Czym zajmuje się biogeografia?
Biogeografia nie zajmuje się ani osobnikiem, ani populacją. Zajmuje się rozmieszczeniem jednostek taksonomicznych tj. gatunków, rodzajów, rodzin. Wyróżniamy biogeografie lądów, wysp, oceanów.
Podstawowe pojęcia:
flora - zbiór gatunków roślin na danym terenie
fauna - zbiór gatunków zwierząt na danym terenie (np. fauna Polski)
roślinność - ogół zbiorowisk roślinnych na danym terenie (np. roślinność Polski, zbiorowisko: bór, ols, grąd, itd.)
szata roślinna - w jej skład wchodzi flora i roślinność
formacja roślinna - zgrupowanie roślin w którym przeważa określona forma życiowa (wg klasyfikacji Rankiaera); fizjonomiczno-ekologiczna jednostka roślinności, wydzielona na podstawie dominującej formy życiowej.
roślinność strefowa (zonalna) - formacje roślinne charakterystyczne dla danej strefy klimatycznej, najbardziej rozpowszechnione, dojrzałe i trwałe, tożsame ze zbiorowiskiem klimaksowym dla danej strefy. Roślinność zonalna rozmieszczona jest na kuli ziemskiej zgodnie z gradientem termicznym (od równika aż do stref polarnych) oraz z zawierającym się w poszczególnych strefach termicznych gradientem wilgotnościowym. Przykładami roślinności strefowej: wiecznie zielone wilgotne lasy równikowe występujące w strefie gorącej, wilgotnej; lasy liściaste zrzucające liście na zimę
bezstrefowa (azonalna) - zbiorowiska roślinne nie związane ze strefowością klimatu Ziemi i mające podobną budowę, (pomimo występowania w różnych szerokościach geograficznych) na rozwój której większy wpływ mają warunki siedliskowe (np. podłoże) niż strefowość klimatu; roślinność azonalna tego samego typu może występować w odpowiednich siedliskach w różnych strefach klimatycznych. Np. roślinność jeziorna lub torfowiskowa.
biom - największa jednostka biocenotyczna; rozległy obszar o podobnym klimacie (w określonej strefie klimatycznej), występuje tam stały (klimaksowy) zespół organizmów roślinnych i zwierzęcych. Zależy od klimatu.
zasięg - obszar powierzchni Ziemi na którym występuje dany takson
endemit - organizm roślinny lub zwierzęcy, którego zasięg jest ograniczony do określonego obszaru
relikt - ograniczona w swoim rozmieszczeniu populacja roślin lub zwierząt będąca pozostałością dawnego, większego zasięgu.
synantropizacja - zjawisko przystosowywania się organizmów do życia w warunkach przekształconych przez człowieka. Odbywa się bez świadomych działań ze strony ludzi.np.Szczury, myszy, muchy domowe, synogarlica turecka
element geograficzny- grupa gatunków roślin o podobnych zasięgach geogr., wyróżniona na podstawie przynależności do określonego państwa lub obszaru florystycznego
Czynniki wpływające na rozmieszczenie roślin i zwierząt na kuli ziemskiej (wymienić)
Czynniki biogenetyczne
Czynniki antropogeniczne
Czynniki historyczne
Czynniki ekologiczne: klimatyczne, siedliskowe, biotyczne
Podział i krótka charakterystyka czynników klimatycznych wpływających na rozmieszczenie roślin i zwierząt na lądzie
Czynniki klimatyczne:
Promieniowanie słoneczne - czynnik bezwzględnie konieczny, energia świetlna niezbędna do przeprowadzania procesu fotosyntezy. Rośliny krótkiego dnia spotykamy głównie na małych szerokościach geograficznych. Rośliny długiego dnia przeważają w największych szerokościach, gdzie w skrajnych przypadkach w okresie letnim trwa ciągły dzień. Rośliny długiego dnia mogą występować także w małych szerokościach geograficznych ale na obszarach wysokogórskich, gdzie temp jest niska
Temperatura - duże wahania na lądzie, zmiennocieplne w większości w cieplejszym klimacie;
REGUŁA BERGMANA - stałocieplne maja większe rozmiary w chłodniejszych warunkach, a zmiennocieplne odwrotnie.
