1. WSTĘP

1. Przedmiot normy. Przedmiotem normy są wymagania w projektowaniu instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo - gospodarczych i deszczowych.

2. Zakres stosowania normy. Normę należy stosować w projektowaniu instalacji kanalizacyjnych ścieków bytowo - gospodarczych, dla obiektów budowlanych i ich bezpośredniego otoczenia. Wymagania normy obowiązują dla instalacji nowych, rozbudowanych i przebudowanych. Norma nie dotyczy instalacji kanalizacyjnych ścieków technologicznych oraz lokalnych oczyszczalni ścieków .

3. Określenia

1.3.1. instalacja kanalizacyjna - zespół powiązanych ze sobą elementów służących do odprowadzania ścieków z obiektu budowlanego i jego otoczenia do sieci kanalizacyjnej zewnętrznej lub innego odbiornika.

1.3.2. użytkownik instalacji - osoba fizyczna lub prawna powołana do eksploatacji instalacji kanalizacyjnej w obrębie obiektu budowlanego i jego otoczenia.

1.3.3. przepływ obliczeniowy - umowna wartość strumienia objętości ścieków, stanowiąca podstawę wymiarowania przewodów instalacji kanalizacyjnych.

1.3.4. przybór sanitarny - urządzenie służące do odbierania i odprowadzania zanieczyszczeń płynnych powstałych w wyniku działalności higieniczno - sanitarnych i gospodarczych.

1.3.5. podejście - przewód łączący przewód sanitarny lub urządzenie z przewodem spustowym lub przewodem odpływowym.

1.3.6. przewód spustowy (pion) - przewód służący do odprowadzania ścieków z podejść kanalizacyjnych , rynien lub wpustów deszczowych do przewodu odpływowego.

1.3.7. przewód odpływowy (poziom) - przewód służący do odprowadzania ścieków z pionów do podłączenia kanalizacji lub innego odbiornika.

1.3.8. podłączenie kanalizacyjne (przykanalik) - przewód odprowadzający ścieki z nieruchomości do sieci kanalizacyjnej zewnętrznej lub innego odbiornika.

1.3.9. powierzchnia odwadniania - powierzchnia, z której ścieki odprowadzane są do instalacji kanalizacyjnej.]

1.3.10. wpust - urządzenie służące do zbierania ścieków z powierzchni odwadnianych i odprowadzania ich do instalacji kanalizacyjnej.

1.3.11. rynna - przewód otwarty zbierający wody opadowe z połaci dachowej i odprowadzający je do przewodu spustowego.

1.3.12. przewód wentylacyjny kanalizacji - przewód łączący instalację kanalizacyjną ścieków bytowo - gospodarczych z atmosferą, służący do wentylowania tej instalacji (i ścieki kanalizacji zewnętrznej) oraz wyrównywania ciśnienia.

1.3.13. zamknięcie wodne - urządzenie zabezpieczające przed wydostaniem się gazów z instalacji kanalizacyjnej.

1.3.14. czyszczak - element instalacji umożliwiający dostęp do wnętrza przewodu kanalizacyjnego w celu jego czyszczenia.

1.3.15. zabezpieczenie przeciwzalewowe - urządzenie służące do zabezpieczenia przed zalewaniem ściekami z zewnętrznej sieci kanalizacyjnej, montowane na przewodzie odpływowym lub podłączeniu kanalizacyjnym.

2. WYMAGANIA OGÓLNE

2.1. Warunki odprowadzania ścieków .

Ścieki bytowo - gospodarcze należy odprowadzać do zewnętrznej sieci kanalizacyjnej sanitarnej lub ogólnospławnej. Przy ich braku ścieki należy odprowadzać, przez lokalną oczyszczalnię ścieków, do odbiornika lub do zbiornika bezodpływowego, z zapewnieniem wywozu taborem asenizacyjnym.

Ścieki deszczowe ujęte przez wpust na terenie nieruchomości , należy odprowadzać do zewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. Przy ich braku należy tak zorganizować odpływ, aby ścieki nie przedostawały się na teren sąsiedniej nieruchomości.

Należy zapewnić odprowadzenie wód opadowych z powierzchni dachów, balkonów, tarasów itp. Oraz części terenu nieruchomości , która ostała uszczelniona.

Do instalacji kanalizacji deszczowej można odprowadzić ścieki pochodzące z basenów kąpielowych i ogrodowych oraz fontann itp.

2.2. Wymagania dla instalacji kanalizacyjnych. Instalacja kanalizacyjna powinna zapewniać stałe odprowadzenie ścieków w sposób zabezpieczający instalację i obiekt budowlany przed ich działaniem termicznym , mechanicznym i agresywnym.

