politechnika lubelska w lublinie |
LABORATORIUM METROLOGII |
||||
|
Ćwiczenie numer: 12 |
||||
Nazwisko:
|
Imię: |
Semestr:
|
Grupa:
|
Rok akademicki
|
|
Temat: Pomiar podstawowych wielkości magnetycznych. |
Data wykonania:
|
Ocena: |
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z podstawowymi metodami pomiaru wielkości charakteryzujących pole magnetyczne stałe i przemienne.
2. Pomiar strumienia magnetycznego magnesu stałego przetwornika magnetoelektrycznego galwanometrem przytłumionym
Rys 2.1 Schemat układu do pomiaru strumienia magnetycznego fluksometrem
Spis przyrządów:
Sp |
Sonda pomiarowa - Rc=5,9Ω; Zc=150zw |
|
Rb |
Opornik kołkowy bocznikujący fluksometr - typ: KR5-27; kl. 0,5; Pdop=0,5W |
|
F |
Fluksometr/galwanometr przytłumiony/ - zakres: 10 mWb·zw; 100działek; Rc≤10Ω - δ≤1,0%; Rc≤10Ω - δ≤2,5%; Rc≤30Ω - δ≤4,0%; |
PL-P3-588/E6 |
Rb=6,7Ω; Rd=0
Tabela 2.1
Lp. |
α |
αr |
Φ |
B |
|
[dz] |
[dz] |
[mWb] |
[T] |
1. |
85 |
85 |
0,1066 |
0,332 |
2. |
84 |
|
|
|
3. |
85 |
|
|
|
4. |
86 |
|
|
|
Obliczenia:
Cμ=
ΔΨ=Δα· Cμ
ΔΦ=
Ψ
Cμb= Cμ·
ΔΦ=
Ψ·
=
Przekrój poprzeczny magnesu:
S=31,8mm·10,1mm=321,16mm2=321,18·10-6m2
Obliczanie indukcji magnetycznej:
B=Φ/s=
Pomiar wpływu rezystancji obwodu cewki pomiarowej na błąd pomiaru strumienia.
Rys. 3.1 Schemat układu do pomiaru strumienia magnetycznego fluksometrem
Spis przyrządów:
Sp |
Sonda pomiarowa - Rc=5,9Ω; Zc=150zw |
|
Rb |
Opornik kołkowy bocznikujący fluksometr - typ: KR5-27; kl. 0,5; Pdop=0,5W |
|
Rd |
Opornik dekadowy modelujący zwiększanie rezystancji zewnętrznej fluksometru |
|
F |
Fluksometr/galwanometr przytłumiony/ - zakres: 10 mWb·zw; 100działek; Rc≤10Ω - δ≤1,0%; Rc≤10Ω - δ≤2,5%; Rc≤30Ω - δ≤4,0%; |
PL-P3-588/E6 |
Tabela 3.1
Lp. |
Rd |
α1 |
α2 |
α3 |
αśr |
Φ |
δΦ |
|
[Ω] |
[dz] |
[dz] |
[dz] |
[dz] |
[mWb] |
[%] |
1. |
0 |
84 |
86 |
86 |
85 |
0,106567 |
0,00 |
2. |
5 |
85 |
84 |
84 |
84,33 |
0,105731 |
-0,78 |
3. |
10 |
83 |
83 |
83 |
83 |
0,104060 |
-2,35 |
4. |
15 |
82 |
83 |
83 |
82,67 |
0,103642 |
-2,75 |
5. |
20 |
82 |
83 |
83 |
82,33 |
0,103224 |
-3,14 |
6. |
25 |
81,5 |
81,5 |
81,5 |
81,67 |
0,102388 |
-3,92 |
7. |
30 |
81,5 |
81 |
81 |
81,17 |
0,101761 |
-4,51 |
8. |
35 |
81 |
81 |
81 |
80,83 |
0,101343 |
-4,90 |
9. |
40 |
80 |
81 |
81 |
80,33 |
0,100716 |
-5,49 |
10. |
45 |
79,5 |
80,5 |
80,5 |
80 |
0,100299 |
-5,88 |
11. |
50 |
79,5 |
79,5 |
79,5 |
79,5 |
0,099672 |
-6,47 |
δΦ= (Φ5Ω -Φ0Ω)/Φ0Ω*100%
Rys 3.2 Krzywa błedu względnego δΦ%=f(Rd)
Wyznaczanie charakterystyki komutacyjnej magnesowania dla próbki pierścieniowej.
