Vrij, A. (1997). Wearing Black Clothes: the impact of offenders' and suspects' clothing on impression formation. Applied Cognitive Psychology, 11, 47-53.
Kontynuacja badań w których wykazano, że barwa stroju wpływa na ocenę agresywności zawodników podczas meczów futbolu i hokeja. Odwołując się też do wiedzy o stereotypach, autor chce sprawdzić, czy efekt ten występuje w innych sytuacjach życiowych (nie tylko w sporcie). Proponuje następujące badanie: oceniano osobę „podejrzaną o popełnienie przestępstwa”. Hipotezy - (1) osoba ubrana na czarno będzie oceniona jako bardziej agresywna i (2) jako bardziej bezsprzecznie winna. Badano 52 osoby (studentów), 26 mężczyzn i 26 kobiet. Badanych proszono o wzięcie udziału w „krótkim badaniu na temat kształtowania się odczuć”. Prezentowano im fotografię kobiety, z komentarzem, iż jest to osoba zatrzymana i podejrzana o popełnienie przestępstwa, choć jej winy jeszcze nie udowodniono. Stworzono dwa warunki eksperymentalne (po 26 osób badanych w każdym) - w jednym kobieta była ubrana w czarny, w drugim w jasny strój. Następnie badanych proszono o odpowiedź na pytania dotyczące agresywności („czy sądzisz, że ta kobieta bywa fizycznie agresywna”) i dotyczące winy („czy jest winna stawianych jej zarzutów”) - odpowiedzi udzielano na 7-stopniowych skalach (od „bardzo mało prawdopodobne” do „bardzo prawdopodobne”). Płeć była kowariantem. Wyniki: różnice w średniej ocenie agresywności w dwóch warunkach były istotne na poziomie p<0,05, eta2=0,11, oraz dla oceny winy - p<0.05, eta2=0,08.
HIPOTEZA:
Osoba ubrana na czarno jest oceniana jako bardziej agresywna i bardziej prawdopodobnie winna niż osoba ubrana w jasny strój.
ZMIENNE:
Zmienne niezależne:
- strój prezentowanej osoby
(czarny / jasny) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna, manipulowalna
- płeć osoby badanej
(kobieta / mężczyzna) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna, niemanipulowalna
Zmienne zależne:
- ocena poziomu agresywności prezentowanej osoby
- ocena winy prezentowanej osoby
dla obu zmiennych: (7 wartości w postaci odpowiedzi na skali) -> zmienna wielowartościowa, nieciągła, co najmniej porządkowa (w praktyce niektórzy zakładają, ze zmienna tego typu może być przedziałowa)
SCHEMAT BADANIA:
randomizacja
prezentacja kobiety w czarnym stroju -> posttest grupa I
/
populacja - >grupa
\
prezentacja kobiety w jasnym stroju -> posttest grupa II
Był to eksperyment, gdyż godnie z definicją „manipulowano co najmniej jedną zmienną niezależną”, w tym wypadku strojem prezentowanej kobiety. Posttest dotyczy pomiaru oceny jej agresywności i winy. Płeć osób badanych byłą w tym badaniu kowariantem - oznacza to, że była uwzględniana w analizie wyników, nie służyła natomiast do różnicowania grup (zarówno w grupie I, jak i w grupie II były zarówno kobiety jak i mężczyźni).
WYNIKI:
dla zmiennych „ocena agresywności” (Y1) i „ocena winy” (Y2)Stone, N.J. (2003). Environmental view and color for a simulated telemarketing task. Journal of Environmental Psychology, 23, 63-78.
W eksperymencie uczestnicy badania brali udział w symulowanym zadaniu telemarketingowym. Badaczka manipulowała typem zadania (łatwe bądź trudne), barwą otoczenia (czerwona bądź niebieska) i aranżacją środowiska pracy (z obrazkiem na ścianie lub bez obrazka), by określić ich wpływ na nastrój (mierzony kwestionariuszowo) i poziom wykonania zadania (liczba popełnionych błędów). Nastrój okazał się zależny jedynie od tego, co robili badani, a nie od otoczenia: osoby wykonujące trudne zadanie wskazywały na gorszy nastrój, niż osoby wykonujące łatwe zadanie. Poziom wykonania zadania wydaje się być zależny od barwy i aranżacji otoczenia. Podczas wykonywania łatwego zadania, poziom wykonania wydaje się być w niebieskim otoczeniu niższy niż w czerwony. Podczas wykonywania trudnego zadania poziom wykonania wydaje się być niższy w czerwonym otoczeniu niż w niebieskim, chyba że obecny jest obrazek z pejzażem (wtedy nie ma różnic). Dane te sugerują, że niebieski jest uspokajającym kolorem, a czerwony pobudzającym, który może wchodzić w interakcję z innymi cechami środowiska.
HIPOTEZA:
Trudność zadania, barwa otoczenia i aranżacja środowiska wpływają na nastrój i poziom wykonania zadania.
