1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa produktu: Chlorek baru
Wzór chemiczny: BaCl2
Producent:
Dostawca:
Użytkownik:
Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składnik stwarzający zagrożenie:
Nazwa chemiczna |
% wag. |
Nr CAS |
Nr EINECS |
Symbol ostrzegawczy |
Symbole zagrożenia (R) |
chlorek baru |
100 |
10361-37-2 |
233-788-1 |
T |
20-25 |
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.
Zagrożenie pożarowe: Ciało stałe, niepalne.
Zagrożenie toksykologiczne: Chlorek baru jest związkiem szkodliwym. Pierwszymi objawami zatrucia jest złe samopoczucie, ostra biegunka, skurcze mięśni gładkich i prążkowanych. Śmierć następuje wskutek porażenia lub oddychania.
Zagrożenie ekotoksykologiczne: Chlorek baru działa szkodliwie na zwierzęta, w szczególności ssaki.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego chlorkiem baru środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół.
Zatrucie inhalacyjne: |
|
1. |
Zapewnić dopływ świeżego powietrza. Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji półleżącej. Jak najszybciej zapewnić pomoc medyczną. |
|
|
Zatrucie doustne: |
|
1. |
Doraźna pomoc przy ostrych zatruciach polega na płukaniu żołądka wodą z dodatkiem dużej ilości węgla aktywnego i tlenku magnezu, a następnie na podaniu środka przeczyszczającego. Podaje się 15 g siarczanu magnezowego lub sodowego w małej ilości wody w celu wytrącenia baru w postaci nierozpuszczalnego siarczanu. |
2. |
Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło. |
Skażenie oczu: |
|
1. |
Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut, przy wywiniętych powiekach. |
2. |
Zapewnić pomoc okulisty. |
Skażenie skóry: |
|
1. |
Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, następnie alkoholem oraz wodą z łagodnym mydłem. |
2. |
W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem. |
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Szczególne zagrożenia: |
Substancja niepalna. |
Środki gaśnicze: |
Zgodne z naturą pożaru sąsiednich obiektów. |
Zalecenia szczegółowe: |
Brak |
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne: |
W przypadku wydostania się chlorku baru do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze. Chronić źródła wody oraz kanalizację. W czasie działań oczyszczających unikać wzbijania się pyłu. |
Środki ochrony osobistej: |
Unikać kontaktu z uwolnionym chlorku baru. Stosować ubrania ochronne z tkanin zwartych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed pyłami. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2). |
Zalecenia szczegółowe: |
Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym). Nie wolno używać wody do usuwania pozostałości. |
Zabezpieczenie środowiska: |
Chronić źródła wody oraz kanalizację. W czasie działań oczyszczających unikać wzbijania się pyłu. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie. |
Metody utylizacji: |
Unieszkodliwianie na drodze chemicznej - zgodnie z obowiązującymi przepisami. |
7. OBCHODZENIE SIĘ Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie zatruciom: |
Podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z chlorkiem baru, unikać wdychania pyłów i dymów, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. |
Zapobieganie pożarom/wybuchom: |
Substancja niepalna. Nie wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie. |
Magazynowani: |
W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych szafach lub sejfach. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400. |
Metody postępowania z odpadami: |
Za odpad można uznać chlorek baru, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy chlorek baru odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji. |
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania chlorku baru. Sprawna wentylacja.
Ochrony osobiste:
Ręce: |
Rękawice z tworzywa powlekanego. |
Oczy: |
Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa sztucznego). |
Drogi oddechowe: |
Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z pyłami chlorku baru (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2). |
Skóra i ciało: |
Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne. |
Ochrony zbiorowe: |
Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy. |
Inne informacje: |
Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zażywać leków podczas pracy. Zapobieganie zagrożeniom: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń pyłów pochodzących z chlorku baru, wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą. |
Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy - związki nieorganiczne baru (NDS):
NDS - 0,5 mg/m3 (w przeliczeniu na Ba), NDSCh - 1,5 mg/m3 (w przeliczeniu na Ba).
METODY OCENY NARAŻENIA W ŚRODOWISKU PRACY
PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.
PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.
Ocena narażenia: Zgodnie z normami polskimi dotyczącymi chlorku baru.
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
9.1 |
Masa cząsteczkowa: 208,23 g/mol |
9.2 |
Postać fizyczna, barwa, zapach: W warunkach normalnych chlorek baru jest krystalicznym ciałem stałym, białym proszkiem. |
9.3 |
Temperatura topnienia: 962oC |
9.4 |
Temperatura wrzenia: 1560oC/1013 mbar |
9.5 |
Gęstość: 3,917 g/cm3 (20oC) |
9.6 |
Gęstość usypowa: ok. 1360 kg/m3 |
9.7 |
Rozpuszczalność w wodzie: 312 g/l/20oC |
9.8 |
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: Chlorek trudno rozpuszcza się w kwasie solnym (HCl) i kwasie azotowym (HNO3). Nie rozpuszcza się w alkoholu. |
9.9 |
Wartość pH (50 g/O/20oC): 5-8 |
9.10 |
Inne: Chlorek baru w przemyśle stosowany jest do otrzymywania bieli barytowej, jako topnik w metalurgii magnezu, czynnik chlorujący w syntezie organicznej, do uzdatniania wody kotłowej, w ceramice, garbarstwie, galwanotechnice i jako odczynnik laboratoryjny. |
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Reaktywność i stabilność: |
W warunkach normalnych chlorek baru jest chemicznie stabilny. |
Właściwości korozyjne: |
Brak |
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi narażenia człowieka: Wdychanie pyłów, spożycie, kontakt pyłu z oczami.
