8.Warunki gaszenia łuku elektrycznego
W chwili otwierania styków łącznika elektrycznego:
- gwałtownie zmniejsza się docisk zestykowi,
- rośnie rezystancja przejścia zestyków,
- występuje silne miejscowe magnesowanie powierzchni styków w punktach ich styczności,
- zachodzi intensywne parowanie materiałów styków, jonizacja termiczna elektrod oraz termo-emisja elektronów.
W chwili utraty styczności styków:
- między stykami pojawia się pole elektryczne o dużym natężeniu, które zapoczątkuje jonizację zderzenia par metal i cząstek znajdujących się w przestrzeni między-stykowej,
- w bardzo krótkim czasie zachodzi lawinowa jonizacja do zapłonu łuku elektrycznego,
- początkowo jest to tzw. łuk krótki (o długości kilku mm), który w miarę rozchodzenia się styków wydłuża się przechodząc w tzw. łuk charakteryzujący się wysoką temperaturą kolumny łukowej ((6 ÷ 20)1030k w zależności od chłodzenia).
W łuku elektrycznym wyróżnić można 5 charakterystycznych stref:
1) strefę katodowego spadku napięcia Uk (napięcie 8÷10V, grubość 10-5÷10-4cm),
2) strefę anodowego spadku napięcia UA (napięcie 2÷6V, grubość 10-5÷10-4cm),
3) dwie tzw. strefy przejściowe,
4) kolumnę łukową charakteryzującą się
- równaniem koncentracyjnym jonów dodatnich i elektronów,
- stałym natężeniem pola elektrycznego (średnio ok. 50V/cm i rosnącym szybko do ok. 200V/cm przy indukcyjnym chłodzeniem rosnącym),
- wysoką temperaturą (rzędu (6÷10).103K, a w łuku intensywnie chłodzonym (12÷15).10K.
Napięcie łuku (Uc) zależy od: długości łuku natężenia prądu, materiału styków oraz wartości chłodzenia kolumny łukowej.
Charakterystyki statyczne napięcia łuku Ul pradu stałego do 100A opisuje wzór Ayrtona postaci
(8.1)
w którym
il - prąd łuku,
ll - długość łuku,
a, b, c, d - stałe zależne od wielu czynników, np. materiału elektrod (a), intensywności chłodzenia (b).
Wartości wyłączania łuku prądu stałego - energia cieplna odprowadzona z kolumny łukowej musi być większa od energii, jaka może być dostarczana do łuku z obwodu zasilającego.
Wartość generowana w wyłączanym obwodzie określić można ze wzoru
(8.2)
gdzie
kp - współczynniki przepięcia,
Ug - napięcie gaśnięcia łuku [V],
U1l - jednostkowe napięcie łuku [V/cm],
υ - prędkość wydłużania łuku [cm/s],
E0 - napięcie zasilające [V],
LlR - odpowiednia indukcyjność i rezystancja wyłączenia obwodu.
Wartość przepięć łączeniowych zależy od:
- właściwości wyłącznika (prędkości wydłużenia łuku prędkości rozchodzenia styków, spadku napięcia zależne od sposobu odprowadzania energii z łuku)
- parametru LlR wyłącznika obwodu.
W przypadku prądu przemiennego, co pół roku:
- zmienia swój kierunek,
- ma wartość chwilową równą zeru.
W czasie przerwy bezprądowej
- zwiększa się wytworzenie elektrycznej przerwy między-stykowej,
- między stykami pojawia się napięcie powrotne wzrastające od napięcia zgaszenia łuku (Ug) od chwilowej wartości napięcia źródła zasilania - w najprostszym przypadku.
Jeśli:
- wzrost wytrzymałości elektrycznej przerwy przebicia zbyt wolno, to po czasie bezprądowym tp wystąpi PZŁ, podczas, którego prąd zwiększa się, a napięcie obniża do napięcia zapłonu łuku,
- zgaszenie łuku prądu przemiennego polega na niedopuszczeniu do ponownego zapłonu łuku po przejściu prądu przez zero poprzez szybką dejonizację kolumny łukowej,
- w obwodzie z indukcyjnością warunku gaszenia łuku są gorsze w porównaniu z obwodem rezystancyjnym.
Zgaszenie łuku elektrycznego realizuje się przez stosowanie różnych komór gaszeniowych, w których wykorzystuje się jedno lub jednocześnie kilka zjawisk przyśpieszających dejonizacji kolumny połykowej takich jak:
- przemiana łuku w obszar chłodnych niezjonizowanych gazów (np. zastąpienie wydmuchu elektromagnetycznego, rożków wydmuchowych),
- umieszczenie zestyków łącznika w cieczy lub w pobliżu ciał stałych wydzielonych pod wpływem ciepła łuku duże ilości gazów i par (żywice, szkło organiczne, pewne gatunki filary),
- zmuszenie łuku do palenia się w wąskich szczelinach między ściankami z materiału odpornego na wysoką temperatur łuku,
- podział łuku na szereg łuków krótkich połączonych się między ściankami z materiału odpornego na wysoką temperaturę łuku,
- podział łuku między metalowymi płytkami komory gaszeniowej,
- nadmuch na kolumnę łukową strumienia chłodnego sprężonego powietrza,
- nadmuch na kolumnę łukową strumienia gazów silnie elektroujemnych (głównie SF6),
- umieszczenie styków w wysokiej próżni,
- gaszenie łuku w materiałach drobnoziarnistych (proszek kwarcowy).
2