Temat: Badanie zjawiska dyfrakcji i interferencji światła laserowego
Celem ćwiczenia jest:
pomiar szerokości szczeliny oraz odległości między szczelinami
wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej
wyznaczenie długości fali lasera półprzewodnikowego
Opis przyrządu
Ćwiczenie było wykonywane przy pomocy przyrządu składającego się z lasera gazowego i półprzewodnikowego, układu zwierciadeł, szczelin dyfrakcyjnych lub siatki oraz przyrządu do rejestrowania natężenia światła na matówce.
CZĘŚĆ I
(wyznaczenie szerokości szczeliny dla 1 szczeliny)
a = 0,08 mm
L = 193 cm ΔL = 0,5 cm
= 10 s/cm
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Położenie kursora tl [ms] |
Położenie kursora tp [ms] |
I |
1 2 |
98430 84971 |
125668 138486 |
II |
1 2 |
102477 89025 |
124100 142926 |
III |
1 2 |
104531 91079 |
131529 144652 |
Dla każdego tl i tp wyznaczamy położenie minimum xm ze wzoru
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Minimum xm [10-5 m] |
I |
1 2 |
1361,90 2675,75 |
II |
1 2 |
1081,15 2695,05 |
III |
1 2 |
1349,90 2678,65 |
Dla każdego rzędu dyfrakcji obliczamy średnią wartość xm, odchylenie
i niepewność Δxm rozszerzoną współczynnikiem Studenta-Fishera (w naszym przypadku
).
obliczamy ze wzoru:
, gdzie
; gdzie
jest wartością średnią, a n liczbą pomiarów równą 3.
Rząd dyfrakcji |
Średnia wartość xm [10-5 m] |
|
Δxm [10-5 m] |
1 |
1264,32 |
91,65 |
394,34 |
2 |
2683,15 |
62,53 |
269,05 |
Dla każdego m obliczamy szerokość szczeliny ze wzoru:
dla λ = 632,8 nm
Rząd dyfrakcji |
Szerokość szczeliny a [10-6 m] |
1 |
96,60 |
2 |
91,06 |
Rachunek jednostek:
Wynik końcowy będzie, wiec średnia wyników cząstkowych
Δai obliczamy metodą różniczki zupełnej ze wzoru:
Wnioski:
CZĘŚĆ II
(wyznaczanie odległości między szczelinami i szerokości każdej z nich)
a = 0,04 mm
d = 0,25 mm
L = 193,2 cm, ΔL = 0,5 cm
= 10 s/cm
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Położenie kursora tl [ms] |
Położenie kursora tp [ms] |
I |
1 |
90520 |
141806 |
II |
1 |
93135 |
144140 |
III |
1 |
93136 |
144702 |
Nr pomiaru |
Ilość prążków N |
Położenie kursora tl [ms] |
Położenie kursora tp [ms] |
I |
20 |
70062 |
167028 |
II |
20 |
72116 |
168270 |
III |
20 |
72491 |
169364 |
Wyznaczamy Δxi między dwoma minimami interferencyjnymi ze wzoru:
Nr pomiaru |
Δxi [10-5 m] |
I |
484,83 |
II |
485,77 |
III |
484,37 |
Następnie obliczamy wartość średnią x, odchylenie
i niepewność Δx ze wzorów takich jak wyżej.
Δx = 484,99 · 10-5 m
= 0,41 · 10-5 m
ΔΔx = 1,77 · 10-5 m
Odległość między szczelinami:
Odległość między szczelinami obliczamy ze wzoru:
dla λ = 632,8 nm i L = 193,2 cm
Rachunek jednostek jest następujący:
Błąd pomiaru Δd obliczamy metodą różniczki zupełnej:
Szerokość szczelin:
Obliczamy xmi dla każdego pomiaru ze wzoru
Nr pomiaru |
xmi [10-5 m] |
I |
2564,30 |
II |
2550,25 |
III |
2578,30 |
Wartość średnia: x = 2564,28 · 10-5 m;
= 8,11 · 10-5 m; Δx = 34,85 · 10-5 m
Obliczamy szerokość szczeliny ze wzoru:
dla λ = 632,8 nm i m = 1
Błąd Δa wyznaczamy metodą różniczki zupełnej jak w części I:
Wnioski:
Wnioski z części I i II:
CZĘŚĆ III
(wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej)
L = 60,5 cm ΔL = 0,5 cm
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Położenie kursora tl [ms] |
Położenie kursora tp [ms] |
I |
2 1 |
4671 47642 |
181041 135827 |
II |
2 1 |
5605 48390 |
181788 136014 |
III |
2 1 |
5792 94137 |
182788 136762 |
Dla każdego xmi wyznaczamy położenie m-tego maksimum dyfrakcyjnego ze wzoru:
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Maksimum xm [10-5 m] |
I |
2 1 |
8818,50 4409,25 |
II |
2 1 |
8809,15 4381,20 |
III |
2 1 |
8849,80 4381,25 |
Dla każdego rzędu dyfrakcji obliczamy wartość średnią xm, odchylenie
i niepewność pomiarową Δxm rozszerzoną współczynnikiem Studenta-Fishera (w naszym przypadku
).
obliczamy ze wzoru:
, gdzie
; gdzie
jest wartością średnią, a n liczbą pomiarów równą 3.
Rząd dyfrakcji |
Średnia wartość xm [10-5 m] |
|
Δxm [10-5 m] |
1 |
4390,57 |
9,34 |
40,19 |
2 |
8825,82 |
12,35 |
53,14 |
Stałą siatki można wyznaczyć ze wzoru:
Błąd Δdi wyznaczamy metodą różniczki zupełnej:
dśr = 0,008755 mm; Δ dśr = 0,000761 mm
Skoro posiadamy już stałą siatki możemy obliczyć ilość linii przypadającą na 1 mm siatki. Ilość ta wyraża się wzorem:
CZĘŚĆ IV
(wyznaczenie długości fali lasera półprzewodnikowego)
L = 60,5 cm ΔL = 0,5 cm
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Położenie kursora tl [ms] |
Położenie kursora tp [ms] |
I |
2 1 |
10649 56797 |
201032 150400 |
II |
2 1 |
10836 56984 |
200285 1540400 |
III |
2 1 |
10836 56797 |
195537 150027 |
Dla każdego xmi wyznaczamy położenie m-tego maksimum dyfrakcyjnego ze wzoru:
Nr pomiaru |
Rząd dyfrakcji |
Maksimum xm [10-5 m] |
I |
2 1 |
9519,15 4680,15 |
II |
2 1 |
9472,45 4670,80 |
III |
2 1 |
9235,05 4661,50 |
Dla każdego rzędu dyfrakcji obliczamy wartość średnią xm, odchylenie
i niepewność pomiarową Δxm rozszerzoną współczynnikiem Studenta-Fishera (w naszym przypadku
).
obliczamy ze wzoru:
, gdzie
; gdzie
jest wartością średnią, a n liczbą pomiarów równą 3.
Rząd dyfrakcji |
Średnia wartość xm [10-5 m] |
|
Δxm [10-5 m] |
1 |
4670,82 |
5,38 |
23,15 |
2 |
9408,88 |
87,96 |
378,47 |
Aby obliczyć długość fali należy skorzystać ze wzoru:
.
Błąd Δλ obliczamy metodą różniczki zupełnej ze wzoru:
λ = 673,3 nm
Δλ = 18,4 nm
Wnioski:
rejestrator
szczelina lub układ szczelin lub siatka dyfrakcyjna
zwierciadło
Laser He-Ne lub półprzewodnikowy