.
Śpiewajmy: (bardzo szybko uderzamy na przemian rękami o kolana)
ojra (klapnięcie dłońmi o kolana, klaśnięcie)
tarira (pstryknięcie palcami)
ojra (klapnięcie dłońmi o kolana, klaśnięcie)
kuku (pstryknięcie palcami)
* Wiewiórka
Pierwsza wiewióreczka mała (wyliczamy na palcach prawej ręki)
Kamyczek spotkała (zaciskamy lewą dłoń)
Druga wiewióreczka mała (wyliczmy na palcach prawej ręki)
Robaczka spotkała (kciuk i palec wskazujący …..)
Trzecia wiewióreczka mała
Szyszeczkę spotkała (zaciskamy dłoń i podnosimy wysoko do góry)
Czwarta wiewióreczka
Zajączka spotkała (palec wskazujący i środkowy tworzą znak „V”)
Piąta wiewióreczka mała
Orzeszek spotkała (lewa dłoń zaciśnięta)
szybko go schrupała. (prawą dłonią przykrywamy lewą dłoń)
* Własny krasnoludek
Dzieci dobierają się parami i siadają pod ścianą. Określają kto w parze jest „krasnoludkiem”. Przy śpiewie zwrotki „krasnoludki” wychodzą na środek sali poruszając się dziwnymi krokami. Wraz z rozpoczęciem refrenu,„krasnoludki” wracają do przyjaciela i razem tańczą. Na drugiej zwrotce następuje zmiana ról.
Posłuchajcie, co wam powiem
Krasnal mieszka pod mym progiem.
Lubi bajki opowiadać
Trochę zmyślać i przeszkadzać.
Ref: Kolorowe ma chodaki, (dzieci tupią w miejscu)
jeden taki, drugi siaki. (tupią w miejscu wystawiając raz prawą raz lewą nogę)
Cały dzień okropnie broi (podają koledze dłonie i obracają się w podskokach)
i nikogo się nie boi.
Czasem zegar nam przestawi,
Do rękawa fajkę wsadzi,
Na lusterko ma ślizgawkę,
Lubi chować się za szafkę.
Ref: Kolorowe ma chodaki,
* W naszej fabryce
W naszej fabryce wszystko się rusza, (dzieci stoją w kółeczku, kołyszą rękami do przodu
wszystko się rusza, i do tyłu)
Tu dzwoni, tu kuje, (dzieci „dzwonią” rękami, kują)
Tu stolarz hebluje
Tu dzwoni, tu kuje,
Tu stolarz hebluje
Koła się kręcą, (dzieci zataczają duże koła rękami,
kółka migocą, kółka migocą, kładą dłonie na ramiona i wykonują małe kółeczka
tu stuknie, tu puknie a tu podskoczy jedno klaśnięcie, jedno tupnięcie, jeden podskok
tu stuknie, tu puknie a tu podskoczy jedno klaśnięcie, jedno tupnięcie, jeden podskok)
* Wpadłem do studni
Dzieci siedzą w kole. W środku siedzi wybrane dziecko i mówi:
Wpadłem do studni.
Na ile metrów? (pytają wszyscy)
Na .... (dziecko podaje cyfrę od 1 - 10)
A kto cię będzie ratował ? (pytają wszyscy)
Dziecko wskazuje kolegę z koła, którego zadaniem jest odliczenie podanej ilości kroków (liczy na głos). Zaciągnięcie kolegi z koła na swoje miejsce i wtedy następuje zmiana ról.
* Zabawa w chodzenie
Jedno dziecko stoi pośrodku dużego koła, udając jeżyka. Pozwól mu poruszać się w dowolny sposób, niech zadziała jego wyobraźnia. Dzieci chodzą w kółku wokół jeżyka i śpiewają:
Drepcze jeżyk mały jeżyk
Przebiera łapkami
Może chciałbyś się kolczatku
Dziś pobawić z nami
Drepczesz ty, drepcze ja
Drepczmy razem raz i dwa
Idzie drogą mały kotek
Rozgląda się wkoło
Wtem zobaczył śliczny płotek
Już mruczy wesoło
Idziesz ty, idę ja
Idźmy razem raz i dwa
Skacze w trawie mały zając
Skacze, że aż miło
Dobrze, że nie skacze w piachu
Bo by się kurzyło
Skaczesz ty, skacze ja
Skaczmy razem raz i dwa.
Kiedy zacznie się druga zwrotka, jeżyk pokazuje inne dziecko, które ma wejść do środka kręgu i udawać kotka, zachowując się tak, jak wyobraża sobie, że kotek może się zachować. Na początku trzeciej zwrotki kotek wybiera kolejne dziecko- zająca i zabawa toczy się podobnie.
* Żabki
Jam jest żabka, tyś jest żabka (dzieci pokazują na siebie, potem na kolegę)
My nie mamy nic ładnego. (pokazują dłonie)
Jedna łapka, druga łapka, (pokazują jedną rękę, drugą rękę)
Skrzydełka żadnego. (naśladują ruch skrzydeł)
Uła, kła, kła, (dłonie odchylamy na boki jednocześnie
Uła, kła, kła uginamy kolanka)
My nie mamy nic ładnego, (pokazują dłonie)
Jedna łapka, druga łapka (pokazują jedną rękę, drugą rękę)
Skrzydełka żadnego. (naśladują ruch skrzydeł)
UDAWANKI