PLAN PRACY

do przeprowadzenia zajęć z taktyki

ZAGADNIENIA: Pokonywanie terenu w postawie wyprostowanej, chyłkiem, biegiem, skokami i odczołganiem się.

Czołganie się na brzuchu, na czworakach i na boku.

Wykonywanie skoków.

Pokonywanie zapór inżynieryjnych i naturalnych przeszkód terenowych.

Przemieszczanie się pod ogniem artylerii i broni maszynowej.

Skryte podejście do obiektu.

CZAS: reguluje kierownik grupy

MIEJSCE: Pas Taktyczny

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO-TECHNICZNE:

• kbk AKMS - na stan

• oporządzenie pełne - na stan

WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

ZABRANIAM:

• prowadzenia ognia z amunicji ślepej do ludzi bliżej niż 50 m

• przetrzymywania zapalonych petard i rzucania na odległość mniejszą niż 25 m

• podchodzenia do niewybuchów przed upływem 15 min. od odpalenia

• kierowania broni na boki i przebiegania przed lufami

• przenoszenia odbezpieczonych petard i RDG - 2 w kieszeniach

NAKAZUJĘ:

• w czasie pokonywania terenu mieć zabezpieczoną broń

• ogień z pistoletu sygnałowego prowadzić znad głowy pod kątem 45°

• w przypadku zacięć meldować d-cy

• zwracać uwagę na nierówności terenu podczas pokonywania

SPOSÓB POZORACJI POLA WALKI

wybuch petardy - ogień artylerii

ruch pozoranta - łącznik p-ka

pojedyncze strzały z kbk AKMS - ogień karabinka p-ka

seryjne strzały kbk AKMS - ogień km p-ka

zielona gwiazda odbój

czerwona gwiazda samolot p-ka

niebieska gwiazda atak pozoracji

WPROWADZENIE W SYTUACJĘ BOJOWĄ.

„Przeciwnik po wycofaniu się z rejonu osiedla na ul. Bezpiecznej w kierunku: trzy dęby - biały budynek - Oborniki Śląskie organizuje na dogodnych rubieżach terenowych zasadzki oraz punkty oporu w celu opóźnienia pościgu naszych wojsk.

1 drużyna maszerując w składzie plutonu, osiągnęła rubież drogi żwirowej za drzewem z jemiołą, gdzie została ostrzelana silnym ogniem broni maszynowej.

Zadaniem drużyny jest pokonać teren w kierunku: drzewo z jemiołą - trzy dęby i z dogodnych rubieży terenowych niszczyć przeciwnika w jego stanowiskach obronnych.”

