Tematy seminaryjne
Normatywne sposoby ochrony przed dotykiem pośrednim urządzeń elektrycznych
Ochrona przed dotykiem pośrednim polega na odpowiednim zabezpieczeniu wszystkich części przewodzących dostępnych, tak aby nie mogły stać się źródłem zagrożenia w przypadku, gdy nastąpiła awaria i zostały dotknięte przez człowieka i zwierzę. Części te powinny być połączone przewodem ochronnym zgodnie z wymaganiami sformułowanymi osobno dla każdego rodzaju sieci.
Wyróżnia się pięć sposobów ochrony przed dotykiem bezpośrednim:
Ochrona poprzez automatyczne wyłączenie zasilania
Ochrona poprzez zastosowanie urządzeń II klasy ochronności o izolacji równoważnej.
Ochrona poprzez izolowanie stanowiska.
Ochrona poprzez zastosowanie nieuziemionych połączeń wyrównawczych.
Ochrona poprzez zastosowanie separacji elektrycznej.
Bezpieczeństwo działania maszyn w świetle aktów prawnych Polski i Unii Europejskiej.
Akty prawne UE i Polski:
Dotyczące maszyn, urządzeń technicznych i elementów bezpieczeństwa wprowadzanych do obrotu na terenie UE (dyrektywa 98/37/WE), znowelizowana dyrektywą 2006/42/WE,
(państwa członkowskie UE najpóźniej do dnia 29 czerwca 2008 r. mają przyjąć i opublikować przepisy w prawodawstwie krajowym). W polskich aktach normatywnych: Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, najnowsze Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21.10.2008r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn, które wchodzi w życie 29 grudnia 2009r.
Bezpieczeństwo podczas prac konserwacyjnych i remontowych maszyn i urządzeń w świetle zasady LOCKOUT/TAGOUT.
odłączenie dopływu energii (LOCKOUT) jako umieszczenie, zgodnie z ustaloną procedurą elementu odcinającego dopływ energii na elemencie umożliwiającym przerwanie ciągłości połączenia obwodu zasilającego w ten sposób, że ani ten element, ani urządzenie, do którego przez ten element jest dostarczana energia, nie mogą być eksploatowane, dopóki nie zostanie zdemontowany element odcinający dopływ energii.
oznakowanie (TAGOUT) polega na umieszczeniu, zgodnie z ustaloną procedurą elementu oznakowania na elemencie przerywającym ciągłość połączenia obwodu zasilającego w celu wskazania, że ani ten element, ani urządzenie, do którego przez ten element jest dostarczana energia, nie mogą być eksploatowane, dopóki nie zostanie zdemontowany element oznakowania.
Wentylacja zabezpieczająca pracowników przed zagrożeniami wydzielającymi się na stanowiskach pracy
zadanie: zabezpieczenie pracownika przed kontaktem z czynnikami niebezpiecznymi lub uciążliwymi,
realizacja: współdziałająca mechaniczna wentylacja która może wychwycić, za pomocą tzw. odciągów miejscowych, substancje zanieczyszczające powietrze bezpośrednio u źródeł ich powstawania, oraz ewentualnie usuwa je poza pomieszczenie wentylowane,
Warunki bezpiecznej pracy w pomieszczeniach z wentylacją naturalną różnego typu
Wentylacja naturalna polega na występowaniu różnicy gęstości powietrza w pomieszczeniu i otaczającej przestrzeni wywołana różnicą temperatur lub prędkością wiatru. Zagrożenia: temperatura, wilgotność i zanieczyszczenia powietrza. Parametry mikroklimatu pomieszczeń: temperatura powietrza wewnętrznego, średnia temperatura promieniowania powierzchni otaczających pomieszczenie oraz urządzeń znajdujących się w pomieszczeniach, wilgotność względna powietrza wewnętrznego, prędkość ruchu powietrza, czystość powietrza, Wskaźnik warunków pracy w pomieszczeniu: komfort cieplny.
