Instrukcja obsługi REM-Dreamera
1. Start REM-Dreamera.
Zaraz po włożeniu baterii generowana zostaje seria błysków.
Można ją przerwać naciskając krótko przycisk.
Ustawione zostają także ustawienia domyślne: 12 błysków bez pisknięć w serii, 2 na sek. długość 1/10 sek., intensywność światła 4/6 i 4/6 dźwięku.
2. Ustawianie parametrów bodźca i detektora.
Nastawnik czterobitowy odpowiada za tryb tego co chcemy ustawiać.
Od tego miejsca w instrukcji cyfra podkreślona oznaczać będzie wciśnięty bit a cyfra nie podkreślona nie wciśnięty bit.
- Wartość 1234
Jest to najważniejszy tryb.
Służy do ustawianie opóźnienia. Polega on na tym, że urządzenie czeka przez tyle czasu ile się ustawi, aby dać zasnąć osobie ćwiczącej. Po minięciu czasu opóźnienia, REM-Dreamer zaczyna monitorować ruchy oczu i następnie po wykryciu fazy REM daje sygnał.
Krótkie naciśnięcie przycisku powoduje opóźnienie o 10 min. co potwierdzone zostaje krótkim pisknięciem i błyśnięciem diod (5 ss.), natomiast trzymanie przycisku przez więcej niż 200 ss. powoduje dłuższe (20 ss.) pisknięcie urządzenia po 2 sek.. Należy nacisnąć przycisk opóźnienia tyle razy ile dziesiątek minut chce się ustawić opóźnienia. Puszczenie przycisku po jednym dłuższym pisknięciu powoduje generowanie testu rzeczywistości czyli w tym wypadku serii błysków i/lub pisknięć wedle ustawionych danych.
Trzymanie przycisku na więcej niż 2 sek. powoduje także dodatkowo wyzerowanie czasu opóźnienia.
Oczywiście monitorowanie ruchu gałek ocznych zaczyna się po odliczeniu czasu opóźnienia przez urządzenie trwającego, co najmniej 10 min., więc wyzerowanie tego czasu przez użytkownika nie powoduje rozpoczęcia monitorowania.
REM-Dreamer na 30 sek. przed końcem czasu opóźnienia wysyła dwa błyski w odstępie dwóch sekund, aby poinformować osobę zasypiającą, która jeszcze nie zasnęła o zbliżaniu się końca czasu opóźnienia. Należy wtedy znowu nacisnąć kilka razy przycisk, aby dać sobie czas na zaśnięcie.
-Wartość 1234
to włączenie/wyłączenie urządzenia. Wyłączenie potwierdzone jest zapaleniem się diod na ok. 1 sek., a włączenie potwierdzone jest pisknięciem piszczyka przez ok. 1 sek.. Włącza i wyłącza się naciskając przycisk w tym trybie.
Po wyłączeniu naciskanie przycisku w innych trybach nic nie powoduje. Dobrze jest więc po wyłączeniu ustawić wartość na np. 1234, tak aby przypadkowe przyciśnięcie przycisku np. gdy w ciągu dnia urządzenie włożone zostanie do szuflady nie włączyło urządzenia.
Po wyłączeniu urządzenia tym trybem przechodzi ono do trybu niskiego poboru mocy i trzyma zapamiętane ustawienia.
Należy w ciągu dnia, kiedy wyłączymy urządzenie trzymać je w bardzo przyciemnionym miejscu np. w szufladzie.
Wyjęcie baterii powoduje skasowanie ustawień.
Jeśli zdecydujesz się nie używać REM-Dreamera przez dłuższy okres rekomendowane jest wyjęcie baterii.
Baterie (alkaiczne) wystarczają w zależności od intensywności używania na okres od kilkudziesięciu dni do nawet ponad stu.
Należy używać alkaicznych baterii AAA, nie zwykłych ani akumulatorów.
-Wartość 1234
Jest to testowanie detektora ruchu gałek ocznych. Polega on na tym, że piszczyk piszczy w rytmie ruszania się zamkniętych oczu wedle reguły: im bardziej ruszają się oczy tym intensywniej piszczy. Po każdym położeniu się spać z REM-Dreamerem należy sprawdzić czy detektor pracuje poprawnie za pomocą tego trybu testowego.
