8260


10.10.2010

Koncepcja badawcza- jest projektem refleksyjnego badania społecznego, może ona ulegać zmianie podczas badania(ulega uszczegółowieniu, dodawane są nowe metody)

Elementy koncepcji badawczej

  1. Określenie problematyki badania

Pytania badawcze mogą być otwarte( kiedy nie używamy hipotez) bądź zamknięte. Jeżeli mamy hipotezy, badania maja charakter weryfikujący.

Przy formułowaniu problemu badawczego należy zastanowić się o możliwej generalizacji, możliwym zasięgu twierdzeń i uogólnień (czy o mediach w ogóle, czy o gazetach, czy o jednej gazecie)

Operat - z niego losujemy próbę (np. z list wyborczych losujemy osoby, które wezmą udział w sondażach)

- typ badania porównawczego - można porównywać obiekty, podobieństwa i różnice. Synchroniczne - w tym samym czasie.

- badanie trendów - diachroniczne - następujące po sobie w czasie

- badanie przyczynowo-skutkowe - wpływ czegoś na coś. Pojęcia: zmienna zależna ( warunkowana) i zmienna niezależna (warunkująca).

- badanie korelacji - współwystępowania

- badania motywacji ludzkich - wartości człowieka dzielą się na 3 poziomy - zawsze trzeba się spytać, do jakiego poziomu wartości docieram: wartości uświadamiane ale nie odczuwane, wartości odczuwane ale nie uświadamiane, wartości i odczuwane i uświadamiane. Są też zwykłe kłamstwa, których nie warto zawierać w ankiecie

  1. Aparat pojęciowy

Szukamy terminów, których używamy określając pytania badawcze i przedmiot badania. Definiujemy podstawowe terminy, jakim językiem będziemy mówić. Definicje są czasem z lit przedmiotu, z encyklopedii, a czasem należy je samemu zdefiniować - co będę rozumiał przez x.

Terminy dzielą się na:

Konkretyzacja problemu, terminu a operacjonalizacja problemu badawczego. Operacjonalizacja - polega na wskazaniu zbiegów (metod, procedur badawczych) umożliwiających rozwiązanie problemu. Dzięki operacjonalizacji wiemy w wyniku jakiego postępowania empirycznego badane zjawisko zostanie wyjaśnione. Np.: kogo będziemy uważali za osobę religijną, w jakiej grupie Polaków poczucie tożsamości narodowej jest najsilniejsze itd.

  1. określenie przedmiotu badania - przedmiot badania nie jest problemem badawczym. Przedmiotem są: grupy społeczne, instytucje społ, korpusy gazet, ciągi spektakli telewizyjnych, fora internetowe itd. Pracując na przedmiotach badania odpowiadamy na problem badawczy. Określając przedmiot badania trzeba wskazać także ramy czasowe i przestrzenne, na które chcemy rozciągnąć nasze pytania problemowe - cezura czasu i przestrzeni.

  2. podstawy źródłowe w badaniu i techniki badawcze - źródła informacji użytecznych w badaniu dzielimy na :

Techniki badawcze:

  1. uzasadnienie ogólnej metody badania

należy uzasadnić dobór metod i technik badawczych. Pamiętać, że metoda towarzyszy problemowi, a nie zastępuje problemy. Pamiętać o problemie kodowania wywiadów, obserwacji, ankiet, zdecydować czy kodowanie następuje przed wdrożeniem techniki czy po zakończeniu pomiarów.

Keen „Kult amatora. Jak internet niszczy kulturę.”

II rewolucja internetowe peer-to-peer - każdy jest nadawcą i każdy jest odbiorcą. Znikają wtedy gate keeperzy.

