KONTENERY
Konteneryzacja - (ang. containerization od container „kontener”) technologiczne wprowadzanie do transportu towarówznormalizowanych - kontenerów co zapewnia optymalne wykorzystanie powierzchni transportowej i przyspiesza przeładunek. To złożony system transportu opierający się na standardowych kontenerach budowanych według norm opisanych przez organizację ISO.
RYS HISTORYCZNY
Konteneryzacja to wynik zmian, jakie nastąpiły w transporcie i przemyśle na przestrzeni ostatnich stu lat. W transporcie morskim i
logistyce wprowadzenie na początku XX wieku kontenera jako standardu jest często nazywane "3 rewolucją przemysłową„
•pierwsza rewolucja to wynalezienie koła
•druga maszyny parowej
Za pomysłodawcę idei wykorzystania ujednoliconych kontenerów w transporcie ładunków uważa się Amerykanina Malcoma McLeana. Były właściciel firmy przewozowej wszedł w spółkę z Keithem Tantlingerem, który był z kolei inżynierem. Ich zadanie -zaprojektować nowoczesny kontener.Wymagania były spore - chodziło o to, żeby kontenery można było załadować nie tylko na statek, ale także na ciężarówkę; liczył się także sposób mocowania nowego urządzenia w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko strat w czasie transportu. Gotowy produkt ujrzał światłodzienne w 1956 roku. Kontenery McLeana rozpoczęły epokę standaryzacji światowego transportu. Dziś trudno wyobrazić sobie międzynarodowy transport obywający się bez wynalazku takiego, jakim są duże, stalowe kontenery. To podstawa globalizacji. Są tacy, którzy doszukują się sukcesu Japonii, Korei czy Chin nie tylko w ich taniej sile roboczej czy doskonałej jakości produktach, ale także w kontenerach, które sprawiły, że transport w drugiej połowie XX wieku zyskał całkowicienowe oblicze.
DEFINICJA KONTENER
Komitet techniczny ISO TC 104 opracował w 1968 następującą definicję kontenera:
•jest to urządzenie transportowe trwałe o konstrukcji
gwarantującej wielokrotne użycie,
•budowa jego umożliwia przewóz jednym lub wieloma
środkami transportu bez konieczności przeładowywania
zawartego w nim ładunku,
•jest odpowiednio wyposażone, w celu ułatwienia
mocowania, manipulowania oraz przeładunku z jednego
środka transportu na drugi,
konstrukcja jego umożliwia łatwy załadunek i rozładunek towarów.
Ogólna klasyfikacja kontenerów
ISO
Nazwa kontenera (symbol)
Długość xSzerokość x
Wysokość
Kubatura
20 stopowy (20ft)
20ft x8ft x8ft 6in
6,1mx2,4mx2,6m
ok.33 m3
40 stopowy (40ft)
40ft x8ft x8ft 6in
12,2m x 2,4m x2,6mok.66,9 m3
40 stopowy
High Cube ( 40ft HC)
40ft x8ft x9ft 6in
12,2m x 2,4m x2,9m
ok.76 m3
Ft-stopa (ang.foot,feet)- miara długości ,1 ft =30,48 cm
in- cal ( ang.inch)- miara długości ,1in=2,54 cm
TEU- (Twenty-feet Equivalent Unit) - jednostka miary odpowiadająca pojemności jednego kontenera 20-stopowego
UTI- (Unites de Transport Intermodal) -intermodalne jednostki transportowe do których zaliczamy kontenery,nadwozia wymienne i naczepy
Dokonano również w tym samym roku ustaleniaogólnoświatowego standardu określającego:wymiary, maksymalną masę brutto,oznakowanie, sprecyzowano konstrukcję kontenerów oraz ich wytrzymałość. Obecnie kontenery są najpopularniejszą jednostką ładunkową w transporcie zarówno lądowym, jak i morskim, dzięki łatwości przeładunku i transportu.
