II SEMESTR

Definicje środków gaśniczych

• chlorowcopochodne węglowodorów

Środki zawierające jako główny składnik związek organiczny posiadający jeden lub więcej pierwiastków z grupy chlor fluor brom jod

• Gazy obojętne. Środek zawierający jako główny składnik jeden lub więcej takich gazów jak hel, neon, argon lub azot. Składnik dodatkowy może stanowić domieszka dwutlenku węgla

Współczynniki toksyczności

Do oceny zamienników halonów są stosowane powszechnie cztery współczynniki toksyczności ostrej

• Wartość LC 50 - stężenie powodujące śmierć 50 % populacji

• ALC - stężenie przy którym śmiertelność została po raz pierwszy stwierdzona

• NOAEL - najwyższe stężenie przy którym nie stwierdzono niekorzystnego skutku toksycznego

• LOAEL - najniższe stężenie przy którym został stwierdzony niekorzystny skutek toksyczny

NFPA 2001: czas wyładowania

Chlorowcopochodne węglowodorów: mniej niż 10 sekund

• Produkty rozpadu

Gazy obojętne : mniej niż 60 sekund

• Wielkość pożaru, powstawanie CO

Gdy gazy są w postaci skroplonej to korzystamy ze wzoru :

M = [C/(100-C)]*V/S

Gdy gazy są w postaci nie skroplonej:

M = 2,303 V/S * log [100/(100 - C)]

Gdzie:

M - ilość całkowitego wypełnienia w kg

C - stężenie projektowe w % objętości

V - objętość netto chronionego pomieszczenia w m³

S - objętość właściwa w m³/kg ze wzoru:

S = K1 + K2

K1 i K2 - stałe charakterystyczne dla stosowanego środka gaśniczego

Powszechnie popełniane błędy:

• Konstrukcyjne

• Instalacyjne

• Po instalacyjne

• Konserwacyjne

Centrale sterowania gaszeniem powinny tak przeprowadzić procedurę gaszenia aby:

1. Było zapewnione bezpieczeństwo ludzi przebywających w strefie gaszonej

2. Sygnał uruchamiający gaszenie był wypracowany na podstawie sygnału otrzymanego z pożarowych czujek automatycznych lub z ręcznego przycisku START

3. Uszczelnić strefę celem zapewnienia warunków do skutecznego gaszenia

4. Uruchomić urządzenia wyzwalające środek gaśniczy i urządzenia kierujące przepływem

5. Powiadomić obsługę o rozpoczęciu procedury gaszenia oraz o wypływie środka gaśniczego.

Wymagania dla układów sterowania gaszeniem :

• Sygnalizowanie ustalonych stanów pracy np. stanów uruchomienia,alarmu uszkodzeniowego i blokowania

• Przekazywania informacji o nieprawidłowym stanie elementów składowych, takich jak: rządzenia wyzwalające, ubytek środka gaśniczego itp. - jeśli wchodzą w skład instalacji gaszenia oraz informacji o uszkodzeniach

• Możliwość eliminacji fałszywych alarmów omówione wcześniej poprzez stosowanie współzależności dwuliniowej lub dwustrefowej

• Pełna kontrola linii wyzwalającej w szerokich zakresach zmian rezystancji wyzwalaczy

• Kontrola linii sygnałowych uruchamiających sygnalizatory akustyczne i optyczne. Należy pamiętać o sposobach przyłączenia sygnalizatorów do linii sygnałowej tak, aby w warunkach pożaru nie była wyeliminowana możliwość sygnalizacji. Oczywiście można to uzyskać poprzez zastosowanie przewodów o odpowiedniej odporności a także przyłączenie sygnalizatorów do linii za pośrednictwem ceramicznej listwy zaciskowej i bezpiecznika termicznego.

• Kontrola szczelności zbiorników ze środkiem gaszącym za pomocą odpowiednich wag lub czujników ciśnienia, pozycji zaworu - wymaganie fakultatywne.

