SPRAWOZDANIE

BADANIE TŁOCZNOŚCI BLACHY METODĄ ERICHSENA

Anna Kolasińska

3 IBD

15130

CEL ĆWICZENIA:

Zapoznanie się z własnościami technologicznymi materiału. Próba tłoczności blach cienkich zgodnie z PN 79/H-04400

WYPOSAŻENIE:

- przyrząd Erichsena,

- próbki różnych blach wykonanych zgodnie z PN 79/H-04400

- suwmiarka do 0,05

- mikromierz 0-25

- polska norma PN 79/H-04400

Zadanie:

Wykonać próbę technologiczną tłoczności blachy o grubości 2 mm

Własności technologiczne:

Pojęcie własności technologicznych zawiera w sobie zespół cech materiału charakteryzujących jego zachowanie w czasie procesów produkcyjnych.

Podstawą oceny własności technologicznych są próby materiału wykonane w warunkach zbliżonych do stosowanych w procesach obróbkowych, mających na celu wytworzenie określonego produktu z zastosowaniem najbardziej racjonalnych metod produkcji.

Najczęściej bada się własności odlewnicze, skrawalność, własności plastyczne, oraz zgrzewalność, spawalność.

Własności odlewnicze:

-Lejność zależy od płynności materiału w temperaturze zalewania formy i decyduje nie tylko o łatwości wypełnienia formy, lecz ma również wpływ na makrostrukturę odlewu. Miarą lejności jest odległość, na jaką popłynie ciekły metal w znormalizowanej formie, mającej kształt pręta lub spirali i ustawionej poziomo.

- Skurcz metalu podczas odlewania ma wpływ na powstawanie w przedmiocie naprężeń mogących spowodować jego pęknięcie lub odkształcenia.

Skrawalność

Określa się ją na podstawie kilku wskaźników (zużycie energii, sił i energii skrawania, jego warstwy wierzchniej, wydajności skrawania, rodzaju i łatwości usuwania wiórów). Dobrą skrawalnością najczęściej charakteryzują się materiału, które nie odznaczają się dobrymi własnościami mechanicznymi. Stal wykazuje dobrą skrawalność ma mniejszą od innych wytrzymałość na rozciąganie oraz odznacza się kruchością, którą powoduje zawartość siarki i fosforu.

Ścieralność

Określa ona skłonność materiału do zużywania się w skutek tarcia. Miarą ścieralności jest zmniejszenie masy badanej próbki powodowane tarciem twardej tarczy o badany metal.

Własności plastyczne

Próba zginania - wykonuje się ją na prętach o przekrojach kołowych, kwadratowych lub prostokątnych. Polega ona na powolnym zginaniu próbki wokół innego pręta, którego wymiary określają przepisy. Miarą plastyczności jest liczba określonych przegięć, wykonanych do chwili pojawienia się pierwszych pęknięć.

Próba nawijania - stosuje się do drutów o średnicach mniejszych od 6 mm.

Próba tłoczności cienkich blach i taśm wykonuje się metodą Erichsena. Polega ona na powolnym wtłaczaniu kulisto zakończonego stempla stalowego(1) w blachę (2) dociśniętą do matrycy (3) za pomocą pierścienia dociskowego (4) aż do chwili pojawienia się w próbce przechodzącego na wskroś pęknięcia oraz na pomiarze głębokości wytłoczonego wgłębienia.

Moment pęknięć obserwuje się za pomocą lusterka (5). Wymiary stempla, matrycy i dociskacza w zależności od grubości próbki podane są w poniższej tablicy.

PROTOKÓŁ BADANIA TŁOCZNOŚCI BLACHY

1. Umowne oznaczenie próbki - blacha ocynkowana

2. Rodzaj próbki - prostokątna

3. Średnia grubość próbki: 0,6; 0,6; 0,6

4. Szerokość blachy: 61 mm

5. Średnica stempla: 15 mm

6. Średnica matrycy: 21 mm

7. Głębokość trzech wytłoczeń: 1) 7,3 mm, 2) 7,25 mm, 3) 6,6 mm

8. Średnia arytmetyczna wyników pomiaru:

IE₂₁ = 7,05

9. Opis powierzchni wytłoczenia

Chropowata powierzchnia charakteryzuje materiał gruboziarnisty.

10. Wnioski

Z wykresu można wywnioskować, że blacha jest płytkotłoczna. Żeby poprawić tłoczność można przez wyżarzanie normalizujące zdobyć strukturę drobnoziarnistą.

---