RODZAJE KONTENERÓW
Standaryzowane do długości 20 stóp (1 kontener
20-stopowy = 1 TEU) mogą mieć również długość 30, 40 lub 45 stóp. Wewnątrz kontenera zazwyczaj umocowane są haki i punktyzaczepień. Maksymalna ładowność kontenera zazwyczaj nie przekracza 28 ton. Kontenery posiadają numery o składni ABCD 123456- 7(cztery litery, 6 cyfr i cyfra kontrolna)
Kontener 20-stopowy
Definicja TEU
TEU - (twenty-feet equivalent unit) - jednostka określająca standardowy wymiar kontenera o długości 20 stóp. Służy do określania pojemności kontenerowej portów i statków. Nazwa jednostki miary pochodzi od standardowego kontenera 20' o wymiarach:
dł. 20' × szer. 8' × wys. 8'6'' stopy,
czyli 6,10 m × 2,4 m × 2,6 m - 33 m3, 11 palet
Kontener 40':
Dł. 40' x szer. 8' x wys. 8'66''
Czyli 12,2 m x 2,4m x 2,6 m - 69m3, 23 palet
Kontener 40-stopowy
Rodzaje kontenerów
Ze względu na przeznaczenie i budowę rozróżniamy następujące typy kontenerów:
•kontener uniwersalny ogólnego przeznaczenia -general purpose "dry van" - przeznaczony do przewozu: towarów w opakowaniach kartonowych, paczkach, skrzyniach, workach, balach, paletach, bębnach,
•kontener o podwyższonej wysokości - high cube
•kontener o podwyższonej wysokości i szerokości- high cube palletwide - do przewozu europalet
Kontener 40-stopowy high cube
•kontener o kontrolowanej temperaturze - temperature controlled - do przewozu ładunków w temperaturze od -25 °C do +25 °C, oprócz kontenerów klimatyzowanych wśród nich wyróżnia się inne:
-kontener chłodniczy - refrigerated container
-kontener izotermiczny - insulated container
-kontener ogrzewany - heated container
-kontener termiczny - thermal container
-kontener termiczny mechanicznie chłodzony -
mechanically refrigerated container
Kontener chłodniczy
Kontener izolowany
•kontener z otwartym dachem - open top "bulktainers" - przeznaczony do przewozu ładunków masowych, maszyn,
•kontener o bokach otwartych - open side - do przewozu ponadnormatywnych ładunków,
•kontener z otwartym dachem i bokiem - flushfolding flat-rack container - dla ładunków ciężkich i gabarytowych,
•kontener platforma - platform container - jw., posiadają wytrzymała podłogę dla ładunków o dużych naciskach punktowych,
Kontener flat-rack
•kontener z wentylacją - ventilated container - do przewozu ładunków organicznych,
•kontener cysterna - tank container - do przewozu ładunków płynnych,
•kontener o podłodze tocznej - rolling floor - przeznaczony dla trudnych do przemieszczenia ładunków,
•kontener do przewozu gazów - Gas Bottle
Kontener cysterna
•kontener agregat - Generator - mieszczący w sobie urządzenia gotowe do pracy np. zespoły prądotwórcze, stacje uzdatniania wody,
radiostacje itp.,
•kontener składany - Collapsible ISO
•kontener o zdejmowalnej obudowie (ścianach wraz sufitem) - Swapbody
Kontener agregat
Sposoby przewozu kontenerów Rozmiary kontenerów, ich właściwości konstrukcyjne powodują, że do ich przewozu wykorzystuje się specjalistyczne środki transportowe. Zapewniają one również szybki załadunek i wyładunek oraz bezpieczny ich przewóz.
Znakowanie kontenerów
Szczegółowe zasady tworzenia znaków, wykonanie i rozmieszczanie znakowania na kontenerach podaje norma; PN-91/K-46102.
Sposób rozmieszczenia znaków na kontenerze:
1 - kod właściciela, numer seryjny, cyfra samokontroli
2 - kod kraju, wymiarów i typu kontenera
3 - oznaczenie maksymalnej masy brutto i tary kontenera
4 i 5 - rezerwa Znakowanie kontenerów
Niedostateczne lub niewyraźne oznakowaniemoże spowodować:
•ułożenie ładunku na statku lub składzie
portowym w nieodpowiednim miejscu;
•ułożenie ładunku w nieodpowiedni sposób;
•pomieszanie z inną partią ładunków;
•wyładowanie w niewłaściwym porcie;
•wydanie niewłaściwemu odbiorcy.
Transport morski - typy statków
• kontenerowce - jednostki o załadunku pionowym lo-lo, czyli lift on-lift off, „opuścić/wciągnąć”, to najczęściej używany obecnie tego typ statku używany na liniach transkontynentalnych jak i w żegludze kabotażowej. Są to statki o pojemności od kilkudziesięciu do prawie 10 tysięcy TEU.
Transport morski - typy statków
•semikontenerowce - statki częściowo przystosowane do przewozu kontenerów (tzw. półpojemnikowiec, półkontenerowiec), wykorzystywane na kierunkach o niewielkim strumieniu ładunku kontenerów, mogą również przewozić drobnicę,
•rorowce - statki do przewozów ładunków tocznych, charakteryzują się poziomym systemem przeładunkowym (ro-ro, czyli roll on-roll off,
wytoczyć/wtoczyć), znaczną część przewożonych przez nie ładunków stanowią kontenery.
semikontenerowce
Sztauowanie kontenerów - rozmieszczenie ładunku
Zanim statek zostanie załadowany, załoga przygotowuje plan sztauowania . Określa on szczegółowo ,gdzie i w jaki sposób ładunek ma być złożony biorąc pod uwagę następujące czynniki :
•kolejność wyładunku w portach docelowych
•stateczność statku
•oddzielenie ładunków np. produktów chemicznych , różnych rodzajów owoców lub rozmaitych produktów petrochemicznych.