• Odbieranie sygnału o wypływie środka gaśniczego z urządzeń przypływowych lub ciśnieniowych zainstalowanych na rurociągach. Brak tego sygnału w odpowiednim czasie może być interpretowane przez sterownik jako uszkodzenie - wymaganie fakultatywne

• Nadzorowanie stanu nieelektrycznych urządzeń wstrzymujących. Jeśli ta funkcja jest używana, należy przewidzieć sygnalizacje pozycji blokady - wym. Fak.

• Sterowania czasem wypływu, w przypadkach niskociśnieniowych systemów CO2 - wym. Fak.

• Ponownego uruchomienia wyładowania środka gaśniczego, w przypadku niskociśnieniowych systemów CO2 wraz z sygnalizacja z ręcznych urządzeń uruchamiających - wym. Fak.

• Przekazania sygnału do rezerwowych urządzeń systemu gaszącego - wym. Fak.

• Przekazania sygnału gaszenia do butli dodatkowej lub baterii butli. Jeśli zastosowano baterie butli podstawową oraz rezerwową, sterownik powinien zasygnalizować że bateria butli rezerwowych zostanie uruchomiona w przypadku alarmu. Sygnalizacja o tym powinna być zrealizowana na poziomie dostępu 1 przez wydzielony sygnalizator optyczny i/lub wyświetlacz alfanumeryczny - wym. Fak.

• Przekazania z możliwością realizacji opóźnienia, sygnału do urządzeń pomocniczych nie będących składnikiem systemu gaszącego - wym. Fak.

• Odbierania sygnału wstrzymujących pracę CSG. Z urządzeń pomocniczych wypracowanego na podstawie ich stanu. Jeśli ta funkcja jest używana, należy przewidzieć przekazanie sygnału o uruchomieniu awaryjnych urządzeń wstrzymujących - wym. Fak.

• Sterowanie wydłużonym czasem wyładowania w przypadku niskociśnieniowych systemów CO2 - wym. Fak.

• Wyładowanie środka gaśniczego do wydzielonych stref gaszonych, za pomocą sterowanych przez centrale zaworów kierunkowych - wym. Fak.

• Możliwość wystartowania procedury gaszenia poprzez uruchomienie przycisku START

• Możliwość zablokowania procedury gaszenia rozpoczętej automatycznej w wyniku zadziałania czujek pożarowych poprzez uruchomienie przycisku STOP

• Uruchomienie urządzeń hermetyzujących pomieszczenie

• Możliwość ustawienia czasu opóźnienia wyzwalania środka gaśniczego

• Możliwość ustawienia długości czasu trwania sygnału uruchamiania wyzwalacz.

Urządzenia proszkowe i pianowe

Proszkami gaśniczymi możemy gasić :

• Ciała stałe - drewno, papier, materiały, które topią się pod wpływem płomieni

• Palne ciecze - benzyna, alkohole, oleje, lakiery

• Palne gazy - metan, acetylen, propan

• Metale - proszki typu M

• Tłuszcze spożywcze - oleje, typu F

• A także urządzenia pod napięciem - proszki E

Niektóre ograniczenia w stosowaniu proszków

• Związki chemiczne zawierające własne zasoby tlenu, takie jak azotan celulozy

• Materiały, w przypadku których proszek nie byłby zdolny dosięgnąć miejsca spalania (pożary ukryte)

• Urządzenia i materiały które proszek może zniszczyć, być trudny do usunięcia

• Warunki panujące utrudniają użycie proszków np. występująca temperatura, wilgotność (t>120C, wilgotność > 50%

Całkowite wypełnienie pomieszczenia proszkiem - pokrywając wszystkie powierzchnie w chronionym pomieszczeniu oraz ilość przy gaszeniu miejscowym pokrywając w odpowiedni sposób wybrane urządzenie, materiał palny.

