ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA
z dnia 18 grudnia 2002 r.
w sprawie warunków sanitarnych i higienicznych w obrocie środkami spożywczymi sprzedawanymi luzem, łatwo psującymi się dietetycznymi środkami spożywczymi, sypkimi i nieopakowanymi środkami spożywczymi oraz materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z tymi środkami spożywczymi.
(Dz. U. Nr 234, poz. 1976)
Na podstawie art. 34 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 i Nr 128, poz. 1408 oraz
z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa szczególne warunki sanitarne oraz wymagania
w zakresie przestrzegania zasad higieny w obrocie środkami spożywczymi sprzedawanymi luzem, łatwo psującymi się dietetycznymi środkami spożywczymi, sypkimi i nieopakowanymi środkami spożywczymi, w szczególności pieczywem, jajami, wędlinami, mięsem i mięsem mielonym, drobiem, rybami, mlekiem
i przetworami mlecznymi, warzywami i owocami sprzedawanymi luzem oraz kosmetykami sprzedawanymi w sklepach spożywczych.
§ 2. Obrót środkami spożywczymi sprzedawanymi luzem, łatwo psującymi się dietetycznymi środkami spożywczymi, sypkimi i nieopakowanymi środkami spożywczymi, zwanymi dalej "środkami spożywczymi", można prowadzić wyłącznie w sposób zapewniający na wszystkich etapach obrotu właściwą jakość zdrowotną tych środków spożywczych.
§ 3. Zakłady prowadzące obrót środkami spożywczymi, zwane dalej "zakładami", spełniają warunki higieniczne i sanitarne oraz wymagania w zakresie przestrzegania higieny w obrocie środkami spożywczymi, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, a także szczególne warunki sanitarne oraz wymagania w zakresie przestrzegania zasad higieny określone w rozporządzeniu.
§ 4. Sprzedaż środków spożywczych organizuje się w zakładzie w wyznaczonych miejscach, wyposażonych w odpowiednie urządzenia i sprzęt, w taki sposób, aby środki spożywcze przeznaczone do bezpośredniego spożycia były oddzielone od środków spożywczych, które będą poddawane dalszej obróbce przez konsumenta.
§ 5. 1. W zakładach zapewnia się, uwzględniając charakter działalności zakładu oraz rodzaj środków spożywczych, urządzenia i sprzęt do przyjęcia tych środków, ich transportu wewnętrznego, przechowywania, porcjowania, eksponowania, ważenia
i pakowania, z uwzględnieniem zachowania wymagań w zakresie temperatury przechowywania właściwych dla danego środka spożywczego.
2. Dla każdego rodzaju środków spożywczych wydziela się sprzęt i narzędzia takie, jak: noże, deski, szufle, łyżki, szczypce, naczynia wykonane z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, określonych przepisami ustawy z dnia
6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz. U. Nr 128, poz. 1408).
3. Blaty stołów i lady bezpośrednio stykające się ze środkami spożywczymi są wykonywane z materiału trwałego i w taki sposób, aby były gładkie i łatwe do utrzymania w czystości.
4. W sklepach samoobsługowych wyznacza się miejsca lub pomieszczenia do mycia i dezynfekcji koszy oraz wózków dla kupujących.
§ 6. 1. Środki spożywcze magazynowane w zakładach przechowuje się w warunkach uniemożliwiających ich zanieczyszczenie i zepsucie.
2. Środki spożywcze podczas pakowania, wydawania, transportowania lub poddawania innym czynnościom związanym z wprowadzeniem do obrotu są chronione przed wszelkimi zanieczyszczeniami mogącymi spowodować, że staną się one nieprzydatne do spożycia, szkodliwe dla zdrowia lub życia człowieka.
3. Zakład wprowadza procedury określające sposób postępowania w celu zapewnienia skutecznej ochrony środków spożywczych przed szkodnikami.
§ 7. 1. Łatwo psujące się środki spożywcze, w tym dietetyczne, przechowywane są we właściwej, kontrolowanej na bieżąco temperaturze, w celu uniknięcia powstania ryzyka zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka.
2. Dopuszcza się możliwość wykonywania w ograniczonym zakresie, poza kontrolą temperatury, czynności niezbędnych przy przygotowaniu, transporcie, magazynowaniu, prezentacji i wydawaniu żywności, jeżeli nie spowoduje to powstania ryzyka zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka.
