Proces kadrowy w organizacji
Strategia personalna jest, wyborem dróg i sposobów postępowania pozwalających przedsiębiorstwu kroczyć ku przyszłości, osiągnąć bieżące i przyszłe cele personalne, a poprzez nie osiągać cele firmy i realizować strategię firmy.
Strategia personalna powinna być tak formułowana, by wspomagała realizację misji i osiąganie celów firmy oraz wykazywała ścisły związek z ogólną strategią przedsiębiorstwa, spełniając wobec mego służebną rolę.
Elementy strategii powinny być uwzględniane w strategicznym planie zarządzania zasobami ludzkimi i mieć odbicie w celach personalnych, strategii rozwoju zasobów ludzkich i niezbędnych odpowiednich przedsięwzięciach.
Podejście strategiczne umożliwia traktowanie pracowników jako źródła trwałej i trudnej do naśladowania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa.
Charakterystyczne dla strategicznego podejścia do zarządzania zasobami ludzkimi jest:
traktowanie pracowników firmy, jako elementu aktywów przedsiębiorstwa i jej podstawowego kapitału,
podkreślenie wpływu otoczenia, a zwłaszcza zwiększającej się roli konkurowania o najcenniejszych pracowników, posiadających rzadko spotykane umiejętności, kompetencje na rynku pracy,
konieczność działania w długim okresie czasu, poprzez uznanie wszelkich najistotniejszych procesów, które, jako dające oczekiwane efekty w drugim okresie,
są związane z kształtowaniem oczekiwanej struktury potencjału społecznego,
ścisłe powiązanie działań dotyczących funkcji personalnej z ogólną strategią firmy, kulturą organizacyjną, organizacją firmy i jej wartościami, określonymi w misji firmy,
skupienia raczej na działaniach proaktywnych, opartych na przewidywaniu zagrożeń przyszłości i prowadzeniu operacji wyprzedzających i niwelujących możliwe niebezpieczeństwa niż reaktywnych, skoncentrowanych na rozwiązywaniu dzisiejszych, bieżących problemów,
uwzględnienie wszystkich pracowników i ich wkładu w realizację głównych zadań firmy, a nie tylko kadry kierowniczej,
podkreślenie znaczenia rozwoju i ciągłych zmian jako zasadniczych zjawisk społecznych.
Typ strategii organizacji |
Rodzaj strategii personalnej |
Dobór elementów systemu personalnego |
Lider kosztowy |
Model sita |
Planowanie: okres krótki i średni, równoważenie bieżącego zaopatrzenia z podażą siły roboczej, podejście ilościowe, raczej zewnętrzny rynek pracy. Obsada: pionowe ścieżki karier, szybkie awanse, raczej zewnętrzny rynek pracy, rygorystyczna selekcja na wejściu oraz selekcja uczestników ze względu na kryteria związane z produktywnością i efektywnością. Ocena: koncentracja na wynikach, relatywna skala ocen, krótki okres oceny. Nagrody: powiązanie nagród z realizacją celów, nagrody związane z karierą oraz nagrody pieniężne, degradacja i zwolnienia. Rozwój: kształcenie specjalistyczne - uzupełnianie kwalifikacji zadaniowych; krótkie kursy, nacisk na samokształcenie, przyuczenie poprzez doświadczenie. |
Marka wyrobu |
Model kapitału ludzkiego |
Planowanie: długi okres, nacisk na jakość siły roboczej, raczej wewnętrzny rynek pracy. Obsada: więcej karier alternatywnych, poziome ścieżki karier, praca zespołowa - długotrwałe i bezpieczne zatrudnienie. Oceny: oceny w okresie krótkim i długim, kryteria bardziej ogólne, premiowanie zaangażowania i postaw, absolutna skala ocen. Nagrody: rozwój jako nagroda, nagradzanie za zaangażowanie i lojalność wobec firmy. Rozwój: kształcenie ogólne i specjalistyczne, dużo środków na rozwój, intensywne inwestowanie w personel. |
Źródło : cytowane za M. Kostera, ”Zarządzanie personelem”, PWE, Warszawa 1998, s.38.
