TYDZIEŃ 1. IDĘ DO PRZEDSZKOLA
Drodzy Rodzice!
Pierwszy tydzień w nowym miejscu dla nikogo nie jest łatwy: ani dla dużego, ani dla małego człowieka. Strach, niepewność, obcość, nieśmiałość towarzyszą każdemu w takich sytuacjach. Nowe otoczenie, nowe twarze, nowe zapachy, nowe zasady - to wiele nowości naraz. Zapoznanie z nieznanymi pomieszczeniami i regułami w nich obowiązującymi pozwala każdemu poczuć się nieco pewniej, swobodniej, bezpieczniej.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę wspólnej zabawy, uczestniczenie w zajęciach z całą grupą, utrwalanie imion kolegów i koleżanek;
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
poznanie zasad dotyczących bezpieczeństwa podczas korzystania ze sprzętu ogrodowego i zabawek oraz nauka ich przestrzegania;
wdrażanie do przestrzegania reguł zabawy, w tym zabawy zabawkami przedszkolnymi, oraz do odkładania zaba- wek na wyznaczone miejsce.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
kształtowanie umiejętności słuchania i obserwowania, rozwijanie sprawności ruchowej;
nauka piosenki, kształcenie słuchu i poczucia rytmu, nauka maszerowania i podskakiwania;
wdrażanie do rozumienia określeń: długi, krótki;
zachęcanie do aktywnego powtarzania wyrazów i wyrażeń onomatopeicznych, ćwiczenia sprawności warg i języka, rozwijanie wydolności oddechowej, wdrażanie do zachowywania prawidłowego toru oddechowego;
kształtowanie umiejętności klasyfikowania przedmiotów jako należących lub nienależących do wyodrębnianego podzbioru;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym;
kształtowanie umiejętności tworzenia prostych kompozycji metodą stemplowania;
zapoznanie z wyposażeniem łazienki: umywalka, wanna, prysznic, sedes; podawanie nazw przyborów toaletowych i określanie, do czego służą;
uczenie się reagowania na sygnały słowne i dźwiękowe;
zapoznanie z właściwościami wilgotnego piasku i możliwością formowania budowli przy użyciu łopatek, foremek i wiaderek, wdrażanie do czyszczenia ubrania z piachu po skończonej zabawie.
Jak wspierać dziecko?
Każdy z nas chce być kochany i potrzebuje zapewnienia o tym fakcie. Ważne, aby maluch nie tylko słyszał te słowa, ale i doświadczył ich mocy. W pierwszych dniach przedszkola dzieci mogą być poddenerwowane i grymaśne, dlatego warto okazać im dużo miłości oraz czasu, który można spędzić na byciu ze sobą, np. we wspólnej zabawie, wspólnym rysowaniu, konstruowaniu, na spacerze. Niech dziecko poczuje miłość swoich rodziców / opiekunów.
Warto porozmawiać o... tęsknocie
Rozstania nie są łatwe dla nikogo. Warto zapewnić dziecko o swojej miłości i tęsknocie za nim w czasie, kiedy jest ono w przedszkolu, oraz poszukać sposobu, jak może się pocieszyć, kiedy jest samo. Wiernym pocieszycielem mogą być pluszak, ulubiona pieluszka, kocyk lub coś należącego do rodzica, np. apaszka mamy. Wykażmy się miłością i zrozumieniem dla swojej pociechy w nowym i trudnym dla niej okresie.
Warto poczytać...
M. Molicka, Bajki terapeutyczne, Media Rodzina
M. Rinaldini, V. Costetti, Kubuś idzie do przedszkola, Czarna Owca
TYDZIEŃ 2. PRZEDSZKOLACZEK
Drodzy Rodzice!
W minionym tygodniu dzieci kontynuowały odkrywanie przedszkola i zasad w nim panujących. Znajomość swojego znaczka i umiejętność odkładania ubrań w miejsca nim oznaczone, stosowanie zwrotów grzecznościowych, odkładanie zabawek na wyznaczone miejsce itp. to umiejętności, które usprawniają przebieg dnia w przedszkolu, a także uczą dzieci pewnej samodyscypliny. Jest to proces długofalowy, ale jakże istotny w dorosłym życiu.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, życzliwość, współpraca...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do wspólnej, zgodnej zabawy oraz czerpanie z niej radości;
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
wdrażanie do przestrzegania reguł zabawy;
wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych: przepraszam, dziękuję, proszę, dzień dobry, do widzenia;
kształtowanie nawyku odkładania zabawek na wyznaczone miejsce;
wdrażanie do szybkiej reakcji na sygnał słuchowy;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad dotyczących bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do poruszania się w kole wiązanym;
wyjaśnienie, do czego potrzebne są znaczki w przedszkolu, określanie miejsc, w których się znajdują, rozpozna- wanie własnego znaczka;
rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej;
wdrażanie do uważnego słuchania czytanego tekstu oraz ćwiczenie pamięci słuchowej;
kształtowanie umiejętności słuchania i obserwowania;
utrwalenie znaczenia terminów: długi i krótki;
doskonalenie motoryki małej i dużej;
poznawanie i nazywanie różnych części ciała; zapoznanie z liczebnikami od 1 do 3, doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie;
ćwiczenia i ocena sprawności mięśni języka, prezentacja i wdrażanie do oddychania prawidłowym torem oddechowym, wstępna ocena drożności nosa u dzieci;
kształtowanie umiejętności tworzenia prostych kompozycji geometrycznych z kwadratowych elementów;
doskonalenie umiejętności wiązania opisu słownego z przedmiotem.
Jak wspierać dziecko?
Dużo łatwiej funkcjonować w ładzie niż w chaosie. Warto uczyć i zachęcać dziecko do sprzątania po sobie nie tylko zabawek, ale różnych przedmiotów codziennego użytku, z których ono korzysta, np. sprzątania ubrań czy talerza po jedzeniu. Raczej za pierwszym razem nie wyjdzie mu to idealnie, ale warto pamiętać, że trening czyni mistrza!
Warto porozmawiać o... porządku
Każda rzecz, czy to w przedszkolu, czy w domu - ma swoje miejsce. Dużo łatwiej odnaleźć potrzebną rzecz w uporządkowanym pokoju. Warto porozmawiać o tym z dzieckiem. Może nie zawsze wie, gdzie powinny leżeć piłki, a gdzie klocki czy kredki. Warto spróbować wspólnie znaleźć miejsce na te „zagubione” rzeczy.
Warto poczytać...
M. Krygier, Bałagan, Wydawnictwo iKropka
TYDZIEŃ 3. LUBIMY SIĘ BAWIĆ
Drodzy Rodzice!
Wiek przedszkolny często nazywany jest okresem zabawy ze względu na to, że to właśnie zabawa jest podstawową i naturalną formą działalności dziecka w tym czasie. Może ona przybierać różne formy, od prostych konstrukcji czy manipulacji, po skomplikowane zabawy w role. Właśnie podczas zabawy możemy poznawać dziecko, jego sposób myślenia, rozwiązywania konfliktów, stopień uspołecznienia, zasób słownictwa. Jest to także okazja, by mały człowiek utrwalał i systematyzował zdobytą wiedzę o świecie.
Zabawa w przedszkolu jest podstawową formą zapoznawania dzieci z nowymi informacjami.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do współistnienia w grupie społecznej przez naukę przestrzegania reguł zabawy, rozwijanie umiejętności respektowania umów i stosowania kodów, współpracę oraz stosowanie zwrotów grzecznościowych;
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej;
wdrażanie do uważnego słuchania i udzielania odpowiedzi na pytania dotyczące treści utworu;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej;
doskonalenie sprawności ruchowej;
wdrażanie do posługiwania się określeniami: wysoki, niski, na, pod, obok, za, mały, duży;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
doskonalenie umiejętności liczenia w dostępnym zakresie;
zaznajomienie z określeniami cech wielkościowych i ćwiczenie umiejętności używania tych określeń; kształtowanie umiejętności klasyfikacji ze względu na wielkość (przedmioty małe i duże);
dostrzeganie rytmicznego układu zabawek oraz kontynuowanie układu w określonym rytmie;
kształtowanie umiejętności wykonywania odbitek za pomocą prostych przedmiotów;
ćwiczenia oddechowe - zwrócenie szczególnej uwagi na prawidłowy tor oddechowy (wdech przez nos, wydech ustami) i podparcie oddechowe (zatrzymanie na chwilę powietrza w jamie ustnej); ćwiczenia artykulacyjne na wyrazach i wyrażeniach onomatopeicznych.
Jak wspierać dziecko?
Dzieci uwielbiają się bawić. Co więcej, bardzo lubią bawić się z dorosłymi, wprowadzając ich w swój świat. Warto od czasu do czasu spędzić czas na zabawie z dzieckiem, nie stawiając zbyt wielu ram, ograniczeń. Warto na jeden dzień zamienić duży pokój w plac zabaw i np. postawić w nim wielki namiot, w którym będzie można zjeść obiad, czy zamienić łóżko rodziców w łódź. Nie potrzeba do takiej zabawy żadnego nakładu środków. Wystarczy wyobraźnia, koc, spinacze, prześcieradło, kij od mopa, szal mamy - a mieszkanie zamieni się w niepowtarzalną bawialnię! Czas spędzony w taki sposób z dzieckiem na pewno zacieśni relacje w każdej rodzinie.
Warto porozmawiać o... regułach
Zabawa jest naturalnym sposobem spędzania czasu dzieci w wieku przedszkolnym. Większość zabaw, np. szykowanie przyjęcia dla lalek i misiów czy budowanie z klocków, nie jest ograniczona regułami. Warto jednak pokazywać i uświadamiać dziecku, że czasami, nawet podczas zabawy, obowiązują pewne zasady i jeśli ich nie przestrzegamy, to gra traci sens. Warto zagrać z dzieckiem np. w domino czy w kolory - kto złapie piłkę w nieodpowiednim momencie - klęka.
Warto poczytać...
T. Dahlke, 365 gier i zabaw na każdy dzień roku, Rea
D. Hodges, Gdy dzieci się nudzą. 500 zabaw dla dzieci w każdym wieku, Diogenes
K. Sąsiadek, Zabawy paluszkowe, Media Rodzina
TYDZIEŃ 4. JESTEM BEZPIECZNY NA ULICY
Drodzy Rodzice!
Czasami bywa tak, że droga dziecka do przedszkola ogranicza się do przejścia od domu do samochodu i od samochodu do przedszkola. Poruszanie się na ulicy to jednak konkretne umiejętności, których dziecko powinno nabyć. Umiejętne zachowanie się na chodniku, bezpieczne przechodzenie przez ulicę, znajomość podstawowych znaków oraz sygnalizacji świetlnej to podstawowa wiedza, od której może zależeć bezpieczeństwo przedszkolaka.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca, uprzejmość...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych;
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
wdrażanie do zgodnej zabawy - współdziałanie w planowaniu i wznoszeniu budowli;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad dotyczących bezpieczeństwa;
kształtowania nawyku odkładania zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
kształtowanie umiejętności uważnego słuchania, obserwowania i spostrzegawczości słuchowej;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
zaznajomienie oraz wdrażanie do posługiwania się określeniami: przejście dla pieszych, pasy, sygnalizator świetlny, ścieżka rowerowa;
rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej, sprawności manualnej i ruchowej;
rozumienie podstawowej zasady bezpiecznego poruszania się na ulicy - pod opieką dorosłych;
zapoznanie z pracą policjanta oraz wyglądem munduru i akcesoriami wykorzystywanymi w pracy;
utrwalanie znaczenia zielonego i czerwonego światła na sygnalizatorze;
wdrażanie do rozpoznawania znaków drogowych, kształtów wzrokowo oraz przez ruch dłoni wokół brzegu kartonika; oswajanie się z nazwami: trójkątny, kwadratowy, okrągły;
podejmowanie pierwszych próby klasyfikowania ze względu na kształt;
dostrzeganie rytmicznego układu znaków drogowych, kontynuowanie układania znaków w określonym rytmie;
rozwijanie umiejętności rozpoznawania kolorów;
wyodrębnianie w otoczeniu przedmiotów w kształcie koła;
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej;
ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: brum, szur, pip, tur, dzyń, wrr; kształcenie poprawnej dykcji.
Jak wspierać dziecko?
Spacery, wyjście do osiedlowego sklepiku czy apteki mogą być wspaniałą okazją do utrwalenia wiedzy na temat bezpiecznego korzystania z ruchu drogowego. Warto dawać dziecku dobry przykład, postępując we właściwy sposób. Rewelacyjnym pomysłem może być stworzenie w domu miasteczka ze znakami drogowymi i uliczkami, przydadzą się do takiej zabawy: małe ludziki, samochodziki, klocki. Połączy to przyjemne z pożytecznym.
Warto porozmawiać o... bezpieczeństwie na drodze
Nie ma nic ważniejszego niż bezpieczeństwo dziecka. Warto uwrażliwiać przedszkolaka na to, aby jego zachowanie podczas korzystania z ruchu drogowego było przemyślane. Rozmowa na temat konsekwencji lekkomyślnego zachowania może pomóc dziecku w zrozumieniu powagi sprawy. Przedszkolak bezwzględnie musi znajdować się pod opieką dorosłego, korzystając z ruchu drogowego, i powinien sam o tym dobrze wiedzieć. Warto stale utrwalać zasady kodeksu drogowego i uczyć konsekwentnego ich przestrzegania. Przyniesie to w przyszłości pożądane rezultaty.
Warto poczytać...
L. Fabisińska, Bądź bezpieczny na drodze, Wilga
L. Fabisińska, Bezpieczny przedszkolak, Wilga
Akademia poznawania i malowania. Rysuję i koloruję znaki drogowe, Siedmioróg
Gra Poznaj znaki drogowe i zostań kierowcą, Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski
TYDZIEŃ 5. JESIENNE OWOCE
Drodzy Rodzice!
W minionym tygodniu dzieci dowiedziały się, jak ważne jest spożywanie owoców. Są one źródłem wielu witamin i soli mineralnych oraz składników, których nie można znaleźć w żadnych suplementach. Posiadają właściwość oczyszczania organizmu, poprawiają odporność, wzrok i inteligencję. Najzdrowiej jeść surowe owoce. Kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych jest bardzo ważne i z pewnością zaprocentuje w przyszłości.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca, poszanowanie wytworów pracy kolegów i koleżanek...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
rozwijanie umiejętności ułatwiających życie w grupie społecznej przez wdrażanie do zgodnej zabawy oraz prze- strzegania reguł, a także szanowanie wytworów pracy kolegów i koleżanek;
kształtowanie nawyku odkładania zabawek na wyznaczone, stałe miejsce;
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad dotyczących bezpieczeństwa;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie zainteresowania książkami, wzbogacanie słownictwa;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej oraz dokładności przez dopasowywanie elementów;
utrwalanie nazw owoców i posługiwanie się tymi nazwami;
rozwijanie sprawności manualnej i ruchowej;
wdrażanie do uważnego słuchania, wykonywania poleceń i obserwowania;
doskonalenie umiejętności zapełniania kolorem powierzchni ograniczonej linią;
doskonalenie umiejętności liczenia;
wdrażanie do prawidłowego łączenia liczebnika z rzeczownikiem;
rozwijanie umiejętności posługiwania się określeniami: duży, mały, najmniejszy, para, mniej, więcej, słodki, kwaśny;
kształcenie umiejętności poruszania się w przestrzeni (elementy choreografii i tańca) i współpracy w parach;
ćwiczenie ruchomych narządów mowy (mięśnie policzków, warg, języka);
tworzenie rytmicznego układu według wzoru, rozwijanie uwagi i pamięci;
klasyfikacja przedmiotów (to owoc, a to nie), podział owoców na rodzaje;
kształtowanie umiejętności określania położenia: wysoko, nisko, wyżej, niżej, najwyżej, najniżej;
kształcenie umiejętności układania elementów w szeregu, dobierania w pary;
poznanie znaczenia jedzenia owoców dla zdrowia.
Jak wspierać dziecko?
Owoce mogą służyć jako liczmany. W codziennych sytuacjach, takich jak np. zakupy w warzywniaku czy przygotowywanie owocowego deseru, można do pomocy zachęcić dziecko, które będzie nam podawało określoną liczbę owoców, przeliczając je.
Warto porozmawiać o... znaczeniu jedzenia owoców
Warto zachęcać dziecko do jedzenia owoców oraz wprowadzić w domu zwyczaj ich jedzenia. Są one wspaniałym produktem nadającym się do zabaw kulinarnych z dzieckiem. Z owoców można robić sałatki, szaszłyki, soki czy uczty owocowe, które mogą zachwycić swą kompozycją i kolorystyką.