Lp.	Zagadnienie i czas	Czynności instruktora	Czynności szkolonych
1. 2. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17.	Pokonywanie terenu w postawie wyprostowanej, chyłkiem, biegiem, skokami i odczołganiem się. Czołganie się na brzuchu, na czworakach i na boku. Wykonywanie skoków. Pokonywanie zapór inżynieryjnych i naturalnych przeszkód terenowych. Przemieszczanie się pod ogniem artylerii i broni maszynowej. Skryte podejście do obiektu.	„Baczność” uczył was będę pokonywania terenu w postawie wyprostowanej, chyłkiem, biegiem, skokami i odczołganiem się. „Spocznij” Ma to na celu nauczyć was prawidłowego pokonywania terenu tymi sposobami. Pokonywanie terenu skokami Wprowadzenie w sytuację bojową: „Przeciwnik w sile obsługi karabinu maszynowego i strzelca wycofuje się w kierunku ... Drużyna otrzymała zadanie wykonać pościg za wycofującym się przeciwnikiem. Pokazuję - wykonuję wzorowy pokaz. Pokazuję i objaśniam - wykonuję pokaz z objaśnieniem: Żołnierz zajmuje stanowisko bojowe leżąc, odbezpiecza broń i składa się do strzału. Na zapowiedź komendy „Szer. pchor. XX kierunek czerwony budynek na wysokość murków skokami” żołnierz zabezpiecza broń i wybiera drogę. Na hasło „NAPRZÓD” energicznie wstaje, schylony biegnie zygzakiem w zadanym kierunku, pada odczołguje się i przyjmując postawę strzelecką leżąc odbezpiecza broń do prowadzenia ognia. Jeżeli wyznaczone miejsce jest za daleko, aby je osiągnąć jednym skokiem, żołnierz przebiega 20 - 40 kroków, zatrzymując się, padając lub chowając się za ukryciem w wybranym przez siebie miejscu. Podczas skoku broń należy trzymać jak w czasie biegu. Szkolę żołnierzy kolejno stojących w szyku pojedynczo i dwójkami. Szkolę całością do pełnego opanowania przerabianych czynności. Na bieżąco koryguję błędy Pokonywanie terenu biegiem chyłkiem Wprowadzenie w sytuację bojową: „Przeciwnik prowadzi ogień z karabinu maszynowego z rejonu trzech dębów. Drużyna otrzymała zadanie pokonać teren wzdłuż drogi i zająć stanowiska ogniowe na rubieży białych murków, a następnie zniszczyć obsługę karabinu maszynowego przeciwnika. Czynność ta służy do umiejętnego wykorzystania podczas pokonywania terenu zasłon i przeszkód terenowych. Wykonuje się na komendę: „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, biegiem chyłkiem - NAPRZÓD” Pokazuję - wykonuję wzorowy pokaz. Pokazuję i objaśniam - wykonuję pokaz z objaśnieniem: Żołnierz zajmuje stanowisko bojowe leżąc, odbezpiecza broń i składa się do strzału. Na zapowiedź komendy „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, biegiem chyłkiem” żołnierz zabezpiecza broń, energicznie powstaje i biegnąc chyłkiem pokonuje nakazany odcinek wykorzystując osłony terenowe. Następnie pada, odczołguje się i zajmuje dogodne stanowisko ogniowe. Szkolę żołnierzy kolejno stojących w szyku pojedynczo i dwójkami. Szkolę całością do pełnego opanowania przerabianych czynności. Pokonywanie terenu czołganiem na brzuchu. Wprowadzenie w sytuację bojową: „Przeciwnik prowadzi ogień z rejonu zakrzewień. Drużyna otrzymała zadanie pokonać teren wzdłuż drogi i zająć stanowiska ogniowe na rubieży białych murków, a następnie zniszczyć obsługę karabinu maszynowego przeciwnika. Czynność ta służy do skrytego pokonywania terenu pod ogniem przeciwnika. Wykonuje się na komendę: „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, czołganiem na brzuchu - NAPRZÓD” Pokazuję - wykonuję wzorowy pokaz. Pokazuję i objaśniam - wykonuję pokaz z objaśnieniem: Żołnierz zajmuje stanowisko bojowe leżąc, odbezpiecza broń i składa