Statek nie ponosi odpowiedzialności za warunki sztauowania wewnątrz kontenera, ponieważ dostarczane kontenery są zamknięte i zapieczętowane.
Konstrukcje statków są częściowo lub wyłącznie przystosowane do przewozów znormalizowanych kontenerów
Kontenerowce- załadunek na statek odbywa się pionowo „lo -lo”,czyli lift on-lift off. Zabierają jednorazowo od 2,5 do 7 tys. TEU
Ebba Maersk - jeden z największych kontenerowców na świecie, powstał w 2007 roku. Mierzy 398 metrów długości oraz 56 metrów szerokości. Należy do przedsiębiorstwa A.P. Moller-Maersk Group i według słów armatora ma pojemność 14,5 tys. TEU. Został zbudowany w duńskiej stoczni, nazwę nadano mu 12 sierpnia 2007 roku, a w dziewiczy rejs wypłynął 8 września 2007 roku
Największy kontenerowiec ?
•Statek o ładowności 18 tys. TEU. Triple-E to jedna z największych długofalowych inwestycji Maersk Line
•Statek Triple-E ma 400 metrów długości, 59 metrów szerokości i 73 metry wysokości. Na wój pokład może zabrać 18 tysięcy TEU. Wyprodukowany w koreańskiej stoczni
Daewoo
Triple-E
Lista największych kontenerowców na świecie
Armator Największe porty kontenerowe na świecie
Port w Singapurze
Największy port w Europie
Port w Rotterdamie
Przeładunek
Brosen_ContainerTerminaGdansk
Na nowoczesny system przeładunkowy składa się szereg urządzeń, które zapewniają optymalny, szybki i bezpieczny załadunek i rozładunek pojazdu, co w znaczący sposób wpływa na efektywność procesu przeładunku.
Obecnie zastosowanie w porcie ma wiele urządzeń przeładunkowych:
•suwnice kontenerowe (torowe i jezdniowe)
-suwnice bramowe
-Suwnice pomostowe (II generacja)
•żurawie samochodowe o dużym udźwigu (stacjonarne, samojezdne)
-Samochodowe
-jezdniowe kołowe
•zestawy i wozy składowe (ładunków sztukowych i kawałkowych)
-naczepy ładowne
-przyczepy
-nadwozia
-zespoły samochodowe
Schemat rozwoju morskich technologii przeładunkowych
W procesie ładunkowym tak jak w procesie przewozowym występują trzy zasadnicze technologie wykonywania robót ładunkowych:
1.technologie zunifikowane polegające na zastosowaniustypizowanych maszyn i urządzeń ładunkowych w całymłańcuchu transportowym, dzięki znormalizowanej postaci jednostek ładunkowych oraz używaniu środków przewozowych przystosowanych do tych jednostek,
2.technologie specjalizowane polegające na stosowaniu środków przewozowych oraz innych urządzeń technicznych pozwalających na samo załadunek oraz samo wyładunek ładunku przewożonego w stanie naturalnym,
3.technologie uniwersalne polegające na stosowaniu uniwersalnych maszyn i urządzeń ładunkowych (lub ich niestosowaniu w ogóle) przy przemieszczaniu ładunków bez specjalnego ich przygotowania do transportu
SPOSOBY PRZEWOZU KONTENERÓW
1. TRANSPORT MORSKI
2. TRANSPORT KOLEJOWY
3. TRANSPORT LĄDOWY
4. TRANSPORT LOTNICZY
PRZEWÓZ KONETERÓW W TRANSPORCIE KOLEJOWYM
W transporcie kolejowym do przewozów kontenerów służą specjalne wagony kontenerowe i wagony-platformy. Wagon kontenerowy nie ma podłogi, ścian bocznych ani dachu, jest to jedynie stalowa konstrukcja ramowa oparta na 2 lub 4 osiach, wyposażona w odpowiednią liczbę czopów do mocowania kontenera. Wagon-platforma posiada dodatkowo drewnianą podłogę. W USA w latach 80. pojawiła się ciekawa innowacja polegająca na załadunku dwóch warstw kontenerów na specjalnie skonstruowane wagony.
