Aktywność ruchowa adaptacyjna (ARA) Adapted Physical Activity (APA)
To takie formy zajęć, które promują zdrowy styl życia u osób ze szczególnymi potrzebami, poprzez aktywność ruchową i sport. Celem ARA jest umożliwienie wszystkim ludziom, bez względu na rodzaj niepełnosprawności, uczestniczenie w sposób aktywny w aktywności ruchowej, dzięki przystosowaniu istniejących form zajęć lub znalezienie nowych. W centrum uwagi jest tu jednostka (człowiek ) i jego potrzeby, a także otaczający go środowisko.
Główna zasada: Zaadoptuj proponowaną formę zajęć do potrzeb jednostki, a nie odwrotnie!
Adaptacja może przebiegać na wiele sposobów bez zmiany podstawowej idei gry, sportu czy innej formy aktywności ruchowej. Zmiana może dotyczyć powierzchni, niektórych zasad, ilości uczestników, dodatkowego sprzętu np. do lokomocji, roli uczestników i wiele innych, a uczestnicy nadal będą mieli przyjemność. Osoba prowadząca zajęcia powinna wykazywać się dużą kreatywnością, wiedzą o możliwych formach adaptacji oraz jakie formy zajęć można przystosować mając na uwadze potrzeby jednostki.
MODEL ADAPTACJI - wszystkie składniki są ze sobą powiązane,
zmiana jednego składnika będzie wpływać na inne
ARA jest podstawowym narzędziem umożliwiającym indywidualny rozwój umiejętności ruchowych osoby niepełnosprawnej.
Poziom 1. zmysły/percepcja/aktywność ruchowa
Na tym poziomie dzieci nie potrafią w pełni uczestniczyć w zajęciach ruchowych, wymagają wsparcia nauczyciela.
Cele: pobudzenie zmysłów dziecka, stymulowanie go do reakcji i kontrreakcji, a także aktywnego uczestniczenia. Efektem końcowym jest wzrost samodzielności przy wykonywaniu czynności w ciągu dnia („mobilność jednostki w środowisku”). Istotna jest umiejętność utrzymania przyjaznych stosunków między nauczycielem a uczniem.
Adaptacja: zachowanie w stosunku do jednostki, właściwy język, rodzaj kontaktu i mimiki (język ciała), użycie przedmiotów różnej wielkości, tekstury, wagi w celu pobudzenia jak największej ilości zmysłów
Należy sprawić aby dziecko cieszyło się ruchem, to stymuluje do dalszego rozwoju akcji ruchowych:
wywoływać pozytywny stosunek do zajęć
pobudzić uwagę i pamięć
pomóc jednostce selekcjonować docierające informacje
stymulować postrzeganie elementów środowiska
osiągać kontrolę nad zdobywanymi umiejętnościami
stymulować indywidualną inicjatywę i pożądanie do dalszego udziału
Poziom 2. nauka umiejętności ruchowych
Na tym etapie dzieci potrzebują wsparcia nauczyciela przy wykonywaniu trudniejszy aktów ruchowych. Nauczane i doskonalone są zróżnicowane umiejętności ruchowe, jednostka uczy się wykorzystywać zdobyte umiejętności po wyjściu z zajęć. Zajęcia muszą umożliwić dziecku aktywne uczestniczenie, dokonywanie wyborów, samoekspresję.
Cel: umożliwienie jednostce wykorzystanie i prezentację indywidualnych możliwości i rozwijać poczucie przynależności do danej grupy społecznej i „bycia razem”
Adaptacja: należy dać dziecku poczucie przynależności i redukować sytuacji w których ujawnia się niepełnosprawność. Na tym etapie tworzy się grupy, aby uczestnicy uczyli się reakcji społecznych.
organizacja czasu wolnego
przystosowanie otaczającej przestrzeni i środowiska
ułatwianie techniki, reguł, nauka różnych sportów
Poziom 3. aktywność sportowa
Jednostka samodzielnie uczestniczy w zajęciach.
Cel: integracja w sporcie, zmniejszenie adaptacji, co umożliwi uczniowi dalszy rozwój umiejętności, przestrzeganie tych samych zasad, trening, kontrola umiejętności, starty w zawodach/sprawdzianach/testach
uczestnictwo w sporcie na różnym poziomie (rekreacja/wyczyn/szkoła/amatorstwo)
zachęcać do samorozwoju i podejmowania samodzielnej aktywności ruchowej
Adaptacja:
środowisko i sprzęt
zadania i zachowania motoryczne
zasady, które umożliwiają rywalizację w duchu fair play
Przechodzenie z niższego poziomu na wyższy może nastąpić tylko po opanowaniu niższego!