Testowanie działa gdy czas opóźnienia jest wyzerowany. Można ten czas wyzerować np. poprzez naciśnięcie przycisku w tym trybie oraz w każdym innym poza 1234.
-Wartość 1234 lub 1234
Jest to ustawianie liczby sekund błyskania diodami (pierwsza wartość) lub piszczenia dźwiękami (druga wartość) w serii bodźców, która zostanie wyemitowana po wykryciu fazy REM.
Urządzenie po wykryciu fazy REM czeka jeszcze kilkadziesiąt sekund aż sen się rozwinie i dopiero puszcza sygnały.
Należy trzymać przycisk tyle sekund w tych trybach ile sekund ma trwać bodziec świetlny lub dźwiękowy.
Po każdej sekundzie urządzenie krótko piszczy.
Liczba sekund może wynosić od 0 do 250.
Przekroczenie 250 sekund powoduje ustawienie na wartość 250.
Obydwa bodźce ustawia się osobno, więc można ustawić różną liczbę błysków i dźwięków.
W tych trybach po puszczeniu przycisku i ponownym naciśnięciu liczba sekund bodźca ustawia się od nowa. Ustawienie wartości 0 jest potwierdzone dwukrotnym pisknięciem.
Aby ustawić zero należy nacisnąć przycisk na mniej niż 1 sek.
Przykład: Jeśli chcemy ustawić 8 sekund błysków i 6 sekund dźwięków należy w trybie 1234 przytrzymać przycisk tyle czasu aż urządzenie zapiszczy 8 razy (8 sek.), a następnie w trybie 1234 przytrzymać przez 6 sek. Jeśli potem chcemy liczbę sekund błysków przestawić na np. 4 należy przejść do trybu 1234 i przytrzymać przycisk przez 4 sek. (4 pisknięcia), liczba dźwięków pozostaje nie zmieniona.
Naciśnięcie przycisku w trybach poza 1234 wyłącza stan oczekiwania na monitorowanie i zeruje czas opóźnienia, czyli po ponownym ustawieniu danych należy od nowa ustawić czas opóźnienia, przy czym znowu pierwsze naciśnięcie przycisku w tym trybie powoduje uruchomienie testu detektora.
-Wartość 1234
to ustawienie częstotliwości, tzn. liczby bodźców na sek.. Ustawia się to wspólnie dla błysków i pisknięć. Wartość ustawiona przyciskiem to ich liczba na sek.. Ustawia się to podobnie jak liczbę sekund błysków i pisknięć z tym ,że nie można ustawić zera, tzn. naciśnięcie przycisku w tym trybie na mniej niż 1 sek. niczego nie powoduje.
Częstotliwość może wynosić od 1 do 10.
-Wartość 1234
to ustawienie długości bodźca, także wspólnie dla obydwu typów bodźców.
Wartość ustawiona przyciskiem pomnożona przez 5 to liczba ss. trwania sygnału.
Można ustawić od 1/20 sek. do ½ sek.
Urządzenie sprawdza poprawność zależności częstotliwości od długości. Na przykład nie przyjmie ustawienia 5 błysków na sek. o długości ½ sek. Próba wprowadzenia takich błędnych danych spowoduje 1 sek. pisknięcie urządzenia i ustawienie najmniejszej wartości długości lub częstotliwości, w zależności, od tego, w którym trybie jesteśmy w chwili ustawienia złych danych.
-Wartość 1234
to ustawienie poziomu jasności błysku od 1 do 6, trzymanie przycisku dłużej niż przez 6 sekund powoduje ustawienie wartości 6.
-Wartość 1234
to ustawienie poziomu głośności dźwięku od 1 do 6, tylko dla serii bodźców nie dla piszczenia w czasie ustawiania.
-Wartości 1234, 1234, 1234.
W tych trybach można ustawić gotowe dane jak chodzi o bodźce lub włączyć i wyłączyć metodę DK.
O tym, czym ona jest można poczytać w punkcie 3.
