1. cechy organizacji międzynarodowej o charakterze ponadnarodowym
1.Cechy organizacji międzynarodowych o ponadnarodowym charakterze.
organizacja ponadnarodowa (federacyjna)
Ponadnarodowość.
Organizacja, na rzecz, której państwa członkowskie przeniosły wykonywanie części swoich praw suwerennych.
Cechuje ją:
KSIĄŻKA
- Prawo do stanowienia aktów prawnych wiążących zarówno dla państw członkowskich, jak i osób fizycznych i osób prawnych. Akty te mogą korzystać z podmiotu bezpośredniej skuteczności, posiadają także pierwszeństwo stosowania prawa w stosunku do wszystkich państw członkowskich organizacji, włączająca także normy konstytucyjne - zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego.
Decyzje w organizacji podejmowane są większością głosów, wiążą także państwa, które głosowały przeciwko decyzji.
- Autonomia sądowa. Wszelkie spory dotyczące stosowania i wykładni prawa organizacji mogą być rozstrzygane wyłącznie przed specjalnym organem sądowym organizacji (np. Europejski Trybunał Sprawiedliwości). Jurysdykcja tego organu jest obowiązkowa i nie podlega wyłączeniu.
- Autonomia finansowa. Rozumie się prze nią fakt, że organizacja oprócz składek państw członkowskich posiada własne źródła dochodów.
WYKŁAD
1.Możliwość podejmowania decyzji wiążących państwa członkowskie.
Państwa nie mogą być związane uchwałami organizacji międzynarodowej, które zostały podjęte wbrew ich woli. Pojawia się tutaj wyjątek, gdyż wiąże kraje, które głosowały za przyjęciem uchwały, ale także te głosujące przeciwko.
2.Niezależność organów organizacji od państw członkowskich.
Obsadzenie przez państwa członkowskie składów niektórych organów przez osoby niebędące ich przedstawicielami. Państwa wyznaczają kandydatów, ale działają w interesie organizacji, a nie państw, przez które zostały powołane. Charakter bezstronny. (np. Komisja Europejska - przedstawiciel Polski Janusz Lewandowski)
Są także organy wybierane bez udziału państw członkowskich tj. Parlament Europejski wybierany w wyborach bezpośrednich.
3.Możliwość podejmowania decyzji wiążących mieszkańców państw.
W 1963/4 roku Trybunał Sprawiedliwości zatwierdził prawo międzynarodowe bezpośrednio, jako część prawa krajowego. Jest ono stosowane np. w Polsce z pierwszeństwem przed ustawą.
4.Posiada kompetencje do wykonywania decyzji organizacji nawet przy braku współpracy ze strony państw członkowskich.
Państwa członkowskie zobowiązane są do wykonania wszelkich zobowiązań wynikających z traktatów. Występuje tak zwana zasada solidarności oraz mają kompetencję szczególnego nadzoru i nakładania sankcji finansowych na państw w związku z niewykonaniem zobowiązania.
5.Pewien zakres autonomii finansowej, który ma uniezależniać organizacje międzynarodowe od państw członkowskich.
Środki pochodzące ze składek państw członkowskich, które mogą ją wpłacić lub nie muszą.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2. rodzaje funkcji kreacyjnej PE (przykłady 3)
kreacyjna
- mianowanie członków Trybunału Obrachunkowego oraz organów doradczych
- ustalanie uposażeń, dodatków i emerytur dla najwyższych urzędników UE (przewodniczącego Rady Europejskiej, przewodniczącego komisji, wysokiego przedstawiciela do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, członków Komisji, prezesów, członków i sekretarzy Trybunału Sprawiedliwości UE oraz sekretarza generalnego Rady)
- mianowanie Sekretarza Generalnego
zatwierdza kandydata na przewodniczącego Komisji Europejskiej i zatwierdza skład Komisji
mianuje samodzielnie Rzecznika Praw Obywatelskich (przyjmuje skargi na organy UE)
wydaje opinie co do kandydatów na członków Trybunału Obrachunkowego i członków Europejskiego Banku Centralnego
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.Z jakimi skargami może występować PE do TSUE?
