Automatyzacja procesu tworzenia map topograficznych. Schemat: podejście klasyczne mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja mapy topograficzne ( skala 1:10000) Schemat: podejście firmy Intergraf mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja GIS GeoMedia WebMap 1 CMR - MGE topo. 1:10000 - standard danych 2 CMK - MapFinisher - standard wyglądu 3 mapy - MapPublisher CMR - cyfrowy model rzeczywistości - baza topo. CMK - cyfrowy model kartograficzny - mapa komputerowa PORÓWNANIE : PODEJŚCIE KLASYCZNE -1. digitalizacja MicroStation - opracowanie systematyki 2. generowanie obrazów rastrowych. PODEJŚCIE FIRMY INTERGRAF - 1. uproszczona digitalizacja MGE - opracowanie projektu. 2. kontrola topologii nazewnictwa MFR. 3. generowanie CMK na podstawie CMR Map Finisher 4. generowanie obrazów rastrowych i ich redakcja Map Publisher. 5. podniesienie jakości opracowania . Uproszczony schemat działania wykorzystania programów. Zdefiniowana struktura danych - dane wejściowe Jednoznaczny algorytm działania - przetwarzanie Zdefiniowana struktura danych - dane wyjściowe Korzyści z automatyzacji map topograficznych . 1. krótszy czas opracowania . 2. niższe koszty opracowania - mapy dla dużych zleceń. 3. możliwość oszacowania czasu i kosztów. 4. ograniczenie subiektywnego wpływu operatora - proces digitalizacji. 5. powtarzalność wyniku - dostajemy podobne standardowe mapy. 6. dodatkowe procedury CMR i GIS. 7. odseparowanie warstw GIS od danych kartograficznych. 8. możliwość budowy ciągłej obszarowej bazy danych topograficznych. Generalizacja - proces redukcji szczegółów na mapie w zamierzony sposób. Wybór rzeczy najważniejszych i istotnych oraz ich celowe uogólnienie. Główne czynniki: przeznaczenie mapy, tematyka i skala. Operatory generalizacji: 1. eliminacja. 2. redukcja wymiary. 3. uproszczenie. 4. wygładzanie. 5. agregacja. 6. typifikacja. 7. rozciągniecie granicy. 8. orientacja punktu. 9. skalowanie symboli i tematów. 10. prostokątowanie budynków. WNIOSKI (GENERALIZACJA) -pracochłonny proces manualny zastępowany jest procesem numerycznym, -proces numeryczny jest obiektywnym i powtarzalnym w wyborze metod generalizacji -uzyskujemy powtarzalność wyniku - podobne standardowe mapy - pomyślna generalizacja CMR sprawia że możemy ograniczyć się tylko do jednej bazy danych w skali 1:1000 - duża oszczędność kosztów - holistyczna natura generalizacji manualnej jest trudna do automatyzacji, konieczność wykorzystania innych technik programowania, np. systemów ekspertowych MAPA SYSTEM SE - regułowy system ekspertowy Baza danych - zestaw informacji o aktualnie analizowanym przypadku prawdziwych tylko w odniesieniu do konkretnej sytuacji. Baza wiedzy - zestaw reguł postępowania przy rozwiązaniu konkretnych zadań, wiedza fachowa ogólnie słuszna ( zbiór reguł do kontroli danych) Urządzenie sterujące - procesor reguł produkcji - cyklicznie wybiera z bazy wiedzy reguły, które odpowiadają aktualnemu stanowi bazy danych i wykonuje operacje zawarte w regule zmieniając stan bazy danych CZY POTRZEBUJEMY STANDARYZACJI - wymiana danych pomiędzy SIP - zasilanie ośrodka - problem firm geode. pracujących dla różnych zleceniodawców w różnych systemach - rozwój technologii przez niezależne firmy np. tworzenie map topograficznych, generalizacji; kontroli spójności danych przestrzennych PROBLEM STANDARYZACJI - niema potrzeby stosowania standardów - niema dobrego standardu SWING ,TANGO - trudność opracowania map obiektowych, zapotrzebowanie na mapy dla celów projektowych opracowane CAD - niema wymogu prawnego - istniejące oprogramowanie ustanawia własne standardy WNIOSKI - standardy należy przyjąć i stosować nawet jeżeli są niedoskonałe, muszą być jednoznaczne i proste Otrzymany w zamian (dzięki sprzężeniu-automatyzacji) - zmniejszenie czasu i kosztów opracowania map - zmniejszenie liczby błędów - powtarzalne standardy mapy - możliwość dokładniejszego oszacowania kosztów - obiektowa baza danych
