Unia Europejska
- rodzina demokratycznych państw europejskich, których celem jest wspólna praca na rzecz pokoju i dobrobytu
- państwa członkowskie pokazują stworzonym przez siebie wspólnym instytucjom część swoich kompetencji tak aby decyzje w określonych sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania mogły być podejmowane w sposób demokratyczny na szczeblu europejskim
- to połączenie suwerenności zwane jest również „integracja europejską”
Idea integracji europejskiej
- historyczne korzenie sięgają okresu II wojny światowej
- idea integracji narodziła się po to aby zapobiec zbrodniom i zniszczeniu
- pierwszy jej projekt przedstawił Minister Spraw Zagranicznych Francji Robert Schuman w dniu 9.05.1950r.
- data ta została uznana za dzień narodzin obecnej UE
- 9 maja obchodzony jest jako Dzień Europy
Wspólne polityki UE
Wspólna polityka rolna, regionalna (strukturalna), handlowa, przemysłowa, konkurencji, transportowa, walutowa, społeczna, ochrony środowiska, ochrony konsumentów, konsumentów dziedzinie badań i rozwoju
Instytucje UE
- Parlament Europejski- wybierany przez obywateli państw członkowskich
- Rada UE- reprezentuje rządy państw członkowskich
- Komisja Europejska- pilnuje interesów Unii jako całości, siła napędowa i ciało wykonawcze
- Trybunał Sprawiedliwości- stojący na straży prawa
- Trybunał Obrachunkowy- pełniący kontrolę nad rzetelnym i zgodnym z prawem zarządzaniem budżetowym UE
Inne ważne organy UE
- Komitet Ekonomiczno- Społeczny- wyraża opinię zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego dotyczące kwestii ekonomicznych i społecznych
- Komitet Regionów- wyraża opinię władz regionalnych i lokalnych
- Europejski Bank Centralny- odpowiada za politykę pieniężną i zarządzanie walutą Euro
- Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich- zajmuje się skargami obywateli na niewłaściwą administrację ze strony instytucji lub organów UE
- Europejski Bank Inwestycyjny- pomaga w realizacji celów UE poprzez finansowanie projektów inwestycyjnych
- inne - agencje i organy
Instytucje UE cd
- instytucje te zostały powołane na mocy Traktatów, które stanowią podstawę wszelkich działań UE
- Traktaty ustanawiają zasady i procedury, które instytucje UE muszą bezwarunkowo przestrzegać
- treść Traktatów uzgadniana jest przez prezydentów i premierów członkowskich a same Traktaty ratyfikowane są przez parlamenty ich krajów
Proces integracji europejskiej
Powstanie i ewolucja wspólnot Europejskich. Sytuacja gospodarcza powojennej Europy
1.korzystny klimat polityczny dla międzynarodowej współpracy ujętej w ramy organizacyjne
2.polaryzacja na dwa przeciwstawne obozy ideologiczne przyśpiesza zachodzące w Europie Zach procesy integracyjne
3.silnie rozwijający się w Europie Zach proeuropejski ruch integracyjny przyniósł nowe struktury organizacyjne dla współpracy państw w postaci organizacji międzynarodowych
Integracja sektorów gospodarczych
- Europejska Wspólnota Węgla i Stali- EWWiS
- Europejska Wspólnota Energii Atomowej- Ewa
- Europejska Wspólnota Gospodarcza- EWG
- Traktaty Rzymskie ustanawiające EWG i EWEA
EWWiS
- Traktat założycielski EWWiS (TEWW iS). Traktat Paryski podpisany 18.04.1951r. wszedł w życie 23.07.1952r
- Niemcy, Francja, Belgia, Holandia, Luksemburg, Włochy poddają kontroli międzynarodowej - przemysł węglowy i stalowy
- ustanawiają pierwsze organy
traktat obejmował:
- podstawowe postanowienia dotyczące Wspólnoty
- uregulowania dotyczące instytucji
- postanowienia gospodarcze i społeczne oraz postanowienia ogólne
- organizację stworzono na 50 lat po upływie tego okresu przepisy o EWWiS miały zostać przyjęte przez WE. Traktat o EWWiS wygasł 23.07.2002r
cele powstania EWWiS
- utworzenie wspólnego rynku węgla, stali, rudy żelaza i złomu, rozwój gospodarczy w oparciu o wspólny rynek, racjonalna produkcja i podział produktów przemysłu węglowego i stalowego
- zapewnienie państwom EWWiS regularnych dostaw wegla i stali, stworzenie jednakowych warunków dostępu do tych produktów, kontrola cen
- połączenie istotnych dla obronności sektorów węgla i stali
Do nadzorowania postanowień traktatu powołano instytucje o charakterze ponadpaństwowym - wysoka władzę (od 1967 komisja WE)
Zadania EWWiS
- zakaz stosowania ceł, opłat i innych ograniczeń ilościowych i handlu wewnątrzwspólnotowym węglem i stalą, jednakże bez wprowadzania wspólnej polityki handlowej wobec krajów trzecich
- zakaz stosowania praktyk naruszających zasady wolnej konkurencji
- zakaz tworzenia karteli
- realizacja swobody przepływu osób zatrudnionych w sektorach produkcji węgla i stali
Podstawowe instytucje utworzone przez proces Traktat ustanawiający EWWiS
1. Specjalna Rada Ministrów
2. wysoka władza
3. wspólne zgromadzenie
4.Trybunał Sprawiedliwości
przy określeniu charakteru funkcji członków Wysokiej władzy użyto w art.9 TEWWiS terminu- ponadnarodowy
cechy organizacji o charakterze ponadczasowym
1. Instytucje, które nie reprezentują państw
2. podejmowanie decyzji większością głosów we wszystkich instytucjach
3. upoważnienie organów organizacji do podejmowania aktów o charakterze wiążącym
4. skutek wiążący niektórych aktów prawnych w stosunku do jednostek fizycznych i os prawnych
5. ustanowienie nowego porządku prawnego obejmującego traktat i powstające na jego podstawie prawo
6. poddanie oceny ważności aktów takiej organizacji i oceny wypełniania zobowiązań przez państwa członkowskie kontroli instytucji sądowej organizacji (Trybunał Sprawiedliwości)
- Traktat założycielski ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, Rzym 1957r
- Traktat założycielski ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą (od 1992 Wspólnota Europejska)
- ten i poprzedni Traktat= Traktaty Rzymskie)
EWTA (Eueotan)
- dnia 25.03.1957 w Rzymie państwa uczestniczące w procesie integracyjnym podpisały Traktat o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (TEWEA)
- sygnatariusze: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN i Włochy.