Zagrożenia występujące w magazynach stosujących mechaniczne urządzenia do składowania i przepływu materiałów
Czynniki niebezpieczne
a) zagrożenia związane z przemieszczaniem się sprzętu i ludzi
nieoznakowane drogi transportowe
szerokość drogi transportowej nie dostosowana do środków transportu
brak utwardzonej powierzchni dróg i składowisk
zły stan nawierzchni (dziury, koleiny, itd.)
drogi magazynowe zatarasowane, zastawione,
brak odpowiedniego oświetlenia pomieszczeń, składowisk itp. nieprzestrzeganie przepisów przez użytkowników dróg
przeciążenie wózka (w tym także doczepianie przyczep do wózków niedostosowanych do tego przez producenta)
niewłaściwe ułożenie materiałów
przewożenie osób na niedostosowanych do tego wózków lub przyczep
brak nadzoru nad czynnościami załadunku, podnoszenia, itd.
niedostateczne szerokości i wysokości bram do gabarytów wózka
b) zagrożenia związane z właściwościami fizycznymi materiału
ciężar, ostre krawędzie, śliskie powierzchnie itp,
możliwość upadku przewożonych elementów na pracownika
c) zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym
nieodpowiednia instalacja elektryczna, brak pomiarów ochrony przeciwporażeniowej
niebezpieczeństwo porażenia prądem elektrycznym (prowadzenie prac przy instalacji elektrycznej wózka przez osoby nieupoważnione)
d) zagrożenie pożarem lub/i wybuchem
zagrożenia pożarowe i wybuchowe wynikłe z iskrzenia instalacji elektrycznej w
pomieszczeniach, w których znajdują się palne gazy, pary lub pyły.
e) zagrożenie poparzeniem
niebezpieczeństwo poparzenia kwasem siarkowym (przy niestosowaniu odpowiednich
zabezpieczeń podczas kontaktu z kwasem)
Wpływ odorów na powstawanie zagrożeń w pracy.
Odorami nazywa się lotne związki organiczne i nieorganiczne wyczuwane przez receptory węchowe przy bardzo niskich stężeniach i rejestrowane przez mózg jako nieprzyjemne.
Pojawienie się w otoczeniu człowieka złowonnego czynnika powoduje odczucia nieprzyjemne, wyzwalające impulsy obronne organizmu objawiające się reakcjami takimi jak np. wzrost ciśnienia krwi, zmiana tętna, zwiększone pocenie się. W efekcie działania złowonnych zapachów w organizmie mogą zachodzić reakcje wpływające na przekrwienia pewnych narządów, uaktywniania się lub spowolnienia czynności gruczołów i organów. Oddychanie zanieczyszczonym odorami powietrzem może wywołać stany zmęczenia, senności, nadpobudliwości, odczucia odrazy, wywołuje kaszel, duszności, wymioty i biegunkę.
Analiza ergonomicznych czynników zapewniających bezpieczeństwo pracy
Aby zapewnić optymalną metodę pracy, należy przestrzegać następujących zasad:
stanowisko robocze musi zapewniać wygodny i bezpieczny dostęp obsługującym pracownikom,
należy ustalić stałe miejsce na materiały i narzędzia,
materiały i narzędzia winny być umieszczone w funkcjonalnym polu pracownika, przedmioty ciężkie i najczęściej używane w polu optymalnym i na wysokość powierzchni roboczej,
materiały i narzędzia muszą być rozmieszczone w taki sposób, aby zapewniały ustaloną kolejność ruchów,
odległości między przedmiotami na stanowisku roboczym winny być jak najmniejsze,
ułożenie przedmiotu powinno pozwalać na szybkie i łatwe uchwycenie, należy używać pojemników stołowych, przenośników grawitacyjnych, uchwytów itp.
w celu ułatwienia pracy i odciążenia rąk
wszystkie przedmioty muszą być dostosowane antropometrycznie do pracownika np. krzesło, stół, itp.