Wartość:
1234 - ustawia dane dla śniących płytko (2 sek. błysków w serii, bez dźwięków, intensywność 1/6) lub najsłabszą serię narastających bodźców w metodzie DK.
1234 - ustawia dane dla śniących przeciętnie (6 sek. błysków w serii, bez dźwięków, inten. 4/6) lub średnią serię narastających bodźców w metodzie DK.
1234 - ustawia dane dla śniących głęboko (10 sek. błysków i dźwięków w serii, inten. błysków 6/6., a dźwięku 4/6) lub najmocniejszą serię narastających bodźców w metodzie DK.
Po naciśnięciu przycisku włączona zostaje metoda DK lub ustawione zostają dane domyślne bez metody DK.
Jeśli urządzenie zapiszczy po naciśnięciu przycisku znaczy, że metoda DK została włączona. Jeśli zabłysną diody to metoda DK została wyłączona i ustawione zostały gotowe ustawienia dla śniących płytko/średnio/głęboko.
We wszystkich trzech wartościach zostaje ustawiona długość obydwu bodźców na 1/10 sek. a częstotliwość na 2 na sek.
W metodzie DK częstotliwość bodźców wynosi 3 na sek.
-Wartość 1234
włącza/wyłącza opcję DreamAlarm polegającą na tym, że urządzenie 4 min. po serii bodźców włącza budzik, tak by śniący mógł obudzić się i cofnąć pamięcią do marzenia sennego, aby stwierdzić, czy bodźce o takich ustawieniach docierają do niego. Budzik można zatrzymać naciśnięciem przycisku lub sam wyłącza się po 3 min. Budzik po skończeniu dzwonienia wyłącza stan oczekiwania na monitorowanie i zeruje czas opóźnienia nie zależnie od tego, co przerwało jego dzwonienie.
Włączenie tej opcji potwierdzone jest pisknięciem, natomiast wyłączenie zapaleniem diod na ok. 0,5 sek.
Domyślnie opcja DreamAlarm jest wyłączona.
Można także wygenerować DreamAlarm w tym trybie przez przytrzymanie przycisku na co najmniej 2 sek.
Po ich przekroczeniu urządzenie krótko piszczy i należy wtedy puścić przycisk i zostaje generowany budzik.
UWAGA! Zawsze ostatnią rzeczą przed pójściem spać z REM-Dreamerem musi być ustawienie czasu opóźnienia (kombinacja 1234 na nastawniku z przyciskaniem przycisku).
3. Jak ćwiczyć z REM-Dreamerem.
Używanie REM-Dreamera związane jest z koniecznością założenia na głowę do snu maski z płytką w środku.
Płytkę można wyjmować z maski w celu wymiany baterii.
Po włożeniu płytki do maski należy upewnić się, że diody świecące oraz dwa komponenty podczerwieni znajdujące się na i pod jedną z diod nie są zasłonięte przez maskę.
Można z tym urządzeniem spać na boku i na plecach.
Rekomendowane jest także zasłanianie firanek, ponieważ część światła porannego może przebić się przez maskę, lecz nie jest to konieczne, ale zalecane.
Aby bodziec wygenerowany przez REM-Dreamera mógł zostać skojarzony z uświadomieniem sobie snu, należy przeprowadzić zmodyfikowaną procedurę MILD, która może wyglądać w ten sposób:
Obudź się ze snu. Przypomnij sobie sen.
Pozostań przebudzony przez 10 minut.
Skoncentruj się na pragnieniu rozpoznania snu. Powtarzaj w swoim umyśle: „w najbliższym moim śnie chcę pamiętać i będę pamiętać, by rozpoznać, że śnię”.
Powróć wyobraźnią do swojego snu, gdy zauważysz błyski z REM-Dreamera w postaci np. odblasków słońca albo migania świateł karetki pogotowia (najlepsza jest rzeczywista sytuacja ze snu) wyobraź sobie, że w swoim śnie orientujesz się dzięki nim, że śnisz i zaczynasz kontrolować swój sen.
Ćwiczenie to możesz praktykować, wyobrażając sobie błyski z REM-Dreamera lub używać realnych błysków generowanych przez REM-Dreamera podczas tego ćwiczenia. Procedurę tą możesz również powtórzyć używając snu, z którego właśnie obudził Cię REM-Dreamer, który miał nastawioną opcje DreamAlarmu.