Warto poczytać...
B. Romanowska, J. Kotulska-Mirka, Owoce i warzywa. Dzieciaki robią przysmaki!, Wydawnictwo Pietrusowa Górka S.C.
TYDZIEŃ 6. JESIENNE WARZYWA
Drodzy Rodzice!
Ten tydzień był kolejnym podejmującym tematykę zdrowego żywienia. Warzywa, podobnie jak owoce, dostarczają człowiekowi wielu witamin oraz innych składników sprzyjających zachowaniu zdrowia. Dzieci utrwalały nazwy warzyw, liczyły je, dzieliły ze względu na różne cechy, np. kształt czy kolor.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
wdrażanie do przestrzegania reguł zabawy oraz zasad bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
poznawanie warzyw wielozmysłowo (dotyk, węch, wzrok i smak);
nazywanie warzyw, spostrzeganie różnic w ich wielkości, długości, kolorze i kształcie;
poznanie znaczenia jedzenia warzyw dla zdrowia;
wdrażanie do uważnego słuchania i wykonywania poleceń;
kształtowanie umiejętności różnicowania kształtów: podłużny, okrągły;
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
doskonalenie umiejętności zapełniania kolorem powierzchni ograniczonej linią;
rozwijanie umiejętności poruszania się w korowodzie;
wdrażanie do posługiwania się nazwami warzyw i określeniami: twardy, miękki;
kształtowanie umiejętności różnicowania wielkości: duży, mały, oraz rozumienie określenia para;
wzbogacanie słownika przez tworzenie zdrobnień od nazw warzyw;
rozwijanie umiejętności klasyfikacji przedmiotów (to warzywo, a to nie), podziału warzyw według rodzaju;
tworzenie rytmicznych układów według wzoru, rozwijanie uwagi i pamięci;
kształtowanie umiejętności cięcia papieru;
ćwiczenia artykulacyjne na dźwiękach onomatopeicznych, usprawnianie mięśni języka, ćwiczenia oddechowe: poszerzanie wydolności oddechowej płuc, ćwiczenie podparcia oddechowego, utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym.
Jak wspierać dziecko?
Umiejętność klasyfikacji rzeczy ze względu na określoną cechę pomaga dziecku zrozumieć świat, dostrzec w nim pewne reguły oraz uczyć się matematyki. Jest to umiejętność, którą warto ćwiczyć podczas zabaw w domu. Nawet robienie porządków może być ku temu doskonałą okazją, np. do jednego pudełka wkładamy klocki, do drugiego auta. Jest to proste zadanie dla dorosłego, ale nie dla dziecka. Sporą trudność może
3-latkowi sprawić klasyfikowanie sztućców, ale przy wsparciu starszej osoby na pewno sobie poradzi! Warto wyszukiwać takie zadania dla dziecka, aby mogło doskonalić umiejętność grupowania. Wystarczy podsumować krótko każdy ze zbiorów oraz podać ogólną nazwę (zabawki, sztućce) i lekcja matematyki dla przedszkolaka gotowa.
Warto porozmawiać o... ulubionych warzywach
Niestety często dzieci nie lubią warzyw. Dlatego warto poszukać nowych smaków i zaproponować dziecku degustację jakiegoś nowego warzywa. Zabawa w odgadywanie warzyw po smaku lub dotyku czy wspólne gotowanie mogą być dobrym początkiem do rozmowy o ulubionych warzywach i polem do odkrywania nowych potraw z ulubionego warzywa.
Warto poczytać...
L. Child, Za nic na świecie nie zjem pomidora, Media Rodzina
Z. Poletyło, Z koszyka ogrodnika, Wydawnictwo WAM
TYDZIEŃ 7. SKARBY JESIENI
Drodzy Rodzice!
W minionym tygodniu przedszkolaki dowiedziały się, co się kryje pod hasłem „dary jesieni”. Dzieci poznały nazwy poszczególnych części drzew, ich niektóre gatunki, np. kasztanowiec, jarzębinę czy dąb. Miały okazję też bawić się skarbami jesieni oraz doskonalić umiejętność liczenia.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
wdrażanie do przestrzegania reguł, zasad dotyczących bezpieczeństwa oraz zgodnej zabawy;
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozpoznawanie i nazywanie: kasztanów, żołędzi, korali jarzębiny, grupowanie darów jesieni według rodzajów, poznanie wyglądu i nazw drzew, na których rosną: kasztanowiec, dąb, jarzębina;
wdrażanie do uważnego słuchania i wykonywania poleceń;
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej, uwagi i dokładności w dopasowywaniu elementów;
tworzenie rytmicznych układów według wzoru;
rozwijanie uwagi i pamięci;
wdrażanie do posługiwania się nazwami przyrodniczymi: liść, żołądź, kasztanowiec, kasztan, pień, gałęzie, jarzębina;
kształcenie uważnego słuchania, poczucia rytmu i reakcji na sygnał;
rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności manualnej;
wdrażanie do poruszania się krokiem dostawnym po obwodzie koła; rozwijanie poczucia rytmu;
liczenie i kształtowanie pojęcia liczb 1, 2 i 3, ćwiczenie porównywania liczebności zbiorów i tworzenie zbiorów równolicznych;
ćwiczenie mięśni narządów mowy, ćwiczenia oddechowe - wdrażanie do zachowywania prawidłowego toru od- dechowego, regulowanie siły wydechu;
doskonalenie umiejętności porównywania elementów przez nakładanie ich na siebie, wdrażanie do posługiwania się określeniami: większy - mniejszy.
Jak wspierać dziecko?
Dary jesieni są bardzo wdzięcznym materiałem do wielu zabaw zarówno w przedszkolu, jak i w domu. Wspólny spacer w ich poszukiwaniu i zabawa, np. tworzenie ludzików z kasztanów i żołędzi czy układanie kompozycji, mogą być dobrymi sposobami na utrwalenie ich nazw i gatunków drzew, a także na doskonalenie umiejętności liczenia.
Warto porozmawiać o... zmianach w przyrodzie
Jesienią wiele zmienia się w przyrodzie. Warto rozmawiać o tym z dzieckiem, stwarzając możliwość swobodnych wypowiedzi, w których będzie ono mogło opisać swoje obserwacje. Kolorowe liście, kasztany, żołędzie, jarzębina czy szyszki świetnie nadają się do zabaw w domu i na świeżym powietrzu.
Warto poczytać...
Opracowanie zbiorowe, Zajączki. Jesienna przygoda Tuptusia, Egmont Polska
Sobczak, W Karzełkowie jesień złota, Nowela
TYDZIEŃ 8. LAS JESIENIĄ
Drodzy Rodzice!
W minionym tygodniu przedszkolaki zgłębiały temat darów jesieni, jakimi są grzyby. Dzieci miały okazję poznać ich budowę, nazwy niektórych z nich, a także dowiedziały się, że są grzyby jadalne i trujące. W wyobraźni przedszkolaki wybrały się na spacer do lasu na grzybobranie oraz tworzyły prace o tej tematyce.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
kształtowanie codziennych nawyków higienicznych - mycie rąk po zabawie i przed posiłkami;
wdrażanie do przestrzegania reguł, zasad dotyczących bezpieczeństwa oraz zgodnej zabawy;
czerpanie radości ze wspólnej zabawy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
poznanie zwierząt leśnych: dzika, zająca, lisa i sarny;
wdrażanie do uważnego słuchania;
zapoznanie z nowym środowiskiem przyrodniczym - las: zwierzęta, rośliny;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej oraz sprawności manualnej i ruchowej;
ćwiczenie narządów artykulacyjnych na wyrażeniach onomatopeicznych, ćwiczenia mięśni warg oraz ćwiczenia pionizacyjne języka;
doskonalenie spostrzegawczości słuchowej;
poznanie wyglądu i nazw grzybów: borowik, kurka, muchomor, rozumienie określeń dotyczących budowy grzyba: kapelusz, nóżka;
wdrażanie do umiejętnego posługiwania się klejem, doskonalenie umiejętności lepienia z plasteliny;
porządkowanie zdarzeń w czasie z użyciem określeń czasowych: na początku, później, na koniec, oraz układanie elementów od najmniejszego do największego wraz z użyciem liczebników porządkowych; doskonalenie liczenia;
rozwijanie wyobraźni przestrzennej;
kształcenie umiejętności układania elementów w szeregu oraz dobierania w pary, posługiwanie się określeniami:
mniej, więcej.
Jak wspierać dziecko?
Jesień jest przepiękną porą roku. Szczególnie urzekający jest las jesienią. Różnorodność kolorów liści na drzewach zachwyca oraz pozwala odetchnąć od codzienności. Może warto wybrać się na rodzinne grzybobranie? Podczas takiej wycieczki każdy, i duży, i mały, może spróbować swoich sił jako grzybiarz. Będzie to także wspaniała okazja do utrwalenia nazw grzybów jadalnych czy zobaczenia muchomora. Trzeba pamiętać, że dzieci nie mogą zbierać grzybów samodzielnie. Równie dobrą alternatywą, dużo prostszą w realizacji, może być wspólne lepienie grzybów z plasteliny i np. połówek kasztanów czy łupin od orzechów.
Warto porozmawiać o... grzybach trujących
Wydaje się, że grzyby rosną tylko w lesie, ale po zagłębieniu się w temat okazuje się, że możemy je znaleźć niemal wszędzie - w parku, na podwórku, na trawniku. Z tego powodu niezmiernie ważne jest, aby przypominać dzieciom o szkodliwości takich grzybów. Warto podkreślać to przy każdej okazji. Jeśli np. podczas spaceru natrafimy na jakiś nietypowy grzybowy okaz, należy go dobrze zidentyfikować: sprawdzić w atlasie grzybów czy w internecie.
Warto poczytać...
B. Butenko, Król i grzyby, Dreams Lidia Miś-Nowak
M. Majaluoma, Tato, pojedźmy na grzyby, Bona
TYDZIEŃ 9. DESZCZ, DESZCZ, DESZCZ…
Drodzy Rodzice!
Czasem piękno jesieni przysłania deszczowa pogoda. Ale jesienna szaruga nie przeniosła się w żadnym stopniu do przedszkola! W minionym tygodniu dzieci poznały różne rodzaje deszczu, uczyły się, co zwiastują chmury. Przedszkolaki dowiedziały się, jak należy się ubrać, aby nie zmoknąć. Tematy związane z deszczem były wspaniałą okazją do doskonalenia poczucia rytmu oraz ćwiczeń mięśni narządów mowy (głównie w ćwiczeniach ortofonicznych i przy wymawianiu wyrazów dźwiękonaśladowczych).
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współdziałanie...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do przestrzegania reguł, zasad dotyczących bezpieczeństwa oraz zgodnej zabawy;
kształtowanie zwyczaju odkładania zabawek na wyznaczone, stałe miejsce;
rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania i wykonywania poleceń;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej, rozwijanie sprawności manualnej;
wdrażanie do posługiwania się nazwami kolorów podstawowych i określeniami duży - mały; grupowanie elemen- tów według wielkości;
kształcenie wyobraźni twórczej, rozwijanie poczucia rytmu;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, koordynacji słuchowo-ruchowej;
wzbogacenie słownika o wyrazy określające wiatr i deszcz;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
dostrzeganie i kontynuowanie regularności i rytmów;
doskonalenie umiejętności liczenia, porównywanie liczebności przez dobieranie elementów w pary, rozumienie określeń: mniej, więcej;
kształtowanie umiejętności ilustrowania treści prostego opowiadania;
ćwiczenia mięśni narządów mowy na zgłoskach: fiu, szu, kra, kap;
opowiadanie historyjki obrazkowej i używanie określeń: na początku, potem, na koniec.
Jak wspierać dziecko?
Jesienią na dworze bywa szaro i mokro. Taka pogoda może być pretekstem do tworzenia deszczowych prac - potrzebne są tylko: duża kartka, farby (najlepiej akwarele), pędzle i kubek z wodą. Podczas takiej artystycznej pracy można utrwalać z dzieckiem określenia opisujące deszcz, a przy okazji ćwiczyć jego koordynację wzrokowo-ruchową, motorykę małą oraz kreatywność.
Warto porozmawiać o... ubraniu na deszczowe dni
W mokre jesienne dni niezbędne jest odpowiednie ubranie, które ochroni przed deszczem. Warto porozmawiać z dzieckiem o tym, jaki strój jest najlepszy na niepogodę. Kalosze, płaszcz przeciwdeszczowy lub kurtka i parasolka okażą się idealne. Przedszkolaki, zajęte zabawą, czasami zapominają, że nie każde buty nadają się do brodzenia w kałuży. Dobrze jest uświadamiać dzieciom różnice w obuwiu oraz zalety kaloszy podczas słoty.
Warto poczytać...
Z. Stanecka, Basia i przedszkole, Egmont Polska
TYDZIEŃ 10. GDY ROBI SIĘ CORAZ CHŁODNIEJ
Drodzy Rodzice!
Pogoda zmienia się z dnia na dzień. Drzewa pogubiły liście. Dni się skracają, a na dworze jest zimno i mokro. W minionym tygodniu dzieci dowiedziały się, jak ważny jest dobór odpowiedniego stroju do zmieniających się warunków atmosferycznych. Utrwalały kolejność zakładania poszczególnych części garderoby, dzięki którym będzie im ciepło nawet w bardzo chłodne dni. Wyposażone w tę wiedzę odważnie czekają na zimę.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, pomaganie innym...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do przestrzegania reguł zabawy oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa; czerpanie radości ze wspólnej zabawy;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
zachęcanie do pomagania sobie nawzajem w codziennych sytuacjach;
wdrażanie do poruszania się w korowodzie.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania, obserwowania i wykonywania poleceń;
rozwijanie sprawności ruchowej i manualnej;
wdrażanie do rozumienia i posługiwania się słowami: dzień, noc, zapasy;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: hop, tralala; ćwiczenia warg i języka, podparcia oddechowego, utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
rozwijanie umiejętności klasyfikacji i określania cech wielkościowych: długi, krótki;
rozumienie potrzeby doboru ubrania do warunków atmosferycznych;
kształtowanie umiejętności kontynuowania i tworzenia prostych rytmów (regularności), w których powtarza się sekwencja 2-wyrazowa, dostrzeganie stałego następstwa dni i nocy;
rozwijanie umiejętności modelowania prostych kształtów z plasteliny;
kształcenie orientacji w schemacie własnego ciała.
Jak wspierać dziecko?
Przedszkolaki rozwijały i utrwalały w tym tygodniu wiedzę o tym, jak ważne jest ciepłe ubranie w chłodne dni. Wiedza bez ćwiczeń praktycznych pozostaje jednak tylko teorią. Warto podczas wychodzenia z dzieckiem na zewnątrz zachęcić je do tego, aby samo spróbowało wybrać, stosownie do pogody, ubranie oraz je założyło. Bycie wsparciem w tych czynnościach (bez wyręczania) uczy przedszkolaka samodzielności, a samodzielność buduje mu poczucie własnej wartości.
Warto porozmawiać o... domowych zapasach na zimę
Przyjemnie w zimowy wieczór jest delektować się smakiem lata. Warto porozmawiać z dzieckiem o zapasach, które można przygotowywać na zimę oraz o tych, które przygotowuje się w jego domu rodzinnym. Być może będzie to oka- zja do degustacji i odkrycia nowych smaków lub zamknięcia np. jabłek w słoiki. Może przy okazji powstaną wspólnie wykonane etykiety?
Warto poczytać...
R.S. Berner, Jesień na ulicy Czereśniowej, Dwie Siostry
A. Królak, Z działki, z lasu i takie tam, Dwie Siostry
M. Przewoźniak, Agatka na tropach jesieni, Publicat
TYDZIEŃ 11. PRZYGOTOWANIA ZWIERZĄT DO ZIMY
Drodzy Rodzice!