Funkcja kontrolna PE.
tworzenie tymczasowych komisji śledczych dla zbadania zarzutów dotyczących naruszania lub niewłaściwego stosowania prawa unijnego
przyjmowanie petycji składanych przez osoby prawne lub fizyczne, mające siedzibę/zamieszkanie na terytorium jednego z państw członkowskich i obywatele Unii Europejskiej
przeprowadzanie dyskusji nad sprawozdaniem rocznym, przekazywanym Parlamentowi Europejskiemu przez Komisję Europejską
kontrola działalności Komisji Europejskiej, może udzielić Komisji Europejskiej wotum nieufności ze względu na jej działalności + odwołanie komisarza
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4. Kto może składać skargi do RPO UE?
rzecznik Praw Obywatelskich odpowiada na skargi obywateli, przedsiębiorstw i organizacji z UE, pomagając w ujawnianiu przypadków „niewłaściwego administrowania”, w których instytucje, organy, urzędy lub agencje UE naruszają prawo, nie przestrzegają zasad dobrej administracji lub łamią prawa człowieka. Przykłady:
niesprawiedliwość,
dyskryminacja,
nadużywanie władzy,
brak lub odmowa udzielenia informacji,
nieuzasadniona opieszałość,
nieprawidłowe procedury.
Rzecznik wszczyna dochodzenia na podstawie skarg lub z własnej inicjatywy. Jest całkowicie niezależny i nie przyjmuje poleceń od żadnego rządu ani żadnej organizacji. Raz do roku rzecznik przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z działalności.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5. Przykład organizacji wyspecjalizowanej pozarządowej
np. Międzynarodowy Czerwony Krzyż, Amnesty International, Międzynarodowa Izba Handlowa, Greenpeace
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6. Tryb powoływania Trybunału Obrachunkowego
Skład: jeden obywatel z każdego państwa członkowskiego, warunki: w swoim kraju członek organów kontroli zewnętrznej, szczególne kwalifikacje, niezależność niekwestionowana.
6 letnia kadencja, mandat odnawialny, członków Trybunału mianuje Rada stanowiąc większością kwalifikowaną po konsultacji PE. Prezes jest wybierany przez członków TO z ich grona na okres 3 lat, mandat odnawialny.
trybunał działa na zasadach kolegialności, a na jego czele stoi prezes, którego członkowie Trybunału wybierają z pośród siebie na trzyletnią kadencje. Od 16 I 2008 roku prezesem ETO jest Vítor Manuel da Silva Caldeira. Kolegium Trybunału Obrachunkowego tworzy dwudziestu siedmiu członków, po jednym z każdego państwa wchodzącego w skład UE. Są oni mianowani na sześć lat przez Radę Unii Europejskiej, po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego
Skład.
Jeden obywatel z każdego państwa członkowskiego, który w swoim kraju jest członkiem organów kontroli zewnętrznej o szczególnych kwalifikacjach i ma niezależność niekwestionowana.
Powoływani na 6 letnia kadencja z odnawialnym mandatem.
Członków Trybunału mianuje Rada stanowiąc większością kwalifikowaną po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Prezes jest wybierany przez członków Trybunału Obrachunkowego z ich grona na okres 3 lat również z mandatem odnawialnym.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7.Akt Delegowany
90. Akty nieprawodawcze przyjęte jak akty delegowane.
Rozporządzenia Delegowane
Dyrektywa Delegowana
Decyzja Delegowana
Aktami delegowanymi są akty o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne elementy aktu prawodawczego. Przyjmowane są one wyłącznie przez komisje Europejską na postawie upoważnienia ujętego w akcie prawodawczym (musi on określać cele, treść, zakres i czas obowiązywania uprawnień).
Rada i PE mogą:
a) cofnąć delegowane kompetencje
b) zablokować wejście w życie danego aktu delegowanego.
AKTY DELEGOWANE
Traktatem lizbońskim utworzono nową kategorię aktów prawnych: akty delegowane. Prawodawca przekazuje w ten sposób Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów, które zmieniają elementy inne niż istotneaktu prawodawczego.
