1997/1998 |
LABORATORIUM Z FIZYKI |
|||
ĆW. NR 65 |
TEMAT: BADANIE ROZKŁADU ELEKTRONÓW W ZALEŻNOŚCI OD ICH PRĘDKOŚCI |
|||
WYDZ. ELEKT KIER. E.L. i T. GRUPA 2 |
NAZWISKO I IMIĘ : Adam Korona Tomasz Janik |
|||
DATA WYKON. |
OCENA |
DATA ZALICZ. |
PODPIS |
|
21.04.1998 |
T |
|
|
|
|
S |
|
|
|
1. Podstawa Pomiaru
Celem ćwiczenia jest określenie rozkładu termoelektronów w funkcji ich prędkości metodą hamującego potencjału. Badanie rozkładu elektronów w zależności od ich prędkości wykonujemy badając lampę elektronową.
Podając na anodę lampy próżniowej z żarzoną katodą napięcie hamujące przeszkadzające dopływowi elektronów do anody spowodujemy, że to do tej ostatniej dotrą tylko te elektrony, których energia kinetyczna jest większa od pracy sił pola elektrycznego wywołującego hamowanie. Mierząc prąd anody przy różnych napięciach hamowania, można bezpośrednio śledzić ilość termoelektronów zależności od ich energii (prędkości). Rysując wykres ln Ja w funkcji napięcia hamującego powinniśmy otrzymać prostą opisaną równaniem:
, gdzie
Ja0 - wartość natężenia prądu anodowego w przypadku gdy różnica potencjałów między anodą i katodą wynosi zero (U = 0);
U - wartość napięcia hamującego;
kB - stała Boltzmana;
e - ładunek elementarny;
T - temperatura.
Znając e/kBT (współczynnik nachylenia prostej) można obliczyć temperaturę odpowiadającą stanowi, w jakim znajduje się gaz elektronowy w lampie (wyznaczając temperaturę gazu elektronowego wyznaczamy temperaturę katody).
Znając wartość napięcia hamującego można określić prędkość elektronów korzystając z zależności:
, gdzie
m - masa elektronu;
v - prędkość elektronu;
e - ładunek elektronu.
2. Schemat Układu Pomiarowego
gdzie:
D - lampa elektronowa (dioda);
P - potencjometr;
R1,R2 - dekady rezystorowe;
mV - miliwoltomierz;
μA - mikroamperomierz;
A - amperomierz
3. Ocena Dokładności Pojedynczych Pomiarów
- Mikroamperomierz LE -1 :
klasa 0.5 zakres 750 [μA]
- Miliamperomierz LM -1:
klasa 0.5 zakres 1 [A]
- Woltomierz LM -1:
klasa 0.5 zakres 750 [mV]
4. Tabela Pomiarowe
IŻ - prąd żarzenia; Ia - prąd anodowy;
4.1. Tabela zależności Ia od U dla kierunku przewodzenia
L.P |
IŻ |
Ia |
U |
IaRa |
U'=U-IaRa |
lnIa |
lnIa/Iao |
|
[A] |
[μA] |
[mV] |
[mV] |
[mV] |
Ia w [μA] |
|
1 |
0.65 |
165 |
0 |
10 |
-10 |
5.11 |
0.004 |
2 |
0.65 |
210 |
50 |
13 |
37 |
5.35 |
0.24 |
3 |
0.65 |
250 |
100 |
15 |
85 |
5.52 |
0.41 |
4 |
0.65 |
290 |
150 |
18 |
132 |
5.67 |
0.56 |
5 |
0.65 |
335 |
200 |
20 |
180 |
5.81 |
0.70 |
6 |
0.65 |
380 |
250 |
23 |
227 |
5.94 |
0.83 |
7 |
0.65 |
430 |
300 |
26 |
274 |
6.06 |
0.95 |
8 |
0.65 |
475 |
350 |
28 |
322 |
6.16 |
1.05 |
9 |
0.65 |
525 |
400 |
32 |
368 |
6.26 |
1.15 |
10 |
0.65 |
580 |
450 |
35 |
415 |
6.36 |
1.25 |
11 |
0.65 |
620 |
500 |
37 |
463 |
6.43 |
1.32 |
12 |
0.65 |
680 |
550 |
41 |
509 |
6.52 |
1.41 |
13 |
0.65 |
735 |
600 |
44 |
556 |
6.60 |
1.49 |
4.2. Tabela zależności Ia od U dla kierunku zaporowego
L.P |
IŻ |
Ia |
-U |
IaRa |
U'=U-IaRa |
Ua=U'-ΔΦ |
lnIa |
lnIa/Iao |
|
[A] |
[μA] |
[mV] |
[mV] |
[mV] |
[mV] |
Ia w [μA] |
|
1 |
0.65 |
165 |
0 |
9.9 |
-9.9 |
-37 |
5.11 |
0.004 |
2 |
0.65 |
125 |
50 |
7.5 |
-57.5 |
-85 |
4.83 |
-0.28 |
3 |
0.65 |
95 |
100 |
5.7 |
-105.7 |
-133 |
4.55 |