Miniony tydzień przybliżył przedszkolakom świat przyrody i uwrażliwił je na niego, ponieważ zapoznał dzieci ze sposobem przygotowywania się do zimy niektórych zwierząt. Przedszkolaki zaznajomiły się z ich wyglądem, nazwami wybranych mieszkań (gawra, dziupla), w których zwierzęta te przesypiają zimę. Dzieci dowiedziały się także, że niektóre ptaki, np. bociany, zupełnie inaczej przygotowują się do zimy - odlatują jesienią do ciepłych krajów.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, poszanowanie prac innych dzieci...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie poczucia własnej wartości przez doświadczanie sprawstwa i kreatywnego działania podczas prac plastycznych czy konstrukcji z klocków według własnego pomysłu;
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę, czerpanie radości ze wspólnej zabawy, przestrzeganie reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa, poszanowanie efektów pracy swojej i innych;
rozwijanie umiejętności wyrażania swoich spostrzeżeń przez formułowanie swobodnych wypowiedzi na określony temat.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie wrażliwości na świat przyrody, wzbogacanie wiedzy na temat zwierząt żyjących w lesie (ich wyglądu, sposobu odżywiania się, poruszania, zwyczajów) oraz ich mieszkań;
wdrażanie do posługiwania się nazwami kolorów;
rozwijanie sprawności manualnej i ruchowej;
rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej i słuchowej;
wdrażanie do posługiwania się nazwami zwierząt: lis, jeż, niedźwiedź;
doskonalenie umiejętności uważnego słuchania i wykonywania poleceń;
ćwiczenia mięśni narządów mowy;
kształtowanie umiejętności określania cech wielkościowych: mały, duży, większy, mniejszy, największy, długi, i liczenie w zakresie 5, porównywanie liczebności: tyle samo, więcej, mniej, o 1 więcej, o 1 mniej;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, odtwarzania ruchów ciała drugiej osoby;
rozpoznawanie i nazywanie orzechów, szyszek; tworzenie rytmicznych układów według wzoru;
poznanie bociana - ptaka odlatującego do ciepłych krajów.
Jak wspierać dziecko?
Dzieci chętnie rozmawiają o zwierzętach i zazwyczaj z uwagą chłoną różne ciekawostki na ich temat. Warto rozbudzać zainteresowania przyrodnicze u przedszkolaka, tym bardziej że w dzisiejszych czasach dostęp do zdjęć, reportaży przyrodniczych (nawet dla najmłodszych) czy innych informacji na temat zwierząt jest dość łatwy. Być może w przyszłości z młodego człowieka wyrośnie ornitolog, zoolog czy weterynarz.
Warto porozmawiać o... domach zwierząt
Gawra, kopczyk z liści i dziupla są słowami, których dzieci nie używają na co dzień. Warto poświęcić chwilę na wspólną aktywność z dzieckiem i np. zbudować domki dla figurek zwierząt lub zwierząt ulepionych z plasteliny. Liczba pomysłów jest nieograniczona! Doskonale mogą się nadać do ich realizacji plastikowe lub kartonowe pudełka, rolki po papierze toaletowym, wytłaczanki po jajkach, klej, papier, nożyczki oraz odrobina kreatywności. Taki czas może być pretekstem do rozmów z dzieckiem na temat mieszkań zwierząt, o których była mowa w minionym tygodniu (wiewiórka, jeż, niedźwiedź), lub innych mieszkańców lasu czy parku.
Warto poczytać...
H. Bechlerowa, Kolczatek, Nasza Księgarnia
B. Gawryluk, Gwizdek nie chce spać, Literatura
TYDZIEŃ 12. CZYSTE PRZEDSZKOLAKI
Drodzy Rodzice!
Każda rzecz, której dotykamy w ciągu dnia, pokryta jest bakteriami. Na jednych przedmiotach jest ich trochę mniej, a na innych więcej. Myjąc ręce, dbamy o swoje zdrowie. Dzieci nie mają takiej świadomości jak osoby dorosłe, w związku z tym kwestia edukacji w tej dziedzinie jest niezmiernie istotna. Dbałości o higienę osobistą był poświęcony mijający tydzień. Przedszkolaki uczyły się, jak dobrze myć ręce (w teorii - krok po kroku - i w praktyce), dowiedziały się także, dlaczego tak istotną kwestią jest to, aby każdy korzystał wyłącznie ze swoich przyborów toaletowych.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
rozwijanie wiedzy na temat wagi przestrzegania zasad higieny osobistej, wdrażanie do dbania o swój wygląd, rozumienie konieczności używania swoich przyborów, tj. grzebienia, ręcznika, szczoteczki;
wdrażanie do dbałości o czystość rąk, wykorzystanie zdobytych wiadomości w praktycznym działaniu - etapy mycia rąk, wycieranie rąk we własny ręcznik, oszczędne korzystanie z wody;
doskonalenie umiejętności rozpoznawania i rozumienia treści przekazywanych niewerbalnie;
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę czerpania radości ze wspólnej zabawy, przestrzegania reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa;
kształtowanie nawyku porozumiewania się umiarkowanym głosem.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
rozwijanie spostrzegawczości, pamięci wzrokowej i sprawności manualnej;
doskonalenie umiejętności wiązania opisu słownego z przedmiotem; wdrażanie do uważnego obserwowania i naśladowania ruchów drugiej osoby;
kształcenie poczucia rytmu i wyobraźni muzycznej;
utrwalanie nazw przyborów toaletowych;
doskonalenie umiejętności wykorzystywania określeń opisujących kolejność wykonywanych czynności: na początku, potem, na końcu - ustalanie kolejności czynności mycia się;
kształtowanie umiejętności grupowania przedmiotów według przeznaczenia;
ćwiczenia aparatu artykulacyjnego przez powtarzanie wyrażeń onomatopeicznych;
doskonalenie umiejętności posługiwania się narzędziami rysunkowymi i malarskimi;
doskonalenie umiejętności różnicowania wielkości: duży, mały - dobieranie par takich samych ręczników różniących się wielkością;
wdrażanie do rozpoznawania i nazywania przyborów toaletowych, dobieranie w pary przedmiotów funkcjonalnie ze sobą powiązanych.
Jak wspierać dziecko?
Dbałość o higienę osobistą jest niezmiernie istotną kwestią. Warto wyrabiać u dzieci dobre nawyki i wciąż je utrwalać w codziennych sytuacjach. Bywa, że dzieci są wyręczane przez rodziców w wielu momentach dnia codziennego, co powoduje brak autorefleksji na temat np. czystości rąk. Bez wątpienia zaprocentuje edukacja malucha w tej kwestii, rozwijajmy w dzieciach myślenie przyczynowo-skutkowe: „Mam brudne ręce?” - „Co powinienem zrobić?”. Niech mycie rąk nie będzie odgórnym nakazem, ale wypracowanym nawykiem. Jednocząc działania w domu i w przedszko- lu, wspólnie osiągniemy pożądany sukces.
Warto porozmawiać o... wadze mycia rąk po skorzystaniu z toalety
Bardzo ważnym nawykiem, który bez wątpienia warto wyrobić w dziecku, jest mycie rąk po skorzystaniu z toalety. Bakterie kałowe szybko się namnażają i są bardzo szkodliwe, dlatego trzeba uświadamiać dziecku konieczność mycia rąk i utrwalać ten dobry zwyczaj.
Warto poczytać...
W. Drabik, Umyj się, świnko!, Skrzat
J. Krzyżanek, Poradnik Gabrysi i Kajtka. Zdrowie i ubranie, Święty Wojciech
K. Lipka-Sztarbałło, Łazienkowe pytania, Ezop
A. Royston, Dlaczego myjemy zęby?, Wilga
TYDZIEŃ 13. GDY ODWIEDZI NAS ŚWIĘTY MIKOŁAJ
Drodzy Rodzice!
Przyszedł grudzień, a z nim temat Świętego Mikołaja - osoby wyczekiwanej przez mniejsze i większe dzieci. W oczekiwaniu na mikołajki przedszkolaki przygotowały prace plastyczne (np. lepiły Mikołaja z masy solnej), uczyły się piosenki o Mikołaju, rozmawiały o wymarzonych prezentach oraz przygotowały kartkę świąteczną dla niego.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę czerpania radości ze wspólnej zabawy, przestrzegania reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa;
kształtowanie nawyku zachowywania porządku w najbliższym otoczeniu;
pokonywanie nieśmiałości w czasie występów na forum grupy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, rozwijanie sprawności ruchowej;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała, doskonalenie wyobraźni ruchowej przez naśladowanie ruchem czynności wykonywanych przez Mikołaja;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
usprawnianie ruchomych narządów artykulacyjnych;
kształtowanie umiejętności formułowania prostych wypowiedzi zrozumiałych dla otoczenia;
wdrażanie do właściwego trzymania kredki, rozwijanie kreatywności przez tworzenie budowli i kompozycji według własnych pomysłów, umiejętności modelowania prostych kształtów z masy solnej;
doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie;
wdrażanie do używania określeń: mały, mniejszy, najmniejszy, duży, większy, największy, oraz porządkowanie obiektów w sekwencje rosnące lub malejące;
poznanie instrumentu perkusyjnego - janczary, rozróżnianie natężenia dźwięku: cicho - głośno;
rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej, słuchowo-ruchowej oraz zmysłu dotyku.
Jak wspierać dziecko?
Rozmawiając o Mikołaju i wymarzonych prezentach, dzieci mówiły o swoich pragnieniach. Z pewnością temat ten niejednokrotnie będzie poruszany i w domu. Warto napisać wspólnie z dzieckiem list do Mikołaja, do którego maluch narysuje piękny rysunek (a może rysunki). Doskonalenie sprawności manualnej jest bardzo ważne w tym wieku, a taki list będzie połączeniem przyjemnego z pożytecznym.
Warto porozmawiać o... dobroczynności
Może temat prezentów świątecznych czy mikołajkowych skłoni rodziny do pochylenia się nad losem dzieci z ubogich rodzin. Co roku organizowane są akcje społeczne, w których zachęca się ludzi do przygotowywania paczek z prezentami bądź kupowania określonych produktów dla najuboższych. Warto uwrażliwiać dzieci od najmłodszych lat na los innych i zachęcać do dobroczynności i pomocy.
Warto poczytać...
M. Majaluoma, Tato, kiedy przyjdzie Święty Mikołaj?, Bona
M. Niemycki, Święty Mikołaj wchodzi kominem, Skrzat
Praca zbiorowa, Bajki od św. Mikołaja, Zielona Sowa
N. Usenko, Mikołajek, Sara
TYDZIEŃ 14. CORAZ WIĘCEJ UMIEM
Drodzy Rodzice!
Dwu- i trzylatki, chcąc być niezależne, często domagają się wykonania określonej czynności samemu. Zadaniem dorosłych jest wspieranie dziecka w rozwoju, dlatego warto podtrzymywać ten pęd. Istnieją cztery kroki w nauce samodzielności dziecka: nie śpiesz się, nie wyręczaj we wszystkim, daj prawo do decyzji (np. wybór między dwiema parami spodni), jedna strategia dorosłych. Praca nad tą kwestią bywa trudna i żmudna, ale efektem, oprócz osiągnięcia tej samodzielności, jest lepsza samoocena dziecka, poczucie własnej wartości.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca, samodzielność…
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami, przestrzegania reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa, zgodnego współdziałania w zespole;
zapoznanie ze sposobem właściwego zachowania przy stole oraz wdrażanie do takiego zachowania.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
utrwalanie nazw ubrań i kolejności ich wkładania, rozwijanie sprawności manualnej;
posługiwanie się określeniami: najpierw (przedtem), później (potem), rozumienie związku pomiędzy sposobem ubierania się a temperaturą otoczenia;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
doskonalenie umiejętności wyodrębniania i nazywania wielkości przeciwstawnych: duży - mały, grupowanie przedmiotów ze względu na ich wielkość;
rozwijanie wydolności oddechowej, wdrażanie do zachowywania prawidłowego toru oddechowego, usprawnianie ruchomych części aparatu mowy.
Jak wspierać dziecko?
Warto wykorzystać dążenie trzylatka do tego, że wiele rzeczy chce robić samodzielnie oraz że jest dumny ze swoich osiągnięć, nawet jeśli nie wyszły one idealnie. Bardzo istotne jest doskonalenie samodzielności dziecka podczas czynności samoobsługowych. Zapewne nie raz zdarzy się, że koszulka będzie założona tyłem na przód bądź na lewą stronę. Warto czasem przymknąć oko na te pomyłki, „niedoskonałości” ubioru, a pochwalić samodzielność, ewentualnie zachęcić do skorygowania. Każdy dorosły też kiedyś się uczył tych samych czynności i aby osiągnąć doskonałość musiał dużo ćwiczyć. Podobnie jest z dzieckiem - nauka wymaga czasu. Z każdym dniem będzie szło coraz lepiej. Wyręczając dziecko w tych czynnościach, uczymy je bezradności.
Warto porozmawiać o... kulturalnym zachowaniu się przy stole
Od najmłodszych lat warto uczyć dzieci savoir-vivre'u. Może weekendy będą okazją do spożywania wspólnych posiłków, podczas których dziecko będzie mogło podpatrzeć rodziców w czasie konsumpcji. Bardzo ważnym nawykiem kształtowanym w dzieciństwie jest miejsce, w którym się zjada pożywienie. Warto dbać o to, by był to stół, a nie sofa przed telewizorem. Warto rozmawiać z dzieckiem o tym, jak należy spożywać posiłki, co wypada robić przy stole, a czego nie.
Warto poczytać...
J. Krzyżanek, Dobre maniery, czyli savoir-vivre dla dzieci, Publicat
Z. Stanecka, Basia, Franek i jedzenie, Egmont Polska
Z. Stanecka, Basia, Franek i ubieranie, Egmont Polska
TYDZIEŃ 15. ŚWIĘTA TUŻ-TUŻ
Drodzy Rodzice!
Święta Bożego Narodzenia to czas oczekiwany przez dużych i małych. Wystawy sklepowe, ogrody przed domami, okna - wszystko nabiera świątecznego nastroju. Bardzo istotną kwestią jest zaznajamianie dzieci z tradycją i obyczajami związanymi z uroczystościami mniejszymi i większymi, narodowymi i religijnymi - tego typu działanie kształtuje toż- samość narodową oraz wprowadza w sferę tradycji i kultury. W minionym tygodniu przedszkolaki przygotowywały się do świąt, tworząc dekoracje choinkowe, ubierając choinkę i ucząc się kolęd. Wszystkie te czynności sprawiły, że w przedszkolu zapanowała iście świąteczna atmosfera.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość…
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę czerpania radości ze wspólnej zabawy, przestrzegania reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa, stosowania zwrotów grzecznościowych.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
rozumienie określeń: błyszczący, kruchy, delikatny, na górze - wysoko i na dole - nisko; uświadomienie konieczności ostrożnego obchodzenia się z ozdobami choinkowymi ze względu na ich kruchość, delikatność;
doskonalenie umiejętności różnicowania wielkości i długości oraz stosowania określeń: duży - mały, krótki - długi;
rozwijanie sprawności manualnej;
zapoznanie z tradycją śpiewania kolęd w czasie świąt Bożego Narodzenia;
kształcenie wyobraźni ruchowej, wrażliwości na dźwięk i reakcji na sygnał muzyczny;
poznanie drzewa iglastego, rozwijanie zmysłów dotyku i węchu, rozumienie znaczenia wody w życiu roślin;
kształtowanie umiejętności dostrzegania, odwzorowywania i kontynuowania regularności i rytmów;
rozwijanie spostrzegawczości, utrwalenie znajomości kolorów;
ćwiczenia usprawniające mięśnie języka oraz wzmacniające mięśnie okrężne warg, utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym, ćwiczenie podparcia oddechowego;
zapoznanie z tradycjami świąt Bożego Narodzenia - zwyczajem wysyłania kartek świątecznych do osób bliskich, śpiewania kolęd w czasie świąt;
rozwijanie ogólnej sprawności i zwinności.
Jak wspierać dziecko?
Czynności związane z przygotowywaniami do świąt Bożego Narodzenia mogą być dobrą okazją do doskonalenia umiejętności określania położenia różnego rodzaju przedmiotów w przestrzeni, np. bombek. Kiedy ubieramy choinkę, warto zachęcać dziecko do tego, by mówiło, gdzie ozdoba będzie wisiała - niech przedszkolak werbalizuje swoje zamierzenia, a wtedy słowa typu: wysoko - nisko, z przodu - z tyłu, po prawej - po lewej, staną się naturalnym sposobem komunikacji.
Warto porozmawiać o... tradycji świąt Bożego Narodzenia
W święta Bożego Narodzenia często bardziej przywiązuje się wagę do choinki, Świętego Mikołaja i prezentów niż do istoty tych świąt - narodzenia Jezusa. Warto zwrócić uwagę na nazwę tych świąt (Boże Narodzenie) i wrócić do korzeni, czyli porozmawiać z dzieckiem o tym, co wydarzyło się dawno temu w Betlejem. Wyjaśnijmy przedszkolakowi, dlaczego obchodzimy te święta. Niech historia narodzin Jezusa nie będzie mu znana jedynie z kolęd.
Warto poczytać...