Model sita |
Model kapitału ludzkiego |
Zalety: -efektywność zadaniowa, -profesjonalizm, selekcja najlepszych, -motywacja do sukcesu, -niskie koszty związane z kształceniem personelu, -jasne kryterium rekrutacji. |
Zalety: -stabilizacja personelu, -zaangażowanie personelu, -zwrot inwestycji w kształcenie i rozwój, -kreatywność, -rozwój kultury organizacyjnej, -obniżenie kosztów personalnych, -alternatywne formy wynagradzania wobec płac, -elastyczność. |
Wady: -wysokie koszty personalne i fluktuacja, -ujemny kontakt międzyludzki, -poczucie braku bezpieczeństwa, -niepełne wykorzystanie możliwości personelu, -konieczność zapewnienia wysokich płac, -możliwe manifestacji niezadowolenia. |
Wady: -konieczność inwestowania w personel, -konieczność inwestycji w politykę personalną, -kosztowne inwestycje w przywództwo, -niejasne kryterium rekrutacji i awansu.
|
Porównanie warunków zastosowania modelu sita i kapitału ludzkiego
WYMIARY OTOCZENIA |
MODEL SITA |
MODEL KAPITAŁU LUDZKIEGO |
OTOCZENIE RYNKOWE |
Rynek pracodawcy |
Rynek pracobiorcy |
OTOCZENIE PRAWNE |
Łagodne przepisy prawne dot. zwalniania pracowników |
Rygorystyczne przepisy prawne dot. zwalniania pracowników |
OTOCZENIE SPOŁECZNE |
Słabe związki zawodowe działające w otoczeniu |
Silne związki zawodowe działające w otoczeniu |
WYMIAR KULTUROWY |
Skrajny indywidualizm jednostki i agresywna konkurencja |
System wartości ukształtowany przez poprzednie lata |
OTOCZENIE INSTYTUCJONALNE |
Sprawny, nowoczesny system powszechnego szkolnictwa w otoczeniu |
Kierowanie pracowników na szkolenia, organizacja lub finansowanie kursów |
źródło: materiały na Studium Zarządzania Zasobami Ludzkimi opracowanie R. Rutka, M.Czerska .
Przedmiotem planowania jest nie tylko ustalenie liczby niezbędnego personelu ogółem w zakładzie, komórkach organizacyjnych, grupach zawodowych czy nawet na poszczególnych stanowiskach, lecz także określenie pożądanych przeobrażeń w jakościowej strukturze zatrudnienia (nowe kompetencje - wymagania kwalifikacyjne, osobowościowe i umiejętności wykonywania nowej pracy).
Rekrutacja oznacza pozyskiwanie przez organizację kandydatów do pracy w liczbie umożliwiającej ich racjonalną selekcję i polega na działaniach organizacji na rynku pracy, ukierunkowanych na poinformowanie potencjalnych kandydatów o organizacji i warunkach uczestnictwa w niej oraz na wytworzeniu pozytywnych postaw i chęci zatrudnienia.
Selekcja to proces polegający na wybraniu spośród grona dostępnych kandydatów tej osoby, której kwalifikacje, umiejętności i doświadczenie, a także cechy i predyspozycje najlepiej odpowiadają wymaganiom dotyczącym stanowiska, na które jej kandydatura jest rozpatrywana. Najlepszy kandydat to osoba najbardziej pasująca do organizacji i odpowiednia do realizacji jej strategii.
Celem rekrutacji i selekcji jest optymalizacja struktury zatrudnienia tzn. nabór i dobór takich pracowników, którzy najlepiej realizować będą plany firmy, przy czym dążeniem organizacji powinno być stworzenie im takich warunków, które gwarantują maksymalny rozwój ich zdolności i umiejętności.
ETAPY REKRUTACJI |
|
Podstawowe metody |
Podstawowe pytania i hipotezy |
|
|
Opis stanowiska pracy |
Kogo potrzebujemy? |
|
|
|
|
|
|
Profil idealnego kandydata |
W jaki sposób rozpoznam właściwe osoby? |
|
|
|
|
|
|
Segmentacja rynku pracy, analiza konkurencji |
Gdzie będę ich poszukiwał? |
|
|
|
|
|
|
Ogłoszenia prasowe. Firmy doradcze itp. |
Jak do nich dotrę? |
|
|
|
|
SELEKCJA Ocena kwalifikacji i predyspozycji kandydatów |
|
Analiza aplikacji, wywiad kwalifikacyjny, testy psychologiczne, sprawdzenie referencji, grupowe metody oceny |
Jak racjonalnie ocenić kandydatów? |
Tworzenie kryteriów selekcji kandydatów
Opis stanowiska - zawiera podstawowe informacje na temat pracy wykonywanej na danym stanowisku oraz kontekstu organizacyjnego, w jakim jest ona wykonywana.