się do strzału. Na zapowiedź komendy „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, czołganiem na brzuchu” żołnierz zabezpiecza broń, chwyta ją za pasek i kładzie na przedramieniu. Na hasło „NAPRZÓD” podciąga lewą nogę i wysuwa prawą rękę do przodu, następnie odpycha się silnie lewą nogą podciągając równocześnie prawą. Posuwa się dalej wykonując powyższe czynności na przemian. Szkolę żołnierzy kolejno stojących w szyku pojedynczo i dwójkami. Szkolę całością do pełnego opanowania przerabianych czynności. Pokonywanie terenu czołganiem na czworakach Wprowadzenie w sytuację bojową: „Przeciwnik prowadzi ogień z rejonu zakrzewień. Drużyna otrzymała zadanie pokonać teren wzdłuż drogi i zająć stanowiska ogniowe na rubieży białych murków, a następnie zniszczyć obsługę karabinu maszynowego przeciwnika. Czynność ta służy do skrytego pokonywania terenu pod ogniem przeciwnika. Wykonuje się na komendę: „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, czołganiem na czworakach - NAPRZÓD” Pokazuję - wykonuję wzorowy pokaz. Pokazuję i objaśniam - wykonuję pokaz z objaśnieniem: Żołnierz zajmuje stanowisko bojowe leżąc, odbezpiecza broń i składa się do strzału. Na zapowiedź komendy „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, czołganiem na czworakach” żołnierz zabezpiecza broń i chwyta ją oburącz za łoże oraz pokrywę komory nabojowej magazynkiem do przodu. Na hasło „NAPRZÓD” opierając się na łokciach i kolanach posuwa się do przodu. Szkolę żołnierzy kolejno stojących w szyku pojedynczo i dwójkami. Szkolę całością do pełnego opanowania przerabianych czynności. Pokonywanie terenu czołganiem na boku Wprowadzenie w sytuację bojową: „Przeciwnik prowadzi ogień z rejonu zakrzewień. Drużyna otrzymała zadanie pokonać teren wzdłuż drogi i zająć stanowiska ogniowe na rubieży białych murków, a następnie zniszczyć obsługę karabinu maszynowego przeciwnika. Czynność ta służy do transportowania rannego, skrzynki amunicyjnej itp. pod ogniem przeciwnika. Wykonuje się na komendę: „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, czołganiem na boku - NAPRZÓD” Pokazuję - wykonuję wzorowy pokaz. Pokazuję i objaśniam - wykonuję pokaz z objaśnieniem: Żołnierz zajmuje stanowisko bojowe leżąc, odbezpiecza broń i składa się do strzału. Na zapowiedź komendy „Szer. podchor. XX kierunek drzewo na wysokość murków, czołganiem na boku” żołnierz zabezpiecza broń, kładzie ją (lub rannego albo skrzynkę amunicyjną) na udzie prawym ( lewym ) i podtrzymuje prawą (lewą) ręką. Wybiera drogę czołgania, kładzie się na prawym (lewym) boku, podciąga prawą (lewą) nogę silnie zgiętą w kolanie i opiera się na przedramieniu prawej (lewej) ręki. Lewą (prawą) nogę podciąga jak najbliżej do siebie i opiera się obcasem o ziemię. Na hasło „NAPRZÓD” prostuje prawą (lewą) nogę i przesuwa się naprzód opierając się na prawym (lewym) przedramieniu i zgiętej prawej (lewej) nodze. Dalej przesuwa się w ten sam sposób cały czas obserwując działania przeciwnika. Szkolę żołnierzy kolejno stojących w szyku pojedynczo i dwójkami. Szkolę całością do pełnego opanowania przerabianych czynności. „Baczność uczył was będę wykonywania skoków. „Spocznij” Ma to na celu nauczyć was szybkiego pokonania terenu krótkimi skokami. Pokazuję. Wykonuję wzorowy pokaz. Pokazuję i objaśniam. Wykonuję pokaz z objaśnieniem. WYKONYWANIE SKOKÓW Wykonując skok po zapowiedzi komendy , żołnierz określa drogę przemieszczenia i miejsca przystanków , a po haśle komendy szybko wyrusza i zdecydowanie przebiega . Długość skoku miedzy przystankami