REGUŁA ALLENA - peryferyjne części ciała stałocieplnych są mniejsze w zimnych regionach
Opady - REGUŁA GLOGERA - w klimacie suchym jaśniejsze ubarwienia niż w klimacie wilgotnym. Rosa zaspokaja zapotrzebowanie na wodę glonów, mchów, porostów. Mgła zwilża glebę , zmniejsza nasłonecznienie. Znaczenie śniegu wzrasta wraz z coraz większą szerokością geograficzną i wzrostem wysokości n.p.m. W krajach podbiegunowych śnieg jest czynnikiem ograniczającym roślinność. Śnieg dostarcza wody podczas tajania. Rośliny pod grubą warstwą śniegu zachowują turgor niektóre kwitną. W klimacie wilgotnym występują bujne lasy mieszane a w częściach suchych zajęta jest przez roślinność suchoroślową.
Wiatr: Wpływ na rośliny:
Pośrednio: przenoszenie zimnych i ciepłych mas powietrza, powodowanie ruchu chmur i mgieł
Bezpośrednio: procesy przesuwania i przenoszenia luźnego podłoża, wydmy, wysuszająca działalność wiatru, deformacje roślin, wykorzystanie ruchów powietrza w procesach zapylania, rozsiewania diaspor
Wpływ wiatru na zwierzęta:
siła napędowa dla ptaków
eliminacja motyli z wysp małych, oddalonych od lądu, z silnym wiatrem
Wyładowania atmosferyczne - naturalne , wywołują pożary lasów, co wpływa na rozmieszczenie roślin i zwierząt
Podział i krótka charakterystyka czynników siedliskowych wpływających na rozmieszczenie roślin i zwierząt lądzie
Czynniki siedliskowe:
Gleba - właściwości fizyczne i chemiczne gleby, rodzaje gleby (brunatne, bielicowe itd.)
Pożary - ściółkowe, koron, gruntowe - bagna, torfy palą się w środku
Ukształtowanie terenu - wzniesienie nad poziomem morza (im wyżej tym chłodniej), ekspozycja (najlepsza południowa)
Rodzaj podłoża (piasek, sypkie)
Strefowe biomy zonalne kuli ziemskiej (wymienić)
Wilgotne lasy równikowe
Wiecznie zielone lasy strefy pozdwrotnikowej
Lasy zrzucające liście w porze suchej
Sawanny
Gorące pustynie i półpustynie
Lasy i zarośla twardolistne
Lasy liściaste i mieszane strefy umiarkowanej
Stepy i preria
Pustynie i półpustynie strefy umiarkowanej (zimne)
Tajga
Tundra
Krótka charakterystyka wybranego strefowego biomu bezleśnego
Krótka charakterystyka wybranego strefowego biomu leśnego
Cechy biogeograficzne gór jako biomu azonalnego
W różnych strefach klimatycznych
Piętrowość
Bardzo dużo gatunków, endemity
Zimniej w górach - endemity z klimatów chłodnych
Podział i krótka charakterystyka czynników antropogenicznych wpływających na dynamikę zasięgów roślin i zwierząt
1.Pośredni
• Zmiany w siedlisku (zanieczyszczenia, zmiany wód, powietrza, gleby) - pewne gatunki się wycofują inne wchodzą
• Zmiany w fitocenozach i zoo cenozach - wyrąb lasu, koszenie, wypas, pożary
• Tworzenie nowych środowisk np. tworzenie miast, upraw, monokultur
2.Bezpośredni - zmiany we florze i faunie, bezpośrednie
a) Powiększanie zasięgów
• Zawleczenie (niecelowe)
• Wprowadzenie (celowa introdukcja)
• Hodowla i zdziczenie - uciekinierzy z upraw
b) Zmniejszanie zasięgów
• Tępienie gatunków np. tura, ptaka dodo, krowy morskiej
c) Synantropizacja - zjawisko przystosowywania się organizmów do życia w warunkach przekształconych przez człowieka. Odbywa się bez świadomych działań ze strony ludzi.