- Traktat został zawarty na czas nieokreślony
TEWEA przewidywał powołanie następujących instytucji Wspólnoty
1. Rady
2. Komisji
3. Europejskiego Zgromadzenia Parlamentarnego
4. Trybunał Sprawiedliwości
Role pomocniczą pełnił Komitet Ekonomiczno- Społeczny
Zadania EWEA
- rozwijanie badań nad energią jądrową oraz rozpowszechnianie wiedzy technicznej
- ułatwienie inwestycji, czuwanie nad przestrzeganiem norm bezpieczeństwa
- kontrola przemysłu jądrowego w celu zapobiegania nadużyciom i ochrony zdrowia
- zapewnienie swobody cyrkulacji kapitału i siły roboczej
- stworzenie wspólnego rynku dla stosowanych w przemyśle jądrowym materiałów i sprzętów
- zaopatrzenie w materiały i paliwo
EWG
- traktat o powołaniu EWG (TEWG) podpisano w Rzymie 25.03.1957 i wszedł w życie 1.01.1958
- sygnatariusze: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN, Włochy
- Traktat został zawarty na czas nieokreślony
- traktat dotyczył: zasad, postaw EWG, jej polityki stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich
Cele EWG
- stworzenie wspólnego rynku i stopniowe zbliżenie polityki gospodarczej krajów członkowskich
- utworzenie Unii gospodarczej i walutowej miedzy krajami członkowskimi oraz wspólnego rynku o swobodzie przepływu towarów, usług, osób i kapitału
- stały i zrównoważony wzrost gospodarczy
- zwiększenie stabilności gospodarczo- walutowej
- przyśpieszony wzrost stopy życiowej
Szczegółowe projekty obejmowały
- zniesienie opłat celnych i ograniczeń ilościowych w handlu wzajemnym
- ustanowienie wspólnej taryfy celnej i wspólnej polityki handlowej wobec państw trzecich
- zniesienie barier w przepływie osób, usług i kapitału między krajami członkowskimi
- ustanowienie Wspólnej Polityki Rolnej
- wprowadzenie wspólnej polityki transferowej
- ochronę wolnej konkurencji
- zbliżenie ustawodawstwa krajów członkowskich w stopniu umożliwiającym właściwe funkcjonowanie wspólnego rynku
- utworzenie Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI)
Traktat o utworzeniu EWG (system instytucjonalny)
1. Rada- ciało prawodawcze o charakterze międzynarodowym
2. Komisja
3. Europejskie Zgromadzenie Parlamentu
4. trybunał Sprawiedliwości
Traktaty o fuzjach instytucji 3 Wspólnot Europejskich
- wraz z traktatem założycielskim dla EWG dnia 25.03.1957 został podpisany w wspólnych organach Wspólnot Europejskich (tzw pierwszy traktat fuzyjny)
- Zgromadzenie Parlamentarne oraz Trybunał Sprawiedliwości przewidziane w poszczególnych traktatach założycielskich zostały przekształcone w jedno Zgromadzenie
Jednolity Akt Europejski
- pierwsza znacząca rewizja traktatów założycielskich
- został on przyjęty przez państwa członkowskie w lutym 1986 w Luksemburgu a wszedł w życie 1.07.1987
- sygnatariusze: Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Portugalia, RFN, Wielka Brytania, Włochy
- formalnie uznał Radę Europejską (instytucjonalizując w ten sposób odbywające się od pewnego czasu konferencje szefów państw i rządów państw członkowskich)
- wzmocnił rolę Parlamentu Europejskiego przy stanowieniu prawa Wspólnoty
- JAE ustanowił:
* nowa procedurę współpracy między Parlamentem Europejskim a Radą Ministrów
* procedurę zgody Parlamentu w przypadku traktatów akcesyjnych i stowarzyszeniowych
* rozwinął także współpracę państw członkowskich w dziedzinie polityki zagranicznej
- zapisano nowe rozdziały poświęcone sprawom monetarnym, polityce socjalnej, spójności ekonomicznej i społecznej, badaniom i rozwojowi technologicznemu oraz ochronie środowiska
- stworzono ramy dla Europejskiej Współpracy Politycznej
Cele JAE
- państwa członkowskie zobowiązały się do utworzenia „jednolitego rynku europejskiego' do dnia 31.12.1992
- akt określa rynek wew jako „obszar bez granic wewnętrznych na którym zapewnia się swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału”
- przewidziano wzmocnienie kompetencji niektórych organów Wspólnot oraz usprawnienie procesu decyzyjnego
* zastąpienie zasady jednomyślności w Radzie Ministrów zasadą kwalifikowanej większości głosów z wyjątkiem decyzji kwestiach podatkowych przepływów osób i praw pracowników
Traktat z Maastricht jako podstawa UE
- w 12.1991r na posiedzeniu RE w Maastricht podjęto decyzję o utworzeniu UE, która objęła unię gospodarczą, walutową i polityczną
- również w Maastricht 7.02.1992r podpisano Traktat o UE
- Traktat wszedł w życie 1.11.1993r (po referendach przeprowadzonych w państwach członkowskich)
- sygnatariusze: Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Portugalia, RFN, Wielka Brytania, Włochy
- TUE został zawarty na czas nieograniczony
- przewidziano w nim jednak zwołanie w 1996r kolejnej Konferencji Międzynarodowej w celu zbadania TUE i dokonania w nim zmian
Cele UE
- wspieranie trwałego i zrównoważonego postępowania gospodarczego i społecznego
* utworzenie obszaru bez granic wew
* umocnienie spójności gospod i społ
* utworzenie unii gospodarczo- walutowej (łącznie z wprowadzeniem wspólnej waluty)
- zapewnienie tożsamości Unii na arenie międzynarodowej
* realizacja wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
- wzmocnienie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich
* ustanowienie obywateli Unii
- rozwój bliskiej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wew
- przestrzeganie całego acquis communautire
z myślą o możliwości jego rewizji jeśli wymagałoby tego efektywne funkcjonowanie współpracy
Traktat o UE
- UE ustanowiła konstrukcje opartą na trzech filarach:
* pierwszy - tworzyłby trzy WE
* drugi - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