Keen o Wikipedii - wiódł ślepy kulawego :P Dyskusje odnośnie wartości zamieszczanych treści, brak weryfikacji, moderacji i poprawiania błędów

Google - kwestia tworzenia algorytmów, dopasowywania wyników do historii wyszukiwania, reklamy które mogą wprowadzać w błąd, kwestie SEO i SEM

Dziennikarstwo obywatelskie - dyskusja o wartości merytorycznej

Społeczności - krytyka

Permisywizm - przyzwolenie na nadużycie w sferze wykorzystywania własności intelektualnej

YouTube

24.10.2010

Badania fokusowe- zorganizowany wywiad grupowy

Główna różnica między sondażem, a fokusem:

Badania fokusowe są to badania jakościowe, podczas gdy sondaż reprezentacyjny są to badania ilościowe. W badaniach jakościowych poszukujemy hipotez. Odkrywamy nowe twierdzenia z tym, ze tu nie możemy odrzucić bądź pozytywnie zweryfikować jakis hipotez. W tych badaniach jakościowych dysponujemy mała próbą.

Ogólna charakterystyka

  1. to nieformalna dyskusja wśród wybranych osób na określony temat, odwołujaca się do wybranych sytuacji znanych tym osobom. różni się od innego wywiadu grupowego zogniskowaniem, ograniczeniem się do jednego tematu i pogłębieniem tego tematu.

  2. Mamy grupę nieformalną ludzi celowo dobranych

  3. Grupa 6-12 osób w miarę jednorodna

  4. Fokus nie kończy się na jednej dyskusji( od 2 do 6)

  5. Fokus prowadzi przeszkolony moderator-podtrzymuje dyskusję, kieruje nią

  6. Istota fokusa jest interakcja między uczestnikami

  7. Uzyskuje się dane jakościowe

  8. Jest dyskusją sterowaną przez zestaw pytań( scenariusz), którymi kieruje moderator. Pytania zadaje się kolejno wszystkim uczestnikom grupy.

  9. Uczestnicy mają swobodę wypowiedzi, mogą również komentować wypowiedzi innych, argumentować i kontrargumentować

  10. Rejestrowane są zachowania werbalne i niewerbalne (zachowania nie tylko wypowiedzi).

  11. W tej metodzie kryje się założenie, że fokus dostarczy pełniejszej wiedzy o badanym przedmiocie niż kilka wywiadów indywidualnych (wzajemna stymulacja, efekt synergii).

Etapy postępowania badawczego

- kto jest najlepszym informatorem na dany temat

- uczestnicy nie powinni znać się wcześniej

- rekrutacje do fokusa robią tzw,łapacze, lub sam badacz. Łapacz wyposażony jest w zaproszenia na sesję/miejsce, czas, tematy i wynagrodzenie.

Praca moderatora:

  1. prowadzi sesję,

  2. panuje nad grupą,

  3. rozdaje role poszczególnym uczestnikom

  4. Powinien być inteligentny, kontaktowy

  5. Powinien umieć słuchać oraz zainteresować tematem.

  6. Przy wyborze moderatora wazny jest temat oraz jego cechy społeczno demograficzne. moderatora może wspomagać asystent techniczny(robi nagrania)

  7. praca moderatora:

  1. Ta niby dyskusja polega na zadawaniu pytań i uzyskiwaniu odpowiedzi kolejno od każdej z osób.

  2. Temat jest narzucony, szczegółowość dyskusji zaskakuje uczestników.

  3. Moderator musi umieć radzić sobie z trudnym uczestnikiem/frustrat, cicha myszka, agresor, lider z przyzwyczajenia, rzecznik sprawy, ekspert rzeczywisty, znawca z przyzwyczajenia.

Jak napisać Scenariusz- czyli ścieżka pytań

  1. Wprowadzenie- powitanie, moderator się przedstawia, przedstawienie uczestników, rozdać identyfikatory, zachęcić do poczęstunku, zachęcić od początku do rozmowy

  2. Informacja o regułach działania- o rejestrowaniu spotkania, zapewnienie o poufności, informacja o czasie zakończenia

  3. Część zasadnicza- zaczynać od części najogólniejszej, nastepnie przejść do wątków bardziej szczegółowych

  4. Podsumowanie

Scenariusz nie powinien być identyczny do listy wywiadu/ pytań. pytania w scenariuszu nie mogą być nazbyt domknięte, musza być otwarte na nieoczekiwane informacje. Scenariusz to nie tylko rozmowa, dodajemy przeróżne techniki projekcyjne: dokumenty, ilustracje, testy, statystyki. Czas fokusa od 1 do 1,5 godziny.