• Szczury, myszy, muchy domowe, synogarlica turecka
d) Zwierzęta i rośliny użytkowe
Domestyfikacja - procesy przekształcania cech i właściwości morfologicznych, fizjologicznych, rozwojowych i psychicznych zwierzęcia dzikiego następujący na skutek długotrwałego oddziaływania człowieka na zwierzęta. Żbik → kot; Wilk → pies
Podział czynników historycznych wpływających na rozmieszczenie roślin i zwierząt
• Czynniki paleogeograficzne (ruchy kontynentów)
• Czynniki paleoklimatyczne (zmiany klimatu)
• Czynniki paleobiogeniczne (ewolucja)
Teorie tłumaczące historyczne zmiany wielkości i położenia lądów i oceanów
• Pomostów kontynentalnych
• Stałości kontynentów i oceanów
• Dryfu kontynentów
• Ruchu płyt litosfery
Teoria dryfu kontynentów - argumenty popierające słuszność teorii
Teoria Wegenera powstała w 1913 roku
• Wszystkie kontynenty świata połączone w jeden superkontynent - Pangea
• Pangea uległa rozpadowi, a poszczególne fragmenty oddaliły się od siebie
• Kontynenty składają się z lekkiego tworzywa - sial (Si, Al)
• Dno oceaniczne składa się z cięższej substancji - sigma (Si, Mg)
• Kontynenty unoszą się na niższej i cięższej warstwie skorupy ziemskiej
Argumenty:
• Podobieństwo budowy geologicznej i zbieżność zarysu wybrzeży pomiędzy wschodnią Ameryką Południową i zachodnią Afryką
• Podobieństwo fauny i flory obu kontynentów np. flora glossopterisowa - kontynenty musiały kiedyś znajdować się obok siebie
• Flora i fauna Ameryki Płd. i Afryki mają wiele wspólnych rodzin, a niewiele wspólnych rodzajów i gatunków - odległa wspólnota terytorialna i późniejsza izolacja
Argumenty Aleksandra Du Toit:
• Skamieniałości gadów Mesosaurus w skałach karbonu i permu w Brazylii i płd. Afryce - w ciemnych iłach z kopalnymi owadami i skorupiakami
• Wiele gatunków ograniczonych występowaniem do kontynentów południowych
• Podobieństwo następstwa stratygraficznego w interwale gdzie znaleziono Mesosaurus - sekwencja gondwańska, wykształcona identycznie w Ameryce Płd., płd. Afryce, Indiach i na Antarktydzie
• Do czasu wytworzenia Pangei:
- Gondwana -południowy superkontynent
- Laurazja - północny superkontynent
• Teoria wyjaśnia podobieństwa florystyczne i faunistyczne między:
- Europą i Ameryką Płn.
- Afryką i Ameryką Płd.
- Afryką płd. i Australią
- Podobieństwa tłumaczy się łatwością wymiany, czyli bliskością położenia
Teoria była negowana ze względu na brak jasnego mechanizmu tłumaczącego przemieszczanie kontynentów na tak duże odległości
Teoria tektoniki płyt - mechanizm ruchu kontynentów
• Hess, 1962 - kontynenty nie przesuwają się po skorupie oceanicznej, ale przemieszcza się cała skorupa
• Założenie teorii: obecność w skorupie ziemskiej przemieszczających się względem siebie płyt
• Płyty tworzą litosferę, w jej skład wchodzą kontynenty, pływające, dzięki mniejszej gęstości skał, na gęstszej warstwie litosfery
• Dnem oceanów przebiegają grzbiety śródoceaniczne dzielące skorupę ziemską na 7 głównych płyt kontynentalnych
• Płyty mogą przemieszczać się względem siebie:
- dno w obrębie grzbietów przyrasta dzięki krzepnięciu wdzierającej się przez pęknięcia magmy - zachodzi rozsuwanie starszych części dna w kierunkach prostopadłych do grzbietu i w efekcie przemieszczanie lądów
Biogeograficzne skutki wędrówki kontynetów
Fragmentacja zasięgów np. torbacze w Australii
Wymieranie lub przyspieszona ewolucja
Powstawanie flor i faun mieszanych (np. Ameryka Północna i Południowa) i (Indie i Azja)
Kryteria podziału fito- i zoogeograficznego lądów (wymienić, czego dotyczą?)