Należy pamiętać, że nie każde obudzenie w fazie REM kończy się zapamiętaniem snu.
Powstanie snu typu DILD na skutek używania REM-Dreamera jest jedną z możliwości uzyskania świadomego śnienia. Drugą możliwością jest uzyskanie snu typu WILD. Następuje to w przypadku, gdy bodźce generowane przez urządzenie spowodują przebudzenie śniącego ze snu. Aby wykorzystać tą sytuację do uzyskania WILD:
W momencie przebudzenia zachowaj spokój. Pozostań w pozycji, w której się przebudziłeś(aś). Jeżeli jest ona niewygodna, porusz się delikatnie i jedynie na tyle, by usunąć niewygodę.
Przypomnij sobie postanowienie powrotu do snu. Pomyśl: „Obudziłem(am) się ze snu. Pozostanę spokojny(a) i rozluźniony(a) i powrócę do swojego snu, pamiętając by zachować świadomość, że śnię.”
Rozpocznij relaks spontaniczny i zacznij zwracać szczególną uwagę na dziwne wrażenia i zaburzenia odczuwania swojego ciała. Są one znakami, że powracasz do snu REM. Kiedy wejdziesz głębiej w fazę REM, możesz poczuć całkowity paraliż ciała albo mogą zacząć się dziać dziwne rzeczy, np. możesz mieć wrażenie unoszenia się ponad ciałem albo może wydawać ci się, że ktoś lub coś wchodzi do pokoju i przeszkadza ci itp. Może zdarzyć się, że nagle znajdziesz się w zupełnie innym miejscu niż twoja sypialnia, bez żadnych etapów pośrednich. Cokolwiek się zdarzy pamiętaj, że to jest sen.
Jeżeli przez kilka minut nie pojawiają się żadne dziwne wrażenia w ciele i nie odczuwasz sennego paraliżu, wyobraź sobie, że obracasz się wokół własnej osi w przestrzeni, jak derwisz. Rób to dopóki nie znajdziesz się we śnie albo nie poczujesz sennego paraliżu.
Jeżeli czujesz już paraliż ciała i jesteś w swojej sypialni (jeżeli jesteś w innym miejscu to znaczy, że już śnisz!), wyobraź sobie, że robisz coś, czego twoje ciało fizyczne nie może zrobić. spróbuj „wyturlać się” z łóżka albo po prostu wstać. jeżeli będziesz rzeczywiście sparaliżowany(a), twoje ciało fizyczne nie poruszy się, ale „ty” sam(a) poruszysz się w „ciele snu”. Gdy zupełnie „opuścisz swoje ciało fizyczne” znajdziesz się w świecie snu. Jeżeli nie masz pewności, że śnisz, zrób test rzeczywistości, np. spróbuj przeczytać coś dwa razy, sprawdź czy pokój wygląda dokładnie tak samo jak na jawie, czy też jest jakaś zmiana. Gdy przekonasz się już, że to sen, korzystaj z kolejnego świadomego snu!
Aby bodziec wygenerowany przez REM-Dreamera mógł zostać skojarzony z uświadomieniem sobie snu, dobrze jest też w ciągu dnia robić testy rzeczywistości w chwili zobaczenia jakichkolwiek błysków, np. odbić światła w szybie itp., dzięki temu we śnie będzie istniała duża szansa, na to że też zrobisz test rzeczywistości w czasie widzenia błysków wywołanych przez REM-Dreamera i uwiadomisz sobie, że śnisz.
Ważne jest też, aby robić test rzeczywistości za pomocą trzymania przycisku tak długo w trybie 1234 (od 2 sek.) aż urządzenie raz zapiszczy, po każdym obudzeniu się ze snu. Urządzenie wygeneruje wtedy serie bodźców. Badania pokazują, że połowa LD z urządzeniami takimi jak REM-Dreamer powstaje na skutek tzw. fałszywych pobudek. Fałszywa pobudka jest to przyśnienie się, że się obudziło. Ponieważ urządzenia w snach działają słabo to istnieje duża szansa na to, że jeśli komuś się przyśni, że obudził się z RD na głowie, to nie zadziała przycisk w trybie 1234 w sposób prawidłowy i dzięki temu, zorientujesz się, że to jest sen.