Dla zabezpieczenia obiektu budowlanego i gruntu przed skażeniem należy stosować materiał i urządzenia zapewniające utrzymanie szczelności instalacji.

Każda nieruchomość powinna mieć własne podłączenie kanalizacyjne do istniejącej zewnętrznej sieci kanalizacyjnej. W przypadkach uzasadnionych względami technicznymi lub ekonomicznymi dopuszcza się budowanie wspólnego podłączenia kanalizacyjnego dla kilku nieruchomości.

W przypadku sieci zewnętrznej rozdzielczej należy stosować przewody odpływowe i podłączenia oddzielnie dla ścieków bytowo - gospodarczych i deszczowych.

Podłączenie instalacji kanalizacyjnej do sieci zewnętrznej powinno odpowiadać warunkom ustalonym z przedsiębiorstwem eksploatującym sieć kanalizacyjną.

Dopuszcza się wykorzystanie ścieków deszczowych do płukania przewodów instalacji kanalizacyjnej bytowo - gospodarczej.

Skanalizowanie piwnic i innych pomieszczeń położonych niżej od maksymalnego poziomu ścieków w sieci zewnętrznej, wymaga uzgodnienia z przedsiębiorstwem eksploatującym sieć kanalizacyjną.

2.3 Wymagania dla ścieków . Do sieci kanalizacyjnej nie wolno odprowadzać:

• twardego osadu, śmieci, gruzu, piasku, żwiru, popiołu i wydzielin zwierzęcych,

• stałych odpadów gospodarstwa domowego, jak obierzyny, kości, skorupy, gałgany wata, pierze itp., bez rozdrobnienia.

• Stałych i płynnych produktów które wskutek swego składu chemicznego lub temperatury mogłyby uszkodzić przewody, powodować zagrożenie wybuchem lub pożarem, działać szkodliwie na ich trwałość, albo wpływać szkodliwie na skuteczność działania lokalnej oczyszczalni ścieków lub na bezpieczeństwo i zdrowie pracowników eksploatacji sieci.

Ścieki odprowadzane do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych powinny odpowiadać warunkom określonym w odpowiednich przepisach.

Dla ścieków, których jakość nie odpowiada warunkom określonym w przepisach, przed odprowadzeniem do sieci zewnętrznej, należy stosować urządzenia do wstępnego oczyszczania.

2.4. Wymagania dla materiałów, urządzeń i wyposażenia. Materiały stosowane w instalacjach kanalizacyjnych, przybory sanitarne, urządzenia i elementy instalacji powinny odpowiadać wymaganiom odnośnych norm przedmiotowych. Dobór materiału uzależniony jest od temperatury ścieków i stopnia ich agresywności.

2.5. Wymagania ochronne instalacji kanalizacyjnych.

2.5.1. Ochrona przed grubymi odpadkami. Przybory sanitarne z wyjątkiem misek ustępowych, powinny być zaopatrzone w kratkę (sito) nad zamknięciem wodnym.

Wpusty podłogowe i podwórzowe powinny być zaopatrzone w zdejmowane kratki.

Wpusty dachowe pionów deszczowych wewnętrznych powinny być wyposażone w kosze ochronne lub kratki.

2.5.2. Ochrona przed wpływami termicznymi. Przewody instalacji kanalizacyjnych z tworzyw sztucznych, prowadzone w sąsiedztwie przewodów cieplnych, należy układać w odległościach wg PN-81/B-10700/01p.2.2.4.

Poziomy i kanaliki instalacji kanalizacyjnych - zewnętrzne, powinny być ułożone na głębokości zapewniającej odpowiednie przykrycie przewodu, wg PN-92/B-10735 p. 4.1.4 Przy płytszym układzie należy stosować odpowiednią izolacje termiczną. Izolacja termiczna powinna być zabezpieczana przed nasiąkaniem wodą .

We wpustach narażonych na działanie mrozu, poziom ścieków w studzienkach osadowych i syfonach powinien znajdować się poniżej głębokości przemarzania (zależnie od strefy klimatycznej).

W przypadku kanalizacji ogólnospławnej, dla odwodnienia zewnętrznych zejść do piwnic, wjazdów do garaży itp. Należy stosować wpusty bezsyfonowe, a zamknięcia wodne umieszczać wewnątrz bu8dynku.

Podejście łączące pion deszczowy z wpustem dachowym w przestrzeni stropodachu należy izolować termicznie.

2.5.3. Ochrona przed hałasem i drganiami. Przybory wykonane z blachy(np. zlewozmywaki, wanny) należy ustawiać na elastycznych podkładach. Zaleca się wykładanie powierzchni zewnętrznych tych przyborów materiałami tłumiącymi drgania.