Akty delegowane mogą na przykład dotyczyć uściślenia pewnych szczegółów technicznych lub polegać na późniejszej zmianie określonych elementów aktu prawodawczego. Dzięki temu prawodawca będzie mógł skupić się na kierunku politycznym i celach bez zbytniego angażowania się w dyskusje na tematy techniczne.
Przekazanie tych uprawnień podlega jednak ścisłym ograniczeniom: do przyjmowania aktów delegowanych jako jedyna upoważniona jest Komisja, a warunki, na jakich takie przekazanie uprawnień może się odbyć, określone są przez prawodawcę. W art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej uściślono, że Rada i Parlament mogą odwołać przekazane uprawnienia lub wskazać, że takie przekazanie uprawnień jest na czas określony.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
8. Prawo organizacji międzynarodowej a prawo wewnętrzne
16.Na czym polega niezależność organów organizacji ponadnarodowej od jej państw członkowskich?
Posiadają kompetencje domniemane.
Obsadzanie organizacji osobami niebędącymi przedstawicielami państw (np. Komisja Europejska) lub członkowie organu są wybierani przez obywateli, niezależnie od państw członkowskich (np. Parlament Europejski)
Wyłączne prawo organu do wszczęcia procedury zmiany traktatów.
17.Prawo stanowione przez organizacje międzynarodowe (uchwały organizacji międzynarodowych).
Uchwały to wszystkie formalnie podjęte akty woli organizacji międzynarodowych, wydane przez ich statutowo upoważnione organy o chararakterze kolegialnym. Mogą mieć różne nazwy i charakter - należą do nich np. zalecenia, rekomendacje, akty prawotwórcze, ale też uchwały okolicznościowe.
Sposoby uchwalania: jednomyślnie, milcząca zgoda (consensus), jednomyślność względna, większość absolutna/kwalifikowana/zwykła, głosy ważone.
18.Konstytucja RP a prawo stanowione przez organizacje międzynarodowe.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej określa w art. 87 źródła prawa powszechnie obowiązującego.
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego.
art. 89
Ratyfikacja przez rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga niekiedy uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeśli dotyczy pewnych kwestii.
art. 89 ust. 1
Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy:
1) pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
2) wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji,
3) członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej,
4) znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
5) spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy.
O zamiarze przedłożenia Prezydentowi RP do ratyfikacji umów międzynarodowych, których ratyfikacja nie wymaga zgody wyrażonej w ustawie zawiadamia Sejm - Prezes Rady Ministrów (art. 89 ust. 2).
Obecna Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z roku 1997 roku dopuszcza również w art. 90 ust. 1 na podstawie umowy międzynarodowej przekazanie „organizacji międzynarodowej […] kompetencji organów władzy państwowej w niektórych sprawach”.
Rzeczpospolita Polska może na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach.
Ustawa, wyrażająca taką zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej jest uchwalana przez Sejm większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów oraz przez Senat większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.
Wyrażenie takiej zgody może być uchwalone w referendum ogólnokrajowym. Zarządza je Sejm bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów lub Prezydent Rzeczypospolitej za zgodą Senatu wyrażoną bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów. Jeśli w referendum wzięło udział więcej niż połowa uprawnionych do głosowania, wynik referendum jest wiążący. Ważność referendum stwierdza Sąd Najwyższy.
art. 91
Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami.
art. 9 - Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążących ją umów międzynarodowych (co należy rozumieć, że przestrzega też prawa stanowionego przez organizacje międzynarodowe, a także prawa zwyczajowego).
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9. Komitet Regionów - skład i powoływanie
Komitet Regionów.
Powołany na mocy Traktatu z Maastricht. Działa od marca 1994r.
Składa się z przedstawicieli wspólnot regionalnych i lokalnych.
Liczy 344 członków.
Niemcy, Francja, Włochy i Wielka Brytania - 24 mandaty
Polska, Hiszpania - 21 mandatów
Kadencja trwa 4 lata, a mandat jest odnawialny.
