PASZEzbior pasze, Weterynaria Lublin, Weterynaria 1, Żywienie, Chów, Technologia Produkcji


Witaminy spełniają swoista funkcję bioregulacyjną w organizmie zwierzęcym, są niezbędne do prawidłowego przebiegu funkcji życiowych. U przeżuwaczy witaminy rozpuszczalne w H20 tworzone są przez mikroorg żwacza. Jedną z cech fiz rozróżniającą wit jest ich rozpuszczalność. Wyróżnia się wit LIPOFILNE A,D,E,K (rozpuszczalne w tłuszczach i wit HYDROFILNE: zespół wit B, wit C, rozpuszczalne w h2O - w środowiskach polarnych. Istotnymi właściwościami wit, które warunkują ich stosowanie w praktycznym żywieniu jest wrażliwość na różne czynniki środowiskowe, głownie na temp, utlenianie, pH, działanie światła zwłaszcza zaś na promienie UV.

Działanie wit - wit lipofilne są w znacznej mierze gromadzone w tkankach miąższowych, głownie w wątrobie, ale także w narządach rodnych, nerkach gruczołach mlekowych. Zdolność gromadzenia rezerw mają gł AiD. Wit hydrofilne nie są gromadzone w formie rezerw, uczestniczą bezpośrednio w przemianach kom, same ulegają przemianom a produkty tych przemian są wydalane. W zależności od sposobu działania można wyodrębnić dwie gr; HORMONOWITAMINY do których należą wit lipofilne działające na polu aktywności hormonów, oraz ENZYMOWITAMINY do których należą wit hydrofilne, włączanie do systemów przemian enzymatycznych w org. Niedobór wit w org prowadzi wstępnie do HIPOWITAMIONZY a pogłębiający się stan do AWITAMINOZY, awitaminoza objawia się symptomami charakterystycznymi dla każdej wit np., krzywicy u młodych org przy braku i niedoborze wit D, wybroczynami krwawymi u indyków przy braku wit K, anemia przy niedoborze wit B12.

Substancje traktowane jako witaminy

Pasza składa się ze składników fizycznych i chemicznych. Skł fiz pochodzenia roślinnego są to tkanki wegetatywne i generatywne roślin pastewnych. Tkanki weget pochodzą z łodyg, liści, kłosów i wiech, bulw, kłączy i korzeni roślin, tkanki generatywne z nasion owoców. Skł fiz pochodzenia zwierzęcego to rozdrobnione na mączkę tkanki zwierząt. Skł fiz pasz pochodzenia min to drobiny zmielonych min i subst chem. Składniki chemiczne: lipidy, węglowodany, skł azotowe, skł mineralne, witaminy, subst antyodżywcze.

-jednocukrowce (monosacharydy, cukry proste); pentozy i heksozy,

0x08 graphic
0x08 graphic
PASZA

0x08 graphic
0x08 graphic
Sucha masa woda

0x08 graphic
0x08 graphic
Zw organiczne zw nieorganiczne (popiół surowy)

0x08 graphic
0x08 graphic
Zw azotowe zw bezazotowe

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Białko właściwe zw azotowe niebiałkowe włókno surowe tłuszcz surowy zw bezazotowe wyciągowe

(Celuloza, chemiceluloza. Lignina)

Do obliczenia wartości skrobiowej netto potrzebuje danych; zawartość składników w paszy, współczynnik strawności, z tego obliczam zawartość skł strawnych, następnie musze znać liczby zastępcze z tego obliczam wartość skrobiową brutto, biorę poprawkę na włókno w zależności od zawartości go w paszy. W paszach objętościowych odejmuje od warto skrobiowej brutto poprawkę na włókno= wartość skorobiwa netto, przy paszach treściwych wart skrobiowa brutto mnożę razy wartościowość paszy = wartość skrobiowa netto.