* trzeci- Współpraca w Dziedzinie Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wew
- wzmocnieniu uległy pozycje PE
- wprowadzona została procedura współdecydowania w ramach której uchwalone są wspólne akty PE i Rady, a PE może zablokować przyjęcie aktu przez Radę
Ustalono nowe ramy instytucjonalne UE
- Rada Europejska
- Rada UE (dawniej Rada Ministrów)
Komisja Europejska (dawniej Komisja Wspólnot Europejskich
- Parlament Europejski
- Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Rewidentów Księgowych, które pozostają trybunałami Wspólnot Europejskich
Symbole UE
- Waluta Euro
- Obywatelstwo Unii
- Flaga- 12 gwiazd
- Hymn- „Oda do radości”- Fredricha Schillera
- Paszport Europejski
- Dzień Europy- 9 maj- Deklaracja Schumana
Traktat Amsterdamski
Wzmocnienie unii politycznej
- traktat został podpisany 2.10.1997r w Amsterdamie przez państwa UE
- wszedł on w życie 1.05.1999r
- uzupełnia on i wprowadza poprawki do Traktatu z Maastricht, Traktatów Rzymskich oraz innych aktów Wspólnoty
-sygnatariusze: Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Finlandia, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Portugalia, RFN, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy
Cele Traktatu
- wzmocnienie federacyjnego charakteru
- zmiany instytucjonalne
* wzmocnienie władzy Parlamentu Europejskiego
* podejmowanie decyzji kwalifikowaną większością głosów
* przewidziano powołanie przedstawicieli ds. polityki zagranicznej
- zmiany w III filarze Unii
* współpraca w zakresie bezpieczeństwa wew i wymiaru sprawiedliwości
* wzmocnienie kompetencji Brukseli w zakresie polityki wizowej, migracyjnej i arylowej
* odpowiedzialność za swobodne przemieszczanie się osób w ramach UE
- wzmocnienie współpracy policji (Europol) i wymiaru sprawiedliwości
Traktat Nicejski
Przygotowany do rozszerzenia UE
- podpisany 26.02.2001r, wszedł w życie 1.02.2003r
- jest umową międzynarodową zmieniającą TUE, traktaty ustanawiające WE i inne związane z nimi akta prawne
- główne reformy przyjęte na szczycie UE w Nicei i zawarte w końcowym Traktacie z Nicei
* rozszerzenie Unii na wschód
* kształt i skład przyszłej Komisji Europejskiej
* nowy podział głosów ważonych w Radzie oraz rozszerzenie zakresu decyzji podejmowaną kwalifikowaną większością głosów
Traktat ustanawiający Konstytucję Europy
- został przyjęty 29.10.2004r
* bardziej klarowny podział kompetencji miedzy UE i państwami członkowskimi
* uproszczenie instrumentów prawnych UE
* wzmocnienie legitymizacji demokratycznej przejrzystości i skuteczności instytucji
- uproszczenie traktatów założycielskich
- traktat znosi trójwymiarową Konstytucję UE ujmując wszystkie traktaty obecnie konstruujące UE w jedną całość (upraszcza strukturę prawa pierwotnego UE)
- upraszcza mechanizm podejmowania decyzji, wprowadza jednolite problemy decyzyjne i jednolity katalog źródeł prawa
- zakłada możliwości inicjatywy legislacyjnej pochodzącej od obywateli Unii, którzy mają prawo zwrócenia się do komisji o wszczęcie procedury legislacyjnej
- wprowadza nową instytucję - Przewodniczącego Rady Europejskiej oraz urząd ministra Spraw Zagranicznych
- traktat umacnia rolę parlamentów państw członkowskich
Porządek prawny UE
- pierwotne źródła europejskiego prawa wspólnotowego tzw. prawa pierwotne
- pierwotne źródła europejskiego prawa wspólnotowego tzw. prawa pochodne
- umowy międzynarodowe z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi
- umowy zawierane miedzy państwami członkowskimi UE
- ogólne zasady prawa oraz prawo zwyczajowe (prawa i wolności podstawowe zasady prawa międzynarodowego, orzecznictwo ETS)
prawo pierwotne
- prawo wspólnotowe ustanowione bezpośrednio przez państwa członkowskie kontynuujące wspólnoty
- pierwotne prawo wspólnotowe znajduje się na szczycie systemu prawnego WE
- prawo pierwotne stanowi
* traktaty założycielskie trzech wspólnot
*umowy modyfikujące lub uzupełniające traktaty założycielskie
Pierwotne prawo wspólnotowe
- Traktaty założycielskie
* traktat o ustanowieniu EWWiS (Paryż 1951)
*traktat o ustanowieniu EWG, Traktat o Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej (Rzym 1957)
- zmiany traktatów założycielskich
* Traktat o Fuzji Organów (1965)
* Jednolity Akt Europejski (1986)
* Traktat z Maastricht (1992)
* Traktat z Amsterdamu (1997)
* Traktat z Nicei (2001)
* Traktat Konstytucyjny (2004)
- traktaty o przystąpieniu poszczególnych państw
* 1972- Dania, W.Brytania, Irlandia
* 1979- Grecja
* 1985- Hiszpania, Portugalia
* 1994- Austria, Finlandia, Szwecja
* 2003- Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Słowenia, Litwa, Łotwa, Estonia, Malta, Cypr
- przyjęte przez państwa członkowskie protokoły i oświadczenia załączone do traktatów założycielskich
Prawo pochodne
- prawo stanowione przez poszczególne instytucje Wspólnot oparte na kompetencji udzielonej w pierwotnym prawie wspólnotowym
- katalog ten zawiera określone rodzaje aktów prawnych - rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie, którymi mogą się posługiwać Rada i Komisja
- akty te różnią się charakterem, mocą obowiązującą, sposobem uchwalania i służą realizacji różnych zadań
- do szeroko rozumianego prawa pochodnego zalicza się także orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji
Rozporządzenia
- rozporządzenie jest aktem prawnym o zasięgu ogólnym i wydawane wówczas gdy wymagane jest scentralizowane zarządzenie Wspólnotami
- rozporządzenie zawiera normy prawne powszechnie obowiązujące
- rozporządzenie jest regulacją generalną i abstrakcyjną (zakres sytuacji, jak i krąg adresatów jest nieograniczony)