Piony montowane w szybach sanitarnych oraz wszystkie piony z PVC należy mocować do ściany za pomocą elastycznych uchwytów.

2.5.4. Ochrona przed agresywnym działaniem otoczenia. Przy agresywnym oddziaływaniu wód gruntowych, gruntu oraz par i pyłów wydzielanych do powietrza, przewody instalacji kanalizacyjnych należy wykonać z materiałów odpornych na to działanie lub zabezpieczyć warstwą ochronną.

2.5.5. Ochrona przed uszkodzeniem. W miejscach , w których odbywa się ruch pojazdów drogowych, podłączenia kanalizacyjne powinny być ułożone na głębokości co najmniej 1,4m, licząc do wierzchu rury.

Dopuszcza się ułożenie podłączeń kanalizacyjnych do mniejszej głębokości, lecz należy wówczas przewody zabezpieczyć odpowiednią konstrukcją osłonową lub wykazać obliczeniowo, że zabezpieczenie przewodu nie jest wymagane.

3. WYMIAROWANIE INSTALACJI

KANALIZACYJNYCH

3.1. Zasady ogólne. Wymiarowanie podejść kanalizacyjnych polega na określeniu ich średnicy.

Wymiarowanie przewodów spustowych instalacji kanalizacyjnych polega na dobraniu średnicy pionu tak, aby przepływ ścieków przez pion był mniejszy od dopuszczalnego.

Wymiarowanie przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacyjnych polega na określeniu średnicy przewodów i spadków niezbędnych dla zapewniania odpowiedniej prędkości przepływu ścieków oraz napełnienia rurociągów.

Podstawą wymiarowania przewodów instalacji kanalizacyjnych są ustalone wartości przepływów obliczeniowych w poszczególnych odcinkach rurociągów, wg zasad podanych w 3.2.

Dopuszcza się stosowanie innych, uzasadnionych technicznie, metod wyznaczania przepływów obliczeniowych i w konsekwencji innych metod wymiarowania.

3.2. Przepływy obliczeniowe.

3.2.1.Przepływ obliczeniowy w instalacji kanalizacji bytowo - gospodarczej, q_s, dm³/s, należy obliczać wg wzoru:

(1)

w którym:

K - odpływ charakterystyczny, dm³/s, zależny od przeznaczenia budynku, wartości K przedstawiono w tab. 1,

AW_s - równoważnik odpływu, zależny od rodzaju przyłączonego przyboru sanitarnego.

Tablica 1. Wartość odpływów charakterystycznych

Charakter budynku	K, dm^3/s
Budynki mieszkalne, restauracje, hotele, budynki biurowe. Szkoły, szpitale duże obiekty gastronomiczne i hotelowe. Pralnie, natryski zbiorowe Laboratoria w zakładach przemysłowych	0,5 0,7 1,0 1,2

Wartości równoważników odpływu z przyborów sanitarnych oraz średnice pojedynczych podejść, odpowiadających określonym przyborom, przedstawiono w tabl. 2.

Tab. 2

Przybór sanitarny	Równoważ -nik odpływu AWs	Średnica podejścia m
Umywalka bidet Zlewozmywak, domowa zmywarka do naczyń, zlew, pralka automatyczna do 6 kg bielizny (z osobnym syfonem) Pralka automatyczna 6-12kg bielizny Maszyna do mycia naczyń (profesjonalne) Pisuary (pojedyncze) Wypusty podłogowe: d = 0,05 m. - d = 0,07 m. d = 0,10 m. Miska ustępowa Natrysk, umywalka do nóg Wanna podłączona bezpośrednio z pionem Wanna podłączona bezpośrednio - podejście o dł. Do 1m. prowadzone nad stropem o średnicy 0,07 m. Wanna lub natrysk połączone pośrednio przez wpust podłogowy przy dł. Podejścia do 2m. Wanna przy dł. Podejścia ponad 2m. Przewód łączący przelew wanny z jej odpływem	0,5 1,0 1,5 2,0 0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 1,0 1,0 1,0 1,0 1,0 -	0,04 0,05 0,07 0,10 0,05 0,05 0,07 0,10 0,10 0,05 0,05 0,04 0,05 0,07 min 0,032

Obliczone wartości q_s, dm³/s, powinna być większa lub co najmniej równa największej wartości równoważnika odpływu z pojedynczego przyboru

(AW_{s max})

q_s ≥ AW_{s max}

Dla pisuarów zbiorowych wartość równoważnika odpływu oraz średnice podejścia podano w tabeli 2.

(2)

w którym:

Ψ - współczynnik spływu,

Α - powierzchnia odwadniania, m²,

Ι - miarodajne natężenie deszczu, dm³/(s* ha)

Współczynnik spływu Ψ należy przyjmować wg. tabl. 4.