Zagrożenia powstające podczas stosowania żurawi i suwnic
Podstawowe zagrożenia powstające podczas stosowania żurawi i suwnic to:
przekroczenie dopuszczalnych udźwigów sprzętu dźwigowego
przygniecenie przez manewrujące środki transportu bliskiego spowodowane nie wyznaczeniem dróg i stref niebezpiecznych
utrata statyczności podczas przenoszenia ładunku
ograniczenie widoczności podczas przenoszenia ładunku
zerwanie się liny, zawiesia
zapętlenie się liny
niekontrolowane przemieszczanie się transportowanych materiałów (brak równowagi ładunku)
nieprawidłowo przygotowane miejsce składowania materiałów
upadek z wysokości
prace w pobliżu linii energetycznych
zmienne warunki atmosferyczne
wykonywanie nieprawidłowych manewrów urządzeniem,
wadliwie działające hamulce,
wadliwie działające wyłączniki krańcowe,
złe podwieszenie ładunku i stosowanie niewłaściwych zawiesi,
pozostawienie niezabezpieczonego urządzenia.
Podstawowe grupy materiałów i ich właściwości
Do materiałów naturalnych zalicza się m.in.:
materiały mineralne:
azbest, gips, cement, beton, szkło, wata szklana
materiały drewnopochodne:
drewno, papier, lignina (papier)
włókna naturalne:
jedwab, bawełna, len, wełna
Materiały techniczne można podzielić też na 3 grupy:
Metale
Technicznie czyste, Stopy (spieki)
Ceramika
WieLko-tonażowa, Specjalna, Szkło
Polimery
Ogólnego stosowania, Specjalne Polimery, nazywane także tworzywami sztucznymi lub plastikami
Materiały kompozytowe
Materiał kompozytowy -jest zbudowany z co najmniej z dwóch różnych nierozpuszczających sie składników połączonych na poziomie makroskopowym o właściwościach wyższych od ich składników. Materiały celowo projektowane dla konkretnych zastosowań
KOMPOZYTY ZBUDOWANE SĄ Z.:
osnowy
zbrojenia
które decydują o własnościach kompozytu
Osnowę stanowić może.:
polimer (żywice epoksydowe , poliamidy, terom i duroplasty)
ceramika (np.: elektronika)
metal (szczególnie AL oraz Ti)
Kompozyty mogą być zbrojone
włóknami (szklane , węglowe , grafitowe , organiczne i metalowe)-o różnej wielkości i różnym ułożeniu w osnowie
cząstkami o różnej wielkości (tlenki, azotki, węgliki)
Mogą być również warstwowe oraz strukturalne (typu plastru miodu) zalety.:
doskonałe własności wytrzymałościowe i sztywnościowe
doskonałe własności fizyczne mechaniczne
mały ciężar właściwy
Zastosowanie.:
przemysł lotniczy i obronny
samochodowy
sprzęt sportowy i AGD
materiały dla medycyny i stomatologii
Metody badań materiałów
Badania nieniszczące:
badania wizualne i pomiar cech geometrycznych - grubość ścianki, ugięcie, owałłzacja rur, prostość np. szyn metodą laserową
defektoskopowe - penetracyjne, ultradźwiękowe, magnetyczno-proszkowe, rtg prądów wirowych, endoskopowe
badania składu chemicznego przenośnym staloskopem
pomiar twardości przenośnym twardościomierzem
badania struktury obiektów metodą replik
Badania struktury: makro-mikro i substruktury (mikroskopia świetlna i elektronowa)
Na czym polega współczesne podejście do zarządzania jakością?