-adresatami rozporządzeń są zarówno państwa członkowskie jak i obywatele
- rozporządzenie jest wiążące we wszystkich swoich częściach (różni się tym od dyrektywy, która jest wiążąca tylko co do celu)
- rozporządzenie obowiązuje bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich i nie wymaga wewnątrzpaństwowego aktu transformacji
- rozporządzenie musi być opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i nie wymaga ogłoszenia zgodnie z przepisami prawa krajowego
Dyrektywa
- dyrektywa jest wydawana wówczas gdy istnieje możliwość użycia łagodniejszego instrumentu niż rozporządzenie, by osiągnąć w określonym czasie jakiś cel integracyjny
- dyrektywy wydawane są najczęściej w sytuacji harmonizacji praw i ujednolicenia systemów prawnych państw członkowskich
- dyrektywa ma charakter wiążący ale nie ma charakteru normatywnego
- dyrektywa nie zawiera norm prawnych, wymaga jedynie aby adresaci podjęli konieczne środki do osiągnięcia określonego w dyrektywie celu (obowiązuje wyłącznie adresatów)
- adresatami dyrektyw są wyłącznie państwa członkowskie, które zobowiązane są do wydania w określonym terminie przepisów krajowych odpowiadających treści dyrektywy
- państwu członkowskiemu zostaje możliwość wyboru charakteru aktu prawnego nadawanego w celu wykonania dyrektywy
- dyrektywy wchodzą w życie po implementacji przez państwa członkowskie
- w dyrektywach zwykle ustala się termin w ciągu którego państwa członkowskie muszą przedsięwzięć niezbędne środki do ich realizacji
- kontrola wykonania postanowień dyrektyw należy do Komisji Europejskiej, która może skierować skargę od Trybunału Sprawiedliwości (jeśli stwierdzi, że państwo do którego dyrektywa została skierowana nie realizuje jej) oraz do sądów poszczególnych państw członkowskich
Decyzja
- decyzje służą często do rozstrzygania różnego rodzaju kwestii związanych z funkcjonowaniem wspólnego rynku rolnego, a także z harmonizacją innych sektorów polityki gospod
- mają charakter konkretny i indywidualny
- nie mają cech prawotwórczych
- obejmują we wszystkich swoich częściach tylko tych do których są skierowane
- adresatami decyzji mogą być państwa członkowskie lub os fiz i prawne. Rada UE kieruje swe decyzje do państw członkowskich a Komisja Europejska także do os fiz i prawnych
- obowiązują bezpośrednio w państwach członkowskich i wobec adresata indywidualnego
- decyzje nakładające się na adresatów (os fiz i prawne) określone obowiązki stanowią tytuł egzekucyjny (wykonywane są zgodnie z procedurą kraju członkowskiego, którego obywatelem jest osoba fizyczna lub na terenie którego ma siedzibę osoba prawna)
Opinie i zalecenia
- akty prawne pozbawione mocy wiążącej, niezobowiązujące
- są one wyrazem oceny, poglądu, propozycji, sugestii, których realizacja zależy od swobodnego uznania ich adresatów
- zalecenie wydawane jest z własnej inicjatywy, może być adresowane do państw członkowskich, organów wspólnoty lub osób
- opinia wydawana jest na zapytanie, nie może dotyczyć osób
- odgrywają istotną rolę ze względu na charakter moralny i polityczny
Uwagi
- rozporządzenia, dyrektywy i decyzje muszą zawierać uzasadnienie , powołanie się na podstawę prawną i jakich zasięgnięto opinii obligatoryjnych
- warunkiem wejścia w życie rozporządzeń oraz dyrektyw skierowanych do wszystkich państw członkowskich jest ich publikacja w „Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich” (od Traktatu z Nicei- „Dziennik Urzędowy UE”
- wchodzą w życie z dniem oznaczonym przez nie same, bądź za dnia po ich publikacji
Wewnętrzne prawo wspólnotowe
- regulaminy wewnętrzne poszczególnych instytucji i organów
- wspólne deklaracje
- porozumienia instytucjonalne
- służą realizacji szeroko rozumianych zadań wyznaczonych przez traktaty założycielskie
Akty nienazwane
- rezolucje
-memoranda
- komunikaty
- programy
- projekty
- wyjaśnienia
- sprawozdania
Prawo wtórne w II filarze
- zasady i ogólne wytyczne
- wspólne strategie
- wspólne stanowiska
- wspólne działania
- współpraca państw członkowskich UE
- umowy międzynarodowe
Przed traktatem konstytucyjnym ponad 15 instrumentów prawnych
- rozporządzenie
- konwencja (Traktat WE)
- konwencja (Traktat UE)
- dyrektywa
- decyzja ramowa
- decyzja
- decyzja (Tytuł V Traktatu UE)
- decyzja (tytuł VI Traktatu UE)
- zasady i stanowiska ogólne
- wspólna strategia
- działanie
- wspólne stanowisko (Tytuł V Traktatu UE)
- wspólne stanowisko (Tytuł VI Traktatu UE)
- zalecenie
- opinia
Prawo wtórne w III filarze
- decyzje ramowe
- decyzje
- wspólne stanowiska
- konwencje międzynarodowe
W traktacie konstytucyjnym 6 instrumentów prawnych
- ustawa akty ustawod
- ustawa ramowa
- rozporządzenie wiążące
- decyzja akt nieustawod
- zalecenia
- opinie
Instytucje UE
UE zgodnie z art. 3 i5 TUE ma do swojej dyspozycji jednolite ramy instytucjonalne:
- zapewniające konsekwencję i ciągłość działań podejmowanych do osiągnięcia celów
- z jednoczesnym poszanowaniem w oparciu o dorobek Wspólnoty
- struktura instytucjonalna
* Rada Europejska
* Parlament Europejski
* Rada
* Komisja
* Europejski Trybunał Sprawiedliwości wraz z Sądem Pierwszej Instancji
* Trybunał Obrachunkowy
Rada Europejska
- utworzenie RE nie było przewidziane w traktatach założycielskich
- jej korzeni należy szukać w tzw konferencjach na szczycie, czyli konferencjach szefów państw i rządów państw członkowskich Wspólnot (pierwsze spotkanie Paryż 1961)
- podczas konferencji na szczycie Paryża (1974r) uzgodniono iż szefowie państw lub rządów poszczególnych państw członkowskich Wspólnot wspólnie ze swymi ministrami sprawa zagranicznych spotykać się będą w regularnych odstępach czasu (3 razy do roku)
