Globalizacja23, GLOBALIZACJA - Kołodziej


Składa się z:

Obszary globalizacji przyjęte przez autorów z Grupy Lizbońskiej:

Finanse i własność kapitału; rynki i strategia; technologia, badania i nauka; style życia i modele konsumpcyjne, kultura; rządy i regulacje prawne; polityczne ujednolicanie świata; postrzeganie i świadomość

)

J. H. Dunning, pojmuje globalizację w aspekcie gospodarczym jako rosnące wzajemne powiązania działalności gospodarczej w wymiarze transgranicznym (międzynarodowym)

Cztery podstawowe zasady mcdonaldyzacji to:

Mcdonaldyzacja oddziałuje również na sposób, w jaki zdobywa się wykształcenie, jak się pracuje, podróżuje, spędza wolny czas, odżywia, uprawia politykę, traktuje rodzinę - na każdą dziedzinę życia społecznego.

„ elektroniczne media, zwłaszcza telewizja, tworzą globalną wioskę, w której "medium jest przekazem", tj. środki komunikacji mają większy wpływ na ludzi niż sama przekazywana wiadomość

Powiązania między nimi umożliwiają koordynowanie ich działań w różnoraki sposób

KTN - dysponują często wyższym budżetem niż budżety małych państw. W dużym stopniu pozostają poza kontrolą rządów krajowych.

- niezależne ruchy, które różni stosunek do procesu globalizacji

- Alterglobaliści nie krytykują samego procesu globalizacji, lecz tylko jej współczesny, wszechobecny charakter

- Antyglobaliści natomiast krytykują sam proces globalizacji i jako alternatywę proponują oparcie się na wspólnotach takich jak naród, rodzina, wspólnoty lokalne.

Wyznaczniki:

- geograficzna bliskość

- współzależność gospodarcza

- wspólna historia i jej doświadczenie

- wspólna tradycja, kultura

Integracja regionów, w sensie politycznym również autonomia regionów

Koncepcja federacyjna - zastąpienie narodowych struktur ponadnarodowymi organami federacyjnymi /USA/

Koncepcja konfederacyjna - budowa Europy Ojczyzn

Koncepcja unionistyczna - ograniczenie integracji do współdziałania między rządami suwerennych państw.

Członkowie RWPG:

Bułgarska Republika Ludowa

Czechosłowacka Republika Socjalistyczna

Polska Rzeczpospolita Ludowa

Socjalistyczna Republika Rumunii

Węgierska Republika Ludowa

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

Albańska Republika Ludowa (od 1962 przestała brać udział w pracach)

Niemiecka Republika Demokratyczna od 1950

Mongolia od 1962

Kuba od 1972

Wietnam od 1978

Chiny

KRL-D

Socjalistyczna Federalna Republika Jugosławii od 1964

Finlandia od 1973

Meksyk od 1975

Irak od 1975

Cel - współpraca, mająca na celu szybki rozwój gospodarczy, industrializacja, wzajemna wymiana handlowa i technologiczna

Językiem urzędowym ugrupowania był rosyjski

Siedzibą organizacji - Moskwa

Najwyższy organ stanowiący - Sesja RWPG z udziałem rządowych delegacji państw zrzeszonych

organ wykonawczy - Komitet Wykonawczy RWPG w Moskwie, którym kierował przedstawiciel ZSRR

KOMITETOWI podlegały pozostałe struktury (komitety, sekretariat z komisjami i stałymi naradami branżowymi, instytuty naukowe)

KAŻDE z państw zrzeszonych w Radzie posiadało własne Stałe Przedstawicielstwo przy RWPG, na czele którego stał członek rządu w randze wicepremiera

Liczba członków Wspólnot :

Grupa początkowo nazywana była Trójkątem Wyszehradzkim rozpoczęła swa działalność w 1991 roku

W skład Trójkąta wchodziły:

Czechosłowacja, Polska i Węgry

Po rozpadzie Czechosłowacji 1993 r., „Trójkąt" przekształcił się w "grupę" , Czwórką Wyszehradzką - bowiem tworzą ją cztery państwa: Polska, Węgry, Republika Czeska i Słowacja.