Opis stanowiska pozostaje on niezmienny bez względu na osobę, która zajmuje dane stanowisko.
Profil idealnego kandydata
Podstawowe informacje potrzebne do opisu poszukiwanego pracownika na podstawie sporządzonego wcześniej planu znajdują się w opisie stanowiska (zakresie obowiązków).
W trakcie naboru stworzona charakterystyka może być zweryfikowana, jednak wcześniej trzeba zastanowić się:
jak zmierzyć i zbadać daną cechę, czy jest ona niezbędna, czy jest realna?
czy taka osoba istnieje i czy można ją przyciągnąć, czy firma może sobie na to pozwolić?
Podczas formułowania profilu należy wystrzegać się następujących błędów:
przecenianie pewnych umiejętności, cech i przypisywanie im zbyt wysokiego miejsca w hierarchii wymagań,
brak elastyczności wobec sformułowanego profilu,
stawianie nadmiernie wysokich wymagań np. dotyczących wykształcenia lub ich zaniżanie.
Dobrze przygotowany profil:
będzie podstawą, na której opracujemy kryteria wstępnej selekcji dokumentów
pomoże zaplanować, jakimi innymi metodami można posłużyć się w procesie naboru.
będzie stanowić obiektywny dokument, na podstawie, którego dokonany zostanie ostateczny wybór.
tym kandydatom, którzy nie zostali przyjęci, można będzie z łatwością wytłumaczyć powody, dla których zostali odrzuceni.
Ogłoszenie prasowe -
Przygotowując ogłoszenie prasowe należy odpowiedzieć na następujące pytania:
Kogo szukamy? Czego oczekujemy od kandydatów? Co oferujemy pracownikowi?
Konstrukcja oferty musi spełniać dwie podstawowe funkcje:
znalezienie odpowiednich kandydatów,
dzięki konkretnym i jasno sformułowanym kryteriom uruchomienie wstępnej selekcji wśród potencjalnych kandydatów do pracy
Praca - zespół zadań wykonywanych na stanowisku pracy.
Wartościowanie pracy (kwalifikowanie pracy)- pomiar jakościowych cech pracy
Wartościowanie pracy pozwala określić wartość jednego stanowiska, względem innego w danej organizacji oraz zapewnia wewnętrzną porównywalność stanowisk.
Przedmiotem opłacania są kwalifikacje, cechy psychofizyczne, które są warunkiem dobrego wykonywania zadań na danym stanowisku pracy i stanowią one przedmiot wyceny pracy- wartościowania.
Zdolności, zdyscyplinowanie, pomysłowość nie stanowią przedmiotu wartościowania. Przyczyniają się do lepszych efektów pracy i osiągnięć pracownika i są opłacane w formie awansu, premii.
Wartościowanie
Wady |
Zalety |
|
|
METODA ANALITYCZNO - PUNKTOWA
Założenia:
konkretny rodzaj pracy można ocenić jedynie przez porównanie różnych rodzajów pracy wg tych samych kryteriów
wartościowanie wymaga kompleksowego zbadania trudności wszystkich prac w firmie
Etapy postępowania przy opracowywaniu metody analityczno-punktowej
Dobór syntetycznych kryteriów wartościowania
Wyszczególnienie kryteriów elementarnych
Ustalenie wag poszczególnych kryteriów syntetycznych
Ustalenie ilości stopni trudności dla każdego kryterium elementarnego
Przyporządkowanie określonej ilości punktów poszczególnym kryteriom elementarnym w każdym stopniu trudności
Etapy wartościowania pracy
Określenie celu wartościowania
Powołanie zespołu ds. wartościowania
Analiza pracy
Opisy stanowisk pracy
Weryfikacja (aktualizacja) nazewnictwa stanowisk
Racjonalizacja obciążenia pracą na poszczególnych stanowiskach
Dokonanie próbnych wycen kilku (kilkunastu) stanowisk; omówienie wyników oraz doszkolenie osób, odpowiedzialnych za przeprowadzenie wartościowania pracy (w praktyce zawsze zachodzi taka potrzeba)
Przeprowadzenie właściwego wartościowania pracy
Porządkowanie stanowisk według trudności pracy.