-0.56 |
4 |
0.65 |
65 |
150 |
3.9 |
-153.9 |
-181 |
4.17 |
-0.94 |
5 |
0.65 |
40 |
200 |
2.4 |
-202.4 |
-230 |
3.69 |
-1.42 |
6 |
0.65 |
30 |
250 |
1.8 |
-251.8 |
-279 |
3.40 |
-1.71 |
7 |
0.65 |
15 |
300 |
0.9 |
-300.9 |
-328 |
2.71 |
-2.40 |
8 |
0.65 |
10 |
350 |
0.6 |
-350.6 |
-378 |
2.30 |
-2.81 |
9 |
0.65 |
5 |
400 |
0.3 |
-400.3 |
-428 |
1.61 |
-3.50 |
10 |
0.65 |
2.5 |
450 |
0.2 |
-450.2 |
-478 |
0.92 |
-4.19 |
11 |
0.65 |
0 |
500 |
0 |
-500 |
-528 |
- ∝ |
- |
4.3. Tabela wyników pomiarów
Dn/n0 |
Ek [meV] |
V [km/s] |
0,24 0,18 0,18 0,15 0,08 0,09 0,03 0,03 0,02 0.02 |
37 85 133 181 230 279 328 378 428 478 |
410 388 367 340 313 284 252 216 173 115 |
5. Przykładowe Obliczenia
Ra - rezystancja Mikromperomierza Ra = 60 [Ω]
- obliczanie wartości napięcia na mikroamperomierzu
dla kierunku przewodzenia ( lp. 3 )
JaRa = 250 · 10-6 · 60 = 15 mV
dla kierunku zaporowego ( lp. 6 )
JaRa = 30· 10-6 · 60 = 1.8 mV
- obliczanie napięcia na diodzie
• dla kierunku przewodzenia ( lp. 3 )
U' = U - JaRa = 100 - 15 · 10-3 = 85 mV
• dla kierunku zaporowego ( lp. 6 )
U' = U - JaRa = -250 - 1.8· 10-3 = -251.8mV
- obliczenie kontaktowej różnicy potencjałów Δϕ
Kontaktowa róznica potencjałow została wyznaczona na podstawie wykresu zależności
ln Ia/Iao = f(U')
y = 0.0094 x + 0.3793
y = 0.0025 x + 0.188
porównując je otrzymujemy: Δϕ = - 0.1903/0.0069 = - 28 [mV]
- obliczanie rzeczywistego napięcia na diodzie (uwzględniając kontaktową różnicę potencjałów)
• dla kierunku zaporowego ( lp.6 )
Ua = U' + = -251.8 + (-28) = - 279 mV
- obliczanie temperatury katody
tgα = 0.0094· 103 = 9.4
k = 1.38· 10-23 J/K
e = 1.6· 10-19 c
- obliczanie względnej liczby atomów
• dla kierunku zaporowego ( lp. 1 )
- obliczanie energii kinetycznej
• dla kierunku zaporowego ( lp.1 )
EK = e · Ua
EK = 1,6·10-19 c · 37·10-3 = 5,92·10-21 [J]
- obliczanie prędkości elektronów
• dla kierunku zaporowego ( lp.1 )
6. Rachunek Błędów
Błąd maksymalny pomiaru U'
U' = U - Ja· Ra stąd:
ΔU' = ΔU - Δ Ja· Ra
Δ Ja· Ra jest o rząd wielkości mniejsze od ΔU, więc wszystkie ΔU' są równe ΔU, czyli 4 [mV]
7. Zestawienie wyników
Temperatura Katody
T = 1233 [K]
• Kontaktowa różnica potencjałów
Δϕ = - 28 [mV]
8. Wnioski i Spostrzeżenia
Zmniejszaniu się ilości termoelektronów towarzyszy wzrost ich energii kinetycznej, co obrazuje wykres zależności Δn/n1 = f ( EK ).
Metoda wyznaczenia kontaktowej różnicy potencjałów Δϕ obarczona jest dość dużym błędem ponieważ dokonuje się tego za pomocą odczytu z wykresu. Duży błąd odczytu wynikał mędzy innymi z tego, że proste aproksymujące nie przecinały się dokładnie na osi napięcia U'. Poza tym niemożliwość ikreślenia błędu maksymalnego odczytanej wartości Δϕ uniemożliwiła wyznaczenie błędu pomiarowego obliczonej wartości temperatury katody badanej lampy.
Obliczona na podstawie pomiarów temperatura katody wynosiła w przybliżeniu 1233 [K]. Jest to z pewnością wartość niezbyt dokładna, ale potwierdza słuszność rozkładu Maxwella - Blotzmana.
Doświadczenie cechuje się dużą niedokładnością. Wynika to z tego, że zbadanie Ek i v elektronu jest trudne ze względu na przypadkowy charakter wypływu elektronów z katody. Prędkości te możemy jedynie określić w pewnym przybliżeniu i z dość dużym błędem.