Główne założenia systemów zarządzania przedsiębiorstwem wywodzą się z TQM. Jest to sposób zarządzania przedsiębiorstwem, który dąży do ustawicznego udziału i współpracy pracowników przy polepszeniu:
jakości wytwarzanych produktów
jakości wykonywania pracy
jakości wytycznych przez siebie celów
tak, aby uzyskać zadowolenie klientów, szybkie terminy realizacji, zadowolenie pracowników i dobrą kulturę organizacyjną.
Realizację filozofii TQM w praktyce stanowi wydzielenie z ogólnego systemu zarządzania elementów składowych zarządzania przy zastosowaniu kryterium wspólnych cech. Najczęściej spotykanymi są:
system zarządzania jakością
system zarządzania środowiskiem
system zarządzania bhp
Każdy z ww. systemów jest częścią ogólnego systemu zarządzania przedsiębiorstwem, które obejmuje m.in. strukturę organizacyjną, planowanie, odpowiedzialność pracowników, zasady, procedury i zasoby potrzebne do opracowania, wdrażania, realizowania, przeglądu i utrzymywania polityki jakości, środowiska lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Podział zagrożeń
ZAGROŻENIE-jest to stan środowiska pracy mogący spowodować wypadek lub chorobę człowieka cztery pdst. czynniki zagrożeń na stanowiskach pracy: fizyczne ,chemiczne, biologiczne, psychofizyczne
czynniki fizyczne
czynniki mechaniczne
hałas ustalony i nieustalony, hałas infradźwiękowy, ultradźwiękowy
wibracja(ogólna i oddziaływująca na organizm człowieka przez kończyny górne)
mikroklimat
promieniowanie optyczne(widzialne, podczerwone i ultrafioletowe)
promieniowanie jonizujące
promieniowanie laserowe
pole elektromagnetyczne(niskiej i wysokiej częstotliwości)
pole elektrostatyczne
pyły przemysłowe
czynniki chemiczne
w zależności od rodzaju działania na organizm dzielimy je na:
—toksyczne
—drażniące
—uczulające
—rakotwórcze
—mutagenne
—upośledzające funkcje rozrodcze
czynniki biologiczne
mikroorganizmy roślinne i zwierzęce(bakterie ,wirusy, grzyby, pierwotniaki) oraz
wytwarzane przez nie toksyny i alergeny
makroorganizmy roślinne i zwierzęce
czynniki psychofizyczne
obciążenia fizyczne (statyczne i dynamiczne)
obciążenia psychonerwowe
Metody oceny ryzyka
metoda jakościowa wg PN-N*18002:2000 dla czynników niemierzalnych, w skali 3 lub 5 stopniowej, gdy nie są wyznaczone wartości dopuszczalne
metoda ilościowa wg PN-N-18002:2000 dla czynników mierzalnych, wartości dopuszczalne wyznaczone
metoda wskaźnikowa Risc Score - Iloczyn R=S*E*P (skutki, czas ekspozycji, prawdopodobieństwo)
inne: metody matrycowe(tablice ryzyka), metody graficzne(graf ryzyka), analiza ryzyka(listy kontrolne); ponadto programy komputerowe.
Zintegrowane systemy zarządzania
Zintegrowany system zarządzania to udokumentowany i spójny system zarządzania spełniający wymagania, co najmniej dwóch norm. Współczesnym standardem staje się integracja norm serii ISO 9000,14000 oraz PN-EN 18000.
Ich wdrożenie umożliwia skuteczne i równoczesne zarządzanie aspektami związanymi z jakością, ochroną środowiska i bezpieczeństwem w fazie przedprodukcyjnej, produkcyjnej i poprodukcyjnej, poprzez ustanowienie i realizację jednolitej polityki.
Czynniki wpływające na wielkość efektu toksycznego
Dawki wchłoniętej.
Drogi wchłaniania.
Czasu oddziaływania.
Właściwości osobniczych organizmu.
Stanu zdrowia,
Wieku,
Płci.
Poziomu higieny. Diety.
Przyjmowanych leków, używek.