STANDARYZACJA WYMIANY DANYCH GEODEZYJNYCH. Standaryzacja w geodezji : 1. Standaryzacja procesów : * pomiaru * obliczeń geodezyjnych * opracowanie map; 2. standaryzacja danych (instrukcja K1, G1); 3. standaryzacja formatu wymiany danych geodezyjnych SWING, TANGO; 4. standaryzacja opracowania projektu GIS - model koncepcyjny - język UML; TANGO - model danych. 1. podejście obiektowe; 2. wektorowy model danych: punkt, linia, tekst, info; 3. obiekt opisywany jest przez : a) rekord nagłówkowy zawierający : * kod obiektu, * typ (1-punkt, 2-linia, 3-obszar, 4-tekst, 5-info), identyfikator; b) lista punktów oparcia obiektów; c) lista atrybutów; d) lista etykiet; e) lista identyfikatorów obiektów powiązanych (podrzędnych); TANGO - zasady transferu : * współ. XY wyrażone są w układzie geod. w pełnych wartościach; * kierunek pomiaru kąta jest zgodny z ruchem wskazówek zegara; * wartość kąta określana jest w gradach w stosunku do danej półosi X; * polskie znaki wpisane są w standardzie windows - 1250; * data zapisana jest w standardzie rrrr-mm-dd hh:mm:ss, informacja o godz. jest fakultatywna; * długość, pole i objętość wyrażone są odpowiednio : m, m2, m3; * separatorem oddzielającym poszczególne pola rekordów jest przecinek z wyjątkiem rekordu C zawierającego nazwy i wartość atrybutów, w którym wartość od nazwy oddziela znak „=” ; * linie pliku zakończone są znakami CR-LF (w kodach ASCII odpowiednio 10 i 13) TANGO - [opcje] WersjaFormatu=1.00 System=K1 Skala=500 Układ=6552 Wersja formatu - wersja formatu TANGO; System - określa system, z którego wykorzystano zestaw kodów obiektów, nazw atrybutów i ich interpretację. Każdy program do wymiany w formacie TANGO powinien interpretować zestaw kodów z instrukcji K1 (na podstawie „Wytycznych technicznych” ze wszystkimi tego konsekwencjami; Skala - jest mianownikiem skali, w której dokonano redakcji transmitowanych danych ; Układ - o układzie współrzędnych; TANGO - obiekty Sekcja „obiekty” zawiera dane o obiektach zapisane wg schematu przedstawionego poniżej. Schemat bazuje na rekordach oznaczony odpowiednio literami A,B,C,D,E oraz rekordzie komentarza zaczynającego się od znaku „ ; ”. Każdy obiekt opisywany jest jednym rekordem typu A, po którym występuje tyle rekordów typu B, na ilu punktach opiera się obiekt. Następnie tyle rekordów typu C, ile atrybutów opisowych jest przekazywanych. Każda linia rozpoczynająca się od „ ; ” jest komentarzem i może wystąpić w dowolnym miejscu pliku. Występowanie rekordów jest zgodne z kolejnością alfabetyczną ich oznaczeń tzn. A,B,C,D,E. TANGO - rekord typu A : Jest to rekord nagłówkowy , zawiera podstawowe informacje o obiekcie i występuje przy każdym obiekcie. Zawiera następujące informacje : A - typ rekordu; Kod - kod obiektu; Typ - typ obiektu; ID - identyfikator obiektu w pliku transferu; Obrót - obrót symbolu; Szerokość - szerokość symbolu graficznego; Przykład : A, gro, 3, 25,, TANGO - rekord typu B - lista punktów oparcia obiektu, zawiera wykaz współ. punktów w układzie geod., na którym oparty jest obiekt. Zawiera następujące informacje : B - typ rekordu; Nazwa - nazwa punktu, np. numer (element fakultatywny), XYZ - współrzędne XYZ; Status - informacja o punkcie oparcia, pole występuje jedynie dla obiektów liniowych i powierzchniowych; Przykład : B, 18, 15.00, - 22.00,, 2 B, 17, 15.00, 30.00,,7 itd. TANGO - rekord typu C - lista atrybutów i ich zawartość , rekord jest obowiązkowym dla obiektu typu info. Dla innych typów obiektów występowanie jest fakultatywne. Zawiera następujące informacje : C - typ rekordu; Nazwa atrybutu - nazwa (zależy od systemu źródłowego); „ = ” - separator; Wartość atrybutu - wartość; Przykład : C, nr_budynku=12 C, właściciel_bud=Nowak Jan TANGO - rekord typu D - etykieta i jej położenie. Rekord definiuje położenie etykiety oraz sposób jej opisu. Może wystąpić wiele rekordów typu D z taką samą nazwą etykiety. Rekord nie występuje w obiektach typu info, natomiast w innych typach obiektów występowanie jest nieobowiązkowe. Zawiera następujące informacje : D - typ rekordu; Nazwa - nazwa etykiety (zależy od systemu źródłowego); Treść - treść etykiety w systemie źródłowym; XY - położenie opisu; Obrót - kąt skręcenia opisu; Justowanie - sposób justowania oznaczony jest liczbami 1-9; Przykład D, 1,”dr”,19.47,2.30,-396.00,1.00,1.080,,,11 TANGO - rekord typu E - wykaz identyfikatorów obiektów dla których obiekt jest nadrzędny, rekord określa obiekty podrzędne do danego, które wcześniej muszą być zdefiniowane. Zawiera następujące informacje : E - typ rekordu; ID_podrzędnego - identyfikator obiektu podrzędnego; Nazwa relacji - treść relacji; Przykład : E, 1232, łączy_się |