Strategia badania

-za scenariusz

- za moderatora

- za transkrypcje/nagrania

- za raport

Uwagi końcowe

Zalety fokusa- rozproszenie odpowiedzialności, spontaniczność, synergizm-jedna odpowiedz pociaga drugą

Wady fokusa- ujednolicenie ocen w grupie( chwilowy konformizm grupowy), radykalizacja ocen, ze strony moderatora zagrożenie profesjonalną psychomanipulacją.

Fokus internetowy

  1. Reprezentanci uczestniczą w grupach przez równoczesne logowanie się do komunikatora internetowego, albo na stronie konkretnej firmy( może być z użyciem kamer internetowych

  2. Respondenci i moderator nie znajdują się w tym samym pomieszczeniu

  3. Nie ma kontroli nad sytuacją, nie ma realnej interakcji

(badania tanie są lepsze od dobrych)

Analiza ikonograficzna

E. Panowsky U.Ecco

0x08 graphic
0x08 graphic
Preikonografia denotacja poziom ikoniczny

Ikonografia denotacja-konotacja ikonografia

0x08 graphic
0x08 graphic

Ikonologia konotacja(interpretacja) tropy

Toposy

Entymematy

E. Panowsky w swojej ikonologii zajmuje się treścia, albo znaczeniem dzieła wizualnego. Treścią jako przeciwstawieniem formy- jak należy rozumieć znaki i symbole w obrazie często przez odniesienie do intencji autora, niekiedy historycznie odległego. Badając symbole przedstawienia wizualnego, zawsze badamy badania kontekstowe najodleglejszego kodu kulturowego. W każdym przedstawieniu wizualnym wyodrębniamy 3 poziomy:

  1. Preikonologiczny- interpretacja naturalna, pierwotna

Preikoorafia- oczywiste denotacje, urzywamy tu zwykłego doświadczenia praktycznego np., kompozycja linii, bryły, rozpoznanie podstawowych motywów.

  1. Ikonograficzny - interpretacja wtórna, umowna, kulturowa, interpretuje sensy najogólniejsze

Ikonografia- denotacja wtórna/umowna. Tutaj następuje identyfikacja przedstawień obrazów, opowieści, alegorii. Wymaga ona kulturowej erudycji, obycia z tematami, wątkami literackimi bądź tradycjami artystycznymi.

  1. Ikonologia- interpretacja symboliczna, poszukuje konotacji, interpretuje wewnetrzna symbolikę

Ikonologia- interpretacja, poszukiwanie konotacji, poszukiwanie wewnętrznych treści przedstawienia, wyrażanych w dziale zasad ogólnych. Ikonologia jest syntezą , podczas gdy denotacja analiza. Możemy tu szukać aluzji, interpretacji filozoficznych autora. Jest to rodzaj jakościowej analizy dokumentu wizualnego.

Tropy- wizualne np. w reklamie odpowiadają tropom słownym

Toposy- pojedyncze przesłanki( argumenty) albo całe grupy potencjalnych argumentów

Entymematy- jest to skonwencjonalizowane rozumienie w związku z obrazem

Metonimia- przeniesienie sensu, znaczenia przez przyległość

31.10.2010

Zasady budowy kwestionariuszy/ankiet

Rodzaje sondaży:

-Ankiety indywidualne

-Wywiady kwestionariuszowe

-Sondaże telefoniczne

Respondent- osoba odpowiadajaca na ptania, mówiąca o sobie

Informator- mówi o grupie, w której uczestniczy- musi on byctypowy dla członków własnej grupy

Operat- zbiorowość, z której dobieramy próbkę

Wnioski wyprowadzane z próbki dotyczą całego operatu. skuteczność doboru próbki możemy zbadać poprzez wybranie jednej lub kilku zmiennych, które odzwiercedlaja proporcja w operacie.