§ 8. Środki spożywcze sprzedawane luzem, z wyłączeniem owoców i warzyw, przechowuje się w pojemnikach z przykrywami lub z zastosowaniem innych środków uniemożliwiających zanieczyszczenie tych środków.
§ 9. 1. Pieczywo przechowuje się w sposób uniemożliwiający jego zanieczyszczenie.
2. W przypadku sprzedaży samoobsługowej pieczywo powinno być oferowane do sprzedaży w sposób zabezpieczający przed wpływem czynników zewnętrznych.
§ 10. 1. Jaja, mięso, drób, ryby, mleko i przetwory mleczne sprzedaje się
w opakowaniach jednostkowych.
2. Środki spożywcze, o których mowa w ust. 1, jeżeli jest to możliwe, mogą być porcjowane, ważone i pakowane oraz sprzedawane w specjalistycznych sklepach lub odpowiednio wydzielonych stoiskach w innych miejscach sprzedaży środków spożywczych.
§ 11. Mięso mielone może być wprowadzane do obrotu, jeżeli:
1) zostało wyprodukowane zgodnie z wymaganiami ustalonymi
w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych
i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438 oraz z 2002 r. Nr 112, poz. 976);
2) w miejscach obrotu są zapewnione warunki przechowywania mięsa mielonego określone w przepisach, o których mowa w pkt 1.
§ 12. Warzywa i owoce luzem mogą być sprzedawane w miejscu sprzedaży innych środków spożywczych na wydzielonym stoisku w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie tych środków spożywczych.
§ 13. Temperatura, wilgotność, czas i inne parametry przechowywania poszczególnych rodzajów środków spożywczych powinny być zgodne
z wymaganiami określonymi przez producenta.
§ 14. 1. Zakłady, w których odbywa się również produkcja środków spożywczych, mają odpowiednie do potrzeb, wystarczająco duże pomieszczenia magazynowe,
z właściwą, wydzieloną chłodnią.
2. Niedopuszczalne jest przechowywanie lub magazynowanie surowców razem
z przetworzonymi produktami, towarami niebędącymi żywnością lub z takimi produktami, które mogą na siebie oddziaływać, powodując zmianę smaku lub zapachu.
§ 15. Kosmetyki mogą być sprzedawane w sklepach spożywczych na wydzielonych półkach, pod warunkiem że nie emitują zapachów ani w inny sposób nie oddziaływają na jakość zdrowotną środków spożywczych.
§ 16. 1. Odpady środków spożywczych usuwa się systematycznie z pomieszczeń, w których jest prowadzony obrót.
2. Zakład zapewnia odpowiednie warunki do zbierania odpadów.
3. Miejsca, w których gromadzi się odpady, są utrzymywane w czystości oraz chronione przed dostępem szkodników.
§ 17. 1. Opakowania odpowiadają wymaganiom przewidzianym dla materiałów
i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością , zgodnie z przepisami, o których mowa w § 5 ust. 2.
2. Opakowania, o których mowa w ust.1, nie mogą stanowić źródła zanieczyszczenia środków spożywczych.
3. Opakowania, o których mowa w ust. 1, są wytwarzane, transportowane
i dostarczane do zakładów w warunkach eliminujących zanieczyszczenie.
4. Opakowania, o których mowa w ust. 1, są magazynowane w taki sposób, aby nie były narażone na zanieczyszczenia, w szczególności zanieczyszczenia pochodzące z żywności, środowiska magazynu, środków czyszczących i szkodników.
§ 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. 2)
Minister Zdrowia: M. Łapiński
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2000 r. w sprawie warunków sanitarnych oraz zasad przestrzegania higieny przy produkcji i obrocie środkami spożywczymi, używkami i substancjami dodatkowymi dozwolonymi (Dz. U. Nr 30, poz. 377 i Nr 108, poz. 1155), które traci moc z dniem 31 grudnia 2002 r. na podstawie art. 59 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 i Nr 128, poz. 1408 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddzał Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA
z dnia 19 grudnia 2002 r.
w sprawie wymagań sanitarnych dotyczących środków transportu żywności, substancji pomagających w przetwarzaniu,
dozwolonych substancji dodatkowych i innych składników żywności
(Dz. U. z 2003 r. Nr 21, poz. 179)
Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 i Nr 128, poz. 1408 oraz
z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Żywność, substancje pomagające w przetwarzaniu, dozwolone substancje dodatkowe i inne składniki żywności, zwane dalej "artykułami", są przewożone specjalistycznymi środkami transportu, posiadającymi konstrukcję i wyposażenie odpowiednie do rodzaju przewożonych artykułów.