Transport samochodowy
Transport kontenerów po drogach odbywa się samochodami ciężarowymi zazwyczaj składającymi się z dwóch części - ciągnika siodłowego i naczepy kontenerowej. Naczepa tego typu jest specjalną, stalową konstrukcją ramową, składającą się z dwóch dźwigarów podłużnych i dwóch lub trzech poprzecznych umieszczoną na trzech osiach. Również tak jak w przypadku wagonów kolejowych są wyposażone w czopy do mocowania tego rodzaju ładunku. Przepisy międzynarodowe dopuszczają maksymalną ładowność pojazdów drogowych do 2 TEU.
Kontener składany
Kontenery typu Big Bag Kontener na odpady przeznaczone na recykling
Kontener morski do przewozu paliwa Kontener na odpady
Kontener - kawiarnia
Przykłady kontenerów
RAP
Kontener lotniczy służący do przewozu ładunków łatwo psujących się AMJ
Kontener lotniczy służący do przewozu garderoby
HMC
Kontener lotniczy służący do przewozu koni
Kontener służący do przewozu ładunków płynnych
Inne sposoby wykorzystania kontenerów
Po kontenery sięgają coraz częściej… architekci.
Z kontenerów potrafią zbudować tak ciekawe konstrukcję jak na przykład:
-domy (np. Quik House)
-hotele (np. Travelodge)
-sklepy (np. Freitag store)
-a nawet szpitale.
sklep
hotel1
Zakończenie
Korzyści z zastosowania kontenera są wielostronne.
Dla załadowcy może to być:
• Obniżka kosztów transportu
• Mniejsze ryzyko uszkodzenia lub utraty ładunku
• Oszczędność na opakowaniu
• Skrócenie czasu dostawy
• Terminowość dostawy
• Niższe stawki ubezpieczeniowe
Dla przewoźnika może to być:
• Skrócenie czasu postoju środka transportowego w punkcie transportowym
• Terminowe jego obsłużenie
• Mniejsze koszty związane z odpowiedzialnością za uszkodzony ładunek
• Zaangażowanie mniejszej liczby, ale bardziej wydajnych środków
transportowych
Zakończenie
Warto także wspomnieć o korzyściach niewymiernych:
•Integracja procesów transportowych
•Usprawnienie wymiany międzynarodowej
•Powstawanie zwartych systemów transportowych
•Postęp w technice transportowej
Transport
Spedycja
Spedycja - to działalność gospodarcza polegająca na organizowaniu przewozu towarów. Czyli dóbr materialnych przeznaczonych na sprzedaż między dostawcą (załadowcą), a odbiorcą (klientem) wraz z towarzyszącymi usługami handlowymi, wynikającymi ze specyfiki zlecenia spedycyjnego.
Przedmiotem rynkowej działalności spedycyjnej jest towar (ładunek) polegający na przemieszczaniu określonej trasie wraz z niezbędnymi usługami handlowo-towarowymi i formalalno-prawnymi
Bazą materialną logistyki jest infrastruktura logistyki obejmująca 4 systemy techniczno-organizacyjne:
1.systemy transportowe
2.magazynowe
3.opakowaniowe
4.informatyczne
Spedycja morska - ma miejsce gdy ładunki spedycyjne przychodzące statkami do danego portu zostają przeładowane na inny statek w celu dalszej wysyłki drogą morską lub innym środkiem transportu.
Neider
4 wolności gospodarcze w UE
1.Swobodny przepływ towarów
2.Swobodny przepływ usług
3.Swobodny przepływ kapitału
4.Swobodny przepływ osób
PODSTAWOWE RODZAJE CZYNNOŚCI SPEDYCYJNYCH
CZYNNOŚCI ORGANIZOWANE
•Obsługa ofert / zleceń
•Zawieranie umów
•Wybór sposobu transportu
•Przygotowanie dokumentacji
•Nadanie / odbiór przesyłki
•Ubezpieczenie przesyłki
•Odprawa celna
•Przekazanie przesyłki
CZYNNOŚCI WYKONYWANE
•Dowóz, odwóz, przewóz
•Załadunek, rozładunek
•Składowanie przesyłki
•Formowanie ładunków
•Odbiór należności
•Przeprowadzenie cesji
•Sprzedaż przesyłki
WYKONYWANIE NASTĘPUJĄCYCH CZYNNOŚCI
•Przyjmowanie zleceń spedycyjnych
•Wybór środka i trasy transportu
•Zawieranie umów o przewóz
•Ubezpieczenie przesyłki
•Odbiór przesyłki od nadawcy
•Przygotowanie przesyłki do przewozu
•Nadanie przesyłki ze środka transportowego
•Przeprowadzenie odprawy celnej towaru
•Przekazanie przesyłki odbiorcy
•Obsługa dokumentacyjna procesu spedycyjnego
Do najważniejszych podmiotów w procesach spedycji morskiej należą podmioty
•Armatorzy (właściciele) statków [shipowner]
•Przewoźnicy na różnych odcinkach [carrier]
•Załadowcy (zleceniodawcy, nadawcy) [shipper, loader]
•Wykładowcy (odbiorcy, klienci końcowi) [consignee, receiver]
•Agenci (handlowcy, eksperci, reprezentant armatora) [agent]
•Maklerzy okrętowi [shipbroker]
Dwa rodzaje maklerów okrętowych
Makler klarujący
•Zajmuje się klarowaniem statków, czyli formalno-prawną obsługą statków w porcie.