3.2.3. Przepływ obliczeniowy w przewodach odpływowych i podłączeniach kanalizacji ogólnospławnej, q_og, dm³/s, należy obliczać z zależności

3. q_og = q_s + q_d

q_s i q_d wg wzorów (1) i (2).

3.3. Wymiarowanie podejść pojedynczych. Średnicę podejść należy dobierać wg tabl. 2. w zależności od rodzaju przyboru sanitarnego.

Pojedyncze podejścia do umywalek, zlewów i bidetów o średnicy 0,04 m nie powinny mieć więcej niż 3 zmiany kierunku trasy. Gdy warunek ten nie jest spełniony należy średnicę zwiększyć do 0,05 m. Długość podejścia (L) nie powinna przekraczać 3 m dla średnic 0,04 i 0,05 m oraz 5 m dla średnic 0,07 m (przy różnicy wysokości między syfonem a punktem podłączenia do pionu H mniejszym od 1m )

Przy większych długościach podejść (L) lub wartościach (H) od 1 do 3 m należy zwiększyć średnicę podejścia o jeden wymiar lub dokonać dodatkową wentylację

Podejścia do misek ustępowych o średnicy 0,10 m , niewentylowane, nie mogą być oddalone od pionu więcej niż 1 m zaś różnica wysokości (H) nie może przekraczać 3 m

Podejście o większej różnicy wysokości (H) niż 3 m należy zaopatrzyć w dodatkową wentylację.

3.4.Wymiarowanie podejść zbiorowych. Średnicę podejść należy dobierać wg tebl. 3 i 5. Długość podejścia (L) niewentylowanego nie powinna przekraczać 6 m dla średnicy 0,05 m oraz 10 m dla średnic 0,07 i 0,10 m przy różnicy wysokości (H) < 1 m)

Jeżeli dla przypadków wymienionych wyżej, wysokość (H) wynosi1 do 3 m należy zwiększyć średnicę podejścia o jeden wymiar lub wykonać dodatkową wentylację.

Podejście do misek ustępowych o średnicy 0,10 m należy zaopatrzyć w dodatkową wentylację, gdy różnica wysokości (H) jest większa od 1 m.

Podejście o ,średnicy 0,05 m i długość L > 6m oraz średnicy 0,07 i 0,10m i długości L >10 m a ponadto wysokości H > 3 m i większej sumie równoważników AW_s > 16 należy zaopatrzyć w dodatkową wentylację.

3.5. Wymiarowanie przewodów spustowych (pionów).

Dopuszczalne obciążenia pionów z wentylacją główną przedstawiono w tebl. 6. W celu zwiększenia przepustowości pionów należy stosować dodatkowy przewód wentylacyjny (pion boczny).

Dopuszczalne obciążenie pionów z wentylacją boczną przedstawiono w tebel. 7.

Minimalna średnica pionów wynosi 0,07 m zaś pionów prowadzących ścieki z misek ustępowych 0,10 m.

Tab. 5 Dopuszczalne długości podejść zbiorowych i dopussczalne wartości sumy równoważników odpływu.

Średnica podejścia zbiorowego m	Długość dopuszczalna L m	Dopuszczalna wartość AWs
				Podejście niewentylowane	Podejście wentylowane
0,05 0,07 0,10	6 10 10	1 3 16	1,5 4,5 25,0

Tab 6. Dopuszczalne obciążenia pionów z wentylacją główną

Średnica pionu m	Dopuszczalne obciążenie pionów
		Σ AWs	Liczba misek ustępowych, sztuk	Odpływ ścieków dm^3/s
0,70 0,10 0,125 0,15	9 64 154 408	- 13 31 82	1,5 4,0 6,2 10,1

Tab. 7 Dopuszczalne obciążenie pionów z wentylacją boczna

Średnica pionu m	Dopuszczalne obciążenie pionów
		Σ AWs	Liczba misek ustępowych, sztuk	Odpływ ścieków dm^3/s
0,07 0,10 0,125 0,15	18 125 300 795	- 25 60 159	2,1 5,6 8,7 14,1

3.6. Wymiarowanie przewodów odpływowych (poziomów i podłączeń ( przykanalików) kanalizacji bytowo - gospodarczej. W oparciu o ustalony przepływ obliczeniowy (q_s) lub sumę równoważników odpływu (AW_s), średnicę oraz spadek przewodów odpływowych i podłączeń można określić na podstawie tapl. 8