Włączenie (inclusion) - wg słownika oznacza „być częścią, zawierać się, być związanym”
Włączenie to umożliwienie jednostce z określonymi potrzebami uczestniczenie w zajęciach aktywności ruchowej w tym samym środowisku, co pozostali uczestnicy, przy odpowiednim wsparciu nauczyciela. Warunkiem koniecznym jest psychologiczne i społeczne wsparcie oraz akceptacja.
Adaptowana aktywność - wszyscy uczestnicy wykonują tą samą aktywność, ale zasady, sprzęt i powierzchnia są tak przystosowane aby umożliwić włączenie wszystkich uczestników np. koszykówka z obniżonym koszem
Równoległa aktywność - wszyscy uczestnicy wykonują podobną aktywność ale na indywidualnie dobranym poziomie oraz przestrzeni lub wszyscy wykonują aktywność razem ale przy wykorzystaniu takiej formy adaptacji, która umożliwi wyrównanie poziomu
Otwarta aktywność - każde dziecko wykonuje tą samą czynność z minimalnym lub bez adaptacji (środowiska/sprzętu), aktywność jest dopasowana do potrzeb dziecka
Integracja - pełnosprawne dzieci są włączone do zajęć z dziećmi niepełnosprawnymi (goalball, koszykówka na wózkach)
Zróżnicowana aktywność - osoby pełno- i niepełnosprawne uczestniczą w tej samej aktywności ruchowej w tym samym klubie, ale w różnych grupach. Pewne elementy są wspólne dla obu grup (sprzęt, trenerzy, przestrzeń na której organizowana jest aktywność ) np. koszykówka na stojąco i na wózkach
Czynniki, które powinny decydować o wyborze aktywności ruchowej:
Obserwacja dziecka w różnych sytuacjach pozwala zdeterminować:
najbardziej funkcjonalną pozycję (siedzenie, stanie samodzielnie/z pomocą, leżenie przodem/tyłem)
umiejętności motoryczność w danej pozycji (czy rzuty są lepiej wykonywane w siadzie czy w staniu)
możliwości funkcjonalne (lokomocja samodzielna czy na wózku)
poziom cech motorycznych (siła, koordynacja)
umiejętność kontrolowania wykonywanych czynności (chwyty)
wykorzystanie receptorów zmysłów (czy lepiej przyswaja wiadomości poprzez pokaz czy podanie informacji)
zdolności komunikacyjne
zachowania w stosunku do innych (indywidualnie/zespołowo)
Cele ARA i „włączenia” - zapewnić długofalowy proces uczestniczenia w aktywności ruchowej
1. Faza wprowadzenia - zachęcenie do uczestnictwa w sporcie przypada rodzicom, nauczycielom i innych osobo mający kontakt z osobą niepełnosprawną. Należy pokazać dziecku formy aktywności, które będą dla niego odpowiednie, i możliwości rozwoju w przyszłości (dziecko może przyjść na zajęcia i obserwować, przeprowadzić rozmowę z osoba prowadzącą zajęcia, może podjąć próbę uczestnictwa ze wsparciem)
2. Faza nauczania - dziecko zdobywa umiejętności ruchowe, potrzebna silna motywacja.
3 & 4. Faza doskonalenia umiejętności i długofalowego uczestnictwa - uczestnik musi mieć poczucie, że zajęcia w których bierze udział, są dla niego odpowiednie
STRATEGIE ADAPTACJI - w procesie powinno aktywnie uczestniczyć dziecko
Modyfikacje sprzętowe - powodują ułatwienie lub utrudnienie w wykonywaniu danej czynności ruchowej, zmieniają dynamikę ruchu, umiejętności (użycie balonów do nauki gier z piłką, kolorowych piłek, różnych wielkości i wagi, z dzwonkiem w środku; protezy w LA, wózki inwalidzkie, jazda na jednej narcie, rowery trójkołowe)
Modyfikacje zasad i zadań - zmiana zasad powinna zachęcić dziecko do uczestnictwa ( nie przeszkadzać w podaniach piłki nożnej), poszczególne zadania mogą być wykonywane w różny sposób (gimnastyka)
Modyfikacje instruktażu - jasne i zrozumiałe instrukcje są warunkiem zdobywanie nowych aktów ruchowych, niezrozumienie instrukcji powoduje niechęć, nauczyciel ma obowiązek wybrać właściwą metodę nauczania (bezpośrednie komendy/metoda prób i błędów) oraz taki sposób komunikacji, który zapewni właściwy odbiór informacji (komunikacja werbalna, pokaz, prowadzenie ruchu), często wykorzystywana metod ”buddy system”
Modyfikacje środowiska - np. usunięcie wszelki przeszkód przy zajęciach z niewidomymi, zmniejszenie boiska, zmiana wagi piłki,