zależy od terenu oraz ognia przeciwnika. W miejscu przystanku przebiegający z marszu zajmuje postawę leżącą, odczołguje się nieco w bok i - osiągnąwszy wybrane wcześniej miejsce - osłania ogniem skok sąsiada , a po zajęciu przez niego miejsca przystanku wykonuje kolejny skok . Drużyna może wykonywać skok pojedynczo , grupami lub całością sił. Przemieszczenie drużyny skokiem dokonuje się na komendę ( sygnał ): „DRUŻYNA , W KIERUNKU ... ( NA RUBIEŻ ) , SKOKIEM, GRUPAMI: pierwsza grupa . . . , druga grupa . . . , pierwsza grupa - NAPRZÓD .” Przy skoku wykonywanym pojedynczo , po haśle NAPRZÓD prawoskrzydłowy ( lewoskrzydłowy) wyrusza na przystanek. Jednocześnie z zatrzymaniem się pierwszego rozpoczyna skok drugi , a osiągnąwszy linie pierwszego biegnącego , zajmuje przystanek i ubezpiecza sąsiada . Pierwszy przebiegający po zatrzymaniu się drugiego przemieszcza się tym samym sposobem aż do wyjścia na wskazaną rubież . Pozostali żołnierze drużyny kolejno wykonują te same czynności. Podczas wykonywania skoku grupami jednocześnie przebiega kilku żołnierzy takim samym sposobem jak pojedynczo. Przy skoku plutonu drużynami każda drużyna rozpoczyna działanie po komendzie swojego dowódcy : „ DRUŻYNA , W KIERUNKU . . . ( NA RUBIEŻ . . . ), ZA MNĄ SKOKIEM - NAPRZÓD”. Żołnierze drużyny jednocześnie rozpoczynają działanie i zajmują miejsca przystanków . Do wznowienia skoku podaje się komendę „DRUŻYNA - NAPRZÓD ”. Przystępuję do praktycznego szkolenia, na bieżąco koryguję powstające błędy. „Baczność” uczył was będę pokonywania zapór inżynieryjnych i naturalnych przeszkód terenowych. „Spocznij”. Ma to na celu nauczenie was prawidłowego podchodzenia do obiektów. Pokazuję i objaśniam. Objaśniam dokładnie sposób pokonania przeszkody terenowej. POKONYWANIE ZAPÓR INŻYNIERYJNYCH I NATURALNYCH PRZESZKÓD TERENOWYCH Pokonywanie zapór inż. musi być poprzedzone dokładnym rozpoznaniem ich. Zapory te mogą być zaminowane , podłączone do sieci elektrycznej bądź połączone z elementami sygnalizacyjnymi ( miny sygnalizacyjne , urządzenia dźwiękowe ). Jeżeli zapory są zaminowane to najpierw rozminowuje się te odcinki gdzie mają być wykonane przejścia. Aby sprawdzić czy zapora nie jest podłączona do sieci elektrycznej, należy rzucić na zaporę drut tak, aby jeden jego koniec oparł się o zaporę, a drugi dotykał ziemi. Jeżeli grunt jest wilgotny lub pokryty trawą ,to ukażą się iskry i dym. Ponad to oznaki zewnętrzne takie jak: izolatory ,guma , papa , wypalona trawa koło zapory czy iskrzenie w nocy świadczą o tym, że zapora jest podłączona do sieci elektrycznej. Przejście w zaporach wykonuje się ręcznie - nożycami do cięcia drutu , czy też przy pomocy bagnetu. Przy wykonywaniu przejścia sposobem ręcznym koniecznie należy przestrzegać zasad zachowania bojowego, oraz zwrócić uwagę by nie odnieść kontuzji w wyniku niezachowania zasad bezpieczeństwa. Nie zaminowane zapory drutowe można również pokonywać wykorzystując do tego celu , deski, okrąglaki, płaszcze, a w warunkach bojowych nawet ciała zabitych żołnierzy, rzucając je z góry na zapory. Przy pokonywaniu płotów i murów należy wykorzystać wzajemną pomoc i zgranie członków drużyny jeden z żołnierzy służy za „schodek” po którym pozostali członkowie drużyny przechodzą na drugą stronę przeszkody. Należy pamiętać , by czas znajdowania się żołnierza na szczycie płotu czy muru był jak najkrótszy a sylwetka przywierała do przeszkody, znacznie zmniejszy to skutki rażenia ogniowego przeciwnika , bo strzelający będzie miał niewiele na zgranie przyrządów