HIV - klinika i leczenie
Diagnostyka zakażenia HIV
Opieka nad pacjentem zakażonym HIV
systematyczne monitorowanie stanu klinicznego
(waga, temperatura ciała, zakażenia oportunistyczne zapowiadające progresję choroby)
monitorowanie stanu immunologicznego
4 razy w roku
monitorowanie wiremii
•leczenie antyretrowirusowe
•
•profilaktyka pierwotna zakażeń
oportunistycznych
•
•leczenie wspomagające
(dieta wysokobiałkowa)
•opieka paliatywna
Rozsiew HIV w następstwie zakażenia na drodze seksualnej
Przebieg kliniczny zakażenia HIV
Zakażenie pierwotne (PHI)
Zakażenie bezobjawowe
Pośredni okres zakażenia
Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS)
Ostra choroba retrowirusowa
Występuje u 60-89% pacjentów
Okres wylęgania 2 - 6 tygodni
Objawy utrzymują się od 1-3 tygodni
Prawidłowe rozpoznanie około 25% pacjentów
Objawy ostrej choroby retrowirusowej
gorączka - 96%
powiększenie węzłów chłonnych - 74%
zapalenie gardła - 70%
wysypki - 70%
bóle mięśni - 54%
bóle głowy - 32%
biegunka - 32%
wymioty i nudności - 27%
objawy neurologiczne - 12%
zakażenia oportunistyczne
Wykładniki laboratoryjne ostrego zakażenia HIV
Leukopenia z limfocytozą, limfocyty atypowe w rozmazie
Obniżenie liczby limfocytów CD4 oraz obniżenie wskaźnika CD4/CD8
Małopłytkowość
Obecność Ag p24-HIV w surowicy
Obecność HIV-RNA w surowicy
Serokonwersja po ustąpieniu objawów
Objawy okresu pośredniego zakażenia HIV
powiększenie węzłów chłonnych
łojotokowe zapalenie skóry
leukoplakia włochata
pleśniawki lub grzybica pochwy
drożdżyca kątów ust
nieuzasadniony spadek masy ciała >5%
gorączki utrzymujące się powyżej 1 miesiąca
biegunka przewlekła
początkowe objawy zespołu otępiennego
Nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych
małopłytkowość - (30- 60% pacjentów)
niedokrwistość
leukopenia
hypergammaglobulinemia
obniżenie liczby limfocytów T o fenotypie CD4
obniżenie wskaźnika CD4/CD8
Klasyfikacja następstw zakażenia HIV według CDC, 1993
Kryteria kliniczne zakażenia HIV
Grupa A- pacjenci z ostrą chorobą retrowirusową , bezobjawowi lub gdy jedynym objawem jest PGL
Grupa B - zakażenia objawowe nie kwalifikujące do grupy A lub C (stany gorączkowe, spadek masy ciała, grzybice jamy ustnej, leukoplakia włochata, półpasiec i inne)
Grupa C- Pacjenci z AIDS, u których rozpoznano jedną z chorób wskaźnikowych
Choroby definiujące AIDS
Zakażenia grzybicze
Kandydoza oskrzeli, tchawicy lub płuc
Kandydoza przełyku
Kryptokokoza pozapłucna
Histoplazmoza rozsiana lub pozapłucna
Zakażenia wirusowe