1.kryterium faunistyczne (florystyczne) - bierze pod uwagę różnorodność gatunkową i rodzajową flor i faun, a także liczbę i rodzaj endemitów
2. kryterium ekogeograficzne - zasięg formacji roślinnych czy też biomów (granice zasięgów pokrywają się z granicami cenobiomów lub formacji roślinnych)
3. kryterium historyczne - historia, powiązania historyczne flor i faun
Podział fitogeograficzny lądów (definicja pojęcia „państwo roślinne”, wymienić państwa roślinne, krótka charakterystyka państw roślinnych - jakie tereny obejmują, endemizm)
państwo biogeograficzne (zwane dawniej królestwem) -obszar o swoistej florze i faunie o wspólnym pochodzeniu, wyróżniający się wybitnym endemizmem na poziomie rodzin
państwa roślinne:
- państwo holarktyczne (Holarctis): Ameryka Północna, Europa, północna cześć Afryki, Azja bez Indii, Grenlandia
- państwo paleotropikalne (Paleotropics): Srodkowa i południowa część Afryka bez południowego końca, Madagaskar
- państwo neotropikalne (Neotropics): Ameryka Srodkowa i Południowa
- państwo przylądkowe (Capensis): południowy skrawek Afryka
- państwo australijskie (Australis): Australia
- państwo hol antarktyczne (Holantarctis): Antarktyda
Podział zoogeograficzny lądów (definicja pojęcia „królestwo zwierzęce”, wymienić królestwa i krainy, krótka charakterystyka krain zoogeograficznych - jakie tereny obejmują, endemizm)
1. Królestwo A R K T O G E A
- kraina palearktyczna: Azja, Europa, północna Afryka, Islandia
- kraina nearktyczna: Ameryka północna, Grenlandia
- kraina etiopska: Środkowa i południowa Afryka, Madagaskar
- kraina orientalna: Indie, wyspy Oceanu indyjskiego
2. Królestwo N O T O G E A
- kraina australijska: Australia, Nowa Zelandia, Nowa Gwinea, pobliskie wyspy
3. Królestwo N O E G E A
- kraina neotropikalna: Środkowa i południowa Ameryka
4. Królestwo A N T A R K T I S
- kraina antarktyczna: Antarktyda
Różnice między podziałem fito- i zoogeograficznym lądów
Inne nazwy (państw i królestw)
Brak odrębnego państwa przylądkowego w podziale zoogeograficznym
Inny zasięg państw holoarktycznych
Różnice w przebiegu granic
Podział fitogeograficzny jest dokładniejszy
Podział i powstawanie wysp
Wyspy kontynentalne: były kiedyś częścią lądu, ale utraciły połączenie, mogą pochodzić z materiału z lądu (piasku, skał), ale muszą być pogodzenia lądowego, taka sama budowa geologiczna materiału na wyspie i lądzie;
Sposoby powstawania wysp kontynentalnych:
Fragmentacja kontynentu, np. Madagaskar
Wypiętrzenie w strefie subdukcji, np. Nowa Gwinea
Podniesienie poziomu morza, np. wyspa północna i południowa Nowej Zelandii
Akumulacja osadów w deltach rzek, np. Wenecja
Akumulacja osadów polodowcowych, np. Long Island
Akumulacja osadów napływowych, np. wyspy wydmowe Queensland w Australii
Działalność człowieka, np. Palm Island (Dubaj)
Wyspy oceaniczne: zwykle pochodzenia wulkanicznego, nigdy nie miały połączenia z kontynentem, materiał budujący nie pochodzi z lądu, zwykle leżą daleko od lądu
Powstawanie:
Wulkaniczne:
- w strefie spredingu, np. wyspa Św. Heleny
- w strefie subdukcji, np. Mariany, Kuryle
- w rejonach wzmożonej aktywności wulkanicznej, np. Hawaje
Koralowe:
- atole
- rafa barierowa
Przykłady wysp kontynentalnych i oceanicznych
Wyspy kontynentalne: Madagaskar, Nowa Gwinea, Tasmania, Long Island, Palm Island