Wartości tam przedstawione obliczone zostały ze wzoru Chezy, dla przepływu ścieków bytowo - gospodarczych przy napełnieniu przewodów h/d = 0,5 chropowatości rurociągów k = 1 mm i dla temperatury ścieków T= 10°C. Wartości przedstawione powyżej krzywej schodkowej (tabl.8)dotyczą zewnętrznych sieci kanalizacyjnych. Minimalna średnica poziomów wynosi 0,10 m. Minimalna średnica przykanalików wynosi 0,15 m

3.7. Wymiarowanie przewodów kanalizacji deszczowej. Podejścia i przewody spustowe kanalizacji deszczowej należy wymiarować wg tabl. 9 (kol 10 i 11 ), przyjmując miarodajne natężenie deszczu nie mniejsze niż I = 300 dm³/(s*ha). Jest to spowodowane dążeniem do poprawy niezawodności działania podejść i pionów narażonych na różnorodne zanieczyszczenia.

Wartości przedstawione w tabl. 9 i 10 obliczone ze wzoru Chezy, odpowiadają przepływowi ścieków deszczowych rurociągiem o k = 1 mm, przy wypełnieniu h/d= 0,7 i temp. T = 10°C.

Wartości podane w tabl. 9 obliczono dla współczynników spływu ψ = 1,0. Przy innych wartościach ψ, należy je odpowiednio przeliczyć.

Minimalna średnica poziomów kanalizacji deszczowej wynosi 0,10 m, zaś przykanalików 0,15 m.

3.8. Wymiarowanie przewodów odpływowych (poziomów) i podłączeń (przykanalików) kanalizacji ogólnospławnej. W oparciu o ustalony przepływ obliczeniowy (q_og), średnicę oraz spadek poziomów i przykanalików kanalizacji ogólnospławnej należy określić wg tabl. 10

Wartości przedstawione w tabl. 10 zostały obliczone ze wzoru Chezy dla przepływu ścieków ogólnospławnych przy napełnieniu h/d = 0,7, chropowatości rurociągu k = 1 mm i dla temperatury ścieków T= 10°C. Wartości powyżej krzywej schodkowej(tabl. 10 )dotyczą zewnętrznych sieci kanalizacji ogólnospławnej.

Minimalna średnica poziomów wynosi 0,10 m , zaś minimalna przykanalika 0,15 m.

3.9. Wymiarowanie przewodów wentylacyjnych kanalizacji.

3.9.1. Wentylacja główna (WG). Pojedyncza wentylacja główna (PWG) - średnicę przewodu wentylacyjnego należy przyjmować równą średnicy przewodu kanalizacyjnego.

Zbiorcza wentylacja główna (ZWG) - pole przekroju przewodu wentylacyjnego należy przyjmować równe połowie sumy przekrojów pojedynczych przewodów wentylacyjnych.

Średnica zbiorczego przewodu wentylacyjnego powinna być większa o co najmniej jeden wymiar od średnicy pojedynczego przewodu wentylacyjnego.

3.9.2. Obejście wentylacji równoległe (OWR). Średnicę obejścia wentylacyjnego należy przyjmować równą średnicy przewodu kanalizacyjnego, ale nie większą niż 0,10 m.

3.9.3. Obejście wentylacyjne (OW) Średnicę obejścia należy przyjmować równą średnicy przewodu kanalizacyjnego w miejscu wlotu do pionu, ale nie większą niż 0,07m.

1. Wentylacja boczna (pomocnicza) (WB). Średnicę przewodu wentylacyjnego należy przyjmować równą:

• 0,07 m dla pionów kanalizacyjnych 0,07 i 0,10 m.

• 0,10 m dla pionów kanalizacyjnych większych od 0,10 m.

4. Wentylacja boczna (pośrednia) (WBP) Średnice przewodu wentylacyjnego należy przyjmować jak dla wentylacji bocznej (WB).

5. Wentylacja wspomagająca. Pojedyncza wentylacja wspomagająca (PWW) - średnicę przewodu wentylacyjnego należy przyjmować równa :

0,04 m dla przewodów kanalizacyjnych 0,04 i 0,05 m.,

0,05 m dla przewodów kanalizacyjnych 0,07 m.,

0,10 m.dla przewodów odpływowych z misek ustępowych.

Zbiorcza wentylacja wspomagająca (ZWW) - średnicę przewodów wentylacyjnych należy przyjmować o jeden wymiar większą niż średnicę największej pojedynczej wentylacji wspomagającej (PWW).

Pion boczny wspomagający (PBW) - średnicę przewodów wentylacyjnych należy przyjmować równą:

0,07 m dla pionów o średnicy0,07 m. i 0,10 m. ,

0,10 m dla pionów o średnicy 0,125 m.,

0,125 m dla pionów o średnicy 0,150.