Janosh, Wigilia misia i tygryska, Znak
J. Krzyżanek, Jak czekać na święta Bożego Narodzenia?, WAM
D. Napp, Pan Brumm obchodzi Boże Narodzenie, Bona
Praca zbiorowa, Biblia dla przedszkolaków, Vocatio
TYDZIEŃ 16. ZAWITAŁA DO NAS ZIMA
Drodzy Rodzice!
Dzieci uwielbiają śnieg i zabawy na nim. Rzucanie śnieżkami, lepienie bałwana czy robienie orła daje im wiele radości. I chociaż zima bywa różna - ze śniegiem i bez - to w minionym tygodniu przedszkolaki pogłębiały swą wiedzę oraz doświadczenia związane ze śnieżną zimą. Badały, jak wygląda płatek śniegu, oceniając, czy jest ciężki, czy lekki, oraz podziwiały świat, który tak bardzo się zmienia, gdy przykrywa go biały puch.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uwrażliwianie na piękno…
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę czerpania radości ze wspólnej zabawy, przestrzegania reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa oraz umiejętności pracy w grupie;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
rozwijanie zainteresowania książką;
czerpanie radości ze śpiewania i zabaw przy muzyce.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie zainteresowania książką;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, doskonalenie spostrzegawczości słuchowej, doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała;
wyjaśnienie określeń: najmniejszy - największy;
zyskiwanie odwagi w malowaniu palcem;
ćwiczenie artykulacyjne na wyrazach dźwiękonaśladowczych, utrwalanie prawidłowych nawyków oddechowych, wydłużanie fazy wydechu;
rozwijanie poczucia rytmu, gra na instrumencie perkusyjnym (bębenek);
uwrażliwianie na piękno zimowego krajobrazu, poznawanie właściwości śniegu;
rozwijanie sprawności manualnej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i umiejętności obserwacji;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i dokładności przez dopasowywanie elementów;
wdrażanie do używania określeń, zwrotów i wyrażeń: lekki, lżejszy, ciężki, cięższy, unoszą do góry, opadają na dół, wirują wkoło, w koszu, poza koszem, porządkowanie elementów od najlżejszego do najcięższego;
rozwijanie ekspresji twórczej;
porównywanie liczebności zbiorów przez dobieranie elementów w pary, rozumienie określenia tyle samo.
Jak wspierać dziecko?
Rozwój fizyczny trzylatka jest już na takim poziomie, że dziecko coraz więcej rzeczy potrafi zrobić samo, ma bardzo dużo energii, którą doskonale można wykorzystać zimą podczas zabawy na śniegu. Warto rozwijać równowagę, siłę, celność w czasie zabaw na świeżym powietrzu. Dziecko bardzo potrzebuje ruchu, dlatego warto wspólnie zbudować igloo, babki ze śniegu lub urządzić bitwę na śnieżki.
Warto porozmawiać o... niejedzeniu śniegu
Biały puszek zachęca każdego do zabawy. Bardzo często podczas zimowych spacerów dziecko zaczyna jeść śnieg. Warto porozmawiać z nim na ten temat. Eksperyment z przyniesionym śniegiem z dworu (w przezroczystym pojemniku) i obejrzenie śniegu po roztopieniu może być silnym argumentem za tym, że śniegu jeść nie wolno.
Warto poczytać...
R.S. Berner, Zima na ulicy Czereśniowej, Dwie Siostry
T. Jansson, Zima Muminków, Nasza Księgarnia
Ch. Tielmann, Maks zimą, Media Rodzina
TYDZIEŃ 17. MROŹNA ZIMA
Drodzy Rodzice!
Mróz oraz jego wpływ na otaczający nas świat był tematem minionego tygodnia. Dzieci dowiedziały się, jak powstają m.in. sople lodu, oraz zobaczyły na zdjęciach szyby pomalowane mrozem. Same mogły się wcielić w rolę mrozu, malując okna. Przedszkolaki poznały zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla zimy oraz zrozumiały, dlaczego w mroźne dni ważny jest odpowiedni ubiór.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współdziałanie...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez zgodną zabawę na ograniczonej przestrzeni, przestrzeganie reguł oraz zasad bezpieczeństwa, zgodne współdziałanie w zespole;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie kreatywności przez zachęcanie do tworzenia różnorodnych kompozycji z mozaiki geometrycznej i z klocków;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
wdrażanie do doprowadzania pracy do końca;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania;
dostrzeganie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy, rozumienie konieczności ciepłego ubierania się w zimie;
wyrabianie umiejętności powtarzania prostego rytmu za pomocą instrumentów perkusyjnych, kształcenie wyobraźni przez połączenie śpiewu piosenki z elementem ruchu;
doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała;
rozumienie określenia para;
doskonalenie umiejętności przeliczania palców, używania liczebników głównych i porządkowych, określenia tyle samo;
rozwijanie ekspresji twórczej i umiejętności tworzenia abstrakcyjnych form;
ćwiczenia ruchomych narządów artykulacyjnych - usprawnianie warg, policzków i mięśni języka, ćwiczenia pionizujące język;
rozumienie wyrażenia sople lodowe, rozumienie niebezpieczeństwa związanego z soplami spadającymi z dachów;
poznawanie właściwości lodu na podstawie samodzielnie przeprowadzonych obserwacji, wzbogacanie słownika dzieci o określenia lodu: zimny, twardy, śliski…
Jak wspierać dziecko?
Cały tydzień dzieci rozmawiały o mrozie, chłodzie, soplach itp. Warto zwracać uwagę dziecka na typową dla zimy pogodę. Można wybrać się z dzieckiem na lodowisko, nawet jeśli akurat pogoda nie jest typowo zimowa. Zabawa na łyżwach to fantastyczna zimowa atrakcja.
Warto porozmawiać o... soplach
Sople wyglądają pięknie, ale bywają też niebezpieczne - szczególnie jeśli zwisają z wysokich budynków. Warto porozmawiać z dzieckiem o tych niebezpieczeństwach.
Warto poczytać...
H.Ch. Andersen, Królowa Śniegu, Ossolineum
H. Bechlerowa, Zaczarowana fontanna, Nasza Księgarnia
R.S. Berner, Zima na ulicy Czereśniowej, Dwie Siostry
TYDZIEŃ 18. ZIMĄ PAMIĘTAMY O PTAKACH
Drodzy Rodzice!
Zimą jedne zwierzęta śpią, inne dzięki zgromadzonym zapasom mogą przetrwać tę porę roku. Część ptaków odle- ciała do ciepłych krajów, ale niektóre zostały z nami. W związku z tym, że zimą śnieg przykrywa wszystko, ptakom trudno jest znaleźć pożywienie, dlatego w minionym tygodniu przedszkolaki zapoznały się z tematem ich dokarmiania. Poznały nazwy ptaków (wróbel, gołąb, sikora), ich wygląd, zwyczaje oraz preferencje, jeśli chodzi o rodzaj pokarmu. Przedszkolaki wdrożone zostały do odpowiedzialności za ptaki przylatujące do przedszkolnego karmnika przez codzienne dawanie im świeżego pokarmu.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, kultura rozmowy, odpowiedzialność…
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez wdrażanie do zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami, do spokojnego oczekiwania na swoją kolej w czasie wypowiedzi kolegów i koleżanek;
wdrażanie do poszanowania pracy kolegów i koleżanek;
zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł oraz zasad bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozpoznawanie i nazywanie ptaków: wróbla, gołębia, sikory, różnicowanie wielkości: duży - mały;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
rozumienie określeń: w, obok;
rozumienie potrzeby dokarmiania ptaków w zimie, poznanie wyglądu i nazw pokarmu dla ptaków;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, rozpoznawanie i przyporządkowywanie do obrazka głosów ptaków: wró- bla, gołębia, sikory;
poszerzanie wiedzy przyrodniczej o nazwy i wygląd sikorek: bogatki i ubogiej, określanie różnic i podobieństw w ich wyglądzie;
kształcenie umiejętności pobudzenia i hamowania (uwrażliwianie na różnice w dynamice utworu);
wdrażanie zachowywania prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechu, usprawnianie i wzmacnia- nie mięśni okrężnych warg, ćwiczenia środkowej i tylnej części języka;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
ustalanie kolejności wydarzeń w czasie i używanie określeń z tym związanych: na początku, potem, na koniec;
odwzorowywanie układu elementów, wyodrębnianie z mozaiki geometrycznej figur o określonym kształcie;
doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie;
wprowadzanie dzieci w sens rozwiązywania bardzo prostych zadań z treścią wymagających dodawania i odejmowania;
rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej.
Jak wspierać dziecko?
Warto przy różnych okazjach powtarzać nazwy poznanych ptaków. Ptaki, z którymi dziecko zapoznało się w przedszkolu, czyli wróbla, sikory i gołębia, można spotkać prawie wszędzie. Powtarzając z dzieckiem ich nazwy, podpytując je o upodobania jedzeniowe ptaków i dokarmiając je, dorosły przyczyni się do utrwalenia tej wiedzy.
Warto porozmawiać o... ptakach zimą
W przedszkolu dzieci zaczęły dokarmiać ptaki. Codziennie dają im ziarenka czy inne przysmaki. Może warto zrobić rodzinną naradę i wspólnie z dzieckiem poszukać sposobów na dokarmianie ptaków zimą. Może uda się znaleźć takie miejsce, w którym będzie można powiesić wspólnie zrobiony (lub kupiony) karmnik, bądź po prostu regularnie podsypywać ziarna w miejscu, gdzie jest dużo ptaków. Warto uświadomić dziecku, jak ważne są ptaki i jak trudno jest im znaleźć zimą pokarm.
Warto poczytać...
A. Kruszewicz, O ptakach, Multico
TYDZIEŃ 19. KOCHANA BABCIU! KOCHANY DZIADKU!
Drodzy Rodzice!
Rola dziadków w życiu dziecka jest bardzo ważna. Przebywanie z osobami starszymi oswaja przedszkolaka z upływającym czasem, uzmysławia mu różnice w funkcjonowaniu, zainteresowaniach i sprawności fizycznej oraz uczy szacunku. Miniony tydzień obfitował w wymyślanie i tworzenie prezentów, którymi można obdarować dziadków, oraz w naukę wierszyków i piosenek na święto babci i dziadka.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, szacunek, życzliwość…
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez nabywanie umiejętności formułowania swobodnych wypowiedzi, wdrażanie do zgodnej zabawy na ograniczonej przestrzeni, utrwalanie zasady, że mówi tylko jedna osoba;
uświadomienie ważnej roli dziadków w życiu dzieci, budzenie szacunku i przywiązania do członków rodziny;
wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu;
zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł oraz zasad bezpieczeństwa;
nabieranie wiary we własne umiejętności, pokonywanie nieśmiałości podczas występów.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
określanie stosunków łączących dziadków z rodzicami, używanie imion babci i dziadka;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, doskonalenie pamięci oraz spostrzegawczości wzrokowej i słuchowej, rozpoznawanie dźwięków i nazywanie przedmiotów, które je wydają;
rozwijanie poczucia rytmu;
ćwiczenie pamięci i kształcenie emisji głosu oraz poczucia rytmu;
rozpoznawanie i nazywanie kształtów geometrycznych, odwzorowywanie kompozycji (mozaiki geometryczne);
odbieranie i rozumienie treści przekazywanych przez mimikę, próby robienia miny radosnej i smutnej;
kształtowanie umiejętności zdobienia przedmiotów;
ćwiczenie pamięci;
wdrażanie do oddychania prawidłowym torem oddechowym, rozwijanie pojemności oddechowej płuc, pionizacja języka, usprawnianie warg i policzków;
rozróżnianie dźwięków cichych i głośnych, gra na instrumentach perkusyjnych cicho i głośno.
Jak wspierać dziecko?
Warto pomóc w przygotowaniach do spotkania z dziadkami w przedszkolu, ćwicząc z dzieckiem wiersze oraz zachęcając je do śpiewania piosenek na tę okazję. Jeśli dziecko będzie pewne, że zna swoją kwestię, łatwiej mu będzie wystąpić przed tak liczną i ważną publicznością.
Warto porozmawiać o... powinowactwie
Święto babci i dziadka może być dobrym początkiem do rozmowy z dzieckiem na temat pokrewieństwa. Warto np. obejrzeć zdjęcia i porozmawiać o rodzinie: o dziadkach, ciociach i wujkach (rodzeństwie rodziców), kim są dla dzieci, kim dla rodziców, gdzie mieszkają, jak się nazywają.
Warto poczytać...
M. Lobe, Babcia na jabłoni, Dwie Siostry
K. Lum, Co!?, Tatarak
R. Piątkowska, Dziadek na huśtawce, Bis
E. Skarżyńska, Babcia na hulajnodze, Nasza Księgarnia
Z. Stanecka, Świat według dziadka, W drodze
TYDZIEŃ 20. PANI KUCHARKA
Drodzy Rodzice!
Kuchnia jest dla dzieci fascynującym miejscem do zabawy. Zachwyca je wielość pojemników, różnego rodzaju łyżek, mieszadeł, produktów do zabawy i do jedzenia. Przedszkolaki, jeśli tylko da się im taką możliwość, chętnie pracują i pomagają w kuchni. Dodatkowo zawód kucharki, o którym była mowa w minionym tygodniu, urasta w oczach dzieci niemalże do rozmiaru magika, który z niczego wyczarowuje coś smacznego.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, szacunek…
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez nabywanie umiejętności formułowania wypowiedzi popraw- nych gramatycznie, przestrzegania reguł zabawy oraz zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami;
zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania, obserwowania i wykonywania poleceń, rozwijanie spostrzegawczości słuchowej;
rozumienie określeń: na, za, obok, łakomy kotek, para, duży, mały;
wzbogacanie słownika przez tworzenie zdrobnień oraz o nazwy zup;
poznanie narzędzi pracy kucharki, dobieranie przedmiotów funkcjonalnie ze sobą powiązanych;
doskonalenie sprawności manualnej;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
zapoznanie z wyposażeniem kuchni: kuchenka, piekarnik, patelnia, mikser;
nazywanie urządzeń elektrycznych i określanie, do czego służą;
kształcenie wyobraźni twórczej i poczucia rytmu;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej - rozpoznawanie dźwięków i nazywanie przedmiotów, które je wydają;
ilustrowanie ruchem treści wiersza;
dostrzeganie różnic i podobieństw między garnkiem i rondlem;
określanie cech wielkościowych i ćwiczenie umiejętności używania tych określeń; kształtowanie umiejętności klasyfikacji ze względu na wielkość oraz porządkowanie elementów od najmniejszego do największego, rozwijanie myślenia analityczno-syntetycznego;
doskonalenie umiejętności liczenia z użyciem liczebników głównych i porządkowych;
rozwijanie umiejętności stemplowania różnymi materiałami, uwrażliwienie na różnorodność faktur;
usprawnianie ruchomych narządów mowy - warg, języka, policzków; pionizacja języka, poszerzanie wydolności oddechowej płuc, wydłużanie fazy wydechu, utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym;
wdrażanie do umiejętnego korzystania z plasteliny.
Jak wspierać dziecko?
Zabawy w kuchni, jeśli da się tylko dziecku taką możliwość, w dużym stopniu mogą się przyczynić do jego rozwoju. Warto zaprosić malucha do przygotowywania wspólnych dań czy przekąsek - nawet niejadek chętniej spróbuje czegoś nowego, jeśli sam weźmie udział w przygotowaniach. Poza gotowaniem można z dzieckiem poeksperymentować (np. z sodą, octem i płynem do zmywania), umożliwić mu przesypywanie, przelewanie, ważenie, mieszanie, zmywanie, smakowanie - oczywiście wszystko pod czujnym okiem dorosłego.
Warto porozmawiać o... zasadach bezpieczeństwa w kuchni
Bardzo istotnym zagadnieniem jest bezpieczeństwo w kuchni. Warto przypominać dziecku, że w kuchni należy zachowywać szczególną ostrożność, zwłaszcza gdy używa się urządzeń elektrycznych, noża, gorących przedmiotów (czajnik, garnek). Dziecko powinno wiedzieć o niebezpieczeństwach związanych z używaniem tych przedmiotów i o tym, że tymi przedmiotami posługują się tylko dorośli.
Warto poczytać...
L. Collister, Smaczny pomysł. Gotowanie z dziećmi, Jedność
E. Dziubak, Gratka dla małego niejadka, Albus
A. Królak Ciasta, ciasteczka i takie tam, Dwie Siostry
E. Szeptyńska, Zarozumiała łyżeczka, Nasza Księgarnia
TYDZIEŃ 21. KARNAWAŁOWE ZABAWY
Drodzy Rodzice!