Pasze treściwe

Ziarno zbóż i nasion strączkowych to podstawowe pasze treściwe. Ich wspólnymi cechami jest:

Ziarno zbóż jest paszą o dużej koncentracji energii, dostarcza ono 60-85% energii w dawkach dla drobiu, 45-86% dla świń 10-40% dla krów mlecznych i 2-25% owiec.

W ziarnach przeważają BAW - głownie skrobia, której udział w sm dojrzałego ziarna wynosi od 45% (owies) - 70%(kukurydza). Stanowi ona mat zapasowy dla odżywiania rozwijającego się zarodka tych roślin. Zaw włókna surowego waha się w zależności od gat i odmiany 2-15%, najmniej włókna zawierają gat nieoplewione: kukurydza, pszenica, żyto. Zawartość włókna całkowitego waha się od 12-13% w kukurydzy i pszenicy do ponad 30% w owsie. Ziarna zbóż zawierają niewiele tłuszczy od 2% w jęczmieniu, życie i pszenicy do 4-6% w kukurydzy i owsie. Głównym składnikiem tłuszczu są nienasycone kw tłuszczowe oraz kwas linoleowy i oleinowy. Ziarna zbóż odznaczają się średnią zawartością białka 8-14%. Ziarna są uboższe w skł min w porównaniu z cała rośliną. Zaw wit tez jest różna w zależności od gatunku, w większości z nich brakuje wit DiA, dużo jest natomiast wit z gr B. Strawność skł pok jest uwarunkowana zawartością włókna. Najwyższą strawność maja ziarna ubogie w włókno 85-90% kukurydza, pszenica. Ziarna zbóż są gł źródłem energii jednak ze względu na duży udział w dawkach żywieniowych dostarczają tez znacznej ilości białka, jednak białka o niskiej wartości (niedobór aminokwasów). Wartość biologiczna białka w zależności od gat wynosi ok. 50% kukurydza, pszenica do 70-75% owies, żyto, jęczmień. Substancje antyzywieniowe występujące w ziarnach zbóż to:

Pasza z nasion strączkowych do roślin uprawianych na pasze należą groch, bobik, łubin, fasola, soja, lędźwian. Charakteryzują się zawartości tłuszczu od 1,5-10%, zawartość białka24%-44%. Białko nasion strączkowych jest dobrze trawione przez zwierzęta nieprzeżuwające. U świń strawność białka i aminokwasów łubinów jest wysoka w jelicie cienkim. Strawność białka grochu i bobiku wynosi 70% i jest wyższa niż u peluszki. Przeżuwacze wyk białko strączkowych głównie jako źródło azotu dla bakterii gdyż jest ono szybko rozkładane w żwaczu. Nasiona strączkowych zawierają niewiele wapnia (0,1-0,2%), więcej fosforu (0,4-0,5%). W strączkowych jest 8-15 krotnie większa zawartość kobaltu niż w zbożowych i wys zawartość manganu w łubinie białym. Strączkowe mają zastosowanie przede wszystkim jako pasza białkowa w tuczu świń, brojlerów oraz w żywieniu niosek. W żywieniu młodych zwierząt i użytkowanych rozpłodowo należy stosować ostrożnie ze względu na zawart susbst antyżywieniowych.

Produkty uboczne przemysłu młynarskiego są one częścią okrywową ziarna wraz z zarodkiem, obielmem i bielmem. Zawierają około 88%sm, białko ogólne od 9-14%, włókno surowe 3-7%.

Produkty uboczne przemysłu cukrowniczego

Produkty przemysłu browarniczego

Produkty uboczne przemysłu fermentacyjnego

Próba pierwotna( wyrywkowa) pobiera się ją z różnych warstw miejsc danej próbki paszy, ich liczba i wielkość zależy od masy i wielkości badanej partii paszy, sposobu pobierania próbek i właściwości paszy

Próba ogólna (zbiorcza) są to zebrane i dokładnie wymieszane próbki wyrywkowe, służy do wydzielenia średniej reprezentatywnej próbki laboratoryjnej, wydziela się z niej 3 identyczne próby średnie