- w ten sposób ukonstytuował się organ zwany Radą Europejską działającą pod tą nazwą od 1975r
- funkcjonowanie Rady Europejskiej zostało ostatecznie sformalizowane dopiero przez art. 2 Jednolitego Aktu Europejskiego w 1986r
* RE składa się z głów państw i szefów rządów państw członkowskich oraz przewodniczącego Komisji Europejskiej. Towarzyszą im ministrowie spraw zagranicznych oraz członek komisji
*spotkania odbywają się co najmniej 2 razy w roku w kraju sprawującym Rezydencję w Radzie (z momentem wejścia w życie Traktatu Akcesyjnego z 2003r wszystkie sesje Rady Europejskiej w Brukseli)
- postanowienia JAE w tej kwestii zostało powtórzone i rozwinięte w odpowiednim artykule TUE
* funkcje przewodniczącego RE pełni głowa państwa lub szef rządu tego państwa członkowskiego, który przewodniczy Radzie Unii
* „RE nadaje Unii impuls niezbędny do jej rozwoju i określa ogólne wytyczne do jej polityki” - świadczy o nadrzędnym charakterze RE
Główne funkcje RE
- stanowi on płaszczyznę wymiany poglądów, dyskusji oraz osiągania porozumienia między państwami członkowskimi Unii na najwyższym szczeblu politycznym
- nadaje impulsy niezbędne do rozwoju Unii i określa w tej mierze ogólne kierunki polityczne
- określa średnio i długoterminową strategię rozwoju i funkcjonowania Unii
- przyczynia się do koordynacji kierunków działań UE
- uczestniczy w procesie decyzyjnym w UE, szczególnie wówczas kiedy rozstrzyga kwestie przekazywane przez Radę Unii
- jest instytucją uprawnioną do koordynacji oraz wyznaczania głównych celów działań Unii, na forum międzynarodowym oraz w dziedzinie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE
Podejmowanie decyzji
- decyzje RE są wyrazem kompromisu i przyjmowane są na zasadzie konsensu na ogół w formie oświadczenia przewodniczącego, jako tzw konkluzje Prezydencji
- nie mają one mocy prawnej i nie wiążą z prawnego punktu widzenia
- mają charakter decyzji politycznej
- skład członkowski RE przesądza o tym, że stają się one wiążące głównie dla Rady Unii i innych instytucji upoważnionych do stanowienia prawa
- posiedzenia RE są zwoływane w celu przedyskutowania i wypracowania stanowiska w sprawach najbardziej zasadniczych zarówno dla samej Unii jak i w odniesieniu do zagadnień dotyczącej polityki i gospodarki światowej
- po każdym posiedzeniu RE składa sprawozdanie PE oraz roczne, pisemne sprawozdanie o postępie osiągniętych przez Unię
Zakres tematyczny obrad RE
- programujące rozwój instytucjonalny Wspólnot np. postanowienia dotyczące Unii gospodarczej i walutowej, Strasburg 1989r
- wytyczne formułujące cele zasady integracji np. porozumienie w sprawie zaleceń dotyczące rozszerzenia Wspólnot Lizbona 1992r, dyskusja na temat Białej Księgi, Kopenhaga 1993r
- decyzje merytoryczne np. wyznaczenie terminu powszechnych i bezpośrednich wyborów do Parlamentu Europejskiego w 1978r, powszechnie kompetencji Parlamentu Europejskiego, Luksemburg 1985r
- deklaracje intencji np. w sprawie sytuacji na Środkowym Wschodzie, Wenecja 1980r w sprawie stosunków z Rosją, Edynburg 1982r
-pozostaje poza wszelką kontrolą formalną
- nie istnieją żadne środki prawne umożliwiające zaskarżanie jej postanowień przez państwa członkowskie, instytucje Wspólnot czy też osoby prawne i fizyczne
- jedyną możliwością w tym względzie jest zaskarżanie do Trybunału Sprawiedliwości aktów prawnych podjętych przez kompetentne instytucje wspólnot na podstawie politycznych ustaleń RE
- funkcja kontrolna jaka Trybunał Sprawiedliwości sprawuje w stosunku do innych instytucji Wspólnot nie obejmuje swym zasięgiem działań RE
Parlament Europejski
Rada (Rada UE lub Rada Ministrów)
- Rada została powołana na mocy tzw Traktatu o fuzji z 1965r w miejsce:
*specjalnej Rady Ministrów EWWiS
*Rady EWG
*Rady Euratomu
- zasadnicza instytucja prawotwórcza we wspólnotowym systemie instytucjonalnym
*w niektórych przypadkach i w ograniczonym zakresie dzieli z PE i Komisją
- posiada również kompetencje wykonawcze (które w wielu obszarach deleguje do Komisji)
Skład i organizacja Rady
- Rada składa się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich szczebla ministralnego, upoważnionych do zaciągania zobowiązań w imieniu rządu danego państwa
-instytucja o zmiennym składzie osobowym w zależności od rozpatrywanych spraw składa się:
*z ministrów spraw zagranicznych każdego z państw członkowskich UE( tzw Rada Ogólna)
* bądź z takiej samej liczby ministrów innego resortu (Rada Branżowa)
Po zmianach z 2002r możliwych jest 9 konfiguracji, w których spotyka się Rada (ds. Ogólnych i Spraw Zagranicznych, ds. Gospodarczych i Finansowych, ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Spraw Konsumenckich, ds. Transportu)
- każde państwo członkowskie przewodniczy Radzie przez 6 miesięcy (tzw Prezydencja), a rotacja następuje 1 stycznia i 1 lipca każdego roku
- Przewodniczącym Rady jest minister z kraju sprawującego aktualnie Prezydencję
- kolejność sprawowania Prezydencję ustala Rada decyzją podjętą jednomyślnie
- Radę wspomaga Sekretariat Generalny na czele którego stoi Sekretarz Generalny , który z urzędu pełni funkcję wspólnego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa
- Rada jest zwoływana przez przewodniczącego na wniosek jednego z jej członków lub na wniosek Komisji
- posiedzenia Rady odbywają się w Brukseli (IV,VI,X Rada spotyka się w Luksemburgu)
