Skazy krwotoczne
Pod pojęciem skazy krwotocznej określa się stan, w którym na skutek nieprawidłowości jednego lub wielu składników lub etapów hemostazy dochodzi do:
nadmiernego krwawienia po urazach lub uszkodzeniach naczyń
lub
krwawień samoistnych (bez przerwania ciągłości naczynia)
Podział skaz krwotocznych
I. NABYTE
wywołane przez czynniki bakteryjne/ wirusowe/ jad: żmij, węży, owadów/ substancje chemiczne/ leki
wywołane przez związki immunologiczne
wywołane zaburzeniem syntezy białek układu krzepnięcia (defekty wątroby)
spowodowane zahamowaniem tworzenia płytek krwi (rozrost nowotworowy/ białaczki)
II. WRODZONE
niedobór/ lub patologiczna budowa czynników ukł. krzepnięcia (zwykle jednego)
brak lub niedobory wytwarzania i uwalniania płytek krwi
wady naczyń krwionośnych
Podział skaz krwotocznych w zależności od uszkodzonego składnika hemostazy
1. Niedobory czynników osoczowych układu krzepnięcia (skazy osoczowe - wrodzone i nabyte)
2. Skazy płytkowe (ilościowe i jakościowe - wrodzone i nabyte)
3. Skazy naczyniowe (wrodzone i nabyte)
4. Zespół wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC)
5. Inne (np. uczynnienie fibrynolizy/ krążące antykoagulanty)
Skazy krwotoczne osoczowe - wrodzone
I. WRODZONE
a) nieprawidłowości czynników osoczowych związanych z tworzeniem fibryny (niedobory syntezy/ nieprawidłowa synteza) - [fibrynogen; protrombina; czynniki - VIII, IX, VII, XI, V]
b) nieprawidłowości czynników osoczowych związanych z tworzeniem fibryny i czynnością płytek - [choroba von Willebranda]
c) niedobór czynników osoczowych nie powodujących skazy krwotocznej - [czynniki - XII, Fitzgeralda, prekalikreina]
Hemofilia A - niedobór czynnika VIII (1)
Ciężka, wrodzona skaza krwotoczna wywołana niedoborem czynnika VIII
Jest to cecha recesywna, związana z płcią (zmutowany gen umiejscowiony jest na chromosomie X kobiety są nosicielkami, chorują mężczyźni)
Hemofilia występuje u ok. 1:10 000 chłopców
Objawy choroby zależą od poziomu czynnika VIII we krwi:
* postać ciężka - czynnik VIII < 1% normy (ujawnia się zwykle w przeciągu 1 roku życia)
* postać umiarkowana - czynnik VIII 1-5% normy
* postać lekka - czynnik VIII 6-40% normy (nie stwierdza się objawów skazy z wyjątkiem ciężkich zabiegów i urazów)
Charakterystyczna cechą hemofilii są wylewy (samoistne i po mikrourazach) oraz przedłużające się krwawienie z ran (głębokich i po prostych zabiegach)
Objawem typowym dla hemofilii są wylewy do stawów gł. kolanowych, łokciowych i skokowych
Wylewom towarzyszy silny ból i obrzęk, a ich efektem są zniekształcenia zajętych stawów i trwałe kalectwo
EFEKT NIEDOBORU CZYNNIKA VIII:
(np. ekstrakcja zęba u hemofilityka - krwawienie występuje po ok. 6 godzin od zabiegu tworzenie czopu płytkowego nie jest zaburzone - niemożliwa jest natomiast aktywacja trombiny i przekształcenie fibrynogenu w fibrynę - w warunkach prawidłowych kofaktorem tej reakcji jest czynnik VIII - którego w hemofilii jest niedobór lub brak)
BADANIA:
1. Wydłużony czas kaolinowo-kefalinowy
2. Prawidłowy czas krwawienia
3. Prawidłowy czas trombinowy
4. Prawidłowy czas protrombinowy
5. Prawidłowe stężenie fibrynogenu w osoczu
6. Prawidłowa liczba płytek krwi
7. Nieprawidłowe poziomy czynnika VIII we krwi (do odróżniania z hemofilią B, w której nieprawidłowe poziomy dotyczą czynnika IX),