Kandydatów zgłaszają państwa członkowskie. Wybiera ich Rada, stanowiąca większością kwalifikowaną głosów.
Komitet wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i prezydium na okres 2 lat.
Zwoływany na żądanie Rady lub Komisji Europejskiej przez przewodniczącego Komitetu.
Komitet Regionów (KoR) - podstawy prawne działania, charakter organu.
Komitetu Regionów jest zawarta w Traktacie o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z art. 14 TUE „Parlament Europejski, Rada i Komisja są wspomagane przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów, które pełnią funkcje doradcze”.
Bardziej szczegółowe postanowienia znaleźć można w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W części VI traktatu, dotyczącej postanowień instytucjonalnych znajduje się odrębna sekcja poświęcona Komitetowi Regionów.
Traktat lizboński wprowadził zmiany w działalności Komitetu Regionów jako organu unijnego, znacząco zwiększając zakres jego kompetencji. KR zyskał nowe uprawnienia (jak np. prawo zaskarżanie aktu prawnego do Trybunału Sprawiedliwości).
est najistotniejszym unijnym organem o charakterze doradczym, działającym w zakresie polityki regionalnej UE. Jego ustanowienie wiązało się z chęcią podkreślenia roli polityki regionalnej w procesie integracji europejskiej. Głównym celem działalności KR jest włączenie regionów i społeczności lokalnych w proces integracji europejskiej, a także wprowadzenie do polityki regionalnej wspólnych perspektyw czy ochrony kompetencji regionów. Organ ten działa wyłącznie w imieniu obywateli, broniąc ich interesów w sprawach związanych z polityką regionalną. Ważne jest to, że Komitet Regionów jest pośrednikiem między instytucjami europejskimi a regionami, społecznościami lokalnymi i samorządami terytorialnymi.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10. Organy wewnętrzne EBC
Organizacja wewnętrzna RBC.
Europejski Bank Centralny posiada następujące organy decyzyjne:
Zarząd - nadzoruje bieżące zarządzanie. Składa się z sześciu członków (prezesa, wiceprezesa oraz czterech innych członków) mianowanych na ośmioletnią kadencję przez przywódców państw strefy euro.
Rada Prezesów - wytycza politykę pieniężną strefy euro i ustala stopy procentowe, po których banki komercyjne mogą uzyskać środki z EBC. W jej skład wchodzą Zarząd i prezesi 17 banków centralnych krajów strefy euro.
Rada Ogólna - wspomaga działania koordynacyjne i doradcze EBC oraz pomaga w przygotowywaniu przystąpienia nowych państw do strefy euro. W jej skład wchodzą prezes i wiceprezes EBC praz prezesi banków centralnych wszystkich 27 państw UE.
EBC jest instytucją w pełni niezależną. Ani EBC, ani żaden inny narodowy bank centralny Eurosystemu, ani też żaden z członków ich organów decyzyjnych nie może zwracać się do żadnej instytucji o instrukcje ani przyjmować takich instrukcji. Zasady tej muszą przestrzegać również wszystkie instytucje UE oraz rządy państw członkowskich.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
11. zawieszenie UE
Zawieszenie.
Na uzasadniony wniosek 1/3 państw członkowskich, PE lub komisji, Rada większością 4/5 członków po uzyskaniu zgody PE i wysłuchaniu obrony danego państwa może skierować do państwa naruszającego zasady Unii odpowiednie zalecenia. Następnie większością kwalifikowaną może zdecydować o zawieszeniu niektórych praw dla tego państwa.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
12. jakie 2 funkcje pełni Wysoki Przedstawiciel: wice KE i zasiada w RUE. przewodniczy Radzie ds. Zagranicznych
Rola Wysokiego Przedstawiciela UE ds. zagranicznych i bezpieczeństwa w reprezentowaniu RUE.
rząd wysokiego przedstawiciela do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa nie stanowi instytucji Unii Europejskiej[56], jednak jest on najważniejszym organem UE w zakresie WPZiB. Został on powołany na mocy Traktatu amsterdamskiego. Zadaniem tego organu, zwanego potocznie Monsieur PESC[59], jest dowodzenie unijną dyplomacją
-zasiada w komisji europejskiej - wiceprzewodniczący
-uczestniczy w pracach Rady Europejskiej
-zasiada w radzie unii europejskiej
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1.Organy pomocnicze (KoR i KES)
Komitet Regionów (KoR) - podstawy prawne działania, charakter organu.