Charakterystyka stosowanych w przemyśle rakotwórczych substancji chemicznych
Azbest - wywołuje schorzenia układu oddechowego (wycofywany z użycia)
Benzen - wchłania się poprzez układ oddechowy i skórę, uszkadza naczynia krwionośne i organy krwiotwórcze
Kadm - uszkadza: wątrobę, serce, nerki, kumuluje się w kościach
Antropogeniczne źródła zanieczyszczenia atmosfery
Źródła antropogeniczne ( spowodowane działalnością człowieka) można podzielić na 4 grupy.
1} energetyczne. — spalanie paliw stałych i płynnych,
przemysłowe — procesy technologiczne w zakładach chemicznych, spożywczych, rafineriach, hutach, kopalniach, cementowniach i innych
komunikacyjne - gł. transport samochodowy, ale także kolejowy, wodny i lotniczy,
4} komunalne - gospodarstwa domowe (paleniska) oraz utylizacja odpadów, oczyszczalnie ścieków).
Źródła emisji zanieczyszczeń mogą być : punktowe (komin), liniowe (szlak komunikacyjny), powierzchniowe ( zbiornik z lotną substancją).
Proces oczyszczania ścieków komunalnych:
Proces technologiczny oczyszczania ścieków polega na procesach samooczyszczania się zbiornika. Proces ten możemy podzielić na etapy.
Sedymentacja mechaniczna
Sedymentacja biologiczna. Sedymentacje biologiczna w zależności od ilości tlenu możemy podzielić na proces aerobowy czyli tlenowy (wydziela się C02, H20 i proste związki mineralne, duży przyrost biomasy) oraz na proces aenrobowy czyli beztlenowy (wydziela się amoniak, metan, aldehydy, mały przyrost biomasy)
Mechaniczna separacja zanieczyszczeń stałych, usuniecie zawiesin i plam oleju.
Metody i przyrządy do pomiaru stężeń aerozoli w powietrzu.
AEROZOL jest to zawiesina ciała stałego w powietrzu (w zależności od wielkości ziarna dzieli się na pył zawieszony i pył opadły)
METODY:
wagowa (grawimetryczna), określa masę pyłu w Im powietrza,
ilościowa (konimetryczna), pozwala obliczyć ilość cząsteczek pyłu w lem powietrza i jednocześnie zobaczyć kształt poszczególnych ziaren.
Przyrządy do pomiaru zapylenia metodą grawimetryczną:
pyłomierze filtracyjne (aspiratory) stacjonarne i osobiste np. indywidualne pyłomierze CIP 10,
elektrofiltry
tzw. naczynia osadowe konimetr (urządzenie z wbudowanym mikroskopem)
Postępowanie przygotowawcze przed przystąpieniem do pomiarów substancji chemicznych na stanowisku pracy
analiza procesu technologicznego, wytypowanie źródeł emisji substancji chemicznych i ich rodzajów, emitowanych do środowiska pracy
zestawienie substancji potencjalnie szkodliwych na środowisku pracy, z opisem ich
właściwości fizyko-chem. i oddziaływaniu na organizm ludzi
opracowanie strategii pobierania próbek na stanowiskach pracy i metod oznaczania poszczególnych substancji
wykonanie pomiarów próbnych celem wykluczenia bądź potwierdzenia badań.
Charakterystyczne średnie wielkości biofizyczne organizmu człowieka
Masa ciała - 60 - 70 kg. (BMI18,5 - 25)
Objętość ciała - ok. 60 1.
Powierzchnia nagiego ciała - 1,7 - 1,9 m2
Temperatura ciała - 37 •+•/- 0,8°C (utrzymywana na stałym poziomie poprzez obieg krwi)
Średnia temperatura skóry - 32 - 33°C
Puls w spoczynku - 70 - 80 l/min
Częstotliwość oddechu (w spoczynku) - 16 l/min
Objętość wdychanego powietrza (w spoczynku) - 0,5 m3/h,
Metody ograniczania uciążliwości odpadów
Zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania,
Zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska odzysk, jeżeli nie udało się zapobiec powstawaniu odpadów,
Zapewniać zgodne z zasadami-ochrony środowiska unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi.