Postępowanie lecznicze:
* leczenie krwawień
* zapobieganie nowym krwawieniom - polega na substytucji czynnika VIII (dawka zależy od poziomu niedoborów czynnika)
- mrożone osocze
- krioprecypitat (cena/ wirusy przenoszone drogą krwi / przeciwciała przeciw czynnikowi VIII)
- liofilizat czynnika VIII
- czynnik VIII rekombinowany
Hemofilia B - niedobór czynnika IX
Ciężka, wrodzona skaza krwotoczna wywołana niedoborem czynnika IX
Sposób dziedziczenia i objawy są takie same jak w hemofilii A
Określenie, czy jest to hemofilia A czy B jest możliwe dopiero po oznaczeniu poziomów czynników VIII i IX
Choroba von Willebranda (1)
Wywołana jest brakiem lub nieprawidłową budową podjednostki czynnika VIII (zwanego czynnikiem von Willebranda - vWf)
Podjednostka vWF jest niezbędna do prawidłowej adhezji i agregacji płytek krwi
Chorobę dziedziczy się jako cechę autosomalna i dominującą (chorują zarówno mężczyźni jak i kobiety)
Objawy skazy są lżejsze niż w hemofilii A/B (są to: krwawienia z jamy ustnej, nosa, p-p, wybroczyny na skórze i błonach śluzowych, skłonność do siniaków, krwawienia po urazach i zabiegach, rzadko występują samoistne krwawienia do stawów)
BADANIA:
1. Wydłużony czas krwawienia (przy prawidłowej liczbie płytek)
2. Wydłużony czas kaolinowo-kefalinowego
3. Obniżenie poziomów czynnika von Willebranda i czynnika VIII
Skazy krwotoczne osoczowe -nabyte
!!! W odróżnieniu od skaz krwotocznych osoczowych wrodzonych dotyczą zazwyczaj wielu czynników krzepnięcia jednocześnie
PRZYCZYNY:
1. Niedobory lub złe wchłanianie witaminy K:
żółtaczka mechaniczna/ leki - doustne antykoagulanty
(czynniki zależne od witaminy K to: II, VII, IX, X, białko C i S)
2. Choroby wątroby :- upośledzenie wychwytu i wykorzystania wit. K/ zmniejszenie syntezy fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia (np. cz. VIII)
3. Zespół nerczycowy i mocznica (ucieczka aktywnych białek z moczem)
4. Skrobiawica (amyloidoza) - (przejście czynnika X z krążenia do układu monocyto-makrofagowego)
5. Gammapatia monoklonalna (szpiczak mnogi) - (prowadzi do powstania kompleksów immunoglobuliny monolonalnej z czynnikiem X i fibrynogenem)
6. Toczeń rumieniowaty układowy - (prowadzi do wytworzenie przeciwciał przeciwko czynnikom krzepnięcia)
7. Zespół wykrzepiania śródnaczyniowego - DIC
Wszystkie objawy występujące w skazach osoczowych nabytych mają analogiczny charakter:
-siniaki/ podbiegnięcia krwawe
-krwiaki podskórne (występujące już przy małych urazach)
-krwawienia z przewodu-pokarmowego i dróg rodnych, krwiomocz
-wylewy do OUN (gł. przy współistniejących zmianach naczyń mózgowych), krwotoki z nosa
-krwiaki po zastrzykach domięśniowych (niekiedy ze znaczną utratą krwi)
Leczenie:
-preparaty witaminy K (doustne/ dożylne), preparaty osocza, ewentualna chirurgiczna ewakuacja wylewu
Skazy krwotoczne płytkowe
PRZYCZYNY:
1. Zaburzenia czynności płytek krwi
2. Zmniejszenie liczby płytek krwi
3. Jednoczesne zmniejszenie liczby płytek krwi i zaburzenie czynności płytek
- występuje wtedy nieproporcjonalne do spadku liczby płytek krwi, wydłużenie czasu krwawienia
Skazy płytkowe wywołane zaburzeniem czynności płytek krwi
Skaza wywołana zaburzeniem czynności płytek charakteryzuje:
-wydłużenie czasu krwawienia
-prawidłowa liczba płytek
Zaburzenia czynności płytek mogą wynikać z :
