Dorosłe Dzieci Alkoholików, Mydło, powidło, Do poczytania


DOROSŁE DZIECI ALKOHOLOKÓW

Dorosłe Dzieci...

  • zgadują co jest normalne

  • mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca

  • kłamią, gdy równie dobrze mogłyby powiedzieć prawdę

  • osądzają siebie bezlitośnie

  • mają kłopoty z przeżywaniem radości i z zabawą

  • traktują siebie bardzo poważnie

  • mają trudności z nawiązywaniem bliskich kontaktów

  • przesadnie reagują na zmiany, na które nie mają wpływu

  • bezustannie poszukują potwierdzenia i uznania

  • myślą, że różnią się od wszystkich innych

  • są albo nadmiernie odpowiedzialne albo całkowicie nieodpowiedzialne

  • są niezwykle lojalne, nawet w obliczu dowodów, że druga strona na to nie zasługuje

  • ulegają impulsom

  • czują się winne stając w obronie własnych potrzeb i często ustępują innym

  • czują strach przed ludźmi, a zwłaszcza przed wszelkiego rodzaju władzą i zwierzchnikami

  • czują strach przed cudzym gniewem i awanturami

  • lubią zachowywać się jak ofiary

  • bardzo boją się porzucenia i utraty

  • obawiają się ukazywania swoich uczuć

  • łatwo popadają w uzależnienia albo znajdują uzależnionych partnerów

  • są impulsywne. Mają tendencję do zamykania się w raz obranym kierunku działania bez poważnego rozpatrzenia innych możliwości postępowania i prawdopodobnych konsekwencji podjętych działań. Ta impulsywność prowadzi DDA do zamieszania, nienawiści do samych siebie i utraty kontroli nad otoczeniem; w dodatku potem zużywają przesadną ilość energii na oczyszczenie sytuacji.

Alkoholizm rodziców i jego wpływ na dzieci... czyli DDA - Dorosłe Dzieci Alkoholików.

Choroba alkoholowa (alkoholizm) polega na niekontrolowanym piciu alkoholu, alkohol rujnuje organizm osoby pijącej, prowadzi do dezorganizacji a nawet patologii rodziny. Niesie ze sobą bardzo dalekosiężne skutki dla dzieci. Rodzic lub rodzice, którzy przez kilka lat nadużywają alkoholu a mają małe lub dorastające dzieci nie są świadomi faktu, że jego nałóg sieje spustoszenie w umyśle dziecka.

Dziecko potrzebuje bezpieczeństwa. Alkoholizm rodziców wiąże się z zamieszaniem, pod denerwowaniem i stresową atmosferą, a często jest przyczyną przemocy i agresji w rodzinie. W momencie, gdy rodzice (rodzic) zajmują się piciem, dziecko nie jest uczone radzenia sobie z problemami. Co więcej - rodzice alkoholicy nie mają czasu aby zająć się wychowaniem dzieci. Kieliszek to dla rodziców sposób zalewania robaka (pozbycia się dręczącego problemu), czy takiego samego stylu reakcji mają się nauczyć dzieci?

Dzieci są tak zwanymi uczniami naturalnymi, uczą się na przykładach ze swojego otoczenia. Przez doświadczenie i obserwację najbliższych ludzi. Uczucia jakich doznają w dzieciństwie towarzyszą im później przez wiele lat, nawet gdy wyrwały się ze środowiska alkoholowego.

Skrót DDA pochodzi od wyrażenia Dorosłe Dzieci Alkoholików...

... i oznacza osobę wychowaną w rodzinie alkoholowej, tam gdzie przynajmniej jedno z rodziców nadużywało alkoholu i mającą wynikłe z tego problemy emocjonalne. Dzieci dorastające w rodzinach „zdrowych”, otoczone miłością, wsparciem i bezpieczeństwem, miały możliwość nauki obrony swoich praw, mówienia „nie” i wyrażania siebie i swoich uczuć. Takie dzieci w dorosłe życie wkraczają z poczuciem bezpieczeństwa, umieją radzić sobie w kontaktach interpersonalnych.

Rodzice uczą ich jak funkcjonować w codziennym życiu, nawiązywać relacje z innymi ludźmi, bawić się, śmiać i pracować. DDA w swoim dzieciństwie często spotykały się z przemocąagresją, wykorzystywaniem lub zaniedbaniem. Wstydziły się pijących rodziców, a wspomnienia i nauki wyciągnięte z tych lat bardziej utrudniają niż pomagają żyć. Środowisko wypaczyło u nich sądy o nich samych i otaczającym świecie, często są to osoby zakompleksione i nie wierzące w swoje możliwości.

Wiele dzieci z rodzin alkoholowych, po wkroczeniu w dorosłość zaczyna pić i doświadczenia z dzieciństwa rzutują na ich dorosłym życiu. Ciężko im założyć i utrzymać własne związki, a także odnaleźć się w roli rodziców. Istnieje kilka typów DDA: wyobcowani, smutni, skrzywdzeni, uzależnieni, współ uzależnieni, odnoszący sukcesy, z poczuciem niższości. Poczucie niższości i niekompetencji towarzyszące Dorosłym Dzieciom Alkoholików odzywa się w kontakcie z innymi osobami. Składa się na nie kilka czynników: kiepski obraz siebie wyniesiony z wczesnego dzieciństwa, brak dobrych doświadczeń w bliskich relacjach z ludźmi i brak podstawowych umiejętności interpersonalnych (rozmawianie, nawiązywanie bliskich kontaktów, rozwiązywanie konfliktów czy nieporozumień).

W odpowiedzi na zagrażające sytuacje rodzinne w psychice dziecka powstają mechanizmy obronne: tłumienie uczuć i zaprzeczanie. Dzieci takie wyrastają w przekonaniu, że są niepotrzebne, nieważne, że nie zasługują na miłość, że nie mają prawa realizować swoich potrzeb, że nie mogą nikomu zaufać, a nawet wierzą, że to one są winne temu, iż rodzice piją. Syndrom DDA oznacza nie tylko trudności w kontaktach z drugim człowiekiem, ale i z samym sobą. DDA ukrywają się ze swoim bólem i urazami, mają poczucie lojalności  w stosunku do rodzica. Bywa że są lojalne do ostateczności, nawet w obliczu dowodów, że druga strona nie zasługuje na lojalność. Osoby z omawianym syndromem są albo nadmiernie odpowiedzialnie, albo wręcz przeciwnie - wykazują się dużą nieodpowiedzialnością.

Cechy charakterystyczne dla osób z syndromem DDA

Lęk przed utratą kontroli

Lęk przed uczuciami

Lęk przed konfliktem

Nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności

Poczucie winy

Niezdolność do odprężenia się oraz do spontanicznej zabawy

Ostra, bezlitosna samokrytyka

Życie w świecie zaprzeczeń

Pozostawanie w roli ofiary

Zachowania kompulsywne

Tendencja do mylenia miłości z litością

Lęk przed porzuceniem

Myślenie kategoriami "białe" lub "czarne"

Zalegający żal

Zdolność przetrwania

Zapoznanie się z tą listą może pomóc w określeniu swoich cech. Niektórzy uważają, że wszystko co ich dotyczy jest "dysfunkcyjne". Może warto jednak dokonać rozróżnienia na te cechy, które mogą być "obciążeniem" oraz na te, które mogą pomagać, być korzystne.

Za: T. Cermak, J. Rutzky "Czas uzdrowić swoje życie".



Wyszukiwarka