2. Artykuły mogą być przewożone również środkami transportu przystosowanymi do przewozu żywności, jeżeli zostały wykonane zmiany konstrukcyjne oraz zainstalowano wyposażenie zapewniające ochronę przed zanieczyszczeniem i zachowanie odpowiedniej jakości zdrowotnej artykułów.
§ 2. 1. Środki transportu muszą być utrzymywane w dobrym stanie technicznym, zabezpieczającym przed zanieczyszczeniem i umożliwiającym zachowanie właściwej jakości zdrowotnej artykułów, posiadać powierzchnię ładunkową dostosowaną do rodzaju przewożonych artykułów i konstrukcję umożliwiającą łatwe utrzymanie czystości i porządku, a także dezynfekcję - w przypadkach, gdy jest to niezbędne.
2. Specjalistyczne środki transportu, o których mowa w § 1, muszą być odpowiednio oznakowane poprzez umieszczenie w sposób trwały na zewnętrznej powierzchni środka transportu napisu wskazującego przeznaczenie tego środka transportu,
z uwzględnieniem wymagań przepisów o ruchu drogowym.
§ 3. 1. Artykuły muszą być tak rozmieszczone i zabezpieczone w środkach transportu, aby nie nastąpiło ich zanieczyszczenie.
2. Zbiorniki lub pojemniki służące do przewozu artykułów, stanowiące wyposażenie środków transportu, mogą być używane do przewozu innych niż żywność towarów, pod warunkiem że nie nastąpi zanieczyszczenie artykułów i przestrzegane będą wymagania, o których mowa w § 6 ust. 3.
§ 4. 1. Urządzenia środków transportu przeznaczone do przewozu artykułów w dużych ilościach luzem oraz zbiorniki, cysterny lub pojemniki przeznaczone do przewozu artykułów w postaci płynnej, granulatu lub proszku mogą być używane wyłącznie do tego celu i wykonane z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz. U. Nr 128, poz. 1408).
2. Zbiorniki, cysterny lub pojemniki, o których mowa w ust. 1, wymagają oznakowania
w sposób określony w § 2 ust. 2.
§ 5. 1. Artykuły bez opakowań jednostkowych oraz takie, których opakowania bezpośrednie nie zapewniają właściwego zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem lub pogorszeniem jakości zdrowotnej, są przewożone w szczelnych opakowaniach zbiorczych lub odpowiednich pojemnikach transportowych.
2. W otwartych środkach transportu mogą być przewożone wyłącznie artykuły
w opakowaniach hermetycznych lub wodoszczelnych oraz takie, które nie wymagają
w czasie przechowywania i transportu zachowania szczególnych warunków w zakresie temperatury, pod warunkiem właściwego zabezpieczenia tych artykułów przed zanieczyszczeniami i oddziaływaniem czynników atmosferycznych.
§ 6. 1. W przypadku przewozu tym samym środkiem transportu równocześnie artykułów i innych towarów albo różnych rodzajów żywności, towary te i artykuły muszą być oddzielone w taki sposób, aby nie było możliwe ich wzajemne zanieczyszczenie
i oddziaływanie.
2. Środki spożywcze o niewłaściwej jakości zdrowotnej nie mogą być przewożone razem z artykułami spełniającymi wymagania w zakresie jakości zdrowotnej, aby nie nastąpiło ich zanieczyszczenie.
3. Jeżeli środek transportu, zbiorniki lub pojemniki, o których mowa w § 3 ust. 2, są używane również do przewozu innych niż żywność towarów albo do przewozu różnych rodzajów artykułów, konieczne jest pomiędzy przewozami czyszczenie lub dezynfekcja środka transportu, zbiornika lub pojemnika - w celu wyeliminowania ryzyka zanieczyszczenia żywności.
§ 7. 1. Przygotowanie artykułów do przewozu, ich załadunek, transport i wyładunek odbywają się w takich warunkach i w takim czasie, aby nie nastąpiło pogorszenie jakości zdrowotnej tych artykułów, a w szczególności ich zanieczyszczenie.
2. Aparatura, sprzęt, materiały i inne przedmioty używane podczas wykonywania czynności związanych z załadunkiem, przeładunkiem i wyładunkiem artykułów nie mogą powodować pogorszenia ich jakości zdrowotnej, a także zanieczyszczenia.