Automatyzacja procesów i standaryzacja danych w SIP. McDonalds 1. rygorystyczne przestrzeganie jak przygotować, opracować i sprzedać hamburgera, sprawia że wszędzie smakuje tak samo. 2. podobna cena . 3. krótki czas oczekiwania . 4. łatwość oszacowania kosztów produkcji i czasu pracy. 5. wysoki stopień automatyzacji. 6. mały wybór posiłków i prostota w ich przyrządzeniu. KUCHNIA WŁOSKA 1. brak reguł, efekt końcowy zależy od zdolności i fantazji kucharza jest odmienny w różnych restauracjach . Automatyzacja procesu tworzenia map topograficznych. Schemat: podejście klasyczne mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja mapy topograficzne ( skala 1:10000) Schemat: podejście firmy Intergraf mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja GIS GeoMedia WebMap 1 CMR - MGE topo. 1:10000 - standard danych 2 CMK - MapFinisher - standard wyglądu 3 mapy - MapPublisher CMR - cyfrowy model rzeczywistości - baza topo. CMK - cyfrowy model kartograficzny - mapa komputerowa PORÓWNANIE : PODEJŚCIE KLASYCZNE -1. digitalizacja MicroStation - opracowanie systematyki 2. generowanie obrazów rastrowych. PODEJŚCIE FIRMY INTERGRAF - 1. uproszczona digitalizacja MGE - opracowanie projektu. 2. kontrola topologii nazewnictwa MFR. 3. generowanie CMK na podstawie CMR Map Finisher 4. generowanie obrazów rastrowych i ich redakcja Map Publisher. 5. podniesienie jakości opracowania . Uproszczony schemat działania wykorzystania programów. Zdefiniowana struktura danych - dane wejściowe Jednoznaczny algorytm działania - przetwarzanie Zdefiniowana struktura danych - dane wyjściowe Korzyści z automatyzacji map topograficznych . 1. krótszy czas opracowania . 2. niższe koszty opracowania - mapy dla dużych zleceń. 3. możliwość oszacowania czasu i kosztów. 4. ograniczenie subiektywnego wpływu operatora - proces digitalizacji. 5. powtarzalność wyniku - dostajemy podobne standardowe mapy. 6. dodatkowe procedury CMR i GIS. 7. odseparowanie warstw GIS od danych kartograficznych. 8. możliwość budowy ciągłej obszarowej bazy danych topograficznych. Generalizacja - proces redukcji szczegółów na mapie w zamierzony sposób. Wybór rzeczy najważniejszych i istotnych oraz ich celowe uogólnienie. Główne czynniki: przeznaczenie mapy, tematyka i skala. Operatory generalizacji: 1. eliminacja. 2. redukcja wymiary. 3. uproszczenie. 4. wygładzanie. 5. agregacja. 6. typifikacja. 7. rozciągniecie granicy. 8. orientacja punktu. 9. skalowanie symboli i tematów. 10. prostokątowanie budynków. WNIOSKI (GENERALIZACJA) -pracochłonny proces manualny zastępowany jest procesem numerycznym, -proces numeryczny jest obiektywnym i powtarzalnym w wyborze metod generalizacji -uzyskujemy powtarzalność wyniku - podobne standardowe mapy - pomyślna generalizacja CMR sprawia że możemy ograniczyć się tylko do jednej bazy danych w skali 1:1000 - duża oszczędność kosztów - holistyczna natura generalizacji manualnej jest trudna do automatyzacji, konieczność wykorzystania innych technik programowania, np. systemów ekspertowych MAPA SYSTEM SE - regułowy system ekspertowy Baza danych - zestaw informacji o aktualnie analizowanym przypadku prawdziwych tylko w odniesieniu do konkretnej sytuacji. Baza wiedzy - zestaw reguł postępowania przy rozwiązaniu konkretnych zadań, wiedza fachowa ogólnie słuszna ( zbiór reguł do kontroli danych) Urządzenie sterujące - procesor reguł produkcji - cyklicznie wybiera z bazy wiedzy reguły, które odpowiadają aktualnemu stanowi bazy danych i wykonuje operacje zawarte w regule zmieniając stan bazy danych CZY POTRZEBUJEMY STANDARYZACJI - wymiana danych pomiędzy SIP - zasilanie ośrodka - problem firm geode. pracujących dla różnych zleceniodawców w różnych systemach - rozwój technologii przez niezależne firmy np. tworzenie map topograficznych, generalizacji; kontroli spójności danych przestrzennych PROBLEM STANDARYZACJI - niema potrzeby stosowania standardów - niema dobrego standardu SWING ,TANGO - trudność opracowania map obiektowych, zapotrzebowanie na mapy dla celów projektowych opracowane CAD - niema wymogu prawnego - istniejące oprogramowanie ustanawia własne standardy WNIOSKI - standardy należy przyjąć i stosować nawet jeżeli są niedoskonałe, muszą być jednoznaczne i proste Otrzymany w zamian (dzięki sprzężeniu-automatyzacji) - zmniejszenie czasu i kosztów opracowania map - zmniejszenie liczby błędów - powtarzalne standardy mapy - możliwość dokładniejszego oszacowania kosztów - obiektowa baza danych