Najważniejszymi procesami w gospodarowaniu odpadami są:
Wielokrotny użytek
Kompostowanie
Recykling
Spalanie
Składowanie
Wymień i krótko omów wskaźniki jakości wody
Ogólnie wskaźniki jakości wody można podzielić na wskaźniki fizyczne, wskaźniki chemiczne, wskaźniki bakteriologiczne, wskaźniki biologiczne.
Wskaźniki fizyczne- określają właściwości organoleptyczne wody. Mogą świadczyć ojej pochodzeniu i o rodzaju zawartych w niej zanieczyszczeń. Do tych wskaźników zaliczamy:
Temperaturę1 - zależy przede wszystkim od pochodzenia wody. Wody podziemne wykazują większą stałość temperatury. Wody powierzchniowe wykazują duże zmiany w temperaturze wody zależne między innymi od pór roku, optymalna temperatura wody do picia mieści się w przedziale 7-12 °C.
Zapach i smak- cechy te zależą od temperatury, ilości i rodzajów substancji rozpuszczonej w wodzie. Zapach może być pochodzenia naturalnego lub sztucznego.
Mętność (przezroczystość) - spowodowana jest poprzez występowanie w wodzie nierozpuszczalnych cząsteczek różnych substancji nieorganicznych ( związki magnezu), lub poprzez występowanie substancji organicznej i organizmów żywych. Mętność oznaczana jest poprzez porównanie badanej próbki ze skala wzorców.
Barwa - wskazuje na rozpuszczone lub zawieszone w wodzie domieszki takie jak, substancje humusowe, koloidy, związki żelaza. Jeśli barwę można usunąć poprzez przesączenie wody to określamy ją jako barwę pozorną.
Wskaźniki chemiczne
Odczyn (wartość pH) - ma wpływ na jego wartość między innymi obecność w wodzie jonów: wodorowęglanowych, węglanowych, fosforowych, kwasów humusowych. Dla większości wód naturalnych pH waha się od 6,8 do 7,3
Utlenialność - jest to wskaźnik umowny. Określa zużycie nadmanganianu potasu przez zawarte w wodzie łatwo utleniające się substancje organiczne i nieorganiczne. Utlenialność wód wynosi od 4 mg O2 / dm 3 dla wód powierzchniowych czystych do wartości kilkaset razy większej dla wód zanieczyszczonych. Obecność substancji łatwo utleniających się w środowisku wodnym może powodować duże zużycie tlenu i jego
okresowe braki dla organizmów.
BZT (biologiczne zapotrzebowanie na tlen) - określa zapotrzebowanie tlenowe mikroorganizmów rozkładających (utleniających) na drodze biochemicznej substancje organiczna podatna na taki rozkład a także zużycie tlenu na utlenienie substancji nieorganicznych łatwo się utleniających (siarkowodór, sole żelazowe, siarczyny itp.) proces ten najintensywniej przebiega przez pierwsze 5 dni.
ChZT (chemiczne zapotrzebowanie na tlen) - jest wskaźnikiem ogólnej zawartości związków organicznych i nieorganicznych, ulegających utlenieniu w warunkach oznaczania.
Twardość - wyróżnia się twardość ogólną, węglanową, niewęglanową i twardość przemijającą. Twardość wody określa się zawartością rozpuszczonych w niej soli wapnia i magnezu, a wyraża w stopniach twardości 1 mval/dm3.
Ponadto do wskaźników chemicznych należą : zawartość związków azotu, zawartość chlorków, siarczanów, żelaza i manganu, fluoru, zawartość gazów rozpuszczonych w wodzie, zawartość pierwiastków śladowych, zawartość substancji trujących a także sucha pozostałość i straty po prażeniu.