Wyspy oceaniczne: Azory, wyspy Świętej Heleny (w strefie spredingu), Mariany, wyspy Marshala (w strefie subdukcji), Hawaje (w strefie wzmożonej aktywności wulkanicznej)
Cechy biogeograficzne wysp kontynentalnych i oceanicznych
Wyspy kontynentalne:
Takie, które były kiedyś częścią większego lądu, ale utraciły połączenie ze swym lądem macierzystym
W chwili powstania posiadały gotowe florę i faunę odziedziczoną od macierzystego lądu
Muszą mieć taką samą budowę geologiczna co ląd macierzysty
Wyspy oceaniczne:
Nigdy nie miały żadnego lądowego połączenia kontynentem
Materiał budulcowy nie pochodzi z lądu
Są pochodzenia wulkanicznego
Czynniki kształtujące florę i faunę wysp:
Wielkość i wiek wyspy
Stopień izolacji geograficznej
Tempo dyspersji
Topografia
Sposób powstania wyspy
Odległość od kontynentu
Wiatry
Prądy morskie
Istnienie innych wysp lub archipelagów na drodze między wyspą a kontynentem
Strefa klimatyczna
Przypadek
Kont chwytania wyspy
Podział i krótka charakterystyka czynników wpływających na rozmieszczenie roślin i zwierząt w środowisku wodnym.
Czynniki:
1.klimatyczne:
Temperatura: wody głębinowe - niska, prawie niezmienna; powierzchnie mórz, w pobliżu brzegów - temperatura waha się; wpływ na lepkość i gęstość; wysokie i niskie szerokości geograficzne- niewielkie wahania temperatury; szerokości umiarkowane- wyraźniejsze wahania temperatury; większe głębokości- brak zmian sezonowych
Światło: warstwa fotyczna - głębokość strefy fotycznej zależy od: * kąta padania promieni słonecznych, * tempa pochłaniania promieniowania, * obecności cząstek materiału skalnego; strefa afotyczna
Wiatr: mieszanie powierzchniowych warstw wody, wpływając na temperaturę, zasolenie, mętność i inne czynniki środowiskowe, poruszanie prądy oceaniczne, roznoszenie po świecie zwierząt i wpływ na warunki bytowania, bezpośredni napęd przy podróżach
2.sieliskowe:
Siła wyporu wody
Gęstość wody: 700 razy gęstsza, 100 razy bardziej lepka od powietrza, na dnie prawie taka sama jak na powierzchni, brak dolnej granicy zasiedlania przez życie, spowalnianie procesu opadania: * zmniejszenie ciężaru właściwego ciała (np. odkładanie tłuszczu, tworzenie wakuol gazowych), * zwiększenie powierzchni nośnej ciała (np. tworzenie wyrostków, spłaszczenie i wydłużenie ciała)
Zasolenie: w zależności od stopnia zasolenia wody wyróżniamy wody:
* oligohalinowe - słodkie (jeziora, rzeki)
* mezohalinowe - słonawe (Bałtyk)
* polihalinowe - słone (Morze Śródziemne, Morze Czarne)
* hiperhalinowe - mineralne (Morze Martwe)
Ciśnienie: bardzo duże ciśnienie hydrostatyczne, nie zależy od wielkości i kształtu zbiornika, zależy od głębokości, życie możliwe dzięki bardzo małej ściśliwości wody, organizmy bez przestworów ulegają niewielkim deformacjom
Gazy: życie w wodzie wymaga dostępu do dwutlenku węgla i tlenu, ciepłe dni - mała akumulacja tlenu; głębokie oceany - bardzo niska zawartość
Składniki odżywcze: azotany (NO3-) i fosforany (PO3-) - rola w oceanach: nawozy, uwalniane na większych głębokościach, powracają do wody w formie produktów przemiany materii; prądów wstępujących - bogate życie; wody przybrzeżne i ujścia rzek - miejsca bogate w organizm; otwarte wody - mniej chętnie zamieszkiwane; zawartość fosforanów i azotanów w warstwach górnych mniejsza niż w warstwach dolnych