HSV- przewlekłe owrzodzenia >1 miesiąca, zapalenie przełyku, oskrzeli
CMV- zapalenie siatkówki i choroba cytomegalowirusowa o innej lokalizacji niż wątroba, śledziona lub węzły chłonne
Papova - PML
Zakażenia bakteryjne
Posocznica salmonelozowa nawrotowa
Bakteryjne nawrotowe zapalenia płuc
Gruźlica płuc i pozapłucna
Mykobakterioza rozsiana i pozapłucna
Zakażenia pierwotniakowe
Pneumocystozowe zapalenie płuc
Neurotoksoplazmoza
Kryptosporydioza
Izosporydioza
Nowotwory
Mięsak Kaposiego
Pierwotny chłoniak mózgu
Chłoniaki nieziarnicze- immunoblastyczny lub Burkitta
Rak szyjki macicy
Inne
Encefalopatia związana z zakażeniem HIV
Zespół wyniszczenia
Najczęstsze przyczyny uszkodzenia mózgu
w przebiegu zakażenia HIV
Neurotoksoplazmoza
objawy narastają w ciągu kilku dni
ból głowy, gorączka
liczba limfocytów CD4 < 100/ml
obecność p/ciał anty toxo IgG lub IgM
w surowicy
zaburzenia świadomości
drgawki
objawy ogniskowego uszkodzenia mózgu
płyn mózgowo-rdzeniowy - niewielkie zmiany zapalne
KT lub MRI: pojedyncze lub mnogie ogniska dające efekt masy, brzeżne wzmocnienie po podaniu kontrastu
poprawa kliniczna i radiologiczna po leczeniu pyrymetaminą
Leczenie neurotoksoplazmozy
Pirymetamina 200 mg/dobę, następnie 50-100 mg/dobę
Sulfodiazyna 1000-1500mg co 6 godz. PO
Folinian wapnia 25 mg/dobę
Pirymetamina 200mg/dobę
+ folinian wapnia 25mg/dobę
azytromycyna 1000-1500mg/dobę
lub klarytromycyna 1000mg 2 razy na dobę
Leki stosowane w leczeniu PCP
Leczenie kryptokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
Amfoterycyna B 0,5- 1,0 mg/kg/dobę
5-flucytozyna 100-150 mg/kg/dobę
po 14 dniach i uzyskaniu poprawy
Flukonazol 800mg/ dobę IV przez 14 dni
Flukonazol 400 mg/dobę PO przez 6 tyg.
Leczenie zaburzeń hematologicznych
w przebiegu AIDS
Trombocytopenia
odstawić leki potencjalnie toksyczne
AZT 600-1200 mg/ dziennie w HAART
Gamma globuliny -1, 0 g/kg i.v w dniu 1, 2 i 15, następnie 2-3 razy/tydzień
immunoglobulina anty-Rh 50μg/kg dożylnie
(u pacjentów Rh+)
splenektomia
naświelania śledziony
Interferon α- 3mln U- 3 razy/tydzień, podskórnie
prednizon 60-100mg/dziennie + plazmafereza
Neutropenia
(liczba granulocytów obojętnochłonnych <500/ml)
rekombinowane ludzkie czynniki wzrostu granulocytów G-CSF lub GM-CSF: dawka wstępna 1*g/kg dziennie zwiększając co 5-7 dni do dawki 10*g/kg (kontrola liczby leukoctytów 2 razy/tydzień). Dawka podtrzymująca 300*g 1-7 razy/tydzień (średnio 3 dawki/tydzień). Brak odpowiedzi po 7 dniach leczenia
dawką 10*g/kg stanowi wskazanie do przerwania terapii.
Niedokrwistość: (erytropetyna <500mU/ml)
rekombinowana ludzka erytropoetyna (r-HuEPO)
- wstępna dawka 100U/kg/3 razy w tygodniu dożylnie lub podskórnie. Jeśli po 4 tygodniach wzrost Hb <1 g%, to dawkę zwiększa się do 200U/kg
suplemenacja żelaza, kwasu foliowego, wit. B12
Przyczyny wyniszczenia w przebiegu AIDS
wzrost podstawowej przemiany materii
zaburzenia łaknienia
niedostateczna podaż pokarmów spowodowana
zmianami patologicznymi w jamie ustnej lub
przełyku
upośledzenie czynności gruczołów dokrewnych
działania uboczne leków
biegunki
Zespół wyniszczenia ( HIV-wasting syndrome)
»Utrata masy ciała powyżej 10%
»Przewlekła biegunka utrzymująca się powyżej miesiąca
»Gorączka utrzymująca się powyżej miesiąca
»należy wykluczyć inne niż HIV przyczyny
Leczenie wyniszczenia
właściwie prowadzona terapia antyretrowirusowa
aktywność fizyczna
leki poprawiające łaknienie: megestrol,
cyproheptadyna
hormony anaboliczne : somatotropina, androgeny
witaminy i mikroelementy
Przewlekłe biegunki u chorych z AIDS
Czynniki wpływające na liczbę limfocytów T o fenotypie CD4
Następstwa zakażenia HIV w zależności od liczby limfocytów o fenotypie CD4
Następstwa zakażenia HIV w zależności od liczby limfocytów o fenotypie CD4
Ryzyko progresji choroby i zgony w zależności od stężenia HIV-RNA
Czynniki wpływające na stężenie HIV RNA
Wskazania do leczenia HAART
Ostra choroba retrowirusowa oraz okres 6 miesięcy po serokonwersji
Okres objawowy zakażenia HIV- niezależnie od liczby CD4 i poziomu wiremii
Pacjenci z AIDS-niezależnie od liczby CD4 i poziomu wiremii
Pacjenci bezobjawowi- CD4>350 oraz HIV-RNA w surowicy > 55000 kopii/ml
Punkty uchwytu leków antyretrowirusowy
Inhibitory odwrotnej transkryptazy
Nukleozydowe - (NRTI)
Zydowudyna - (Retrovir, AZT)
Stawudyna - (Zerit, d4T)
Didanozyna - (Videx, ddI)
Zalcytabibna - (Hivid, ddC)
Lamivudyna - (Epivir, 3TC)
Abacawir - (Ziagen, ABC)
Nienukleozydowe - (NNRTI)
Newirapina - (Viramune, NVP)
Efawirenz - (Stocrin; Sustiva, EFP)
Inhibitory proteazy HIV - P I
Sakwinawir-Invirase, Fortovase
Ritonawir - (Norvir)
Indinawir - (Crixivan)
Nelfinavir-(Viracept)
Amprenawir -(Agenerase)
Leki rekomendowane
do leczenia zakażenia HIV u dorosłych
Schematy leczenia antyretrowirusowego
NRTI-1 + NRTI-2 + PI
PI-1+ PI-2 + NRTI-1 + NRTI-2
NRTI-1 + NRTI-2 + NNRTI
NRTI-1 + NRTI-2 + NRTI-3
NRTI-1 + NRTI-2 + NNRTI -1 + PI
Błędy w prowadzeniu terapii retrowirusowej
Monoterapia- z wyjątkiem profilaktyki zakażeń odmatczynych
Terapia dwulekowa
Terapia z zastosowaniem połączeń:
d4T+ AZT
ddC + ddI
ddC + d4T
ddC + 3TC
INV + SQV
Kryteria laboratoryjne skuteczności leczenia
Poziom HIV-RNA w surowicy
Liczba limfocytów o fenotypie CD4
15
Kryteria laboratoryjne
(CD4/mm3 )
1. >500 (>29%)
2. 200-499 (14-28%)
C1
C2
Kryteria kliniczne
A1
A2
B1
B2
3. <200 (<14%)
A3
B3
C3
A
B
C
Dawka
90-120mg/kg
4 mg/kg
15 - 20 mg/kg;
100 mg
1,35- 1,8 g
15 - 30 mg
2250 mg
45 mg/ m2
40 mg
40 mg
20 mg
Lek
Kotrimoksazol
Pentamidyna
Trimetoprim
+ dapson
Clindamycyna
+ Primaquine
Atovaquone
Metotrexat
Prednisolon
Droga podania
IV lub PO
IV
PO
PO
PO
PO
PO
IV
PO
PO
PO
Czas leczenia
co 6-8 h/21 dni
24 h/21 dni
8 h/21 dni
24 h/21 dni
8 h/21 dni
24/21
8 /21 dni
24 h/21 dni
12/5 dni
24/5 dni
24/11