Próba średnia (reprezentatywna) są to 3 identyczne próby 1- do analizy, 2- przechowuje się przez 3 m-ce, 3- przeznaczona dla instytucji, w której pobrano próbę. Jej wielkość zależy od liczby oznaczeń jakie mają być wykonane

Współczynnik podsuszenia WPP jest to stosunek masy paszy po dosuszeniu i przed podsuszeniem. Jest wyrażony w %, służy do przeliczenia zawartości oznaczonych skł w próbce paszy podsuszonej (powietrznie suchej masie paszy) na ich zawartość w paszy świeżej

Analiza weedeńska (5-copalcówka) na jej podstawie oznacza się wodę: popiół surowy, białko surowe, włókno surowe, tłuszcz surowy. Zawartość wody oznacz się met wagową (suszenie próbki w temp 105o w ciągu 3-5 godz), destylacyjną, w bliskiej podczerwieni, pomiaru elektrycznej i chromatograficzną. Tłuszcz surowy- zalicza się tu wszystkie skł. rozpuszczalne w eterze etylowym lub naftowym. Oznacza się go met ekstrakcyjnymi polegającymi na wielokrotnej ekstrakcji i wagowym oznaczeniu jego zawartości bezpośrednio po uprzednim odparowaniu rozpuszczalnika użytego do ekstrakcji. Popiół surowy są to części nieorganiczne paszy, które zostają po spaleniu subst org. Zalicza się tu skł mineralne, i zanieczyszczenia nieorganiczne. Oznacza się to przez spalenie próbki w temp 550-600oC. Subst organiczna ulega spaleniu a pozostałość to zw mineralne, zawartość oblicza się z różnicy między masą próbki przez i po spaleniu. Włókno surowe są to związki trudno strawne i rozpuszczalne, składa się z celulozy i zasadowo nierozpuszczalnej ligniny. Oznacza się wagowo poprzez jego pozostałość po gorącej hydrolizie w 5% kw siarkowym a następnie 5% ługu sodowym i przemyciu acetonem Związki azotowe (białko ogólne i właściwe) polega na oznaczeniu N met Kjeldahla. Mineralizacja paszy w stężonym kw siarkowym z dodatkiem utleniaczy. Pomiar ilości amoniaku uwalnianego z mineralizatu. Ilość stwierdzonego N x współczynnik - zawartość białka ogólnego. Oznaczenia białka właściwego wytrącanie polipeptydów 20% kwasem trójchlorooctowym lub solami metali ciężkich z roztworu i oznaczaniu N w wytrąconych białkach. Różnica między N ogólnego a N właściwego = azot niebiałkowy

Strawność różnica pomiędzy ilością skł pokarmowego pobranych w paszy a ilością tych samych skł wydalonych w kale.

Strawność pozorna wyliczona na podstawie założenia ze wszystkie skł pok znajdujące się w kale lub w treści pok pobranej przez przetokę są niestrawionymi skł pochodzącymi z paszy.

Strawność rzeczywista uwzględnia się ze niektóre skł znajdujące się w kale nie pochodzą z paszy, lecz są skł metabolicznymi pochodzącymi z organizmu. Skł metaboliczne to złuszczone nabłonki przewodu pok, pozostałości śluzów, soków trawiennych. W celu określenia ilości skł metabolicznych w kale wyk się badania strawnościowe w których zwierzęta żywione są dawkami pozbawionymi danego skł pok np. dieta bezbiałkowa. Przyjmuje się wtedy ze białko znajdujące się w kale pochodzi całkowicie od zwierzęcia i będzie takie sama przy skarmianiu zwierzęcia. Wsp strawności rzeczywistej jest zawsze większy od wsp strawności pozornej. Różnica między strawnością pozorna a rzeczywistą jest tym większa im wiesza jest zawartość skł w paszy.