STANDARYZACJA WYMIANY DANYCH GEODEZYJNYCH. Standaryzacja w geodezji : 1. Standaryzacja procesów : * pomiaru * obliczeń geodezyjnych * opracowanie map; 2. standaryzacja danych (instrukcja K1, G1); 3. standaryzacja formatu wymiany danych geodezyjnych SWING, TANGO; 4. standaryzacja opracowania projektu GIS - model koncepcyjny - język UML; TANGO - model danych. 1. podejście obiektowe; 2. wektorowy model danych: punkt, linia, tekst, info; 3. obiekt opisywany jest przez : a) rekord nagłówkowy zawierający : * kod obiektu, * typ (1-punkt, 2-linia, 3-obszar, 4-tekst, 5-info), identyfikator; b) lista punktów oparcia obiektów; c) lista atrybutów; d) lista etykiet; e) lista identyfikatorów obiektów powiązanych (podrzędnych); TANGO - zasady transferu : * współ. XY wyrażone są w układzie geod. w pełnych wartościach; * kierunek pomiaru kąta jest zgodny z ruchem wskazówek zegara; * wartość kąta określana jest w gradach w stosunku do danej półosi X; * polskie znaki wpisane są w standardzie windows - 1250; * data zapisana jest w standardzie rrrr-mm-dd hh:mm:ss, informacja o godz. jest fakultatywna; * długość, pole i objętość wyrażone są odpowiednio : m, m2, m3; * separatorem oddzielającym poszczególne pola rekordów jest przecinek z wyjątkiem rekordu C zawierającego nazwy i wartość atrybutów, w którym wartość od nazwy oddziela znak „=” ; * linie pliku zakończone są znakami CR-LF (w kodach ASCII odpowiednio 10 i 13) TANGO - [opcje] WersjaFormatu=1.00 System=K1 Skala=500 Układ=6552 Wersja formatu - wersja formatu TANGO; System - określa system, z którego wykorzystano zestaw kodów obiektów, nazw atrybutów i ich interpretację. Każdy program do wymiany w formacie TANGO powinien interpretować zestaw kodów z instrukcji K1 (na podstawie „Wytycznych technicznych” ze wszystkimi tego konsekwencjami; Skala - jest mianownikiem skali, w której dokonano redakcji transmitowanych danych ; Układ - o układzie współrzędnych; TANGO - obiekty Sekcja „obiekty” zawiera dane o obiektach zapisane wg schematu przedstawionego poniżej. Schemat bazuje na rekordach oznaczony odpowiednio literami A,B,C,D,E oraz rekordzie komentarza zaczynającego się od znaku „ ; ”. Każdy obiekt opisywany jest jednym rekordem typu A, po którym występuje tyle rekordów typu B, na ilu punktach opiera się obiekt. Następnie tyle rekordów typu C, ile atrybutów opisowych jest przekazywanych. Każda linia rozpoczynająca się od „ ; ” jest komentarzem i może wystąpić w dowolnym miejscu pliku. Występowanie rekordów jest zgodne z kolejnością alfabetyczną ich oznaczeń tzn. A,B,C,D,E. TANGO - rekord typu A : Jest to rekord nagłówkowy , zawiera podstawowe informacje o obiekcie i występuje przy każdym obiekcie. Zawiera następujące informacje : A - typ rekordu; Kod - kod obiektu; Typ - typ obiektu; ID - identyfikator obiektu w pliku transferu; Obrót - obrót symbolu; Szerokość - szerokość symbolu graficznego; Przykład : A, gro, 3, 25,, TANGO - rekord typu B - lista punktów oparcia obiektu, zawiera wykaz współ. punktów w układzie geod., na którym oparty jest obiekt. Zawiera następujące informacje : B - typ rekordu; Nazwa - nazwa punktu, np. numer (element fakultatywny), XYZ - współrzędne XYZ; Status - informacja o punkcie oparcia, pole występuje jedynie dla obiektów liniowych i powierzchniowych; Przykład : B, 18, 15.00, - 22.00,, 2 B, 17, 15.00, 30.00,,7 itd. TANGO - rekord typu C - lista atrybutów i ich zawartość , rekord jest obowiązkowym dla obiektu typu info. Dla innych typów obiektów występowanie jest fakultatywne. Zawiera następujące informacje : C - typ rekordu; Nazwa atrybutu - nazwa (zależy od systemu źródłowego); „ = ” - separator; Wartość atrybutu - wartość; Przykład : C, nr_budynku=12 C, właściciel_bud=Nowak Jan TANGO - rekord typu D - etykieta i jej położenie. Rekord definiuje położenie etykiety oraz sposób jej opisu. Może wystąpić wiele rekordów typu D z taką samą nazwą etykiety. Rekord nie występuje w obiektach typu info, natomiast w innych typach obiektów występowanie jest nieobowiązkowe. Zawiera następujące informacje : D - typ rekordu; Nazwa - nazwa etykiety (zależy od systemu źródłowego); Treść - treść etykiety w systemie źródłowym; XY - położenie opisu; Obrót - kąt skręcenia opisu; Justowanie - sposób justowania oznaczony jest liczbami 1-9; Przykład D, 1,”dr”,19.47,2.30,-396.00,1.00,1.080,,,11 TANGO - rekord typu E - wykaz identyfikatorów obiektów dla których obiekt jest nadrzędny, rekord określa obiekty podrzędne do danego, które wcześniej muszą być zdefiniowane. Zawiera następujące informacje : E - typ rekordu; ID_podrzędnego - identyfikator obiektu podrzędnego; Nazwa relacji - treść relacji; Przykład : E, 1232, łączy_się |