Komitetu Regionów jest zawarta w Traktacie o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z art. 14 TUE „Parlament Europejski, Rada i Komisja są wspomagane przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów, które pełnią funkcje doradcze”.
Bardziej szczegółowe postanowienia znaleźć można w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W części VI traktatu, dotyczącej postanowień instytucjonalnych znajduje się odrębna sekcja poświęcona Komitetowi Regionów.
Traktat lizboński wprowadził zmiany w działalności Komitetu Regionów jako organu unijnego, znacząco zwiększając zakres jego kompetencji. KR zyskał nowe uprawnienia (jak np. prawo zaskarżanie aktu prawnego do Trybunału Sprawiedliwości).
est najistotniejszym unijnym organem o charakterze doradczym, działającym w zakresie polityki regionalnej UE. Jego ustanowienie wiązało się z chęcią podkreślenia roli polityki regionalnej w procesie integracji europejskiej. Głównym celem działalności KR jest włączenie regionów i społeczności lokalnych w proces integracji europejskiej, a także wprowadzenie do polityki regionalnej wspólnych perspektyw czy ochrony kompetencji regionów. Organ ten działa wyłącznie w imieniu obywateli, broniąc ich interesów w sprawach związanych z polityką regionalną. Ważne jest to, że Komitet Regionów jest pośrednikiem między instytucjami europejskimi a regionami, społecznościami lokalnymi i samorządami terytorialnymi
Komitet Ekonomiczno-Społeczny (KES) - podstawy prawne działania, charakter organu.
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (ang. The European Economic and Social Committee; EESC) - organ doradczy i opiniodawczy Unii Europejskiej, powołany do życia w 1957 na mocy traktatu rzymskiego. Reprezentuje na forum unijnym przedstawicieli szeroko rozumianego zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, wywodzących się z różnych grup zajmujących się działalnością gospodarczą i społeczną. Są to m.in. pracodawcy, związki zawodowe, rolnicy, konsumenci i pozostałe grupy interesów. Głównym zadaniem Komitetu jest sprawowanie funkcji doradczej wobec Rady Unii Europejskiej, Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej w kwestiach dotyczących polityki gospodarczej i społecznej.
Komitetu nie można traktować jako lobby. Jest on stworzony do osiągania kompromisu między poszczególnymi grupami ekonomiczno społecznymi i wydawania w miarę możliwości wspólnej opinii, nie zaś do promowania rozwiązań korzystnych tylko dla jednej strony.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2.Kryteria przyjęcia do Rady Europy
Kryteria nabycia statusu członka.
Każde państwo europejskie może ubiegać się o członkostwo w Radzie Europy pod warunkiem, że akceptuje zasadę państwa prawa.
Członkiem zwyczajnym tej organizacji może zostać każde państwo europejskie, które uznaje zasadę praworządności i korzystania z podstawowych praw i wolności człowieka, przez wszelkie podlegające jego jurysdykcji osoby (art. 3 statutu Rady Europy).
Uzyskanie statutu może nastąpić jedynie na zaproszenie Komitetu Ministrów. Decyzja zostaje podjęta większością 2/3 głosów wszystkich państw członkowskich.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3. Mianowanie sędziów Sądu
99. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - struktura wewnętrzna, skład, zakres jurysdykcji (art. 251-281 TFUE).
ang. Court of Justice of the European Union
Skład.
W skład Trybunału Sprawiedliwości i Sądu wchodzi po 27 sędziów, mianowanych przez każde państwo członkowskie. Przy Trybunale Sprawiedliwości działa także 8 rzeczników generalnych. W skład Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej wchodzi siedmiu sędziów, mianowanych przez Radę Unii Europejskiej na okres sześciu lat.