Warstwowanie- porządkowanie populacji w homogeniczne, jednorodne podzbiory

Próba probabilistyczna

-Losowa

-Wystarczająco duża

Jeżeli chcemy mieć 95% pewności, że wyniki będą dokładne +/- 5% to dobrana losowo próba musi mieć liczebność Co najmniej 400. Losować można metodą równych odstępów albo z tablic liczb losowych. Te dwa sposoby możemy uzupełniać warstwowaniem. Warstwowanie to porządkowanie populacji w homogeniczne, jednorodne pod zbiory.

Nieprobabilistyczne sposoby doboru próby

W 1 turze wraca 40% ankiet, po 1 upomnieniu 20%. Jeśli osiągniemy 50% to już wystarczy. Sprawdzamy czy te ankiety nie skrzywiły nam próby.

Pytania- aby zbudować bezbłędny kwestionariusz warto jest przeprowadzić pilotaż np. na 10 osobach:

  1. Pytania otwarte- kiedy w kwestionariuszu nie ma żadnych propozycji odpowiedzi

Kiedy ankietowany musi sam sformułować odpowiedź. Często stosujemy w wywiadzie, rzadziej w ankiecie

  1. Pytania zamknięte- respondent wybiera odpowiedzi z listy/ musi być wyraźna instrukcja. trzeba pamiętać o pozycji „inne podaj jakie” nie powinno być więcej niż 7 pozycji, istnieją pytania, na które istnieje wiecej odpowiedzi. Odpowiedzi respondenta możemy umieszczać na poziomej skali- skali Liberta

  2. Pytania pogłębiające-szczególnie w wywiadzie-

  3. Pytania dodatkowe- nie mogą niczego sugerować, niedopuszczalne jest podrzucanie słów

  4. Pytania filtrujące- niektóre pytania kwestionariusza nie tyczą całej społeczności. Wtedy po pytaniu filtrującym prosimy o przejście do pytania np. o numerze…x

Trzeba pamiętać aby układ pytań nie sugerował odpowiedzi. łatwiejsze pytania umieszczamy na poczatku kwestionariusz, trudniejsze na końcu. Proponowane odpowiedzi powinny być rozłączne, a pytania jasne, konkretne i niesugerujące

  1. Pytania projekcyjne- polega t o na przedstawieniu jakiejś życiowej historii, opisaniu konkretnej sytuacji, w której trzeba wybierać między dwiema wartościami lub podejmować sprzeczną decyzję. Pytamy respondenta jak zachowałby się w danej sytuacji, lub jakiej udzieliłby rady.- sprawdź czy nie zadajesz tzw. Podwójnych pytań- sygnałem SA spójniki a, i. przeczenie w pytaniu prowadzi do nieporozumień, podobnie jak negatywne słowa. Kiedy pytamy o rzeczy drażliwe otrzymamy odpowiedzi rzekomo niezdecydowane, co w rzeczywistości jest aktem uchylenia się od odpowiedzi. Tutaj skuteczniejsza jest ankieta niż wywiad.

Indeks- jest zestawem kilku pytań kwestionariuszowych, czyli zestawem wskaźników( odpowiedzi na pytania)oświetlających tę samą zmienną np. cztery pytania wskaźnikowe w kwestii tego samego pojęcia. dlaczego w kwestionariuszu nie możemy poprzestać na jednym wskaźniku?

Kiedy konieczny jest indeks bardzie złożony? Kiedy Masze pojęcie teoretyczne( konstrukt) ma wiele wymiarów. Np. indeks religijności, zadowolenie pracowników z pracy,.