celowniczych a cel będzie trudny do trafienia. Żołnierze którzy pokonali przeszkodę natychmiast przechodzi do ubezpieczenia pozostałych. W przypadku gdy nie wiemy co może nas spotkać za przeszkodą betonową , a wiemy że na pewno nie znajdują się za nią nasze wojska , tylko przeciwnika należy najpierw wrzucić za przeszkodę kilka granatów . Przy pokonywaniu wszystkich zapór inżynieryjnych należy wykazać się pomysłowością co do wykorzystania podręcznych środków jak również rozwagą , by nie doszło do niepotrzebnych strat (ubezpieczanie żołnierza wykonującego przejście ; wykonywać przejście skrycie etc. ). Można również do wykonania przejścia w zaporach inżynieryjnych użyć ładunku MW umieszczając je poziomo w poprzek całej zapory ( ładunki mocuje się na listwie drewnianej ) bądź wydłużonym ładunkiem umieszczonym pionowo na zaporze. Pokonywanie naturalnych przeszkód terenowych musi być poprzedzone dokładnym rozpoznaniem . Wszelkiego rodzaju rowy, małe rzeczki żołnierze pokonują w pław . Należy do tego celu wykorzystać środki podręczne takie jak : deski ,okrąglaki ,puste beczki ,itp. Najlepiej jest zorganizować przeprawę wpław wzdłuż liny przeciągniętej przez przeszkodę wodną Lina powinna być silnie napięta i zamocowana na obydwu brzegach rzeki. W zimie jeżeli przeszkody wodne są pokryte lodem , urządza się przeprawy po lodzie . Minimalna grubość po którym może się przeprowadzać piechota to 4 cm . Przystępuję do praktycznego szkolenia, na bieżąco koryguję powstające błędy. „BACZNOŚĆ” uczył Was będę przemieszczania się pod ogniem artylerii i broni maszynowej. „SPOCZNIJ”. Ma to na celu nauczyć was zachowania się podczas prowadzenia ognia z broni maszynowej i artylerii. Pokazuję i objaśniam. Wykonuję pokaz z objaśnieniem. Podczas wykonywania ognia artylerii przez pododdziały przeciwnika żołnierz opuszcza chyłkiem 100 metrowy odcinek terenu w celu uniknięcia rażenia odłamkami. Podczas wykonywania ognia z broni maszynowej przez pododdziały przeciwnika żołnierz zaczyna pokonywać teren czołganiem na brzuchu. Przystępuję do praktycznego szkolenia, na bieżąco koryguję powstające błędy. „BACZNOŚĆ” uczył Was będę podchodzenia do budynków i zachowania się w ich wnętrzu. „SPOCZNIJ” Ma to na celu nauczyć was prawidłowego podchodzenia do obiektów. Pokazuję i objaśniam. Wykonuję pokaz z objaśnieniem. Do pokazu wykorzystuję szkolonych. Czynności te wykorzystuje się podczas zdobywania budynków zajętych przez przeciwnika oraz podczas walki wewnątrz budynku. Do budynku podchodzi się zachowując odstępy między żołnierzami 8-10 m. w sposób skryty, zachowują wszystkie elementy ubezpieczenia wykorzystując ukrycia zasłony i inne elementy umożliwiające skryte podejście. W odpowiedniej odległości od budynku wykorzystując odpowiednie ukrycie bądź wykonując stanowisko ogniowe pozostawi się ubezpieczenie(KMPK,PKM ,RPG-7W) którego zadaniem jest krycie ogniem stanowisk ogniowych przeciwnika. Pozostali krótkimi skokami i czołganiem zbliżają się do budynku na odległość ok. 25-30 m wzajemnie się ubezpieczając. Przystępuję do praktycznego szkolenia, na bieżąco koryguję powstające błędy.	Stoją i słuchają. Obserwują pokaz . Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz . Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz . Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz . Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz . Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie. Stoją i słuchają. Obserwują pokaz z objaśnieniem. Wykonują praktycznie.

OPRACOWAŁ:

…………………………………..

---