§ 8. 1. Środki spożywcze łatwo psujące się, które dla zachowania właściwej jakości zdrowotnej należy przechowywać w odpowiedniej temperaturze, są przewożone wyłącznie środkami transportu odpowiednio przystosowanymi, zapewniającymi zachowanie tej temperatury.
2. Temperaturę właściwą do przechowywania i przewozu danego rodzaju artykułu określa jego producent.
3. W przypadku gdy artykuł nie wymaga przechowywania w temperaturze poniżej 0°C, jego przewóz może odbywać się środkami transportu odpowiednio przystosowanymi, przy czym jeżeli temperatura otoczenia przekracza 10°C, czas przewozu w środku transportu nie może przekraczać jednej godziny.
4. Urządzenia służące do zapewnienia odpowiedniej temperatury, stanowiące wyposażenie środka transportu, muszą spełniać wymagania przewidziane dla tego rodzaju urządzeń i muszą być sprawne.
5. Podczas przewozu artykułów wymagających obniżonej temperatury prowadzi się stały monitoring temperatury.
6. Za utrzymanie wewnątrz środka transportu temperatury właściwej dla danego artykułu odpowiada osoba sprawująca nadzór nad przewozem tych artykułów.
§ 9. Przed załadunkiem artykułów środek transportu wymaga odpowiedniego przygotowania, a w szczególności:
1) usunięcia resztek poprzednich ładunków;
2) naprawienia ewentualnych uszkodzeń powierzchni ładunkowej;
3) doprowadzenia do stanu należytej czystości przy użyciu właściwych środków myjących i dezynfekujących, przeznaczonych do kontaktu
z żywnością, a w razie potrzeby - dokonania dezynsekcji;
4) sprawdzenia prawidłowości funkcjonowania wyposażenia niezbędnego do zachowania odpowiedniej jakości zdrowotnej przewożonych artykułów;
5) sprawdzenia temperatury komory ładunkowej środka transportu
i w razie potrzeby doprowadzenia jej do wartości właściwej do transportu danego artykułu.
§ 10. 1. Za prawidłowe wykonanie czynności określonych w § 6 ust. 3 i § 9 odpowiada osoba sprawująca nadzór nad przewozem artykułów. Osoba ta każdorazowo odnotowuje wykonanie tych czynności w dokumentacji kontroli sanitarnej środka transportu.
2. Osoba sprawująca nadzór nad przewozem artykułów obowiązana jest posiadać dokumentację, o której mowa w ust. 1, w czasie transportu artykułów.
§ 11. 1. Opakowania służące do przewożenia artykułów w środkach przewozu muszą być wykonane z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością i spełniać wymagania określone w ustawie, o której mowa w § 4 ust. 1.
2. Opakowania transportowe stykające się bezpośrednio z artykułami muszą odpowiadać wymaganiom, o których mowa w ust. 1, i muszą być stosowane wyłącznie do określonego rodzaju artykułów.
3. Opakowania, o których mowa w ust. 1 i 2, należy utrzymywać i przechowywać
w sposób gwarantujący ich właściwy stan higieniczny.
§ 12. Transport artykułów pochodzenia zwierzęcego oraz ryb świeżych i innych zwierząt wodnych, a także skorupiaków i mięczaków regulują przepisy wydane na podstawie art. 32 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438 oraz z 2002 r. Nr 112, poz. 976).
Minister Zdrowia: M. Łapiński
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 maja 1996 r. w sprawie ogólnych wymagań sanitarnych przy przewozie środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych (Dz. U. Nr 64, poz. 313), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2003 r. na podstawie art. 59 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 i Nr 128, poz. 1408 oraz
z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362).
Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddzał Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA
z dnia 19 grudnia 2002 r.
w sprawie pobierania i przechowywania próbek żywności przez zakłady żywienia zbiorowego
(Dz. U. z 2003 r. Nr 27, poz. 238)
Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 i Nr 128, poz. 1408 oraz
z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa tryb, sposób, miejsce, czas i warunki pobierania
i przechowywania próbek przez zakłady żywienia zbiorowego.
§ 2. Osoba kierująca zakładem żywienia zbiorowego, zwanym dalej "zakładem", wyznacza osobę odpowiedzialną za pobieranie i przechowywanie próbek wszystkich potraw wchodzących w skład każdego posiłku.
