Termin „postawa społeczna”
wprowadzony przez Thomasa i Znanieckiego w r. 1918 w celu wyjaśnienia różnic w zachowaniu polskich farmerów w Polsce i w USA.
Petty i Cacioppo (1996):
Uogólniona i względnie trwała pozytywna lub negatywna ocena obiektu (przedmiotów, osób, grup, zjawisk, idei itp.)
Eagly i Chaiken (1993):
Psychologiczna tendencja wyrażana poprzez ocenę obiektu.
Ocena zawarta jest we wszystkich klasach reakcji: jawnych czy ukrytych, poznawczych, afektywnych, behawioralnych.
Modele postaw
1) Trójskładnikowy model postaw
Komponent poznawczy:
poznawcze oszacowanie obiektu oparte na przekonaniach, obrazach i wspomnieniach dotyczących obiektu postawy;
Np. Jerzy uważa, że jego stary fiat jest ciągle sprawny
Komponent afektywny: (uczuciowo - oceniający: stosunek emocjonalny)
pozytywna, negatywna lub mieszana reakcja afektywna składająca się z emocji, nastrojów i uczuć dotyczących obiektu postawy
Np. Jerzy lubi swoje stare auto
Komponent behawioralny:
dyspozycja czy tendencja do zachowania w specyficzny sposób wobec obiektu postawy (negatywne lub pozytywne zachowania)
Np. Jerzy podejmuje decyzję nie kupowania nowego auta
jest lepszy, gdy przekonania dotyczące obiektu są złożone, liczne i niespójne, np. postawa wobec zalegalizowania narkotyków miękkich.
2) Jednoskładnikowy model postaw
Wystarczy jedna dymensja: emocjonalna
Postawa jest to ewaluacja obiektu o pewnym poziomie intensywności.
jest bardziej przydatny, gdy przekonania dotyczące obiektu są uproszczone, nieliczne i nie zaprzeczają sobie nawzajem; są jednoznaczne, np. postawa wobec narkomanii.
Spójność elementów postawy
Jednostka dąży do utrzymania spójnej ewaluacji obiektu, lecz wzajemne związki między elementami postawy (między komponentami i w obrębie poszczególnych komponentów) nie są jednoznaczne.
Przykład braku spójności w obrębie komponentu poznawczego:
Palenie jest złe, ale pozwala utrzymać wagę na właściwym poziomie, ma walory towarzyskie, pozwala rozładować napięcie emocjonalne.
Cyganie to złodzieje i oszuści, ale mają ciekawą kulturę.
Usuwanie niespójności
W obliczu niespójnych ewaluatywnie informacji o obiekcie jednostka dąży do ukształtowania postawy raczej pozytywnej, lub raczej negatywnej, rzadziej - ambiwalentnej.
Dążenie do spójności w zakresie aspektu poznawczego może polegać na:
Selektywności w poszukiwaniu informacji:
Zbieraniu jednostronnych informacji, np. podzielanie opinii panujących we własnym środowisku (większość moich znajomych pali i nie traktuje palenia jako czegoś bardzo szkodliwego).
Postawy, podobnie jak schematy poznawcze, kierują przetwarzaniem informacji tak, by usunąć rozbieżności
Mierzenie postaw: pomiar bezpośredni
Respondenci odpowiadają bezpośrednio na pytania o postawy; np. „Czy będzie Pan głosował na...?
Pytania pojedyncze
Skale postaw typu Likerta
Wiele stwierdzeń dotyczących obiektu postawy
Respondent wskazuje, w jakim stopniu się zgadza bądź się nie zgadza ze stwierdzeniem
Skala dyferencjału semantycznego Osgooda i in.
Umożliwia pomiar różnych postaw przy pomocy tej samej skali
Skale dwubiegunowe, np. przyjemny - przykry, twardy - miękki, szybki - powolny
Podstawowe dymensje: ewaluacja, siła, aktywność
zastrzeżenia
Wpływ sposobu formułowania stwierdzeń, kontekstu, w jakim występują i innych czynników.
Wpływ potrzeby przedstawienia siebie w lepszym świetle (postawy niepopularne w społeczeństwie są ujawniane niechętnie, np. rasistowskie
Wpływ motywacji związanych z odpowiednią autoprezentacją.