Rys. 4.1 Układ do wyznaczania charakterystyk magnetycznych przy prądzie stałym.
Spis przyrządów:
ZAS. Zasilacz stabilizowany - typ: Z-3020
A amperomierz magnetoelektryczny - typ: LM-1; kl. 0,5; zakres: 0,75A
Gb galwanometr balistyczny - typ: M197/1
M wzorzec indukcyjności wzajemnej - typ: P536; M=0,01H; L1=0.02H; L2=0,021H
Rd opornik dekadowy
Rb opornik dekadowy
Pr próba pierścieniowa - Dz=104,6mm; Dw=84,5mm; H=25,1mm; Rp14,5Ω; Rm=9,2 Ω;
Y=7,865g/cm3; Hmax=8875A/m; Bmax=1,74T; m=561,8G; zp=1200zw; zm=2580zw
Rb=4545 Ω; Rd=5 Ω
Obliczenia:
Obliczanie przekroju poprzecznego:
Sc=(Dz-Dw) ·H
Sc=(0,1046-0,0845) ·0.0251=5,0451·10-4m2
kb=(2·M·ΔI)/(zc·sc·α1m)=0,71476
B=kb·α
H=(zm·I)/lśr
lśr=π· (Dz-Dw)/2=0,297m
Tabela 4.1
Lp. |
I |
αL |
αP |
αśr |
B |
H |
|
[A] |
[dz] |
[dz] |
[dz] |
[mT] |
[A/m] |
1. |
0,01 |
2 |
2 |
2 |
1,43 |
86,87 |
2. |
0,02 |
19 |
20,5 |
19,75 |
14,12 |
173,74 |
3. |
0,03 |
28,5 |
29,5 |
29 |
20,73 |
260,61 |
4. |
0,04 |
45 |
47 |
46 |
32,88 |
347,47 |
5. |
0,05 |
60 |
62 |
61 |
43,60 |
434,34 |
6. |
0,1 |
380 |
430 |
405 |
289,48 |
868,69 |
7. |
0,2 |
700 |
100 |
400 |
607,55 |
1737,37 |
8. |
0,3 |
850 |
1150 |
1000 |
714,76 |
2606,06 |
9. |
0,4 |
900 |
1200 |
1050 |
750,50 |
3474,75 |
10. |
0,5 |
900 |
1200 |
1050 |
750,50 |
4343,43 |
11. |
0,6 |
1000 |
1200 |
1100 |
786,24 |
5212,12 |
12. |
0,7 |
1000 |
1125 |
1125 |
804,11 |
6080,81 |
Rys. 4.2 Charakterystyka komutacyjna magnesowania badanej próbki pierścieniowej.
Wnioski
Na podstawie przeprowadzonych pomiarów możemy stwierdzić, że aby zwiększyć zakres pomiarowy galwanometru należy włączyć równolegle rezystor Rb, w ten sposób otrzymaliśy odpowiedni zakres aby możliwe było prawidłowe odczytanie mierzonych wielkości. Strumień średni magnesu otrzymany z obliczeń był zgodny z spodziewanym strumieniem.
Jeśli chodzi o badanie wpływu rezystancji cewki pomiarowej na błąd odczytu, to z obserwacji na podstawie dokonanych pomiarów możemy powiedzieć, że najmniejszy błąd występuje gdy nie ma żadnej rezystancji Rd = 0, gdyż nie występuje wtedy żadna zmiana strumienia przy tej wartości rezystancji. Natomiast przy wzroście rezystancji obserwujemy, że bład ten ma wartość ujemną ze względu na zmniejszanie się strumienia magnetycznego. Otrzymana charakterystyka odbiega nieco od charakterystyki rzeczywistej, występuje lekki rozrzut punktów pomiarowych, wynika to prawdopodobnie z niedokładnego rozmagnesowania rdzenia cewki lub błędów odczytu
N S
Fp
Rb
Sd
Rd
Sd
Rb
F
N S