Automatyzacja procesów i standaryzacja danych w SIP. McDonalds 1. rygorystyczne przestrzeganie jak przygotować, opracować i sprzedać hamburgera, sprawia że wszędzie smakuje tak samo. 2. podobna cena . 3. krótki czas oczekiwania . 4. łatwość oszacowania kosztów produkcji i czasu pracy. 5. wysoki stopień automatyzacji. 6. mały wybór posiłków i prostota w ich przyrządzeniu. KUCHNIA WŁOSKA 1. brak reguł, efekt końcowy zależy od zdolności i fantazji kucharza jest odmienny w różnych restauracjach . Automatyzacja procesu tworzenia map topograficznych. Schemat: podejście klasyczne mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja mapy topograficzne ( skala 1:10000) Schemat: podejście firmy Intergraf mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja GIS GeoMedia WebMap 1 CMR - MGE topo. 1:10000 - standard danych 2 CMK - MapFinisher - standard wyglądu 3 mapy - MapPublisher CMR - cyfrowy model rzeczywistości - baza topo. CMK - cyfrowy model kartograficzny - mapa komputerowa PORÓWNANIE : PODEJŚCIE KLASYCZNE -1. digitalizacja MicroStation - opracowanie systematyki 2. generowanie obrazów rastrowych. PODEJŚCIE FIRMY INTERGRAF - 1. uproszczona digitalizacja MGE - opracowanie projektu. 2. kontrola topologii nazewnictwa MFR. 3. generowanie CMK na podstawie CMR Map Finisher 4. generowanie obrazów rastrowych i ich redakcja Map Publisher. 5. podniesienie jakości opracowania . Uproszczony schemat działania wykorzystania programów. Zdefiniowana struktura danych - dane wejściowe Jednoznaczny algorytm działania - przetwarzanie Zdefiniowana struktura danych - dane wyjściowe Korzyści z automatyzacji map topograficznych . 1. krótszy czas opracowania . 2. niższe koszty opracowania - mapy dla dużych zleceń. 3. możliwość oszacowania czasu i kosztów. 4. ograniczenie subiektywnego wpływu operatora - proces digitalizacji. 5. powtarzalność wyniku - dostajemy podobne standardowe mapy. 6. dodatkowe procedury CMR i GIS. 7. odseparowanie warstw GIS od danych kartograficznych. 8. możliwość budowy ciągłej obszarowej bazy danych topograficznych. Generalizacja - proces redukcji szczegółów na mapie w zamierzony sposób. Wybór rzeczy najważniejszych i istotnych oraz ich celowe uogólnienie. Główne czynniki: przeznaczenie mapy, tematyka i skala. Operatory generalizacji: 1. eliminacja. 2. redukcja wymiary. 3. uproszczenie. 4. wygładzanie. 5. agregacja. 6. typifikacja. 7. rozciągniecie granicy. 8. orientacja punktu. 9. skalowanie symboli i tematów. 10. prostokątowanie budynków. WNIOSKI (GENERALIZACJA) -pracochłonny proces manualny zastępowany jest procesem numerycznym, -proces numeryczny jest obiektywnym i powtarzalnym w wyborze metod generalizacji -uzyskujemy powtarzalność wyniku - podobne standardowe mapy - pomyślna generalizacja CMR sprawia że możemy ograniczyć się tylko do jednej bazy danych w skali 1:1000 - duża oszczędność kosztów - holistyczna natura generalizacji manualnej jest trudna do automatyzacji, konieczność wykorzystania innych technik programowania, np. systemów ekspertowych MAPA SYSTEM SE - regułowy system ekspertowy Baza danych - zestaw informacji o aktualnie analizowanym przypadku prawdziwych tylko w odniesieniu do konkretnej sytuacji. Baza wiedzy - zestaw reguł postępowania przy rozwiązaniu konkretnych zadań, wiedza fachowa ogólnie słuszna ( zbiór reguł do kontroli danych) Urządzenie sterujące - procesor reguł produkcji - cyklicznie wybiera z bazy wiedzy reguły, które odpowiadają aktualnemu stanowi bazy danych i wykonuje operacje zawarte w regule zmieniając stan bazy danych CZY POTRZEBUJEMY STANDARYZACJI - wymiana danych pomiędzy SIP - zasilanie ośrodka - problem firm geode. pracujących dla różnych zleceniodawców w różnych systemach - rozwój technologii przez niezależne firmy np. tworzenie map topograficznych, generalizacji; kontroli spójności danych przestrzennych PROBLEM STANDARYZACJI - niema potrzeby stosowania standardów - niema dobrego standardu SWING ,TANGO - trudność opracowania map obiektowych, zapotrzebowanie na mapy dla celów projektowych opracowane CAD - niema wymogu prawnego - istniejące oprogramowanie ustanawia własne standardy WNIOSKI - standardy należy przyjąć i stosować nawet jeżeli są niedoskonałe, muszą być jednoznaczne i proste Otrzymany w zamian (dzięki sprzężeniu-automatyzacji) - zmniejszenie czasu i kosztów opracowania map - zmniejszenie liczby błędów - powtarzalne standardy mapy - możliwość dokładniejszego oszacowania kosztów - obiektowa baza danych