Brak wykształconych postaw wobec danego obiektu
Czasami ludzie nie mają postaw wobec danego obiektu, lecz je demonstrują, aby spełnić życzenie ankietera.
Czasami postawy kształtują się dopiero w trakcie pomiaru; lecz są niestabilne i nie są dobrymi predyktorami zachowania.
Pomiar pośredni: wskaźniki fizjologiczne
1) Pomiar fizjologicznego pobudzenia, np. GSR
Można uzyskać informacje tylko o intensywności postawy, a nie o znaku
2) Pomiar napięcia mięśni twarzy (EMG,Cacioppo i Petty, 1981)
Wzmożone napięcie w mięśniach policzków przy postawie pozytywnej, w mięśniach czoła - negatywnej.
3) Pomiar EEG (Cacioppo i in. 1993)
zmiana zapisu w sytuacji zmiany znaku obiektów.
Pomiar pośredni: wskaźniki behawioralne
1) Obserwacja zachowania
Typowe wskaźniki: kontakt wzrokowy, mowa ciała, chęć uczynienia jakiejś przysługi (np. oprowadzenie po kampusie uniwersyteckim czarnego studenta - Campbell i in., 1966).
Ale można kontrolować swoje zachowanie, żeby ukryć prawdziwą postawę
2) Technika zgubionego listu (Milgram, 1965)
Badanie postaw wobec pewnych organizacji politycznych
„Zgubione” listy ze znaczkiem, zaadresowane do określonych organizacji politycznych.
Sprawdzanie, jak wiele listów dotarło do adresata.
3) „Fałszywy infokanał” (bogus pipeline)
Badany sądzi, że jest podłączony do urządzenia wykrywającego kłamstwo.
Pomiar pośredni: postawy utajone
Postawy automatyczne, pozaświadome, kiedy człowiek nie jest świadomy źródeł swoich reakcji, np. wobec przedstawicieli grup obcych, lub wobec samego siebie
Konieczne jest wykorzystywanie pomiarów pośrednich, w trakcie których osoba nie jest informowana, co jest mierzone.
Pomiary oparte na czasach reakcji
Czasy reakcji są dłuższe (bodźce niezgodne) albo krótsze (bodźce zgodne) w konsekwencji wzbudzenia afektu związanego z obiektem postawy
Implicit Association Test (IAT) Greenwalda: wnioskowanie z czasu automatycznych skojarzeń związanych z różnymi kategoriami słów.
Funkcje postaw: instrumentalne
1) Funkcja orientacyjna
Postawy pomagają zorganizować i uprościć świat, sterując naszymi zachowaniami wobec obiektów pozytywnych i negatywnych,
Np. postawa wobec produktów konsumpcyjnych
2) Funkcja utylitarna
Postawy pozwalają osiągnąć pożądane cele (nagrody), a uniknąć kar
Postawa wobec obiektu skłania do podjęcia odpowiednich kroków w celu uzyskania czegoś lub uniknięcia.
Np. postawa wobec Unii Europejskiej.
3) Funkcja społeczno-adaptacyjna
Postawy pozwalają zaprezentować się innym ludziom w pozytywnym świetle i zyskać aprobatę społeczną,
Np.. Pozytywny stosunek do Kościoła
Funkcje postaw: tożsamościowe
Ekspresja tożsamości jednostki i wyznawanych wartości
Postawy pozwalają zdefiniować tożsamość (kim jesteśmy) poprzez wyeksponowanie wartości, jakie cenimy
Np. postawy wobec aborcji, praktyk religijnych, zanieczyszczenia środowiska
Obrona Ego
Projekcja własnych nieakceptowanych uczuć na inne osoby lub grupy chroni poczucie własnej wartości,
np. uprzedzenia wobec mniejszości etnicznych, wobec homoseksualizmu
Funkcje instrumentalne i tożsamościowe nie muszą się wykluczać;
wiele postaw spełnia obie funkcje jednocześnie, chociaż w różnym stopniu,
Np. kupno musztardy Made in Poland; rezygnacja z hamburgera.