Jeśli obudziłeś (aś) się ze snu po przespaniu co najmniej 4 godzin to powinieneś(aś) ustawiać czas opóźnienia na od 10 do 30 min lub więcej w zależności od tego ile czasu zajmuje ci ponowne zaśnięcie, ponieważ po tylu godzinach snu faza REM może wystąpić nie długo po zaśnięciu.
Pierwsze kilka dni należy poświęcić na ustawienie poprzeczki ruchu gałek ocznych, przy której urządzenie ma uznać, że nastąpiła faza REM.
Służy do tego tryb o wartości 1234 oraz tryb o wartości 1234.
Naciśnięcie przycisku w pierwszym trybie powoduje, że urządzenie zwraca liczbę wygenerowanych serii bodźców od momentu włączenia urządzenia wartością 1234.
Chodzi tu tylko o serie wyemitowane przez urządzenie w fazie REM, a nie te wygenerowane przyciskiem jako test rzeczywistości.
REM-Dreamer zwraca tę liczbę w ten sposób, że lewa dioda błyska tyle razy ile wynosi liczba dziesiątek, a prawa tyle razy ile wynosi liczba jedności.
Należy poprzeczkę ustawić tak, aby na 6 godzin snu liczba wygenerowanych serii wynosiła od 20 do 25.
Poprzeczkę ustawia się drugim trybem poprzez trzymanie przycisku przez tyle sekund, jaką wartość poprzeczki chce się ustawić. Urządzenie piszczy co 1 sek.. Wartość poprzeczki może wynieść od 1 do 20.
Domyślnie (tzn. po włożeniu baterii) wartość poprzeczki wynosi 5.
Liczba wygenerowanych przez urządzenie serii błysków zależy od wartości tej poprzeczki, od anatomii oczu oraz od poziomu naładowania baterii. Dlatego właśnie należy codziennie po przebudzeniu i zakończeniu spania z REM-Dreamerem sprawdzić ile serii zostało wygenerowanych.
Jeśli liczba wygenerowanych serii będzie za mała to należy poprzeczkę obniżyć, w.p.p. należy ją podnieść.
Należy pamiętać o tym że wraz z rozładowywaniem się baterii liczba wygenerowanych serii będzie spadać więc dla tej samej osoby inna wartość poprzeczki będzie dobra na początku kiedy baterie są świeże, a inna kiedy będą w pewnym stopniu zużyte.
Następne kilka lub nawet czasami kilkadziesiąt dni należy poświęcić na określenie, jaka liczba i siła bodźców będzie docierała do śniącego umysłu jednocześnie nie budząc go. Zacznij np. od danych dla śniących płytko. Jeśli przez parę dni przekonasz się, że nie miałeś(aś) żadnego snu, w którym widziałeś(aś) błyski, lub bardzo mało takich snów to przejdź do danych dla śniących przeciętnie itd., oczywiście może się okazać, że żaden z tych trzech ustawień nie jest dobry dla Ciebie i ustawisz sobie to indywidualnie. Te trzy możliwości są to tylko ogólne przykłady. Określając jakie bodźce są dobre dla Ciebie możesz używać opcji DreamAlarm jednak należy to robić praktycznie tylko po co najmniej 6 godzinach snu wtedy szansa na pamiętanie snu REM jest największa i musisz mieć pewność, że będziesz mógł(a) spać jeszcze przez co najmniej godzinę lub dwie. Jeżeli zdecydujesz się na używanie DreamAlarmu możesz znacznie szybciej zwiększać liczbę bodźców by przekonać się jaka liczba jest najlepsza dla Ciebie.
Błyski powinny być tak ustawione, żeby bardzo różniły się od cały czas zapalonego światła, tzn. nie należy np. ustawiać 9 błysków na sek. o długości 10 ss.
Istnieje opinia, że umysł z czasem się uodpornia na te bodźce, więc jeśli przez jakiś czas miałeś(aś) pewną ilość LD na noc, a potem ta liczba zacznie spadać to znaczy, że dobrze by było zwiększyć liczbę lub intensywność bodźców do tego stopnia by znowu docierały do śniącego umysłu.