STANDARYZACJA WYMIANY DANYCH GEODEZYJNYCH. Standaryzacja w geodezji : 1. Standaryzacja procesów : * pomiaru * obliczeń geodezyjnych * opracowanie map; 2. standaryzacja danych (instrukcja K1, G1); 3. standaryzacja formatu wymiany danych geodezyjnych SWING, TANGO; 4. standaryzacja opracowania projektu GIS - model koncepcyjny - język UML; TANGO - model danych. 1. podejście obiektowe; 2. wektorowy model danych: punkt, linia, tekst, info; 3. obiekt opisywany jest przez : a) rekord nagłówkowy zawierający : * kod obiektu, * typ (1-punkt, 2-linia, 3-obszar, 4-tekst, 5-info), identyfikator; b) lista punktów oparcia obiektów; c) lista atrybutów; d) lista etykiet; e) lista identyfikatorów obiektów powiązanych (podrzędnych); TANGO - zasady transferu : * współ. XY wyrażone są w układzie geod. w pełnych wartościach; * kierunek pomiaru kąta jest zgodny z ruchem wskazówek zegara; * wartość kąta określana jest w gradach w stosunku do danej półosi X; * polskie znaki wpisane są w standardzie windows - 1250; * data zapisana jest w standardzie rrrr-mm-dd hh:mm:ss, informacja o godz. jest fakultatywna; * długość, pole i objętość wyrażone są odpowiednio : m, m2, m3; * separatorem oddzielającym poszczególne pola rekordów jest przecinek z wyjątkiem rekordu C zawierającego nazwy i wartość atrybutów, w którym wartość od nazwy oddziela znak „=” ; * linie pliku zakończone są znakami CR-LF (w kodach ASCII odpowiednio 10 i 13) TANGO - [opcje] WersjaFormatu=1.00 System=K1 Skala=500 Układ=6552 Wersja formatu - wersja formatu TANGO; System - określa system, z którego wykorzystano zestaw kodów obiektów, nazw atrybutów i ich interpretację. Każdy program do wymiany w formacie TANGO powinien interpretować zestaw kodów z instrukcji K1 (na podstawie „Wytycznych technicznych” ze wszystkimi tego konsekwencjami; Skala - jest mianownikiem skali, w której dokonano redakcji transmitowanych danych ; Układ - o układzie współrzędnych; TANGO - obiekty Sekcja „obiekty” zawiera dane o obiektach zapisane wg schematu przedstawionego poniżej. Schemat bazuje na rekordach oznaczony odpowiednio literami A,B,C,D,E oraz rekordzie komentarza zaczynającego się od znaku „ ; ”. Każdy obiekt opisywany jest jednym rekordem typu A, po którym występuje tyle rekordów typu B, na ilu punktach opiera się obiekt. Następnie tyle rekordów typu C, ile atrybutów opisowych jest przekazywanych. Każda linia rozpoczynająca się od „ ; ” jest komentarzem i może wystąpić w dowolnym miejscu pliku. Występowanie rekordów jest zgodne z kolejnością alfabetyczną ich oznaczeń tzn. A,B,C,D,E. TANGO - rekord typu A : Jest to rekord nagłówkowy , zawiera podstawowe informacje o obiekcie i występuje przy każdym obiekcie. Zawiera następujące informacje : A - typ rekordu; Kod - kod obiektu; Typ - typ obiektu; ID - identyfikator obiektu w pliku transferu; Obrót - obrót symbolu; Szerokość - szerokość symbolu graficznego; Przykład : A, gro, 3, 25,, TANGO - rekord typu B - lista punktów oparcia obiektu, zawiera wykaz współ. punktów w układzie geod., na którym oparty jest obiekt. Zawiera następujące informacje : B - typ rekordu; Nazwa - nazwa punktu, np. numer (element fakultatywny), XYZ - współrzędne XYZ; Status - informacja o punkcie oparcia, pole występuje jedynie dla obiektów liniowych i powierzchniowych; Przykład : B, 18, 15.00, - 22.00,, 2 B, 17, 15.00, 30.00,,7 itd. TANGO - rekord typu C - lista atrybutów i ich zawartość , rekord jest obowiązkowym dla obiektu typu info. Dla innych typów obiektów występowanie jest fakultatywne. Zawiera następujące informacje : C - typ rekordu; Nazwa atrybutu - nazwa (zależy od systemu źródłowego); „ = ” - separator; Wartość atrybutu - wartość; Przykład : C, nr_budynku=12 C, właściciel_bud=Nowak Jan TANGO - rekord typu D - etykieta i jej położenie. Rekord definiuje położenie etykiety oraz sposób jej opisu. Może wystąpić wiele rekordów typu D z taką samą nazwą etykiety. Rekord nie występuje w obiektach typu info, natomiast w innych typach obiektów występowanie jest nieobowiązkowe. Zawiera następujące informacje : D - typ rekordu; Nazwa - nazwa etykiety (zależy od systemu źródłowego); Treść - treść etykiety w systemie źródłowym; XY - położenie opisu; Obrót - kąt skręcenia opisu; Justowanie - sposób justowania oznaczony jest liczbami 1-9; Przykład D, 1,”dr”,19.47,2.30,-396.00,1.00,1.080,,,11 TANGO - rekord typu E - wykaz identyfikatorów obiektów dla których obiekt jest nadrzędny, rekord określa obiekty podrzędne do danego, które wcześniej muszą być zdefiniowane. Zawiera następujące informacje : E - typ rekordu; ID_podrzędnego - identyfikator obiektu podrzędnego; Nazwa relacji - treść relacji; Przykład : E, 1232, łączy_się |