Obraduje w izbach lub w składzie wielkiej izby.
Z pośród składu Sędziów, wybierają oni prezesa Trybunału Sprawiedliwości na kadencję 3 lat. Jego mandat jest odnawialny.
Siedziba trybunału Sprawiedliwości mieści się w Luksemburgu.
Sąd - charakter organu, skład i sposób wyłaniania członków.
Sąd został powołany po to, żeby wspierać Trybunał Sprawiedliwości i zapewnić obywatelom lepszą ochronę prawną. Od wejścia w życia Traktatu Lizbońskiego stanowi organ sądowy Trybunału Sprawiedliwości UE. Wcześniej nosił nazwę Sądu Pierwszej Instancji.
W skład Sądu wchodzi co najmniej jeden sędzia z każdego państwa członkowskiego, czyli obecnie 27. W przeciwieństwie do Trybunału Sprawiedliwości, w Sądzie nie ma stałych rzeczników generalnych.
Skład i zasady wyboru sędziów Sądu ds. Służby Publicznej.
Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej składa się z siedmiu sędziów, mianowanych przez Radę na okres sześciu lat (z możliwością ponownego mianowania) po wezwaniu do przedstawiania kandydatur i zasięgnięciu opinii siedmiu osobistości wybranych spośród byłych członków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu oraz prawników o uznanej kompetencji. |
Przy mianowaniu sędziów Rada czuwa nad zapewnieniem zrównoważonego składu Sądu do spraw Służby Publicznej w odniesieniu do obywateli państw członkowskich pochodzących z możliwie najszerszego obszaru geograficznego oraz w odniesieniu do reprezentowanych krajowych systemów sądowniczych.
Sędziowie Sądu do spraw Służby Publicznej wybierają spośród siebie na okres trzech lat prezesa, którego mandat jest odnawialny.
Sąd do spraw Służby Publicznej obraduje w izbach składających się z trzech sędziów. Jednakże gdy przemawia za tym złożoność sprawy, sprawa może zostać przekazana pełnemu składowi. Ponadto, w przypadkach określonych regulaminie, może on obradować w składzie pięcioosobowym lub jednoosobowym.
Sędziowie mianują sekretarza na okres sześciu lat.
Sąd do spraw Służby Publicznej posiada własny sekretariat, lecz w zakresie pozostałych potrzeb administracyjnych i językowych korzysta z usług służb Trybunału Sprawiedliwości.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4. Zasada proporcjonalności w prawie UE
Zasada proporcjonalności - zakres i forma działania UE nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów traktatowych.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5. Definicja dyrektywy
82. Dyrektywa - definicja, cechy szczególne.
Wiążące, adresatami są wyłącznie państwa członkowskie UE, wiążą jedynie, co do rezultatu, środki i formę wykonania wybiera państwo, podlegają ogłoszeniu w dzienniku urzędowym UE. Nie są stosowane bezpośrednio, chyba, że: państwo nie implikowało ich na czas, w sposób wystarczający określa indywidualne uprawnienia jednostki, istnieje związek przyczynowo-skutkowy między nie wdrożeniem dyrektywy przez państwo a szkodą jednostki. Są środkiem harmonizacji przepisów państw członkowskich.
Wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków. Zobowiązanie rezultatu musi zostać wykonane w terminie
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6. Kompetencje przewodniczącego KE
Zadania (funkcje) Przewodniczącego KE.
istnienie przewodniczącego, szczególna rola
posiada możliwośd podziału zadao pomiędzy poszczególnych komisarzy
sprawuje polityczne kierownictwo nad działaniami Komisji Europejskiej
wyposażony jest w możliwośd żądania rezygnacji od komisarza
mianuje wiceprzewodniczących z grona członków Komisji Europejskiej
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7. Kto ma dostęp do dokumentów PE i KE
Każdy obywatel, którego kraj należy do unii europejskiej?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
8. Sposób podejmowania decyzji Rady UE
Tryby podejmowania decyzji w RUE (głosowania).