Współczynnik strawności jest liczbą wskazująca w jakim stopniu składnik pokarmowy pobrany przez zwierzę został strawiony w jego przewodzie pokarmowym. Skł strawiony odpowiada skł wchłoniętemu z przewodu pok. Wsp strawności odnosi się go poszczególnych skł pokarm i mieści się w zakresie od 0-100% oznacza się go metodami in vivo i in vitro.

Met in vivo - badania sprawnościowe zwierząt, zakłada się ze ta cz paszy która nie została wydalona w kale została strawiona i wchłonięta z przewodu pokarmowego. Wyróżnia się metodę bilansową i wskaźnikową.

Wyróżnia się 2 sposoby. 1 gdzie zwierze może być żywione wyłącznie tymi samymi paszami przez cały okres doświadczenia, 2 gdy badana pasza nie może być paszą wyłączną w żywieniu danego gat zwierząt w celu oznaczenia wsp strawności pokarm. Wyróżnia się etapy kiedy zwierzęta otrzymują w dawce pok paszę podstawową + niewielki dodatek paszy badanej, określa się ilość skł pok strawionych z całej dawki i etap kiedy zwiększa się dodatek paszy badanej, ponownie określa się ilość skł pok,, zakłada się ze strawność dawki pokarm z I etapu jest niezmienna w etapie II.

Met in sacco (woreczków nylonowych) gł do oznaczania wart pok białka pasz dla przeżuwaczy. Polega na trawieniu próbek badanej paszy umieszczonych w woreczkach nylonowych i inkubowanych w odpowiednim odcinku przewodu pok zwierzęcia(zaleta tak nie można robić w in vitro), przeważnie woreczek umieszcza się w żwaczu na określony czas. Rozkład białka wylicza się na podstawie ubytku białka z próbki w wyniku działania bakterii. Rozkład białka oznacza się dla poszczególnych czasów inkubacji, służy to do wyliczenia efektywnego rozkładu białka w żwaczu wykorzystywanego do wyliczenia zawart BTJN i BTJE w paszach. Czynniki wpływające na wyniki oznaczenia to: wielkość otworów w tkaninie, wielkość próbki, rozdrobnienie paszy, stosunek wielkości próbki paszy do powierzchni woreczka, met umieszczenia woreczków, dawka pok, stopień zanieczyszczenia po inkubacji mikroorganizmami Met woreczków przepływających (mobilnych) wykorzystuje się w oznaczeniu wart pok białka w żwaczu przeżuwaczy, próbka paszy umieszczona w woreczkach nylonowych inkubowana jest w kwaśnym roztworze pepsyny. Następnie wprowadzana jest prze4z przetokę do dwunastnicy, przepływa przez jelito, odzyskiwana w kale, woreczki poddaje się płukaniu, oznacza się zawart białka ogólnego.

Metody in Vitro (badania na modelach sztucznych) dzieli się na met z zastosowaniem płynu żwacza, met enzymatyczne, chemiczno-enzymatyczne i chemiczno-fizyczne.

- Met gazometryczna polega na mierzeniu objętości gazów uwalnianych z próbki paszy w trakcie jej inkubacji w buforowym płynie żwacza. W wyniku fermentacji w żwaczu powstaje CO2, Ch4, H2, ilość wyprodukowanych gazów jest wysoko skorelowana ze strawnością NDF oraz masy org. Wadą jest ze obj produkowanych gazów uzależniona jest od proporcji lotnych kw tłuszczowych powstających w trakcie fermentacji.

Met matematyczne wyliczanie wsp strawności za pomocą równania regresji: prostej (zawartość skł pok lub strawność in vitro lub strawności in sacco jako zmienna niezależna), wielokrotnej (zawartość skł pok lub strawność in vitro lub strawności in sacco jako kilka zmiennych niezależnych. W tworzeniu równania regresji wsp strawności in vivo(zm zależna) uzyskane w badaniach strawnościowych odnosi się do skł chemicznego lub i strawności in vitro lub i in sacco.

Czynniki wpływające na strawności skł pok

  1. czynnik uzależniony od zwierzęcia

  • wielkość dawki

  • rodzaj skarmianej paszy