Skala -zarówno indeksy oraz skale mierza dowolną zmienną na poziomie porządkowym. Indeks prowadzi do prostego dodawania wskaźników. Skala mierzy odmienna intensywności konkretnych wskaźników dowolnej zmiennej.

Skala Likerta. Najprostsza skala to cafeteria( zgadzam się, nie zgadzam się, zadecydowanie się nie zgadzam). Skala Likerta może być bardziej wyrafinowana np. intensywność niechęci wobec pornografii.

Skala Boqardusa- pierwotnie była używana do badania dystansu społecznego. My zaś możemy ją adaptować do innych celów.

Pytania są coraz bardziej selektywne. Akceptacja każdego następnego zdania zakłada akceptację wszystkich wcześniejszych. Skala mierzy intensywność przekonań respondenta.

7.11.2010

Analiza treści

Analiza treści jest techniką badawczą dla obiektywnego, systematycznego i ilościowego opisywania treści komunikatu.

Analiza tekstu( według Kipendorffa)- to użycie powtarzalnych i istotnych metod badania tekstu w celu czynienia na tej podstawie objaśnień co do innych stanów lub właściwości nadawcy tego tekstu.

Czyli chcemy uczynić powtarzalne i trafne związki między danymi a ich kontekstem.

Większość schematów analizy ma na celu wykryć tematy i intencje zamierzone przez nadawcę. czasem również aby wykryć wątki w nieświadomy sposób odbijające osobowość i motywacją przekazu.

Jednakże specyficzną wersją analizy treści jest dążenie aby ujawnić przekaz, w który wbudowane jest intencjonalne audytorium- odbiorca modalny/wirtualny.

Najprostsze metody analizy treści to klasyfikacja:

Typy, gatunki treści i zliczanie tego. Zakłada się tutaj, że ilość jakiś kreśleń lub obrazów ujawnia z jednej strony intencje nadawcy z drugiej kieruje uwagą odbiorcy.

Tradycyjna analiza zawartości może badać różne materiały:

Etapy każdej analizy zawartości

  1. Określenie problemu badawczego- rozbić go na pytania bardziej szczegółowe, zastanowić się czy mamy jakieś hipotezy dla pytań szczegółowych

  1. Dobór materiałów, którego dotyczą te pytania( czyli wskazanie przedmiotu badań- operatu)określamy czasowe granice materiału.

  1. Próbkowanie( dobór próby do analizy) próba losowa czy celowa/losowo warstwowa. Ludzie doświadczeni mówią w TV minimalna próbka to programy z jednego tygodnia, ale tzw. Tydzień składany. W gazecie codziennej minimum 12 numerów

  1. Określenie jednostki analizy- co będę liczył. Mogą to być słowa- tylko najbardziej charakterystyczne, zdania, całe tematy, wątki- to najczęściej, artykuły na dany temat, postaci w TV, obrazy całe sekwencje, kadry, programy itp.

  1. Ustalanie kodów analizy oraz później- w trakcie opracowywania wyników-łączenie pojedynczych kodów w obszerniejsze zbiory kodów. Kody są rezultatem naszych pytań badawczych. Klucz powinien być jak najbardziej szczegółowy, ponieważ później można je łączyć. Nie liczymy wszystkiego lecz rzeczy dla nas najważniejsze( oświetlające nasz problem). Klucz kodowy możemy zbudować jeszcze przed zbieraniem danych( kodowania aprioryczne) lub po zebraniu materiału.

Poszczególne kody powinny być jasno sformułowane, muszą być wzajemnie wykluczające się.

  1. Ustalenie ram zewnętrznych kategorii odniesień. Odpowiednik dla mojego celu badawczego bądź poszukanie jakiegokolwiek kontekstu zewnętrznego, ponieważ analiza treści nie może się wyczerpywać na samej analizie treści

  1. Wyrażanie wyników, jako rozkładu częstotliwości kategorii kodowych w badanej próbie(tablice). W raporcie można liczyć częstotliwość występowania zjawiska. Można również mierzyć proporcje czasu w mediach poświęconego na określone wątki lub mierzyć odpowiednie proporcje miejsca w gazetach. próbę tekstową gazety można kodować i analizować z użyciem programów komputerowych.