Metoda całkowitego wypełnienia powoduje pokrycie wszystkich elementów pomieszczenia chronionego ma sens przy gaszeniu przestrzeni, która jest ograniczona ścianami , sufitem i podłogą, a powierzchnia całkowita wszystkich otworów, które będą otwarte w czasie zadziałania urządzenia gaśniczego nie przekroczą 15% ich sumarycznej powierzchni

Minimalną ilość proszku przy tej metodzie określamy w następujący sposób

Q = K1V + K2As + K3A1 + K4A1 + K4Rv t

Q - ilość proszku kg

K1 - podstawowa ilość proszku przypadająca na jedn. Obj, chronionej kubatury K1 = 0,65 kg/m3

V - kubatura pomieszczenia

K2 - dodatkowa ilość proszku dla całkowitej powierzchni niezabezpieczonych otworów z przedziału 1%<Ar<5% K2 = 2,5 kg/m3

As - sumaryczna powierzchnia otworów

K3 - dod. ilość proszku dla całkowitej powierzchni niezabezpieczonych otworów

A1 - sumaryczna powierzchnia otworów dla przypadku gdy jest z przedziału 5%<Ar<15%

K4 - dod. Ilość proszku przypadająca na objętość powietrza usuwanego przez urz. Wentylacyjne a nie wyłączane podczas ładowania proszku

Rv - ilość usuwanego powietrza przez urz. Wentylacyjne

Ar - sumaryczna powierzchnia ścian, sufitu, podłogi

t - czas rozładowania

dla gaszenia miejscowego

Q = K5Vi

Q - ilość proszku

K5 - współczynnik przeliczeniowy

Vi - objętość chroniona powiększona wokół chronionego urządzenia materiału o 1,5 m lub do stałej ściany stojącej w mniejszej odległości.

Gazem używanym jako nośnik proszku może być argon, dwutlenek węgla, hel, azot, a nawet powietrze. Przy stosowaniu CO2 zalecane jest stężenie gazu w pomieszczeniu chronionym nie przekraczające 5%. Dodatkowym wymogiem dla gazów, jak i powietrza jest mała zawartość wody.

Działanie gaśnicze piany polega na :

• Odizolowaniu - płonącej powierzchni od dopływu tlenu z powietrza, gdyż piana jest lżejsza od gaszonych cieczy palnych i umiejętnie podana pływa po jej powierzchni,

• Wyparcie powietrza z otoczenia ogniska pożaru poprzez pianę i wytwarzaną parę wodną,

• Działaniu chłodzącym które powoduje obniżenie temperatury palących się materiałów, przede wszystkim cieczy palnych

Rodzaje urządzeń pianowych:

• Stałe urządzenia gaśnicze pianowe

• Półstałe gaśnicze urządzenia pianowe

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 21 listopada 2005. Dz. U. 2033 poz. 263

Szczegółowe wytyczne projektowe gaśniczych urządzeń pianowych

Piana ciężka

• Wewnętrzne urządzenia

• Intensywność podawania roztworu środka pianotwórczego 6 l/min m2

• Zewnętrzne urządzenia

• Intensywność podawania roztworu środka pianotwórczego 6,6 l/min m2 powierzchni cieczy palnej w zbiornikach z dachem stałym do 20 m średnicy dla większych 0,2 l/min m2 na każdy dodatkowy metr. 3 l/min m2 powierzchni zamkniętej obwałowaniem zbiornika,

• Czas działania urządzenia 30 min (zapas lub dostarczenie w ciągu 24 godzin)

• Ilość punktów dostarczania piany (z dachem stałym)

Średnica pożarów [m]	Liczba punktów
Do 8	1
8 - 18	2
18 - 25	3
25 - 32	4
32 - 40	5
40 - 45	6
45 - 52	7
Powyżej 52	Co 20 m

Ilość punktów dosyłania piany w zbiornikach cieczy palnych z dachem pływającym.

Średnica zbiornika	Liczba punktów
Do 17	2
17 - 25	3
25 - 33	4
33 - 42	5
42 - 50	6
50 - 58	7
58 - 66	8
Powyżej 66	1 na każde 20 m obwodu

Piana średnia

Intensywność podawani roztworu środka pianotwórczego 3 l/min m2 dla zbiorników z dachem stałym i pływającym, obwałowań

Dla tuneli kablowych - jedno urządzenie do kubatury 1300 m2, wodociąg zapewnia 100 l/s to maksymalna kubatura chroniona do 3000 m2, czas zadziałania 10 minut, minimalne stężenie środka pianotwórczego w roztworze 4%. Liczba wytwornic obliczana jest ze wzoru:

n = 3,5 V / tQ

n- liczba wytwornic

3,5 - współczynnik niszczenia piany

V - kubatura tunelu

t -

Q -

Piana lekka

Intensywność podawania piany lekkiej oblicz się ze wzoru:

R = 1,45 V / t

R - intensywność m2/min

1,45 - współczynnik strat piany

V - kubatura pomieszczenia zabezpieczanego (1 m powyżej maszyn zabezpieczanych)

t - czas wypełnienia pianą - ciecze palne, materiały szybko przenoszące ogień - 3 min, inne materiały stałe - 6 min.