- za przygotowanie prac Rady odpowiedzialny jest COREPER- Komitet Stałych Przedstawicieli składa się z szefów stałych przedstawicielstw dyplomatycznych państw członkowskich, akredytowanych przy Wspólnotach w randze ambasadorów
- wykonywanie zadań przydzielone mu przez Radę
- Przewodniczący Komitetu jest przedstawicielem tego państwa, które sprawuje przewodnictwo w Radzie
- COREPER kieruje pracą różnych Komitetów powołanych przez Radę, jak też sam powołuje swoje komitety i grupę robocze
- w obradach Rady biorą udział przedstawiciele Komisji, która posiada swoich przedstawicieli również w COREPER i grupach roboczych
Zadania i kompetencje Rady
W I filarze UE
- zapewnia koordynację ogólnej polityki gospodarczej państw członkowskich (może podejmować niewiążące uchwały w celu zapewnienia koordynacji polityki gospodarczej państw członkowskich oraz ogólnej harmonizacji polityki państw członkowskich i Wspólnot)
- ma uprawnienia do podejmowania decyzji:
* decyduje o środkach prawnych, które mają zapewnić realizację celów zawartych w traktatach - ośrodek stanowienia pochodnego prawa wspólnotowego UE
* może zmienić liczbę członków Komisji
* wydaje opinię o zwołaniu konferencji międzynarodowej w sprawie wprowadzenia zmian do traktatów założycielskich
*zawiera umowy międzynarodowe, które w imieniu Wspólnot wynegocjowała Komisja
* Rada i Komisja ponoszą odpowiedzialność i zapewniają realizowanie działań podejmowanych zagranicą w ramach zewnętrznych stosunków Unii, bezpieczeństwa
- ma uprawnienia do wykonywania decyzji:
* Rada przekazuje Komisji kompetencje dotyczące wykonania decyzji w przyjętych przez siebie aktach prawnych
* posiada pewne kompetencje, które umożliwiają jej wpływanie na działalność innych instytucji wspólnotowych z wyjątkiem PE (mianuje członków Trybunału Obrachunkowego, kontroluje niektóre działania Komisji, uczestniczy w kontroli realizacji budżetu , ma prawo zaciągać opinii Trybunału Obrachunkowego, Komitetu Społ- Ekonom, Komitetu Regionów)
* może skierować skargi do ETS o stwierdzenie możliwości aktu pochodnego prawa wspólnotowego oraz skarg na bezczynność instytucji
W II filarze
Rada UE podejmuje decyzje potrzebne do określenia wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na podstawie ogólnych wytycznych RE
- zaleca Radzie Europejskiej wspólne strategie
- realizuje wspólne strategie przez podejmowanie wspólnych działań i wspólnych stanowisk
- zapewnia jedność, spójność i skuteczność działania UE
W III filarze
- stanowi forum informacji, konsultacji i koordynacji działań państw członkowskich
- uchwala akty dotyczące współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych
- upoważnia państwa członkowskie do podjęcia wzmocnionej współpracy po uprzednich konsultacjach z PE i Komisją
- zawiera umowy międzynarodowe w zakresie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych
- odpowiada na pytania PE dotyczące materii objętej III filarem i przyjmuje jego rekomendację w tym względzie
- określa warunki dla wspólnych działań międzynarodowych państw członkowskich dotyczących współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych
Podejmowanie decyzji
- procedura większości zwykłej- jeden kraj 1 głos w praktyce stosuje się go tylko do spraw tech
- procedura większości kwalifikowanej- obecnie uchwala się tak większość decyzji merytorycznych, poszczególnym państwom członkowskim przysługuje określona liczba głosów
- procedura jednomyślności- dawniej sposób najczęściej stosowany, po zmianach wprowadzonych przez JAE, TA i TN stopniowo ograniczono jego używanie na rzecz większości kwalifikowanej, dalsze ograniczenie przewiduje TKE
Procedura większości kwalifikowanej
Przy 25 państwach członkowskich
- jeśli akt głosowany będzie na wniosek Komisji niezbędne będą 232 oddane przez większość państw członkowskich
- członkowskich pozostałej sytuacji wymagane będą 232 głosy „za” oddane przez co najmniej 2/3 państw członkowskich (czyli 17)
- w każdym przypadku członek Rady może wystąpić zbadanie, czy pastwa stanowiące większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 62% ogółu ludności UE (jeżeli nie decyzja nie zostanie podjęta)
Komisja Europejska
- w doktrynie prawa europejskiego KE kwalifikuje się jako instytucja o charakterze ponadnarodowym
- 2 perspektywy prawa międzynarodowego publicznego Komisja stanowi przykład konstrukcji ciała międzynarodowego o charakterze administracyjnym, które skupia na płaszczyźnie swoich działań kompetencje:
* wykonawcze
* w zakresie ograniczonym przypisami traktatów również kompetencje prawodawcze KE nazywana niekiedy administracją publiczną UE wykształciła się z:
+wysokiej władzy CEWWi S (decyzyjna)
+ Komisja EWG i Eratom (organ wykonawczo - zarządzający)
KE stała się wspólną instytucją trzech Wspólnot na podstawie tzw Traktatu o Fuzji z 8.04.1965r
- KE to rodzaj rządu UE odpowiedzialnego za bieżącą politykę UE nadzorującą postęp wszystkich jej agencji i zarządzającej funduszami Unii
Skład i organizacja KE
- po roszczeniu Unii z 2004r KE składa się z 25 komisarzy (po jednym z każdego państwa kraju członkowskiego)
- tryb powoływania KE jest wieloetatowy i uwzględnia dwie instytucje tj. Radę i Parlament Europejski
* wyznaczenie przez Radę działającą w składzie szefów państw i rządów kwalifikowaną większością głosów osoby przewodniczącego
* decyzja Rady wymaga zatwierdzenia przez Parlament Europejski
* Rada po porozumieniu z kandydatem na przewodniczącego przyjmuje listę osób, które zamierza powołać na stanowisko komisarzy sporządzona zgodnie z proporcjami państw członkowskich
* wyznaczeni przewodniczący i komisarze podlegają zatwierdzeniu jako cały skład Komisji przez PE