Obrady mogą być tajne lub jawne; jawne są posiedzenia, podczas których Rada obraduje i głosuje nad projektem aktu prawodawczego.
Członkowie Rady reprezentują interesy poszczególnych państw.
Przedstawiciele państw muszą uczestniczyć osobiście (wyjątkowo dopuszczalny jest pełnomocnik).
Posiedzenia Rady są przygotowywane przez Komitet Stałych Przedstawicieli (COREPER) składający się z ambasadorów państw członkowskich akredytowanych przy Unii Europejskiej. Decyzje w mniej kontrowersyjnych sprawach są podejmowane przez COREPER i tylko formalnie zatwierdzane przez Radę.
W zależności od istotności sprawy Rada podejmuje decyzje w trojaki sposób:
większością zwykłą - jest to domyślny sposób podejmowania uchwał, jednak w praktyce stosuje się go tylko do spraw technicznych;
większością kwalifikowaną - obecnie uchwala się tak większość decyzji merytorycznych (zobacz niżej);
jednomyślnie - dawniej sposób stosowany najczęściej, po zmianach wprowadzonych przez jednolity akt europejski, traktat amsterdamski, traktat nicejski i traktat lizboński stopniowo ograniczono jego używanie na rzecz większości kwalifikowanej; wstrzymanie się od głosu nie stoi na przeszkodzie do jednomyślnego podjęcia uchwały.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9. Przesłanki skargi indywidualnej do ETPCz
Przesłanki wniesienia skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Aby Trybunał mógł zająć się sprawą, państwo broniące się powinno uznać jego jurysdykcję, w myśl art. 46 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Orzeczenia Trybunału są ostateczne i obligatoryjne dla zainteresowanych stron.
Jeśli sprawa nie została przedłożona Trybunałowi, wówczas Komitet Ministrów okresla, czy naruszenie Konwencji miało miejsce. Decyzja ta jest również definitywna i ostateczna dla państw członkowskich.
Ze skargą może wystąpić każda osoba, organizacja pozarządowa lub grupa osób, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedno z państw-stron praw zagwarantowanych w Konwencji lub w protokołach dodatkowych, ale jedynie po wcześniejszym wyczerpaniu środków odwoławczych w kraju. Musi być wniesiona w terminie 6 m-cy od ostatecznej krajowej decyzji w sprawie.
Skarga nie może być anonimowa ani bezpodstawna. Nie mogą być rozpatrywane skargi identyczne, co do istoty ze sprawą już wcześniej rozpatrywaną w Strasburgu lub sprawą, która została poddana innej międzynarodowej procedurze dochodzenia lub rozstrzygnięcia.
Sprawę do Trybunału wnosi się w celu ostatecznego rozstrzygnięcia.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10. Przesłanki autonomii organów ponadnarodowych
15.Cechy organizacji międzynarodowych o ponadnarodowym charakterze.
organizacja ponadnarodowa (federacyjna)
Ponadnarodowość.
Organizacja, na rzecz, której państwa członkowskie przeniosły wykonywanie części swoich praw suwerennych.
Cechuje ją:
KSIĄŻKA
- Prawo do stanowienia aktów prawnych wiążących zarówno dla państw członkowskich, jak i osób fizycznych i osób prawnych. Akty te mogą korzystać z podmiotu bezpośredniej skuteczności, posiadają także pierwszeństwo stosowania prawa w stosunku do wszystkich państw członkowskich organizacji, włączająca także normy konstytucyjne - zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego.
Decyzje w organizacji podejmowane są większością głosów, wiążą także państwa, które głosowały przeciwko decyzji.
- Autonomia sądowa. Wszelkie spory dotyczące stosowania i wykładni prawa organizacji mogą być rozstrzygane wyłącznie przed specjalnym organem sądowym organizacji (np. Europejski Trybunał Sprawiedliwości). Jurysdykcja tego organu jest obowiązkowa i nie podlega wyłączeniu.
- Autonomia finansowa. Rozumie się prze nią fakt, że organizacja oprócz składek państw członkowskich posiada własne źródła dochodów.
