BIOCHEMIA 31.05
SKURCZ MIĘŚNIA: ETAPY
Impuls nerwowy (elektryczny zamieniany na chemiczny) dociera do sarkolemmy
Uwolnienie acetylocholiny
Acetylocholina ( związek sygnałowy) zmienia przepuszczalność jonową sarkolemmy
Acetylocholina jest hydrolizowana przez esterazę choinową ( interferencja z C. botulinum, curare-zatrute strzały, jad żmiji)
Zmiana potencjału przemieszcza się do wnętrza włókna przez tabule T
Depolaryzacja retikulum sarkoplazmatycznego i uwolnienie wapnia
Gwałtowny wzrost stężenia Ca2+ z 0,1uM do 10 mM
Wiązanie Ca2+ przez troponinę Tn-C, uwolnienie miejsc wiązania miozyny w aktynie
Tworzenie kompleksu aktomiozyny i skurcz mięśnia
Retikulum sarkoplazmatyczne wiąże wapń
Tropomiozyna przykrywa miejsca łączenia miozyny w podjednostkach G-aktyny.
Do podjednostki troponiny C (Tn-C) przyłącza się wapń. Następuje zmiana konformacji troponiny powodująca odkształcenie tropomiozyny i odsłonięcie miejsc łączenia miozyny w cząsteczkach G-aktyny.
PRZEMIANY ATP:
W stanie spoczynku miozyna występuje w konformacji aktywnej (M*) gotowej do skurczu. Aktywacja miozyny:
M + ATP M* + ADP + Pi(naciąganie spustu)
Gdy połączenie jest możliwe (stężenie Ca2+ ) głowa miozyny tworzy z aktyną kompleks aktomiozyny
M* + A M*A
M*A MA (skurcz, pociąganie za spust)
Pi i ADP są uwalniane z głowy miozyny
Przyłączenie ATP do głowy miozyny, które usuwa głowę miozyny z aktyny, kompleks aktomiozyny się rozpada.
ŹRÓDŁA ATP
-ZASADNICZE: fosforylacja oksydacyjna
-REAKCJA LOHMANA, kinaza kreatynowa
PCr + ADP ↔Cr + ATP
-REAKCJA ADENYLOWA: kinaza adenylowa (miokinaza)
ADP + ADP ATP + AMP (reakcja nieodwracalna, wykorzystanie ADP)
INNE BIAŁKA:
-Mleka ( kazeiny: αSI, αSII, β, (γ), κ
Kazeiny to fosfoproteidy zawierające od kilkunastu do kilkudziesięciu reszt kwasu fosforawego (κ-kazeina zawiera najmniej), są dobrym źródlem fosfory,
Tworzą micele kazeinowe
- κ-kazeina znajduje się na obwodzie miceli, jest frakcją niewrażliwą na wapń dzięki czemu nie następuje destabilizacja miceli.
Micele sąsiadują z roztworem( serum mlekowym)
Ser- skrzep białek mleka ( zasadniczo kazeiny)
Ser uzyskujemy metodami:
-wysalania kazein ( zakwaszenie do pH=4,8), tworzy się osad(twaróg),stosuja się bakterie kwasu mlekowego wykorzystujące laktozę
Różnica serwatek serów twarogowych i podpuszczkowych:
-wartość pH
-zawartość Ca
-zawartość laktozy
-Działania CHYMOZYNY na micele, działając na cząsteczki κ-kazeiny wycinając glukomakropeptyd, κ-kazeina przestaje być odporna na wapń
κ-kazeina +n H2O makropeptyd + p- κ-kazeina
p- κ-kazeina + Ca kazeinian wapnia
αSI, αSII, β-kazeina + Ca kazeinian wapnia
-Białka roślin oleistych
-soji, rzepaku, słonecznika, nasion bawełny, lnu, gorczycy.
Metody wyznaczania:
-chemiczne
-fizyczne.