Zapas środka pianotwórczego powinien wystarczyć na 25 min podawania piany lub na wytworzenia piany w ilości czterokrotnie wyższej od obliczanej.

Monitoring pożarowy

Rozporządzenie MSWiA z dn. 21.04.2006 Dz. U. Nr 80 poz. 563

Właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu o którym mowa w art.5 ustawy z dnia 24.08.1991 o ochronie ppoż. Jest obowiązany uzgodnić z właściwym miejscowo komendantem powiatowym PSP sposób połączenia urządzeń sygnalizacyjno - alarmowych system sygnalizacji pożarowej z obiektem komendy PSP lub obiektem wskazanym przez tego komendanta.

Wymagania dla systemu transmisji alarmu:

• Urządzenia powinny posiadać świadectwa dopuszczenia do stosowania na terenie RP

• Transmisja stanu alarmu może być ciągła albo okresowa i/lub w odpowiedzi na każdą zmiane stanu systemu, gdy transmisja nie jest ciągła, to sterowanie transmisją należy do systemu alarmowego i/lub ACO lub systemu transmisji.

• System powinien zapewniać możliwość zmiany ilości użytkowników bez wpływu na jakość transmisji, w momencie wystąpienia problemów w transmisji układ powinien zapewniać generowanie sygnału błędu.

• W celu poprawy niezawodności transmisji może być zastosowany więcej niż jeden kanał transmisji miedzy PSP a systemem alarmowym

• Dla transmisji radiowej należy wydzielić oddzielny kanał radiowy

• Urządzenia do transmisji alarmów powinny spełniać polskie normy

Instalacje oddymiające w obiektach budowlanych

PN - ISO 8421 - 1

Dym : widzialna w atmosferze zawiesina cząstek stałych i cieczy powstałych w wyniku spalania lub pirolizy.

Zagrożenia powodowane przez dym:

Utrudnienie ewakuacji: toksyczność, ograniczenie widoczności

Utrudnienie prowadzenia akcji ratowniczej.

Cele stosowania instalacji oddymiających:

• Przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się dymu i gorących gazów pożarowych poza strefę objętą pożarem.

• Umożliwienie ewakuacji ludzi z zagrożonej strefy oraz ułatwienie przeprowadzenia skutecznej akcji gaśniczej

• Zmniejszenie strat materialnych spowodowanych działaniem dymu i wysoką temperaturą gazów pożarowych.

Wymagania przepisów:

1. Rozporządzenie ministra infrastruktury z 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie dz. U. nr 75 poz. 690 ze zm.

2. Rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z 21.04.2006 w sprawie ochrony ppoż. budynków, innych obiektów budowlanych i terenów dz. U. nr 80 poz. 563

3. Rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji 16.06.2003

Wymaganie zabezpieczenie przed zadymieniem pomieszczeń:

• Garaże zamknięte > 1500 m kwadratowych

• Pomieszczenia w podziemiach dla > 100 osób

• Pasaże i przykryte dziedzińce wewnętrzne

Wymagania zabezpieczające przed zadymieniem przestrzeni:

• Szybów dźwigów dla ekip ratowniczych

• Korytarzy stanowiących poziome drogi ewakuacyjne w budynkach W i WW oprócz ZL IV i przedsionków ppoż.