Barwa i rodzaj dna: przezroczystość - meduzy, wody płytkie - jasne kolory, dno muliste - ciemnobrunatne, wody przybrzeżne - brązowe, szare
Cyrkulacja wód: czynniki powodujące przemieszczane mas wodnych: wiatry, różnice temperatury, różnice zasolenia, odmienny układ siły grawitacyjnej Księżyca; pionowe ruchy wody wolniejsze niż poziome; pionowy przepływ wód ku górze; prąd zstępujący - przemieszczanie w dół; pozycja w poziomie - przemieszczanie z prądem
3.historyczne:
Bariery: rozmieszczenie ilościowe i gatunkowe organizmów zależy od: zmiany właściwości wody, obecności grzbietów oceanicznych; różnice - bariery dla organizmów; kierunek poziomy - styki wód słodkich i słonych; ukształtowanie dna morskiego; bariery lądowe
Powstawanie oceanów: najstarszy Pacyfik, inne młodsze rozrastają się jego kosztem
4.antropogeniczne: zanieczyszczanie wód: metale ciężkie, detergenty, pestycydy, fenole; introdukcja; zawleczenie
5.biotyczne: konkurencja
6.biogeniczne: genetyczne uwarunkowania
Podział fitogeograficzny państwa morskiego (wymienić obszary)
Państwo morskie:
1.Obszar przybrzeżny: borealny, zwrotnikowy atlantycki, zwrotnikowy indyjsko-pacyficzny, australijski, antarktyczny
2.Obszar pelagiczny: arktyczno borealny, zwrotnikowy atlantycki, zwrotnikowy indyjsko-pacyficzny, antarktyczny
Podział zoogeograficzny państwa morskiego (wymienić typy fauny morskiej oraz krainy)
1.Fauna szelfowa: Krainy: borealna, tropikalna, antyborealna
2.Fauna pelagiczna powierzchniowa: Krainy: borealna, tropikalna, antyborealna
3.Fauna pelagiczna głębinowa: Krainy: arktyczna, centralna, antarktyczna
4.Fauna denna głębinowa: Krainy: arktyczna, atlantycka, indopacyficzna, antarktyczna
Cechy biogeograficzne flory i fauny Bałtyku:
Zimne morze (gatunki zimnolubne)
Brak: głowonogów, korali, szkarłupni, bezmuszlowych ślimaków, ramienionogów, dużych ssaków, endemitów: jest tylko 1 sercówka, dennej fauny - bo płytkie morze
Dużo zawleczonych gatunków
Relikty arktyczne: podwój wielki, foka obrączkowana, kur rogacz, małż Astarte północna
Gatunki słonowodne: śledź, dorsz, makrela Gatunki słonawowodne: nereida, pąkle, drobne skorupiaki Gatunki słodkowodne: sieja, okoń, miętus, płoc Rośliny słonowodne: trawa morska Rośliny słonawowodne: Hara bałtycka Rośliny słodkowodne: gałęzatka
Morze słonawe bo: jest małe parowanie, duży napływ wód słodkich, małe wlewy wód słonych,
Morze polodowcowe: dużo słodkiej wody z lodowca
W czym się przejawia przejściowość biogeograficzna Polski?
W położeniu w centrum Europy
W braku ścisłych barier zachodnich i wschodnich i nieszczelności południowej granicy
W przejściowości klimatu
W położeniu na granicy dwóch płyt tektonicznych i z przejściowości gleb
W równoleżnikowości układu gór i nizin
W historii terenu poddanego zlodowaceniom
Przejściowość biogeograficzna Polski - gatunki przechodnie i nieprzechodnie
gatunki przechodnie (ok. 60% wszystkich gat.)- gatunki, które nie osiągają na terytorium Polski granicy zasięgu np. sarna, szczur wędrowny, płomykówka, lis rudy, olsza czarna, sosna zwyczajna, dąb szypułkowy, zawilec gajowy, grab, jesion, wiąz górski, lipa drobnolistna.
gatunki nieprzechodnie (ok. 40%) - osiągają na terenie Polski granicę zasięgu, np. wierzba szerokolistna - u nas granica północna, wrzosiec bagienny - granica SE, klon polny, modrzew europejski, topola czarna.