§ 3. Zakład żywienia zbiorowego wprowadzający do obrotu wyroby garmażeryjne produkowane lub wprowadzane do obrotu przez inne zakłady jest obowiązany pobrać próbki poszczególnych wyrobów bezpośrednio przy przyjęciu danej partii wyrobów.
§ 4. 1. Próbki pobierane są bezpośrednio przed wydaniem posiłków do spożycia
z reprezentatywnej części potrawy tak, aby próbka zawierała możliwie wszystkie jej składniki, w ilościach niezbędnych do przeprowadzenia badań laboratoryjnych.
2. Próbki środków spożywczych należy pobierać w następujących ilościach:
1) zupy - po 50 g;
2) mięso, potrawy mięsne i rybne - po 50 g;
3) wędliny i wyroby wędliniarskie - po 50 g w jednym kawałku;
4) jarzyny gotowane, sosy, potrawy mączne oraz mleczne, leguminy - po 50 g;
5) wyroby garmażeryjne - po 50 g;
6) lody - po 50 g.
§ 5. 1. Próbkę środka spożywczego pobiera się czystymi, uprzednio wyparzonymi lub wygotowanymi narzędziami metalowymi i przechowuje w czystych, wyparzonych lub wygotowanych naczyniach szklanych, porcelanowych lub emaliowanych zakręcanych, zamykanych lub szczelnie przykrywanych.
2. Na naczyniu przeznaczonym do przechowywania próbki umieszcza się w sposób trwały napis określający zawartość, datę i godzinę przygotowania potrawy oraz imię, nazwisko i stanowisko służbowe osoby, która pobrała próbkę.
3. Jeżeli do przygotowania potrawy użyty był środek spożywczy z konserwy, napis na naczyniu musi zawierać ponadto datę i godzinę otwarcia konserwy oraz dane umieszczone na jej opakowaniu dotyczące producenta, daty produkcji lub terminu przydatności do spożycia.
4. Na naczyniu z próbką wyrobu garmażeryjnego, o którym mowa w § 3, umieszcza się datę i godzinę dostarczenia danego wyrobu do zakładu.
§ 6. 1. Próbki środków spożywczych przechowuje się przez 48 godzin, licząc od chwili ich pobrania, w miejscu wydzielonym wyłącznie do tego celu oraz w warunkach zapewniających utrzymanie temperatury stałej nie niższej niż 0°C i nie wyższej niż +4°C, z wyłączeniem próbek lodów przechowywanych w temperaturze poniżej 0°C.
2. Miejsce przechowywania próbek musi być tak zabezpieczone, aby dostęp do niego posiadał tylko kierownik zakładu lub osoba przez niego upoważniona.
§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 2)
Minister Zdrowia: M. Łapiński
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone zarządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 7 kwietnia 1971 r. w sprawie przechowywania próbek środków spożywczych (M. P. Nr 22, poz. 145), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2003 r. na podstawie art. 59 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.
Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddzał Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA
z dnia 6 stycznia 2003 r.
w sprawie szczegółowego zakresu i metod wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji
w zakładach produkujących lub wprowadzających żywność do obrotu
Na podstawie art. 32 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 i Nr 128, poz. 1408 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362) zarządza się, co następuje:
§ 1. Wewnętrzna kontrola jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie, zwana dalej "kontrolą wewnętrzną", w zakładach produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność, zwanych dalej "zakładami", dotyczy:
1) przestrzegania zasad higieny w procesie przyjęcia i przechowywania surowców, półproduktów, dozwolonych substancji dodatkowych, materiałów pomocniczych i opakowań;
2) przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji;
3) przechowywania żywności;
4) wprowadzania żywności do obrotu;
5) organizacji i zarządzania zakładem w zakresie jakości zdrowotnej żywności.
§ 2. Kontrola wewnętrzna w zakresie czynności związanych z produkcją obejmuje:
1) bieżącą lub okresową ocenę jakości zdrowotnej wszystkich surowców, półproduktów, dozwolonych substancji dodatkowych, materiałów pomocniczych i innych wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością stosowanych w procesie produkcji;
2) ocenę prawidłowości i skuteczności stosowanego systemu HACCP;
3) ocenę poprawności stosowanych procesów technologicznych pod względem przestrzegania zasad bezpieczeństwa żywności;
4) sposób znakowania wyrobów gotowych;
5) okresową ocenę jakości zdrowotnej wyrobów gotowych.