a) zaburzonej adhezji i agregacji płytek
b) nieprawidłowego uwalniania czynników płytkowych zmagazynowanych w ziarnistościach
Charakter zaburzeń może być:
a) wrodzony - trombostenia Glanzmana
- istota choroby jest zaburzenie agregacji płytek
- chorobę dziedziczy się jako cechę autosomalną, recesywną
- objawy skazy w postaci krwawień z błon śluzowych i wybroczyn na skórze
- leczenie polega na podawaniu preparatów płytkowych
b) nabyty
- występuje w różnych zespołach klinicznych (np. mocznica, dysproteinemia, choroby wątroby, białaczkach)
- efekt jatrogenny (przyjmowania leków)
Skazy płytkowe wywołane zmniejszoną liczbą płytek krwi
A) Małopłytkowość wywołana nadmiernym niszczeniem, zużyciem lub utratą płytek krwi:
- małopłytkowość immunologiczna, DIC, zespół hemolityczno-mocznicowy, znaczna utrata krwi
B) Małopłytkowość wywołana upośledzeniem wytwarzania płytek krwi:
- hipo- i aplazaja szpiku, nieskuteczna trombopoeza (niedobór witaminy B12 i kw. foliowego), zaburzony mechanizm regulacji wytwarzania płytek
C) Nieprawidłowy rozdział płytek krwi:
- powiększenie śledziony
Objawy kliniczne:
- na skórze (gł. narażonej na urazy) pojawiają się wybroczyny przypominające uderzenia drucianą szczotką/ niekiedy powiększenie śledziony
Diagnostyka laboratoryjne:
- zmniejszona liczba płytek krwi (prawidłowo - 150-350x109/l): [objawy skazy występują przy poziomie płytek ~ 60x109/l- stałe objawy skazy występują przy poziomie płytek ~ 30x109/l - poziomie płytek >20x109/l - wymaga toczenia preparatów płytkowych]
- wydłużony czas krwawienia
- prawidłowe czasy krzepnięcia
- poszukiwanie przeciwciał przeciw płytkowych
Skazy krwotoczne naczyniowe
Naczyniowe skazy krwotoczne są związane z zaburzeniami budowy i czynności naczyń krwotocznych
/udział naczyń krwotocznych w hemostazie - poprzedni wykład/
Obraz kliniczny:
- wybroczyny na skórze i błonach śluzowych
-skłonność do siniaków
-krwawienia z dziąseł
Diagnostyka laboratoryjna skaz krwotocznych:
-liczba płytek - prawidłowa
-prawidłowe wyniki czasów krzepnięcia - protrombinowego/ kaolinowo-kefalinowego/ trombinowego
-wydłużony czas krwawienia
-dodatni objaw opaskowy (ucisk ramienia mankietem ciśnieniomierza - 80 mmHg/ 5 minut - przy zwiększonej kruchości naczyń pod mankietem pojawiają się wybroczyny)
-kapilaroskopia
-biopsja naczyń (wskazana przy podejrzeniu tła immunologicznego skazy naczyniowej)
Podział skaz naczyniowych:
I. WRODZONE
Choroba Rendu-Oslera-Webera (wrodzona naczyniakowatość krwotoczna)
Inne (np. zespół Marfana - plamica wywołana wrodzonym defektem tkanki łącznej, który powoduje wzrost przepuszczalności naczyń)
II. NABYTE
Zespół Schoenleina-Henocha
Plamica: polekowa/ zwykła/ w przebiegu zakażenia/ ortostatyczna/ starcza/ mechaniczna/ w nadczynności kory nadnerczy /uczulenie na własne Ersc lub DNA
gnilec
Zespół Schoenleina-Henocha (1)
Plamica alergiczna - efekt zmian zapalnych w ścianie naczyń i zwiększenie ich przepuszczalności
Wybroczyny skórne/ bóle stawów/ dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego
Mechanizm nie jest w pełni jasny - przypuszczalnie jest to reakcja alergiczna na: infekcje paciorkowcami b-hemolizującymi, leki, szczepienia ochronne
Schorzenia (z nagłym początkiem) dotyczą głównie dzieci 3-7 lat
Rozpoznanie ustala się na podstawie obrazu klin.