•Odpowiedzialny za przekazanie informacji o statku (terminie przybycia, wymaganiach rozładunkowych, przeładunkowych)
•Zaspakaja zapotrzebowanie statku (załoga, paliwo, woda, leki, serwis
Makler frachtujący
•Zajmuje się wyłącznie pośrednictwem w efektywnym czarterowaniu zdolności transportowych statku.
Potencjalni kontrahenci spedytorów
FIRMY SEKTORA PRYWATNEGO
•Armatorzy
•Przewoźnicy
•Firmy transportowe
•Firmy magazynowe
•Operatorzy portowi
•Banki
•Firmy ubezpieczeniowe
FIRMY SEKTORA PUBLICZNEGO
•Zarządy portów morskich
•Koleje państwowe
•Inspekcje portowe
•Inspekcje towarowe
•Inspekcje handlowe
•Placówki celne
•Oddziały finansowo-
skarbowe
•Instytucje administracji terenowej (morskiej)
Formy przewozów w transporcie
morskim:
żegluga regularna (liniowa) - charakteryzuje się regularną obsługą portów, załadunku i wyładunku dokonywaną według:
- ustalonego rozkładu rejsów
- sztywno ustalonymi przez przewoźnika stawkami transportowymi
- dominacją ładunków drobnicowych
Umowa o przewóz w żegludze liniowej nazywa się umową bukingową. Jest ona zawierana pomiędzy właścicielem ładunku lub działającym w jego imieniu pełnomocnikiem (spedytorem) i armatorem lub jego agentem.
Warunki te są szczegółowo zapisane konosamencie liniowym (ang. Bill of Lading), który jest podstawowym dokumentem występującym żegludze regularnej. Stanowi on potwierdzenie przyjęcia do przewozu morskiego towaru w nim oznaczonego i jednoczesnenzobowiązanie przewoźnika do wydania towaru posiadaczowi oryginału konosamentu w porcie przeznaczenia.
Formy przewozów w transporcie morskim:
żegluga nieregularna (trampowa)
- korzystanie z tego samego statku na różnych szlakach
- obsługa przede wszystkim ładunków masowych
- ustalanie stawki transportowej na zasadzie indywidualnej umowy z armatorem (umowa czarterowa)
- niższe koszty w porównaniu z żeglugą liniową ze względu na brak stałych wydatków na utrzymanie infrastruktury w portach linii oraz mniejsze nakłady na administrację i zarządzanie
Przewozy w żegludze nieregularnej są dokonywane na podstawie porozumień zwanych umowami czarterowymi. Każdorazowo negocjowana umowa czarterowa określa wszystkie warunki przewozu danego ładunku, uzgodnione przez dwie umawiające się strony, czyli właściciela ładunku, zwanego czarterującym i przewoźnika morskiego. Listem przewozowym jest konosament.
Etapy struktury logistycznego łańcuch spedycji morskiej
1.Pierwszy załadunek towaru
2.Transport dowozowy do portu załadowczego
3.Przeładunek towaru w porcie załadowczym
4.Podróż drogą morską
5.Przeładunek w porcie wyładowczym
6.Transport odwozowy do miejsca przeznaczenia
UMOWA PRZEWOZU ŁADUNKU W TRANSPORCIE MORSKIM
•Umowa odpłatna
•Okres przedawnienia 2 lata
•Odpowiedzialność po stronie przewoźnika
•Udostępnienie statku do załadunku i rozładunku
•Odpowiedzialność przewoźnika co do rozmieszczenia ładunku
•Koszty załadunku i mocowania po stronie przewoźnika
•Sporządzenie KONOSAMENTU
Instytucja wygodnych bander
Inaczej zwane też tanimi banderami lub flotami otwartych rejestrów. Takie państwa jak Liberia, Panama, Kostaryka, Wyspy Bahama, Cypr czy inne, oferują armatorom korzystniejsze warunki finansowe niż ich macierzyste kraje.