Opracowanie tabeli zaszeregowań
Ustalenie i przetestowanie sposobu „przejścia” z kategorii zaszeregowania na stawki płac zasadniczych -
Opracowanie i zatwierdzenie nowego systemu taryfowego.
Metody analityczno-punktowe
Zalety
Minimalizują subiektywne podejścia
Określają wielkość stanowiska w stosunku do innych stanowisk
Dają racjonalne uzasadnienie decyzji
Obejmują różnorodne stanowiska pracy
Wysokość płac można skorelować z rynkiem
Wady
Naukowe (w negatywnym sensie tego słowa)
Nieobiektywne czynniki, wagi i punktacje
Czasochłonne, drogie - Przedłużanie się wartościowania jest spowodowane trudnościami w szybkim uzgodnieniu wycen punktowych przez osoby prowadzące wartościowanie, zwłaszcza, gdy za liczbą przyznanych punktów kryje się przyszłe wynagrodzenie pracownika.
Mogą być trudne do zrozumienia i przekazania
UMEWAP - 2000
Kryteria syntetyczne i elementarne
Wyróżniono cztery główne kryteria syntetyczne różniące wszystkie rodzaje prac w przedsiębiorstwie:
złożoność pracy,
odpowiedzialność,
współpraca
uciążliwość pracy
Każde kryterium syntetyczne dzieli się na kryteria elementarne, służące bezpośrednio do wyceny pracy.
Kryteria elementarne obejmują najważniejsze elementy występujące na stanowiskach robotniczych i nierobotniczych, które powinny znaleźć odzwierciedlenie w płacy zasadniczej. Dla każdego kryterium elementarnego sporządzony jest „klucz analityczny", zawierający stopnie nasilenia danego kryterium i odpowiadające im wartości punktów. Liczba stopni trudności nie jest jednakowa dla każdego kryterium. Zależy od roli danego kryterium w opłacaniu pracy oraz od możliwości zdefiniowania stopni narastających od „normalnego nasilenia" danego kryterium (l stopień trudności) do maksymalnego nasilenia. W kryteriach mniej wymiernych (np. wysiłek psychonerwowy, umysłowy), zarówno liczba punktów, jak i liczba stopni jest mniejsza, natomiast w kryteriach bardziej wymiernych (np. wykształcenie, doświadczenie zawodowe) - większa.
Przy definiowaniu poszczególnych stopni trudności w każdym kryterium elementarnym autorzy metody dążyli do tego, aby definicje kolejnych stopni trudności wskazywały różnice pracy i zasady nasilania się ich występowania. Każdy stopień danego kryterium jest w miarę precyzyjnie zdefiniowany. Jeśli zostanie dokładnie odczytany i porównany z treścią pracy na danym stanowisku, powinniśmy otrzymać obiektywną wycenę pracy. Dla ułatwienia obiektywizacji wartościowania pracy zamieszczono dodatkowe wyjaśnienia dla każdego kryterium wartościowania. Przed przystąpieniem do wyceny pracy lub w trakcie wyceny należy z nich korzystać.