Badania laboratoryjne:
-przyśpieszone OB
-umiarkowane zwiększenie leukocytozy
-zajęcie nerek - białkomocz i krwinkomocz
-badanie kału - krew utajona
-objaw opaskowy - dodatni
-liczba płytek - prawidłowa
Leczenie:
-rokowanie dobre/ choroba często przechodzi samoistnie/ w poważnych stanach terapia kortykosteroidami i immunosupresją
Plamica polekowa
Spowodowana jest wzrostem przepuszczalności naczyń
Wywołana jest obecnością przeciwciał skierowanych przeciwko ścianom naczyń lub kompleksom immunologicznym
Wybroczyny pojawiają się zwykle po kilkunastu dniach od momentu przyjmowania leków i znikają w ciągu kilku dni po jego odstawieniu
Plamica w przebiegu zakażenia
Naczyniowe skazy krwotoczne mogą wystąpić w przebiegu zakażenia bakteryjnego, wirusowego lub pierwotniakowego
W efekcie zakażenia dochodzi do bezpośredniego uszkodzenia ściany naczyń krwionośnych przez czynnik zakaźny lub wyzwolonych w przebiegu zakażenia proces immunologiczny
Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) - I.
DIC nie jest samodzielna jednostką chorobową, lecz zespołem zaburzeń hemostazy występującym w wielu różnych stanach klinicznych
Charakteryzuje się wewnątrznaczyniową aktywacją procesów krzepnięcia zwykle połączonych z wtórną aktywacją fibrynolizy
EFEKT
* w każeniu pojawia się trombina, co prowadzi do powstania mikrozakrzepów (niedotlenienie narządów)
EFEKT
* w krążeniu pojawia się plazmina, która jest przyczyna krwawień w tym zespole
[aktywacja fibrynolizy jest zjawiskiem wtórnym do aktywacji krzepnięcia - jej celem jest zachowanie drożności naczyń, co nasila krwawienia]
!!! U większości chorych z DIC występują jednocześnie procesy: krwotoczny i zakrzepowy
Przyczyny (etiopatogeneza DIC) - czynniki: endotoksyny bakteryjne/ wirusy/ pasożyty/ tromboplastyny tkankowe/ jad węża/ ect.
1) Wtargnięcie do krążenia związków tromboplastyny tkankowej (aktywacja układu zewnątrzpochodnego) - rozległe urazy/ zabiegi operacyjne/ oparzenia/ nowotwory/ powikłania ciąży i połogu
2) Aktywacja czynnika XII (aktywacja układu wewnątrzpochodnego) - wirusy/ endotoksyny/ protezy tętnicze/ krążenie pozaustrojowe
3) Bezpośrednia aktywacja protrombiny i czynnika X - enzymy proteolityczne (jad węży/ OZT/ nowotwory)
Obraz kliniczny - przebieg:
1) Ostry (posocznice/ powikłania ciąży i połogu/ rozległe operacje)
2) Podostry
3) Przewlekły
[Ad 2. i 3. występują gł. w chorobach nowotworowych - odchylenia dotyczą zwykle tylko wyników badań]
Objawy kliniczne w DIC
1) Skaza krwotoczna o różnym nasileniu (objaw dominujący w ostrej fazie choroby)
2) Zmiany zakrzepowe i niewydolność różnych narządów (np. nerek/ OUN/ płuc)
3) Niewydolność hemolityczna mikroangliopatyczna (gł. w przebiegu chorób nowotworowych/ Ersc mają zmieniony kształt - ulegają uszkodzeniu przechodząc przez złoża fibryny)
Diagnostyka laboratoryjna w DIC
1) Zmniejszona liczba płytek krwi (zakres zmienny)
2) Wydłużony (zwykle !) czas protrombinowy
3) Wydłużony (zwykle !) czas kaolinowo-kefalinowy
4) Wydłużony (zwykle !) czas trombinowy
5) Stężenie fibrynogenu zwykle zmniejszone
6) Obecność (ważny marker diagnostyki lab. DIC):
- produktów degradacji fibryny (D-dimer)
- produktów degradacji fibryny i fibrynogenu (FDP)