* nominacja przez radę działającą większością kwalifikowaną
- członkowie Komisji mianowani są na okres 5 lat, a ich mandat może odnowiony
- kadencja Komisji przypada na ten sam okres co kadencja PE
Osoby powołane na stanowisko Komisarzy
- działają w ogólnym interesie Wspólnoty
- są całkowicie niezależni od rządów państw, którzy obywatelami w wykonaniu swoich obowiązków
- na państwach członkowskich ciąży obowiązek ponoszenia niezależności Komisji
- Komisarze nie mogą podejmować w czasie pełnienia swego urzędu żadnej działalności zawodowej (poza działalnością naukową i badawczą)
- po upływie kadencji członkowie KE zobowiązują się „do ostrożności i rozwagi” w przyjmowaniu funkcji i korzyści oraz do przestrzegania tajemnicy zawodowej
- mandat Komisarzy wymaga:
* z chwilą śmierci
* rezygnacji (dobrowolnej lub na wezwanie przewodniczącego Komisji)
* dymisji lub upływie kadencji
Komisja
- Komisja działa pod politycznym kierownictwem przewodniczącego
- przewodniczący mianuje wiceprzewodniczących spośród członków Komisji po uzyskaniu jej kolejnej zgody
- przewodniczący Komisji decyduje o organizacji wewnętrznej Komisji, tak aby działania te były spójne i skuteczne oparte na zasadzie kolegialności
* wszystkie jej decyzje są wspólnymi
* za działalność swych członków odpowiedzialność ponosi Komisja jako instytucja nie zaś jej poszczególni członkowie
* w stosunkach Komisji z innymi instytucjami UE występuje jako całość
- kompetencje Komisji są uporządkowane i rozdzielone przez przewodniczącego między jej członków
- przewodniczący może zmienić udział obowiązków w trakcie kadencji a Komisarze wykonują powierzone obowiązki
Struktura organizacji Komisji
- bardzo rozbudowany aparat urzędniczy obejmuje wiele jednostek organizacyjnych
- Dyrekcje Generalne podzielone na Dyrektoriaty znajdujące się przydzielonymi im zadaniom problemowymi np. DG Stosunki Zew, DG Handd, DG Roszczenie Unii, DG Sprawy Gospodarcze i Monetarne, DG Budżet, DG Polityka Regionalna, DG Rolnictwo itd.
- na czele DG stoi dyrektor generalny, który jest odpowiedzialny przed Komisarzem sprawującym nadzór merytoryczny nad daną dyrekcją
* każdemu członkowi Komisji podlega co najmniej jedna DG lub służba
* służby np. Prawne lub Służba tłumaczy
- Sekretariat Generalny Komisji naczelne z Sekretarzem Generalnym
* koordynowanie wszystkich jednostek Komisji
* utrzymanie kontaktów Rady i PE
- siedziba jest Bruksela
Kompetencje Komisji
Kompetencje Komisji określają postanowienia każdego z Traktatów założycielskich w celu zapewnienia sprawnego działania i rozwoju wspólnego rynku, zapewnienie rozwoju energii jądrowej. Kompetencje przyznane Komisji w I filarze UE można sprowadzić do 4 funkcji: kontrolne, decyzyjne, wykonawcze, w zakresie stosunków zew.
Funkcje kontrolne
- formułowanie zaleceń i opinii w sprawach stanowiących przedmiot Traktatu
- podejmowaniu decyzji w sprawach, których traktaty Wspólnot taką kompetencje przyznają Komisji
- niemal wyłączne prawo do podejmowania inicjatyw prawotwórczych w ramach I filara UE (inne instytucje nie mogą wszczynać żadnych działań legislacyjnych bez uprzedniej propozycji Komisji)
- uczestniczenie w kształtowaniu środków podejmowanych przez Radę i Parlament w sposób przewidziany w traktatach
Funkcje wykonawcze
- Rada przekazuje Komisji w przeciętnych przez nią aktach prawnych uprawnia do realizacji przepisów, które są wydawane przez Radę
- zarządza finansami UE w ramach budżetu oraz administruje Funduszami Strukturalnymi
W zakresie stosunków zewnętrznych
- Komisja reprezentuje Wspólnoty w stosunkach prawnych wewnątrz państw członkowskich oraz w stosunkach zewnętrznych
Podejmowanie decyzji
- Komisja podejmuje decyzję większością głosów swoich członków
- przewodniczący Komisji zwołuje jej posiedzenie przynajmniej raz na tydzień
- posiedzenia są zamknięte, a ich obrady maja charakter poufny
- decyzje Komisji są podejmowane na:
* posiedzeniach
* w drodze procedury pisemnej
* w drodze procedury umocnienia
* w drodze procedury delegowanej
- decyzje Komisji zapadają w formie różnych aktów o charakterze wiążącym (rozporządzenia i dyrektywy) i niewiążącym (opinie i zalecenia)
Trybunał Sprawiedliwości, Sąd Pierwszej Instancji i Izby Sądowe
- Trybunał Sprawiedliwości powstał na mocy konwencji o niektórych wspólnych dla Wspólnot instytucjach z 1957r, który stanowił 1 TS dla trzech ówczesnych Wspólnot
- Trybunał Sprawiedliwości działa na podstawie przepisów:
* Traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej
* Traktatu o utworzeniu Euroatomu
* Traktat o UE
* Protokołu w/s Statusu Trybunału Sprawiedliwości dołączonego do tych traktatów
- od 1.09.1989r Trybunał Sprawiedliwości składał się z 2 jednostek organizacyjnych tj. Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji
- zmiany organizacyjne wraz z wejściem w życie traktatu z Nicei gdzie SPI zyskał odrębny status i uzyskał rangę instytucji wspólnotowej
* TS i SPI każdy w granicach swych własności zapewniają poszanowanie prawa przy wykładni i stosowaniu traktatów
- traktatów SPI są związane Izby Sądowe, które są właściwe do orzekania w Pierwszej Instancji w określonych kategoriach skarg
- siedziba TS i SPI oraz Izb Sądowych znajdują się w Luksemburgu
- zadaniem TS jest zapewnienie by legislacja UE była interpretowana i stosowana w ten sam sposób w każdym państwie członkowskim
- TS i SPI pełnią jednocześnie funkcję sądu administracyjnego, sądu konstytucyjnego, sądu cywilnego i sądu międzynarodowego
- TS i SPI i w określonym zakresie izby Sadowe SA właściwe m.in.