4.WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE

4.1 Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnych - wymagania ogólne. Przewody kanalizacyjne na zewnątrz budynku powinny być , przy układaniu równoległym, prowadzone w odległości co najmniej:

• 1,5 m od przewodów gazowych i wodociągowych,

• 0,8 m od kabli energetycznych,

• 0,5 m od kabli telekomunikacyjnych.

Przewody kanalizacyjne wewnątrz budynku powinny być prowadzone po ścianach wewnętrznych lub w bruzdach ścian wewnętrznych. Piony umieszczone w bruzdach powinny mieć izolacją powietrzną dookoła rury . W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie przewodów po wewnętrznej stronie ścian zewnętrznych budynku.

Wewnątrz budynku przewody kanalizacyjne powinny być układane w kierunkach prostopadłych i równoległych do ścian. Jeśli instalacja kanalizacyjna jest wykonywana jako prefabrykowana to dopuszcza się prowadzenie przewodów kanalizacyjnych z innymi przewodami w węzłach sanitarnych. Zabrania się prowadzenia przewodów kanalizacyjnych nad przewodami gazowymi i elektrycznymi.

4.2. Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo - gospodarczych.

4.2.1. Podejścia do przyborów sanitarnych i wpustów podłogowych mogą być prowadzone oddzielnie lub mogą łączyć się dla kilku przyborów, pod warunkiem utrzymania szczelności zamknięć wodnych.

Średnice podejść należy przyjmować nie mniejsze od średnicy wylotów z przyborów sanitarnych. Wymagania dotyczące średnic podejść zostały podane w 3.3. i 3.4 .

Do miski ustępowej należy stosować oddzielne podejście i włączyć do trójnika umieszczonego najniżej w pionie na danej kondygnacji. Dopuszcza się podłączenie pozostałych przyborów na danej kondygnacji wspólnym podejściem włączonym do trójnika na pionie, położonym o 0,7 m poniżej posadzki danej kondygnacji

Podejścia do przyborów w pomieszczeniach kuchni zbiorowego żywienia należy umieszczać w zakrytych bruzdach.

Spadki podejść powinny wynosić minimum 2%.

4.2.2. Przewody spustowe (piony) Piony ścieków bytowo - gospodarczych należy łączyć z przewodami odpływowymi instalacji kanalizacyjnych ścieków bytowo - gospodarczych lub ogólnospławnych.

Średnica części odpływowej pionu powinna być jednakowa na całej wysokości i nie powinna być mniejsza od największej średnicy podejścia do tego pionu.

Średnicę pionów należy przyjmować w zależności od jago obciążenia zgodnie z wymaganiami podanymi w 3.5.

Przy wysokości pionu spustowego większej niż 10 m na odcinku ostatnich dwóch metrów przed przyłączeniem pionu do przewodu odpływowego, nie należy wykonywać podejść bezpośrednio do pionu. Gdy na najniższej kondygnacji nie ma przyborów sanitarnych, należy podłączyć podejścia do poziomu lub wykonać specjalne obejście. Gdy na najniższej kondygnacji są przybory sanitarne, należy wykonać specjalne obejście lub dodatkowy przewód wentylacyjny.

W pomieszczeniach kuchni zbiorowego żywienia piony należy umieszczać w zakrytych bruzdach.

Na pionach wykonanych z tworzyw sztucznych należy przewidzieć kompensację zgodnie z PN-81/B-10700/01.

4.2.3. Przewody odpływowe i podłączenia kanalizacyjne. Minimalne spadki przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacji bytowo - gospodarczej lub ogólnospławnej powinny wynosić, w zależności od średnicy :

• dla d = 0,10 m - 2%

• dla d = 0,15 m - 1,5%]

• dla d = 0,20 m - 1%

• dla d = 0,25 m - 0,8%

• dla d = 0,30 m - 0,67%

W przypadkach uzasadnionych obliczeniami lub przy zapewnieniu płukania przewodów można stosować spadki mniejsze niż wyżej wymienione.

Najmniejsze dopuszczalne spadki przewodów instalacji kanalizacyjnych jw. nie powinny przekraczać, w zależności od średnicy rur:

1. kamionkowych, betonowych i z tworzyw sztucznych:

15% dla d ≤ 0,15 m.

10% dla d = 0,20 m.

8% dla d ≥ 0,25 m.

2. żeliwnych:

40% dla d ≤ 0,15

25% dla d ≥ 0,20 m.

Dozwolone jest stosowanie na połączeniach kanalizacyjnych przełomu pod warunkami aby:

• punkt przełomu nie znajdował się pod jezdnią,

• spadek główny przewodu odpływowego wynosił minimum 2% a pozostałych przewodów odpływowych minimum 3%

Dopuszcza się stosowanie na przewodach odpływowych uskoków (kaskad) pod warunkiem , aby przed uskokiem znajdował się czyszczak.