Trombofilia - predyspozycja do zakrzepów (1)
Terminem „trombofilia” określa się skłonność do występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ż.ch.z.z)
Ż.ch.z.z., czyli zakrzepica żył głębokich i związany z nią zator tętnicy płucnej to poważny problem medyczny 1:1000 osób rocznie
Pojawieniu się choroby sprzyja wiele różnych czynników:
- I. Wrodzonych
- II. Nabytych
Trombofilia - predyspozycja do zakrzepów (2)
Ż.ch.z.z. - występuje na ogół w starszym wieku i nierzadko związana jest z takimi czynnikami jak: uraz/ długotrwałe unieruchomienie/ ciąża/ poród
Zakrzepy żylne pojawiają się także u osób młodych, niekiedy bez uchwytnej przyczyny (dotyczy to osób przed 45 r.ż)
Mimo, że zakrzepica żylna jest dominującym objawem deficytów, w wielu przypadkach zwłaszcza na tle zaburzeń nabytych oprócz zakrzepów żylnych pojawiają się tętnicze
Trombofilia wrodzona (1)
Defekt Ogólna populacja (%)
defekt czynnika V Leiden 1,0 - 15,0
defekt genu protrombiny 1,0 - 6,5
niedobór białka S <1
niedobór białka C 0,2 - 0,4
niedobór AT III 0,02
inne ~ 40
Objawy kliniczne wrodzonej trombofilii:
-ż.ch.z.z. - stanowi 60-100% wszystkich incydentów zakrzepowych
-zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych (często)
-zakrzepica tętnicy płucnej (często)
-zakrzepica żyły pachowej i podobojczykowej (rzadko)
-zakrzepica żył krezkowych i mózgowych (objaw rzadki, ale charakterystyczny)
-zapalenie zakrzepowe żył powierzchniowych
-występowanie zakrzepicy u innych członkach rodzin
-pierwszy incydent zakrzepowy w młodym wieku (< 45 r.ż)
-częste nawroty zakrzepicy / samoistne poronienia i porody niewczesne
-martwica skóry przy doustnym stosowaniu antykoagulantu (białko C/S) + plamica piorunująca u noworodków (homozygoty białko C/S)
Trombofilia wrodzona - diagnostyka
I. Wywiad rodzinny
II. Wykluczenie najczęstszych czynników nabytych sprzyjających wystąpieniu zakrzepicy (jest to gł. przyczyna procesów zakrzepowych)
III. Badania laboratoryjne
- badania podstawowe
- badania poziomów/ badania czynnościowe najczęściej występujących inhibitorów krzepnięcia
- badania genetyczne
Trombofilia nabyta
Zaburzenia w układzie krzepnięcia i fibrynolizy sprzyjające zakrzepicy:
zwiększona aktywność czynników krzepnięcia (zabiegi operacyjne/ urazy/ stany zapalne/ posocznica/ cukrzyca)
nabyte niedobory inhibitorów krzepnięcia
zwiększona aktywność płytek krwi (hiperlipidemia/ uszkodzenie naczyń/ infekcje/ obce powierzchnie/ cukrzyca/ nikotynizm)
upośledzenie aktywności układu fibrynolitycznego (choroba wieńcowa/ zawał serca/ alkoholizm/ nikotynizm/ zapalenie jelita grubego/ cukrzyca/ doustna antykoncepcja)
uszkodzenie śródbłonka (cukrzyca/ leki/ zakażenia bakteryjne i wirusowe/ alergie/ nikotynizm/ hiperlipidemia)
Ryzyko wystąpienia zakrzepicy w różnych chorobach:
I. Ryzyko duże:
- antykoagulant toczniowy/ -choroby nowotworowe/ - chemioterapia przeciwnowotworowa
II. Ryzyko średniego stopnia
- czerwienica prawdziwa/ - trombocytoza/ - cukrzyca/ - nocna napadowa hemoglobinuria/ - duże dawki estrogenów
III. Duże ryzyko w odniesieniu do zakrzepów tętniczych
- okres okołooperacyjny/ - nikotynizm/ - hipercholesterolemia/ - hiperfibrynogenemia/ - nadciśnienie tętnicze