• Klatek schodowych w budynkach W, WW, SW oprócz ZL IV, niektórych N PM

• Dróg ewakuacyjnych z pomieszczeń podziemnych dla > 100 osób

Metody ograniczenia zadymienia:

• Wytworzenie podciśnienie w strefie objętej pożarem przez intensywne odprowadzenie dymu i ciepła z tej strefy

• Doprowadzenie do strefy objętej pożarem czystego powietrza

• Wytworzenie nadciśnienia w strefach przyległych oraz na drogach ewakuacyjnych

• Wydzielenie obszarów gromadzenia się dymu poprzez zastosowanie zastosowanie podstropowych kurtyn dymowych

• Zastosowanie dymoszczelnych zamknięć otworów umieszczonych na granicy stref dymowych

Rodzaje instalacji oddymiających:

1. Grawitacyjne instalacje oddymiające

2. Mechaniczne wentylacje oddymiające:

• Wywiewne

• Nawiewno - wywiewne

• Nadciśnieniowe

Czas oddymiania t0

Dla obiektów PM - jest to czas rozwoju pożaru

Tr = czas alarmowania + czas dojazdu straży pożarnej

Czas alarmowania - 5 min lub 0 min jeżeli istnieje SSP

Czas dojazdu PSP - 5 do 20 min

Dla obiektów ZL - jest to czas ewakuacji Tce = czas zwłoki + czas ewakuacji

Czas zwłoki - 5 min lub 0 min jeżeli istnieje SSP

Czas ewakuacji - 10 min

Powierzchnia czynna klap dymowych

Acz = α AR

Acz - wymagana powierzchnia czynna klap [m²]

AR - powierzchnia przestrzeni poddachowej [m²]

α - wskaźnik udziału procentowego

Oddymianie klatek schodowych

powierzchnia czynna w budynkach niskich i średniowysokich 5% rzutu podłogi (otwór nie mniej niż 1 m²)

powierzchnia czynna w budynkach wysokich 7,5% rzutu podłogi (nie mniej niż 1,5 m²)

Szyby dźwigów

1. Wymagana powierzchnia czynna klap dymowych Acz w szybach dźwigów powinna wynosić co najmniej 2,5% powierzchni rzutu podłogi szybu dźwigowego

2. Powierzchnia jednego otworu pod klapę…

Sale zbiorowego użytku

Wymagana powierzchnia czynna klap dymowych Acz w salach zbiorowego użytku, np. w salach teatralnych i widowiskowych, aulach, restauracjach, halach sportowych itp. Powinna wynosić 3% powierzchni rzutu poziomego podłogi pomieszczenia.

Sceny teatralne

Wymagana powierzchnia czynna klap dymowych Acz scen teatralnych o powierzchni podłogi do 150 m² powinna wynosić nie mniej niż 3% powierzchni rzutu poziomego pudła sceny.

W przypadku scen teatralnych o powierzchni podłogi powyżej 150 m² wymaganą powierzchnie czynna otworów klap dymowych Acz należy obliczać ze wzoru:

Acz = 0,5 pierwiastek (2F - 100)

F - powierzchnia podłogi sceny [m²]

Wentylacja mechaniczna

Oddymianie mechaniczne stosuje się w następujących przypadkach:

1. W pomieszczeniach o dużym stosunku głębokości do wysokości - magazynach, halach sprzedaży, halach produkcyjnych, garażach itp.

2. W pomieszczeniach, w których w czasie pożaru należy liczyć się z napływem dymu z pomieszczeń sąsiednich, na drogach ewakuacyjnych w pomieszczeniach wyposażonych w instalacje tryskaczową

Części składowe:

1. Wentylator oddymiający

2. System przewodów przystosowanych do przenoszenia gazów spalinowych

3. Zasilanie w energię

4. Urządzenia zapewniające dopływ powietrza z zewnątrz.

Kanały wentylacji oddymiającej

- blaszane izolowane do klasy EI

- budowane z płyt ognioodpornych

Wymagania ogólne

• Intensywność usuwania dymu lub przyjmowanie 10 wymian / h

• Zapewnienie dopływu powietrza uzupełniającego

• Kratki nawiewne < 0,8 m, wywiewne > 1,8 m

• Kratki w odległości < 10 m od siebie

• Wentylatory 400 C przez 120 min. Lub wg obliczeń

• Klasa odporności ogniowej (EI) przewodów i klap odcinających, jak dla stropów budynku - w garażach z tryskaczami tylko (E)