Średnice przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacyjnych należy dobierać i sprawdzać stosując metodę podaną w 3.6.

Przewody odpływowe i podłączenia należy układać zgodnie z wymaganiami zawartymi w PN-81/B-10700/01 p. 2.2.8 i 2.2.9 oraz PN-92/B-10735 p.4.1 i 5.1.

4.2.4 Przewody wentylacyjne kanalizacyjne. Dla zapewnienia właściwej pracy instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo - gospodarczych należy wykonać piony wentylacyjne jako przedłużenie przewodów spustowych. W zależności od potrzeb dodatkowo należy stosować:

1. piony boczne - równolegle do przewodów spustowych.

2. Obejścia - dodatkowe przewody łączące podejścia z przewodem spustowym,

3. Inne rodzaje wentylacji przedstawione w 3.9.

Dopuszcza się pominięcie pionu wentylacyjnego dla pojedynczego przyboru zlokalizowanego w piwnicy pod warunkiem wykonania zaślepionego odcinka pionu o średnicy o jeden stopień większej od wymaganej dla danego przyboru.

Wentylację dodatkową instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo - gospodarczych należy stosować zgodnie z wymaganiami podanymi w 3.5 i 3.9.

Piony boczne należy zakończyć rurą wywiewną na dachu. Dopuszcza się włączenie pionu bocznego do pionu wentylacji głównej pod stropem ostatniej kondygnacji.

Przewód obejścia wentylacyjnego należy włączyć do przewodu spustowego za pomocą łuku skierowanego w dół.

Wymagania dotyczące średnic przewodów wentylacyjnych zostały podane w 3.9.

Przewody wentylacyjne należy wykonywać zgodnie z PN-81/B-10700/01 p. 2.6.

4.3. Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnej deszczowej.

4.3.1. Podejście i rury. Średnice podejść powinny wynosić:

1. dla połączenia wpustów dachowych z przewodem spustowym wewnętrznym, min.0,15 m,

2. dla odprowadzenia do przewodu spustowego ścieków opadowych z balkonów i dachów nad gankami, 0,05 m.

Dla odprowadzenia do przewodów spustowych ścieków odpadowych z dachów o nachyleniu na zewnątrz należy wykonać rynny o średnicy min. 0,15 m i ze spadkiem min. 0,5%.

4.3.2. Przewody spustowe (piony). Piony deszczowe można podłączyć do przewodów odpływowych instalacji kanalizacyjnej deszczowej lub ogólnospławnej.

W budynkach mieszkalnych dla odwadniania dachów należy stosować instalację z pionami wentylacyjnymi.

Dopuszcza się w budynkach o wysokości do 5 kondygnacji, stosowanie pionów zewnętrznych.

Średnica pionu powinna być jednakowa na całej wysokości.

Średnicę pionu należy przyjmować, w zależności od powierzchni odwadnianej, zgodnie z wymogami podanymi w 3.7.

Piony wewnętrzne należy prowadzić przez pomieszczenia niemieszkalne.

Piony zewnętrzne należy w dolnej ich części, do wysokości 2 m nad terenem, wykonywać z rur żeliwnych kielichowych.

Odległości między pionami nie powinny przekraczać 25 m.

Projektowanie większych odległości między pionami uwarunkowane jest przyjęciem odpowiedniej wielkości koryt dachowych o przekroju i spadku obliczonym hydraulicznie.

4.3.3. Przewody odpływowe i podłączenia kanalizacyjne. Minimalne spadki przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacji deszczowej powinny wynosić, w zależności od średnicy:

dla d = 0,15 m - 0,8 %

dla d = 0,20 m - 0,5%

dla d = 0,25 m - 0,4 %

Pozostałe przepisy, wspólne dla kanalizacji deszczowej i kanalizacji bytowo - gospodarczej oraz ogólnospławnej, przedstawiono w 4.2.3.

4.4. Zamknięcie wody. Każdy przewód sanitarny powinien być zaopatrzony w zamknięcie wodne instalowane bezpośrednio pod nim. W przypadkach uzasadnionych względami technicznymi dopuszcza się stosowanie zamknięć wodnych na podejściu, przed podłączeniem do przewodu spustowego lub odpływowego.

Umywalki połączone szeregowo można zaopatrzyć we wspólne zamknięcie wodne. Ponadto w zamknięcia wodne powinny być wyposażone:

• piony odprowadzające ścieki deszczowe z wpustów dachowych, ustalonych w odległości mniejszej niż 4 m od otworów do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi,

• wpusty zawierające wody deszczowe, podłączone do przewodów odpływowych ogólnospławnych lub bytowo - gospodarczych.

