procesy 5lk, Technologia chemiczna, 5 semestr, Podstawowe procesy przemysłu chemicznego i aparatura, sprawozdania


Anna Sowa

III CC DI, L1, 2011/2012

Katedra Inżynierii

Chemicznej i Procesowej

HYDRODYNMIKA FLUIDYZACJI

GAZOWEJ

Data wykonania ćwiczenia

21.12.2011

Ocena

Data

Podpis

Data oddania sprawozdania

11.01.2012

Fluidyzacja jest procesem tworzenia pseudofazy fluidowej kształtującej warstwę unoszącą strumieniowo ciała stałe - zwykle za pomocą gazu, która znajduje się w ruchu podobnym do wrzenia, np. unoszenie stałych drobin z dna naczynia przez strumień płynu. Proces fluidyzacji powoduje zwiększenie powierzchni styku międzyfazowego i wzmaga kinetykę przemian. Jest to zatem procesem polegający na utrzymaniu złoża rozdrobnionego materiału stałego w stanie intensywnej cyrkulacji wywołanej przepływem przez złoże gazu (fluidyzacja gazowa) lub cieczy (fluidyzacja cieczowa). Cyrkulacja ziaren ma miejsce po przekroczeniu określonej prędkości przepływu tzw. krytycznej prędkości fluidyzacji. Poniżej tej prędkości złoże jest nieruchome, zaś znaczne przekroczenie powoduje przejście w obszar transportu pneumatycznego. W układzie ciecz-ciało stałe zwiększenie prędkości ponad krytyczną powoduje spokojne, stopniowe rozszerzanie się złoża i równomierną cyrkulację ziaren - fluidyzacja jednorodna. Natomiast w układzie gaz-ciało stałe zwiększenie prędkości powoduje pulsacyjny przepływ gazu przez złoże (w postaci pęcherzy) i niejednorodną strukturę złoża - fluidyzacja niejednorodna (pęcherzująca).

Przepływ płynu przez złoże materiału rozdrobnionego wiąże się ze spadkiem ciśnienia płynu wynikającym z oporów przepływu. Podwyższenie prędkości płynu powoduje wzrost oporów i wzrost spadków ciśnienia (linia nr 1). Gdy nadciśnienie płynu pod złożem materiału zrównoważy lub przekroczy ciśnienie statyczne to następuje niewielka ekspansja. Jest to spowodowane rozluźnianiem złoża, a zatem i wzrostem jego objętości. Powiększenie prędkości płynu powoduje przejście i utrzymanie złoża w stanie fluidalnym, w którym spadek ciśnienia nie ulega większym zmianom (linia nr 2). Prędkość przepływu płynu rozgraniczająca obszar złoża fluidalnego od złoża nieruchomego nazywana jest krytyczną prędkością fluidyzacji. Odpowiada punktowi załamania krzywej.

0x08 graphic

spadek ciśnienia w złożu fluidalnym

Redukcja prędkości osłabia intensywność mieszania i złoże fluidalne przechodzi w złoże nieruchome, a porowatość tego złoża pozostaje na poziomie porowatości krytycznej, jest więc inna niż porowatość złoża wyjściowego. Wskutek tego inna jest też zależność spadku ciśnienia od prędkości przepływu płynu (linia nr 3).

Fluidyzacja jest stosowana np. w kontaktowych procesach suszenia, sublimacji.

Część doświadczalna.

Masa

materiału

Frakcje[mm]

Gęstość

[kg/m3]

Średnica zastępcza dz [mm]

Czynnik kształtu φ

1,4 kg

0,2-0,25

0,25-0,3

0,3-0,4

0,4-0,5

0,5-0,6

1960

0,34

0,85

Udział masowy [%]

0,65

2,3

30,8

55,9

10,35

Lp.

Wysokość

oża

nieruchomego

[mm]

Objętościowe

natężenie

przepływu powietrza [m3/h]

Spadek ciśnienia na złożu [mmCCl4]

Nadciśnienie przed rotametrem

[mmCCl4]

1.

88

1,95

50

52

2.

88

2,3

60

62

3.

88,5

2,6

71

72

4.

88,5

3,0

82

82

5.

88,5

3,2

90

91

6.

112

6,8

93

95

7..

145

9,8

95

96

8.

160

13

99

99

9.

150

11,2

95

96

10.

117,5

5,8

91

92

11.

100

4,4

88

89

12.

89

3,2

84

86

13.

88

2,4

66

67

14.