• Gdy te same przewody służą również instalacji wentylacji i klimatyzacji - dla klap wymagana też dymoszczelność

Zadania instalacji sygnalizacji pożarowej

• Wykrycie pożaru w początkowej fazie rozwoju

• Wyłączenie układów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych

• Włączenie urządzeń oddymiających dla zapewnienia bezpiecznej ewakuacji

• Zamknięcie otworów w ścianach

• Włączenie instalacji DSO

• Uruchamianie systemów gaśniczych

• Sterowanie innymi urządzeniami

• W przypadku zastosowania monitoringu - powiadamianie JRG PSP

W obiektach wymienionych w rozporządzeniu należy przyjąć ochronę całkowitą obiektu a w pozostałych całkowitą lub częściową.

Podział obiektu na strefy dozorowe. Dobór czujek pożarowych.

Rodzaj linii dozorowej:

• Linia nieadresowalna i adresowalna - otwarta - typ B

Maksymalna powierzchnia strefy chronionej przez jedną linie dozorową - 1600 m, jedna linia dozorowa na strefę pożarową, kilka stref pożarowych gdy łączną powierzchnia nie będzie przekraczać 300 m,

• Linia dozorowa adresowalna - pętlowa - typ A

Maksymalna powierzchnia strefy nadzorowanej przez jedną linie dozorową 6000 m,

Dobór czujek pożarowych:

• Pomieszczenia - płomieniowe spalanie - czujki jonizacyjne, bezpłomieniowe - optyczne

• Przestrzenie międzypodłogowe, międzysufitowe - optyczne rozproszeniowe dymu a dodatkowo jonizacyjne.

• Korytarze - jonizacyjne, następnie liniowe czujki dymu, przestrzenie międzysufitowe - optyczne rozproszeniowe dymu, sporadycznie liniowe dymu

• Klatki schodowe - jonizacyjne dymu

• Szyby kablowe - optyczne rozproszeniowe dymu

• Przewody wentylacyjne - płomieniowe - jonizacyjne, bezpłomieniowe - optyczne

• przestrzenie atrialne - linowe dymu, płomienia dla wzmocnienia wykrywania pożarów płomieniowych na parterze atrium.

Czas zadziałania systemów sygnalizacji pożarowej ma wpływ na bezpieczeństwo osób przebywających w pomieszczeniach.

Najbardziej wskazanym sposobem zabezpieczania budynków wielko kubaturowych jest ochrona całkowita obiektu.

Przyjmując zakres ochrony musimy dążyć do optymalnego wykorzystania sygnałów z czujek pożarowych do sterowania urządzeniami zabezpieczającymi przyjmując jako podstawe do ochrony strefę pożarową

Do zabezpieczenia przestrzeni atrialnych proponujemy wykorzystać liniowe czujki dymu wzmacniając efekt detekcji czujkami płomienia, które mają zadanie wykryć pożar czujkami płomienia, które mają zadanie wykryć pożar płomieniowy pochodzący od podpalenia materiałów.

Zabezpieczać przestrzenie dużych obiektów z uwzględnieniem profili prędkości wytwarzane przez instalację wentylacyjne, biorąc pod uwagę uśrednienie gęstości optycznej dymu przy zastosowaniu czujek liniowych.

Wymagania do parametrów linii dozorowej:

• okrełśona maksymalna rezystancja linii dozorowej

• określony maksymalny prąd dozorowania czujek na linii iskrobezpiecznej

• na liniach mogą być instalowane tylko elementy liniowe w wykonaniu iskrobezpiecznym

• dokładne określenie zachowania się centralki sygnalizacji pożarowej na wypadek zwarcia linii

• ustalona ilość czujek pożarowych, ROP na linii, brak możliwości montażu na jednej linii czujek i ROPów

• w strefie zagrożonej wybuchem nie wolno stosować osprzętu instalacyjnego z tworzyw sztucznych mogących gromadzić ładunek elektrostatyczny

• nie można stosować zamkniętych koryt kanałów oraz niehermetycznych rur

• w jednym kablu nie dopuszcza się prowadzenia obwodów iskro i nieiskrobezpiecznych

• wprowadzenie kabli i przewodów do gniazd czujek i ROP może być wykonane przez dławiki przeciwdziałające dostosowaniu Siudo środka niebezpiecznych substancji, par czy gazów

• przy parach i gazach o gęstości właściwej większej niż powietrze instalacje prowadzić w górnej części pomieszczeń, w innym wypadku - dołem

• przewody prowadzone przez przestrzenie zagrożone wybuchem powinny mieć powłokę niepalną lub niepodtrzymującą palenia.