Rodzaje postaw
Postawy oparte na komponencie behawioralnym
Bardziej na obserwacji własnego zachowania niż na przekonaniach i emocjach
Np. jeżdżę do pracy rowerem
Postawy oparte na poznaniu
Na przekonaniach na temat właściwości obiektu postawy; na racjonalnym myśleniu;
Funkcją postawy jest ocena obiektu, tj. sklasyfikowanie obiektów wg nagród i kar, których nam dostarczają.
Np. rower, spacer, hulajnoga, samochód, motocykl
Postawy oparte na emocjach
Bardziej powiązane z uczuciami i wartościami, bez analizy faktów.
Funkcja: w większym stopniu wyrażanie posiadanego systemu wartości; wyrażanie własnej tożsamości.
Źródła postaw emocjonalnych
Efekt ekspozycji
Wielokrotne eksponowanie bodźca wywołuje wzrost pozytywnych postaw wobec bodźca
Efekt jest nawet silniejszy, kiedy ludzie nie są świadomi, że mieli kontakt z bodźcem.
Warunkowanie klasyczne
Bodziec wywołujące reakcje emocjonalne jest wielokrotnie doświadczany z bodźcem neutralnym (przykłady z reklamy)
Bodziec neutralny nabiera emocjonalnych właściwości pierwszego bodźca (przykłady zachowań konsumenckich).
Warunkowanie instrumentalne
Zachowanie wobec obiektu jest karane bądź nagradzane,
Np. kara - dezaprobata rodziców; nagroda - aprobata rodziców.
Związek między postawami a zachowaniem
Eksperyment Richarda LaPiere'a (1934):
W czasie 3-miesięcznej podróży po USA wraz z parą młodych Chińczyków odwiedził 250 hoteli, restauracji i kempingów.
Mimo powszechnych wówczas uprzedzeń rasowych w USA, tylko raz odmówiono obsługi.
Po powrocie rozesłał do tych miejsc ankietę z pytaniem, czy zaakceptowano by Chińczyków w charakterze klientów.
90% respondentów, którzy odesłali ankietę, odpowiedziało: NIE.
Od czego zależy związek między postawami a zachowaniem
Postawy korelują z zachowaniem tylko wtedy, kiedy pomiar postaw odnosi się do konkretnego zachowania (Ajzen i Fishbein, 1977).
Np. LaPiere powinien pytać o postawy wobec młodej pary Chińczyków podróżującej w towarzystwie profesora, a nie o postawy do Chińczyków w ogóle.
Różnice indywidualne: wyższy związek postaw z zachowaniem wykazują:
Osoby o niskim poziomie self-monitoringu (moraliści)
Osoby w stanie obiektywnej samoświadomości
Osoby o wyższej spójności Ja (Bem i Allen (1974)
Związek między postawą a zachowaniem zależy od siły postawy
Siła postawy
Tesser, 1993 :
Silne postawy są genetycznie uwarunkowane,
np. na bazie wrodzonych preferencji co do bodźców przyjemnych, czy awersji do bodźców przykrych.
Boninger i in. 1995
Postawy silne
dotyczą spraw, które mają bezpośredni wpływ na dobro jednostki,
pozostają w relacji do wartości cenionych przez jednostkę,
są ważne dla osób bliskich.
Postawy są silniejsze, jeśli:
Jednostka jest dobrze poinformowana co do obiektu postawy
Osoby lepiej poinformowane o kandydacie, częściej głosują zgodnie z uprzednimi deklaracjami (Davidson i in. 1985).
Jeśli informacje są zdobyte poprzez własne doświadczenie
Jeśli postawy są łatwo dostępne w świadomości.
Postawy a zachowanie
Postawy nie zawsze determinują zachowanie, ponieważ powinniśmy uwzględnić także inne czynniki kształtujące zachowanie:
Np. antysemityzm Y-a nie zawsze prowadzi do dyskryminacji Żydów (nieprzyjęcie X-a do pracy)
bo antysemityzm Y-a nie dotyczy spraw zawodowych,
bo byłoby to źle widziane przez otoczenie,
nbo Y nie ma wpływu na dobór pracowników.