Wysokość zamknięcia wodnego powinna być nie mniejsza niż 50 mm. Zamknięcia wodne powinny być dostępne dla czyszczenia.

4.5. Studzienki rewizyjne i czyszczaki.

4.5.1. Studzienki rewizyjne zewnętrzne należy umieszczać :

1. na podłączeniu kanalizacyjnym, możliwie najbliżej granicy nieruchomości,

2. przy zmianie kierunku, średnicy lub spadku oraz na połączeniu przewodów odpływowych,

3. na odcinkach prostych przewodów odpływowych, w zależności od średnicy :

• co 35 m dla d = 0,15 m.

• Co 50 m dla d > 0,15 m.

Studzienki rewizyjne powinny mieć średnicę co najmniej 1,0 m, a przy głębokości większej niż 1,5 m - średnicę 1,2 m.

4.5.2. Czyszczaki instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo - gospodarczych należy umieszczać:

1. na przewodzie odpływowym przy wyjściu z budynku, gdy brak możliwości wykonania studzienki rewizyjnej między budynkiem i zewnętrzna siecią kanalizacyjną,

2. na prostych odcinkach przewodów odpływowych, w zależności od średnicy:

• co 15 m dla d = 0,10 do 0,15 m,

• co 25 m dla d = 0,20 do 0,30 m,

3. przed uskokiem (kaskadą) przewodu odpływowego.

4. Na przewodach spustowych przed przejściem ich do przewodów odpływowych,

5. Na podejściach o długościach większych niż 2,5 m, bezpośrednio przed włączeniem do przewodu spustowego.

6. Nie należy umieszczać czyszczaków w pomieszczeniach o szczególnych wymaganiach sanitarno - higienicznych np. pomieszczeniach zbiorowego żywienia, magazynach produktów żywnościowych.

4.5.3. skrzynki rewizyjne na pionach deszczowych. Na pionach instalacji kanalizacyjnej deszczowej, podłączonych do poziomów, należy na wysokość około 0,5m nad terenem, umieścić skrzynki żeliwne z kratką i zamykanym otworem rewizyjnym do usuwania zanieczyszczeń.

4.6. Zabezpieczenia przeciwzalewowe należy instalować n przewodach, do których są podłączone przybory sanitarne położone poniżej maksymalnego poziomu ścieków z pozostałej części instalacji kanalizacyjnej.]

4.7. Wyposażenie instalacji kanalizacyjnych

4.7.1. Odtłuszczanie należy montować na odpływie ścieków z kuchni zbiorowego żywienia:

- centralne, na zewnątrz budynku lub,

• indywidualne przy poszczególnych przyborach.

4.7.2. Odbenzyniacze i łapacze błota należy montować na odpływie ścieków pochodzących z obsługi i mycia pojazdów mechanicznych.

4.7.3. Neutralizatory należy montować na odpływie ścieków agresywnych.

4.7.4. Pompownie w instalacji kanalizacyjnej należy stosować dla odprowadzania ścieków z przyborów sanitarnych znajdujących się poniżej poziomu ścieków w zewnętrznej sieci kanalizacyjnej.

4.7.5. Doły bezodpływowe należy stosować dla ścieków deszczowych z małych powierzchni dachowych w przypadku braku zewnętrznej sieci kanalizacyjnej deszczowej lub ogólnospławnej.

Do studni chłonnych można też odprowadzać ścieki deszczowe pochodzące z odwadniania zagłębień przyokiennych, schodów i pochylni, położonych poniżej poziomu terenu, gdy odprowadzenie ich do instalacji nie jest możliwe.

4.8. Wpusty

4.8.1. Wpusty podłogowe należy umieszczać:

• w pomieszczeniach higieniczno - sanitarnych ogólnospławnych,

• w kuchniach zbiorowego żywienia

• w pralniach,

• w innych pomieszczeniach , gdzie niezbędne jest używanie bieżącej wody, dla utrzymania czystości posadzki.

W pomieszczeniach, gdzie możliwy jest duży chwilowy odpływ ścieków przez wpust podłogowy np. kuchniach zbiorowego żywienia, pralniach, natryskach, powinien 0on być zainstalowany poniżej poziomu posadzki, około 5 - 10 cm pod rusztem.

Dla odprowadzenia ścieków zanieczyszczonych ciałami stałymi należy stosować wpusty podłogowe z osadnikiem.

W kotłowniach, ścieki z posadzki należy odprowadzać do instalacji kanalizacyjnej przez studzienkę osadową.

Zasady rozmieszczania wpustów w pomieszczeniach reguluje PN-81/B-10700/01 p.2.4.8.







---