Zabezpieczenie baz paliw i lakierni przemysłowych

Zabezpieczeniu czujkami płomienia podlegają:

• zbiorniki paliw w tym szczególnie z dachami pływającymi

• stanowisko za i rozładunku produktów z cystern olejowych, samochodów i statków

• instalacji technologicznych: pompowni, rozlewni

• budynków technicznych i administracyjnych

specyfika występujących zagrożeń:

• duże niebezpieczeństwo wybuchu pożaru

• obecności stref zagrożonych wybuchem, często na otwartej przestrzeni

• duża dynamika pożaru z możliwością wybuchów

• skażenie środowiska po pożarze czy wybuchu

• duże straty materialne

parametry systemu detekcji:

• szybkość reakcji

• maksymalna odporność na fałszywe alarmy: promieniowanie słoneczne, wyładowania atmosferyczne i elektrostatyczne, spawanie elektryczne, promieniowanie IR

• duża niezawodność i pewność działania

• odporność na warunki zewnętrzne: wysokie i niskie temperatury, wilgoć, śnieg, lód, czynniki korozyjne

• odpowiednia klasa przeciwwybuchowa urządzeń

• duży zasięg i szeroka strefa detekcji

ogólne zasady użycia i montażu czujek płomienia na instalacjach baz paliw:

• każda strefa obserwacji powinna być dozorowana przez dwie czujki

• czujki muszą być umieszczone tak, aby dozorowały tylko zamierzoną strefę, najlepiej patrząc na nią z góry

• do detekcji płomieni węglowodorów należy używać czujek IR, dla detekcji płomieni niewęglowodorowych - UV

• do detekcji węglowodorów z dużą ilością źródeł fałszywych alarmów - UV / IR, wielobarwowe czujki płomienia

• na zewnątrz chronić czujki daszkami, kable wprowadzać przez dławiki

zagrożenia w bazach paliw

• zbiorniki stałe - utrzymywanie gazu obojętnego nad lustrem produktu, zminimalizowane zagrożenie

• zbiorniki z dachem pływającym - zapalenie produktów gazowych nad lub pod uszczelką

zabezpieczenie:

• zbiorniki stałe - zabezpieczenie wejścia i wyjścia produktu do zbiornika, tam gdzie są kołnierze, zawory odcinające, ewentualnie wydmuchy lub odpowietrzenia. Nie dozoruje się ogólnie całego zbiornika. Zastosowanie czujki IR

• zbiorniki z dachem pływającym - jw. Oraz najważniejsze jest dozorowanie uszczelnienia dachu. Zastosowanie czujki IR oraz czujka w postaci kabla termoczułego.

Stanowiska załadunku i rozładunku paliw:

Zagrożenia:

Ewentualne nieszczelności instalacji paliwowej i wyciek paliwa na instalacje samochodu, wyładowania atmosferyczne, uszkodzenia mechaniczne cysterny lub instalacji paliwowej.

Lakiernie

• zagrożenie zależne od sposobu nakładania farb, lakierów

• ręczne - przy rozpuszczalnikach łatwopalnych - zapalenie farby na końcówce pistoletu od wyładowań elektrostatycznych, iskry spowodowanej uderzeniem końcówki o inny element metalowy, nieszczelność instalacji podającej lakier do pistoletu i zapłon rozlanej farby

• automatyczna - dwie technologie wymagające zabezpieczenia - lakierowanie proszkowe i z użyciem lakierów łatwopalnych , źródła - łuk elektryczny przeskakujący do dyszy do malowanego elementu, uszkodzenia instalacji

• zabezpieczenie - krótkie czasy zadziałania układów zabezpieczających, IR, problem zabezpieczania czujników (przedmuch)

11

---