1) porozumienie w sprawie wspólnych celów, którymi są uzyskanie pełnej niezależności, rozwój demokracji i gospodarki rynkowej, prowadzące do ogólnoeuropejskiej integracji,

2) deklarację w sprawie współpracy gospodarczej, kulturalnej, informacyjnej oraz w dziedzinie ochrony praw mniejszości narodowych;

3) zharmonizowanie działań z instytucjami europejskimi, prowadzenie konsultacji w sprawach bezpieczeństwa oraz rozwój telekomunikacji z Europą Zachodnią.

Środkowoeuropejskie Porozumienie o Wolnym Handlu (CEFTA) zostało zawarte 21 grudnia 1992 r. między Czechosłowacją (od 1993 r. Czechami i Słowacją), Polską oraz Węgrami. Jego celem było utworzenie strefy wolnego handlu artykułami przemysłowymi i ochrona własnego rolnictwa państw członkowskich.

W momencie wstąpienia do Unii Europejskiej część państw wystąpi z CEFTA, a prowadzenie polityki handlowej przejmie na siebie Komisja Europejska.

w 1993 roku, kiedy porozumienie zaczęło obowiązywać, obroty handlowe Polski z krajami CEFTA wyniosły około 1,3 mld USD. W 1997 roku wzrosły do 4,4 mld USD, co - nawet uwzględniając stopniowe rozszerzanie się CEFTA (najpierw o Słowenię, następnie o Rumunię) - oznacza przeszło 3-krotne zwiększenie obrotów

Początkowo były to przeważnie surowce i półprodukty, obecnie dominują towary wysoce przetworzone, takie jak kosmetyki, wyroby przemysłu samochodowego czy żywność

Przewiduje

cele ekonomiczne:

(zarówno w relacji Australia i Nowa Zelandia - mikropaństwa, jak i wzajemnej małych państw, dzięki pomocy ze strony Australii i Nowej Zelandii)

- oba powyższe dokumenty uchwalono na wyspie Bali, w 1976 r.

i Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei i Japonii w czasie drugiego, nieformalnego Szczytu ASEAN w Malezji. Sformalizowane - w 1999 r. poprzez wydanie Wspólnego Oświadczenia ws. Współpracy w Azji Wschodniej.

Państwa ASEAN+3 regularnie odbywają spotkania i konsultacje w formie szczytów, spotkań ministerialnych, wyższych urzędników i spotkań eksperckich. Ważnym obszarem współpracy ASEAN+3 jest ekonomia.

Podpisane zostały dwustronne porozumienia handlowe między ASEAN i Chinami i Japonią. W trakcie są rozmowy dot. podobnego porozumienia z Republiką Korei.

UE współpracuje z ASEAN także w czasie spotkań ministerialnych

i Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei i Japonii w czasie drugiego, nieformalnego Szczytu ASEAN w Malezji. Sformalizowane - w 1999 r. poprzez wydanie Wspólnego Oświadczenia ws. Współpracy w Azji Wschodniej.

Państwa ASEAN+3 regularnie odbywają spotkania i konsultacje w formie szczytów, spotkań ministerialnych, wyższych urzędników i spotkań eksperckich. Ważnym obszarem współpracy ASEAN+3 jest ekonomia.

Podpisane zostały dwustronne porozumienia handlowe między ASEAN i Chinami i Japonią. W trakcie są rozmowy dot. podobnego porozumienia z Republiką Korei.

UE współpracuje z ASEAN także w czasie spotkań ministerialnych

Redukcja towarów: (spełniających wymóg 40% wytworzenia w ASEAN )

Do 0-5% w latach 2002/2003

(2006 -Vietnam, 2008 - Laos and Myanmar, 2010 - Kambodża)

Szybka i normalna ścieżka redukcji towarów:

Szybka: 0-5% do 2000

Normalna: do tego samego poziomu do 2003 r. Obecnie 81% barier celnych jest usuniętych w ramach obu ścieżek

Wrażliwe towary zostały objęte redukcją do 2010r.

(przepływu dóbr, usług, kapitału i siły roboczej)
- harmonizacja zewnętrznych stawek celnych
- swoboda prowadzenia działalności gospodarczej we wszystkich państwach członkowskich
- wspólna zagraniczna polityka handlowa

np. Barbados odpowiada za sprawy jednolitego rynku, Jamajka za stosunki zewnętrzne, a Gujana za rolnictwo. 



Wyszukiwarka