Paradygmat badawczy analizy treści G. Gerber (4 pytania badawcze):

  1. „co jest”, co egzystuje jako pozycja- item, w publicznym poznaniu

Co jest mierzone natężeniem uwagi na tym przedmiocie, zatem ważna jest obecność, częstotliwość, frekwencja występowania tej kategorii w analizowanej komunikacji. To mogą być tematy, przedmioty, wątki i obrazy.

  1. „co jest ważne” - tzn. jak te itemy- wątki, obrazy- zostały uporządkowane, jakie są priorytety. Co jest ważne mierzy się naciskiem na nasz item w kontekście wartości z innymi rzeczami. Miarą ważności może być rozmiar wątka lub intensywność informacji, dosadność obrazowania.

  1. „co jest dobre albo co jest niedobre”, opatrzone jakąś inną wartością, zaprezentowane z jakiegoś punktu widzenia. Co jest dobre- w jakim świetle i z jakiego punku widzenia nasz rzecz jest reprezentatywna. Umiejscowienie naszej pozycji w czasie lub w przestrzeni, strukturze relacji społecznych i egzystencjonalnych. Najważniejsze, iż kierunki prezentacji co dobre a co złe mogą być sądami niewygłoszonymi wprost, ale kontekstualnymi. Idzie tu o wskazanie procesu tworzenia od dobra do zła, od prawości do nieprawości.

  1. „ co się odnosi do czego” na zasadzie bliskości lub jakiegoś innego związku. Bada związki logiczne, kojarzenia, podobieństwa i rózne związki przypadkowa, klastry( grupy rzeczy podobnych), watków( związki przyczynowe lub logiczne bądź na zasadzie podobieństwa)

Kleppendorff

  1. Analiza treści nie ogranicza się dp danych werbalnych. Inne nielingwistyczne formy komunikacji to obrazy medialne( ekspresja twarzy, intonacja mowy, muzyka itp.) jeżeli idzie w warstwę werbalną to nie ma teorii, która przewiduje, jakie postawy, wartości lub ideologie związane są z konkretnymi symbolami. Teorie lingwistyczne nie podają, jakie specyficzne słowa zawsze wyrażają te czy inne treści myślowe.

  1. Współczesna analiza treści rzadko prostodusznie docieka tylko tego, jakie są świadome intencje przekazu. Częściej idzie badaczowi o postawy ukryte. Dane w tekście traktuje się inaczej niż w obserwacji, jako dane pośrednie. Często źródło( stacja, redakcja) nie jest całkowicie świadoma struktury swego przekazu.

  1. Rozumienie źródła analizy przekazu bywa szerokie. Od indywidualnego autora poprzez całe korporacje medialne do tak złożonych struktur, jak kultura.

  1. Analizy często czynione są poprzez tabelaryczne zestawienie, jednak same procedury liczbowe same z siebie(statystyczna dystrybucja wyrazów, wątków) nie gwarantują obiektywności i konieczne jest dodawanie jakościowych analiz, nawet do komputerowych analiz. Analizy statystyczne są twarde ale niekiedy dalekie od istoty komunikacji. Metody krytyki są miękkie ale często nazbyt impresywne

  1. Ciekawa metodą analizy zawartości jest tzw. Badanie zawartości encyklopedii nadawcy- rekonstruujemy wiedzę autora w konkretnej dziedzinie, jego cele i strategie, środki uwagi, techniki argumentowania itd..