Rejestracja statku pod banderą takiego państwa oznacza niższe opłaty rejestracyjne, niższe podatki, możliwość zatrudnienia obcokrajowców bez nadzoru ze strony związków zawodowych, bardziej liberalne przepisy dotyczące bezpieczeństwa statków oraz warunków
socjalnych dla załogi, brak kontroli nas działalnością przedsiębiorstwa armatorskiego.
TRANSPORT MORSKI
•KONWENCA HELSIŃSKA
•KONWENCJA IMDGC
•KODEKS MORSKI
KONWENCJA HELSIŃSKA
•Jej podstawowym celem jest poprawa jakości środowiska naturalnego Morza Bałtyckiego.
•Działania konwencji mają zapewnić:
-Ochronę wód przed zanieczyszczeniami substancjami niebezpiecznymi
-Zachowanie różnorodności biologicznej
-Odpowiednią równowagę biologiczną wód morskich
KONWENCJA IMDGC - 1960
•Dotyczy przewozu ładunków niebezpiecznych drogą morską
•Powstał jednolity międzynarodowy system kodów - aktualizowany w okresach 2 letnich
- określają bezpieczeństwo statku i portu
•ISPS CODE - składają się z dwóch części:
-Bezpieczeństwo statku i portu
-Wytyczne do interpretacji przepisów
KODEKS MORSKI - 18.09.2001
•Dotyczy przewozu ładunków w transporcie
morskim i określa m.in.:
-Statek handlowy - służy do prowadzenia dział. gosp.
-Statek podlega rejestracji
-Statek podlega obowiązkowym pomiarom
-Obligatoryjne posiadanie dziennika
TRANSPORT ŚRÓDLĄDOWY
•Wykorzystywany głównie do przewozunładunków masowych o niskiej wartości
•Charakteryzuje się długim czasem przewozu.
•Transport wodny śródlądowy regulowany jest ustawą o żegludze śródlądowej z 21.12.2000 r.
•Dowodem zawarcia umowy przewozu jest konosament żeglugi śródlądowej.
•Reguluje stosunki prawne pomiędzy przewoźnikiem i posiadaczem konosamentu.
Do przewozów w żegludze śródlądowej wykorzystuje się:
- barki kontenerowe rzeczne z własnym napędem,
pchane lub holowane
- kontenerowe barki do statków typu LASCH
W Polsce jednak rozwój tej gałęzi transportu w systemie kontenerowym został pominięty.
Samolot Rządowy RP - Tupolew Tu-154 czyli pasażerski samolot średniego zasięgu. ...Cywilny transport lotniczy w Polsce zapoczątkowany został w 1919r. pierwszym przelotem z pasażerami na trasie z Poznania do Warszawy. W 1923 r. uruchomiono regularne linie lotnicze z Warszawy do Gdańska i Lwowa, a w 1929 r. powstało przedsiębiorstwo Polskie Linie Lotnicze LOT. Obecnie transport ten stopniowo podlega modernizacji, wymianie podlegają starsze typy samolotów. Wyjątkiem są 2 rządowe: Tupolew Tu-154, które służą nieprzerwanie od 1990r.
W 1992 r. oddano na Okęciu w Warszawie duży i nowoczesny port lotniczy Warszawa- Okęcie. PLL „LOT” obsługują ponad 97 linii lotniczych w tym 10 krajowych. Połączenia zagraniczne prowadziły z Warszawy do wszystkich ważniejszych stolic europejskich oraz do Nowego Jorku, Chicago, Montrealu, Pekinu, Delhi, Bangkoku, Stambułu, Dubaju i Kairu.
Zalety transportu lotniczego:
.uważany za najbezpieczniejszy rodzaj transportu (współczynnik wypadków bardzo mały w stosunku do samochodów)
.szybki czas przelotu
.pozwala na przewóz towarów nawet w najodleglejsze zakątki świata
.w niewielkim stopniu wpływa na środowisko
.coraz niższe ceny biletów
ORGANIZACJE
W transporcie lotniczym wyróżniamy dwie współpracujące ze sobą międzynarodowe organizacje:
•IATA
•ICAO
:
IATA - International Air Transport Association
Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych Utworzona w Hawanie na Kubie w kwietniu 1945. Transport lotniczy jest dziś 100 razy większy niż w dniu zakładania IATA. W chwili powstania instytucji IATA liczyła 57 członków i 31 narodowości głównie w Europie i Ameryce Północnej. Dziś jest 24 członków i 126 narodowości w każdej części świata.
Cele IATA:
Została utworzona po to by promować bezpieczny, regularny i ekonomiczny transport lotniczy, z korzyścią dla podróżujących i przewoźników, a także by wyrównywać konkurencję pomiędzy przedsiębiorstwami zajmującym i się przemysłem lotniczym i rozwiązywać spory pomiędzy nimi.