UMEWAP - 95
|
UMEWAP - 2000
|
||||
Kryteria wartościowania pracy |
Maks. liczba pkt |
Kryteria wartościowania pracy |
Maks. liczba pkt |
||
A. |
ZŁOŻONOŚĆ PRACY |
160 |
A. |
ZŁOŻONOŚĆ PRACY |
140 |
A.l |
Wykształcenie zawodowe |
60 |
A.l |
Wykształcenie zawodowe |
60 |
A.2 |
Doświadczenie zawodowe |
35 |
A.2 |
Doświadczenie zawodowe |
35 |
A.3 |
Innowacyjność, twórczość |
25 |
A.3 |
Innowacyjność, twórczość |
25 |
A.4 |
Zręczność |
20 |
A.4 |
Zręczność |
20 |
A.5 |
Współdziałanie |
20 |
|
|
|
B. |
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA |
140 |
B. |
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA |
150 |
B.l |
Przebieg i skutki pracy |
35 |
B.l |
Przebieg i skutki pracy |
30 |
B.2 |
Decyzje |
35 |
B.2 |
Decyzje |
30 |
B.3 |
Środki i przedmioty pracy |
25 |
B.3 |
Finanse oraz środki i przedmioty pracy |
25 |
B.4 |
Bezpieczeństwo innych osób |
25 |
B.4 |
Bezpieczeństwo innych osób |
25 |
B.5 |
Kontakty zewnętrzne |
20 |
B.5 |
Kierowanie |
40 |
C. |
UCIĄŻLIWOŚĆ PRACY |
80 |
C. |
WSPÓŁPRACA |
65 |
C.l |
Wysiłek fizyczny |
30 |
C.1 |
Współdziałanie |
25 |
C.2 |
Wysiłek psychonerwowy |
20 |
C.2 |
Motywowanie |
20 |
C.3 |
Wysiłek umysłowy |
20 |
C.3 |
Kontakty zewnętrzne |
20 |
C.4 |
Monotonia |
10 |
|
|
|
D. |
WARUNKI PRACY |
40 |
D. |
UCIĄŻLIWOŚĆ PRACY |
105 |
D.1 |
Uciążliwość środowiska pracy |
25 |
D.1 |
Wysiłek fizyczny |
30 |
D.2 |
Czynniki niebezpieczne |
15 |
D.2 |
Wysiłek psychonerwowy |
20 |
|
|
|
D.3 |
Wysiłek umysłowy |
20 |
|
|
|
D.4 |
Monotonia |
10 |
|
|
|
D.5 |
Warunki pracy |
25 |
Łączna liczba punktów |
420 |
Łączna liczba punktów |
460 |
Wynagradzając pracowników nie można kierować się tylko wynikami wartościowania, czyli treścią pracy, ale również oceną pracy (SOOP).
Płace różnicowane są w zależności od:
treści pracy - złożoności pracy, jej odpowiedzialności i wysiłku związanego ze zdobyciem określonych umiejętności. (Wartościowanie)
efektów pracy - rzeczowe i ekonomiczne wyniki pracy (na równorzędnych stanowiskach pod względem treści pracy ludzie mogą osiągać bardzo różne efekty). DLATEGO NIE MOŻNA PŁACIĆ TYLKO ZA TREŚĆ PRACY. (SOOP)
oferty rynkowej - płac oferowanych za określone kompetencje na rynkach pracy; zewnętrznym i wewnętrznym
wewnętrznych założeń polityki płac i umowy ze związkami zawodowymi
możliwości finansowych firmy.
R. Jurkowski: Zarządzanie personelem.Dom Wydawniczy ABC 1999 s.78
J. Tyborowska: Selekcja, czyli jak wybrać naprawdę dobrych kandydatów Personel 11/98
5
Wartościowanie ocena trudności pracy płaca zasadnicza
Oceny okresowe efekty pracy system motywacyjny premie, nagrody
Profil idealnego kandydata to przełożenie opisu stanowiska na zestawienie konkretnych cech charakteru i kompetencji, których oczekujemy od kandydatów. Przez kwalifikacje „Kompetencje to różne czynności, zachowania i wiedza łącznie z umiejętnością jej wykorzystania”
Opis stanowiska pracy - zawiera podstawowe informacje na temat pracy wykonywanej na danym stanowisku oraz kontekstu organizacyjnego, w jakim jest ona wykonywana. Dobrze jest też brać pod uwagę oprócz wykonywanych czynności na stanowisku także oczekiwane wyniki. Informacje te stanowią podstawę do określenia kryteriów selekcji kandydatów. Kryteria te składają się na profil idealnego kandydata, z którym będą porównywane kwalifikacje i predyspozycje kandydatów.
Charakterystyka stanowiska i kontekstu organizacyjnego
Charakterystyka kandydata jego doświadczeń zawodowych i życiowych
Odejścia
Zwolnienia
Ocena efektywności
Przeniesienia
Wprowadzenie do pracy
Szkolenie i rozwój
Planowanie zasobów ludzkich
Nabór
(rekrutacja)
Dobór
(selekcja)