Gatunki północne z granicą południową przebiegającą przez Polskę: zając bielak, nornik północny, gągoł, szlachar, perłowiec tundrowy
Gatunki północno-wschodnie z granicą zachodnią jeż wschodni, orlik grubodzioby, słowik szary, perłowiec wschodni
Gatunki południowe i południowo-wschodnie z granicą północną: mysz zielna, muchołówka białoszyja, dzierzba rudogłowa, ogończyk akacjowy
Gatunki zachodnie i południowo-zachodnie z granicą wschodnią: jeż zachodni, królik, pliszka górska, słowik rdzawy, przestrojnik titonus
Gatunki dysjunktywne o zasięgach wyspowych: koszatka, żołna, podkowiec mały, modraszek pseudoikar, ohar
Gatunki typu borealno-górskiego o zasięgach dysjunktywnych o granicy północnej i południowej: rzęsorek mniejszy, smużka, dzięcioł trójpalczasty, orzechówka, niepylak mnemosyna (gatunki dysjunktywne, czyli takie, które mają rozerwany zasięg)
Krótka charakterystyka flory i fauny Polski - gatunki pospolite, rzadkie, obce, kosmopolityczne, endemity, relikty, gatunki charakterystyczne dla biomu lasów liściastych strefy umiarkowanej
FLORA
1. Charakter przejściowy
- mało endemitów - 1% flory naczyniowej; na niżu np. warzucha polska;
endemity Karpat - ok. 110 gatunków w całych Karpatach, a tylko część z nich występuje na terenie Polski np. ostróżka tatrzańska, skalnica tatrzańska ;
endemity Pienin - np. złocień zawadzkiego, mniszek pieniński - Pieniny całe leżą w Polsce
- dużo gatunków przechodnich - 54% - migracje elementów geograficznych szaty roślinnej tj. element borealny, kontynentalny, karpacki, alpejski, oceaniczny
2. Kontrast między niżem a górami
3. Typowa flora dla Europy - przeważają gatunki europejskie, szeroko rozpowszechnione, holarktyczne
Relikty
Glacjalne
brzoza karłowata
dębik ośmiopłatkowy
malina moroszka
wierzba lapońska
bażyna czarna
skalnica śnieżna
Postglacjalne
grążel drobny
poryblin jeziorny
lobella jeziorna
tojeść gajowa.
Kserotermiczne
miłek wiosenny
ostnice
wisienka karłowata
Trzeciorzędowe
ostróżka tatrzańska
skalnica tatrzańska.
Przedholoceńskie
chryzantema Zawadzkiego
dębik ośmiopłatkowy
Endemity
Endemity Tatrzańskie: warzucha tatrzańska, ostróżka tatrzańska, skalnica tatrzańska.
Endemity Karkonoskie: gnidosz sudecki, dzwonek karkonoski, skalnica bazaltowa.
Endemity Pienińskie: pszonak pieniński, mniszek pieniński.
Gatunki inwazyjne klon jesionolistny, nawłoć kanadyjska, moczarka kanadyjska;, szarłat, żółtlica drobnokwiatowa, życica wielokwiatowa , powojnik, niecierpki pospolity, szczaw omszony
Gatunki pospolite (rosną wszędzie)
Na glebach ubogich: sosny, jałowce, porosty - chrobotki.
Na glebie nieco żyźniejszej: brzozy, jarzębina; jako runo leśne: mchy, widłaki, wrzosy, paproć orlica.
Na terenach podmokłych i bagnistych: olsy (olszyny), jesion, kruszyna, kalina, czarna porzeczka, pokrzywy, kaczeńce.
W dolinach rzek rosły niegdyś lasy łęgowe: wierzby, topole, krzaczaste wierzby, czeremchy, trzmieliny, bez czarny, pokrzywy.
Większość naszych drzew (oprócz jodły, buku i świerka) rośnie w całym kraju; zależnie tylko od warunków siedliskowych.