Karnawał to czas masek, balonów i serpentyn, przebierania się, a przede wszystkim - zabawy! Przedszkolaki bardzo lubią się bawić, przebierać i wcielać w role, dlatego temat ten szczególnie przypadł im do gustu. W minionym tygodniu dzieci rozpoznawały stroje balowe, bawiły się balonami, które są nieodłącznym elementem balu dziecięcego, oraz uczyły się poleczki. Tego typu tematy zaznajamiają przedszkolaki ze zwyczajami i świętami obchodzonymi w naszym kraju, ale też umożliwiają dzieciom rozwijanie umiejętności wyrażania własnych emocji i przeżyć.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez czerpanie radości ze wspólnej zabawy oraz zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozumienie wyrazów i wyrażeń: karnawał, girlandy, serpentyny, w górę, na dół, duży, mały, nazywanie strojów balowych;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu i obserwowania, doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej;
doskonalenie pamięci, spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
rozwijanie pomysłowości i wyobraźni;
utrwalanie nazw kolorów podstawowych;
doskonalenie wyobraźni ruchowej przez naśladowanie ruchem czynności;
ćwiczenie mięśni narządów mowy, wdrażanie do zachowywania prawidłowego toru oddechowego.;
kształtowanie umiejętności klasyfikacji balonów według koloru;
doskonalenie liczenia;
kształtowanie umiejętności przyklejania sypkich materiałów;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym.
Jak wspierać dziecko?
Umiejętność klasyfikowania przedmiotów jest bardzo istotną kwestią, niezwykle przydatną w nauce matematyki w szkole - już dziś można nad nią pracować. Warto pobawić się w domu w segregowanie. W przedszkolu dzieci klasyfikowały balony, w domu mogą to być skarpetki, guziki czy nakrętki po butelkach. Dobrą lekcją matematyki będzie podział różnych przedmiotów ze względu na kolor, wielkość czy kształt oraz przeliczanie elementów w danym zbiorze.
Warto porozmawiać o... wymarzonym stroju karnawałowym
Warto porozmawiać z dzieckiem o tym, za kogo chciałoby się przebrać, gdyby szło na bal. Niech opowie o swoich marzeniach. Może okaże się, że chce być np. piratem, myszką albo robotem. Taka rozmowa może być pretekstem do wspólnego stworzenia stroju. Przebranie będzie można wykorzystać na prawdziwym balu lub do zabawy w domu. A może przygotujecie przebrania czy nakrycia głowy dla wszystkich domowników?
Warto poczytać...
J. Olech, Bolek i Lolek. Bal przebierańców, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
J. Krzyżanek, Cecylka Knedelek i kolorowe bale, Jedność
TYDZIEŃ 22. IDZIEMY DO FRYZJERA
Drodzy Rodzice!
Dorosłym wizyta u fryzjera kojarzy się z przyjemnością - masażem głowy i chwilą relaksu. Efektem jest wspaniała fryzura i dobre samopoczucie. Zupełnie inne zdanie mogą mieć na ten temat dzieci. Bywa, że te w wieku przedszkolnym są przeko- nane o tym, że obcinanie włosów boli - skoro rozczesywanie nie jest przyjemne, to jakie ma być cięcie? W minionym tygodniu przedszkolaki „przeniosły się” do salonu fryzjerskiego. Przez cały tydzień dzieci zapoznawały się z narzędziami pracy fryzjera, nazwami fryzur, akcesoriami używanymi do tworzenia fryzur oraz dekoracją salonu fryzjerskiego. Miały także okazję dzielić się własnymi doświadczeniami.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, poszanowanie pracy kolegów i koleżanek, uprzejmość...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do szanowania wytworów pracy kolegów i koleżanek;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych;
pokonywanie lęku przed wizytą u fryzjera.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozumienie wyrazu fryzura;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
wdrażanie do uważnego słuchania;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
rozumienie określeń czasowych: na początku, potem, na końcu;
wdrażanie do używania liczebników głównych i porządkowych w zakresie 1-3, układanie obrazków zgodnie z chrono- logią wydarzeń, wyznaczanie sumy w zadaniach inscenizowanych;
kształcenie słuchu, poczucia rytmu i reakcji na sygnał;
poznanie wyposażenia salonu fryzjerskiego, narzędzi i przyborów potrzebnych do pracy, posługiwanie się nazwami fryzur, grupowanie akcesoriów do włosów według rodzajów;
doskonalenie spostrzegawczości słuchowej - kojarzenie dźwięku z przedmiotem;
kształtowanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym, wydłużanie fazy wydechu, usprawnianie narzą- dów artykulacyjnych na wyrazach onomatopeicznych.
Jak wspierać dziecko?
Zapewne w każdym domu znajdą się: szczotka, grzebień czy suszarka, a ponadto pianka do włosów, wałki, spinki, gumki itp. Te wszystkie rekwizyty będą potrzebne podczas zabawy w fryzjera. Przedszkolaki bardzo lubią wcielać się w różne role, więc taka zabawa na pewno przypadnie im do gustu. W ten sposób również słownik mowy biernej ma szansę wzbogacić mowę czynną, motywując malucha do używania nowych słów, a czas spędzony z mamą czy z tatą na zabawie w fryzjera z pewnością zacieśni relacje między nimi.
Warto porozmawiać o... zachowaniu u fryzjera
Salon fryzjerski jest miejscem użyteczności publicznej i jak w każdym takim miejscu obowiązują tu pewne zasady. Warto rozmawiać z dzieckiem na temat tego, co można, a czego nie można robić w salonie. Może się zdarzyć, że przedszkolak bardzo boi się wizyty u fryzjera (przyczyny mogą być różne). W ramach oswajania warto wybrać się do salonu przed planowanym spotkaniem, by przyjrzeć się pracy fryzjera. Raz przedszkolak może np. obserwować strzyżenie taty, a następnym razem być już w roli klienta.
Warto poczytać...
R. Ronne, Fryzjerka Ania, Egmont Polska
L. Schneider, Zuzia idzie do fryzjera, Media Rodzina
TYDZIEŃ 23. ZIMĄ JEST WESOŁO!
Drodzy Rodzice!
Śnieg i zabawa na nim dają dzieciom dużo radości. Przyjemnie jest bawić się w białym puchu, trudniej się pobrudzić, a i upa- dek nie jest tak bolesny. Zabawy na świeżym powietrzu hartują dziecko, wzmacniają jego odporność. W minionym tygodniu przedszkolaki rozmawiały o zimowych zabawach, dzieliły się własnymi doświadczeniami na ich temat oraz utrwalały zasady, których należy przestrzegać, aby zawsze bawić się bezpiecznie.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez wdrażane do zgodnego współdziałania w zespole;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
poznanie zasad bezpiecznej zabawy na sankach;
uwrażliwienie na dostrzeganie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu w czasie zabaw zimowych.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
doskonalenie umiejętności budowania prostych wypowiedzi zrozumiałych dla otoczenia, dzielenie się swoimi wrażenia- mi i spostrzeżeniami na temat zabaw na sankach;
wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania;
rozwijanie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
ćwiczenie mięśni narządów mowy;
kształtowanie umiejętności dostrzegania i określania różnic w krajobrazie, sposobie ubierania i zabawach latem i zimą;
kształcenie umiejętności wokalnych, pamięci i wyobraźni;
posługiwanie się nazwami zimowego sprzętu sportowego: sanki, narty, łyżwy;
poznawanie zimowych dyscyplin sportowych;
doskonalenie liczenia, utrwalanie pojęcia para;
posługiwanie się nazwami pór roku oraz dostrzeganie ich następstwa;
rozwijanie sprawności manualnej;
rozwijanie ciekawości poznawczej i umiejętności konstruowania prostych zabawek;
rozumienie wyrażenia jedno za drugim.
Jak wspierać dziecko?
Rozwój fizyczny dziecka w wieku przedszkolnym jest niezmiernie ważną sprawą, dlatego zimowe dni warto spędzać z dzieckiem na dworze. Zabawy na śniegu, bez wątpienia, sprawią dzieciom dużo przyjemności, a dorosłym - przypomną dzieciństwo. W co się bawić? Możliwości jest bardzo dużo. Chodzenie po śladach, lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami, orzełki na śniegu, rysowanie na śniegu - to tylko niektóre propozycje. A może uda się stworzyć wspólnie jakąś śnieżną rzeźbę?
Warto porozmawiać o... ludziach śniegu
W Polsce śnieg mamy przez krótki czas w ciągu roku, a są miejsca na Ziemi, w których jest on stale. Warto porozmawiać z dzieckiem o Inuitach, ludziach, którzy żyją w mroźnej krainie przez cały czas. Dobrze jest poznać ich zwyczaje, zobaczyć, jak mieszkają. Może i wam się uda wspólnie zbudować igloo?
Warto poczytać...
R.S. Berner, Zima na ulicy Czereśniowej, Dwie Siostry
T. Kubiak, Idzie zima, Zysk i S-ka
Ch. Tielmann, Maks zimą, Media Rodzina
TYDZIEŃ 24. POZNAJEMY RÓŻNE SKLEPY
Drodzy Rodzice!
W minionym tygodniu dzieci systematyzowały i rozwijały swoją wiedzę o różnych rodzajach sklepów oraz uczyły się, w jaki sposób należy się w nich zachowywać. Tego typu wiadomości i umiejętności są niezbędne do życia i funkcjonowania w społeczeństwie. Przedszkolaki mogły się też wcielić w rolę sprzedawcy i klienta, wykorzystując w praktyce zdobyte informacje.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez wdrażanie do zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami oraz współpracy;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł zabawy oraz zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do kulturalnego zachowania się w sklepie.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
poszerzanie doświadczeń konstrukcyjnych, rozwijanie pomysłowości;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu oraz budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej oraz sprawności manualnej;
rozumienie wyrażeń: półka górna, dolna, środkowa;
dostrzeganie różnorodności sklepów i ich specyfiki, poznanie nazw sklepów: spożywczy, apteka, z zabawkami, kwiaciarnia, kojarzenie nazwy sklepu z artykułami, które można w nim kupić;
kształcenie poczucia rytmu i uwrażliwianie na dźwięki płynące z otoczenia, doskonalenie szybkiej reakcji na sygnał słuchowy, uczestniczenie w śpiewie zbiorowym;
doskonalenie umiejętności grupowania elementów według rodzajów;
poznawanie polskich środków płatniczych, rozumienie sensu kupna, sprzedaży i płacenia;
doskonalenie liczenia, rozwijanie umiejętności posługiwania się liczebnikami głównymi i porządkowymi;
ćwiczenia usprawniające język, szczególnie jego przednią część.
Jak wspierać dziecko?
Po całym tygodniu rozmów i zabaw związanych z kupowaniem i sprzedawaniem dziecko już wie, jak należy robić zakupy. Warto dać mu szansę, aby od czasu do czasu samo kupiło jakąś rzecz, oczywiście pod czujnym okiem rodzica. W drodze do sklepu warto przypomnieć o zwrotach grzecznościowych, porozmawiać o tym, co dziecko ma kupić, oraz wręczyć pieniądze. Tego typu trening uczy dziecko samodzielności oraz kształtuje odwagę.
Warto porozmawiać o... bezpieczeństwie w dużym sklepie
Od czasu do czasu wybieramy się z dzieckiem do supermarketu lub innego dużego skupiska ludzi. Warto porozmawiać z dzieckiem o zasadach, których zawsze trzeba przestrzegać w takich miejscach, wytłumaczyć, dlaczego istotne jest, by nie tylko dorosły, ale także dziecko pilnowało rodziców / opiekunów, oraz ustalić, kto może pomóc w sytuacji, gdyby dziecko się zgubiło.
Warto poczytać...
S. Bauman, Na zakupach. Radzę sobie, Zielona Sowa
E. Eriksson, Mela na zakupach, Zakamarki
J. Guszta, M. Blaźniak, Sklepy, Ładne Halo
TYDZIEŃ 25. ZIELONY KĄCIK W PRZEDSZKOLU
Drodzy Rodzice!
Szczypiorek, bazylia, mięta czy inne zioła urozmaicają smak potraw oraz korzystnie wpływają na funkcjonowanie organizmu. Niestety przedszkolaki raczej niechętnie sięgają po tego typu zieleninę. W tym tygodniu dzieci zaprosiły do przedszkola wiosnę przez stworzenie zielonego kącika. Dowiedziały się, czego potrzebują rośliny, aby rosnąć, jakie są etapy sadzenia roślin - w teorii i w praktyce - oraz obserwowały kiełkujące rośliny.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, poszanowanie cudzej pracy, współpraca, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do zgodnej współpracy w zespole;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
kształtowanie nawyku szanowania wytworów pracy kolegów i koleżanek.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania utworu i wykonywania poleceń;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
doskonalenie sprawności manualnej;
rozumienie znaczenia wody i słońca dla wzrostu roślin;
poznanie etapów sadzenia cebuli oraz wykonywanie czynności koniecznych do posadzenia cebuli, rozumienie, czego roślina potrzebuje do wzrostu;
kształtowanie prawidłowych nawyków oddechowych - oddychanie prawidłowym torem, poszerzanie wydolności oddechowej płuc, wydłużanie fazy wydechu, ćwiczenia narządów artykulacyjnych;
rozwijanie wyobraźni muzycznej i poczucia rytmu, kształcenie wyrażania emocji przez ruch i muzykę;
poznanie nazwy przyrodniczej krokusy, rozpoznawanie kolorów: fioletowy, żółty, biały, zielony;
grupowanie elementów według kolorów;
doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie, kształtowanie umiejętności rozdzielania elementów na dwie równe części, rozumienie określenia tyle samo;
tworzenie rytmicznego układu według wzoru;
rozwijanie ciekawości świata, wdrażanie do obserwacji pojawiających się pączków i młodych listków oraz do pielęgnacji roślin w kąciku przyrody;
rozwijanie wyobraźni i pomysłowości;
wzbogacanie słownika dzieci o wyrazy: szczypiorek, cebula;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i dokładności przez dopasowywanie elementów;
rozwijanie ogólnej sprawności i zwinności;
rozumienie znaczenia jedzenia szczypiorku dla zdrowia.
Jak wspierać dziecko?
Podczas zabaw w minionym tygodniu przedszkolaki rozwijały swoje umiejętności liczenia - warto doskonalić tę czynność przy każdej okazji. Liczyć można praktycznie wszystko, np. samochody na ulicy, misie, sztućce czy klocki, taki trening poszerza umiejętności dziecka i przygotowuje je do dalszej edukacji matematycznej.
Warto porozmawiać o... ulubionych ziołach
Jedzenie ziół poprawia funkcjonowanie organizmu. Koperek, szczypiorek, natka pietruszki i wiele innych ziół oprócz tego, że poprawiają smak potraw, to jeszcze korzystnie wpływają na nasze ciało. Warto kontynuować także w domu temat zdrowego odżywiania. Dobrym pomysłem może być założenie domowej uprawy ziół. Tak niewiele potrzeba, by wyhodować np. szczypiorek z cebuli; przy bazylii czy oregano pracy jest ciut więcej, ale i też wiele korzyści płynie z takiej uprawy. Przy okazji dziecko może uczyć się odpowiedzialności za roślinę.
Warto poczytać...
Ch. Björk, L. Anderson, Rok z Linneą, Zakamarki
M. Rusch, Zioła w przedszkolu, Jedność
TYDZIEŃ 26. IDZIE WIOSNA
Drodzy Rodzice!
Zima pomału odchodzi, ustępując miejsca kolejnej porze roku - wiośnie. Zamiast śniegu z nieba kapie deszcz, a ślizgawki zamieniają się w kałuże. W minionym tygodniu przedszkolaki obserwowały charakterystyczne dla przedwiośnia zjawiska atmosferyczne. Dowiedziały się, jak dostosować strój do pogody. Uważna obserwacja pogody oraz wiedza praktyczna dotycząca odpowiedniego ubierania się, gdy na dworze pada, świeci słońce czy mocno wieje, są niezmiernie istotne.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, kształcenie wrażliwości na bodźce słuchowe, rozwijanie umiejętności uważnego słuchania i reakcji na sygnał dźwiękowy;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
zapoznanie z charakterystycznymi zjawiskami atmosferycznymi występującymi w okresie przedwiośnia;
rozumienie treści przekazywanych przez symbole;
rozwijanie umiejętności wiązania opisu słownego z treścią obrazka;
rozwijanie wyobraźni przestrzennej;
rozumienie wyrażeń i wyrazów: marcowa pogoda, ciepło, zimno, gniazdo;
doskonalenie umiejętności tworzenia rytmicznego układu elementów według wzoru;
rozpoznawanie i nazywanie pór roku, rozumienie konieczności ubierania się stosownie do pogody;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
doskonalenie sprawności manualnej;
rozwijanie zmysłu dotyku;
rozwijanie umiejętności tworzenia prostych zabawek i kolorowania przestrzeni ograniczonej konturem;
doskonalenie gry na instrumencie perkusyjnym, rozróżnianie natężenia dźwięku cicho - głośno;
poznanie nazwy przyrodniczej skowronek;
utrwalanie prawidłowego toru oddechowego, ćwiczenia artykulacyjne.