WYKŁAD
1.Możliwość podejmowania decyzji wiążących państwa członkowskie.
Państwa nie mogą być związane uchwałami organizacji międzynarodowej, które zostały podjęte wbrew ich woli. Pojawia się tutaj wyjątek, gdyż wiąże kraje, które głosowały za przyjęciem uchwały, ale także te głosujące przeciwko.
2.Niezależność organów organizacji od państw członkowskich.
Obsadzenie przez państwa członkowskie składów niektórych organów przez osoby niebędące ich przedstawicielami. Państwa wyznaczają kandydatów, ale działają w interesie organizacji, a nie państw, przez które zostały powołane. Charakter bezstronny. (np. Komisja Europejska - przedstawiciel Polski Janusz Lewandowski)
Są także organy wybierane bez udziału państw członkowskich tj. Parlament Europejski wybierany w wyborach bezpośrednich.
3.Możliwość podejmowania decyzji wiążących mieszkańców państw.
W 1963/4 roku Trybunał Sprawiedliwości zatwierdził prawo międzynarodowe bezpośrednio, jako część prawa krajowego. Jest ono stosowane np. w Polsce z pierwszeństwem przed ustawą.
4.Posiada kompetencje do wykonywania decyzji organizacji nawet przy braku współpracy ze strony państw członkowskich.
Państwa członkowskie zobowiązane są do wykonania wszelkich zobowiązań wynikających z traktatów. Występuje tak zwana zasada solidarności oraz mają kompetencję szczególnego nadzoru i nakładania sankcji finansowych na państw w związku z niewykonaniem zobowiązania.
5.Pewien zakres autonomii finansowej, który ma uniezależniać organizacje międzynarodowe od państw członkowskich.
Środki pochodzące ze składek państw członkowskich, które mogą ją wpłacić lub nie muszą.
16.Na czym polega niezależność organów organizacji ponadnarodowej od jej państw członkowskich?
Posiadają kompetencje domniemane.
Obsadzanie organizacji osobami niebędącymi przedstawicielami państw (np. Komisja Europejska) lub członkowie organu są wybierani przez obywateli, niezależnie od państw członkowskich (np. Parlament Europejski)
Wyłączne prawo organu do wszczęcia procedury zmiany traktatów.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
11. Co nam daje obywatelstwo UE
72. Obywatelstwo Unii Europejskiej (art. 9 TUE).
Wprowadzone przez traktat z Maastricht, obywatelem UE jest każdy obywatel państwa członkowskiego, obywatelstwo UE ma charakter dodatkowy względem obywatelstwa krajowego.
Nie zastępuje obywatelstwa narodowego, lecz je uzupełnia. Będąc obywatelem UE, nie traci się obywatelstwa krajowego i nie traci się przysługujących z tego tytułu praw.
Nie można być obywatelom UE, jeśli nie jest się obywatelem któregoś z krajów członkowskich. Obywatelstwa nie można zostać pozbawionym ani samemu się go zrzec.
Daje ono prawo do:
- glosowania i kandydowania w lokalnych wyborach samorządowych w miejscu zamieszkania i wyborach do Parlamentu Europejskiego
- swobodnego przemieszczania się i przebywania na terenie Unii, a w związku z tym zamieszkania, nauki, pracy i podejmowania działalności gospodarczej
- dostępu do posad państwowych we wszystkich krajach UE
- ochrony ze strony placówek dyplomatycznych wszystkich krajów UE
- składanie petycji do Parlamentu Europejskiego lub skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich UE
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
12. Mianowanie przewodniczącego Rady Europejskiej (kto i w jakim trybie)
Struktura wewnętrzna.
Przewodniczący wybierany przez samą Radę Europejską na 2,5 roku z jednokrotną możliwością odnowienia kadencji.
Decyzje zapadają zwykłą większością głosów w kwestiach proceduralnych lub większością kwalifikowaną w przypadku decyzji ustanawiającej wykaz składów Rady lub decyzji dotyczącej prezydencji składów Rady.
Radę Europejską wspomaga Sekretariat Generalny Rady.