* w sporach między instytucjami Wspólnot
* w sporach miedzy Wspólnotami i państwami członkowskimi
* w sporach między państwami członkowskimi
* w sporach wnoszonych przez os fiz i prawne
Czym zajmuje się Trybunał Sprawiedliwości?
- Trybunał wydaje orzeczenie mu prawach
- najbardziej powszechne typy spraw to:
* wnioski o wydanie orzeczenia wstępnego (jeśli sąd krajowy ma wątpliwości co do interpretacji lub ważności prawa UE)
* skargi z powodu niewykonania zobowiązań (Komisja wszczyna postępowanie, jeśli ma podstawy sądzić, że państwo członkowskie nie wykonuje swoich zobowiązań wynikających z prawa wspólnotowego)
* skargi o unieważnienie aktu prawnego (jeżeli państwo członkowskie, rada lub Komisja uzna, że pewien akt prawny UE jest sprzeczny z prawem może występować o jego unieważnienie)
* skargi z powodów bezczynności (na PE, Radę i Komisję w przypadkach zaniechania wydania decyzji składanej przez pozostałe instytucje, państwa członkowskie oraz os fizyczne)
- w skład TS wchodzi 25 sędziów i 8 rzeczników generalnych mianowanych za wspólnym porozumieniem przez rządy państw członkowskich na okres 6 lat, a ich mandat jest
odnawialny
- są oni wybierani spośród osób o niekwestionowanej niezależności i mających wymaganych ich państwach kwalifikowanych do zajmowania najwyższych stanowisk rządowych lub są prawnikami o uznanych kompetencjach
- składają przysięgę, że będą wykonywać swoje funkcje całkowicie niezależnie zgodnie z posiadaną wiedzą i sumieniem oraz zachowają tajemnicę służbową
- nie mogą dodatkowo wykonywać żadnych funkcji politycznych ani administracyjnych
- sędziowie TS wybierają spośród siebie na 3 lata przewodniczącego Trybunału (mandat odnawialny)
- przewodniczący kieruje pracami i administracjami TS a także przewodniczy posiedzeniom i obradom w największych składach orzekających
- Rzecznicy Generalni wspomagają Trybunał. Ich zadaniem jest przedstawienie w sposób całkowity, bezstronny i niezależny opinii prawnej w sprawach, które zostaną im przydzielone
- Sekretarz pełni rolę sekretarza generalnego instytucji kierującej administracja z upoważnienia przewodniczącego Trybunału
- kadencja sędziego lub rzecznika generalnego kończy się z jej upływem zaś mandat wraz ze śmiercią lub rezygnacją. Istnieje możliwość zwolnienia z wykonywania swoich funkcji (pozostały skład sędziowski musi zadecydować jednogłośnie)
Trybunał Sprawiedliwości- Procedura Orzekania
- może obradować w pełnym składzie, w składzie Wielkiej Izby (13 sędziów) albo w izbach złożonych z 5-3 sędziów
- obrady w pełnym składzie w przypadkach określonych w statucie Trybunału
- w składzie wielkiej Izby obraduje na żądanie państwa członkowskiego albo instytucji, które są stroną w postępowaniu. Także w sprawach szczególnie ważnych lub skomplikowanych
- inne sprawy rozpatrywane są przez Izby składające się z 5-3 sędziów
- TS może orzekać jedynie w składzie nieparzystej liczby sędziów.
- Quorum stanowi: 15 sędziów, gdy Ts orzeka w pełnym składzie Wielkiej Izby, 3 sędziów w przypadkach izb 3-5 osobowych
- postępowanie w TS składa się z części pisemnej i ustnej
- postępowanie zostaje wszczęte na pisemny wniosek strony złożonej do Sekretarza
- przewodniczący TS wyznacza sędziego sprawozdawcę dla tej sprawy, a pozew zostaje przekazany stronie pozwanej
- strony maja możliwość dwukrotnego wypowiedzenia się w sprawie
- sędzia sprawozdawca sporządza sprawozdanie podsumowujące oświadczenie stron oraz wskazuje podstawę prawną danej sprawy
- w oparciu o to sprawozdanie rzecznik generalny przydzielony do tej sprawy wyciąga własne wnioski
- w świetle tych wniosków sędzia sporządza projekt wstępnego rozstrzygnięcia, który jest przekładany pozostałym członkom Trybunału do rozważenia
- ustna część postępowania rozpoczyna się od przedstawienia sprawozdania przez sędziego sprawozdawcę. Trybunał wysłuchuje pełnomocnika, doradców, adwokatów, świadków, biegłych oraz wniosków końcowych rzecznika generalnego
- Trybunał obraduje na posiedzeniu niejawnym a orzeczenia podejmowane są większością głosów
- sędziowie naradzają się bez tłumaczy w jednym wspólnym języku francuskim
- wyrok ogłaszany jest na otwartym posiedzeniu i jest ostateczny
Sąd Pierwszej Instancji
- powołany na mocy JAE aby odciążyć pracę TS
- zaczął działać z dniem 1.01.1989r
- siedziba Luksemburg
- w jego skład wchodzi 25 sędziów co najmniej 1 z państwa członkowskiego
- sędziowie są mianowani za wspólnym porozumieniem przez rządy państw członkowskich na okres 6 lat a ich mandat jest odnawialny
- członkowie SPI wybierają spośród siebie swego przewodnika (prezesa) oraz przewodnika Izb składających się z 5 sędziów na okres 3 lat (mandaty są odnawialne)
- nie ma rzeczników generalnych choć jego zadania mogą być wykonywane przez sędziego wyznaczonego do tego celu)
- wszystkie orzeczenia w sprawach rozpatrywania przez SPI mogą zostać zaskarżone do TS w drodze odwołania ograniczenia do kwestii prawnych
- dla odciążenia SPI traktat z Nicei przewiduje utworzenie Izb Sądowych (w 2004r Rada utworzyła Izbę Sądową pod nazwa Sąd ds. Służby Publicznej - 7 sędziów)