Najważniejsze zadania IATA we wczesnych latach istnienia miały charakter techniczny, ponieważ rzetelność i bezpieczeństwo a także standaryzacja dokumentacji procedur to fundamenty sprawnego działania linii lotniczych i transportu lotniczego, ułatwiające funkcjonowanie ich obok siebie.
Korzyści z działalności IATA dla:
•Konsumentów - upraszczając procesy podroży i dostawy staraja się by przedsiębiorstwa w sektorze transportu lotniczego utrzymywały w miarę niskie tego koszty. Pasażerowie mogą jednym telefonem zarezerwować bilet, zapłacić jedna waluta a potem używać tego biletu na kilka linii lotniczych i używać go w kilku różnych krajach.
•Linii lotniczych - pomaga i doradza jak zarządzać łatwo, bezpiecznie i efektownie przedsiębiorstwem dzięki podpisanym wspólnym regułom, zezwoleniom i ograniczeniom.
•Linii lotniczych i klientów jednocześnie, pomagając poprzez pośrednictwo w relacjach
•Dostawców przemysłowych gwarantując szczegółowe ekspertyzy i wyniki badań z rynku transportu.
•Rządów , gwarantując że będą dobrze poinformowane o przemyślelotniczym i długoterminowych decyzjach
Flaga ICAO
ICAO (International Civil Aviation Organization)
Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego
ICAO została powołana w 1944 r. na mocy konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. Na jej siedzibę wybrano Montreal. Faktyczną działalność rozpoczęła w 1947 r. jako wyspecjalizowana agenda ONZ. Polska należy do ICAO od jej powstania.
Do zadań ICAO należą:
• nadzór nad przestrzeganiem przez kraje członkowskie międzynarodowych norm i przepisów regulujących cywilny ruch lotniczy
• opracowywanie nowych standardów i norm dla lotnictwa
• wspieranie wprowadzania nowej techniki i technologii w lotnictwie cywilnym
• opracowywanie międzynarodowych zasad współpracy z tzw. służbami naziemnymi
Przepisy ICAO to zbiór 18 aneksów z których każdy omawia i normuje wybraną
dziedzinę lotnictwa.
Dokumenty transportowe w lotnictwie
list przewozowy lotniczy wystawiany przez linię lotniczą (AWB)
Lotniczy list przewozowy MAWB
HAWB (House AWB) - wystawiany przez spedytorów lotniczych (również są konosamenty wystawiane przez spedytorów)
Ciekawostki:
Przybliżona ilość lotnisk międzynarodowych:
•Europa - 119
•Ameryka Północna - 91 (w tym USA - 81)
•Ameryka Południowa - 9
•Afryka - 18
•Bliski Wschód - 7
•Azja - 20
•Australia i Nowa Zelandia 11
Na świecie jest już 632 linii lotniczych!
Lotnisko
•Lotnisko, port lotniczy - obszar, na którym lądują, startują i kołują statki powietrzne (samoloty, śmigłowce, sterowce). Ich wyposażenie zróżnicowane jest w zależności od liczby odprawianych pasażerów i przeładowywanych towarów.
•Porty lotnicze zlokalizowane są przy dużych aglomeracjach miejskich. Ze względu jednak na to, że zajmują one duże powierzchnie, położone s zazwyczaj w pewnej odległości od centrów miast, które obsługują. Niekiedy położone są poza ich granicami administracyjnymi.
•Lotniska oznaczane są trzyliterowym kodem IATA oraz czteroliterowym kodem ICAO.
•Lotnisko oraz jego strefa ochronna zajmują znaczne obszary, wyłączając z użytkowania znaczny areał gruntów. Zamieszkiwanie w jego pobliżu może być szkodliwe dla zdrowia z powodu zanieczyszczeń powietrza oraz hałasu.
Lądowiska
•Lądowisko - teren (łąka, pole) o rozmiarach i właściwościach umożliwiających bezpieczny start i lądowanie statków powietrznych, zwłaszcz samolotów lekkich (sportowych, łącznikowych lub sanitarnych), nie mający żadnych obiektów ani urządzeń stałych. Lądowiskadzielą się na stałe i tymczasowe (przygodne).
Portach Lotniczych
•Port lotniczy - duże lotnisko, przystosowane do obsługi znaczącej liczby pasażerów i przeładunku towarów; odpowiednio rozbudowana infrastruktura umożliwia przyjęcie dużej liczby samolotów pasażerskich i transportowych,
TRANSPORT
Elementy tworzące transport kolejowy to:
.Drogi kolejowe wraz ze stacjami,
.Punkty przeładunkowe,
.Bocznice,
.Urządzenia niezbędne do funkcjonowania transportu (energetyczne, sterowania ruchem, łączności).