Informacja ogólna: Chlorek baru jest związkiem szkodliwym. Do organizmu może przedostać się drogą pokarmową lub wskutek wdychania pyłu. Pierwszymi objawami zatrucia jest złe samopoczucie, ostra biegunka, skurcze mięśni gładkich i prążkowanych. Później zaatakowany zostaje także mięsień serca, następuje degradacja wątroby i naczyń krwionośnych. Śmierć następuje wskutek porażenia ośrodka oddechowego.
Dawka chlorku baru 0,2-0,5g, użyta do wewnątrz, powoduje zatrucie organizmu, zaś dawka 0,8-0,9g jest śmiertelna.
Dane toksykologiczne:
LC50(doustnie, szczur) = 118 mg/kg,
LC50(ryby) = 118 mg/l.
Działanie miejscowe:
Wdychanie pyłów: Działanie drobno rozpylonego chlorku baru polega na wywołaniu zamierania nabłonka dróg oddechowych lub znajdujących się tam drobnoustrojów, wskutek tworzenia się zdenaturowanego i obcogatunkowego białka. Typowe objawy zatrucia: słodki smak w ustach, brak łaknienia, często wzmożone pragnienie, zmęczenie, senność, ucisk i ból w klatce piersiowej, czasami suchy kaszel, a następnie dreszcze i wysoka temperatura.
Spożycie: Pojawią się nudności, biegunka, wymioty. Może wystąpić zaburzenie w chodzeniu (chwiejny chód), a następnie ciężkie osłabienie i, rzadziej, drgawki, ostra biegunka, skurcze mięśni gładkich i prążkowanych. Później zaatakowany zostaje także mięsień serca, następuje degradacja wątroby i naczyń krwionośnych. Śmierć następuje wskutek porażenia ośrodka oddechowego.
Kontakt z oczami: Może pojawić się podrażnienie i zaczerwienienie. Wystąpi łzawienie.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Działanie na organizmy wskaźnikowe chlorków baru:
Ryby: Stężenie trujące chlorku baru po 96-godzinnym działaniu wynosi średnio 1640 mg/dm3.
Plankton pokarmowy ryb: Stężenie krytyczne dla Gammarus pilex i Chironomus plumosus wynosi 1500 mg/dm3.
Niższe organizmy: Bakterie z gatunku Escherichia coli bez widocznych ujemnych objawów znoszą stężenia 1 g/dm3 Ba++. Stężenie trujące dla glonów (Scenedesmus) wynosi 34 mg/dm3, dla skorupiaków (Daphnia) 170 mg/dm3 Ba++.
Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności: wobec ssaków: 5,0,
wobec ryb: 3,1,
wobec bakterii: 1,5.
Stopień zagrożenia wód: Mały.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).
Zawartość opakowania wg:
rodzaju 06 13 01 - nieorganiczne środki ochrony roślin,
Sposób likwidacji B1-B3: „Procesy oddzielania szkodliwych składników odpadów od obojętnych poprzez...”
Opakowania wg:
rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,
rodzaju 15 01 04 - opakowania z metalu,
rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
14.1 |
Numer ONZ: |
1564 |
14.2 |
Klasa RID/ADR/IMO: |
6.1 |
14.3 |
Grupa pakowania: |
II |
14.4 |
Numer rozpoznawczy zagrożenia: |
60 |
14.5 |
Numer indeksowy (EC): |
056-004-00-8 |
14.6 |
Symbole niebezpieczeństwa (R): |
20-25 |
14.7 |
Symbole bezpieczeństwa (S): |
1/2-45 |
14.8 |
Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 6.1: |
|
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Kartę wykonano zgodnie z:
Międzynarodową normą ISO 11014-1;1994, zatwierdzoną przez Normalizacyjną Komisję Problemową nr 269 ds. Bezpieczeństwa Chemicznego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.
Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC (Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania informacji o materiałach niebezpiecznych.
Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych dokonana została na podstawie Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2002 r.).
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.
Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.
Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).
Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi chlorku baru, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony wytwórcy i dystrybutora chlorku baru. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.
Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.
Na etykiecie należy umieścić następujące informacje:
|
|
|
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych: |
„Substancja toksyczna.” |
|
Symbole zagrożenia |
||
R 20 |
Działa szkodliwie przez drogi oddechowe. |
|
R 25 |
Działa toksycznie po połknięciu. |
|
Symbole bezpieczeństwa |
||
S 1/2 |
Przechowywać w zamknięciu i chronić przed dziećmi. |
|
S 45 |
W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę. |
16. INNE INFORMACJE
Chlorek baru |
||
16.2 Znaczenie symboli: |
||
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych |
||
T |
Substancja toksyczna. |
|
Numer rozpoznawczy zagrożenia |
||
60 |
Materiał trujący. |
|
Znaczenie oznaczeń transportowych |
||
Klasa RID/ADR: 6.1-II |
Materiał trujący, niebezpieczny. |
|
Numer ONZ: 1564 |
Związki baru, inaczej nie ujęte. |
Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.
* * * * *
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
|
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI |
Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 6/7 |
Nazwa: |
CHLOREK BARU |
Chlorek baru