Postawa wpływa na zachowanie, jeśli:
jest silna (jeśli antysemityzm Y-a jest bardzo silny, bo X byłby konkurencją, bo wiąże się z wartościami religijnymi, bo wszyscy wokół nie lubią Żydów),
jest specyficzna ze względu na dane zachowanie (jeśli antysemityzm zawiera przekonanie, że Żydzi działają na szkodę pracodawcy).
Teoria planowanego zachowania (Teoria działań przemyślanych - Ajzen)
Model związku między postawą a zachowaniem, w którym normy społeczne funkcjonują jako główny czynnik pośredniczący.
Bezpośrednim czynnikiem determinującym zachowanie jest intencja zrealizowania bądź nie zrealizowania danego zachowania.
Intencja wykonania zachowania jest determinowana przez
postawę wobec danego zachowania,
subiektywne normy
ocena prawdopodobieństwa tego, iż osoby znaczące oczekują danego zachowania;
są uwarunkowane
sądami normatywnymi, np. mój partner oczekuje vs nie oczekuje, że będę oszczędzać zasoby energetyczne Ziemi,
motywacją do podporządkowania się oczekiwaniom
spostrzeganą kontrolę behawioralną
przewidywanie, jak łatwo vs trudno jest wykonać dane zachowanie,
np. czy mogę korzystać ze ścieżek rowerowych, czy jestem sprawna fizycznie
Postawa wobec danego zachowania, np. oszczędzanie zasobów energetycznych Ziemi - do pracy jadę rowerem, a nie autem, jest funkcją
oczekiwań (przekonań) co do tego, że dane zachowanie odniesie określony skutek (Np. oszczędzanie zasobów energetycznych zmniejsza poczucie komfortu w drodze do pracy vs przyczynia się do ochrony środowiska)
wartości związanych z tymi skutkami, (Np. utrata komfortu jest czymś złym vs ochrona środowiska jest czymś dobrym)
Perswazja
Perswazja: proces zmiany postaw (kształtowania nowych, zmieniania starych).
Zmiana postaw odbywa się w procesie komunikowania się za pomocą komunikatów perswazyjnych.
Komunikaty perswazyjne
Komunikat przekonujący do zajęcia stanowiska w danej sprawie.
Komunikaty przekazywane są w postaci słowa mówionego, słowa pisanego, obrazu.
Niektóre komunikaty doprowadzają do zmiany postaw, inne - nie.
Badania nad skutecznością perswazji
1) Pierwsze badania:
Hovland, Yanis, Kelley, Kelman, Sherif (1949, 1953) - Yale Communication and Attitude Change Program
Komunikat jest skuteczny, gdy
Odbiorca zrozumie i zapamięta
Odbiorca ma motywację do zaakceptowania komunikatu
2) McGuire (1969)
Rola poziomu samooceny i inteligencji w uczeniu się i akceptacji komunikatu perswazyjnego nie jest jednoznaczna.
3) Dalsze badania koncentrują się
na dwóch sposobach przetwarzania komunikatów perswazyjnych;
skuteczności komunikatów w zależności od tego,
KTO mówi: źródło komunikatu
CO mówi: charakter komunikatu
Do KOGO: cechy odbiorcy
Model podwójnego przetwarzania komunikatów perswazyjnych - Petty i Cacioppo
Model wyjaśnia, dlaczego postawy się zmieniają.
Model zakłada istnienie dwóch ścieżek (strategii) przetwarzania:
strategii centralnej
strategii peryferycznej
Obie strategie mogą być skuteczne, ale działają w inny sposób i w odmiennych warunkach.