Jak wspierać dziecko?
Bardzo istotną umiejętnością jest zdolność łączenia różnych informacji, faktów i nazywanie na ich podstawie omawianej rzeczy. Zabawy w zgadywanie haseł, zagadek świetnie ćwiczą tę umiejętność. Atrakcyjnym sposobem dla dziecka będzie naprzemienność w wymyślaniu zagadek: raz robi to dorosły, a dziecko odgaduje, drugim razem jest odwrotnie. Taka zabawa może być np. ciekawą propozycją podczas dłużącej się podróży.
Warto porozmawiać o... ubraniach
Obserwacja warunków atmosferycznych połączona z refleksją dotyczącą wyboru odpowiedniej garderoby jest bardzo ważną umiejętnością. Oczywiście dla trzylatka temperatura jest czymś abstrakcyjnym, jednak określenia zimno, ciepło mówią mu, czy trzeba nałożyć ciepłą czapkę czy nieco lżejszą. Warto uczyć dziecko umiejętności wybierania ubrania. Rozwijajmy w przedszkolaku dbałość o samego siebie. Uzmysławiajmy mu, że np. rękawiczki trzeba wkładać, gdy marzną mu rączki, ale można je zdjąć, gdy na dworze robi się ciepło.
Warto poczytać...
M. Kownacka, Razem ze słonkiem. Przedwiośnie, WSiP
TYDZIEŃ 27. PANI WIOSNA
Drodzy Rodzice!
Po śniegu pozostaje już tylko wspomnienie. Przyroda pomału budzi się z zimowego snu. W ogródkach zaczynają się pojawiać pierwsze wiosenne kwiaty, a na drzewach - bazie i pączki. W minionym tygodniu baczniej przyjrzeliśmy się pierwszym wiosennym kwiatom: krokusom, fiołkom i przebiśniegom. Przedszkolaki poznały ich nazwy, budowę oraz dowiedziały się, czego kwiaty potrzebują do wzrostu.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wzbogacanie słownika o wyrazy: puszysty, miękki, łodyga, liść, kwiat, środek, dookoła;
rozumienie wieloznaczności wyrazu kotki;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu i obserwowania;
poznawanie zmian zachodzących w przyrodzie, rozpoznawanie i nazywanie pierwszych oznak wiosny w najbliższym otoczeniu;
kształtowanie umiejętności odwzorowywania układu elementów, doskonalenie sprawności manualnej;
rozwijanie sprawności ruchowej;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, rozpoznawanie i nazywanie dźwięków dochodzących z otoczenia;
kształcenie wyobraźni przez połączenie śpiewu piosenki z elementem ruchu, wyrabianie umiejętności powtarzania prostego rytmu za pomocą instrumentów perkusyjnych;
ćwiczenia mięśni narządów mowy;
omawianie wyglądu krokusa, fiołka i przebiśniegu;
kształtowanie umiejętności przeliczania, używania liczebników głównych, porównywanie liczebności zbiorów, kształtowanie pojęć: suma i różnica;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej;
rozwijanie umiejętności tworzenia grupowych kompozycji na planie koła;
wdrażanie do estetycznego wykonania pracy.
Jak wspierać dziecko?
Porównywanie liczebności zbiorów jest bardzo istotną umiejętnością, którą dziecko powinno trenować w wieku przedszkolnym. Warto podczas zabaw z dzieckiem zestawiać dwa zbiory np. zabawek i zachęcać do określania, który z nich jest większy, a który mniejszy. Ponieważ pojęcie liczby w tym wieku może jeszcze nie być ukształtowane, dlatego dwa zbiory można porównać, układając rzeczy ze zbioru A przy przedmiotach ze zbioru B. W taki sposób maluch doświadczy, że wielkość przedmiotów nie ma znaczenia.
Warto porozmawiać o... roślinach
W minionym tygodniu dziecko poznało budowę kwiatka. Warto utrwalić tę wiedzę, kupić np. tulipana i pozwolić przedszkolakowi „rozebrać go na części pierwsze”. Dobrze jest zachęcić dziecko do wypowiadania przy tym swoich spostrzeżeń oraz nazywania części kwiatka. Podczas spaceru można zwrócić uwagę na to, czy inne kwiatki mają podobną budowę.
Warto poczytać...
C. Kruusval, Kwiaty od Eli, Zakamarki
TYDZIEŃ 28. NASI ULUBIEŃCY
Drodzy Rodzice!
Obecność w domu psa, kota, chomika lub innego zwierzątka domowego sprzyja rozwojowi emocjonalnemu i społecznemu dziecka. Dzieci wchodzą w bliskie relacje z tymi domownikami, łatwo przywiązują się do nich i uczą się o nie troszczyć. Podobnie jak ludzie, zwierzęta przeżywają strach, odczuwają ból, wymagają więc mądrej i odpowiedzialnej opieki. Warto o tym dzieciom przypominać. W minionym tygodniu przedszkolaki miały okazję poznać różne zwierzęta domowe, m.in. psa, kota, papugę.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, empatia...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł gry;
wdrażanie do radzenia sobie z przegraną.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
poznanie schematu budowy ciała psa;
kształtowanie umiejętności liczenia i wyznaczania sumy i różnicy liczb, poprawne łączenie liczebnika z rzeczownikiem;
porównywanie liczebności zbiorów: mniej - więcej;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
rozumienie konieczności opiekowania się zwierzętami domowymi oraz poznanie niezbędnych akcesoriów do tej opieki;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
rozumienie wyrazów: mały, duży, obok, akwarium;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
różnicowanie wielkości: mały, większy, największy oraz duży, mniejszy, najmniejszy;
doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej;
rozwijanie poczucia rytmu, wyobraźni twórczej i odtwórczej;
ćwiczenie mięśni narządów mowy, modulowanie natężenia głosu: cicho - głośno;
poznanie nazwy i wyglądu ryb akwariowych: gupik, neonek, welon, paletka;
rozwijanie umiejętności tworzenia kompozycji techniką stemplowania dłońmi;
poznanie pracy weterynarza;
posługiwanie się nazwami zwierząt domowych.
Jak wspierać dziecko?
Tematy związane ze zwierzętami zazwyczaj wywołują radość u przedszkolaków. Dzieci uwielbiają głaskać zwierzęta, bawić się z nimi, karmić je. Dorośli - oprócz tych przyjemności - często widzą ujemne strony posiadania takich domowników: bałagan, dodatkowe obowiązki, dodatkowe koszty, czasami zniszczenia. Decyzja o zakupie bądź przygarnięciu jakiegoś zwierzątka nie jest łatwa i należy ją dobrze przemyśleć. Jeśli dziecko nie ma w domu takiego pupila, to może warto od czasu do czasu wybrać się do schroniska dla zwierząt z jakimiś darami lub odwiedzić znajomą osobę, która ma zwierzę domowe. Z pewnością maluch będzie zachwycony, mogąc choć popatrzeć na zwierzątko lub pobawić się z nim.
Warto porozmawiać o... obcych zwierzętach
Zwierzęta są miłe i kochane, o ile je znamy. Wobec obcych zwierząt należy zachować wielką ostrożność. Trzeba o tym rozmawiać z przedszkolakami i tłumaczyć im, dlaczego np. nie wolno głaskać nieznajomych psów, dlaczego nie wolno w ogóle do nich podchodzić. W kontaktach z obcymi zwierzętami każdy musi być rozważny.
Warto poczytać...
M. Czyżowska, Zwierzęta duże, małe, malutkie. W domu, Zielona Sowa
M.R. Guilloret, Świat w obrazkach, Firma Księgarska Olesiejuk
Opracowanie zbiorowe, Mój przyjaciel kotek, Skrzat
Opracowanie zbiorowe, Mój przyjaciel piesek, Skrzat
Opracowanie zbiorowe, Piesek u lekarza, Burda Publishing Polska
J. Papuzińska, Agnieszka opowiada bajkę, Nasza Księgarnia
TYDZIEŃ 29. WIELKANOC
Drodzy Rodzice!
Święta Wielkiej Nocy zbliżają się wielkimi krokami. W przedszkolu zapanował w tym tygodniu świąteczny nastrój. Dzieci poznawały symbole i zwyczaje związane ze świętami oraz uczestniczyły w tworzeniu kącika wielkanocnego. Temat przedświąteczny był wspaniałą bazą do wszelkiego rodzaju zabaw plastycznych sprzyjających rozwojowi sprawności manualnej maluchów.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, kultura osobista...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
uwrażliwianie na potrzeby innych, pomaganie kolegom i koleżankom w codziennych sytuacjach;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł gry;
wdrażanie do kulturalnego zachowania przy stole.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
zapoznanie z charakterystycznymi elementami związanymi ze Świętami Wielkanocnymi;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
rozumienie wyrazów: małe, większe, największe, duże, mniejsze, najmniejsze, pisanki, święconka, kraszanka, lukier, rodzynki;
rozwijanie umiejętności odwzorowywania układu elementów;
doskonalenie sprawności manualnej, koordynacji wzrokowo-ruchowej;
ćwiczenia narządów artykulacyjnych, utrwalanie prawidłowego toru oddechowego;
kształcenie poczucia rytmu;
wiązanie opisu słownego z pisankami i wielkanocnymi zwierzątkami;
wdrażanie do estetycznego wykonania pracy;
posługiwanie się nazwami kolorów podstawowych;
doskonalenie liczenia, wdrażanie do posługiwania się liczebnikami porządkowymi 1-3;
rozwijanie umiejętności malowania delikatnych przedmiotów;
doskonalenie spostrzegawczości - wskazywanie różnic i podobieństw;
wzbogacanie wiedzy na temat zwyczajów związanych z Wielkanocą;
poznanie baby - ciasta spożywanego na Wielkanoc.
Jak wspierać dziecko?
Okres przedświąteczny spędzamy na przygotowaniach do świąt. Zaangażujmy w nie także dziecko, niech ono też ma w nich swój udział. Przedszkolak nie umyje okien, ale może posprzątać jakąś zapomnianą szufladę z zabawkami. Warto poświęcić też czas na wspólne przygotowanie pisanek. Ozdabianie jajek (zarówno tych płaskich - z papieru, jak i przestrzennych) przyczyni się do rozwoju sprawności manualnej malucha oraz kreatywności. Pomysłów na ozdabianie jajek jest wiele, np.: malowanie, farbowanie, stemplowanie, oklejanie. Ciekawe, który z nich przypadnie do gustu waszej rodzinie?
Warto porozmawiać o... świętach
Święta Wielkanocne są najważniejszym świętem chrześcijańskim. Warto porozmawiać z dzieckiem o istocie tych świąt, o tradycjach związanych z nimi oraz o symbolach im towarzyszących. Takie rozmowy kształtują w dziecku poczucie przynależności do pewnej wspólnoty. Być może rozmowa skieruje się ku różnicom w obchodzeniu świąt kiedyś i dziś, w mieście i na wsi.
Warto poczytać...
A. Matusiak, Wielkanoc i baranek w pięknej dolinie, eSPe
Opracowanie zbiorowe, Franklin i Wielkanoc, Debit
Opracowanie zbiorowe, Wielkanoc, Wilga
E. Pikos, Wielkanoc, Credo
TYDZIEŃ 30. ZDROWE PRZEDSZKOLAKI
Drodzy Rodzice!
Lekarz to osoba, z którą przedszkolaki spotykają się bardziej lub mniej regularnie, jednak bez względu na częstotliwość wizyt u lekarza dziecko powinno wiedzieć, jak należy zachowywać się w jego gabinecie. W minionym tygodniu przedszkolaki poznawały zawód lekarza, a także miejsce, w którym przyjmuje pacjentów, i narzędzia jego pracy. Dowiedziały się, że są lekarze specjaliści od różnych części ciała, np. oczu, gardła, zębów. Temat ten stał się też wspaniałą okazją do zabawy i wcielania się w rolę lekarza.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, szanowanie pracy innych...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do szanowania wytworów pracy kolegów i koleżanek;
odzwierciedlanie w zabawie własnych spostrzeżeń i doświadczeń;
przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do zgodnej współpracy w zespole oraz czerpanie radości ze wspólnej zabawy;
kształtowanie właściwych postaw i zachowań podczas wizyty u lekarza.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
poznanie pracy lekarza oraz narzędzi i przyborów potrzebnych mu do pracy;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
wzbogacanie słownika o wyrazy: pacjent, stetoskop;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej oraz koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej;
usprawnianie ruchomych narządów mowy, utrwalanie prawidłowego toru oddechowego i nawyku mówienia na wydechu;
wdrażanie dzieci do dbania o zdrowe ciało i zęby;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
wdrażanie do posługiwania się nazwami zawodów;
ćwiczenie stosowania liczebników głównych i porządkowych, kształtowanie umiejętności wyznaczania sumy i różnicy liczb w zadaniach inscenizowanych;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym;
rozwijanie sprawności ruchowej;
rozwijanie umiejętności rysowania na różnych kierunkach płaszczyzn;
rozumienie potrzeby spożywania produktów potrzebnych do zachowania zdrowia.
Jak wspierać dziecko?
Od najmłodszych lat należy kształtować w dziecku umiejętność dbania o siebie, o swoje zdrowie. Może to uchronić je przed infekcjami. Przypominajmy dzieciom o konieczności dostosowywania ubioru odpowiednio do pogody. Przedszkolak jest w du- żej mierze zależny od dorosłych, dlatego warto wyrobić w nim nawyk mówienia o swoich potrzebach w sytuacjach, gdy np. jest mu zimno w ręce czy ma przemoczone buty. Na większość z tych spraw może zaradzić tylko dorosły, ale niektóre są w zasięgu możliwości dziecka, np. włożenie rękawiczek.
Warto porozmawiać o... planowanej wizycie u lekarza
Dzieci bardzo różnie reagują na wizyty w gabinecie lekarskim. O ile pediatra jest znanym dziecku lekarzem, to specjaliści raczej lub zupełnie nie. Warto porozmawiać z dzieckiem o planowanej wizycie u lekarza specjalisty oraz opowiedzieć, co mniej więcej się będzie podczas tej wizyty działo. Taka wiedza uspokoi i przygotuje malucha na spotkanie z nowym lekarzem. Przypomnijmy dziecku, w jaki sposób należy zachowywać się w gabinecie lekarskim.
Warto poczytać...
K. Kozera, Kiedy dorosnę, będę lekarzem, Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski
A. Nożyńska-Demianiuk, U lekarza. Jaś i Pusia, Martel
E. Piotrowska, Tupcio Chrupcio. Idę do lekarza, Wilga
L. Schneider, Zuzia idzie do lekarza, Media Rodzina
TYDZIEŃ 31. WIOSENNY OGRÓD
Drodzy Rodzice!
Obcowanie z naturą uwrażliwia nas na jej piękno, a także pozwala nam wyciszyć się, uspokoić. Przyroda uczy nas też cierpliwości, wytrwałości i obowiązkowości. Musimy się nimi wykazać np. przy obserwowaniu włożonego do ziemi nasionka, z którego - m.in. dzięki naszej pielęgnacji - wyrośnie roślina. W minionym tygodniu przedszkolaki zapoznały się z zawodem ogrodnika oraz pracami, jakie wykonuje się w ogrodzie. Poznawały też narzędzia ogrodnicze oraz ich nazwy. Maluchy obserwowały prace wykonywane na działce przedszkolnej przez dzieci ze starszej grupy.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
obserwowanie prac wykonywanych na działce przedszkolnej przez dzieci ze starszej grupy;
rozumienie treści przekazywanych przez niewerbalne środki wyrazu: ruch ciała, gest;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł zabawy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
zapoznanie z pracami wykonywanymi w ogrodzie wiosną, rozpoznawanie i nazywanie narzędzi ogrodniczych;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
poznanie pracy ogrodnika - czynności, jakie wykonuje, oraz jego narzędzi pracy;
ćwiczenie mięśni narządów mowy;
doskonalenie pamięci, spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
posługiwanie się wyrazami: łopata, grabie, motyka, konewka, ogrodnik, nasiona;
rozumienie określeń: długi, krótki, para, nad, dobieranie w pary elementów różniących się długością;
rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej;
odwzorowywanie układu złożonego z czterech elementów, ćwiczenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
rozumienie określeń czasowych: na początku, potem, później, na końcu;
kształtowanie umiejętności przeliczania, używania liczebników głównych i porównywania liczebności zbiorów;
rozwijanie umiejętności cięcia oraz przyklejania elementów kompozycji;
utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym, wydłużanie fazy wydechu, ćwiczenia narządów artykulacyjnych;
poznanie wyglądu i zwyczajów kreta;
różnicowanie wielkości: mały, większy, największy oraz duży, mniejszy, najmniejszy.