Wskaźniki bakteriologiczne
Oznaczenie bakterii w wodzie jest trudne, wybrano więc jako organizm wskaźnikowy Bacterium coli. Jej obecność w wodzie świadczy o zanieczyszczeniu wody ściekami. Miano coli -jest to najmniejsza objętość wody ( w cm3), w której znaleziono jedna bakterię .Index coli - liczba bakterii w 1 cm3 wody
Wskaźniki biologiczne
Wskaźniki te często stanowią uzupełnienie fizykochemicznej i bakteriologicznej oceny wody. W zależności od stopnia zanieczyszczenia występują odmienne zespoły organizmów wodnych; można więc je przyjąć za wskaźniki czystości wody lub jej zanieczyszczenia.
Na czym polega ochrona przed zagrożeniami poprzez zastosowanie odległości bezpieczeństwa.
Odległość bezpieczeństwa to minimalna odległość między granicą strefy niebezpiecznej a urządzeniem ochronnym nadzorującym tę strefę, która uniemożliwia dostęp do niej albo uniemożliwia kontakt z czynnikiem zagrażającym
Ochrona poprzez zastosowanie odległości bezpieczeństwa polega na zastosowaniu odległości uniemożliwiających sięganie do strefy zagrożenia całym ciałem lub jego częścią. Jest to ochrona przez oddalenie czyli utrzymanie ciała ludzkiego lub jego części poza strefą zagrożenia. Oddalenie to minimalny odstęp osłony zabezpieczającej urządzenie utrzymujący ręce pracownika poza strefą zagrożenia. Określenie minimalnej odległości bezpieczeństwa uwzględnia dostępność strefy zagrożenia dla ciała pracownika lub jego części i wymiary antropometryczne ciała ludzkiego.
Jakie wielkości należy brać pod uwagę przy identyfikacji zagrożeń mechanicznych?
- kształt, elementy tnące, ostre krawędzie, itp.
- wzajemne położenie
- usytuowanie
- masa i stateczność
- masa i prędkość
- przyspieszenie
- wytrzymałość mechaniczna
- energia potencjalna (sprężyny, elementy sprężyste, gazy i ciecze pod ciśnieniem)
Jakie są główne źródła zagrożenia przy spawaniu elektrycznym.
Główne zagrożenia przy pracy spawacza to:
rozprysk ciepłego metalu,
prąd w obwodzie spawania,
promieniowanie świetlne łuku,
ciepło wydzielane przez łuk,
dymy i gazy wydzielane podczas procesu spawania i topienia się topniku lub metalu oraz w niektórych przypadkach zanieczyszczenia złącza np. farb, smarów,
roztopione krople metalu powstałego w procesie spawania.
Jakie wymagania musi spełniać pomieszczenie do galwanizacji?
Ściany i sufity - nienasiąkliwe, łatwozmywalne, chemioodporne
Zaokrąglone łączenia między Sufitem-Scianą-Podłogą
Pomieszczenie przygotowane do częstego zmywania (kratka ściekowa, dostęp do wody)
Elementy budowlane (metalowe, drewniane) zabezpieczone subst. chemoodpornymi
Wysokość ścian 4.1 Om
Jakie czynności są niedopuszczalne podczas natryskiwania lub napylania farbami i lakierami?
Podczas natryskiwania lub napylania niedopuszczalne jest:
• Przeprowadzanie czynności natryskiwania lub napylania instalacji lub urządzeń elektrycznych będących pod napięciem
Gromadzenie na stanowisku pracy opróżnionych naczyń i pojemników po materiałach stosowanych do natryskiwania lub napylania
Używanie materiałów bez znajomości technologii ich nakładania oraz działania toksycznego
Używanie grzejników z otwartą spiralą grzejną lub otwartego ognia
Prowadzenie prac spawalniczych.
Stosowanie narzędzi skrzących.