Strategia centralna
Jest skuteczna, kiedy ludzie myślą krytycznie o treści komunikatów i są pod wpływem siły i jakości argumentów
np. analizowanie programu wyborczego kandydata na prezydenta
Założenie:
Odbiorca jest czujny, aktywny, krytyczny, myślący
Odbiorca pragnie posiadać postawy prawidłowe
Analizowanie argumentów występuje wtedy,
kiedy odbiorca jest w stanie skoncentrować się na komunikacie (może, ma zdolności, ma czas)
i ma motywację do analizowania komunikatu (chce)
Fazy przetwarzania
Koncentrowanie się na komunikacie
Zrozumienie komunikatu
Reagowanie na komunikat - generowanie przychylnych bądź nieprzychylnych ocen (elaboracja)
Akceptacja komunikatu
skuteczność perswazji- komunikat perswazyjny przetwarzany centralnie ma większy wpływ, jeśli:
jest łatwiejszy do zrozumienia
np. program wyborczy kandydata jest jasno sformułowany, język nie jest zbyt techniczny, ekonomiczny, prawniczy
może być łatwiej zapamiętany
Np. program jest przedstawiony w punktach
stymuluje raczej ocenę pozytywną niż negatywną
Np. program przedstawia optymistyczną wizję świata
zawiera silne argumenty,
np. argumentacja odwołuje się do faktów, do analiz ekspertów;
Strategia peryferyczna
kiedy ludzie nie myślą krytycznie o treści komunikatów, lecz koncentrują się na innych wskazówkach (najbardziej dostępnych bądź wyrazistych)
np. koncentracja na życiu prywatnym kandydata
przetwarzanie peryferyczne jest oparte na
informacjach nieistotnych, np. prywatne życie kandydata,
używaniu prostych heurystyk („skrótów”), np. heurystyka atrakcyjności
Odbiorca, zamiast próbować zrozumieć i przemyśleć komunikat, opiera się na powierzchownych wskazówkach
np. jak kandydat na prezydenta prezentuje się w telewizji
Występuje wtedy, gdy odbiorca nie ma motywacji do logicznej analizy komunikatu, albo nie jest w stanie tego uczynić (nie chce lub nie może)
może być skuteczna, gdy odbiorca bierze pod uwagę czynniki takie jak
reputacja źródła komunikatu (kompetencje, uczciwość itp.)
atrakcyjność osoby nadającej komunikat
szybkość i płynność mówienia
długość komunikatu, obecność informacji statystycznych
gdy komunikat wywołuje zadowolenie publiczności
gdy większość ludzi popiera dane stanowisko
gdy mówca prezentuje stanowisko wbrew swoim interesom
także obserwacja własnego zachowania, np. kiwanie lub kręcenie głową
postawy ukształtowane w ten sposób nie są trwałe, są podatne na zmiany
Źródło: wiarygodność nadawcy
Wiarygodność: Kompetencje + zaufanie
eksperyment Hovlanda i Weissa (1951): Kto jest bardziej wiarygodny w sprawie budowy atomowej łodzi podwodnej: amerykański fizyk, prof. Oppenheimer czy radziecka „Pravda”?
kompetencje: „nadawca zna się na tym” (ekspert)
jesteśmy skłonni uważnie słuchać ekspertów i przyznawać im rację, nawet bez głębszej analizy komunikatu
„nie tylko się zna, ale mówi prawdę”
obdarzamy zaufaniem niektóre źródła
opierając się na stereotypach (dotyczących np. ról zawodowych, instytucji);
gdy podejrzewamy, że nadawca nie ma w tym własnego interesu,
gdy sądzimy, że nadawca nie ma intencji przekonywania.
Źródło: atrakcyjność nadawcy
atrakcyjność: podobieństwo + uroda
udział znanych i lubianych postaci ze świata filmu, sportu, mody
podobieństwo nadawcy do odbiorcy („jestem taki sam jak wy”)
w zakresie postaw, wartości, przynależności do grup społecznych
podobieństwo najbardziej skuteczne, gdy pozostaje w relacji do treści komunikatu
atrakcyjność fizyczna, uroda („podoba mi się nadawca = podoba mi się komunikat”)
atrakcyjni nadawcy przyciągają uwagę i stają się najbardziej wyrazistym bodźcem komunikatu, odciągają od treści
zdjęcie atrakcyjnego autora artykułu podnosi stopień zgadzania się z treścią
Zaangażowanie odbiorcy
jeśli sprawa dotyczy rzeczy dla nas ważnych, angażujemy się w przetwarzanie centralne.
w grupie „zaangażowanej” - postawa zależna od siły argumentów; w grupie „niezaangażowanej” - od wiarygodności nadawcy.