Metoda DK - dwukierunkowej komunikacji
W REM-Dreamerze pojawiła się nowa metoda wywoływania świadomych snów.
Wykorzystuje komunikacje obustronną pomiędzy urządzeniem a śniącym.
Jakiś czas temu odkryto, że fizyczne oczy osoby śniącej poruszają się w tę samą stronę co śniący patrzy we śnie.
Metoda DK wykorzystuje to. Polega ona na tym, że ćwiczący nie ustawia parametrów serii bodźców tylko urządzenie po wykryciu fazy REM generuje kilka serii bodźców jedna po drugiej z narastającą intensywnością. Odstęp po między seriami wynosi 30 sek.
Kiedy seria o odpowiedniej intensywności wywoła świadomy sen, śniący musi wykonać we śnie odpowiednią sekwencje ruchu oczami. Sekwencja ta wykryta zostaje przez REM-Dreamer i urządzenie wyłącza generowanie następnych narastających serii.
Metoda ta wprowadza sprzężenie zwrotne i pozwala na lepsze dopasowywanie odpowiednich serii bodźców.
W przypadku kiedy narastająca seria nie wywoła świadomego snu prawie na pewno urządzenie obudzi śniącego, ponieważ nie wyłączy on narastających serii. Z tego powodu należy ćwiczyć z tą metodą tylko nad ranem, aby przez pewną ilość godzin można było wyspać się bez wybudzania.
Tak więc należy ustawić czas opóźnienia na 4-5 godzin kiedy pierwszy raz kładziemy się spać.
Sekwencją oczu wyłączającą dalsze serie są ruchy oczu do góry i do dołu na przemian tak, aby spojrzenie dolne od górnego było w odległości 1 sek.
Należy wykonywać takie ruchy przez 5-6 sekund lub więcej. Powinny być one maksymalne tzn. należy spojrzeć maksymalnie w dół (na stopy) i maksymalnie do góry (w niebo/sufit).
Istnieją trzy wersje tych narastających serii.
Pierwsza zawiera sześć serii. W żadnej nie ma dźwięków.
Druga zawiera siedem serii. Ostatnie dwie zawierają dźwięki.
Trzecia zawiera siedem serii. Cztery ostanie zawierają dźwięki.
O tym jak je ustawić było napisane na końcu strony 2.
Metodę DK można włączyć lub wyłączyć. Kiedy jest ona wyłączona urządzenie będzie generowało jedną serie wedle ustawionych danych.
Po włożeniu baterii metoda DK jest wyłączona.
4. Sprawdzenie do jakiego typu śniących należysz.
- Śniący płytko
Łatwo jest ich obudzić - wystarczy dotyk, cichy dźwięk, czy ruch w pokoju. Nie mogą spać z kotami.
Lepiej śpią sami niż z kimś innym. Mają problemy z zaśnięciem w nowych miejscach.
- Śniący przeciętnie
Czasami budzą ich dźwięki, czy ruchy w pokoju. Mogą spokojnie spać z kotami, psami, i z partnerami.
Nie mają problemów z zaśnięciem w nowych miejscach, jeśli jest w nich wygodnie i cicho. Nie trudno jest ich obudzić.
- Śniący głęboko
Prawie nigdy nie budzą ich dźwięki i ruchy o niskiej lub średniej intensywności. Mogą zasnąć niemal wszędzie i ze wszystkim. Ciężko jest ich obudzić.
Najlepiej jest zacząć praktykę z REM-Dreamerem od tego trybu ustawień, który odpowiada za twoją głębokość snu. Bodźce powinny być tak ustawione, aby były nie wiele słabsze niż te, które są potrzebne do pełnego przebudzenia, więc może się zdarzać (zwłaszcza na początku praktyki), że najlepsze ustawienia będą Cię budziły raz lub dwa razy w ciągu jednej nocy.
Na początku praktyki z REM-Dreamerem lepiej jest ćwiczyć bez metody DK.
Jest ona skuteczniejsza dla osób zaawansowanych w osiąganiu świadomych snów.
5