Automatyzacja procesów i standaryzacja danych w SIP. McDonalds 1. rygorystyczne przestrzeganie jak przygotować, opracować i sprzedać hamburgera, sprawia że wszędzie smakuje tak samo. 2. podobna cena . 3. krótki czas oczekiwania . 4. łatwość oszacowania kosztów produkcji i czasu pracy. 5. wysoki stopień automatyzacji. 6. mały wybór posiłków i prostota w ich przyrządzeniu. KUCHNIA WŁOSKA 1. brak reguł, efekt końcowy zależy od zdolności i fantazji kucharza jest odmienny w różnych restauracjach . Automatyzacja procesu tworzenia map topograficznych. Schemat: podejście klasyczne mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja mapy topograficzne ( skala 1:10000) Schemat: podejście firmy Intergraf mapy analogowe ortofotomapy digitalizacja GIS GeoMedia WebMap 1 CMR - MGE topo. 1:10000 - standard danych 2 CMK - MapFinisher - standard wyglądu 3 mapy - MapPublisher CMR - cyfrowy model rzeczywistości - baza topo. CMK - cyfrowy model kartograficzny - mapa komputerowa PORÓWNANIE : PODEJŚCIE KLASYCZNE -1. digitalizacja MicroStation - opracowanie systematyki 2. generowanie obrazów rastrowych. PODEJŚCIE FIRMY INTERGRAF - 1. uproszczona digitalizacja MGE - opracowanie projektu. 2. kontrola topologii nazewnictwa MFR. 3. generowanie CMK na podstawie CMR Map Finisher 4. generowanie obrazów rastrowych i ich redakcja Map Publisher. 5. podniesienie jakości opracowania . Uproszczony schemat działania wykorzystania programów. Zdefiniowana struktura danych - dane wejściowe Jednoznaczny algorytm działania - przetwarzanie Zdefiniowana struktura danych - dane wyjściowe Korzyści z automatyzacji map topograficznych . 1. krótszy czas opracowania . 2. niższe koszty opracowania - mapy dla dużych zleceń. 3. możliwość oszacowania czasu i kosztów. 4. ograniczenie subiektywnego wpływu operatora - proces digitalizacji. 5. powtarzalność wyniku - dostajemy podobne standardowe mapy. 6. dodatkowe procedury CMR i GIS. 7. odseparowanie warstw GIS od danych kartograficznych. 8. możliwość budowy ciągłej obszarowej bazy danych topograficznych. Generalizacja - proces redukcji szczegółów na mapie w zamierzony sposób. Wybór rzeczy najważniejszych i istotnych oraz ich celowe uogólnienie. Główne czynniki: przeznaczenie mapy, tematyka i skala. Operatory generalizacji: 1. eliminacja. 2. redukcja wymiary. 3. uproszczenie. 4. wygładzanie. 5. agregacja. 6. typifikacja. 7. rozciągniecie granicy. 8. orientacja punktu. 9. skalowanie symboli i tematów. 10. prostokątowanie budynków. WNIOSKI (GENERALIZACJA) -pracochłonny proces manualny zastępowany jest procesem numerycznym, -proces numeryczny jest obiektywnym i powtarzalnym w wyborze metod generalizacji -uzyskujemy powtarzalność wyniku - podobne standardowe mapy - pomyślna generalizacja CMR sprawia że możemy ograniczyć się tylko do jednej bazy danych w skali 1:1000 - duża oszczędność kosztów - holistyczna natura generalizacji manualnej jest trudna do automatyzacji, konieczność wykorzystania innych technik programowania, np. systemów ekspertowych MAPA SYSTEM SE - regułowy system ekspertowy Baza danych - zestaw informacji o aktualnie analizowanym przypadku prawdziwych tylko w odniesieniu do konkretnej sytuacji. Baza wiedzy - zestaw reguł postępowania przy rozwiązaniu konkretnych zadań, wiedza fachowa ogólnie słuszna ( zbiór reguł do kontroli danych) Urządzenie sterujące - procesor reguł produkcji - cyklicznie wybiera z bazy wiedzy reguły, które odpowiadają aktualnemu stanowi bazy danych i wykonuje operacje zawarte w regule zmieniając stan bazy danych CZY POTRZEBUJEMY STANDARYZACJI - wymiana danych pomiędzy SIP - zasilanie ośrodka - problem firm geode. pracujących dla różnych zleceniodawców w różnych systemach - rozwój technologii przez niezależne firmy np. tworzenie map topograficznych, generalizacji; kontroli spójności danych przestrzennych PROBLEM STANDARYZACJI - niema potrzeby stosowania standardów - niema dobrego standardu SWING ,TANGO - trudność opracowania map obiektowych, zapotrzebowanie na mapy dla celów projektowych opracowane CAD - niema wymogu prawnego - istniejące oprogramowanie ustanawia własne standardy WNIOSKI - standardy należy przyjąć i stosować nawet jeżeli są niedoskonałe, muszą być jednoznaczne i proste Otrzymany w zamian (dzięki sprzężeniu-automatyzacji) - zmniejszenie czasu i kosztów opracowania map - zmniejszenie liczby błędów - powtarzalne standardy mapy - możliwość dokładniejszego oszacowania kosztów - obiektowa baza danych