§ 3. Kontrola wewnętrzna w zakresie przechowywania obejmuje:
1) bieżącą lub okresową ocenę warunków przechowywania surowców, półproduktów, dozwolonych substancji dodatkowych, materiałów pomocniczych, opakowań i wyrobów gotowych, ze szczególnym uwzględnieniem stanu sanitarnohigienicznego pomieszczeń do tego przeznaczonych, w tym:
a) czystości,
b) temperatury,
c) wilgotności,
d) stopnia nasłonecznienia,
e) zabezpieczenia przed owadami i szkodnikami,
f) rotacji przechowywanej żywności;
2) bieżącą lub okresową ocenę prawidłowości oznakowania surowców, półproduktów i wyrobów gotowych;
3) podejmowanie działań korygujących lub decyzji o usunięciu lub zniszczeniu żywności lub wyrobów w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia o niewłaściwej jakości zdrowotnej przechowywanych wyrobów oraz nieprawidłowościach w zakresie terminu przydatności do spożycia.
§ 4. Kontrola wewnętrzna w zakresie wprowadzania do obrotu obejmuje:
1) bieżącą ocenę sposobu znakowania wyrobów gotowych, ze szczególnym uwzględnieniem oznakowania terminów przydatności do spożycia albo daty minimalnej trwałości;
2) bieżącą ocenę stanu opakowań zbiorczych i jednostkowych wyrobów gotowych, ze szczególnym uwzględnieniem znakowania, o którym mowa w pkt 1;
3) bieżącą ocenę stanu sanitarnego środków transportu przeznaczonych do przewozu żywności wprowadzanej do obrotu, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r.
o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.
§ 5. Kontrola wewnętrzna w zakresie przestrzegania zasad higieny obejmuje:
1) ocenę stanu sanitarnego, technicznego i porządku w zakładzie oraz jego otoczenia, ze szczególnym uwzględnieniem pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych i socjalnych;
2) ocenę stanu technicznego i sanitarnego maszyn, urządzeń i sprzętu w zakresie bezpieczeństwa i higieny żywności;
3) ocenę jakości wody stosowanej w procesie produkcji;
4) ocenę sposobu przechowywania i stosowania środków myjących i dezynfekujących;
5) ocenę stanu zdrowotnego i higieny osób biorących udział w procesie produkcji oraz sposobu ich postępowania na stanowiskach pracy;
6) sposób usuwania odpadów i ścieków;
7) skuteczność zabezpieczenia przed owadami i szkodnikami;
8) ocenę kwalifikacji zawodowych pracowników;
9) prawidłowość prowadzonej dokumentacji w zakresie realizacji zasad higieny.
§ 6. Kontrola wewnętrzna w zakresie struktury organizacyjnej zakładu i zarządzania tym zakładem obejmuje:
1) ocenę poprawności i funkcjonowania przyjętej struktury organizacyjnej pod względem zapewnienia jakości zdrowotnej wyrobów gotowych;
2) ocenę oddziaływania organizacji pracy na poszczególnych stanowiskach na wyniki w zakresie jakości zdrowotnej żywności.
§ 7. W ramach kontroli wewnętrznej w zakładzie dokonuje się również oceny przestrzegania szczególnych wymagań i warunków określonych w odrębnych przepisach lub decyzjach organów urzędowej kontroli żywności w odniesieniu do zakładu, żywności i wyrobów mających zastosowanie w produkcji.
§ 8. Czynności, o których mowa w § 3-7, są dokumentowane przez zakład.
§ 9. 1. Metody kontroli wewnętrznej w zakładzie uwzględniają wynikające z dobrej praktyki higienicznej i dobrej praktyki produkcyjnej działania kontrolne oraz częstotliwość dokonywanych ocen.
2. Kierujący zakładem nadzoruje realizację działań, o których mowa w ust. 1.
§ 10. 1. Wyniki ocen uzyskane podczas kontroli wewnętrznej analizuje się na bieżąco
w celu podjęcia działań korygujących.
2. Kierujący zakładem ustala osoby odpowiedzialne za dokonanie analizy, o której mowa w ust. 1, oraz zakres podejmowanych w wyniku tej analizy działań korygujących.
§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepis § 2 pkt 2 stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r. 2)
Minister Zdrowia: M. Łapiński
Wyszukiwarka