Gatunki rzadkie: Wisienka stepowa, Ostrożeń siedmiogrodzki, Głóg Palmstrucha, Pszonak pieniński, Szachownica kostkowata, Len austriacki, Marsylia czterolistna, Azalia żółta, Salvinia pływająca, Kłokoczka południowa, Wawrzynek główkowy, Storczyk samczy, Storczyk cuchnący, Tojad lisi, Turzyca oścista, Turówka wonna, Sit błotny, Kruszczyk siny
Gatunki kosmopolityczne: mniszek lekarski, paproć orlica, perz właściwy, bieluń dziędzierzawa, trzcina pospolita, wiechlina roczna, wiechlina łąkowa, wiechlina zwyczajna, rodzaj: rzęsa
Gatunki charakterystyczne dla biomu lasów liściastych strefy umiarkowanej:
dęby, buki, klony, graby, jesiony, brzoza brodawkowata
FAUNA
Pospolite gatunki fauny polskiej:
dzik, wiewiórka, zając, lis, sarna
sikora modra, zięba
jaszczurka zwinka, padalec
żaba trawna, ropucha szara
ślimak zaroślowy
żuk gnojarz
listkowiec cytrynek, rusałka pokrzywnik, rusałka pawik, rusałka admirał
Rzadkie gatunki fauny polskiej
chomik europejski, foka szara, koszatka, świstak, wydra europejska, zając bielak, żbik
biegus zmienny, bielik, błotniak stawowy, bocian czarny, cietrzew, głuszec, orzeł przedni
gniewosz plamisty, wąż Eskulapa, żółw błotny
ropucha paskówka, salamandra plamista, traszka karpacka
piskorz, kur rogacz, aloza paprosz, iglicznia, kiełb
rak szlachetny
modraszek gniady, niepylak apollo, wstęgówka bagienka, strzępotek edypus
Według badań prowadzonych przez Instytut Ochrony Przyrody PAN w Polsce żyją obecnie 302 obce gatunki zwierząt.
Liczba występujących w kraju obcych gatunków na pewno nie jest kompletna, zwłaszcza gdy chodzi o grupy systematyczne których znajomość jest u nas bardzo fragmentaryczna (pluskwiaki, pajęczaki, nicienie).
Spośród 302 sklasyfikowanych gatunków - 119 (40%) to gatunki o różnym stopniu inwazyjności.
Do najgroźniejszych gatunków inwazyjnych należą:
babka bycza
babka szczupła
babka łysa
jenot
norka amerykańska
wioślarka kaspijska (Cercopagis pengoi)
racicznica zmienna
rak sygnałowy
rak pręgowaty inaczej rak amerykański (Orconectes limosus)
okoń nilowy
stonka kukurydziana
krab wełnistoszczypcy
krabik amerykański
kiełż wschodni
Gatunki kosmopolityczne
szczur wędrowny
lis rudy
zając szarak
mysz domowa
płomykówka zwyczajna
gołąb skalny
wróbel zwyczajny
synogarlica turecka
wołek zbożowy
mucha domowa
świerszcz domowy
Endemity Polski: darniówka tatrzańska, ślimak tatrzański, Goroń tatrzański, Allogamus starmachi
Relikty Polski:
relikty trzeciorzędowe: wąż eskulapa, studniczek (Niphragus tatrensis), jaszczurka zielona (obecnie zanikła na terenie Polski)
relikty plejstoceńskie: kozice, świstak, orzechówka, nornik śnieżny, skrzelopływka bagienna
relikty holoceńskie: suseł perełkowany, suseł moręgowany
Gatunki charakterystyczne dla biomu lasów liściastych strefy umiarkowanej:
ssaki: jeleń, sarna, łoś, żubr, wilk, ryś, lis rudy, żbik, dzik, zając szarak, niedźwiedź
małe ssaki: msz leśna, ryjówka aksamitna, nornica ruda, kret, jeże
ptaki: kos, rudzik, drozd, dzięcioły, sikory, mysikrólik
gady: jaszczurka zwinka, zaskroniec, żmija zygzakowata
płazy: żaba trawna, ropucha szara
bezkręgowce w ściółce: roztocza, ślimaki, mrówki, pajęczaki