PODZIAŁ TABORU KOLEJOWEGO
.Wagony kryte,
.Wagony węglarki,
.Wagony platformy,
.Wagony cysterny,
.Wagony chłodnie,
.Wagony specjalne.
RODZAJE POCIĄGÓW TOWAROWYCH
.Do przewozu pojedynczych grup wagonów,
.Do przewozów systemowych w ruchu międzynarodowym,
.Do przewozów międzynarodowych,
.Do przewozów zwartych.
Tran
Infrastruktura kolejowa:
TORY SIEĆ TRAKCYJNA
SEMAFORY ŚWIETLNE
ROZJAZDY
WYKOLEJNICE WIEŻE CIŚNIEŃ
DWORCE KOLEJOWE POLSKA KOLEJ W UNII EUROPEJSKIEJ
Dostosowanie do wymogów Unii obejmowało system regulacyjny przedsiębiorstw kolejowych, które dotyczyły:
•Niezależności zarządzania przedsiębiorstwami kolejowymi,
•Opłaty za dostęp do infrastruktury,
•Pomocy finansowej dla przedsiębiorstw kolejowych,
•Umów pomiędzy władzami a przedsiębiorstwami kolejowymi oraz przestrzeganiu zasad uczciwej konkurencji.
UE URZĄD TRANSPORTU KOLEJOWEGO
•To organ, odpowiedzialny za bezpieczeństwo i regulację rynku transportu kolejowego w Polsce,
•Zadania UTK to: .nadzór techniczny nad eksploatacją i utrzymaniem linii oraz pojazdów kolejowych, Nadzór nad bezpieczeństwem ruchu kolejowego,
. Regulacja transportu kolejowego,
. Licencjonowanie transportu kolejowego,
Możliwa do realizacji wielkość przewozów 150-200mln ton
Zasadniczo pięciodniowy tydzień pracy
Załadunek w dzie roboczy 15000-18000 wagonów w tym 10000- 12000 w przewozach niezamustrowanych Zachowanie zdolności
obsługi obecnieistniejących punktów ładunkowych. Przedstawiona nowa organizacja przewozów towarowych uwzględnia następujące warunki;
Stosunki prawne w Polsce są regulowane między załadowcą, a przewoźnikiem kolejowym co reguluje Ustawa z dnia 15 listopada 1984r. o Prawie Przewozowym. W transporcie kolejowym organizacją o największym znaczeniu i światowym zakresie działania jest Międzynarodowy Związek Kolejowy.
Najważniejsze cele i zadania Międzynarodowego Związku Kolejowego:
•rozwijanie i ułatwianie międzynarodowych przewozów kolejowych
•inicjowanie i popieranie współpracy międzynarodowej w transporcie kolejowym
•tworzenie warunków dla interoperacyjności kolei i zbliżania się do siebie różnych systemów kolejowych
•popieranie konkurencji oraz autonomii przedsiębiorstw kolejowych
•prowadzenie prac nad ujednoliceniem i standaryzacja taboru oraz innych urządzeń
•prowadzenie prac nad ujednoliceniem metod technicznej i handlowej eksploatacji kolei
Kwestie dotyczące prowadzenie ruchu kolejowego w Polsce reguluje Ustawa z dnia 28 marca 2003r. z późniejszymi zmianami o transporcie kolejowym. Ustawa ta przewiduje m.in., że działalność gospodarcza polegająca na wykonywaniu przewozów kolejowych podlega licencjonowaniu. Przedsiębiorca ubiegający się o licencje musi spełnić wymagania dotyczące:
•wiarygodności finansowej (musi wykazać, że jest zdolny do wypełnienia rzeczywistych i potencjalnych zobowiązań finansowych przez 12 miesięcy od uzyskania licencji)
•kompetencji zawodowych tj. musi mieć właściwie zorganizowane i zarządzane przedsiębiorstwo które umożliwi nadzór nad działalnością licencjonowaną i nad przestrzeganiem bezpieczeństwa w transporcie kolejowym ; musi też zapewnić odpowiednio wykwalifikowana kadrę pracowników
•dysponowania taborem kolejowym tzn. że musi dysponować pojazdami kolejowymi oraz utworzyć system utrzymania i obsługi pojazdów kolejowych
•odpowiedzialności cywilnej co znaczy, że przedsiębiorca musi dysponować zabezpieczeniem roszczeń związanych z prowadzoną działalnością
•Oprócz licencji przewoźnicy kolejowi powinni także uzyskać świadectwo bezpieczeństwa. Może je uzyskać tylko przedsiębiorca, który zapewni
-bezpieczne prowadzenie ruchu kolejowego
-bezpieczną eksploatację środków kolejowych
-ochronę przeciwpożarową i ochronę środowiska