STANDARYZACJA WYMIANY DANYCH GEODEZYJNYCH. Standaryzacja w geodezji : 1. Standaryzacja procesów : * pomiaru * obliczeń geodezyjnych * opracowanie map; 2. standaryzacja danych (instrukcja K1, G1); 3. standaryzacja formatu wymiany danych geodezyjnych SWING, TANGO; 4. standaryzacja opracowania projektu GIS - model koncepcyjny - język UML; TANGO - model danych. 1. podejście obiektowe; 2. wektorowy model danych: punkt, linia, tekst, info; 3. obiekt opisywany jest przez : a) rekord nagłówkowy zawierający : * kod obiektu, * typ (1-punkt, 2-linia, 3-obszar, 4-tekst, 5-info), identyfikator; b) lista punktów oparcia obiektów; c) lista atrybutów; d) lista etykiet; e) lista identyfikatorów obiektów powiązanych (podrzędnych); TANGO - zasady transferu : * współ. XY wyrażone są w układzie geod. w pełnych wartościach; * kierunek pomiaru kąta jest zgodny z ruchem wskazówek zegara; * wartość kąta określana jest w gradach w stosunku do danej półosi X; * polskie znaki wpisane są w standardzie windows - 1250; * data zapisana jest w standardzie rrrr-mm-dd hh:mm:ss, informacja o godz. jest fakultatywna; * długość, pole i objętość wyrażone są odpowiednio : m, m2, m3; * separatorem oddzielającym poszczególne pola rekordów jest przecinek z wyjątkiem rekordu C zawierającego nazwy i wartość atrybutów, w którym wartość od nazwy oddziela znak „=” ; * linie pliku zakończone są znakami CR-LF (w kodach ASCII odpowiednio 10 i 13) TANGO - [opcje] WersjaFormatu=1.00 System=K1 Skala=500 Układ=6552 Wersja formatu - wersja formatu TANGO; System - określa system, z którego wykorzystano zestaw kodów obiektów, nazw atrybutów i ich interpretację. Każdy program do wymiany w formacie TANGO powinien interpretować zestaw kodów z instrukcji K1 (na podstawie „Wytycznych technicznych” ze wszystkimi tego konsekwencjami; Skala - jest mianownikiem skali, w której dokonano redakcji transmitowanych danych ; Układ - o układzie współrzędnych; TANGO - obiekty Sekcja „obiekty” zawiera dane o obiektach zapisane wg schematu przedstawionego poniżej. Schemat bazuje na rekordach oznaczony odpowiednio literami A,B,C,D,E oraz rekordzie komentarza zaczynającego się od znaku „ ; ”. Każdy obiekt opisywany jest jednym rekordem typu A, po którym występuje tyle rekordów typu B, na ilu punktach opiera się obiekt. Następnie tyle rekordów typu C, ile atrybutów opisowych jest przekazywanych. Każda linia rozpoczynająca się od „ ; ” jest komentarzem i może wystąpić w dowolnym miejscu pliku. Występowanie rekordów jest zgodne z kolejnością alfabetyczną ich oznaczeń tzn. A,B,C,D,E. TANGO - rekord typu A : Jest to rekord nagłówkowy , zawiera podstawowe informacje o obiekcie i występuje przy każdym obiekcie. Zawiera następujące informacje : A - typ rekordu; Kod - kod obiektu; Typ - typ obiektu; ID - identyfikator obiektu w pliku transferu; Obrót - obrót symbolu; Szerokość - szerokość symbolu graficznego; Przykład : A, gro, 3, 25,, TANGO - rekord typu B - lista punktów oparcia obiektu, zawiera wykaz współ. punktów w układzie geod., na którym oparty jest obiekt. Zawiera następujące informacje : B - typ rekordu; Nazwa - nazwa punktu, np. numer (element fakultatywny), XYZ - współrzędne XYZ; Status - informacja o punkcie oparcia, pole występuje jedynie dla obiektów liniowych i powierzchniowych; Przykład : B, 18, 15.00, - 22.00,, 2 B, 17, 15.00, 30.00,,7 itd. TANGO - rekord typu C - lista atrybutów i ich zawartość , rekord jest obowiązkowym dla obiektu typu info. Dla innych typów obiektów występowanie jest fakultatywne. Zawiera następujące informacje : C - typ rekordu; Nazwa atrybutu - nazwa (zależy od systemu źródłowego); „ = ” - separator; Wartość atrybutu - wartość; Przykład : C, nr_budynku=12 C, właściciel_bud=Nowak Jan TANGO - rekord typu D - etykieta i jej położenie. Rekord definiuje położenie etykiety oraz sposób jej opisu. Może wystąpić wiele rekordów typu D z taką samą nazwą etykiety. Rekord nie występuje w obiektach typu info, natomiast w innych typach obiektów występowanie jest nieobowiązkowe. Zawiera następujące informacje : D - typ rekordu; Nazwa - nazwa etykiety (zależy od systemu źródłowego); Treść - treść etykiety w systemie źródłowym; XY - położenie opisu; Obrót - kąt skręcenia opisu; Justowanie - sposób justowania oznaczony jest liczbami 1-9; Przykład D, 1,”dr”,19.47,2.30,-396.00,1.00,1.080,,,11 TANGO - rekord typu E - wykaz identyfikatorów obiektów dla których obiekt jest nadrzędny, rekord określa obiekty podrzędne do danego, które wcześniej muszą być zdefiniowane. Zawiera następujące informacje : E - typ rekordu; ID_podrzędnego - identyfikator obiektu podrzędnego; Nazwa relacji - treść relacji; Przykład : E, 1232, łączy_się |
|
|
|