  1. Warto podkreślić, że kody przypisywane poszczególnym obrazom bądź wątkom musza się ściśle wiązać z naszymi hipotezami badawczymi i z naszym indywidualnym projektem

  1. Analiza statystyczna/tabelaryczna, frekwencyjna/ oznacza coś poza samym sobą. Jest zestawem wskaźników dla naszego zestawu wskaźników. Dla tej statystyki szukamy jakiejś statystycznej formy odniesienia społecznego, politycznego, ekonomicznego, światopoglądowego.

Analiza treści obrazowej

Przedstawienia wizualne fotografie, filmy należy analizować w trzech obszarach:

Każdy z tych trzech obszarów opisywany może być z 3 punktów widzenia:

Kiedy mamy do czynienia z obrazem ruchomym/filmem/można korzystać ze schematu J. Monaco. Można analizować

Analiza treści wizualnych polega na obliczaniu częstotliwości pojawiania się pewnych elementów w wybranej próbce obrazu.

Dobór próby, jeżeli mamy większy zbiór fotografii

  1. Badania wyczerpujące

  2. Dobór warstwowy- wybieraj przedstawienia z każdej grupy materiałów ikonicznych

  3. Dobór systematyczny- metodą równych odstępów/ zakładamy cykliczność

  4. Dobór grupowy- wybieramy grupy i pobieramy próbki z tych grup

28.11.2011

W dyskusji nad sprawczymi skutkami medialnych obrazów przemocy zarysowały się biegunowe stanowiska. Bieguny te mieszczą w sobie 6 różnych stanowisk/hipotez.

  1. Hipoteza: Modelowanie agresji człowieka poprzez obrazy medialne przemocy

Zdaniem badaczy najbardziej niebezpiecznym typem bohatera używającego przemocy, jest postać pozytywna, z którym dziecko/młodzieniec identyfikują się tzn. niebezpieczna jest przemoc heroiczna, obrazy przemocy w samoobronie, tzw. Przemoc usprawiedliwiona.

Krytyka paradygmatu badawczego-respondent poddany badaniu najczęściej uświadamia sobie intencje badawcze. Stosowany bodziec (fragment filmu) jest sztuczny, bez naturalnego puentowania i moralizowania. Zanim chłopiec ukończy szkołę średnią obejrzy na ekranie 13-18 tysięcy zabójstw.

  1. Hipoteza: Wpływ długotrwały L.R. Huesmann

Wpływ długotrwały.

Paradygmat badawczy: badania wieloletnie na tej samej próbie osobników. Badania trwają od 25-30 lat.

Wnioski z badania:

  1. Dzieci (6-10lat) o większym upodobaniu wobec telewizyjnych obrazów przemocy częściej zachowują się agresywnie wobec rodziców, rówieśników.

  • Dorośli, pojawiła się funkcja prognostyczna obserwowania upodobań TV jako dziecko

    1. Hipoteza: G. Gerber odrzuca teorię modelowania i długotrwałego modelowania agresji. Zdaniem Gerbera główny wpływ przemocy medialnej ujawnia się w postawach światopoglądowych ludzi.

    Paradygmat badawczy; badania ankietowe na próbie skontrastowanych lekkich (do 2h)i ciężkich (powyżej 4h) oglądaczy TV.

    Wielogodzinne naświetlanie TV prowadzi do wyobcowania człowieka, rodzi w nim poczucie zagrożenia, nieufności wobec innych. W rezultacie tacy ludzie oczekują silnej władzy autorytarnej. Łatwo ulegają wszelkiemu populizmowi, dodatkowo pojawia się efekt tak zwanego rezonansu psychicznego. Na realne życiowe traumatyczne doświadczenia człowieka nakładają się fikcje fabularne i dokumentacje dramatów z TV.

    1. Hipoteza (sceptycy): Feschbacg/Fowles- krytyka metodologiczna: w badaniach używano rozmaitych metod, nie wyprowadzono paradygmatu prawdziwie skutecznego. Wnioski odnoszą się do różnych prób wzajemnie nieporównywalnych.

    Sceptycy wskazują też na rezultaty porównawczych zestawień statystycznych