Białka ubogie w lizynę, metioninę
Podstawowe komponenty mieszanek paszowych dla zwierząt
-jaja
Białka jaja:
-białko skorupy
-białko żółtka (wyższe stężenie białka), fozwityna- źródło łatwo przyswajalnego fosforu
-białko białka ( stanowi wzorzec białka o optymalnym składzie aminokwasowym)
ENZYMY
Istota katalizy i biokatalizy:
-Katalizator (enzym) zabezpiecza powierzchnię dla reakcji
-Powierzchnia ta stabilizuje stan przejściowy
-Umożliwia wytworzenie produktu
Enzym nie tylko rozpoznaje substrat, lecz także stymuluje tworzenie stanu przejściowego.
Energia konieczna do wytworzenia stanu przejściowego jest niższa w centrum aktywnym, bo:
(1) Stabilizuje st. prz.
(2) Usuwa wodę
(3) Ukierunkowuje grupy
(4) Współdziałanie koenzym
Podstawy kinetyki enzymu
Teoria stanu ustalonego
E+S ES E + P
W stanie ustalonym tworzenie i rozpad kompleksu enzym-substrat (stan przejściowy) odbywa się z tą samą wydajnością.
W stanie ustalonym stężenie ES jest stałe.
Usuwanie wody w centrum aktywnym umożliwia tworzenie stabilnych wiązań jonowych.
Centrum aktywne stabilizuje stan przejściowy.
Katalizator obniża barierę energetyczną reakcji czego efektem jest dramatyczny wzrost szybkości reakcji ( 1x1013 razy)
Szybkość reakcji niekatalizowanej: 1x10-8 mol/sek
Szybkość reakcji katalizowanej: 1x105 mol/sek
Czynniki wpływające na aktywność enzymu:
-FIZYKO-CHEMICZNE:
-temperatura
-pH
-siła jonowa ( stężenie soli)
-czas
-KINETYCZNE
-stężenie enzymu
-stężenie substratu
-efektory: koenzymy, grupy prostetyczne, kofaktory
-regulatory allosteryczne
KINEMATYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH
Założenia:
E + S ES E + P
V= dP/dt= -ds/dt
V=f( T, pH,t, [E], [S])
[S] >> [E]=const : V=a[E]
Równanie Michaelisa-Menten V= Vmax[S]/ Km +[S]
1/V = Km/Vmax (1/[S]) + 1/Vmax : linearyzacja Lineweaver'a-Burka
Wpływ temperatury:
Reguła Vant'Hoffa: Wzrost temperatury: rośnie prawdopodobieństwo zderzeń, wzrost o 10C podwaja szybkość.
Wysokie temperatury powodują rozrywanie wiązań i niszczenie struktury centrum aktywnego
Znaczenie Km I Vmax
-Km:
-[S] przy którym szybkość reakcji osiąga połowę maksymalnej
-Im większe Km tym mniejsze powinowactwo do substratu
V0= Vmax[S]/Km+[S] jeśli V0= Vmax/2 Vmax/2 = Vmax[S]/Km+[S] Km+[S]=2[S] Km=[S]
(stosując różne substraty -różne powinowactwo Km)
-Vmax:
-Liczba obrotów (Turnover number)
Liczba cząsteczek substratu przekształcona do produktu w jednostce czasu przez 1 cząsteczkę enzymu (przy maksymalnej szybkości reakcji)
Km: HEKSOKINAZA
Glukoza + ATP Gle-6-P + ADP
Powinowactwo heksokinazy do glukozy (Km=8uM i mannozy(Km=5uM) jest podobne, w stosunku do allozy(Km=8000uM) jest dużo niższe.
Heksokinaza wrażliwa jest na pozycję hydroksylu przy 3 atomu węgla.
KATALIZA ENZYMATYCZNA:
-Tworzenie kompleksu: enzym-substrat:teoria klucza i zamka
-Teoria wzbudzonego dopasowania Koshlanda