Ograniczenia efektu źródła: efekt śpiocha
eksperyment Hovlanda i Weissa (1951) dotyczący wiarygodności nadawcy (Oppenheimer vs Pravda):
bezpośredni pomiar postaw wykazał efekt wiarygodności źródła (większe zmiany postaw, gdy nadawca był wiarygodny)
ponowny pomiar postaw po upływie 4 tygodni wykazał brak w/w efektu:
zmiana postawy spowodowana przez źródło wiarygodne była mniejsza
zmiana postawy spowodowana przez źródło niewiarygodne była większa.
efekt śpiocha: odroczony w czasie perswazyjny efekt źródła niewiarygodnego.
wyjaśnienie: oddzielenie komunikatu od jego źródła (pamięta się, co było powiedziane, a nie pamięta się - kto to powiedział)
efekt znika, gdy przypomni się źródło
Komunikat: długość komunikatu i kolejność argumentów
długość komunikatu: efekt zależy od trybu przetwarzania
peryferyczne
efektywniejszy jest dłuższy
centralne:
dłuższy jest lepszy, gdy opiera się na silnych i logicznych argumentach
dłuższy jest gorszy, gdy argumenty są słabe lub się powtarzają
kolejność argumentów (najpierw A, potem B)
efekt zależy od czasu (od wysłuchania argumentów do podejmowania decyzji)
jeśli decyzja bezpośrednio po przedstawieniu argumentów, działa efekt świeżości (większy wpływ B)
jeśli decyzja po pewnym czasie, działa efekt pierwszeństwa (większy wpływ A)
Komunikaty emocjonalne: strach
komunikaty odwołujące się do lęku, strachu, zagrożenia są często wykorzystywane w procesie zmiany postaw, np. straszenie śmiercią, rakiem płuc, AIDS, oponentem, itp.
Janis i Feshbach - wysoki poziom wzbudzonego lęku nie wpływa na zmianę postaw
Baron i in. - silny strach może wzbudzić motywację do zmiany, częściowo przez wzrost tendencji do przetwarzania centralnego
Jepson i Chaiken (1992) - ostateczny efekt zależy:
od siły argumentów, ich logiki
od tego, czy komunikat mówi też o sposobach, jak uniknąć zagrożenia.
Komunikaty emocjonalne:
emocje pozytywne
emocje pozytywne podnoszą efektywność perswazji
Np. muzyka w supermarketach, interesy przy lunchu, śmieszne reklamy,komplementy
pozytywne emocje aktywizują peryferyczną ścieżkę przetwarzania
pozytywny stan emocjonalny rozprasza, obniża zdolność do myślenia krytycznego
pozytywny nastrój powoduje, że ludzie zakładają, że wszystko jest w porządku i przestają być ostrożni
ludzie w pozytywnym nastroju pragną przedłużyć tę chwilę i jej nie zepsuć krytycznym myśleniem
Efekt reaktancji (Brehm)
ludzie angażują się w zachowanie odwrotne do nakazanego, np. reakcja na napis „Zabrania się...”
zagrożenie wolności wyboru określonego zachowania powoduje motywację do podtrzymania wolności, a więc do angażowania się w zachowanie zabronione
Czy zachowania mogą kształtować postawy (badanie Janisa,1968)?
Zmiana postawy jest trwalsza, jeśli jest zainspirowana własnym zachowaniem, niż jeśli wynika z bycia pasywnym odbiorcą komunikatu perswazyjnego
Odgrywanie ról jest skuteczne dla zmiany postaw, ponieważ ludzie mogą przyswoić sobie treść komunikatu.
Teoria dysonansu poznawczego - Leon Festinger
brak spójności między przekonaniami, również między przekonaniami a zachowaniami, (dysonans poznawczy) wywołuje napięcie, które jednostka stara się zredukować
jeśli sprzeczne z postawami zachowania są trudne do „odwrócenia” czy zanegowania, napięcie łatwiej może być zniesione przez zmianę postawy (przekonań), a nie przez zmianę zachowania.
nie zawsze dysonans poznawczy prowadzi do nieprzyjemnego napięcia
tylko wtedy, gdy podmiot dobrowolnie podejmuje działanie sprzeczne z postawą i jest świadom konsekwencji takiego zachowania
sposoby redukowania dysonansu TECHNIKI
zmieniam postawę - nie muszę się odchudzać
zmieniam percepcję swego zachowania - ja tylko spróbowałam
dodaję spójne przekonania - czekolada zawiera dużo magnezu.