Jak wspierać dziecko?
Porównywanie wielkości to nie lada wyzwanie dla niektórych dzieci. Warto ćwiczyć tę umiejętność z dzieckiem także w domu. Porównywać można prawie wszystko: pieczywo, kubki, zabawki, kredki itd. Zachęcajmy dziecko, by określało, która z rzeczy jest duża, mniejsza, najmniejsza bądź która jest mała, większa, największa. Jak w każdej czynności, tak i tu - trening czyni mistrza. W momencie gdy dziecko dobrze już będzie układało i nazywało trzy przedmioty, dołóżmy kolejny.
Warto porozmawiać o... potrzebach roślin
Nie każde dziecko pod domem ma ogródek, w którym może obserwować rośliny i wykonywać drobne prace. Warto postarać się i założyć z pociechą mały ogródek na parapecie czy balkonie. Dobrze, aby np. dwie doniczki należały tylko do dziecka! Taka skromna uprawa może skłonić przedszkolaka do codziennego obserwowania tego, co dzieje się w doniczkach, oraz z pewnością nauczy go odpowiedzialności. Nawet taka domowa hodowla bądź dbanie o jakąś posiadaną już roślinkę będzie dobrą okazją do rozmowy na temat tego, co roślina potrzebuje do wzrostu (woda, słońce, ziemia).
Warto poczytać...
A. De Petigny Aline, N. Delvaux, Kamilka w ogrodzie, Grafag
M. Jahson, Kajtuś w ogrodzie, Rea
Opracowanie zbiorowe, Julka. Przyjęcie w ogrodzie, Grafag
TYDZIEŃ 32. MIESZKAM W POLSCE
Drodzy Rodzice!
Pojęcia kraj czy ojczyzna to dla przedszkolaków słowa abstrakcyjne. Ich wyjaśnianie rozpoczęliśmy od tego, co dziecku najbliższe i znajome - rodzina, dom, ulica czy miejscowość. Była to baza do tematu o ojczyźnie i symbolach narodowych. Symbole narodowe, tradycje i święta łączą obecne pokolenia z przeszłymi, kształtują poczucie przynależności do określonej grupy ludzi o wspólnej kulturze, mówiących tym samym językiem.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych, do zgodnego współdziałania w zespole;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł zabawy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
poznanie budynków: dom jednorodzinny, blok, określanie różnic i podobieństw domów;
posługiwanie się nazwami pomieszczeń domowych i przyporządkowywanie do nich sprzętów domowych;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz sprawności manualnej;
rozwijanie wyobraźni przestrzennej, rozpoznawanie kształtu figur geometrycznych: trójkąt, kwadrat, prostokąt;
ćwiczenia artykulacyjne, usprawnianie warg i języka, wdrażanie do zachowywania prawidłowego toru oddechowego, kontrolowanie siły wydechu;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
wdrażanie do posługiwania się określeniami: niski, wysoki, oraz nazwami kolorów podstawowych;
kształcenie poczucia rytmu;
zapamiętywanie nazwy własnej ulicy oraz nazywanie znajdujących się na niej budynków, obiektów;
nazywanie swojej miejscowości i znanych w niej obiektów;
kształtowanie poczucia tożsamości narodowej - rozumienie nazwy swojego kraju: Polska, i budzenie przywiązania do niego;
poznanie godła i flagi - symboli narodowych, posługiwanie się wyrażeniem flaga Polski.
Jak wspierać dziecko?
Warto uczestniczyć razem z dzieckiem w lokalnych uroczystościach organizowanych z okazji obchodów różnych świąt narodowych, wystaw czy ważnych rocznic. Czytanie legend, zwiedzanie miejsc istotnych dla danej miejscowości oraz opowiadanie historii z nimi związanych rozwinie poczucie przynależności do większej wspólnoty. W ten sposób kształtuje się w dziecku poczucie tożsamości narodowej.
Warto porozmawiać o... miłości do ojczyzny
Warto rozmawiać z dzieckiem o tym, czym jest ojczyzna i jak w praktyczny sposób możemy wyrażać swoją miłość do naszego kraju. Warto kształtować świadomość, że ojczyzna to wszystko, co nas otacza - nasz dom, nasze podwórko, sąsiedzi, przedszkole, pani nauczycielka, koleżanki i koledzy, sklep i pani sprzedawczyni. Dbając o to, co wokół nas, oraz starając się o to, by nam się dobrze żyło, pokażemy swoją miłość do ojczyzny.
Warto poczytać...
W. Chotomska, Legendy polskie, Literatura
J. Olech, E. Bąk, Kto ty jesteś?, Wytwórnia
Opracowanie zbiorowe, Baśnie i legendy polskie, Nasza Księgarnia
TYDZIEŃ 33. CO SIĘ DZIEJE NA WIEJSKIM PODWÓRKU?
Drodzy Rodzice!
Krowy, konie, owce i inne zwierzęta z wiejskiego podwórka były bohaterami minionego tygodnia. Przedszkolaki poznawały nazwy zwierząt, ich odgłosy oraz upodobania żywieniowe. Dzieci bardzo lubią oglądać, głaskać i naśladować zwierzęta. Niestety w dzisiejszych czasach niewielu przedszkolaków ma dziadków na wsi, stąd kontakt z żywymi zwierzętami z wiejskiej zagrody jest często ograniczony do wycieczek przedszkolnych bądź krótkiego wypoczynku w gospodarstwie agroturystycznym, dlatego bardzo ważne jest zdobywanie wiedzy o tych zwierzętach chociaż w teorii.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, poszanowanie prac kolegów i koleżanek...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
nabieranie wiary we własne umiejętności - solowe śpiewanie refrenu.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
poznanie przysmaków zwierząt wiejskiego podwórka: kury, królika, krowy, kozy, kota;
rozpoznawanie i nazywanie zwierząt wiejskich;
utrwalenie znajomości odgłosów zwierząt podwórkowych i gospodarskich;
posługiwanie się nazwami zwierząt wiejskich - dorosłych i młodych;
poznanie produktów, które powstają z mleka, rozumienie znaczenia jedzenia nabiału dla zdrowia;
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i słuchowej oraz sprawności manualnej, rozwijanie precyzji ruchów;
rozwijanie zainteresowania książką;
rozumienie wyrazów: buda, stajnia, obora, kurnik, rogi, kopyta, wymiona;
usprawnianie mięśni warg i języka, ćwiczenia pionizujące język;
doskonalenie umiejętności wiązania nazwy zwierzęcia z obrazkiem;
doskonalenie słuchu fonematycznego;
kształtowanie umiejętności klasyfikowania;
doskonalenie liczenia;
rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Jak wspierać dziecko?
Dzieci bardzo lubią kontakt ze zwierzętami, lubią je obserwować i naśladować. Może zabawa w wiejską zagrodę przypadnie im do gustu? Wystarczy zbudować płot, np. z plasteliny i zapałek, ulepić zwierzątka z plasteliny lub je narysować i wyciąć z kartonu. Taka zabawa utrwali nazwy zwierząt oraz dźwięki, jakie one wydają.
Warto porozmawiać o... domach zwierząt
W dzisiejszych czasach niewiele dzieci mieszkających w miastach ma kontakt ze zwierzętami hodowlanymi. Warto przyjrzeć im się z bliska, np. wybrać się na wycieczkę do gospodarstwa wiejskiego. Przy takiej okazji można porozmawiać o tym, co lubią jeść oraz jak nazywają się domy, w których mieszkają zwierzęta z wiejskiego podwórka. A może uda wam się zbudować jakiś dom z kartonu dla ulepionego z plasteliny zwierzątka?
Warto poczytać...
E. Barska, M. Głogowski, A. Sójka, Reksio. Wielka księga przygód. Pouczające opowieści o przyjaźni i zabawie, Papilon
U. Kozłowska, Zwierzęta na wsi, Wilga
Opracowanie zbiorowe, Reksio. Dobranocka wszechczasów. Najlepsze przygody, Papilon
Opracowanie zbiorowe, Zwierzęta i ich rodziny, Wilga
Opracowanie zbiorowe, Zwierzęta na wsi. Wesołe rodzinki, Wilga
TYDZIEŃ 34. WIOSNA WSZĘDZIE
Drodzy Rodzice!
Wiosna w pełni rozkwita swoim pięknem! Kwitnące czereśnie, wiśnie, jabłonie cieszą oczy swym urokiem. W minionym tygodniu przedszkolaki bacznie obserwowały przyrodę i starały się znaleźć jak najwięcej zmian, które zachodzą w niej na wiosnę. Oprócz obserwowania zmieniającej się przyrody dzieci poznawały mieszkańców łąki, takich jak: pszczoły, biedronki, żabki, świerszcze, muchy i komary, oraz dowiedziały się, jakie wydają odgłosy.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł zabawy;
przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole;
zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
wdrażanie do uważnego słuchania utworu i obserwowania;
rozumienie wyrazów i wyrażeń: pszczoła, ul, miód, obok, na, nad, jednakowe, tyle samo, para, takie same;
ćwiczenia mięśni narządów mowy;
dostrzeganie zmian zachodzących w przyrodzie wiosną;
posługiwanie się nazwą drzewa owocowego jabłoń;
doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności manualnej;
umiejętne posługiwanie się klejem;
wdrażanie do zachowania porządku w miejscu pracy;
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej;
nazywanie zwierząt żyjących na łące;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
kształcenie słuchu i poczucia rytmu, rozwijanie wyobraźni dźwiękotwórczej, doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej;
porównywanie liczebności zbiorów przez dobieranie elementów w pary, doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie;
kształtowanie zainteresowania dziełami sztuki i rozwijanie umiejętności tworzenia kompozycji metodą stemplowania;
rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
rozpoznawanie dźwięków wydawanych przez: pszczoły, żaby, bociana, komary, muchy, i przyporządkowywanie ich do obrazka, posługiwanie się nazwami zwierząt.
Jak wspierać dziecko?
W rozwoju dziecka bardzo istotną umiejętnością jest uważna, celowa obserwacja. Warto wiosną wybrać się z dzieckiem na łąkę i sprawdzić, jak wiele rzeczy potrafi ono dostrzec, odszukać i nazwać. Spróbujcie odnaleźć świerszcza, żabę, biedronkę czy motyla i przyjrzyjcie się im dokładniej. Jeśli zabierzecie ze sobą lupę, to może jakiś okaz da się obejrzeć w szczegółach w powiększeniu. Bez wątpienia taka wyprawa na łąkę będzie dużo ciekawsza i pożyteczniejsza niż oglądanie obrazków zwierząt tylko w książce.
Warto porozmawiać o... szanowaniu przyrody
Wycieczka na łono przyrody i obserwacja mieszkańców łąki może być ciekawym doświadczeniem i wyzwaniem dla przedszkolaka. Dla nas to świetna okazja do uczenia dziecka szacunku dla przyrody. Porozmawiajmy z nim o tym, w jaki sposób traktować złapane owady czy żaby, jak dbać o przyrodę, by była dalej taka piękna. Warto kształtować w dzieciach świadomość konsekwencji swoich czynów oraz rozwijać postawę troski i dbałości o otaczający nas świat.
Warto poczytać...
A. Bahdaj, Malowany ul, Nasza Księgarnia
J. Danielak, W świecie kółek. Na łące, Olimp Media
J. Krzemińska, B. Lewandowska, Wielka przygoda małej Zosi, Nasza Księgarnia
Opracowanie zbiorowe, Bąki z naszej łąki, Damidos
TYDZIEŃ 35. POJAZDY
Drodzy Rodzice!
Tematem mijającego tygodnia były pojazdy. Najbardziej znanym dzieciom jest rower, nic więc dziwnego, że od niego przed- szkolaki zaczęły zdobywanie wiedzy o pojazdach. Dzieci rozpoznawały, jakimi rowerami jeżdżą dorośli, a jakimi dzieci, dowiedziały się, dlaczego tak ważny dla rowerzysty jest kask oraz jak należy jeździć, aby wszyscy na drodze czuli się bezpiecznie. Dzieci poznawały inne pojazdy lądowe: samochody osobowe, ciężarowe, ratownicze, tramwaje, pociągi oraz pojazdy poruszające się na wodzie i w powietrzu. Przedszkolaki utrwalały wiedzę na temat, w jaki sposób te pojazdy się poruszają.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, empatia, chęć niesienia pomocy...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
kształtowanie postawy pomagania kolegom i koleżankom w codziennych sytuacjach.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
określanie różnic i podobieństw w wyglądzie rowerów dla dzieci i dla dorosłych, wzbogacanie słownika o nazwy części rowerowych;
rozumienie potrzeby zakładania kasku w czasie jazdy na rowerze;
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i dokładności przez dopasowywanie elementów;
poznanie wyglądu i nazwy samochodu ciężarowego i samochodów ratowniczych: karetki pogotowia, wozu strażackiego, radiowozu policyjnego;
doskonalenie pamięci;
rozwijanie poczucia rytmu, kształcenie umiejętności rozróżniania tempa: wolno - szybko;
wdrażanie do uważnego słuchania i wykonywania poleceń;
rozumienie wyrazów: przed, za, obok, w, dookoła, lokomotywa, wagony, maszynista;
rozpoznawanie i nazywanie pojazdów lądowych, wodnych, powietrznych;
rozwijanie zainteresowania książką;
doskonalenie umiejętności liczenia;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej i sprawności manualnej;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
kształtowanie umiejętności tworzenia rytmicznego układu według wzoru;
posługiwanie się nazwami kolorów podstawowych;
usprawnianie warg i języka;
rozwijanie zmysłu dotyku, posługiwanie się określeniami: zimne, ciepłe, drewniane, metalowe, plastikowe.
Jak wspierać dziecko?
Na umiejętności klasyfikacji opiera się wiele pojęć. Im dziecko lepiej radzi sobie z klasyfikacją, tym łatwiej zrozumieć mu rzeczywistość, nazywać ją, porządkować. Warto doskonalić tę umiejętność, a temat pojazdów świetnie się do tego celu nadaje. Można wybrać z zabawek różne pojazdy lądowe, wodne i powietrzne lub (jeśli dziecko takich nie ma) narysować je i wyciąć, i zacząć zabawę w dzielenie ich na grupy według określonej cechy, np. ze względu na kolor, liczbę kół czy ze względu na to, gdzie się poruszają, z jakiego materiału są zbudowane. Przy okazji takiej klasyfikacji można też ustalać, który zbiór jest największy, a który najmniejszy.
Warto porozmawiać o... bezpieczeństwie w podróży
Bardzo istotną kwestią jest bezpieczeństwo. Trzeba rozmawiać z dziećmi o tym, jak należy zachować się w pojeździe, z którego będziemy korzystać. Ważne jest omówienie z pociechą podstawowych zasad obowiązujących w różnych środkach komunikacji i transportu. Nasza konsekwencja w przestrzeganiu tych zasad sprawi, że zapadną one w pamięci dziecka na całe życie.
Warto poczytać...
A. Edyk-Psut, Pojazdy. Dziecko w podróży, SBM Renata Gmitrzak
U. Kozłowska, Wspaniałe pojazdy, Wilga
Opracowanie zbiorowe, Wspaniałe pojazdy, Fenix
Z. Stanecka, Basia uczy. Podróże, Egmont Polska
M. Strzałkowska, Podróż na jednej nodze, Bajka
TYDZIEŃ 36. DZIEŃ MAMY I TATY
Drodzy Rodzice!