ZMIENNE:
Zmienne niezależne:
- trudność zadania
(zadanie trudne / zadanie łatwe) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna
- barwa otoczenia
(niebieska / czerwona) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna
- aranżacja otoczenia
(obrazek / brak obrazka) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna
Zmienne zależne:
- nastrój
w abstrakcie brak danych na temat wartości i skal stosowanych do pomiaru zmiennych, można przypuszczać, że są to skale co najmniej porządkowe
- poziom wykonania
wskaźnikiem była liczba błędów (a więc 0, czyli bez błędów; jeden błąd; dwa błędy itd.), można więc przyjąć, że jest to -> zmienna wielowartościowa, dyskretna, stosunkowa
WYNIKI:
Dla zmiennych „nastrój”
Dla zmiennej „poziom wykonania”:
w sytuacji zadania łatwego: w sytuacji zadania trudnego:
SCHEMAT EKSPERYMENTU:
Brak danych w abstrakcie na ten temat. Można przypuszczać, że był to schemat eksperymentalny (z losowaniem do grup), trójczynnikowy:
obrazek grupa I
/
barwa niebieska
/ \
/ brak obrazka grupa II
/
zadanie trudne
/ \
/ \ obrazek grupa III
/ \ /
/ barwa czerwona
/ \
/ brak obrazka grupa IV
Populacja -> Grupa
\ obrazek grupa V
\ /
\ barwa niebieska
\ / \
\ / brak obrazka grupa VI
\ /
zadanie łatwe
\
\ obrazek grupa VII
\ /
barwa czerwona
\
brak obrazka grupa VIII
Miller, S.M., Mangan, Ch.E. (1983). Interacting effects of information and coping style in adapting to gynecologic stress: Should the doctor tell all? Journal of Personality and Social Psychology, 45(1), 223-236.
Badano efekt wpływu interakcji między dyspozycjami osobowymi a czynnikami sytuacyjnymi na reakcję stresową. 40 pacjentek ginekologicznych (18-45 lat), które miały przejść procedurę diagnostyczną (kolposkopia) podzielono na podstawie wyników kwestionariusza na dwie grupy - osoby poszukujące informacji w sytuacji stresowej („monitoring”) i osoby unikające informacji w sytuacji stresowej („unikanie”). Połowie osób z każdej grupy podano bogate, dokładne informacje przygotowawcze na temat zabiegu, drugiej połowie zaś podawano zwyczajowe, ogólne informacje o zabiegu. Mierzono subiektywne i fizjologiczne pobudzenie przed samym zabiegiem. Generalnie, osoby unikające informacji wykazywały mniejsze pobudzenie subiektywne niż osoby poszukujące informacji. Dodatkowo, poziom psychofizjologicznego pobudzenia był mniejszy, gdy poziom podawanych informacji był zgodny z preferowanym stylem; a więc, osoby unikające były mniej pobudzone w sytuacji skąpych informacji, osoby poszukujące informacji były mniej pobudzone w sytuacji dokładnych informacji. Dyskusja wyników nawiązuje do zagadnień związanych z pozyskiwaniem zgody poinformowanej.
HIPOTEZA:
Poziom stresu jest niższy, gdy zakres informacji na temat sytuacji stresowej jest adekwatny do preferowanego stylu zachowania (poszukiwanie / unikanie informacji).
ZMIENNE:
Zmienne niezależne:
- zachowanie w sytuacji stresowej
(monitoring / unikanie) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna, niemanipulowalna
- poziom informacji
(dokładne / ogólne) -> zmienna dwuwartościowa, nominalna, manipulowalna
Zmienne zależne:
- poziom stresu; wskaźniki:
- subiektywne pobudzenie
- fizjologiczne pobudzenie
w abstrakcie brak danych na temat wartości i skal stosowanych do pomiaru, można przypuszczać, że są to skale co najmniej porządkowe;
SCHEMAT BADANIA:
brak randomizacji randomizacja
dokładne informacje -> posttest grupa I
„monitoring”<
ogólne informacje -> posttest grupa II
/
grupa
\
dokładne informacje -> posttest grupa III
„unikanie” <
ogólne informacje -> posttest grupa IV
Raczej był to eksperyment, gdyż godnie z definicją „manipulowano co najmniej jedną zmienną niezależną”, w tym wypadku poziomem informacji. Posttest dotyczy pomiaru poziomu stresu (już po manipulacji, tj. po podaniu informacji dokładnych lub ogólnych), aby mówić o preteście (którego w tym badaniu nie było), musiałby on mieć charakter pomiaru poziomu stresu jeszcze przed podaniem jakichkolwiek informacji na temat badania medycznego, na które czekają pacjentki.
WYNIKI:
dla zmiennej „pobudzenie subiektywne”
dla zmiennej „pobudzenie fizjologiczne”: