8543


EAiE

Imię i Nazwisko:

1. Mariusz Cybula

2. Marek Barciewicz

ROK I

GRUPA 1

ZESPÓŁ 4

Pracownia

fizyczna I

TEMAT:

Soczewki

Nr ćwiczenia

53

Data wykonania:

Data oddania:

Zwrot do poprawy:

Data oddania:

Data zaliczenia:

OCENA

Cel ćwiczenia

Pomiar ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiająca + rozpraszająca), obliczenie ogniskowej soczewki rozpraszającej oraz obserwacja i pomiar wad odwzorowań optycznych.

Wprowadzenie

Światło widzialne stanowi małą część rozległego widma fal elektromagnetycznych różniących się między sobą długością fali. W przybliżeniu, zwanym optyką geometryczną, zakłada się, że długości fal są bardzo małe w porównaniu z rozmiarami urządzeń służących do ich badania, a więc można zaniedbać efekty dyfrakcyjne.

W optyce geometrycznej zakłada się, że w ośrodkach jednorodnych światło rozchodzi się po liniach prostych. Promienie wychodzące z dowolnego punktu przedmiotu tworzą wiązkę rozbieżną. Przekształcenia tej wiązki na zbieżną, równoległa lub bardziej (mniej) rozbieżną można dokonać za pomocą soczewki.

Soczewka jest bryłą przeźroczystą ograniczoną przez dwie powierzchnie sferyczne o promieniach R1 i R2, lub jedną powierzchnię sferyczną a drugą płaską.

Promienie świetlne po przejściu przez soczewkę skupiającą przecinają się w jednym punkcie. Punkt ten nazywamy ogniskiem (F). Odległość ogniska od soczewki nazywamy ogniskową.

Promienie przechodzące przez soczewkę rozpraszającą tworząc wiązkę rozbieżną, a przedłużenia tych promieni przecinają się w punkcie zwanym ogniskiem pozornym.

Ogniskowa soczewki jest określona wzorem:

Zależność między odległością przedmiotu, obrazu i ogniska od soczewki wyraża wzór:

Natomiast ogniskowa układu dana jest wzorem:

f1 - ogniskowa soczewki skupiającej

f2 - ogniskowa soczewki rozpraszającej

Inną metodą, która pozwala na wyznaczenie ogniskowej jest metoda Bessela, która polega na pomiarze odległości d, przy zadanym l :

Przy konstrukcji układów optycznych posługujemy się często soczewkami grubymi o dużej średnicy. Pojawiające się przy tym odstępstwa od idealnego obrazu nazywamy wadami soczewek ( lub układów optycznych). Wiązki światła dawane przez punkty leżące na osi optycznej układu ulegają:

- aberacji sferycznej, która polega na tym, że promienie przyosiowe są mniej odchylane niż odległe od osi, skutkiem czego ich ognisko znajduje się dalej od soczewki niż promieni padających na zewnętrzne strony soczewki.

- aberacji chromatycznej, wywołanej zjawiskiem dyspersji, czyli rozszczepienia światła.

Jeżeli przedmiot punktowy leży poza osią optyczną występują dodatkowe zniekształcenia:

a) koma - obraz punktu świecącego ma kształt krążka z ogonem przypominający przecinek lub kometę.

b) astygmatyzm - wiązka padająca skośnie na środek soczewki nie daje się w ogóle obrazu punktowego, lecz w dwóch odpowiednich położeniach ekranu jasne odcinki pionowy i poziomy

c) zakrzywienie pola obrazu - punkty składające się na obraz powierzchni płaskiej prostopadłej do osi optycznej nie leżą w płaszczyźnie prostopadłej do osi optycznej.

Pomiary i obliczenia: (metoda bezpośrednia)

 

l

x

y = l - x

f

fœr

[cm]

[cm]

[cm]

[cm]

[cm]

*

140

25.9

114.1

21.1085

 

135

26

109

20.99259

 

130

26.1

103.9

20.85992

124.8246

 

125

26.4

98.6

20.82432

 

120

26.4

93.6

20.592

 

115

26.6

88.4

20.4473

0x01 graphic

0x01 graphic

Rodzaj

l

x1

x2

d = x1-x2

f

fśr

soczewki

[cm]

[cm]

[cm]

[cm]

[cm]

[cm]

*

140

123.5

25.9

97.6

17.98971

 

 

135

118.4

26

92.4

17.93933

 

Skupiająca

130

113.7

26.2

87.5

17.77644

106.95077

 

125

108.2

26.3

81.9

17.83478

 

 

120

103.3

26.5

76.8

17.712

 

 

115

97.9

26.6

71.3

17.6985

 

 

140

115.3

42

73.3

25.40555

 

 

135

110.4

42.6

67.8

25.23733

 

Układ soczewek

130

104.7

42.9

61.8

25.15531

149.442132

 

125

102

43.7

58.3

24.45222

 

 

120

94.1

43.7

50.4

24.708

 

 

115

88.8

44.5

44.3

24.48372

 

Rozpraszająca

-

Obraz urojony

 

-38,3066

Przykładowe obliczenia dla kolumny tabeli oznaczonej: (*)

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

=0,1474439622 cm

Odległość między soczewkami δ = 6 cm. Po odpowiednich obliczeniach wartość ogniskowej soczewki rozpraszającej wynosi:

f1= -38,3066

l

[cm]

x1

[cm]

x2

[cm]

d = x2 - x1

[cm]

f

[cm]

fœr

[cm]

*

120

21,5

93,3

71,8

19,25992

110

22

83,2

61,2

18,98764

Promienie

100

22,3

72,5

50,2

18,6999

19,00839

s = f1 - f2

brzegowe

90

25

60,4

35,4

19,019

[cm]

80

29,5

46,7

17,2

19,0755

120

22

92,6

70,6

19,61592

110

23

81,7

58,7

19,66889

Promienie

100

24,8

70,6

45,8

19,7559

19,69067

-0,68228 cm

środkowe

90

26,5

57,4

30,9

19,84775

80

31,7

43,5

11,8

19,56488

120

22

92

70

19,79167

110

22,5

81,4

58,9

19,61543

Światło

100

24,3

70,2

45,9

19,73298

19,72123

a = fcz -ffiol

czerwone

90

26,5

57,5

31

19,83056

[cm]

80

32,7

43,5

10,8

19,6355

120

21

92,3

71,3

19,40898

110

22,2

82,4

60,2

19,26355

Światło

100

23

71

48

19,24

19,16448

0,55673 cm

fioletowe

90

24,2

60,2

36

18,9

80

28,7

46,5

17,8

19,00988

Przykładowe obliczenia dla kolumny tabeli oznaczonej: (*)

Różnica ogniskowej wyznaczonej dla promieni brzegowych i środkowych:

s = f1 - f2 =19,00839cm - 19,69067cm = -0,68228 cm

Różnica ogniskowej wyznaczonej dla światła czerwonego i fioletowego :

a = fcz - ffiol =19,72123cm - 19,16448cm = 0,55673 cm

=0,1483972476 cm

Krytyczne podejście do pomiarów:

Błędy, które wystąpiły w powyższym doświadczeniu mogą być spowodowane niedokładnością pomiaru odległości pomiędzy przedmiotem, soczewką i obrazem, a także niedokładnością oka ludzkiego, które nie zawsze może rozpoznać właściwą ostrość obrazu na ekranie.

Wnioski:

Doświadczenie to pozwala poznać właściwości soczewki rozpraszającej jak i skupiającej i pozwala poznać techniki obliczania ogniskowych. Daje również pewny pogląd na wady soczewek, które powstają przy konstrukcji układów optycznych.

3



Wyszukiwarka