Czy jest ktoś bliższy dziecku niż rodzice? To oni mają ogromny wpływ na swoją pociechę, opiekują się nią, uczą samodzielności, zaradności, rozwiązywania problemów, są pocieszycielami, rozjemcami, towarzyszami zabaw... Bez wątpienia są to najbliższe i najważniejsze osoby w życiu dziecka i właśnie im był poświęcony miniony tydzień. Przedszkolaki uczyły się, w jaki sposób można na co dzień pomagać rodzicom i okazywać im uczucia. Z okazji święta mamy i taty przygotowywały dla nich prezenty.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość, szacunek...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do szanowania wytworów pracy kolegów i koleżanek;
zachęcanie do pomocy rodzicom przez wykonywanie prostych prac domowych;
budzenie uczucia przywiązania i szacunku dla rodziców;
czerpanie radości ze wspólnej zabawy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
swobodne wypowiedzi na temat ulubionych wspólnych zajęć z rodzicami, budowanie wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
rozumienie znaczenia rodziny w życiu dziecka, wymienianie imion członków własnej rodziny;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej;
posługiwanie się zwrotami: odkurza, pierze, wierci, stuka / wbija, zmywa;
doskonalenie sprawności ruchowej oraz reakcji na sygnał, wyrabianie umiejętności rytmizowania fragmentu tekstu za pomocą głosu o różnym stopniu natężenia oraz za pomocą instrumentów perkusyjnych;
doskonalenie uwagi i pamięci;
wzbogacanie słownika o wyrazy dotyczące czynności i o nazwy potraw, ubrań, produktów spożywczych oraz zabawek;
kształtowanie umiejętności ustalania położenia obiektów i używania określeń: obok, na, pod, za, przed, w, z przodu, z tyłu, wewnątrz, na zewnątrz, najwyżej, najniżej;
doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie;
rozwijanie umiejętności łączenia kolorów;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym;
utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem, ćwiczenie podparcia oddechowego i koordynacji oddechowej, usprawnianie narządów artykulacyjnych.
Jak wspierać dziecko?
Bliskie więzi rodzinne bardzo korzystnie wpływają na rozwój dziecka. Istotną rolę odgrywają wspólnie spożywane posiłki, praca wykonywana razem, wspólny wypoczynek, pamięć o domowych uroczystościach obchodzonych tylko w domowym gronie. Spędzanie razem wolnego czasu mocno przybliża do siebie członków rodziny. Wycieczki, spacery, gry i zabawy mogą być dobrą okazją do obserwowania u dzieci różnego rodzaju zachowań, które w życiu codziennym mogłyby być niezauważone.
Warto porozmawiać o... wszystkim i o niczym
Rozmawiać, rozmawiać i jeszcze raz rozmawiać! Spędzanie czasu z dziećmi, bycie otwartym na to, co przeżywają na co dzień, rozmawianie z nimi i wysłuchiwanie ich sprzyjają budowaniu relacji w rodzinie. Dlatego warto być ze sobą i rozmawiać na każdy temat, ważny i mniej ważny.
Warto poczytać...
Opracowanie zbiorowe, Kotka pomaga mamie, Zielona Sowa
Opracowanie zbiorowe, Mój tata jest super!, Wilga
J. Papuzińska, Mój tato szczęściarz, Literatura
Z. Stanecka, Basia i mama w pracy, Egmont Polska
D. Wawiłow, Kiedy byłam mała, Nasza Księgarnia
TYDZIEŃ 37. DZIEŃ DZIECKA
Drodzy Rodzice!
Po święcie mamy i taty przyszedł czas na Dzień Dziecka! Jest on obchodzony niemalże na całym świecie. W minionym tygodniu dzieci opowiadały o swoich ulubionych potrawach, zabawach, zabawkach i bohaterach z bajek, dowiedziały się, że każdy może lubić coś innego. Przedszkolaki tworzyły wymyślone przez siebie maszyny do spełniania marzeń, a także poznawały swoje prawa.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, chęć do pomocy...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespołach i porozumiewania się umiarkowanym głosem;
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do życia w grupie społecznej przez czerpanie radości ze wspólnej zabawy oraz zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami;
pomaganie kolegom i koleżankom w codziennych sytuacjach;
nabieranie wiary we własne umiejętności.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
poszerzanie doświadczeń konstrukcyjnych;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
poznanie zwyczaju obchodzenia Dnia Dziecka;
rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej;
rozumienie określeń: góra, dół;
rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej oraz wzrokowo-ruchowej;
wdrażanie do umiejętnego ustawiania się w parach;
kształcenie wyobraźni, pamięci i umiejętności wokalnych;
rozwijanie motoryki dużej i małej (elementy tańca);
rozwiązywanie zadań na dodawanie i odejmowanie, kształtowanie umiejętności posługiwania się liczebnikami porządkowymi i umiejętności seriacji;
ćwiczenia artykulacyjne na wyrażeniach onomatopeicznych, usprawnianie warg i języka, ćwiczenie podparcia oddechowego;
rozwijanie umiejętności tworzenia własnych kompozycji z gotowych elementów;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym;
uświadomienie, że dzieci mają swoje prawa.
Jak wspierać dziecko?
Zabawy konstrukcyjne sprzyjają rozbudzaniu wyobraźni przestrzennej u dziecka, ale mogą być też bazą do utrwalania pojęć typu: duży, mały, mniejszy, wysoki, niski. Warto pobawić się z dzieckiem np. w budowanie miasta z klocków. Podpytując o różnice w budowlach, szeregując je według wielkości, pomożemy dzieciom utrwalić odpowiednie określenia.
Warto porozmawiać o... marzeniach
W minionym tygodniu przedszkolaki opowiadały o swoich marzeniach oraz tworzyły maszynę do ich spełniania. Aby lepiej poznać swoje dziecko, warto porozmawiać z nim o jego marzeniach. Może okazać się, że największym jego pragnieniem wcale nie jest lalka Barbie czy nowy Transformers, ale np. wyprawa do zoo, zamku lub piknik z rodzicami. Warto o to pod- pytać malucha i - w miarę możliwości - spełnić jego marzenie.
Warto poczytać...
M. Kowalewska, Sąsiedzi, Nasza Księgarnia
M. Musierowicz, Boję się, Nasza Księgarnia
D. Wawiłow, Chcę mieć przyjaciela, Nasza Księgarnia
TYDZIEŃ 38. LUBIMY CZYTAĆ KSIĄŻKI
Drodzy Rodzice!
Książki są źródłem wiedzy, dzięki nim można się zrelaksować, miło spędzić czas. Kontakt z książką powinien zacząć się już we wczesnym dzieciństwie. W 2001 roku rozpoczęła się kampania „Cała Polska czyta dzieciom” (por. www.calapolskaczyta- dzieciom.pl). Propaguje ona codzienne czytanie dzieciom książek jako skuteczną, tanią i przyjazną metodę wspomagania ich wszechstronnego rozwoju - psychicznego, umysłowego, społecznego i moralnego - oraz budowania zasobów wewnętrznych dziecka: kompetencji emocjonalnych i intelektualnych. W minionym tygodniu przedszkolaki poznały budowę książki, dowiedziały się, gdzie można je kupić oraz jak należy o nie dbać.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość, kulturalność...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych;
wdrażanie do przestrzegania zasad kulturalnego zachowania;
rozpoznawanie i nazywanie emocji: złość, smutek, żal.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie zainteresowania książką;
rozumienie wyrazów: okładka, kartki, początek, koniec, mniej, więcej, tyle samo;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
posługiwanie się wyrazem księgarnia;
doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności manualnej;
usprawnianie ruchomych narządów artykulacyjnych, w szczególności warg i języka, rozwijanie wydolności oddechowej płuc, ćwiczenie podparcia oddechowego;
kształcenie słuchu i poczucia rytmu, rozwijanie reagowania na zatrzymanie i powrót do ruchu;
rozpoznawanie i nazywanie bohaterów znanych bajek, przyporządkowywanie charakterystycznych elementów do baj- kowej postaci, np. wilk, koszyczek - Czerwony Kapturek;
rozumienie potrzeby dbania o książki, szanowania ich, ustalenie zasad korzystania z książek;
kształtowanie umiejętności klasyfikowania, doskonalenie liczenia;
doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej, posługiwanie się nazwami kolorów podstawowych;
kształtowanie umiejętności tworzenia własnych kompozycji z gotowych elementów.
Jak wspierać dziecko?
Organizatorzy kampanii „Cała Polska czyta dzieciom” przekonują, że czytanie dziecku dla przyjemności codziennie przez 20 minut jest przemyślanym sposobem spędzania czasu z dzieckiem i najlepszą inwestycją w jego przyszłość. Warto wprowadzić taki zwyczaj w każdym domu - z pewnością będzie on korzystny dla dziecka i jego rozwoju, a także dla budowania więzi rodzinnych.
Warto porozmawiać o... dbaniu o książki
Dzisiaj dostęp do książek jest niemal nieograniczony. Nawet dotarcie do literatury w obcym języku nie jest problemem. Bez względu na liczbę książek i ich dostępność trzeba uczyć dziecko dbać o książki. Rozmawiajmy z nim o tym, jakie miejsca są dobre do czytania i oglądania książek, a jakie nie. Uzmysławiajmy wagę odkładania ich na miejsce. Właściwy sposób obchodzenia się z książkami świadczy o naszej kulturze, a także daje szansę na skorzystanie z nich innym dzieciom.
Warto poczytać...
M. Berowska, Bajki polskie, SBM Renata Gmitrzak
J. Brzechwa, Bajki, Wilga
S. Grabowski, M. Nejman, O gadającym zegarze i maszynie do pisania wierszy, Nasza Księgarnia
A. Majorczyk, Bajki przedszkolaka, SBM Renata Gmitrzak
Opracowanie zbiorowe, Najpiękniejsze bajki, Damidos
TYDZIEŃ 39. NADCHODZI LATO
Drodzy Rodzice!
Przyroda rozkwitła paletą barw, słońce mocno grzeje, nareszcie można nosić lekkie ubrania - mamy lato! Wszystko zaprasza do zabaw na świeżym powietrzu! Właśnie o lecie przedszkolaki poszerzały swoją wiedzę w tym tygodniu. Dzieci dowiedziały się, że latem zwykle jest słonecznie, czasem może się zdarzyć burza, a innym razem zobaczymy na niebie tęczę. Bardzo istotną rzeczą jest uświadomienie dzieciom, że z burzą nie ma żartów, że burza może być groźna dla nas. Przedszkolaki dowiedziały się, jak należy zachowywać się podczas burzy, które miejsca będą dobrym schronieniem, a które nie.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do umiejętności funkcjonowania w grupie przez wdrażane do zgodnego współdziałania w zespole oraz czerpanie radości ze wspólnej zabawy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
manipulowanie figurami geometrycznymi, rozwijanie pomysłowości i wyobraźni;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
posługiwanie się nazwą pory roku lato;
doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, wdrażanie do prawidłowego trzymania kredki;
utrwalanie nazwy koloru żółtego;
poznanie letnich kwiatów i ich nazw: maki, chabry, rumianki;
ćwiczenie mięśni narządów mowy;
rozwijanie słuchu i poczucia rytmu;
doskonalenie szybkiej reakcji na sygnał wzrokowy lub słuchowy;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym;
rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmicznego wzoru, doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie;
rozwijanie sprawności manualnej;
dostrzeganie zjawiska atmosferycznego charakterystycznego dla lata - słońce mocno grzeje;
doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej, rozwijanie umiejętności rysowania koła i linii prostych;
rozumienie wyrazu tęcza, posługiwanie się nazwami tęczowych kolorów;
utrwalenie znajomości kolorów podstawowych i pochodnych;
poznanie zjawisk atmosferycznych występujących w czasie burzy, zrozumienie podstawowej zasady bezpiecznego zachowania się w czasie burzy - chowamy się do budynku;
rozwijanie spostrzegawczości słuchowej i sprawności ruchowej.
Jak wspierać dziecko?
Lato to doskonała pora roku na zabawy na świeżym powietrzu. Dziecko potrzebuje ruchu jak ryba wody, warto więc wspólnie spędzać czas na aktywności fizycznej i to nie tylko podczas wyjazdów rodzinnych. Kopanie czy rzucanie piłki, puszczanie latawca czy papierowych samolotów, piknik rodzinny, berek i wiele innych zabaw to świetna okazja, by się trochę poruszać z pociechą, a przede wszystkim z nią być, razem się śmiać i bawić.
Warto porozmawiać o... bezpiecznym zachowaniu podczas burzy
Burze są nieprzewidywalnymi zjawiskami atmosferycznymi, nie wiadomo, czy to tylko deszcz z wyładowaniami, czy może potężna nawałnica. Warto rozmawiać z dzieckiem o tym, że nie wolno się wtedy chować pod drzewem, że należy schronić się w budynku i nie wolno dotykać metalowych przedmiotów.
Warto poczytać...
R.S. Berner, Lato na ulicy Czereśniowej, Dwie Siostry
Opracowanie zbiorowe, Bajki na każdy dzień roku, Zielona Sowa
Opracowanie zbiorowe, W co się bawić, Multico
TYDZIEŃ 40. WAKACJE
Drodzy Rodzice!
Każdy potrzebuje odpoczynku, zmiany otoczenia. Z wielką radością wyjeżdżamy na wakacyjny urlop. Jeziora, góry, morza, łąki, lasy, miasta i wsie, miejsca inne od tych, w których jesteśmy na co dzień, dają nam wytchnienie, pomagają „naładować akumulatory”. W minionym tygodniu przedszkolaki dzięki różnym zabawom przygotowywały się do wakacyjnego wyjazdu nad morze i w góry. Zdobyły też podstawową wiedzę na temat tych miejsc oraz rozwijały swoje umiejętności manualne, tworząc różne prace plastyczne, np. lepiły góry.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współpraca, empatia...
Uczymy tego, co najważniejsze
Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu;
przygotowywanie do funkcjonowania w grupie przez wdrażane do współdziałania w zespole oraz czerpanie radości ze wspólnej zabawy.
Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
rozwijanie pojemności płuc, wdrażanie do wykonywania szybkiego i głębokiego wdechu przez nos i długiego, powolnego wydechu ustami, ćwiczenie mięśni narządów mowy;
wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
kojarzenie przedmiotu z czynnością wykonywaną nim;
rozwijanie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
doskonalenie sprawności manualnej;
wiązanie opisu słownego z treścią obrazka;
posługiwanie się wyrazami i określeniami: wędka, piłka, materac do pływania, skakanka, mniej, więcej, o (1, 2) mniej / więcej;
rozpoznawanie i nazywanie na obrazkach polskich krajobrazów: morze, góry, las;
kształcenie wyobraźni, rozwijanie poczucia rytmu;
rozumienie wyrazów: pływa, tonie, ryba, konik morski, rak, strumyk, głaz, schronisko, wakacje;
doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej;
rozwijanie umiejętności grupowania obiektów w sensowny sposób, doskonalenie liczenia, porównywanie liczebności zbiorów;
rozwijanie wyobraźni przestrzennej;
kształtowanie umiejętności panowania i modyfikowania natężenia swojego głosu, ćwiczenia fonacyjne;
doskonalenie umiejętności wyrażania swoich myśli w sposób zrozumiały dla otoczenia;
wdrażanie do umiejętnego poruszania się w korowodzie;
rozwijanie szybkiej reakcji na sygnały słuchowe.
Jak wspierać dziecko?
Różne miejsca, w których przebywamy, charakteryzują się różnymi elementami. W czasie wakacji jest czas na to, aby poznać nowe regiony kraju, nowe krajobrazy, ich świat zwierząt i roślin oraz inne charakterystyczne dla nich cechy. Warto poszukać z dzieckiem np. rzeczy specyficznych dla miejsca, które w tym roku odwiedzicie latem. Można te przedmioty później porównać z innymi (np. muszelki znad morza z górskimi kamykami). Taka obserwacja i porównywanie przyczynią się do utrwalenia wiedzy o różnych krajobrazach Polski i ich odmiennym ukształtowaniu terenu.
Warto porozmawiać o... bezpiecznej kąpieli
Przyjemnie w upalne dni korzystać z kąpieli. Pluskanie, chlapanie, nauka pływania dają dzieciom dużo radości. Warto porozmawiać z pociechami o pewnych zasadach, których trzeba przestrzegać, aby w czasie wypoczynku nad wodą było bezpiecznie. Przestrzegajmy dzieci przed samodzielnymi kąpielami. Uświadamiajmy im, że pompowane zabawki, kółka czy „motylki” nie ustrzegą w stu procentach przed zanurzeniem się pod wodą, dlatego trzeba bawić się przy brzegu. Do wody zawsze dziecko wchodzi pod opieką rodziców lub innej osoby dorosłej.
Warto poczytać...
A. Nożyńska-Demianiuk, Na wakacjach. Jaś i Pusia, Martel
Opracowanie zbiorowe, Reksio. Na wakacjach, Papilon
Opracowanie zbiorowe, Wakacje małej myszki. Książeczka harmonijkowa z puzzlami, Yoyo
Listy Do Rodziców Katarzyna Skafiriak