88

1,7

44

45

ρpow = 0,693 [kg/m3]

ηpow = 1,8198 10-5 [Pa s]

Do obliczenia Δp wykorzystano wzór: Δph CCl4(ρCCl4-ρ)g

- gęstość CCl4 ρCCl4 =1586,25 m3/kg

- gęstość powietrza ρ = 0,693 m3/kg

Δp [Pa]

log Δp

1.

777,5

2,890692

2.

933,0

2,969873

3.

1104,0

3,04298

4.

1275,1

3,105536

5.

1399,5

3,145964

6.

1446,1

3,160205

7.

1477,2

3,169445

8.

1539,4

3,187357

9.

1477,2

3,169445

10.

1415,0

3,150763

11.

1368,4

3,136205

12.

1306,2

3,116001

13.

1026,3

3,011266

14.

684,2

2,835175

0x01 graphic
0x01 graphic

w [m/h]

log w

1.

220,38007

2,343172

2.

259,93547

2,414866

3.

293,84009

2,468111

4.

339,04626

2,530259

5.

361,64935

2,558288

6.

768,50486

2,885647

7.

1107,5511

3,044364

8.

1469,2005

3,167081

9.

1265,7727

3,102356

10.

655,48944

2,816566

11.

497,26785

2,69659

12.

361,64935

2,558288

13.

271,23701

2,433349

14.

192,12622

2,283587

logWkr= 2,6 Wkr= 398,107 m/h Wkr = 0,1106 m/s

dz - średnica zastępcza złoża [m],

g - przyspieszenie ziemskie [m/s2],

εkr - porowatość złoża w warunkach krytycznych,

ρs - gęstość ciała stałego(materiału złoża) [kg/m3],

ρ - gęstość płynu [kg/m3],

φ - czynnik kształtu,

η - współczynnik lepkości dynamicznej płynu [kg/ms].

0x01 graphic
- bezwymiarowa prędkość,

0x01 graphic
- bezwymiarowa średnica,

υ - lepkość kinetyczna płynu [m2/s],

n = 1,3 i c = 0,025 dla DM ≤ 3,

n = 0,765 i c = 0,045 dla DM >3.

-0x01 graphic
,

- ρkr usp oblicza się dla wartości wysokości krytycznej 0,103 (przy osłabieniu mieszania złoża przechodzi w stan nieruchomy ale o krytycznej porowatości- wysokość ta wynosiła 0,0885; 0,1175 wzięto wartość średnią)

- ρkr usp=0x01 graphic

0x01 graphic

ρkr usp =0x01 graphic

ε kr = 1-0x01 graphic


0x01 graphic

Wkr = 0,104 m/s

0x01 graphic


0x01 graphic

Wkr = 0,01 m/s

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Wkr = 2,367 m/s

ZESTAWIENIE WYNIKÓW

doświadczalna

k. Leva

k. Erguna

k. Sosny i Kondukowa

Wkr [m/s]

2,6

0,104

0,01

2,367

Wnioski:

Otrzymana doświadczalnie wartość prędkości krytycznej różni się znacznie od tych, z poszczególnych korelacji. Różnica ta jest największa w stosunku do korelacji Erguna. Pryzcyzną tego mógł być niedokładny odczyt wartości spadku ciśnienia z manometru, gdyż podczas pomiaru ciecz manometryczna była bardzo niestabilna i trudno było wyznaczyć jednoznaczną wartość.

Błędy, które powstały podczas odczytu spadku ciśnienia widoczne są szczególnie na wykresie obrazującym spadek ciśnienia na złożu fluidalnym - linia ta jest bardzo pofalowana.

Prędkość krytyczna wyznaczona przy pomocy graficznej prawdopodobnie obarczona jest bardzo dużym błędem, gdyż uzyskany wykres nie jest dokładnym odwzorowaniem wykresów, jakie możemy spotkać w literaturze.

Różnice w wartościach wyliczonych z korelacji mogą być również wynikiem tego, że korelacja Leva i Erguna zakładają iż hydraulikę całego złoża określa przepływ płynu w kanałach międzyziarnowych zaś korelacja Sosny i Kondukowa mówi, że o hydraulice złoża decyduje opływ cząstek złoża przez płyn.

Na podstawie powyższych danych, wyznaczona doświadczalnie przez nas wartość najbardziej zbliżona jest do wartości uzyskanej z korelacji Sosny i Kondukowa, zatem warunki przeprowadzonego doświadczenia prawdopodobnie odpowiadają tym, w jakich została wyznaczona powyższa zależność.

3

0x01 graphic



Wyszukiwarka