minimalizuję wagę konfliktu - nie będę się aż tak przejmować, jeśli trochę przytyję. Życie jest takie krótkie.
ograniczam spostrzegany wybór - nie miałam wyboru - czekoladki były kupione specjalnie dla mnie
Eksperyment Festingera i Carlsmitha
odczuwany dysonans zależy od wielkości zapłaty za usługę
duża zapłata - brak dysonansu, bo badany miał powód, żeby kłamać (zapłacono mu),
mała zapłata - dysonans, bo taka zapłata nie mogła być wystarczającym usprawiedliwieniem dla zachowania
redukcja dysonansu: zmiana postawy wobec zadań
osoby, którym zapłacono mniej, oceniały wykonywane zadania, jako bardzo ciekawe
Efekt niewystarczającego usprawiedliwienia
eżeli nie ma wystarczającego usprawiedliwienia dla zachowania sprzecznego z postawą, występuje tendencja do zmiany postawy.
implikacje eksperymentu Festingera i Carslmitha:
zjawisko autoperswazji: zmiana postawy w warunkach braku perswazji zewnętrznej
studenci, którzy zostali zmuszeni do napisania eseju, w którym opowiadali się za przyznaniem stypendium tylko dla czarnych studentów, zmienili postawy wobec Czarnych na bardziej pozytywne
przekonanie, że im większa nagroda, tym większa zmiana postawy, nie jest prawdziwe
w rzeczywistości, im mniejsza nagroda, tym bardziej prawdopodobna zmiana postawy
Efekt niewystarczającej kary
jeśli kara jest zbyt mała za zaniechanie atrakcyjnego zachowania, występuje tendencja do obniżenia atrakcyjności zachowania
Aronson i Carlsmith (1963): Dzieciom zabroniono bawić się atrakcyjnymi zabawkami grożąc małą bądź dużą karą. Wszystkie dzieci posłuchały zakazu, żadne nie bawiło się zakazanymi zabawkami. Później zbadano preferencje dotyczące tych zabawek. Tylko dzieci zagrożone małą karą wykazały później niechęć do tych zabawek. Dzieci zagrożone dużą karą - nie wykazały niechęci.
Usprawiedliwienie wysiłku
Dysonans między włożonym wysiłkiem a uzyskanym wynikiem wywołuje tendencję do zmiany postawy wobec wyniku.
Aronson i Mills (1959); Studentki zostały zaproszone do udziału w serii dyskusji grupowych na temat seksu. Przedtem miały przejść „test zakłopotania / zawstydzenia”, aby ocenić, czy są w stanie dyskutować na tak drażliwy temat. Test polegał na odczytaniu tekstu (wulgarnego i obscenicznego bądź w miarę przyzwoitego) na głos przed eksperymentatorem. Studentki słuchały bardzo nudnej dyskusji na temat łączenia się w pary zwierząt i oceniały atrakcyjność dyskusji. Im surowszy był „test”, tym ocena dyskusji była wyższa.
im więcej płacisz (w postaci wysiłku fizycznego, umysłowego, bólu, czasu, pieniędzy), tym bardziej to lubisz i cenisz.
Usprawiedliwienie trudnych decyzji
Trudne decyzje - wybór ma być dokonany pomiędzy dwiema równie atrakcyjnymi możliwościami.
Wg teorii dysonansu poznawczego, dokonanie wyboru powoduje wyższą ocenę wybranej możliwości, niższą odrzuconej;.
Jack Brehm (1956):Prosił studentki o ocenę poszczególnych produktów. W nagrodę mogły wziąć sobie jeden z nich dokonując wyboru pomiędzy dwoma produktami wysoko przez siebie ocenionymi (między pozycją 5-tą i 6-tą - warunki dużego dysonansu), bądź pomiędzy jednym atrakcyjnym a drugim mało atrakcyjnym produktem (warunki niskiego dysonansu). Późniejsza ocena produktów wykazała, że w warunkach wysokiego dysonansu ich ocena była odpowiednio zmieniona. Wzrosła dla produktu wybranego, spadła dla odrzuconego.